Bij zijn poging demonstreren tegen Israel verdacht te maken koos het CIDI het verkeerde doelwit

Den Haag, solidariteitsdemonstratie met Gaza, 12 juli 2014. 

Telkens als Israel zijn leger aan het werk zet  - en het doet dat met enige regelmaat - wordt er gedemonstreerd. Dat is logisch. Human Rights Watch, Amnesty International,  B'tselem, the Palestine Centre for Human Rights en iedereen die uit zijn ogen kijkt kan zien dat er bij al die campagnes steeds grof geweld wordt ingezet, dat er veel burgerslachtoffers vallen en dat enorme vernielingen worden aangericht. En dat is dan nog los van de vraag of Israel met die campagnes wel een redelijk doel nastreeft.
Maar iedere keer wordt de indruk gewekt dat er met die demonstraties iets mis is. In 2002 bleken spandoeken met hakenkruizen te zijn gezien, in 2008/9 doken na een demo tegen de Operatie ''Cast Lead'' in Gaza YouTube filmpjes op waarop 'Hamas, Hamas'' werd geroepen, in 2012 was er ook iets en nu dus weer. Afgelopen zaterdag demonstreerden duizenden tegen de jongste aanval op Gaza. En wat lazen we maandagmorgen  in de krant van ''wakker Nederland''? Onder de kop "Tonen nazivlag bij demo ’schandalig'" werden we vergast op een boze reactie van Esther Voet, de directeur van de Nederlandse Israellobby, het CIDI.
''Het gebruik van de nazisymbolen is haar totaal in het verkeerde keelgat geschoten,'' meldt de krant. Vervolgens wordt Voet geciteerd: „Schandalig dat dit in Nederland anno 2014 voor kan komen en nog schandaliger is het dat er politici mee hebben gelopen”. Met die politici doelt ze op ''PvdA-politica Fatima Elatik en het raadslid van de Haagse Stadspartij Fatima Faid'' die aan de demonstratie deelnamen, legt ze uit. Voet: „Fatima Elatik is een redelijke vrouw. Ze ging onlangs nog op de foto met rabbijn Evers. Dat zij nu hieraan meedoet, blijkt hoever de onrede (sic) is doorgedrongen. De Joodse gemeenschap raakt zo alle redelijke gesprekspartners kwijt.”
Vervolgens maakt Voet nog wat opmerkingen over toenemend antisemitisme (een stokpaard van het CIDI) en dat het Israelisch-Palestijnse conflict voor de meeste mensen te complex is, zo complex dat mensen ''daar de feiten niet van weten. Dat het antisemitisme hier volop doorheen gaat, is schande”, aldus Voet. (Excuses voor het abominabele taalgebruik - dit zijn de woorden van Esther Voet, niet van mij, AbuP.).

Tja, en wat zijn nu de feiten? Er was een demonstratie, er waren verkeerde bordjes (in dit geval bordjes met een Davidster en een hakenkruis naast elkaar) die snel op last van de organisatoren werden verwijderd. Maar toch niet zo snel of er kon nog een foto van worden gemaakt voor Twitter, Facebook (en de Telegraaf van de volgende ochtend natuurlijk). Meteen daarna brak het geweld los. Het CIDI, eerst bij monde van ex-directeur Ronny Naftaniel, later overgenomen door zijn opvolgster Esther Voet, begonnen op Facebook en Twitter een campagne, die - zoals dat in die kringen altijd gaat - direct werd overgenomen door een menigte van tientallen, honderden twitterende en Facebookende mensen die allemaal ''schande!'' en antisemitisme!'' begonnen te roepen. Vervolgens riep de PVV dat burgemeester Aartsen van Den Haag had moeten ingrijpen en stelde de geblondeerde PVV-leider vragen in de Tweede Kamer.
Zo gaat het sinds 2002 steeds. Er is geen demonstratie tegen Israel geweest of de claque van CIDI-vrienden en ultra-rechts Nederland heeft wel een bewijs gevonden dat hij niet deugde. Steeds zijn er verkeerde bordjes, vlaggen of geluiden gesignaleerd die - hoewel ze snel werden verwijderd (of door niemand behalve de Israel-claque waren opgemerkt) - duidelijk maakten dat de zaak fout was, en dat iedereen die niet meteen rechtsomkeert had gemaakt, volstrekt niet deugde en eigenlijk deelnam aan een antimitische manifestatie. Het is al zo vaak zo gegaan dat nu in brede kring het verhaal gaat dat het waarschijnlijk mensen uit de CIDI-achterban zelf zijn, die iedere keer met speciaal voor dit doel vervaardigde bordjes en spandoelen klaarstaan, dan wel YouTube beelden indubben, om te proberen elke demo liefst bij voorbaat, of anders ook achteraf, verdacht te maken, in de hoop dat zo kan worden voorkomen dat er überhaupt nog tegen Israel wordt gedemonstreerd.
Maar ditmaal was er dan nog de bijzonderheid dat het CIDI Fatima Elatik als mikpunt had gekozen. Naftaniel verweet haar dat ze niet rechtsomkeert had gemaakt en Esther Voet twitterde zelfs de opmerking dat ze daar Hamas had toegejuicht. Vanzelfsprekend waren dat - de gewraakte bordjes waren immers meteen verwijderd - volstrekt onterechte opmerkingen. In het geval van Voet waren het zelfs schandalige verdachtmakingen. En dat des temeer omdat Elatik iemand is die zich al jaren het vuur uit haar sloffen loopt - met name in het kader van het Joods Marokkaanse Netwerk Amsterdam (JMNA)- om antisemitisme tegen te gaan en de dialoog tussen Marokkanen en Joden te bevorderen. Elatik reageerde op haar Facebookpagina als volgt :

Wat een dag zeg. Vanochtend werd ik wakker en trof ik meer dan 200 berichten op twitter over mij. Sommige berichten van weldenkende mensen en sommige berichten van mensen die maar nog een keer naar de basisschool moeten.
Maar de berichten van CIDI-directeur Esther Voet sloegen daadwerkelijk nergens op. Eerst begon ze met beschuldigingen en framing en daarna ging ze even nog een keer de discussie van gisteravond herhalen die ik al had gevoerd met haar voorganger Ronny Naftaniel. Suggereren dat ik Israel vergelijk met de nazis, suggereren dat de demonstratie een pro-Hamas demonstratie was. Als ik haar dan vraag om kleur te bekennen en afstand te nemen van het disproportionele geweld dat Israel gebruikt tegen onschuldige burgers in Gaza, duikt ze en probeert ze te spinnen. Ik heb voor haar en de haren en alle anderen die mij in een kamp willen zetten de volgende boodschap:
" Ik laat me door niemand de mond snoeren. Als ik onrecht zie dan spreek ik me daarover uit!.

En

Maar het allerergste vind ik wel dat jij mij en anderen het recht wilt ontnemen om te demonstreren tegen onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan! Wij hebben het recht om op te staan voor GAZA en te demonstreren voor vrede, vrijheid, en rechtvaardigheid voor de Palestijnen. ik laat mij niet intimideren en de mondsnoeren door het CIDI.

Maar niet alleen Elatik was boos over de krankzinnige manier waarop het CIDI zijn schare trouwe rechtse volgers tegen haar opzette. Ook Elatiks buitengewoon brede achterban is boos en upset over deze poging om haar het recht te ontzeggen tegen het Israelische optreden in Gaza te demonstreren. Het regende maandag veroordelingen van het CIDI-optreden en verklaringen van steun aan haar adres. Eén voorbeeld uit meerdere: een verklaring van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders SMN waarin onder meer werd gesteld: ''Esther Voet, directeur van het CIDI, (...) moet zich schamen om een bondgenoot in de strijd tegen antisemitisme zo persoonlijk aan te vallen en verdacht te maken.In onze ogen verdient Fatima Elatik alle steun.''

Het lijkt erop dat de aanval van het CIDI zich ditmaal keihard tegen het CIDI zelf zal gaan keren. En dan is vervolgens de vraag waarom het CIDI zo dom is zich op deze manier te vervreemden van iemand die zich altijd heeft opgesteld als een bondgenoot in de strijd tegen antisemitisme, en zich, zoals ze zelf zegt, tot nu toe omwille van de lieve vrede altijd haar grieven tegen het CIDI voor zich heeft gehouden. Bovenal rijst trouwens de vraag waarom het CIDI zo het risico neemt dat het zich totaal onmogelijk maakt in de Marokkaanse gemeenschap.
Het antwoord is waarschijnlijk dat het CIDI nu eenmaal demonstreren tegen Israel hoe dan ook altijd met alle macht wil tegengaan. Elatik werd waarschijnlijk om haar bekendheid gekozen als een voor iedereen duidelijk symbool om aan te geven dat ook deze demonstratie weer ''fout'' was. Zie je wel: een Marokkaanse van wie we dachten dat ze deugde, maar nee, ze viel toch weer tegen. Aan de andere kant speelde waarschijnlijk mee dat het CIDI - en de officiële Joodse gemeenschap - recent een nederlaag hebben moeten incasseren voor wat betreft de gang van zaken in de Joods-Marokkaanse dialoog. Het enige jaren geleden op aandrang van burgemeester Cohen opgerichte samenwerkingsverband Joods Marokkaans Netwerk Amsterdam (JMNA) is uit elkaar gevallen als gevolg van pogingen van het CIDI en vertegenwoordigers van de Liberaal Joodse Gemeente (LJG) in Amsterdam om de Marokkaanse deelnemers naar hun hand te zetten. Uit de as van het JMNA is echter een nieuwe dialooggroep opgerezen, ditmaal zonder deelname van figuren die zijn gelieerd aan de LJG en het CIDI. En die staat onder leiding van - u raadt het misschien al - Fatima Elatik, in samenwerking met rabbijn Lody van der Kamp. Is het te vergezocht om te vermoeden dat boosheid hierover een rol speelde bij het CIDI? Wie zal het zeggen. Maar wat het CIDI deed was in ieder geval geen stap die getuigde van groot strategisch inzicht.