Het wordt tijd om eindelijk eens kritiek op Israel te gaan onderscheiden van antisemitisme

Ach antisemitisme. Harry van Bommel, Kamerlid voor de SP, liep in 2009 mee in een mars die werd gehouden om te protesteren tegen de Israelische inval van dat jaar in Gaza,. Hij liep gearmd met Gretta Duisenberg en ze riepen ''Intifada, intifada, Israel Palestina vrij''. Een videofilmpje daarvan verscheen op tv en in een talkshow krabbelde Van Bommel een beetje terug. Maar de volgende dag was er in dezelfde talkshow hetzelfde filmpje en werd hij volledig afgebrand. Onbekenden achter Van Bommel en Duisenberg riepen daarin opeens ''Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas!'' Ik had een groot deel van de mars meegelopen en geen enkele keer ''Hamas Hamas'' gehoord. Ik sprak erover met anderen de hele tocht hadden meegelopen. Die hadden ook niets gehoord. Korte tijd later sprak ik Job Cohen, de toenmalige burgemeester, die zei dat de politie die de hele route  de gaten had gehouden ook geen melding had gemaakt van ''Hamas, Hamas''. Volgens Cohen was het mogelijk dat de video achteraf was ingedubt.

In de jaren die volgden waren er steeds nieuwe gevallen van hetzelfde heftige antisemitisme, die vaak naar buiten kwamen via de Telegraaf. In 2014 stond Fatima Elatik volkomen onwetend op een foto van een Israelische vlag die werd gecombineerd met een hakenkruis.  Het beeld was ongeveer tien  minuten te zien voordat het werd weggehaald. Maar voor een foto in de krant van wakker Nederland was dat lang genoeg. Niet lang geleden, in 2021 of '22, werd het toenmalige Kamerlid Kauthar Bouchallikht ermee geconfronteerd dat ze op dezelfde foto had gestaan. Het is nooit achterhaald wie verantwoordelijk was voor het plaatje. Zou het kunnen dat er eenzelfde geschiedenis aan verbonden is als destijds bij Van Bommels ''Hamas Hamas''? 

 Vooral in de jaren dat Israel het nodig vond ''het gras te maaien'' was er sprake van antisemitisme. Het gras maaien was een koddige uitdrukking waarmee de Israeli's aangeven dat het weer tijd was om op te treden tegen de ''terroristen'' van Hamas. Het was daar vrij vaak de tijd voor, namelijk in 2006, 2008-2009, 2012, 2014, 2016, 2018, 2019, 2021, 2022, en 2023. De antisemitische uitlatingen (het zijn altijd vooral uitlatingen) logen er in die jaren niet om als we het CIDI mogen geloven, al ging het ''wel op en neer''. Als er in sommige jaren geen duizenden maar slechts honderden doden waren viel het soms mee. In die jaren nam ook - nog steeds volgens het CIDI - het antisemitisme voortdurend toe. En het moet gezegd, vooral het protestant-christelijke volksdeel bleek daar in toenemende mate gevoelig voor. Waren er demonstaties, dan was er een groeiend aantal christenen, Christenen voor Israel, maar ook gewone christenen. Het werden er steeds meer. Een voorbeeld was de door het CIDI georganiseerde demonstratie ''Keppel op'' in 2019, waarvoor een groot aantal Christenen voor Israel was uitgerukt.. Thierry Baudet was er een prominente spreker, voordat zijn partij ontmaskerd werd als overduidelijk antisemitisch. 

In de loop der jaren werden Gert-Jan Segers, Joël Voordewind, Kees van der Staaij de voornaamste Israel-partizanen, een rol die recent is overgenomen door Mirjam Bikker en Chris Stoffer. Zij werden de overduidelijke woordvoerders van het anti-antisemitismegilde, die iedere keer alarm sloegen en Kamervragen stelden die door het CIDI waren voorgezegd. Elma Draijer schreef elke keer in de Volkskrant dat we de Joden in de steek lieten. Onze minister van Justitie, Dilan Yesilgöz, voegde zich, toen ze nog gewoon Kamerlid was, ook bij het groepje. Toen een Syrische Palestijn door het lint ging toen hij in een kosjer restaurant in Amstelveen een Israelische vlag ontwaarde kwamen zij in actie. De Nederlandse justitie vond zijn daad niet meteen antisemitisch- ze dachten eigenlijk meer aan een soort trauma - maar Segers en Yesilgöz traden toch onmiddellijk op. Ze gingen bij bij het betreffende restaurant eten, samen met mensen van het CIDI. Toen de Syriër in herhaling viel deden ze het opnieuw.

Demonstratie tegen ''Het vuil, de stad en de dood''. Rechts Jules Croiset

Ik kon het niet helpen maar moest intussen denken aan oudere antisemitische gebeurtenissen. Bijvoorbeeld ''Het vuil, de stad en de dood''. Dat stuk, een toneelstuk van Werner Fassbinder, zou in 1987 in Rotterdam worden opgevoerd, maar bleek opeens erg antisemitisch te zijn. Er volgde een golf van woedende protesten en de opvoering werd afgeblazen. Wat later was het land opnieuw in beroering, want de acteur Jules Croiset, die heftig tegen de opvoering had geprotesteerd, was ontvoerd. Na vergeefse zoekacties dook hij op in België. Hij bleek onder de indruk van de protesten zijn ontvoering zelf in scene te hebben gezet. In 2002 werd het ''Vuil, de stad en de dood'' alsnog opgevoerd. En... er gebeurde niets. De protesten van 15 jaar eerder waren, zo luidden de conclusies, niet nodig geweest. Er werden antisemitische uitspraken gedaan in het stuk, maar het ging er juist om om daarmee een bepaald onsympathiek personage neer te zetten. 

In 2010 gebeurde iets opmerkelijks. Twee weken voor de Kristallnachtherdenking die de organisatie ''Nederland bekent kleur'' in Amsterdam al sinds 1992 meerdere malen had georganiseerd, gaf het CIDI een perscommuniqué uit waarin de herdenking in de ban werd gedaan. Waarom? Het had te maken met het feit dat een van de organisaties die reclame maakten voor de herdenking op dezelfde website een  oproep had staan voor BDS, de boycot van Israel, waartoe een keur aan Palestijnse organisaties in 2005 had besloten en die intussen internationaal werd gesteund. Het persbericht was een klassieke zionistische rotstreek. Zoals was te voorzien meldden een spreker en een fluitiste, die eerder hadden toegezegd te zullen optreden, zich beiden geschrokken af. Het CIDI was immers een autoriteit. De herdenking werd op een houtje-touwtje manier gered. Maar vervolgens kregen we te maken met een defamatie-campagne die jaren heeft geduurd en waarbij we onder meer door Ronny Naftaniel en de voorzitter van de Liberaal Joodse Gemeente, Ron van der Wieken, plus een keur aan anderen er uitgebreid van werden beschuldigd dat we op de herdenkingen steeds Israel aan hadden gevallen en antisemitisch bezig waren geweest. In werkelijkheid was het woordje "Israel'' tijdens een herdenking  nooit gebruikt. Het was een eye-opener voor mij en een flink aantal andere Joden die erbij waren betrokken om te worden aangevallen - door andere Joden en niet-Joden die er niet bij waren geweest, maar die wel allemaal veel beter wisten dan wijzelf wat er allemaal was gezegd. We publiceerden de speeches op de site, maar we bleven horen dat we ''het altijd over alleen hadden over vluchtelingen in plaats van Joden'' en dat we ''Israel aanvielen en dezelfde discriminerende dingen zeiden als destijds in nazi-Duitsland''. Wat vervolgens  werd overgenomen door nagenoeg de totale Nederlandse pers. Eén keer deden we aangifte van smaad, maar het openbaar ministerie liet ons weten dat iemand uitschelden voor antisemiet gewoon onderdeel is van het publieke debat in Nederland.  

Het bleek een les te zijn voor wat we nog konden verwachten. Bijvoorbeeld bij de recente opening van het Holocaust Museum, waar een Joodse en een Palestijnse organisatie een aanvraag hadden ingediend voor een demonstratie tegen de aanwezigheid van Isaac Herzog, president van een staat die toevallig precies datgene aan het doen was wat in het Holocaust Museum wordt herdacht.  Er moeten zich tijdens die dag verschrikkelijke dingen hebben afgespeeld. Zo heeft Dilan Yesilgöz in de synagoge een mevrouw gezien die ontdaan was. Ze heeft er nog vriendelijke woorden mee gewisseld, om haar gerust te stellen. En  vervolgens heeft ze in de eerste de beste talkshow verslag gedaan van .... ja van wat?  Van dat het heel erg was geweest en dat ze dat zelf had gezien. Staatssecretaris Eric van der Burg heeft duidelijk ''Juden raus'' gehoord en naar het schijnt ook ''kankerjoden''. Dat zei hij in het parlement. Het was helaas niet duidelijk of hij dat zelf had gehoord. Mensen die er wel zelf bij waren geweest zoals Ronnie Eisenmann, de voorzitter van het CIDI, had afschuwelijke ''antisemitische dingen'' gehoord. Veel andere mensen ook trouwens. Gert-Jan Segers, die er niet bij was volgens mij, was daar erg verontwaardigd over. Maar Femke Halsema, de burgemeester, die in het zicht van de camera's het geschreeuw had aangehoord, sprak dat tegen. Ze baseerde zich ook op verslagen van de politie die geen onvertogen woord had gehoord. De deelnemers aan de demonstraties spraken intussen van een verbroedering tussen Joden, Palestijnen en andere demonstranten en dat niemand ook maar één antisemitische opmerking had gehoord. 

Dan waren er nog incidenten die de landelijke pers haalden. Lenny Kuhr die tijdens een optreden  werd aangevallen omdat ze het optreden van haar kleinzoon in het Israelische leger verdedigde. (Een wonderlijke speling van het lot was dat ze me in de jaren '70 ooit in bescherming had genomen toen haar toenmalige echtgenoot, Gideon Bialystock, een Likudnik, mij als linkse columnist van het Nieuw Israelietisch Weekblad voor antisemiet uitmaakte en me wilde aanvallen).  Of de mevrouw die bezoek kreeg van mensen die haar verweten dat haar dochter op Faccbook reclame maakte voor het Israelische leger dat intussen ''plausibel'' van genocide was beschuldigd. Vrij nutteloze aanvallen. Maar volgens mij hadden ze totaal niets met antisemitisme te maken. Ook was er de nepaanval op rabbijn Heintz, die zei op zijn hoofd geslagen te zijn, maar waarvoor de politie geen bewijs kon vinden. 

                                                               Studentenprotest in Wisconsin

Wat intussen bepaald grappig was. was dat er in de VS protesten op gang zijn gekomen, die eveneens het mechanisme verduidelijken van wat er nou echt aan de hand is. Net als bij onze demonstaties tegen de aanwezigheid van Herzog bij de opening van het Holocaust Museum trekken studenten in de VS gezamenlijk op. Islamitische, ongelovige, christelijke en Joodse studenten nemen deel aan protesten en kampen bij diverse universiteiten als Columbia-universiteit, de Universiteit van New York, MIT, Michigan en de nodige andere. Ook in de VS spannen mensen samen om al die demonstraties van  verschrikkelijke antisemitische uitwassen te beschuldigen en het in gevaar brengen van Joodse studenten. Maar ondertussen worden  er op shabbat joodse diensten werden gehouden en op vrijdag islamitische, en dat er ter gelegenheid van Pesah, het Joodse paasfeest, seiders (dat wil zeggen speciale paasmaaltijden) waren gehouden. De sfeer is volgens  bijvoorbeeld dit blog te vergelijken met de sfeer bij hey Holocaust Museum. En de organisatie Jewish Voice for Peace (JVP) meldde dat de New Yorkse politie bij het opbreken van het kampement bij Columbia tientallen leden van JVP had opgepakt. De demonstranten eisen dat de universiteiten hun banden zouden verbreken met organisaties die geld verdienden aan de Israelische wapenindustrie en/of bezetting. Van antisemieten was geen spoor te bekennen. 

Duitsland, waar een fors deel van de Palestijnen in Europa terecht zijn gekomen, kampt met dezelfde problemen. Om historische redenen zijn ze daar nog veel beduchter voor antisemitische uitingen. ''From the river to the sea, Israel Palestine will be free'' is daar bij voorbeeld verboden. Ook wordt er - anders dan in Nederland - strikt de hand gehouden aan de regels van de IHRA-definitie die zoals meermalen is beschreven ongeveer alle kritiek op Israel afdoet als antisemitisme. Maar ook in Duitsland is de praktijk soms weerbarstiger dan de kritiek op het antisemitisme. Zo zijn op staande voet ontslagen medewerkers van de "Deutsche Welle'' op last van de rechter een jaar of wat geleden weer aangenomen en zijn talloze verboden, bijvoorbeeld op het gebruik van zalen, in de loop van de tijd weer ongedaan gemaakt.   

 Volgens het CIDI zijn er in 2023 niet minder dan 379 gevallen van antisemitisme geregistreerd. En als de trend aanhoudt wordt het voor 2024 nog meer. Maar ach, CIDI, laat me alsjeblieft niet lachen.  Volgens jullie is ons land  een afgrijselijk voorbeeld geworden van vreselijke jodenhaat. Volgens mij is het mogelijk dat er inderdaad nog steeds wel wat antisemitisme bestaat, maar wordt het zo zoetjes aan tijd dat de pers in Nederland een keer zelf gaat turven en vooral denken. Dan wordt duidelijk dat een heleboel ''incidenten'' gewoon opgeklopte onzin zijn en krampachtige pogingen om door het oproepen van het antisemitische spook Israel uit de wind te houden. Misschien dat we ons dan eindelijk kunnen gaan bezighouden met wat er in Israel werkelijk wringt, zoals bijvoorbeeld  de buitensporige dodentallen in Gaza en de totale afwezigheid van een Israelische verantwoording. Daarvoor wordt het langzamerhand een keer tijd.   

Biden geeft Israel $26 miljard op dezelfde dag dat Israel zegt dat aanval op Rafah doorgaat

De Amerikaanse president Biden heeft woensdag zijn handtekening gezet onder een besluit dat 95 miljard dollar aan hulp wordt vrijgegeven. Daarvan gaat 26 miljard dollar naar Israel, onder meer voor zijn luchtmacht, 61 miljard gaat nar Oekraine. Eén miljard is bedoeld voor humanitaire hulp aan Gaza en 8 miljard is om het hoofd te bieden aan de militaire dreiging van China. Het was vrij bitter dat uitgerekend op dezelfde dag een woordvoerder van de Israelische premier Netanyahu bekend maakte dat Israel in ieder geval doorgaat met zijn plannen om een grondoperatie uit te voeren in de zuidelijke stad Rafah in Gaza. President Biden heeft meermaals geprobeerd Netanyahu dit plan uit zijn hoofd te praten.

Volgens een woordvoerder van Defensie heeft Israel 40.000 tenten besteld die 10-12 personen kunnen herbergen in verband met een plan om een evacuatie uit Rafah te organiseren. Een tijdschema werd daarvoor overigens niet genoemd. Volgens de woordvoerder die anoniem wilde blijven was het laatste woord daarover aan Netanyahu. Israel heeft al wel twee divisies (van elk tussen de de twee- en vijfduizend man) die aan de grens met Libanon waren gestationeerd, naar Rafah verplaatst.

Het nieuws van de aanstaande operatie in Rafah gaat gepaard aan uitermate heftige luchtaanvallen en beschietingen van zowel Noord-Gaza (nu voor de tweede dag) en aanvallen in het zuiden rond Rafah. Wat het noorden betreft is het de Israelische bedoeling dat de mensen die er nog verblijven alsnog vertrekken. In 24 uur werden 96 mensen gedood en 73 gewond. Het totale dodencijfer liep op tot 34,262, maar het werkelijke cijfer ligt vermoedelijk iets hoger dan 41.000 door het grote aantal vermisten die onder mee nog onder het puin liggen. 

Bij het Nasser-ziekenhuis in Khan Younis wordt nog steeds naar lichamen gezocht. De Verenigde Naties heeft intussen gevraagd om een internationaal onderzoek naar de massagraven bij het Nasser-complex zowel als bij het Shifa-ziekenhuis in het noorden. De EU heeft zich daarbij aangesloten. Het is echter zeer de vraag of dat er ook zal komen. Israel heeft gezegd dat het niets te maken heeft met de vondsten, dat het alleen wat heeft opgegraven om te kijken of er geen gijzelaars bij waren en die er weer onder heeft gestopt, maar de lijken waren het werk geweest van de Palestijnen. Het aantal mensen dat is gevonden is intussen 334. Er waren er ook bij wier handen waren gebonden en van wie de kleding was verdwenen.

Duitsland heeft zijn  betalingen aan UNRWA hervat en Israel heeft toegegeven dat het plan is mislukt om UNRWA zijn inkomstenbronnen te laten opdrogen. De organisatie krijgt ook nog steeds weinig voor elkaar. Gisteren kwam er voor het eerst een gecombineerd zending van UNRWA door en ook was het een heugelijke dag toen vier bakkerijen weer open gingen na een geslaagde missie van het Wordl Food Program. Het blijcen echter druppels op een gloeiende plaat. Volgens de berekeningen zal de hongersnood in mei volop gaan toeslaan.

VN-commissie: Israel leverde geen bewijs dat UNRWA-personeel deelnam aan aanval

Bij de Columbia universiteit in New York vond een protest plaats -zie onder (Foto van X)

                     
Israel heeft geen enkel bewijs aangeleverd dat employees van UNRWA, de VN-organisatie voor de Palestijnen, hebben meegedaan met de aanval van 7 oktober op Israel. Dat is de niet erg onverwachte conclusie van een onderzoekscommissie onder leiding van de Franse voormalige Franse minister van Buitenlandse Zaken Catherine Colonna, die maandag haar rapport indiende dat in ontvangst werd genomen door VN-secretaris-generaal Guterres. Het onderzoek was uitgevoerd in opdracht van de VN.

Israel maakte eind januari bekend dat 12 medewerkers van UNRWA zouden hebben meegedaan aan de aanval. Daarop staakten 18 landen hun bijdrage aan UNWRA. Israel verklaarde later dat er nog veel meer werknemers van UNRWA sympathisanten van Hamas of de Islamitische Jihad zouden zijn. Maar ondanks verzoeken, onder meer van UNRWA,  in maart en nog een keer in april werden geen bewijzen geleverd. De  meeste landen hebben intussen betalingen hervat, alleen de VS,  Groot-Brittannië, Oostenrijk, Italië, Duitsland en Nederland nog niet. Daarvan is Amerika de grootste donor met een bedrag van 400 miljoen dollar, Duitsland hervatte zijn betaling maar betaalt niet voor Gaza, en Nederland had in januari al vooruit betaald.

Colonna zegt in haar onderzoek dat UNRWA altijd de namen van zijn werknemers opgaf aan Israel en dat Israel pas bezwaren liet horen op 29 januari 2024. Het onderzoek van Colonna wordt ondersteund door een uitgebreider rapport van drie noordelijke organisaties, het Zweedse Raoul Wallenberg Instituut voor de Mensenrechten, het Noorse Chr. Michelsen Instituut en het Deense Instituut voor de Mensenrechten. De conclusie moet waarschijnlijk zijn dat Israel gewoon geen bewijzen heeft maar de beschuldigingen desondanks heeft geuit met de bedoeling UNRWA buiten spel te zetten. Dat komt overeen met de huidige praktijk. UNRWA's chef Lazzarini maakte bekend dat Israel wil dat zijn organisatie wordt opgeheven en dat talrijke verzoeken om voedsel af te leveren in Noord-Gaza door Israel zijn afgewezen of genegeerd. Volgens Israel kan het World Food Program de taken van UNRWA best overnemen. Helaas is dat echter gezien het feit dat er in Noord-Gaza een hongersnood heerst niet mogelijk. Geen enkele organisatie heeft een netwerk en zoveel werknemers als UNRWA dat het succesvol de verdeling van voedsel kan uitvoeren. Het is domweg de zoveelste misdadige opzet van Israel. 

In Gaza woedden intussen op deze eerste dag van het Joodse Pesach (paas) feest de hevigste bombardementen sinds de terugtrekking van enkele weken terug uit Khan Younis,  Het meeste indruk maakte een aanval waarbij 22 mensen omkwamen, van wie 18 kinderen en twee vrouwen. Maar de aanvallen vonden plaats door heel Gaza, van Noord-Gaza (waar Beit Hanoun, Beit Lahia en het oosten van Jabalya onder vuur kwamen), via Midden- tot Zuid-Gaza. Vanuit het noorden werden ook een aantal raketten afgeschoten richting Sderot in Israel. De meeste werden neergehaald door de Iran Dome, maar één veroorzaakte een brand in een opslagplaats. Het dodental steeg tot 34.183.

Graven in massagraven bij het Nasser-ziekenhuis (Foto Arab48)

In Khan Younis gaat intussen het zoeken naar massagraven bij het Medische Nasser-complex door. Er zijn meerdere massagraven gevonden, waarin ouderen en jongeren en soms mensen met gebonden handen zijn begraven. Het laatste cijfer is 310. Verder doen berichten de ronde dat van sommige lijken organen ontbreken. Ach, ik ben niet verbaasd. Het kan er nog wel bij, bij de dossiers doe uiteindelijk worden aangeleverd bij het Internationale Strafhof. De Amerikaanse president Biden toonde overigens  zijn afschuw van het nieuws.

In de VS is het nu de tijd van de studentenprotesten. Het begon met een tentenkamp bij de Columbia-universiteit in New York. Maar daar werd gisteren ingegrepen. Er werden tientallen arrestaties verricht en bovendien werden de individuele lessen stopgezet. Volgens de Egyptische president van Columbia, professor Nemat Minouche Shafiq, die eerder had gevraagd het tentenkamp op te breken, gaat het nu via internet om de gemoederen te koelen. De reactie bleef niet uit. Bij de MIT in Boston, Yale in Connecticut, de Universiteit van New York, en de Michigan- en Tuft universiteiten verrezen eveneens tentenkampen. De studenten vragen het verken van de banden met universiteiten in Israel en/of het opzeggen van banden met de wapenindustrie. Joodse organisaties klaagden intussen dat Joode studenten werden lastiggevallen en dat Joodse studenten zich niet meer veilig voelden. Dat was niets nieuws want bij pro-Palestijnse protesten zijn dit de gebruikelijke Joodse reacties. Maar president Biden verklaarde dat hij de Joodse gemeenschap de volledige bescherming aanbood van de Federale overheid. Er waren volgens hem oproepen geweest om Joden lastig te vallen of  kwaad te doen.  En dergelijke ernstig  antisemitisch gedrag hoorde niet plaats te vinden op universiteiten. 

Israeli's doden 16 mensen op Westoever: 14 bij belegering Nur Shams en 2 in Hebron

 
               Verwoestingen in Nur Shams (Ma'an News)

De belegering van het Nur Shams-kamp bij Tulkarem op de Westoever is zaterdagavond na 48 uur afgelopen met een gedeeltelijke Israelische terugtrekking. De Rode Halve Maan kon toen eindelijk naar binnen om te helpen. Maar uiteindelijk meldde het ministerie van Gezondheid dat er in totaal niet minder dan 14 lichamen waren afgeleverd in het Thabet regeringshospitaal van Tulkarem. Bovendien waren er 30 gewonden.

De inwoners van het kamp waren met stomheid geslagen door de omvang van de vernielingen. Afgezien van de omgewoelde straten en de vernielingen van waterleidingen, riolering en elektriciteitsvoorzieningen was een bakkerij en de nodige andere winkels verwoest, en verder huizen, muren en verscheidene auto's. De verwoestingen overtroffen de vernielingen van de Tweede Intifada van destijds in 2000-2003. Ze zullen ook een lange tijd vragen alvorens ze weer gerepareerd zullen zijn.  

Er werden tijdens de belegering ook tientallen huizen binnengevallen waarbij honden werden ingezet en de inboedel overhoop werd gehaald. Er werden de nodige mensen gearresteerd die veelal werden geslagen of anderszins gemolesteerd. Er werden bovendien de nodige huizen gebombardeerd met van de schouder gelanceerde raketten. Diverse huizen werden gevorderd als militaire posten en op de daken van hoge huizen stonden scherpschutters. 

De namen van de gedode mensen waren Ahmed Ghanem Ali (24), Salim Faisal Ghannam (29), Qais Nasrallah (16), Alaa Abdel Rahim (30), Jaafar Salim Omar (20),  Ahmed Hossam Shehadeh (20), Omar Saleh Abu al-Rub (24), Ali Mohammed Abdullah (25), Jihad Niyaz Jaber (17), Rajah Abu Sweilem (39) en verder Mujahid al-Salta, Ali Abdel Rahim, Mahmoud Ghanem en Nassim Musabih allen 21 jaar oud.

                                                                    Wafa

Zondagmorgen werden bij de ingang van het dorp Beit Einoun (ten noordwesten van Hebron) twee jongeren van dichtbij door militairen met meerdere kogels doodgeschoten. Volgens Israel wilde één van de twee een soldaat steken met een mes en opende de ander het vuur op de soldaten nadat zijn kameraad was doodgeschoten. Dit hoeft echter niet noodzakelijkerwijze (helemaal) waar te zijn. Wat wèl waar is dat op 5 april toevallig het Israelische besluit viel dat bij Beit Einoun een nieuwe nederzetting zal worden gebouwd, Mevaseret geheten, met voorlopig 324 huizen.  

Op de Westoever werd een algemene staking aangekondigd als protest tegen de gebeurtenissen in Nur Shams en Hebron en de voortgaande bombardementen in Gaza. 

In Rafah werd bij diverse bombardementen 16 mensen werden gedood. Bij twee bombardementen vielen acht doden onder wie twee vrouwen en vijf kinderen. Bij een bombardement op George Straat ten oosten van Rafah werden vijf mensen van wie vier kinderen gedood. In het Shaboura-kamp in het centrum van Rafah werden een man, een kind en een zwangere vrouw gedood. In het ziekenhuis slaagde men erin de baby van de intussen overleden vrouw te redden. Het dodental in Gaza staat nu 34.097. 

Bij het Medische Nasser-complex in Kahan Younis slaagde de Burgerwacht er intussen in 50 lichamen uit een massagraf op de binnenplaats van het ziekenhuis op te graven. Tot nu toe zijn 150 mensen geborgen uit het twee weken oude graf. In totaal zijn 2.000 mensen vermist sinds de Israelische terugtrekking uit Khan Younis. 

Belegering Nur Shams duurt voort, grote vernielingen, mogelijk 10 doden en 11 gewonden

                                                         Ma'an News

Updated - Israelische troepen hebben hun belegering van het Nur Shams kamp bij Tulkarem voortgezet en hebben nog nieuwe troepen aangerukt. De aanval op het kamp begon donderdagavond en was zaterdag nog steeds aan de gang.. Het hele kamp werd afgezet, alle in- en uitgangen van het kamp werden afgesloten, in de meeste gevallen met aarden wallen,  en met bulldozers werden de straten omgewoeld, waarbij waterleidingen en rioleringen werden vernield evenals winkels en delen van huizen.  Ook werden elektriciteitspalen langs de Nabulsi-weg, die het kamp met de buitenwereld verbindt, omver gehaald, met als gevolg stroomstoringen. 

 Ondertussen vielen de troepen huizen binnen en arresteerden tenminste 15 mensen, terwijl gisteren een 15-jarige jongen, Qais Nasrallah buiten het kamp werd doodgeschoten door een scherpschutter en in de ochtend de 30-jarige Salim Ghanem werd gedood. Verder werden in het kamp ook volgens ooggetuigen niet vier, maar vijf mannen gedood die zich in een huis hadden gebarricadeerd. Isarelische kranten schrijven dat er zelfs in totaal 10 doden waren. Het valt niet te controleren. De precieze toedracht, noch het aantal doden is definitief, want de militairen hebben de lichamen meegenomen en ambulances of hulpverleners werden niet toegelaten en de bezetting van het kamp duurt voort.

In het Regeringshospitaal van Tulkarem, de stad waarmee het kamp is verbonden, werden intussen 11 gewonden binnengebracht. Zeven mensen hadden schotwonden en vier hadden verwondingen die het gevolg waren van afranselingen. Het is onduidelijk hoe lang de belegering gaat duren. Intussen zijn ook winkels met eet- en drinkwaren onbereikbaar.

 Volgens de Commissie van Gevangenenzaken en de Vereniging van Gevangenen is ongeveer de helft van het aantal arrestanten afkomstig uit Nur Shams, de rest is afkomstig van elders. Er zijn volgens deze bronnen nu sinds 7 oktober 8,430 mensen opgepakt. Volgens de mensenrechtenorganisatie Addameer heeft Israel op dit moment 9.500 politieke gevangenen in zijn gevangenissen, van wie 200 kinderen en 80 vrouwen. Van hen zijn 3.600 gevangenen geplaatst als ''administratieve gevangenen'', wat betekent dat zij niet weten wat er tegen hen is aangevoerd en zich dus ook niet daartegen kunnen verdedigen. Addameer bracht in 2017 een rapport uit waarin stond dat in 50 jaar 800.000 mensen kortere of langere tijd gevangen had gezeten. Intussen zou dit getal moeten worden bijgesteld: het is nu ongeveer een miljoen.  

VS blokkeert toelating Palestina tot VN

De Verenigde Staten heeft weer een keer zijn recht van veto in de Veiligheidsraad gebruikt om de mogelijkheid te blokkeren dat Palestina een volledig lidmaatschap van de Verenigde Naties zou krijgen. Het is nu alleen waarnemer. Het is de vierde keer onder Biden dat het veto wordt werd gebruikt. Volgens de VS kan Palestina alleen een volledig lidmaatschap krijgen na onderhandelingen tussen de Palestijnse Autoriteit en Israel. Dit is uiteraard een illusie. De meeste andere landen stemden vóór. Alleen Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk onthielden zich van stemming. Als de resolutie wèl was aangenomen was het verzoek van Palestina doorverwezen naar de Algemene Vergadering. 

Vannacht was er nieuwe opwinding over een mogelijke aanval van Israel op Iran. Iran meldde dat er ontploffingen waren geweest boven de Iraanse stad Isfahan. Daar waren een aantal drones uitgeschakeld, die echter waren afgeschoten ''binnen Iran''. Later werd bekend dat ook drie raketten waren afgeschoten en een radarstation dat een nucleaire installatie bewaakte was vernield. De nucleaire installatie had geen schade opgelopen Iran verwees echter niet naar Israel en Israel eiste de aanval niet op. Daarmee was geen sprake van een Israelisch-Iraanse confrontatie. Waarschijnlijk heeft Israel afgezien van een heftiger aanval onder Amerikaanse druk. Het blijft echter de vraag of hiermee de kous af is voor beide landen. 

In Gaza is het dodental intussen opgelopen tot 34.000. Volgens UN Women zij daarvan tenminste 10.000 vrouwen. En van die 10.000 vrouwen waren er 6.000 moeders, die tezamen 19.000 wezen achterlaten. Volgens de VN was de aanval op Gaza daarom ook vooral een aanval op vrouwen. In Rafah groeit de vrees voor een ophanden zijnde Israelische aanval, die de vraag oproept waarheen te vluchten. Israelische militairen hielden intussen een discussie waarin de mogelijkheid werd bekendgemaakt dat het Strafhof in Den Haag arrestatiebevelen zal uitvaardigen voor Israelische militaire autoriteiten, zo bevestigde de minister van Buitenlandse Zaken Israel Katz. Ook Netanyahu zou onlangs hiervoor om hulp hebben gevraagd bij de Britse en Duitse ministers van Buitenlandse Zaken Cameron en Baerbock.

Israelische actie doodt weer zes mensen in Tulkarem

Qais Nasrallah (Wafa)

Een Israelische razzia op Tulkarem en het bijbehorende kamp Nur Shams heeft vrijdag de hele middag geduurd. Er zijn zes doden gevallen en grote verwoestingen aangericht. In de vroege middag werd de 30-jarige Salim Faisal Ghanem uit Nur Shams doodgeschoten. Hij was de broer van Amer en Ahmed Ghanem die in oktober werden gedood bij een aanval op het kamp.

 In de middag gingen bulldozers te keer terwijl de straten aan alle kanten waren afgesloten door militaire voertuigen en verkenningsvliegtuigen over het kamp vlogen.  De bulldozers. één van hen een D-9, braken de straten op en vernielden de infrastructuur, zoals de waterleiding en de riolering, terwijl ze muren en winkels en delen van huizen verwoestten. Ook werden dammen opgeworpen bij de in- en uitgangen van het kamp en elektriciteitspalen omver gehaald zodat er uitgebreide stroomstoringen optraden. 

Later in de middag kwam er een bericht dat er een speciale militaire eenheid een huis in de Ayadeh-buurt in het kamp binnenviel en daar vier mannen vermoordde die er hun toevlucht hadden gezocht. Eén van hen zou de leider zijn van de Verzetsbrigade van Tulkarem, een man die Mohammed Jabar heette. In december hadden ze ook al eens geprobeerd hem te pakken te krijgen. Hoe de anderen heetten werd niet meteen duidelijk. Hun lichamen werden door de Israeli's in beslag genomen. 

In de avond meldde het ministerie van Gezondheid nog een slachtoffer: de 16-jarige Qais Fathi Nasrallah was dood aangeleverd bij het Regeringshospitaal van Tulkarem met schotwonden. Hij was onder meer in zijn hoofd geschoten in het noorden van het kamp. De Palestijnse Halve Maan kwam om met een klacht: één van hun ambulancemedewerkers was tijdens zijn werk in zijn voet geschoten. Hij belandde in het ziekenhuis. Het aantal doden op de Westoever als gevolg van Israelisch optreden is door de zes nieuwe doden gestegen naar 474 sinds 7 oktober. 

Nieuws van de nooit aflatende strijd om grond en zeggenschap op de Westoever

 

Twee Palestijnen van de Westoever zijn gisteren overleden als gevolg van schotwonden die waren toegebracht door kolonisten. De twee waren inwoners van het dorpje Kirbet at-Tawil dat ligt ten oosten van Aqraba dat ligt in het gouvernement Nablus. Ze hielden toezicht op hun kuddes schapen, maar werden door de kolonisten aangevallen. Abdul-Rahman Bani Fadel (30) en Mohammed Bani Jame (21) werden beschoten, en vervolgens verhinderden de kolonisten dat een ambulance hulp bood, zodat ze allebei doodbloedden. Hun lichamen werden later meegenomen door het leger, Een derde man liep breuken en blauwe plekken op. Het aantal doden op de Westoever na 7 0tober liep op tot 466. Dit soort geweld van kolonisten komt vaker voor, vaak in combinatie met veediefstallen. Het wordt gewoonlijk niet bestraft.

Het waren ook niet de enige misdaden van die dag. In Bruqin (ten westen van Salfit)vielen zij huizen en auto's aan. Ze verwondden leden van de familie van Yasser Abdullah, die in het ziekenhuis van Salfit belandden. De kolonisten kwam uit de nederzetting Bruchin. In Bethlehem werden dichtbij het Gush Etzion nederzettingenblok stenen naar een auto gegooid, waarbij twee passagiers eveneens in een ziekenhuis terechtkwamen. In één van de dorpen van Masafer Yatta, Shi'b al-Butum, werd een auto in brand gestoken en diverse huizen aangevallen. 

Het geweld gaat gepaard aan een aantal beslissingen die  eveneens als misdadig kunnen worden aangemerkt, aangezien ze allemaal met het afnemen van grond te maken hadden. Op 1 april werd het voornemen bekend gemaakt om 206,3 dunam (20,63 hectare) middenin het dorp Jiftlik onder de jurisdictie van de Regionale Raad van de Jordaanvallei te laten vallen. Het betreffende stuk grond is namelijk een archeologisch gebied.  Op 2 april werd bekend dat rond het Herodion bij Bethlehem nog eens een stuk grond van 170 dunam (17 hectare) tot staatsland zal worden verklaard, (dat sloot overigens aan bij  eerdere verklaringen van 2.600 dunam (260 ha) grond bij Abu Dis en Azaria tot staatsland en de confiscatie (tot staatsland verklaren) van 8.160 dunam (816 ha) land in de Jordaanvallei van een korte tijd eerder. Het inderdaad vrij hard. 

Op 5 april werd het plan gedeponeerd om een nieuwe nederzetting in Hebron te stichten die voorlopig uit 234 nieuwe huizen gaat bestaan. Officieel wordt de nieuwe nederzettting een deel van de bestaande nederzetting Kiryat Arba, maar in feite ligt hij een 800 meter noordelijker en dicht bij het dorp Beit Einun. Hij gaat Mevaseret heten. De grond was al in 1982 tot staatsland verklaard. Op 7 april verklaarde minister Smotrich dat hij vier symbolen aan vestigingen had verleend opdat ze nederzettingen werden. Het gaat om Mishmar Yehuda, Hogla, Shacharit en Asa'el. De beslissing heeft te maken met een regeringsbesluit in februari om negen ''outposts'' legaal te maken. Daaronder zijn deze vier.

De Hoge Commissie voor Planning van de ''Burgeradministratie'' besloot op 10 april om de nederzetting Ariël (de grootste en langst van allemaal) uit te breiden met 324 dunam (32,4 ha) in oostelijke richting. De uitbreiding gaat een verdere groei van de Arabische steden en dorpen Salfit, Harres en Kifl Harris onmogelijk maken. De eigenlijke bedoeling is de stad Salfit af te sluiten van de omringende agglomeratie.  

Battan al-Hawa (Foto B'tselem)

De rechter van het Hooggerechtshof Noam Sohlberg heeft een paar dagen geleden het recht verworpen van de familie Shehadeh uit de wijk Battan al-Hawa in Silwan om in beroep te gaan tegen hun uitzettingsbevel. Solhberg gaf hen tot 1 juni om hun huis te verlaten nadat hij een eerder besluit had herroepen om te wachten op een besluit van de procureur-generaal in een soortgelijke zaak. De Shehadehs willen een extra discussie, maar een motie in die zin is ongebruikelijk en heeft weinig kans van slagen. Sinds 2015 zijn al 14 families uit hun huizen gezet in Battan al-Hawa. Nog een 80-tal zaken, betreffende een 700-tal mensen, wachten op behandeling. De situatie is dat de huizen behoorden tot een stichting die aan het eind van de 19e eeuw was opgericht om arme Jemenitisch Joodse inwoners van Jeruzalem aan huizen te helpen. Nadat Israel in 1967 Oost-Jeruzalem had veroverd konden die oude Joodse claims op oude Joodse huizen ineens weer had hard gemaakt worden,. De organisatie van kolonisten Ateret Cohanim had inmiddels de rechten van de stichting overgenomen. Ook rechter Sohlberg is overigens een kolonist.

VS doet niet mee met Israelische aanval op Iran, Israel mobiliseert 2 divisies voor Rafah

Het Israelische oorlogskabinet vergadert (Isr. regeringsvoorlichtingsdienst)

 President Biden heeft de Israelische premier Netanyahu verteld dat hij Israel niet zal steunen als hij een nieuwe aanval op Iran gaat uitvoeren, zo heeft het Amerikaanse Witte Huis meegedeeld. Niettemin is het uitvoeren van een nieuwe Israelische aanval op een nader te bepalen moment de optie die de meerderheid van het Israelische oorlogskabinet voorstaat. Twee ministers, Benny Gantz en Gadi Eisenkot, bepleitten zelfs het uitvoeren van een tegenaanval terwijl de Iraanse aanval nog aan de gang was. Zij waren onder  de indruk van de massaliteit ervan. De meerderheid van het kabinet had echter een voorkeur voor een aanval later. (Twee ministers waren ervoor nu een verwoestende aanval op Iran te lanceren, Itamar Ben Gvir en Bezalel Smotrich, maar zij maken geen deel uit van het oorlogskabinet en stemden  dus niet mee). 

De VS liet weten dat ze niet zouden meedoen als er een tegenaanval zou worden ingezet. Ze zouden echter Israels defensie hoe dan ook blijven steunen, zo had Biden Netanyahu laten weten. De Amerikaanse ministers Lloyd Austin (Defensie) en Anthony Blinken (Buitenlandse Zaken) benaderden Saudi-Arabië, Jordanië, Egypte en Turkije om deze zelfde boodschap over te brengen, De Franse  president Macron, de Bitse minister van Buitenlandse Zaken Cameron en de Duitse kanselier Scholz deden intussen allemaal een beroep op Israel om te de-escaleren. En de G-7 top veroordeelde intussen Iran. 

Zondag werd duidelijk dat Iran niet zijn dodelijkste wapens had uitgekozen om Israel een lesje te leren, de modernste versies waren er niet bij. Bovendien meldden Jordanië, Turkije en Irak dat ze 72 uur van tevoren een melding van Iran hadden gehad dat de aanval ophanden was. De VS, die ontkenden dat ze ook waren gewaarschuwd, meldden dat ze 80 drones hadden neergehaald, plus tenminste zes ballistische raketten vanuit Iran en Jemen. Maar maandag kwamen er berichten uit Israel dat tenminste negen ballistische raketten de Mevatim luchtmachtbasis in de Negev hadden bereikt. Ze beschadigden een C-130 transportvliegtuig en een startbaan, terwijl vier raketten lege opslagplaatsen raakten zonder veel schade te veroorzaken. De basis werd beveiligd door het nieuwe Aero-3 systeem. dat nog niet eerder werd gebruikt. Het feit dat dit niet goed had gewerkt geeft de Israelische experts iets om over na te denken.  

Onderwijl maalde de Gaza-vleesmolen verder. Vijf mensen in Nuseirat werden gedood en een moskee werd vernietigd. Ook werd een 7-jarig meisje, dat met haar familie op weg naar het noorden was, in Midden-Gaza tegengehouden. Ze liep een schot in haar gezicht op dat ze niet overleefde. Het Israelische leger riep intussen twee divisies onder de wapenen (15.000 à 20.000 man). Ze zijn bedoeld om te gebruiken bij de aanval op Rafah. Netanyahu zet die door, ondanks talloze oproepen van westerse landen, waaronder ook zelfs Amerika, om daarvan af te zien. Mogelijk gokte Netanyahu erop dat een oorlog met Iran de aandacht zou afleiden van wat hij in Gaza uitvoert, want het dreigde ten einde te lopen en dat zou het einde betekenen van zijn regering. Mogelijk gokt hij daar nog steeds op. We zullen het gaan zien. 

Op de Westoever werd maandag een man in Nablus door de bezettingstroepen gedood en raakten er drie gewond. Het aantal doden na 7 oktober is nu 465.

Israel heeft weinig moeite met 300+ projectielen, vier doden, 60 gewonden op de Westoever

Honderden probeerden zondag weer naar het noorden te gaan....(foto Ma'an News)

 Iran stuurde zondagavond meer dan  300 drones, geladen met 20 kg TNT, en enkele tientallen kruisraketten en ballistische raketten  op Israel af. maar Israel zegt dat het het grootste deel van wat was afgeschoten buiten de grenzen wist te onderscheppen. Dat deed het overigens in samenwerking met de Amerikanen. Alle Israelische vliegtuigen bleven gedurende die tijd in de lucht, omdat ze op de grond wellicht een doelwit hadden kunnen zijn. Ook waren de luchtruimen van Jordanië, Israel, Syrië en Irak in de nacht van zaterdag op zondag gesloten. De meeste luchtvaartmaatschappijen hadden hun vluchten geschrapt, maar enkele vluchten moesten uitwijken. Uiteindelijk werden alleen een luchtmachtbasis in de Negev geraakt, evenals een waarnemingsstation in het gebied van de Hermon (de Golan-hoogte). Volgens Israel waren er beschadigingen maar viel het mee.  Ook waren er gewonden, onder wie een Bedoeïens meisje dat ernstig gewond raakte door scherven en op de intensive care terecht kwam. De kosten van het weerstaan van de Iraanse aanval waren een kleine miljard dollar 

De Iraanse aanval was een vergelding voor de Israelische aanval van 1 april op het terrein van de Iraanse ambassade waarbij zeven Iraans militairen, onder wie twee generaals (één van hen de voornaamste coördinator met Hezbollah) werden gedood. Die aanval was een schending van van het  Verdrag van Venetië dat aanvallen op diplomatieke posten verbiedt, maar gek genoeg had niemand het daar meer over.  Amerika verzekerde dat het geen oorlog wilde met Iran. In Israel waren er geluiden dat Israel ter zijner tijd zou terugslaan. Iran riep de ambassadeurs van Engeland, Frankrijk en Duitsland op het matje omdat ze vooringenomen zouden zijn en destijds tegen een Russische Veiligheidsraadsresolutie hadden gestemd waarin de Israelische aanval werd veroordeeld. De leiders van de G-7 landen veroordeelden de Iraanse tegenaanval. Alleen Hamas gaf een verklaring uit waarin het Iraanse optreden volstrekt terecht werd genoemd. Groot-Brittannië haalde diverse vliegtuigen vanuit Roemenië naar het Midden-Oosten om de Israelische luchtafweer verder te versterken.

In Gaza liep intussen het dodental verder op. Er werden in 24 uur 43 mensen gedood en 62 gewond. Grote klappers als het doden van de drie zonen van de vroegere Hamas-leider Ismail Haniye, die samen met zijn drie kleinzoons en één kleindochter in een auto op weg waren naar een familiebezoek, of het bombarderen van een huis in Noord-Gaza waarbij 25 leden van één familie werden gedood, zoals vrijdag gebeurde, bleven uit.  Desondanks steeg het dodental naar 33.729. Honderden mensen probeerden zondag via de Rashid-kustweg terug naar het noorden te trekken, maar werden halverwege gestopt. Daarbij werd ook op de menigte gevuurd. 

Op de Westoever gebeurde vanaf vrijdag tot en met zondagavond van alles. Het dorp Al-Mughayyir (ten noordwesten van Ramallah), waar al problemen waren met kolonisten, werd vrijdag door het leger afgesloten en het leger ging er met hulp van kolonisten op zoek naar een 14-jarige jongen, inwoner van de ''buitenpost'' Malachei Shalom op het terrein van al-Mughayyir, Hij was schaapherder en de kudde was zonder hem thuisgekomen. Hij bleek uiteindelijk te zijn vermoord, een drone ontdekte zijn lichaam. Vervolgen gingen de kolonisten aan het brandstichten en moorden. Vrijdagmiddag schoten ze de 26-jarige Jihad Abu Alia dood. Ze staken tientallen huizen en auto's in brand en verwondden ruim 40  aantal mensen.  

In Tubas werden twee jongeren door de bezettingstroepen gedood, Mohammed Shahmawi (22) en Mohamed Daraghmeh (26). In Beitin werd zondag Omar Ahmed Hamed (17) doodgeschoten. Zaterdag waren er 10 gewonden bij rellen veroorzaakt door kolonisten ten zuiden van Nablus in de plaatsen Duma, Burin, Qaryut, en Beit Furik. Verder waren er in het gouvernoraat Ramallah en al-Bireh voor de tweede achtereenvolgende dag rellen in al-Mughayyir, Beitin, Deir Jarir, al-Mazraa al-Gharbiyah, Silwad, Ein Sinya, Abu Falah, Atara en Burqa, Daarbij vielen nog eens 11 gewonden. Het totale aantal doden op de Westoever na 7 oktober bedraagt nu 464, er waren meer dan 4.800 gewonden.

Netanyahu: de datum voor de aanval op Rafah staat al vast

Na de terugtrekking van een Israelische divisie gaan mensen op zoek naar hun huizen.

Israel heeft een divisie teruggetrokken uit Khan Younes in Gaza, zo maakte het dit weekeinde bekend. Toen was nog onduidelijk wat daarvan de bedoeling was. Werd de divisie naar het noorden gestuurd om te worden ingezet in Libanon, in de strijd tegen Hezbollah? Of ging het om een hergroepering ten einde straks te gaan deelnemen aan de finale aanval op Hamas in Rafah? Maar sinds maandagavond is het antwoord op deze vraag bekend. Netanyahu vertelde dat het Rafah wordt. ''De datum staat al vast,'' voegde hij eraan toe. Maar welke datum die datum is zijn hield hij voorlopig voor zichzelf.    

Zo weet de wereld weer waar zij aan toe is. En zoals in deze ''oorlog'' gebruikelijk is geworden zal zij daarop  reageren met ijdele verzoeken om het niet te doen en mogelijk wat lapmiddelen, maar zonder drastische maatregelen af te kondigen, zoals bijvoorbeeld een boycot of sancties. De Amerikaanse president Biden, die een plan had gevraagd voor de evacuatie van de 1,5 miljoen mensen die zijn samengedreven in en om Rafah, zal daarbij het voorbeeld geven. Palestijnen zijn nu eenmaal helaas geen Joden, die een recht schijnen te hebben op zelfverdediging.  

Wel heeft de Amerikaanse president de afgelopen dagen de druk opgevoerd op Qatar en Egypte om op hun beurt Hamas onder druk te zetten om akkoord te gaan met een nieuw tijdelijk staakt-het-vuren dat zou moeten ingaan ter gelegenheid van Eid al-Fitr (alias het suikerfeest) dat dinsdagavond begint. Het is afwachten of Hamas akkoord gaat met zes weken respijt en het vrijlaten van 40 gijzelaars. Hun laatste standpunt was gebaseerd op een gefaseerde vrijlating van de gijzelaars tegen een gefaseerde vrijlating van de Palestijnen in Israels gevangenissen, een terugkeer van alle Gazanen naar hun  huizen of wat daar van over is en een aftocht van Israel uit Gaza. Het verschil is nogal groot. Het is bovendien  onbekend of Israel wel echt een bestand wil. De Israeli's willen simpelweg alle gijzelaars vrij krijgen en zijn  daarvoor misschien bereid hun veldtocht even te stoppen, maar gaan daarna hoe dan ook alsnog aanvallen in Rafah. Er is eigenlijk geen betere manier om de onzin aan te tonen van de slogan van veel Israeli's dat de ''oorlog'' over is als Hamas de gijzelaars laat gaan. Als Hamas ze de vrijheid hergeeft en daarmee het enige drukmiddel dat de beweging heeft uit handen geeft, is er geen geen enkele reden meer om waar dan ook over te onderhandelen. Dan gaat Israel door tot ze in ruil voor hun 1.200 slachtoffers van 7 oktober (van wie een aantal door hun eigen kogels) in deze onzin-oorlog ongeveer iedereen in Gaza hebben vermoord.

Wat wel (een beetje) werkt is Bidens dreigement dat de Israelische gang van zaken zal worden beoordeeld naar gelang er meer voedsel wordt binnengelaten in de Gaza-strook. Een kleine week nadat de Amerikaanse president dit zei in een telefoongesprek met Netanyahu, nadat Israel zogenaamd bij  vergissing in drie afzonderlijke drone-aanvallen op hun auto's zeven mensen van World Central Kitchen had vermoord, is het aantal trucks dat Gaza binnenkomt behoorlijk gestegen. Zondag waren het er ruim 300. Maandag rond de 400. Distributie is echter een groot probleem. Zonder deelname van UNRWA gaat dat ook niet lukken. Verder is het aantal trucks dat naar Noord-Gaza gaat nog steeds nul. De Beit Hanoun (Erez) overgang is open en er is een mogelijkheid dat bevoorrading via de haven van Ashdod gaat lopen, maar het werkt (nog) niet. Israel heeft 20 bakkerijen de mogelijkheid gegeven weer open te gaan, wat ook nog niet werkt, en er is een drinkwater-lijn geopend. Experts zeggen echter dat 500 à 600 trucks per dag nodig zijn. 

Human Rights Watch vindt dat het stoppen met de leveranties van wapens en eventuele gerichte sancties zouden kunnen werken om meer druk op Israel uit te oefenen. De Franse president Emmanuel Macron, koning Abdullah II van Jordanië en Abdel Fattah al Sisi, de president van Egypte hebben in een brief die in verschillende kranten is gepubliceerd Israel gewaarschuwd voor ''ernstige consequenties'' als het een aanval op Rafah doorzet. Ook stellen zij dat er meer voedselhulp nodig is. De Franse minister van Buitenlandse Zaken Stéphane Séjourne heeft gezegd dat druk nodig is, en mogelijk sancties, om Israel te bewegen meer grensovergangen open te stellen voor voedseltransport. Turkije heeft een verbod ingesteld op 54 artikelen die het niet meer aan Israel zal leveren. Dat is een reactie op het feit dat Israel een grote Turkse voedselzending heeft geweigerd. Een 16-tal Democratische leden van het Huis van afgevaardigden heeft zich aangesloten bij een brief waarin gevraagd wordt de wapenleveranties aan Israel stop te zetten. Onder meer Nancy Pelosi is één van de ondertekenaars. Israel heeft intussen 40.000 tenten besteld die gebruikt zullen worden voor de evacuatie van de mensen in Rafah. 

Intussen is het dodental in Gaza nu over de 33.000 - 33.360 om precies te zijn. Er vallen nog steeds slachtoffers bij bombardementen, zoals de burgemeester van Deir Balah die met een aantal anderen gedood werd bij een bombardement op een regeringsgebouw. Israel verloor zaterdag vier man en heeft nu een verlieslijst van 259 man. Bij opruimwerkzaamheden bij het Shifa-ziekenhuis werden 409 lijken geborgen. Bij vergelijkbare werkzaamheden in Khan Younes werden 56 lijken aangetroffen. Op de Westoever bestaat woede om de dood van de 62-jarige Walid Daqqa die zondag in een Israelische gevangenis overleed. Hij had kanker die onvoldoende is behandeld. Daqqa zat al 38 jaar gevangen, het Israelische hooggerechtshof weigerde in november hem vrij te laten. De tent die ter gelegenheid van zijn dood was opgezet kreeg dinsdag bezoek van de Israeli's die twee van zijn familieleden oppakten. 

Shifa verwoest, 7 hulpverleners gedood en aanval op ambassade doodt Iraanse generaal

Het Shifa-ziekenhuis nu, (Foto van X)

 Nou het was me wel de dag. Het Shifa-ziekenhuis werd verlaten door de Israeli's en de Palestijnen konden eindelijk poolshoogte gaan nemen. Ze vonden een geblakerd, onttakeld en grondig vernield gebouw, waarin zelfs de deuren en trappen kapot waren en waarin niets - geen medische machine of wat ook - meer functioneerde. Rondom waren tientallen, nee honderden lijken verspreid. Sommigen waren vers, dat wil zeggen pas doodgeschoten, zoals die van dr Yusra al-Maqadmeh en haar zoon, de plastisch chirurg Ahmed Maqadmeh. Anderen waren al flink in ontbinding. De Israeli's zouden een destijds tijdelijk aangelegde begraafplaats op de binnenplaats van het ziekenhuis hebben omgewoeld. Een situatie die onsmakelijker is dan woorden kunnen uitdrukken. 

Over de aantallen doden die de Israeli's in hun twee weken durende tweede bezetting van Shifa gemaakt hebben, lopen de lezingen uiteen, Tweehonderd, zeggen de Israeli's, vierhonderd zeggen de Palestijnen. Ook over wie daar zij doodgeschoten, vaak met gebonden handen, bestaat onenigheid. Maar over het feit dat het met het Shifa-ziekenhuis, het grootste van de Gaza-strook, 30 % van de zorg, nu gedaan is,  daar is iedereen het over eens. Weer een punt voor het streven van Netanyahu om Gaza zo onleefbaar mogelijk te maken.

Nog weer een andere verrichting van de Israelische oorlogsmachine was het doden met raketten op drie verschillende voertuigen, dinsdagmorgen vroeg,  van zeven hulpverleners van de internationale organisatie ''World Central Kitchen''. Netanyahu zei dat dit soort dingen helaas in een oorlog voorkomen en noemde het een tragische vergissing. De Israelische legerwoordvoerder Hagari kondigde een diepgaand onderzoek aan om te voorkomen dat dit soort dingen nog eens zouden kunnen gebeuren. Tal van landen veroordeelden de gebeurtenis. Maar intussen stopte World Central Kitchen met de hulpverlening. Een voedselzending over zee vanuit Cyprus werd teruggestuurd. Opnieuw een puntje voor Netanyahu: de uithongering van Gaza houdt aan.  

 En dan was er het bombardement van een annex van de Iraanse ambassade in Damascus, waarbij  zeven militaire adviseurs van het Iraanse Revolutionaire Garde werden gedood, waaronder generaal Mohammed Reza Zahedi, een hoge commandant van de Quds-Strijdkrachten en een belangrijke coördinator met de troepen van Hezbollah. Het bombarderen van ambassades of  daartoe behorende gebouwen is in strijd met het verdrag van Venetië en een oorlogsmisdaad. De hoogste Iraanse leider, ayatollah Khamenei, heeft aangekondigd dat Iran het niet over zijn kant zal laten gaan en met een antwoord zal komen. In een parallelle ontwikkeling kondigde UNIFIL, de VN-troepen die toezicht houden op de situatie tussen Israel en Libanon, aan dat zij de de patrouilles langs de grens, de zogenoemde blauwe lijn, staken als reactie op een recente (Israelische) aanval op een patrouille.

En tenslotte nam het Israelische parlement, de Knesset, maandag een wet aan die het mogelijk maakt buitenlandse media van zijn grondgebied te weren. Israels premier Netanyahu zei dat hij de wet onmiddellijk gaat gebruiken om al-Jazeera uit Israel te verwijderen. Volgens hem heeft al-Jazeera op 7 oktober meegedaan met de inval van Hamas  

Samy Michael, Israelisch schrijver, 1926-2024

Sami Michael (stil van een Youtube filmpje)

De Israelische schrijver Samy Michael is maandag overleden na een lang en redelijk avontuurlijk leven. Hij was 97 jaar oud. Michael was afkomstig uit Irak, waar hij werd geboren als Kamal Salah Menashe. Hij was afkomstig uit een redelijk bemiddeld milieu. Zijn vader was koopman. Hij deed er in 1945 eindexamen aan het Joodse Shamash Lyceum, maar als 15-jarige werd hij als zoveel Joodse jongeren communist en op 17-jarige leeftijd schreef hij artikelen in de Iraakse pers, die hem op een arrestatiebevel kwamen te staan. Hij vluchtte in 1948 naar Iran, waar hij lid werd van de Tudeh-partij. In 1949 werd hij echter bang dat hij zou worden uitgeleverd en vluchtte hij naar Israel, Zijn familie volgde hem, net als vrijwel de hele Iraaks-Joodse gemeenschap, in 1951.

Michael vestigde zich in de wijk Nisnas in Haifa en werkte er vier jaar voor de communistische bladen al-Ittihad, waar Emil Habibi zijn baas was, en al-Jadid. Hij had een column onder naam Samir Mared Hij was in die tijd de enige Joodse redacteur. In 1955 nam hij afscheid van het communisme en van de kranten, Het was net een jaar voor de ontmaskering door  Chroetsjov van Stalin. Wel bleef hij marxist. Hij werkte vervolgen 25 jaar als hydroloog voor de Israelische regering - na een studie in Londen - en studies in psychologie in Arabische Literatuur aan de Universiteit van Haifa. In die tijd trouwde zijn zuster Nadia met de Israelische spion Eli Cohen, die wereldberoemd werd nadat hij in 1965 door het Syrische regime was opgehangen. Michael zei later dat de Mossad hem eerst had gepolst, maar dat hij had bedankt en dat ze later bij zijn zwager uitkwamen.

 In 1974 publiceerde Michael zijn eerste roman in het Hebreeuws, Shavim veshavim yoter, vertaald als All men are Equal - But Some are More. Het was een portret van de strijd van de Iraakse immmigranten in de ma'babarot, de doorgangskapen waarin de Oriëntaalse Joden over het algemeen veel langer verbleven dan de Ashkenazische. De titel van het boek werd een ''catch phrase'' voor de strijd voor gelijkberechtiging van de Oriëntaalse Joden. Michaels oorspronkelijke taal was Arabisch en hij had er tot zijn 45ste over gedaan om in het Hebreeuws te gaan schrijven maar uiteindelijk schreef hij tenminste 11 elf romans, drie non-fictie boeken over culturele. sociale en politieke onderwerpen, drie toneelstukken en een kinderboek in het Hebreeuws. Ook schreef hij talloze artikelen over sociale en politieke onderwerpen. Zijn romans spelen zich in twee steden af: Bagdad en Haifa. Victoria, Storm among the Palms, A Handful of Fog en Aida, zijn gesitueerd in Bagdad; Refuge, A Trumpet in the Wadi, Water Kissing Water en Nabila spelen zich af in Haifa. Zijn laatste boek Diamond from the Wilderniss is uit 2015. Twee boeken zijn - door Ruben Verhasselt - in het Nederlands vertaald: Victoria, een joodse vrouw in Bagdad en Een trompet in de wadi. 

Zijn boeken zijn over het algemeen bestsellers in Israel. Michael bleef een voorvechter van de gelijkheid van de Oriëntaalse Joden. Hij was verder een vechter voor de vrede die zich als één van de eersten uitsprak voor de stichting van een Palestijnse staat naast Israel. Hij werd in 2001 voorzitter van de Association for Civil Rights in Israel (ACRI).  Hij was verder bekend van een 13 delige tv-serie over wereldliteratuur uit 1998, waarin hij sprak met tal van schrijvers, als vertaler van de ''Cairo-trilogie'' van Naguib Mahfouz, de Egyptische Nobelprijswinnaar. Hij werd ook zelf voor die prijs genomineerd.