donderdag 31 januari 2013

VN rapport: Israelische nederzettingen zijn mogelijk te beschouwen als oorlogsmisdaden

Settler in E-1
Ma'aleh Adumim met een kolonist op de voorgrond (Foto AP). Beide zijn in strijd met de Geneefse Conventie en getuigen mogelijk van oorlogsmisdaden, aldus een VN-rapport.

Israel moet onmiddellijk stoppen met het bouwen van en in nederzettingen en beginnen met de terugtrekking van haar kolonisten in de Palestijnse gebieden. Dat heeft een onderzoekscommissie van de Verenigde Naties  gesteld in een donderdag uitgebracht rapport. 
De commissie, die een facts-finding mission heeft uitgevoerd nadat zij daar in maart opdracht toe had gekregen van de VN-Mensenrechtenraad, concludeert dat de nederzettingen dagelijks bij voortduring rechten van de Palestijnen schenden.
Christine Chanet, de Franse rechter die de commissie leidt, riep op een persconferentie Israel op om onmiddellijk alle activiteiten in de nederzettingen te staken en snel en volledig alle Palestijnen schadeloos te stellen die het slachtoffer van mensenrechtenschendingen zijn geworden als gevolg van de nederzettingen.
De commissie, die behalve uit rechter Chanet bestaat uit Asma Jahangir uit Pakistan en Unity Dow uit Botswana, zal haar bevindingen op 18 maart presenteren aan de 47-lidstaten tellende Raad. In het rapport. dat intussen al openbaar is gemaakt, zegt de commissie dat de nederzettingen in strijd zijn met de Geneefse Conventie van 1949 die het overbrengen van burgerbevolking naar bezet gebied verbieden. Mogelijk betreft het een oorlogsmisdaad die valt onder de jurisdictie van het Internationaal Strafhof, aldus de commissie.     

De onderzoekers hebben meer dan 50 mensen geïnterviewd die getuigenissen gaven over de confiscatie van land, schade die werd toegebracht aan eigendommen en gewassen zoals olijfbomen, en geweld bedreven door Joodse kolonisten. De getuigen kwamen daarvoor naar Jordanië, omdat Israel alle medewerking met de commissie heeft geweigerd. 'De commissie denkt dat dit geweld tegen, en de intimidatie van, de Palestijnen en hun eigendommen de bedoeling heeft de lokale bevolking van hun land te verdrijven en de nederzettingen de gelegenheid te geven uit te breiden,' aldus het rapport.  
Het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft het rapport onmiddellijk van de hand gewezen als 'ongelukkig en contraproductief'. 'De enige manier om alle problemen tussen Israel en de Palestijnen, inclusief de nederzettingenkwestie, op te lossen is door rechtstreekse onderhandelingen,' zei Yigal Palmor, de woordvoerder van het ministerie. 'De Mensenrechtenraad heeft zich jammer genoeg meermalen onderscheiden door zijn systematische eenzijdige aanpak en opstelling jegens Israel. Dit is een nieuwe blijk daarvan.'
Hanan Ashrawi, een hoge functionaris van de PLO toonde zich blij met het rapport. Dit is ongelofelijk. We voelen ons gesterkt door de "openhartige en principiële'' beschrijvingen van Israelische schendingen van het recht. Dit rapport stelt duidelijk dat Israel niet alleen de Vierde Geneefse Conventie overtreedt, maar mogelijk ook valt onder het Statuut van Rome en de jurisdictie van het Internationaal Strafhof.
De bekendmaking van het rapport kwam overigens een dag nadat Israel - als eerste staat ooit  - zich onttrokken had aan de periodieke review van de mensenrechtensituatie door de Mensenrechtenraad in Genève. Israel heeft elke samenwerking met deze raad verleden jaar opgezegd.

dinsdag 29 januari 2013

Human rights organizations warn of consequences of Israel's refusal to cooperate with UN



The above fourteen Israeli and Palestinian human rights organisations warned on Tuiesday of the far-reaching consequences of Israel’s refusal to fully cooperate with the United Nations (UN). On the morning of Israel’s second Universal Periodic Review (UPR), scheduled for Tuesday 29 January, it remains unclear whether it intends to participate.
This lack of transparency will not only mean that Israel avoids rigorous criticism of its violations of international law, but that the entire UPR system will be undermined by the loss of its two fundamental principles: equality and universality.
In May 2012, Israel formally announced its decision to “suspend its contact with the Office of the High Commissioner for Human Rights (OHCHR), the Human Rights Council (the Council) and its subsequent mechanisms”. (...)
Israel’s move to suspend cooperation with the Council and the OHCHR must be viewed within the context of its ongoing refusal to respect the decisions, resolutions and mechanisms of the UN. Consecutive Israeli governments have refused to recognise the State’s obligations under international human rights law with regard to the Palestinian population of the occupied Palestinian territory (oPt), obligations repeatedly reaffirmed in statements by UN treaty bodies.
Israel also rejects the de jure applicability of the Fourth Geneva Convention, incumbent upon it as the Occupying Power, in defiance of numerous UN resolutions, the 2004 International Court of Justice Advisory Opinion on the Legal Consequences of the Construction of a Wall in the oPt, and countless statements issued by governments worldwide.
In 2009, Israel declined to cooperate with the UN Fact-finding Mission on the Gaza Conflict, headed by Justice Richard Goldstone. Justice Goldstone repeatedly called on Israel to engage, to no avail. More recently, in 2012, the UN Fact-finding Mission on Israeli Settlements in the oPt was denied entry into the territory to collect testimonies. The Mission joined a long list of UN Special Rapporteurs and the Deputy High Commissioner for Human Rights, to whom Israel has also refused entry. Furthermore, since his appointment asSpecial Rapporteur on the situation of human rights on Palestinian territories occupied since 1967, Mr. Richard Falk has not been allowed to enter the oPt to carry out his work.
 Within this context, 14 human rights organisations call on the Council to take a firm stand consistent with the seriousness of Israel’s obstructive actions to date. 

maandag 28 januari 2013

Help, help! Een antisemitische cartoon! Op Holocaust Day!

 
'Pro-Israelische' bloggers (hier en hier ), organisaties als de anti-Defamation League, de European Jewish Council, en kranten als The Jerusalem Post of het rechtse medium The Allgemeiner, en nog wel meer Joodse organisaties en clubjes, stonden maandag weer eens op hun achterste benen. Antisemitisme alarm!!! Een antisemitische cartoon!!! En nog wel op Holocaust Memorial Day!!!  

Wat was er aan de hand? De Britse krant The Sunday Times had - naar aanleiding van de Israelische verkiezingen de hier naast afgebeelde cartoon geplaatst onder de kop:
"Israeli elections - will cementing peace continue?"  (Israelische verkiezingen - zal het bouwen aan de  vrede voortgaan?) Inderdaad, een kop en een cartoon die er niet om logen. Maar antisemitisch??
Nee, zei de The Sunday Times zelf, naar aanleiding van het feit dat Joodse organisaties op hoge toon excuses eisten. Het ging om een 'typische harde cartoon' (typically robust cartoon) van Gerald Scarfe, aldus een woordvoerder, maar absoluut niet antisemitisch, want hij was 'uitsluitend gericht tegen Mr Netanyahu en diens politiek, en niet tegen Israel, laat staan het Joodse volk'. En dat hij op Holocaust Memorial Day in The Sunday Times (een weekblad) verscheen, was   toeval, aldus de woordvoerder. Netanyahu had nu eenmaal vorige week de verkiezingen gewonnen.

En? Was de prent antisemitisch? Welnee, natuurlijk niet. Het beeld van Netanyahu die met bloed muren metselt waarin Palestijnen terecht komen was zonder meer keihard, maar het is buitengewoon treurig dat al die zogenaamd pro-Israelische bloggers en clubjes (pro-Israel alleen maar in de zin dat Israel in hun ogen nog nooit iets fout heeft gedaan en omdat ze elke discussie over de wijsheid van Israels politieke opstelling mijden als de pest) weer eens aanstellerig op hun achterste benen gaan staan. Laten ze een voorbeeld nemen aan Anshel Pfeffer van de krant Haaretz. Die noemde vier redenen op waarom de prent NIET antisemitisch was:
1) hij was gericht tegen Netanyahu en niet tegen Joden, 2) hij stelde - wat op zijn minste ernstig kwetsend zou zijn geweest - geen Israelische leiders op één lijn met praktijken uit het Derde Duitse Rijk, 3) hij discrimineerde niet (tekenaar Scarfe is vaker dodelijk maar heus niet alleen jegens Netanyahu), en 4) in de tekening is sprake van bloed, maar Scarfe heeft zorgvuldig ook maar de geringste parallel met de 'bloedsprookjes' uit een unheimisch Europees verleden vermeden.
En zo hoort de hysterisch jammerende en automatisch steeds maar weer 'woolf, woolf' schreeuwende pro-Israel meute het ook weer eens van een ander. Petje af voor Pfeffer en Haaretz wat mij betreft. Maar of het zal helpen??

Mensenrechtenorganisatie B'tselem documenteert aantal gevallen van 'illegaal' doden van Palestijnen


December 2011: Mustafa Tamimi uit Nabi Saleh wordt van korte afstand vanuit een Israelische jeep met een traangasgranaat in zijn gezicht geschoten. Hij overlijdt.  

De Israelische mensenrechtenorganisatie B'tselem heeft een rapport opgesteld over de zogenaamde 'niet dodelijke wapens voor confrontaties met menigten' (non lethal weapons for crowd control).  De organisatie geeft een gedetailleerde beschrijving inclusief de instructies voor het gebruik en concludeert vervolgens dat  er aan de manier waarop er tegenover de Palestijnen mee wordt omgegaan nogal wat schort. Het rapport begint zo:
Crowd control weapons are supposed to be non-lethal, their purpose being to enable authorities to enforce the law without endangering lives. In fact, however, they are dangerous weapons that can cause death, severe injury and damage to property if used improperly. Since 2005, six Palestinians have been killed in the West Bank by rubbercoated metal bullets, another two when hit by tear-gas canisters fired directly at them,and at least two other Palestinians have been killed with 0.22-caliber bullets, which are used to disperse demonstrations despite official orders to the contrary. In addition,dozens of Palestinians have been seriously injured by use of these weapons. Moreover, since 2005, security forces have killed at least 46 Palestinians in the West Bank by firing live ammunition at stone-throwers.Bassem Abu Rahmeh
April 2009: Bassam Abu Rahme uit Bil'in is dodelijk getroffen door een traangasgranaat in de borst (Haaretz) 

Wapens voor crowd control worden verondersteld niet dodelijk te zijn, maar ze zijn wel degelijk gevaarlijk als ze verkeerd worden gebruikt. En zo werden dus sinds 2005 zes Palestijnen gedood door rubberkogels (metalen, cylindervormige kogels die met rubber zijn bekleed die niet van al te dichtbij mogen worden afgevuurd), twee Palestijnen doordat traangasgranaten in strijd met de voorschriften rechtstreeks op hen werden afgeschoten; tenminste overleden en tientallen raakten gewond door 0,22 kogels die in strijd met de voorschriften werden ingezet voor 'crowd control'; en nog eens 46 Palestijnen op de Westoever werden gedood door soldaten die zonder dat hun levens in gevaar waren op het gooien met stenen  reageerden met het afvuren van scherpe munitie.
In de conclusie zegt B'tselem dat een juist gebruik van de wapens voor 'crowd control' meer uitzondering is dan regel:
In practice, members of the security forces make almost routine use of these weapons in unlawful, dangerous ways, and the relevant Israeli authorities do too little to prevent the recurrence of this conduct. Senior officers on the ground back up their troops in such incidents, and the law enforcement authorities refrain from promoting accountability cases where orders were allegedly breached.
De voorschriften worden dus routinematig overtreden, de soldaten die dat doen wordt de hand boven het hoofd gehouden door hun superieuren en de justitiële autoriteiten zien het allemaal door de vingers.

Jammer genoeg is wat B'tselem hier meldt allemaal oud nieuws, maar niettemin is het waarschijnlijk goed dat de organisatie het blijft signaleren. De lijst van doden door verkeerde 'crowd control' kan overigens nog worden aangevuld met een lijst van Palestijnen die bij andere confrontaties dan rellen of opstootjes worden gedood, zoals bijvoorbeeld bij checkpoints of  toevallige situaties. Ook die gevallen worden niet uitgezocht of bestraft.

Israelische overheid geeft gedwongen sterilisatie Ethiopische vrouwen toe

  Ethiopische vrouwen bij de westelijke (Tempel)muur in Jeruzalem (Wikipedia).

Haaretz meldt dat het Israelische ministerie van Gezondheid bevestigd heeft dat Joodse vrouwen van Ethiopische afkomst (vroeger ook wel falasha's genoemd) inderdaad gedwongen, en zonder dat ze wisten dat het gebeurde, onderworpen zijn geweest aan geboortebeperking. Dat gebeurde via injecties met het middel Depo-Provera dat voor langere periodes tot onvruchtbaarheid leidt.
In december kwam deze racistische praktijk van de Israelische overheid aan het licht via een tv-programma van de journalist Gal Gabbay, die 35 vrouwen had geïnterviewd. (Zie ook hier). Haaretz meldt erbij dat dit zou kunnen verklaren waarom het geboortecijfer van de Ethiopisch-Joodse immigranten in Israel over een periode van 10 jaar met 50% maar beneden ging. De vrouwen vertelden dat de praktijk al begon in een opvangkamp in Ethiopië en dat hen was gezegd dat het ging om inentingen.
De bevestiging van de overheid kwam overigens in een indirecte vorm, namelijk via een brief van directeur-generaal professor Ron Gamzu van het ministerie van Gezondheid, waarin hij organisaties die voor de gezondheidszorg verantwoordelijk zijn, instrueerde om met de praktijk van het toedienen van Depo-Provera aan Ethiopische vrouwen te stoppen, met name als ze niet weten waartoe het middel dient. Gamzu schreef zijn brief nadat hij daartoe in een brief van de Vereniging voor Burgerrechten in Israel (ACRI), toe was gesommeerd. ACRI trad daarbij op namens diverse groepen van Ethiopische immigranten. Gamzu en het ministerie hadden eerder ontkend iets van de injecties met Depo-Provera te weten.

vrijdag 25 januari 2013

Vriendin van bij Hebron doodgeschoten vrouw spreekt versie van het leger tegen

 
 Suad Jaara die werd getroffen in haar arm (Ma'an)

 Opnieuw is er een geval waarin een Palestijn werd gedood (een Palestijnse vrouw ditmaal) door een schietende Israëlische soldaat, waarbij Palestijnse getuigenverklaringen een heel ander verhaal vertellen dan het leger. Woensdag werd de 22-jarige Lubna al-Hanash doodgeschoten bij het Arrub-college, dichtbij Hebron, dat 100 meter van de weg ligt. Het leger zei dat de soldaat, die schoot vanuit een stilstaande auto, in het nauw was gebracht. De commandant van Israels centrale sector zei tegenover Kanaal 10-tv dat Lubna  al-Hanash een molotov-cocktail naar de auto van de soldaat had willen gooien. Een woordvoerster van het leger vertelde Ma'an News dat '''soldaten werden aangevallen door meerdere Palestijnen die molotov-cocktails gooiden. De soldaten beantwoordden het vuur en de zaak wordt nu onderzocht''.
Maar Suad Jaara, een vriendin van de doodgeschoten Lubna vertelt dat er op de plaats waar de soldaat vanuit de auto schoot, niemand aanwezig was behalve Lubna en zijzelf. Ze had Lubna de campus van het Arrub-college laten zien omdat de natuur daar heel mooi is, en toen zij terugliepen werden ze beschoten vanuit die auto. Zijzelf liep een kogelwond op in haar arm.
Molotov-cocktails? Je zou zeggen dat het Israelische leger, als het een onderzoek instelt, daar op zijn minst forensisch bewijs van moet kunnen vinden.

woensdag 23 januari 2013

Twee Palestijnse begrafenissen


 (Reuters)
 Boven: de begrafenis van de 22-jarige Palestijnse vrouw Lubna Hanash, die woensdag door Israelische soldaten in een burger-auto door het hoofd werd geschoten terwijl ze bij de ingang van het Arrub-vluchtelingenkamp ten zuiden van Bethlehem stond. Haaretz schrijft dat de soldaat zich volgens het leger in het nauw gedreven voelde doordat er met molotov-cocktails werd gegooid.  
Onder: een moskeedienst ter gelegenheid van de begrafenis van de 15-jarige Salih al-Amarin, uit het Azza vluchtelingenkamp, ook bij Bethlehem. Salih werd vrijdag tijds onlusten bij het Aida kamp in het hoofd geschoten door Israelische militairen en lag sindsdien aan life support in een ziekenhuis in Beit Jala. Hij stierf woensdag en werd dezelfde dag begraven. Met de dood van deze twee stijgt het aantal Palestijnen dat in januari door Israeli's is doodgeschoten naar zes. 


Israelische verkiezingen: de uitslag is iets minder griezelig dan werd gevreesd

Links de winnaar Yair Lapid van Yesh Atid, rechts de verliezers Netayahu en Lieberman.

Dus toch nog een verrassing, bij die Israelische verkiezingen. Yair Lapid, een tv-presentator die op de golven van zijn bekendheid via de buis in de politiek is gegaan en een partijtje - Yesh Atid (Er is een toekomst) uit de grond heeft gestampt, is de grote winnaar geworden. Vanuit het niets naar 19 zetels. Een ongekende winst. Daarmee is vrijwel vast komen te staan dat hij een mooie baan in de nieuwe regering-Netanyahu zal krijgen. Financiën? Buitenlandse Zaken? Vice-premier met een speciale portefeuille?
Netanyahu zelf deed het met zijn coalitie van de Likud met Liebermans Israel Beiteinu - zoals verwacht - namelijk niet erg goed (31 zetels, een verlies van 11), terwijl de als een meteoor opgekomen Naftali Bennett met zijn ultra-rechtse HaBayit HaYehudi (Het Joodse huis) het weliswaar niet slecht deed (11 zetels), maar toch minder dan de 15 à 16 die hij volgens de laatste voorspellingen misschien zou krijgen. Daardoor kan Netanyahu in de komende Kesset met zijn eigen partij plus Bennett's Joodse Huis en de andere religieuze partijen zoals Shas (11 zetels) op niet meer dan 60 zetels rekenen (of als de eindtelling meevalt 61). Dat is te weinig voor een stabiele regering. En dat betekent dat hij dus Yair Lapid en zijn Yesh Atid niet zal kunnen missen.
Is dat nu goed nieuws? Ja en nee. Het feit dat het harde rechts minder heeft gewonnen dan verwacht is een meevaller. Lapid's partij (als we dat zo mogen noemen) is zeker geen ultra-gezelschap, en zal dus het hard-rechtse overwicht verwateren. Maar tegelijkertijd is - omdat Lapid's partij eigenlijk programmatisch of ideologisch niets voorstelt (veel verder dan eisen voor belastingverlaging voor de middenklasse en verlaging van de bijdragen aan de ultra-orthodoxie komt hij niet) - totaal onvoorspelbaar wat zijn invloed zal zijn. Het lijkt mij waarschijnlijk dat Netanyahu hem uiteindelijk om zijn pink zal winden en mee zal trekken i ee program dat hij uitstippelt. Al zal dat er bij de start van een nieuwe regeerperiode, omdat Netayahu slim genoeg is om zich kaarten niet meteen te laten zien,  misschien niet meteen zo uitzien.
Wat kunnen we verder naar aanleiding van deze verkiezingen concluderen?
1) Het feit dat zoveel mensen Netayahu en Lieberman in de kou lieten staan en liever op een outsider als Lapid stemden, kan wat mij betreft worden opgevat als een (krachtige) proteststem.
2) Dat die proteststem - voor zoveelste keer - niet de zich sociaal-democratisch noemende Arbeid van Shelly Yacomovich ging, vertelt veel over het gebrek aan aantrekkingskracht en/of ruggengraat van deze partij. Yacimovich slaagde erin de partij naar 11 zetels te tillen, maar door gebrek aan overtuigingskracht, duidelijkheid en charisma profiteerde ze toch niet meer van de onvrede over Netayahu's (economische) beleid..
3) Dat Meretz, de enige waarlijk duifachtige zionistische partij van drie naar zes zetels steeg is verheugend, maar de vraag blijft - helaas - of het veel zoden aan de dijk zal zetten. Bij de andere partijen in het vredeskamp, de gemengd Joods-Arabische communistische partij Hadash en de Arabische partijen, deden zich geen grote verschuivingen voor, dus blijft het een vredesfront van minder dan 20 zetels.
Zal een nieuwe regering Netanyahu het beter doen op het gebied van vredesonderhandelingen en dergelijke dan de vorige? Dat is zeker niet gezegd. Maar wat winst lijkt bij deze verkiezingen, is dat het front van diegenen die (delen van) de Westoever willen annexeren in  ieder geval niet is versterkt. De uitslag is dus, al met al, net een beetje minder gruwelijk dan ik - en velen met mij - hadden gevreesd.

dinsdag 22 januari 2013

Volkskrant, waar stond die Muur ook weer?

Oud-premier Dries van Agt bood dinsdag  60.000 handtekeningen aan de Tweede Kamer aan in verband met het burgerinitiatief 'Sloop de Muur', dat gericht is tegen de Muur die Israel op de Westoever heeft gebouwd. Van Agt was in verband daarmee maandagavond te gast in het tv-programma Pauw&Witteman.
De Volkskrant schreef erover. Een citaat :

 "Oud-premier Dries van Agt denkt dat er in de Tweede Kamer niet voldoende steun is om Israël te veroordelen voor de bouw van een muur op de grens met de Westelijke Jordaanoever. 'Het houdt nog niet over', aldus Van Agt in het televisieprogramma Pauw en Witteman."

Hoeveel mensen lezen hier overheen? De muur staat OP de grens met de Westelijke Jordaanover. OP? O ja? In 2004 oordeelde het Internationaal Gerechtshof dat de 700 kilometer lange muur illegaal was juist omdat die NIET op de grens werd gebouwd. 
Volkskrant, nu alweer vergeten?
 (h/t Anja Meulenbelt) 

Meer over het Burgerinitiatief:
Volgens artikel 90 van de Nederlandse grondwet moeten onze regering en parlement het internationaal recht bevorderen. Het Burgerinitiatief 'Sloop de Muur' vraagt de Tweede Kamer om de regering te dwingen sancties tegen Israël in te stellen, liefst samen met andere EU landen. Ten minste moet de militaire samenwerking met Israël worden beëindigd en nauwere economische samenwerking worden afgewezen.
Voor nog meer over Sloop de Muur, klik hier

maandag 21 januari 2013

Israels verkiezingen en de onvermijdelijke ruk naar (nog) rechts(er)

Israel stemt morgen. Het beloven geen spannende verkiezingen te worden. Iedereen is het erover eens dat  de Likud van Bibi Netanyanu, die een fusie is aangegaan met de racistische Israel Beiteinu partij van Avigdor Lieberman, als grootste uit de bus zal komen. Dat betekent dat er straks weer een nieuwe regering onder Netanyahu komt.
Het enige nieuws dat over die nieuwe regering valt te melden is het een nog veel rechtsere regering zal zijn dan de huidige. Ik schreef eerder over de ruk naar rechts bij de samenstelling van de Likud-kieslijst, en ook over de fusie tussen Likud en Israel Beiteinu van Lieberman. Verder meldde ik de opkomst van Habayit Hayehudi onder de nieuwkomer Naftali Bennett, die waarschijnlijk de derde partij in grootte gaat worden, en het feit dat mede daardoor de steun in het Israelische parlement voor het annexeren van althans een deel van de Westoever in deze Knesset aanmerkelijk zal zijn toegenomen.
En tenslotte schreef ik ook over de afwijkende duifachtige stellingname van Meretz, dat het als enige zionistische partij heeft aangedurfd om een drastische breuk met Oslo en het disfunctionele onderhandelingsproces te propageren. Of ze veel stemmen gaat opleveren zullen we moeten afwachten. Ik betwijfel het, eerlijk gezegd.
Afgezien daarvan zag ik weinig aanleiding meer over deze verkiezingen te schrijven. Ik schreef niet over de Arabische partijen die weliswaar goed zijn zo'n 11 zetels maar nooit een rol van betekenis spelen (ze worden altijd buiten elke coalitie gelaten). Evenmin over de religieuze partijen die afgezien van Bayit Yehudi (zie boven) altijd een vrij constante (conservatieve en in het geval van Shas ook nationalistische) factor zijn. Verder liet ik het zogenaamde 'midden' buiten beschouwing, dat bestaat uit de partijen van Tzipi Livni (Tenua), Yair Lapid (Yesh Atid) en ook de Arbeid onder Shelly Yacimovich die weliswaar sociaal democratisch heet te zijn, maar netzomin als de andere twee iets zinnigs te melden heeft over de verhouding met de Palestijnen of zelfs- naar mijn bescheiden mening - over de sociaal-economische verhoudingen.   
Natuurlijk valt er desondanks nog wel wat te melden. Voor wie meer wil weten - en uitgebreid, feitelijk ingelicht wil worden - is het overzicht dat Een Ander Joods Geluid publiceerde een aanrader. Hetzelfde geldt voor het overzicht van de krant Haaretz. 
Daarbij laat ik het. Laten we - tegen beter weten in -  hopen dat het meevalt. 

Palestijnse ME bedwingt protest in Amari-vluchtelingenkamp



Deze video van de Palestijnse Wattan-tv laat botsingen zien die zondagavond plaatsvonden tussen inwoners van het Amari vluchtelingenkamp bij Ramallah en eenheden van de Palestijnse ordetroepen. Zo'n 20 Palestijnen en 15 leden van de speciale Palestijnse ME raakten daarbij gewond, zo meldt het Palestijnse persbureau IMEMC.
De inwoners van het  kamp waren de straat op gegaan om te protesteren tegen de manier waarop Israel een opstand in de Eshel gevangenis had bedwongen.Het nieuws daarover was bekend geworden via een video die door één van de gevangenen naar buiten was gesmokkeld. Veel gevangenen in Eshel zijn afkomstig uit het Amari-kamp.
Op de video is te horen dat er ook geschoten werd. Ma'an News meldt dat tenminste drie Palestijnen gewond werden door kogelwonden in hun benen. De troepen kwamen in actie nadat de kampbewoners de weg tussen Ramallah en Jerusalem hadden geblokkeerd.
De Palestijnse ME, die getraind is door de VS en door giften van Europa (ook van Nederland) wordt onderhouden, treedt steeds vaker succesvol op tegen de eigen bevolking, zodat ingrijpen van Israelische legereenheden achterweg kan blijven *). Het Amari kamp werd naar Israelisch voorbeeld tot 'closed military area' verklaard.

*) Voor alle zekerheid zeg ik er maar bij: deze opmerking was cynisch bedoeld.   

Israel ruimt tentenkamp op en Ehud Barak stelt voor om het 'Afscheidingshek' te verleggen

Israeli Border Police invade Bab al-Karama
Foto ISM

Israelische militairen hebben maandagmorgen vroeg ook het tweede Palestijnse 'tentendorp' ontruimd dat activisten vrijdag hadden opgezet bij het dorpje Al-Iksa, grenzend aan Jeruzalem. Het nieuwe dorp, Bab al-Karameh (Poort van de Waardigheid), waar inmiddels de bouw van een moskee was begonnen, was opgezet op grond van Al-Iksa. Dit dorp kreeg onlangs bericht dat het aan drie kanten zal worden omsloten door de Muur/ het Afscheidingshek, waarbij het het grootste deel van zijn grond zal verliezen.
 De 'inwoners' van Bab al-Karameh werden door de Israeli's verdreven en de tenten en bouwsels werden vernield of in beslag genomen.
Bab Al-Karameh onderging daarmee hetzelfde lot als het tentendorp Bab al-Shams dat afgelopen woensdag werd opgericht in het E1-gebied tussen Jeruzalem en de grote nederzetting Ma'aleh Adumim. Israel heeft geen moeite met nederzettingen, integendeel. Behalve als het Palestijnse nederzettingen zijn. Die worden gevreesd en onmiddellijk opgeruimd, zo bleek maar weer.

Hoever de Israelische angst voor Palestijnse acties als deze gaat bleek trouwens ook uit een maatregel die werd aangekondigd door minister van Defensie Ehud Barak. Barak stelt voor om de route van wat  Israel het 'Afscheidingshek' noemt te verleggen en wel zo dat een gat ter hoogte van het E1 gebied wordt gedicht. Dit gat was opengelaten om E1 (waar de regering in de komende tijd 3000 woningen wil gaan bouwen) niet van Jeruzalem te scheiden en het Hek eventueel later om heel E1 eb NMa'aleh Adumim heen te laten lopen. Maar door ditzelfde gat van 3 kilometer wijdt waren de Palestijnen die vorige week Bab al-Shams oprichtten het gebied binnengegaan.
Het plan van Barak, dat overigens nog door premier Netanyahu moet worden goedgekeurd, zou het Palestijnse dorpje Al-Zaim volledig isoleren. (Het was via een pad tussen Al-Zaim en E1 dat de activisten van Bab al-Shams op het terrein van hun tentendorp konden komen). Al Zaim wordt aan de westkant nu al van Jeruzalem afgesloten door 'de Muur'. Als het Afscheidingshek volgens het plan van Barak zodanig zou worden 'doorgetrokken' dat E1 en Ma'aleh Adumim erbuiten vallen, wordt Al-Zaim aan de oostkant ook nog eens ingesloten door dit hek.
Barak maakte overigens nog een plan bekend: Hij wil de weg tussen Hizme en Anata openen voor Palestijnen. Deze weg loopt via het smalle stukje land tussen al-Zaim en de Muur om Jeruzalem. Als deze weg zou worden heropend kan Israel claimen dat het niet waar is dat het bebouwen van het E1-gebied de Westoever definitief in tweeën snijdt. Immers er zou dan nog een weg zijn die de verbinding onderhoudt tussen het noorden en het Zuiden van de Westoever.
Barak toont zich met deze plannen een waardig bondgenoot van de Likud. De advocaat Daniel Seideman, juridisch adviseur van de organisatie Ir Amim (Stad van de Volkeren) gaf als commentaar op Twitter dat Barak wellicht op deze manier hoopt straks als minister van Defensie terug te kunnen komen, ondanks het feit dat hij in november bekendmaakte dat hij zich niet kandidaat zou stellen voor de Knesset ben zich terug zou trekken uit de politiek.           
 B'Tselem Map - The Separation Barrier - Jerusalem Area, May 2005


Een kaart van de mensenrechtenorganisatie B'tselem uit 2005 geeft het voorgestelde tracé van de Muur en het Afscheidingshek weer. Al-Zaim staat niet op de kaart. Het ligt iets ten noorden van Abu-Dis. Anata (waar de door Barak voorgestelde weg heen gaat, ligt ten  noordoosten van Jeruzalem. (Klik op de kaart met de rechter muisknop voor een full screen weergave).     

zondag 20 januari 2013

Politie Jeruzalem arresteert Palestijnse sneeuwbalterroristen


door Anja Meulenbelt  
In Jeruzalem valt zelden voldoende sneeuw Maar de ware aard van de Palestijnen verloochent zich nooit. Negen Palestijnen zijn zondag in Jeruzalem gearresteerd voor de meedogenloze bekogeling met sneeuwballen van een paar ultra-orthodoxe joden ter hoogte van de Nablus poort van de Oude Stad, een week eerder. De Joden werden door het geweld op de vlucht gejaagd en uitgescholden. Hoewel de slachtoffers geweigerd hebben om een aanklacht in te dienen tegen hun belagers, vond de politie de zaak ernstig genoeg om de verdachten te vervolgen. Justitie heeft hen hangende de behandeling van de zaak huisarrest opgelegd.

Palestijn Samer Issawi na 179 dagen hongerstaking opgenomen in ziekenhuis


Een ernstig vermagerde Samer Issawi verscheen op 16 januari voor de rechter. Het hof stelde een beslissing over zijn zaak uit tot 5 februari 2013. (Oren Ziv/Activestills.org)

De Palestijnse gevangene Samer Issawi is zaterdag van de kliniek in de Israelische gevangenis in Ramleh overgebracht naar het Assaf Harofeh ziekenhuis overgebracht wegens zijn verslechterde medische conditie, zo heeft zijn zuster, de advocate Shereen al-Issawi bekendgemaakt op haar Facebook pagina. In feite is  Samer Issawi nu waarschijnlijk langzaam stervende.  Hij is nu - met korte onderbrekingen - 179 dagen in hongerstaking. Volgens zijn zuster lijdt hij aan een lage polsslag, heftige pijnen vooral in de onderbuik, en is hij behalve uitermate zwak ook voortdurend duizelig.  
Samer Issawi was eén van de ruim 1000 Palestijnen die in oktober 2011 werd vrijgelaten in ruil voor de vrijlarting van de Israelische korporaal Gilad Shalit die gevangen zat in Gaza. Op 12 juli 2012 werd hij echter opnieuw gearresteerd - zogenaamd omdat hij de voorwaarden van zijn vrijlating - dat hij Jeruzalem niet mocht verlaten - had geschonden. De arrestatie vond echter plaats bij een checkpoint in de buurt van Ar-Ram, dat binnen de door Israel vastgestelde grenzen van 'Groot-Jeruzalem' ligt.
Issawi begon de hongerstaking tegen zijn administratieve dententie (gevangenhouding zonder vorm van proces) op 1 augustus 2012. In december, toen hij voorkwam wegens een bezwaarschrift dat hij tegen zijn detentie had ingediend, werd hij bij de rechtbank door soldaten gemolesteerd en uit zijn rolstoel geslagen omdat hij op onbetamelijke wijze contact met familieleden in de rechtszaal zou hebben gezocht. Hij brak daarbij een rib. De Israelische autoriteiten hebben verder niet veel nagelaten om hem en zijn familie het leven zuur te maken,. Het huis in aanbouw van zijn broer, in de Jeruzalemse wijk Isswiya, werd door Israelische bulldozers platgewalst, en bij het huis waar zijn vader en het grootste deel van de familie woont - ook in Issawiya - werd de waterleiding afgesloten. 

both_holding_picture
 De zuster en vader van hongerstaker Samer Issawi, Shereen en Tariq, tonen een foto van hem.

De vader van Samer, Tariq Issawi, heeft zes kinderen. Allemaal, ook de twee dochters, hebben sinds de eerste intifada van 1987, ooit in Israelische gevangenissen gezeten. In 1994 werd een van zijn zonen, de toen 16 jaar oude Fadi, bij een protest in Issawiye doodgeschoten. Behalve Samer, zit op dit moment nog een andere zoon, Medhat, vast, die op 14 mei 2012 op werd gepakt wegens deelname aan een vreedzame protestmars tegen de gevangenhouding van Palestijnen om politieke redenen. Samer zelf werd voor het eerst gearresteerd op 11 April 2002, tijdens de Tweede Intifada en toen tot 26 jaar veroordeeld voor hij dus via de gevangenenruil vrijkwam.

Burgemeester Opper-Nazareth houdt oprichting school voor Arabische kinderen tegen

door Anja Meulenbelt 
De burgemeester van Opper Nazareth (Nazareth Illit), Shimon Gapso, heeft een petitie voor het stichten van een Arabische school in de stad afgewezen. De petitie was aangeboden door mensenrechtenorganisatie ACRI (Association of Civil Rights in Israel).
In Opper Nazareth is 20% van de bevolking Arabisch, dat wil zeggen, Palestijn. Zij zijn Israëlische staatsburgers, betalen belasting, en hun kinderen hebben in principe net als de Joodse kinderen recht op onderwijs. Maar de Palestijnse kinderen moeten naar school in het Arabische Nazareth, dat maar beperkt plaats voor hen heeft, of naar dure privéscholen.
Upper Nazareth Mayor Shimon Gapso
Shimon Gapso
Opper Nazareth is in 1950 opgericht, naast het oude en al lang bestaande Nazareth. Opper Nazareth moest een nieuwe joodse stad worden, met het expliciete doel om Galilea te 'judaiseren' Veel van de Palestijnen die niet gevlucht, op de vlucht gejaagd of gedeporteerd werden rondom 1948 en in de jaren erna, wonen in hun oude steden en dorpen in Galilea, waaronder de grootste Palestijnse stad Nazareth. Die Arabische woonkernen zijn inmiddels omringd door joodse nederzettingen, terrein dat door het leger wordt opgeëist, gebied dat onder 'natuurbescherming' valt, of gebied waar de Palestijnse bevolking geen huizen mogen bouwen, omdat er nog geen 'ontwikkelingsplan' zou zijn. Terwijl er in de loop van de jaren de een na de andere nieuwe Joodse wijk werd gevestigd - er zijn niet alleen Joodse 'nederzettingen' op de Westoever, maar ook binnen Israel zelf - is er niet één nieuwe wijk gebouwd voor de Arabische bevolking, hoewel die door natuurlijke groei aanzienlijk is uitgebreid.

De burgemeester van Opper Nazareth is er volstrekt duidelijk over: zolang hij burgemeester is komt er geen Arabische school in Opper Nazareth, net zo min als er een moskee of een islamitische begraafplaats zal komen. Voor hem geldt nog steeds de missie om Galilea te judaïseren, en hij zal er alles aan doen om te voorkomen dat Opper Nazareth zijn status als Joodse enclave in Galilea zal verliezen.
Sowieso draagt de burgemeester de in Opper Nazareth en in het oude Nazareth ernaast wonende Arabische staatsburgers geen warm hart toe. In zijn woorden zijn de inwoners van Nazareth een 'vijfde colonne', is de stad 'een terroristennest', en vindt hij het geen slecht idee om Nazareth tot 'vijandig gebied' te verklaren en af te sluiten van staatssubsidie. Deze laatste woorden sprak hij nadat er in Nazareth een demonstratie had plaats gevonden tegen het recente legeroffensief in Gaza. De Israelische Coalitie tegen Racisme heeft naar aanleiding daarvan een klacht tegen de burgemeester ingediend.

zaterdag 19 januari 2013

Voor Israeli's die dinsdag gaan stemmen

Op 22 januari gaat Israel naar de stembus. Ik heb eerder geschreven over de ruk naar rechts van de Likud, de fusie tussen Likud en Israel Beiteinu van Avigdor Lieberman, en over de opkomst van Habayit Hayehudi en het feit dat de steun in het Israelische parlement voor het annexeren van althans een deel van de Westoever groeit.  Ook schreef ik over de afwijkende duifachtige stellingname van Meretz, dat het als enige zionistische partij heeft aangedurfd om een drastische breuk met Oslo en het disfunctionele onderhandelingsproces te propageren (tevergeefs overigens, veel stemmen zullen ze er waarschijnlijk niet mee halen).  
Ik liet na om te schrijven over de Arabische partijen, die overigens mijn volledige sympathie hebben (het is best mogelijk dat ik op één ervan zou stemmen als ik Israeli was geweest). De reden dat ik het  naliet was dat zij in de Knesset nooit een rol van betekenis hebben kunnen spelen. Geen enkele Joodse partij is namelijk ooit bereid gebleken die partijen in een coalitie op te nemen. Voor de Arabische partijen - toch zo'n 11 zetels -  is de Knesset niet veel meer dan een platform om hun ideeën kenbaar te maken.  
Wat ik evenmin deed was een schets geven van het hele politieke landschap, waaronder het zogenaamde 'politieke midden'. Dat was met opzet. Tzipi Livni of Yair Lapid brengen namelijk werkelijk totaal niets nieuws, laat staan iets opzienbarends. Ook Arbeid, dat al jaren geleden op is gehouden links te zijn, en dus eveneens tot het midden behoort, is kleurlozer dan ooit. Het midden in Israel biedt geen enkel nieuw perspectief voor een oplossing van het conflict met de Palestijnen of het stoppen van de inmiddels ruim 45-jarige bezetting. Het is in dat opzicht niet te onderscheiden van rechts, al is het misschien net iets minder chauvinistisch dan de regeringspartijen. Dus is er ook niets over te vertellen. Behalve over de onvermijdelijke terugkeer van een kabinet met Bibi Netanyahu en de ruk  naar rechts die de partijen die dat kabinet zullen steunen inmiddels al hebben gemaakt,  is er over deze verkiezingen helaas niks te melden.

(Raar idee trouwens dat de democratie Israel niet alleen stemt over haar eigen lot, maar ook over het stoppen of continueren van de rechteloosheid van de Palestijnen in Gaza en op de Westoever. Zeven miljoen mensen die beslissen over het lot van vier miljoen anderen.  Om over na te denken: in hoeverre is Israel, in dit licht bezien, eigenlijk een democratie? Noam Sheizaf (+972) werkt dat verder uit ). 

Maar dat terzijde.  U weet nu waar ik, als ik Israeli was geweest, in ieder geval niet op zou gaan stemmen en waarop misschien wel. Geen verrassingen hier, mag ik aannemen.  Maar in het verlengde daarvan wil ik hier graag een oproep herhalen van iemand die beter dan wie ook weet waarover hij het heeft als mensen aanspoort te stemmen op diegenen die de vrede serieus nemen:  Rami Elhanan. Rami verloor in 1997 zijn 13-jarige dochter Smadar bij een zelfmoordaanslag in Jeruzalem. Ik heb Rami dit najaar ontmoet, toen ik zijn vrouw, Nurit Peled Elhanan, interviewde en ben onder de indruk geraakt van de vasthoudendheid waarmee hij campagne blijft voeren voor een vreedzame benadering van het conflict -onder meer door het vervullen van regelmatige spreekbeurten op scholen. Hieronder zijn oproep - 'Stem op diegenen die de vlag van de  vrede als hoogste waarde hooghouden' -  die afkomstig is van zijn Faceboekpagina.  Het is een oproep die ik ook - en vooral - herhaal voor mijn Israelische lezers (gelukkig heb ik er een aantal) in de hoop dat ze hem ter harte zullen nemen...
 
  ''Vandaag (dat was op15 januari, AbuP) zes jaar geleden werd de 10 jaar oude Abir Aramin vermoord vlak bij haar school in Anata. Een ''strijder” van de grenspolitie schoot haar een rubber kogel in haar rug, zonder reden
Zes lange pijnlijke jaren zijn sindsdien voorbijgegaan sinds wij en de Strijders voor de Vrede aan haar bed stonden in het Hadassah ziekenhuis, zes jaar waarin het ''meest morele leger in de wereld'' er niet in slaagde één van degenen die hiervoor verantwoordelijk waren te berechten
Zes jaar waarin de bezettingsautoriteiten doorgingen zonder reden onschuldige mensen te doden - zonder  dat er een wet of een rechter aan te pas kwam. ..Keer op keer, een cyclus van bloed zonder einde en zonder doel. .. Gisteren opnieuw een Palestijns kind, van 17 … de vierde in een week! Duizenden onschuldige slachtoffers sinds de dood van Abir…
Zes jaar lag heb ik aan Abir gedacht. De hele tijd.
Zes jaar bleef ik denken en werd ik herinnerd aan dit onschuldige pure meisje dat nooit iemand kwaad had gedaan. Ik herinner me haar en wie het ook was die haar doodde - net als zij een slachtoffer - allebei slachtoffers van de bezetting. 
Vijftien jaar lang heb ik gedacht aan Smadar. Al die tijd.
Vijftien jaar lag herinner ik me en denk ik aan dit onschuldige pure meisje dat nooit tegenover iemand iets verkeerds had gedaan. Ik herinner me haar en degene die haar doodde - een slachtoffer zoals zij - allebei slachtoffers van de bezetting. 
Vergeet Abir Aramin niet! Vergeet Smadar Elhanan niet!
Volgende week dinsdag zijn er verkiezingen!
Stem voor diegenen die de vlag van de vrede hooghouden als hoogste goed! Stem voor diegenen die gelijkheid, broederschap en onderling respect tussen Joden en Arabieren voorstaan! Stem!''

PS Ik vergat dit te vermelden: Er is ook nog een Israelische Facebookpagina die Real Democracy heet. Via dat adres bieden Israeli's hun stem aan aan Palestijnen van de Westoever. In de praktijk betekent dat dat ze zulle beloven hun stem te zulle gebruiken volgens de wens van degene aan wie ze hem geven. Leuk idee, maar geen flauwe notie om hoeveel mensen het gaat.     

vrijdag 18 januari 2013

Palestijnen stichten opnieuw een protestdorp bij Jeruzalem


Palestijnse activisten hebben vrijdag een nieuw tentendorp gesticht, een dag nadat het vorige protestdorp, Bab al-Shams, in het zogenoemde E1 gebied, was neergehaald. Het nieuwe dorp verrees op grond van het dorp Beit Iksa ten noordwesten van Jeruzalem en kreeg de naam Bab al-Karameh (Poort van de Waardigheid). Beit Iksa kreeg onlangs te horen dat het dorp van Jeruzalem, waar het in feite deel van uitmaakt, zal worden afgesneden door de bouw van 'de Muur'. Het dorp zal daarbij ook het grootste deel verliezen van zijn landbouwgrond. 

Kritiek van het CIDI op de economische aanpak van de PA: chutzpa of onwetendheid?

Ik heb - dat heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken - een redelijk hoge dunk van Ronny Naftaniel van het CIDI. Ook al ben ik het ongeveer nooit met hem eens, en ook al vind ik dat hij zijn ogen sluit voor de ware ontwikkelingen in Israel en de zaken bewust steeds veel mooier voorstelt dan ze zijn, toch is hij geen abjecte leugenaar, betweter of iemand die met modder smijt, zoals veel van zijn collega's die ook hun leven in dienst stellen van hasbara, oftewel het oppoetsen van Israels imago. En hoewel hij wel eens hem wat minder welgevallige details weglaat en de waarheid licht kneedt (om het aardig te zeggen), meestal is hij ook erg goed geïnformeerd. Maar dit stukje opinie - geplukt van de CIDI-site en  blijkbaar van Naftaniels hand - waarin de Palestijnen de schuld krijgen van de  slechte staat van hun economie,  is er toch wel flink naast. Was het chutzpa of onwetendheid? Ik geef (cursief en tussen de regels) mijn kritiek. De lezer mag zelf oordelen:         


Bank of Palestine, Ramallah.

''Palestina mag dan als waarnemer tot de VN zijn toegelaten, economisch verkeert het gebied in een diepe crisis. De ‘nieuwe staat’ heeft geen eigen munt, is voor zijn belastinginkomsten afhankelijk van Israel en leeft grotendeels op de zak van anderen.''

In het Protocol van Parijs (een uitvloeisel van de Akkoorden van Oslo uit 1994) had Israel bedongen dat de Palestijnse gebieden de Israelische shekel als munt moesten hanteren. Tevens was bepaald dat niet de Palestijnse Autoriteit de belastingen en accijnzen voor 'Palestina' kon heffen, maar dat alleen Israel dat mocht doen.

''Hoe kwetsbaar de Palestijnse economie is, bleek daags na de stemming in de VN, toen Israel besloot de Palestijnse belastingopbrengsten eerst te verrekenen met een schuld bij de Israel Electric Company. Die bedroeg $200 miljoen.''

 Voor Israel de Westoever, Gaza en Jeruzalem bezetten, hadden de Palestijnen hun eigen centrales en netwerk. Israel heeft dat geleidelijk overgenomen.  De schuld waar N. op doelt betrof overigens voor een groot deel leveranties aan Gaza, dat zelf geen inkomsten heeft omdat Israel er een totaal exportverbod hanteert. En weliswaar wordt Gaza bestuurd door Hamas, maar de leveringen aan Gaza kwamen steeds voor rekening van de PA.     

''Ruim 150.000 Palestijnse ambtenaren dreigden hierdoor geen salaris te krijgen. Op het nippertje lukte het Premier Fayyad om in Doha geld los te peuteren van enkele Arabische staten, maar of die steun beklijft is de vraag. De Arabische staten hebben een traditie de Palestijnen van alles te beloven, maar als het erop aankomt niet te leveren. Het probleem voor de 2,5 miljoen inwoners van de Westelijke Jordaanoever (Gaza blijft verder buiten beschouwing) is dat er geen enkele economische infrastructuur tot stand is gekomen. Dat is deels te wijten aan de controles van Israel over de in- en uitvoer van het gebied, de wegversperringen en het Veiligheidshek, die overigens weer een gevolg zijn van de voortdurende terreurdreiging door radicale Palestijnse groeperingen.''

In alle economische rapporten (Wereldbank en andere) staat dat 'Veiligheidshek', checkpoints, concurrentie van goedkope Israelische producten, belemmeringen bij de uitvoer van producten van de Westoever en gebrek aan politieke stabiliteit (wat investeerders afschrikt) de redenen zijn van de slechte economische performance. Ook de neergang van de twee belangrijkste economische centra - Jeruzalem doordat het van de Westoever is gescheiden en Hebron door de daar gevestigde nederzettingen, spelen een rol. Plus het feit dat Israel al in 1967, het jaar waarin de bezetting begon, de infrastructuur overnam, ontwikkelingen tegenhield  en investeringen ontmoedigde.  Allemaal zaken die gerelateerd zijn aan de bezetting.           

''De grootste boosdoener is evenwel de onvoorwaardelijke steun die het Westen aan president Abbas en zijn politieke vrienden al die jaren heeft verleend. Uit een brief van Minister Timmermans aan de Tweede Kamer blijkt dat de EU vorig jaar minimaal €548 miljoen heeft gedoneerd voor “lopende kosten van de Palestijnse Autoriteit en de opbouw van duurzame Palestijnse instituties”. De Nederlandse bijdrage zou over 2012 €71 miljoen hebben bedragen. Volgens een rapport van de Wereldbank uit juli 2012 hebben de buitenlandse giften bijgedragen aan de grote economische groei van de Westoever over de periode 2007-2011.“Toch” zo waarschuwde de bank “ kan economische stabiliteit niet gebaseerd zijn op buitenlandse hulp, maar op meer handel en de groei van de private sector”.''

Inderdaad.  Het geld wordt niet gebruikt voor productieve doeleinden. Maar dan moeten de voorwaarden voor groei er wèl zijn -   zie hierboven.

''Die waardevolle les heeft het Westen in de wind geslagen en precies gedaan wat het niet moest doen: blindelings geld geven, dat vervolgens gestoken werd in zaken als de bouw van eigen huizen en salarissen van Palestijnse ambtenaren. Europa en Nederland hadden het private bedrijfsleven moeten stimuleren en niet een regime in stand moeten houden dat het geld vooral gebruikt om zichzelf te beschermen. De infrastructuur van een staat had opgebouwd kunnen worden, maar nu is de Westoever verworden tot een gebied van bedelaars.''

Op dit punt ben ik het dus wèl met Naftaniel eens, al zal de reden daarvoor hem niet bevallen. Inderdaad, de PA is corrupt, maar de Westerse steun aan de PA houdt intussen wel een apparaat in stand, compleet met door de Amerikanen getrainde politiemacht, dat Israel helpt de bezetting met minimale inspanningen te continueren. Intrekking van de Westerse steun betekent een ineenstorting van dit systeem en mogelijk zelfs het uitbreken van een volksopstand (naar het voorbeeld van Tunesië of Egypte?) , omdat dan ook geen salarissen meer zouden worden uitbetaald.  
Kennelijk zonder zich rekenschap te geven van de voordelen die het bestaan van de PA Israel biedt, pleit Naftaniel indirect voor zo'n soort ontwikkeling. En ik val hem daar vanzelfsprekend graag in bij. Stop de bijdragen aan Abbas en de PA en laat dat verkeerde, collaborerende regime maar in elkaar donderen. Het is hoog tijd om het roer om te gooien en af te rekenen met alles wat sinds 1993 alleen maar de bezetting heeft bestendigd: Oslo, het Protocol van Parijs en en niet in de laatste plaats de incompetente, naar Israels pijpen dansende Abbas en zijn PA.  Hopelijk is het drie keer scheepsrecht en creëert zo'n derde intifada wel de voorwaarden voor een oplossing.        

Commentaar Ronny Naftaniel
Israel Nieuwsbrief,  jaargang 28, nr.1

Doodschieten Palestijnse tiener vond plaats nadat soldaten incident hadden uitgelokt


Ramallah - the body of the martyr child Samir Ahmed Awad from the village "Budrus" Upon arrival the Palestine Medical Complex Photo by Bahaa Nasr - WAFA
De dode Samir. (Foto Wafa)

Ik kom terug op de dood, dinsdag, van de 16-jarige Samir Awad die in het dorpje Budrus op de bezette Westoever door Israelische soldaten werd doodgeschoten. Het Israelische leger meldde over dit incident dat Samir het 'Afscheidingshek' beschadigde en dreigde Israel binnen te gaan. Daarop hadden de militairen 'onmiddellijk gereageerd', onder meer door 'scherpe munitie af te schieten', bevestigde het leger.

Uit een versie van het Palestijnse persbureau Ma'an sprak eerder deze week al twijfel aan deze lezing. Maar twee Britse kranten, The Guardian en The Daily Telegraph,  hebben intussen allebei op grond van verklaringen van getuigen in Budrus een versie gegeven die aannemelijk maakt dat het weer ging om een regelrechte moord door soldaten, één in een inmiddels helaas nog steeds groeiende lijst van vergelijkbare strafbare handelingen door het Israelische leger die nooit behoorlijk worden uitgezocht, laat staan bestraft.
Zowel The Guardian  als The Telegraph schrijven dat Samir door de soldaten in een soort hinderlaag werd gelokt en vervolgens van achteren werd doodgeschoten toen hij probeerde aan zijn belagers te ontkomen en wegliep. The Telegraph is er bovendien  uitermate duidelijk over dat het incident werd uitgelokt door de soldaten, die wel vaker in dit dorp de middelbare scholieren provoceerden.
Ik geef van beide kranten de lezing gedeeltelijk (onvertaald) weer. Misschien dat het publiceren van dit soort zaken eindelijk eens wat mensen de ogen opent of - wie weet ertoe kan leiden dat er vragen worden gesteld en druk wordt uitgeoefend om iets aan het steeds weer voorkomen van dit soort zaken te doen. (Overigens heette Samir in mijn eerdere versie, die ook op persberichten was gebaseerd, niet Samir Awad. Ik heb geen verklaring voor dit verschil in naam, maar het gaat wel degelijk om dezelfde jongen).

Update: De mensenrechtenorganisatie B'tselem wijdde in februari een rapport aan de zaak onder de titel: No justification for shooting and killing Samir ‘Awad.

 Hieronder eerst The Guardian:
A teenage boy was killed by Israeli soldiers on the separation barrier close to the West Bank village of Budrus yesterday, shot from behind as he was running away, according to Palestinian accounts.
Samir Awad, 17, was among a group of boys who had just completed an exam on the last day of school before a midterm break when they approached the barrier, reports said. The Israeli Defence Forces said the youths were "attempting to infiltrate into Israel", and its soldiers "responded immediately". It confirmed live fire was used.
According to villagers, Samir was grabbed by soldiers who were concealed in a trench. He broke free and was running away when a soldier or soldiers opened fire. He was hit by three or four bullets, in his head, torso and leg.
Ayed Morrar, a member of the village popular resistance committee, said: "They shot him in cold blood, they shot him in the back. He wasn't threatening them." He said there had been no stone-throwing at the time of the shooting.

Nu de (Daily) Telegraph:
 Israeli army provoked Palestinian teenager and then shot him claim family
 De moeder van Samir Ahmad Mohammed Awad houdt een pamflet omhoog met het portret van haar zoon. Hij wordt daarin overigens een 'martelaar van het volksverzet' genoemd. Budrus waa destijds het eerste Palestijnse dorp dat 'volksverzet' tegen de bouw van de Muur organiseerde. (Foto Telegraph)

A Palestinian schoolboy killed by Israeli gunfire near the West Bank  separation barrier had been reacting to insults shouted by soldiers with  loudhailers before he was shot, eyewitnesses have said.
The claim contradicts an account given by the Israeli army, which says 16-year-old Samir Awad was shot after cutting through a section of the security fence as he tried "infiltrate into Israel".
The teenager died on Tuesday after being shot three times. He was hit from behind as he was running away from Israeli troops in the village of Boudrous, according to his family. Doctors at Ramallah Hospital, where he was pronounced dead, said he had suffered gunshot wounds to his neck, leg and torso.
An Israeli Defence Forces spokesman said the shooting happened after soldiers initiated "standard rules of engagement", which include live fire, to respond to such incidents.
That was challenged on Wednesday by Samir Awad's family, teachers and school friends, who said he had approached the fence only after being incited by Israeli troops, who had used loudspeakers to provoke pupils at Boudrous Secondary School, which sits 200 yards away, into a confrontation.
"They were shouting, 'Come dogs, Come to the wall," 10-year-old Khaled Shaheen told The Daily Telegraph. "They were also calling us sons-of-bitches and saying your mothers are dogs and adulteresses. They were shouting on the loudspeakers before Samir left his class.(...)

His description was confirmed by several older pupils at the school, who said the soldiers uttered other obscenities they were reluctant to repeat.
An Arab language teacher, Nader Shalash, 37, said shouted insults from the army patrols were a daily occurrence.
"They went to say to the pupils, 'We are here. Come and get a bit of trouble'," said Mr Shalash, who described the teenager as intelligent and a good student. "Some of the soldiers are Druze and some are Jewish. They also play loud music. We built a wall and fence around the school and also erected three gates which we keep locked during school hours because we don't want any provocations. However, they happen."
Family and friends say Samir was running away from the security barrier after soldiers fired tear gas. As he tried to head towards the school, he was intercepted by two other soldiers who had been hiding in a trench dug by the Jordanian army during the 1967 Six-Day War.
While his friends managed to get away, Samir's escape route was cut off, forcing him to run back towards the barrier. It was at that point he was shot, witnesses say.(...)

donderdag 17 januari 2013

Israelisch hooggerechtshof geeft alsnog toestemming tenten van Bab-al-Shams af te breken


Het Palestijnse protestdorp 'Bab al-Shams' werd zondag ontruimd op bevel van premier Bibi Netanyahu.

De Israelische politie en 'Land Authority' hebben woensdagavond laat de tenten van het Palestijnse protestdorp in de sector E1 tussen Jeruzalem en de nederzetting Ma'aleh Adumim opgeruimd, zo heeft de Jerusalem Post gemeld. Dat gebeurde kort nadat het Israelische hooggerechtshof daartoe toestemming had gegeven. Het hof herriep daarmee een uitspraak die het eerder, zondag, had gedaan dat het dorp moest worden ontruimd, maar de tenten tenminste zes dagen konden blijven staan, tot de behandeling van een claim van het dorp dat het op Palestijnse privé grond was gesticht.
Het hof kwam op deze eerdere uitspraak terug nadat een groep van ruim 20 mensen dinsdag had geprobeerd naar het dorp terug te keren. Dat lukte hen bijna. Ze slaagden erin een checkpoint te passeren door zingend en klappend te poseren als een bruiloftsstoet. Het hof sloot zich daarom woensdag - mede op basis van 'geheime  informatie', aldus de Post - aan bij het standpunt van de regering dat de tenten weg moesten omdat ze, als ze bleven staan, opnieuw verstoringen van de openbare orde zouden kunnen uitlokken.
Het hooggerechtshof liet overigens weten dat het nog wel de petitie al behandeld die advocaat Tawfiq Jabareen vrijdag namens de dorpelingen van Bab al-Shams had ingediend, waarin hij claimde dat Bab al-Shams is gesticht op land dat toebehoort aan At-Tur, vroeger een dorp, nu een wijk die bij Jeruzalem is getrokken. De openbaar ministerie had tegen Jabareens argumenten aangevoerd dat Bab al-Shams was opgezet op wat Israel 'staatsland' noemt.
Wat waarschijnlijk bij de beslissing van het hooggerechtshof heeft meegeteld is dat tijdens de zitting duidelijk werd dat de Palestijnse Autoriteit zich over Bab al-Shams heeft ontfermd. De PA heeft een gemeenteraad voor het dorp aangesteld, die deel uitmaakt van het district Jeruzalem van de PA, en zal binnenkort ook een burgemeester benoemen. De Palestijnse activist Abdullah Abu Rahmeh uit Bil'in vertelde de Jerusalem Post dat ook al diverse Europese gemeenten hebben laten weten een tweeling-overeenkomst met Bab al-Shams aan te willen gaan. Abu Rahme wilde de krant niet vertellen om welke gemeenten het gaat.
Ma'an News vult aan dat de Israel woensdag 18 Palestijnse activisten de toegang tot het gebied van Bab al-Shams heeft ontzegd. De activisten moesten voor de militaire rechter in Ofer verschijnen, 15 van hen kregen ook boetes opgelegd van 1,000 shekel (270 dollar).  De 18 behoorden tot de groep die dinsdag probeerde naar het dorp terug te keren. Bron voor deze informatie was Muhammad Zawahra, een functionaris van de Palestijnse Autoriteit die door de PA tot lid van de gemeenteraad van Bab al-Shams is benoemd.

Israel sloopt vier huizen in Zuid-Hebron en twee in Oost-Jeruzalem


Leden van de familie Isbur staan bij de overblijfselen van hun huis in het dorp Ad Deirat in het gebied Zuid-Hebron.  Behalve in Jeruzalem werd ook in de heuvels van Zuid-Hebron gesloopt.  Zesendertig mensen raakten op 14 januari dakloos door de sloop van vier huizen. (Foto Keren Manor/Activestills.org).

De Israelische autoriteiten hebben dinsdag 15 januari twee huizen in Oost-Jeruzalem 
gesloopt. In.de wijk  Sur Bahir in het zuiden van de stad werd het huis van Aref Hussein Amireh door bulldozers platgereden. Veertien mensen behorend tot twee families raakten dakloos.
Op dezelfde dag werd ten noorden van Beit  Hanina het huis vernield van Nasser al-Rajabi. Volgens Al-Rajabi kwamen de bulldozers om zes uur in de ochtend, zonder dat hij van tevoren een waarschuwing had gehad. Wel werd eerst het meubilair uit het huis gehaald voordat het geplet werd. Hier raakten acht mensen dakloos.Omwonenden bekogelden de bulldozer tijdens zijn sloopactiviteiten met stenen. 

En gestaag bouwde Israel voort in bezet gebied II


 Op de voorgrond huizen van de nederzetting Efrat. Op de achtergrond: Bethlehem.

Het is verkiezingstijd in Israel, premier Netanyahu wil graag zijn premierschap aan het hoofd van een rechtse chauvinistische regering prolongeren, en dus gaat er de laatste tijd geen week, haast geen dag, voorbij zonder dat plannen voor nieuwe bouwprojecten in bezet gebied bekend worden gemaakt.
Zondag werden plannen bekend voor 170 nieuwe huizen en 84 gastverblijven in de nederzetting Rotem in de Jordaanvallei, woensdag meldden de Israelische media dat het ministerie va Huisvesting weer een nieuwe tender (openbare inschrijving voor aannemers) voor de bouw van 198 nieuwe wooneenheden in bezet gebied heeft uitgeschreven.
De nieuwe woningen komen in de nederzettingen Efrat (onderdeel van het Gush Etzion blok bij Bethlehem) en Kiryat Arba, de nederzetting van overwegend ultra-nationalistische kolonisten bij Hebron. 
De organisatie Vrede Nu, die regelmatig overzichten van kolonisatie-activiteiten geeft, heeft berekend dat de regering-Netanyahu in 2012 het groene licht gaf voor de bouw van 6,676 wooneenheden in bezet gebied. Dat is een ongeëvenaarde stijging. In 2011 werden plannen voor 1,607 wooneenheden goedgekeurd en in de jaren 2010 en 2009 niet meer dan enkele honderden (dat was overigens mede te wijten aan de tien maanden bouwstop op verzoek va de Amerikaanse regering).
In het algemeen is volgens Vrede Nu de regering-Netanyahu de absolute kampioen wat betreft nederzettingen bouwen. De organisatie meldt in een rapport over de verrichting van vier jaar Netanyahu (2009-2011) dat de investeringen in de nederzettingen volgens het Israelische Centrale Bureau voor de Statistiek (CBS) groeide met tenminste 38%:
· 2009 – NIS 760.7 million
· 2010 – NIS 817.5 million
· 2011 – NIS 1.1 billion
· 2012 – NIS 1.1 billion (minimal estimate based on 2011 expenses and government
statements)
· Total, 2009-2012: NIS 3.74 billion (ongeveer 750 miljoen euro).
Behalve een overzicht van de investeringen in de nederzettingen tijdens vier jaar Netanyahu geeft Vrede Nu ook een gedetailleerd overzicht van de aanwas van het aantal woningen per nederzetting in 2012.

dinsdag 15 januari 2013

Israelische militairen schieten Palestijnse jongen dood, vierde slachtoffer in vijf dagen

Samir ‘Awad being evacuated from the scene after being shot. Photo: 'Abd a-Nasser Murar
Samir Awad wordt weggedragen nadat hij is neergeschoten. (Foto B'tselem)

Israelische militairen hebben dinsdagmorgen een 16-jarige jongen doodgeschoten in het dorp Budrus bij Ramallah op de Westoever. De jongen, Samir Ahmad Abdul-Rahim, werd door vier kogels getroffen toen hij de school verliet en op weg naar huis ging, niet ver van wat Israel het 'Afscheidingshek' noemt. (Correctie: later werd bekend dat zijn naam Samir Awad luidde. Het is niet duidelijk waar de verwarring vandaan kwam). Volgens ooggetuigen zijn er altijd veel militairen op de been in dat gebied, en dagen zij regelmatig de schooljongens uit, wat vaak tot relletjes leidt. Samir werd geraakt in zijn hoofd, borst en een been. Hij werd naar een ziekenhuis vervoerd, waar hij bezweek.
Samir was de vierde Palestijn die door de Israeli's werd doodgeschoten in vijf dagen. Maandag schoot het Israelische leger een boer van 21 dood bij de grens met Gaza. Zaterdag werd een 21-jarige man doodgeschoten bij het Afheidingshek in de buurt bij Hebron. En vrijdag werd bij de grens met Gaza een 22-jarige man doodgeschoten die buiten aan het studeren was voor een examen. Het Israelische leger zal wel, zoals het altijd zegt, ook in deze gevallen een 'onderzoek' instellen. Meestal komt daar niets uit, of het moest zijn dat steeds opnieuw blijkt dat Israelische militairen de vrije hand hebben om naar hartelust Palestijnen af te schieten.

(Lezers maakten me erop attent dat de Britse kranten The Guardian en The Daily Telegraph beide op grond van getuigenverklaringen schreven dat Samir van achteren werd doodgeschoten op een moment dat hij wegrende. The Telegraph is er bovendien heel duidelijk over dat het incident door de soldaten werd uitgelokt. Ik geef beide verslagen een paar posts hierboven iets verkort weer).

En gestaag bouwde Israel voort in bezet gebied..

En de boer hij ploegde voort... Zo'n soort zin komt in mijn  hoofd op als ik lees dat er weer nieuwe bouwplannen op stapel staan in door Israel bezet gebied. En dat tegen de achtergrond van de bekendmaking dat het gat in de Israelische begroting boven de 4% uitkomt, en er steeds een beroep wordt gedaan op het publiek om via stichtingen als Meir Panim te zorgen voor warme maaltijden voor behoeftige Israelische Joden. De kolonisatie van geheel Palestina gaat de Israelische machthebbers kennelijk boven alles.

De jongste ontwikkeling is alweer van een week geleden. Vrede Nu maakte zondag bekend dat het Israelische ministerie van Defensie vorige week plannen heeft gepubliceerd voor de bouw van 170 nieuwe wooneenheden en nog eens 84 gastverblijven in de nederzetting Rotem in de Vallei van de Jordaan op de Westoever. Volgens Hagit Ofran van Vrede Nu werd Rotem zelf al eerder door de regering goedgekeurd, maar waren er nog niet eerder bouwplannen ingediend. Nu dus wel. De plannen zijn verleden verleden week ter inzage gelegd voor het publiek. Het gaat daarbij om 200 eenheden waarvan er 30 al zijn gebouwd, plus nog eens plannen voor 84 gastverblijven.
 
Ramat Shlomo (Jerusalem)

De bekendmaking kwam een paar dagen nadat het Israelische ministerie van Defensie een plan had goedgekeurd voor de bouw van de eerste 523 huizen voor een nieuwe middelgrote stad, Gevaot, die ten zuidwesten van Bethlehem zal gaan verrijzen en duizenden woningen zal gaan tellen. Uit een ander besluit dat het ministerie diezelfde dag bekendmaakte, kon worden afgeleid dat Israel bovendien op stiekeme wijze opnieuw een zogenaamde 'illegale' outpost, Nofei Nehemia geheten, had gelegitimeerd. Dat gebeurde door de grens van een andere 'outpost', Rehelim, die al in april met twee andere illegale outposts  was gelegitimeerd,  zodanig te verleggen dat Nofei Nehemia erbinnen viel.  
Al de plannen maken deel uit van een ware lawine van nieuwe bouwplannen in bezet gebied waarmee de regering Netayahu reageerde op de beslissing van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties va dit najaar om de Staat Palestina de status van waarnemer te verlenen, en die - niet toevallig -bekend werden gemaakt net voor de verkiezingen in Israel van 22 januari. Vrede Nu heeft de plannen als volgt onder elkaar gezet: 

1. E1 and 3,000 new tenders
2. Plans for 6,600 units in East Jerusalem
3. Givat Hamatos
4. Tenders for 1,216 units in the West Bank and East Jerusalem 
5. Gevaot: a new city South-West of Bethlehem is approved.
6. A Palestinian family is threatened to be kicked out of their home in Sheikh Jarrah
 Vrede Nu werkt de betekenis va de plannen ook verder uit. Ik heb dat (in het Engels) op mijn andere blog overgenomen.    

Israel doodt opnieuw man bij de grens met Gaza

Het Israelische leger heeft maandag opnieuw een man doodgeschoten bij de grens met Gaza. 
Medische bronnen in Gaza identificeerden hem als de 21-jarige Mustafa Abu Jarad, een boer uit Beit Lahiya. Hij werd in het hoofd geschoten en belandde in kritieke toestand in het Shifa ziekenhuis in Gaza-stad, waar hij later overleed. Oogetuigen meldden dat Israelische soldaten die gestationeerd waren in een wachttoren in “Nativ Hasara” aan de andere kant van de grens schoten afvuurden op een aantal Palestijnse boeren. Abu Jarad werd daarbij in het hoofd geraakt.
Vrijdag doodde Israelische militairen ook een man bij de grens met Gaza. Zaterdag werd een man doodgeschoten bij het grenshek in de buurt bij Hebron.

zondag 13 januari 2013

Palestijnse 'nederzetting' Bab al-Shams ontruimd op persoonlijk bevel van Netanyahu

Police detain Palestinian man at E1 outpost
Het Israelische leger heeft zondagmorgen vroeg het Palestijnse tentenkamp 'Bab al-Shams' ontruimd en de bewoners gearresteerd. Bab al-Shams was zaterdag opgericht door zo'n 250 Palestijnen onder leiding van het 'Popular Struggle Coordination Committee', het comité dat de Palestijnse geweldloze acties tegen onder andere de bouw van de Muur coördineert. Het kamp, van ruim 25 tenten, was opgericht in het gebied dat Israel E1 noemt, tussen Jeruzalem en de grote nederzetting Ma'aleh Adumim. Na de recente stemming in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties waarbij de staat Palestina een status van waarnemer kreeg, kondigde Israel aan dat het hier op grote schaal woningen gaat bouwen. Dat besluit stuitte op verzet van onder meer de VS en de EU, want de Westoever zou daarmee effectief in twee helften worden geknipt.

zaterdag 12 januari 2013

Palestijnen stichten dorp op land bij Jeruzalem waar Israel nederzetting wil bouwen


Updated (zien onderaan) Ongeveer 250 mannen vrouwen uit verschillende plaatsen in Palestina hebben vrijdag een 'nieuw Palestijns dorp' gesticht de naam “Bab Al-Shams” (Poort van de Zon), zo luidt een bekendmaking van de Popular Struggle Coordination Committee', het comité dat onder meer het verzet tegen de bouw van de Muur in plaatsen als Nabi Saleh en Bil'in coördineert. 
Het nieuwe dorp bestaat uit een 25-tal tenten, een kliniek en materiaal om het lange tijd uit te houden op de plaats van wat Israel aanduidt als 'Area E1', een gebied tussen Jeruzalem en de stedelijke nederzetting Ma'ale Adumim.
 In een verklaring zei de groep: ''Wij de zonen en dochters van Palestina uit alle plaatsen in het land kondigen de stichting aan van het dorp Ba al-Shams. Wij, het volk, vestigen ons hier vandaag zonder toestemming va de bezetting, zonder toestemming van wie dan ook, omdat het ons land is en ons recht om het te bewonen. Een paar maanden geleden kondigde de Israelische regering aan dat zij 4000 kolonisten-woningen wil bouwen in dit gebied dat Israel E1 noemt. E1 is een gebied van ongeveer 13 vierkante km op in beslag genomen Palestijns land ten oosten van Jeruzalem, en tussen Jeruzalem en de nederzetting Ma’ale Adumim op bezet Palestijns land. We zullen niet blijven zwijgen als de uitbreiding van de nederzettingen en de inbeslagname van ons land voortgaat. Daarom stichten we hierbij het dorp Bab Al-Shams om ons geloof in directe actie en volksverzet uit te dragen. We verklaren dat het dorp standvastig zal blijven totdat de eigenaren van dit land het recht zullen krijgen erop te bouwen.''
De naam van het dorp komt van de roman Bab Alshams van de Libanese schrijver Elias Khoury. (Het boek is in het Nederlands vertaald door Djûke Poppinga onder de naam Poort van de zon). Khoury schildert daarin het verhaal van Palestina via het verhaal van de  liefde tussen de Palestijn Younis en zijn vrouw Nahila. Younis verlaat zijn vrouw om zich bij het Palestijnse verzet in Libanon te voegen, terwijl Nahila achterblijft in wat er over is van hun dorp in Galilea. In de jaren 50 en 60 Younis 'sneaks' over de grens vanuit Libanon om zijn vrouw te ontmoeten in de “Bab Alshams” grot, waar hun kinderen worden geboren. Younis gaat terug naar het verzet, zijn vrouw blijft achter in  Bab Al Shams. De stichters van het dorp hebben de naam 'Bab Al-Shams' gekozen, zo zeggen ze, als symbool voor de poort naar vrijheid en standvastigheid. ''Bab Alshams is onze poort naar Jeruzalem. Bab Alshams is ook de poort naar onze terugkeer.''
Israel reageerde bliksemsnel op de stichting van het dorp. Vrijdagochtend nog werd een bevel tot uitzetting overhandigd door de grenspolitie.

Update: Het militaire bestuur van de Westoever heeft de Palestijns 'inwoners' van Bab al-Shams zaterdagochtend een uur de tijd gegeven om het kamp te ontruimen. De activisten hebben echter - met een tactiek die afgekeken van de Joodse kolonisten - het hooggerechtshof benaderd en een uitstel van zes dagen gekregen. Wel is het kamp door leger en politie omringd. Maar toch kwamen er nog steeds mensen en tenten bij, zoals onderstaande foto - die zaterdagmiddag werd genomen - laat zien.

Embedded image permalink.
(Foto Rania Zabaneh - twitter)

Israelische soldaten schieten man dood bij Hebron


 De begrafenis van Uday Darwish, zondag 13 januari.

Israelische militairen hebben zaterdag een Palestijnse arbeider doodgeschoten die bij Hebron probeerde Israel binnen te komen. Uday Kamil Muhammad Darwish, 21, uit Dura bij Hebron werd opgemerkt door een militaire patrouille in de buurt van de groene lijn. Hij rende weg maar werd in de rug geschoten. Hij overleed later in het Soroka ziekenhuis in Beer Sheba. Darwish werkte in Israel, maar had geen vergunning.
Vrijdag schoten Israelische militairen een 22-jarige man dood bij de grens met Gaza.

Saxofonist Yuri Honing voelt niets voor BDS

Saxofonist Yuri Honing heeft eindelijk gereageerd op de verzoeken die hem zijn gedaan om niet op te treden tijdens het Red Sea Jazz Festival in Eilat (Israel) op 18 en 19 januari. Zijn reactie is negatief. Maar dat niet alleen, hij geeft er blijk van niet goed te begrijpen wat hem overkomt en waar BDS toe dient. Hij voelt zich onder druk gezet door 'Palestijnse bevrijdingsorganisaties' (sic) en meent dat 'zijn muziek apolitiek (is) en vooral een middel om mensen samen te brengen'.
Eigenlijk past daarop maar één reactie: de vraag namelijk of Honing echt denkt dat Palestijnen van de Westoever in staat zullen zijn samen met Israeli's in Eilat naar zijn 'a-politieke optreden' te komen  luisteren. Als hij die vraag, zoals voor de hand ligt, met 'nee' beantwoordt, zou het hem sieren als hij het festival alsnog afzegt om er zo toe bij te dragen dat de Palestijnen in de toekomst wèl naar hem kunnen komen luisteren.
Afgezien daarvan is het natuurlijk nooit de bedoeling geweest om Honing onder druk te zetten. De petitie om niet naar Eilat te gaan was natuurlijk niet meer dan een verzoek.

De site Jazzenzo geeft Honings reactie als volgt weer:
Saxofonist Yuri Honing ligt onder druk vanwege zijn optreden deze maand op het Israëlische festival Red Sea Jazz in Eilat. Honing krijgt dagelijks stapels mail van Palestijnse bevrijdingsorganisaties om het jazzfestival te boycotten. Dat meldt Yuri Honing vandaag in een persbericht.



Yuri Honing wordt bedreigd met boycot.
Foto © Joost van den Broek.
Palestijnse bevrijdingsorganisaties zijn inmiddels een petitie op Facebook gestart om Honing over te halen de internationale culturele boycot van alle door de Israëlische regering gesponsorde culturele evenementen - waaronder het Red Sea Jazz Festival - te steunen, daar deze helpen de Israëlische schendingen van mensenrechten te maskeren. Honing weigert echter aan het verzoek het festival te boycotten gehoor te geven.
Op Red Sea Jazz spelen naast Honing - die op 17 januari optreedt met zijn Acoustic Quartet - onder meer Kurt Rosenwinkel, Jackie Terrasson en Erik Truffaz. Het Portico Quartet, dat eveneens zou optreden, annuleerde wel zijn concert.
Honing staat bekent om zijn nauwe banden met het Midden-Oosten en heeft concerten gegeven in onder andere Syrië, Libanon, Iran en Egypte. Ook haalde hij de wereldpers met zijn benefietconcert in een Palestijns vluchtelingenkamp nabij Damascus dat inmiddels is gebombardeerd door de Syrische overheid.
Volgens Honing is zijn muziek apolitiek en vooral een middel om mensen samen te brengen. Ook vindt hij dat niet alleen in Israël de mensenrechten worden geschonden, maar in alle omliggende landen.

Israel doodt man bij de grens met Gaza


 De vader van Anwar al-Mamlouk (l.) kijkt in de morgue naar het lichaam van zijn zoon (Reuters)

Het Israelische leger heeft vrijdag een man doodgeschoten bij de grens ten oosten van het Jabaliya kamp in Gaza en een andere man ernstig verwond. Woordvoerder Ashraf al-Qidra van het ministerie van Gezondheid in Gaza identificeerde de gedode man als Anwar Muhammad al-Mamlouk, 22.
Al-Mamlouk was buitenshuis aan het studeren voor een examen toen hij werd doogeschoten volgens zijn broer Hani, die zelf ongedeerd bleef.
Een Israelische militaire woordvoerder zei dat "tientallen Palestijnen het grenshek waren genaderd. De soldaten hadden  'overeenkomstig de regels' gehandeld. "Het leger zal geen pogingen tolereren om het grenshek of  de soevereiniteit van de staat Israel geweld aan te doen,'' aldus de woordvoerder. Israel heeft sinds het staakt-het-vuren van november tenminste 10 keer geschoten op mensen bij het grenshek. Zo'n 30 mensen zijn daarbij gewond geraakt.

vrijdag 11 januari 2013

Kolonisten Esh Kodesh vernielen nog wat meer olijfbomen

188 olive tress were broken by settlers in Qusra this morning
Vernielde olijfbomen in de sneeuw. Foto onder: Palestijnen uit Qusra vluchten voor het traangas dat het leger op hen afvuurt nadat de kolonisten hen hebben overvallen. (Foto's International Solidarity Movement).  

Enkele tientallen kolonisten van de nederzetting Esh Kodesh zijn vrijdagochtend vroeg het dorp Qusra in de regio Nablus binnengevallen en hebben tenminste 210 olijfbomen vernield, zo heeft Ghassan Daghlas de functionaris van de Palesdtijnse Autoriteit die de activiteiten van de nederzettingen volgt in de noordelijke Westoever, meegedeeld. De bomen waren eigendom van Gamal Abdel-Aziz, Abdul Hassan, Abdul Ahmed and Noman Abu.
Er is al een week of wat gedonder rond Esh Kodesh, nadat het Israelische leger Palestijnen toestemming had gegeven land te bewerken dat volgens het Israelische hooggerechtshof eerder ten onrechte in bezit was genomen door deze nederzetting. Met name het dorp Qusra is daarvan het slachtoffer geweest. Donderdag waren rellen waarbij de kolonisten onder meer het vuur openden. Daarbij werd Samer Masameer, 26, door een kogel in een been getroffen.
Afgelopen zaterdag vielen de kolonisten eveneens het dorp binnen, waarbij ze als cowboys in de lucht vuurden. Een dag eerder hadden ze ruim 190 olijfbomen van het dorp vernield, dorpelingen gemolesteerd en een tractor beschadigd.
Qusra villagers run from a volley of tear gas

Ander nieuws: Israel stelt voorwaarden herhuisvesting Palestijnse vluchtelingen Syrië.
De Palestijnse print Mahmoud Abbas meldde deze week dat Israel akkoord was gegaan met een verzoek om Palestijnse vluchtelingen uit Syria onder te mogen brengen op de Westoever, maar uitsluitend op voorwaarde dat zij dan eerst schriftelijk afstand zouden doen van hun Recht op Terugkeer. Abbas zei dat hij daarom zijn verzoek had ingetrokken.  

Gaza: 1,1 miljoen mensen hebben een rampzalig voedselgebrek, 300.000 gaan binnenkort dood

  Zonder onmiddellijk staakt-het-vuren en een opvoering van de voedseltransporten naar gebieden die nu onbereikbaar zijn door de gevechten, ...