vrijdag 30 oktober 2009
Support Goldstone
www.SupportGoldstone.org
CecilSurasky van Jewish Voice for Peace vraagt ons:
I've had enough of the lies and distortions surrounding the UN Goldstone Report. I've had enough of the maneuvering by Israel, the US, and other countries in order to dismiss the report and its authors and bury it altogether.If you are as dismayed as I am, sign at SupportGoldstone.org, and we'll let key Israeli officials, members of Congress, and Goldstone himself know how many of you support the report.
What we need, instead of the smear campaigns, is discussion of the report's substance: the use of phosphorus that literally burned people alive (I saw the terrible impact with my own eyes on a recent trip to Gaza); or the use of metal darts called flechettes that twist when they enter the body; or the long term impacts of contaminated land and water.
Early next week the report heads to the floor of the US Congress and the UN General Assembly, and we're expecting continued pressure to have this important document roundly dismissed.
The continued attacks on the Goldstone Report prevent accountability for the civilian victims before, during and after the attack on Gaza -- both Palestinians and Israelis -- and shred the rule of law.
That's why we are asking you to say: I support the Goldstone Report. The truth is that the Goldstone Report is a well-researched, fair-minded report. It accuses both Israel and Hamas of war crimes and possible crimes against humanity during the attack on Gaza, and it calls on Israel and Hamas to conduct credible, independent investigations or face the International Criminal Court.
I support the Goldstone Report.
The US Congress is getting ready to pass a resolution next week calling on President Obama to do everything he can to bury the Goldstone Report. The UN General Assembly will vote on it. Israel might launch its own investigation, if it is pressured enough to do so. And if it does, our task will be to ensure that the investigation is comprehensive, impartial, and aimed towards addressing, punishing and preventing future human rights abused - and not at changing the laws of war such that another blatant assault on civilian life and property as the Gaza war will ever become acceptable under international law.
Please join us in supporting the Goldstone Report now.
Thanks,
Cecilie Surasky
Jewish Voice for Peace
VS willen zich in Afghanistan terugtrekken in de steden
Nog een beetje achterstallig nieuws betreffende Afghanistan. Bijna allemaal slecht nieuws.
De legitimiteit van de regering heeft opnieuw een knak gekregen door de berichten dat Ahmed Wali Karzai (foto), jongere broer van de president en voorzitter van de provinciale raad voor Kandahar, al acht jaar op de payroll staat van de CIA. Hij zou een paramilitaire groep runnen die in opdracht aanvallen uitvoerde. Eerder meldde de New York Times al uitvoerig dat de jongere Karzai stevig in de heroïne-handel zit. Hij had overigens ook een flink aandeel in de recente verkiezingsfraude ten behoeve van zijn broer.
Reuters meldde intussen dat de VS van plan zijn Talibanstrijders die bereid zijn over te lopen te gaan betalen. Nog weer een ander bericht uit Washington, waar blijkbaar nog steeds koortsachtig wordt nagedacht over de koers die moet worden ingeslagen in deze snel aan populariteit verliezende oorlog, is dat een nieuwe tactiek wordt overwogen waarbij de Amerikaanse troepen zich gaan terugtrekken op de steden Kabul, Kandahar, Mazar-i-Sharif, Kunduz, Herat, Jalalabad en en een paar clusters van dorpen om daar de bevolking effectief te beschermen. Wat daarvan moet worden verwacht is onduidelijk. Juan Cole merkte op dat de Sovjets dat midden jaren '80 ook deden en dat het daar niet werkte. En zij hadden in de stedelijke centra nog de steun van een groot aantal loyale communisten, voegde hij eraan toe.
Ook een staflid van Obama dacht er zo over. Matthew Hoh (36) een voormalige marineofficier, nam ontslag omdat hij meent dat de Amerikaanse troepen vooral de toeloop van nieuwe strijders van de Taliban aanmoedigen in plaats van dat ze meer stabiliteit bereiken. Hoh was de eerste die opstapte om niet medeverantwoordelijk te zijn voor een oorlog waarvan steeds minder mensen weten waartoe hij dient. De vraag is: wie volgt?
De legitimiteit van de regering heeft opnieuw een knak gekregen door de berichten dat Ahmed Wali Karzai (foto), jongere broer van de president en voorzitter van de provinciale raad voor Kandahar, al acht jaar op de payroll staat van de CIA. Hij zou een paramilitaire groep runnen die in opdracht aanvallen uitvoerde. Eerder meldde de New York Times al uitvoerig dat de jongere Karzai stevig in de heroïne-handel zit. Hij had overigens ook een flink aandeel in de recente verkiezingsfraude ten behoeve van zijn broer.
Reuters meldde intussen dat de VS van plan zijn Talibanstrijders die bereid zijn over te lopen te gaan betalen. Nog weer een ander bericht uit Washington, waar blijkbaar nog steeds koortsachtig wordt nagedacht over de koers die moet worden ingeslagen in deze snel aan populariteit verliezende oorlog, is dat een nieuwe tactiek wordt overwogen waarbij de Amerikaanse troepen zich gaan terugtrekken op de steden Kabul, Kandahar, Mazar-i-Sharif, Kunduz, Herat, Jalalabad en en een paar clusters van dorpen om daar de bevolking effectief te beschermen. Wat daarvan moet worden verwacht is onduidelijk. Juan Cole merkte op dat de Sovjets dat midden jaren '80 ook deden en dat het daar niet werkte. En zij hadden in de stedelijke centra nog de steun van een groot aantal loyale communisten, voegde hij eraan toe.
Ook een staflid van Obama dacht er zo over. Matthew Hoh (36) een voormalige marineofficier, nam ontslag omdat hij meent dat de Amerikaanse troepen vooral de toeloop van nieuwe strijders van de Taliban aanmoedigen in plaats van dat ze meer stabiliteit bereiken. Hoh was de eerste die opstapte om niet medeverantwoordelijk te zijn voor een oorlog waarvan steeds minder mensen weten waartoe hij dient. De vraag is: wie volgt?
Mitchell en Clinton weer op pad, Obama kietelt Israëli's onder de kin
George Mitchell (hier met Barak op de foto) is terug in Jeruzalem om te proberen het 'vredesproces' weer op gang te krijgen. Donderdag en vrijdag houdt hij gesprekken in Israël, dan reist hij door naar andere plaatsen, waaronder Abu Dhabi. Daar is dan ook Hillary Clinton, die er een afspraak heeft met Mahmoud Abbas. Ook zij is weer in touw. Dit weekeinde komt ze naar Jeruzalem, Mitchell komt dan mee.
Niemand lijkt er enig vertrouwen in te hebben dat er iets gaat gebeuren. Abbas is ervan geschrokken dat hij door meer mensen dan ooit voor verrader en incompetente leider wordt uitgemaakt dan ooit nadat hij op verzoek van Israël en de VS in eerste instantie het Goldstone-rapport heeft laten vallen in de UN-Mensenrechtenraad. Hij doet nu een beetje flink en wil een bouwstop in bezet gebied voor er iets gebeurt. De Amerikanen willen hem een beetje helpen, want ook zij zijn geschrokken van zijn geslonken populariteit. Maar Netanyahu is, zoals bekend, niet bereid tot een bouwstop. Misschien dat hij samen met de VS een ander soort gebaar verzint, want ook Israël ziet in dat het prestige van hun vazal wat moet worden opgepimpt.
De malaise wordt wat mij betreft nog onderstreept door de kruiperige manier waarop Obama probeert zijn imago in Israël op te vijzelen. Bij niet minder dan vier gelegenheden nu al stuurde hij boodschappen waaruit vriendschap, betrokkenheid en bewondering voor Israël en de Israëli's spreekt: te weten met Rosh Hashana (het joodse nieuwjaar), bij de zogenoemde 'Presidents Conference', een recente gebeurtenis onlangs ten huize van Shimon Peres, vervolgens weer tijdens de herdenking van het feit dat Israël en Jordanië 15 jaar geleden de vrede tekenden (een feit dat in Amman met anti-Israëlische demonstraties werd herdacht), en nu weer door het sturen van een video die zaterdag moet worden afgespeeld tijdens een herdenking van de moord op Rabin, 14 jaar geleden. Haaretz weet te melden dat Obama's adviseurs hem dit gedrag aanraden omdat hij in Israël bijna algemeen als anti-Israël wordt gezien. Ook zou hij er binnenkort op bezoek willen gaan. Maar nu nog niet, want eerst gaat Hillary. Valt er - voor Israëli's en Palestijnen nog ook maar iets te verwachten van iemand die zich zo slijmerig opstelt?
Niemand lijkt er enig vertrouwen in te hebben dat er iets gaat gebeuren. Abbas is ervan geschrokken dat hij door meer mensen dan ooit voor verrader en incompetente leider wordt uitgemaakt dan ooit nadat hij op verzoek van Israël en de VS in eerste instantie het Goldstone-rapport heeft laten vallen in de UN-Mensenrechtenraad. Hij doet nu een beetje flink en wil een bouwstop in bezet gebied voor er iets gebeurt. De Amerikanen willen hem een beetje helpen, want ook zij zijn geschrokken van zijn geslonken populariteit. Maar Netanyahu is, zoals bekend, niet bereid tot een bouwstop. Misschien dat hij samen met de VS een ander soort gebaar verzint, want ook Israël ziet in dat het prestige van hun vazal wat moet worden opgepimpt.
De malaise wordt wat mij betreft nog onderstreept door de kruiperige manier waarop Obama probeert zijn imago in Israël op te vijzelen. Bij niet minder dan vier gelegenheden nu al stuurde hij boodschappen waaruit vriendschap, betrokkenheid en bewondering voor Israël en de Israëli's spreekt: te weten met Rosh Hashana (het joodse nieuwjaar), bij de zogenoemde 'Presidents Conference', een recente gebeurtenis onlangs ten huize van Shimon Peres, vervolgens weer tijdens de herdenking van het feit dat Israël en Jordanië 15 jaar geleden de vrede tekenden (een feit dat in Amman met anti-Israëlische demonstraties werd herdacht), en nu weer door het sturen van een video die zaterdag moet worden afgespeeld tijdens een herdenking van de moord op Rabin, 14 jaar geleden. Haaretz weet te melden dat Obama's adviseurs hem dit gedrag aanraden omdat hij in Israël bijna algemeen als anti-Israël wordt gezien. Ook zou hij er binnenkort op bezoek willen gaan. Maar nu nog niet, want eerst gaat Hillary. Valt er - voor Israëli's en Palestijnen nog ook maar iets te verwachten van iemand die zich zo slijmerig opstelt?
woensdag 28 oktober 2009
New house demolitions in Jerusalem
News from ICADH (Israeli Committe Against House Demolitions) :
Today (27 October) the municipality of Jerusalem ordered the demolition of five Palestinian houses in East Jerusalem, thereby displacing 26 people, including 10 children. Three demolitions were carried out by the Jerusalem Municipality in the area of Jabal al Mukabbir, one demolition in the area of Sur Bahir, while the fifth demolition occurred in Dahiyat Issalam which is located in the neighbourhood of Shuafat. The house in Dahiyat Issalam had been re-built by ICAHD activist only last summer, in August 2008.
After numerous incidents of evictions in East Jerusalem right before Ramadan and the Jewish High Holidays, the Municipality of Jerusalem has clearly reinstated its illegal policy of house demolitions in East Jerusalem. Today’s series of demolitions coupled with four demolitions that occurred in the Palestinian neighbourhood of Bet Hanina only two weeks ago, on November 12, give indications to the Municipality's discourse.
While the world is eagerly awaiting actions that are in consistency with Obama's fruitful speeches, threats, and the responsibility attached to his recently received “remarkable” noble-peace award, the reality on the ground looks however different and is in fact degenerating.
dinsdag 27 oktober 2009
How trustworthy is Haaretz (3) ?
Settlers attack a photographer who was taking pictures of the olive harvest in Tel Rumeida near Hebron. The picture is from 2008.
Ma’an News reports:
Nablus – Nine Palestinians were injured and one was detained on Tuesday when dozens of Israeli settlers attacked farmers were harvesting olives in the West Bank village of Qaryout, south of Nablus, according to witnesses, local officials, and medics.
According to sources in the village, the incident began when dozens of Israeli settlers assaulted farmers working near the Israeli settlement of Shavout Rachel.
After the initial attack, both soldiers and settlers stormed the village, clashing with Palestinian residents who defended the area by throwing stones at the marauding groups. Soldiers fired bullets and tear gas, residents said.
Medics identified some of the injured people as: 21-year-old Isra’ Badawi, who was hit in the eye; 50-year-old Hani Kassab, the village council’s accountant; 30-year-old Jawad Badawi; 70-year-old Muhammad Muqbil; 46-year-old Abdullah Badawi; and 31-year-old Mu’taz Ghassan.
Qaryout’s Mayor, Abd An-Nasser Al-Qaryouti, told Ma’an the farmers obtained permission to enter their own fields from the Israeli army through the Palestinian Authority’s liaison office. Part way through the olive harvest season, Israeli authorities implemented a mandatory registration and permission process for farmers who wished to access agricultural land in the West Bank for the harvest.
Despite this prior coordination, the mayor said, settlers arrived in more than 70 cars. He said the settlers initiated the fight by hurling stones at the farmers. Israeli forces were present, and they did not attempt to stop the settlers, he added.
Haaretz reports:
Residents of the settlement of Shvut Rachel clashed with Palestinians picking olives in the northern West Bank on Tuesday, after the settlers held a march to protest the "security threat" posed by the harvest. The settlers, who were joined by residents of nearby illegal outposts, said the Palestinian harvesters were a threat because could gather intelligence and launch attacks from the olive groves.
When the settlers reached the Palestinians, the two groups began throwing stones at each other, after which the Israel Defense Forces and Border Police deployed troops to separate the sides.Israel's security forces allowed the settlers to enter the nearby Palestinian village of Kraiyut to hold a brief rally against the harvest; troops subsequently removed them from the site.
No one was wounded during the incident.
Over recent weeks, the IDF has carried out a joint operation with the Border Police to safeguard the Palestinian olive harvest. As part of the operation, IDF soldiers deploy in a number of areas around the settlements on a daily basis in order to allow the Palestinians to pick olives without harassment by settlers.
Ma’an News reports:
Nablus – Nine Palestinians were injured and one was detained on Tuesday when dozens of Israeli settlers attacked farmers were harvesting olives in the West Bank village of Qaryout, south of Nablus, according to witnesses, local officials, and medics.
According to sources in the village, the incident began when dozens of Israeli settlers assaulted farmers working near the Israeli settlement of Shavout Rachel.
After the initial attack, both soldiers and settlers stormed the village, clashing with Palestinian residents who defended the area by throwing stones at the marauding groups. Soldiers fired bullets and tear gas, residents said.
Medics identified some of the injured people as: 21-year-old Isra’ Badawi, who was hit in the eye; 50-year-old Hani Kassab, the village council’s accountant; 30-year-old Jawad Badawi; 70-year-old Muhammad Muqbil; 46-year-old Abdullah Badawi; and 31-year-old Mu’taz Ghassan.
Qaryout’s Mayor, Abd An-Nasser Al-Qaryouti, told Ma’an the farmers obtained permission to enter their own fields from the Israeli army through the Palestinian Authority’s liaison office. Part way through the olive harvest season, Israeli authorities implemented a mandatory registration and permission process for farmers who wished to access agricultural land in the West Bank for the harvest.
Despite this prior coordination, the mayor said, settlers arrived in more than 70 cars. He said the settlers initiated the fight by hurling stones at the farmers. Israeli forces were present, and they did not attempt to stop the settlers, he added.
Haaretz reports:
Residents of the settlement of Shvut Rachel clashed with Palestinians picking olives in the northern West Bank on Tuesday, after the settlers held a march to protest the "security threat" posed by the harvest. The settlers, who were joined by residents of nearby illegal outposts, said the Palestinian harvesters were a threat because could gather intelligence and launch attacks from the olive groves.
When the settlers reached the Palestinians, the two groups began throwing stones at each other, after which the Israel Defense Forces and Border Police deployed troops to separate the sides.Israel's security forces allowed the settlers to enter the nearby Palestinian village of Kraiyut to hold a brief rally against the harvest; troops subsequently removed them from the site.
No one was wounded during the incident.
Over recent weeks, the IDF has carried out a joint operation with the Border Police to safeguard the Palestinian olive harvest. As part of the operation, IDF soldiers deploy in a number of areas around the settlements on a daily basis in order to allow the Palestinians to pick olives without harassment by settlers.
Amnesty stelt diefstal water in bezet gebied aan de orde
Een Israëlische bulldozer en graafmachine vernielen Palestijnse waterbronnen en reservoirs in Al-Beqa'a, ten oosten van Hebron. Al-Beqa'a grenst aan de nederzetting Kiryat Arba die haar water put uit de mountain Aquifer. De machines werden begeleid door 13 militairen, die ook een arrestatie verrichtten (foto onder) en waarschuwingen uitdeelden aan andere bewoners. De opnamen zijn van Ma'an News en dateren van 2 september 2009.
Amnesty International heeft vandaag een rapport gepubliceerd over de situatie met betrekking tot de beschikbaarheid van water voor de Palestijnen in de bezette gebieden. Met die beschikbaarheid is het slecht gesteld. Het is goed dat daar vanuit het gezichtspunt van een mensenrechtenorganisatie naar wordt gekeken.
Israël heeft de gebieden nu 42 jaar bezet en in die tijd de Palestijnen geen gelegenheid gegeven een eigen infrastructuur te ontwikkelen op het gebied van de watervoorziening en afvalwaterverwerking. Daarenboven wordt de Mountain Aquifer - de ondergrondse watervoorraad van de heuvels van Judea en Samaria zoals die in Israël worden genoemd - vrijwel exclusief door Israël gebruikt, met name voor de watervoorziening in de nederzettingen. Israël gebruikt 80% van dit water, de Palestijnen slechts 20%. En dat terwijl de verhoudingen zijn: 450.000 kolonisten op zo'n 2,3 miljoen Palestijnen.
De aquifer is de enige bron voor de Westoever, Israël heeft daarnaast nog meer bronnen tot zijn beschikking, waaronder het meer van Galilea en de rivier de Jordaan. Palestijnen mogen zonder vergunning geen bronnen slaan en krijgen die vergunningen zelden, terwijl bestaande bronnen vaak zijn gesloten of vernield. De Palestijnen gebruiken gemiddeld 70 liter water per dag, de Israëli's 300 liter. Op sommige plaatsen komen de Palestijnen aan ongeveer 20 liter, wat neerkomt op wat door deskundigen het minimum wordt geacht te zijn in noodsituaties. Ook hebben 180.000 tot 200.000 Palestijnen geen toegang tot stromend water. Op veel plaatsen is niet voldoende water voorradig voor landbouw, terwijl de kolonisten wonen in gemeenschappen met bloemen, groene grasvelden en zwembaden.
In de Gaza-strook is de situatie nog veel ernstiger: de enige bron is daar de ondergrondse kust aquifer, maar die is zodanig vervuild dat hij ongeschikt is voor consumptie. Het gehalte aan nitraten is daar 300x het toegestane maximum. De situatie verergert doordat Israël in het kader van de blokkade van Gaza geen materialen doorlaat om riolering en waterzuiveringsinstallaties te repareren die bij de aanval van december-januari zijn vernield. Voor Amnesty's persverklaring en rapport klik hier
Amnesty International heeft vandaag een rapport gepubliceerd over de situatie met betrekking tot de beschikbaarheid van water voor de Palestijnen in de bezette gebieden. Met die beschikbaarheid is het slecht gesteld. Het is goed dat daar vanuit het gezichtspunt van een mensenrechtenorganisatie naar wordt gekeken.
Israël heeft de gebieden nu 42 jaar bezet en in die tijd de Palestijnen geen gelegenheid gegeven een eigen infrastructuur te ontwikkelen op het gebied van de watervoorziening en afvalwaterverwerking. Daarenboven wordt de Mountain Aquifer - de ondergrondse watervoorraad van de heuvels van Judea en Samaria zoals die in Israël worden genoemd - vrijwel exclusief door Israël gebruikt, met name voor de watervoorziening in de nederzettingen. Israël gebruikt 80% van dit water, de Palestijnen slechts 20%. En dat terwijl de verhoudingen zijn: 450.000 kolonisten op zo'n 2,3 miljoen Palestijnen.
De aquifer is de enige bron voor de Westoever, Israël heeft daarnaast nog meer bronnen tot zijn beschikking, waaronder het meer van Galilea en de rivier de Jordaan. Palestijnen mogen zonder vergunning geen bronnen slaan en krijgen die vergunningen zelden, terwijl bestaande bronnen vaak zijn gesloten of vernield. De Palestijnen gebruiken gemiddeld 70 liter water per dag, de Israëli's 300 liter. Op sommige plaatsen komen de Palestijnen aan ongeveer 20 liter, wat neerkomt op wat door deskundigen het minimum wordt geacht te zijn in noodsituaties. Ook hebben 180.000 tot 200.000 Palestijnen geen toegang tot stromend water. Op veel plaatsen is niet voldoende water voorradig voor landbouw, terwijl de kolonisten wonen in gemeenschappen met bloemen, groene grasvelden en zwembaden.
In de Gaza-strook is de situatie nog veel ernstiger: de enige bron is daar de ondergrondse kust aquifer, maar die is zodanig vervuild dat hij ongeschikt is voor consumptie. Het gehalte aan nitraten is daar 300x het toegestane maximum. De situatie verergert doordat Israël in het kader van de blokkade van Gaza geen materialen doorlaat om riolering en waterzuiveringsinstallaties te repareren die bij de aanval van december-januari zijn vernield. Voor Amnesty's persverklaring en rapport klik hier
Arab democracy (1)
This is what the Maghreb Politics blog had to say about the elections in Tunesia:
Tunisia has entered a major political crisis, after the preliminary presidential election results were revealed. They confirm a trend of the president’s popularity dropping like a stone, and Tunisians now see the end of the Ben Ali era approaching fast. If voter approval keeps slipping at the same rate, he’ll be thrown out of office after the 2044 elections:
time for some serious soul-searching
Tunisia has entered a major political crisis, after the preliminary presidential election results were revealed. They confirm a trend of the president’s popularity dropping like a stone, and Tunisians now see the end of the Ben Ali era approaching fast. If voter approval keeps slipping at the same rate, he’ll be thrown out of office after the 2044 elections:
time for some serious soul-searching
maandag 26 oktober 2009
Prijsvraagje
Het onderstaande is een citaat:
Dat land wordt geleid door moslimfundamentalisten van het ergste soort, die openlijk verklaren dat de wereld in chaos moet worden gestort. Vervolgens moet hun messias komen, die wereldwijd met geweld de islam zal opleggen, waarbij een derde van de mensheid sterft. Iraanse leiders hebben zich zelfs bereid verklaard in de strijd met de ongelovigen het grootste deel van hun eigen bevolking te willen opofferen.
Wie is de schrijver van deze woorden? Is dat
a) Hans Jansen, hoogleraar Islam aan de Universiteit van Utrecht
b) G. Wilders, politicus te Roermond
c) patiënt W., gesloten afdeling van het AMC
d) W. Kortenoeven, researcher van het CIDI, Den Haag
e) ds J.van Barneveld, Christenen voor Israël, Nijkerk
f) dronken man aan de bar van Eik en Linde
Onder de goede oplossingen verloot ik een fles goede wijn.
Dat land wordt geleid door moslimfundamentalisten van het ergste soort, die openlijk verklaren dat de wereld in chaos moet worden gestort. Vervolgens moet hun messias komen, die wereldwijd met geweld de islam zal opleggen, waarbij een derde van de mensheid sterft. Iraanse leiders hebben zich zelfs bereid verklaard in de strijd met de ongelovigen het grootste deel van hun eigen bevolking te willen opofferen.
Wie is de schrijver van deze woorden? Is dat
a) Hans Jansen, hoogleraar Islam aan de Universiteit van Utrecht
b) G. Wilders, politicus te Roermond
c) patiënt W., gesloten afdeling van het AMC
d) W. Kortenoeven, researcher van het CIDI, Den Haag
e) ds J.van Barneveld, Christenen voor Israël, Nijkerk
f) dronken man aan de bar van Eik en Linde
Onder de goede oplossingen verloot ik een fles goede wijn.
Goldstone: hijzelf aan het woord
Rechter Richard Goldstone blijft in het nieuws en dat zal nog wel een tijdje zo blijven ook al heeft het Witte Huis het rapport afgedaan als 'eenzijdig en met fouten' (biased and flawed) en maakt het Huis van Afgevaardigden zich op voor een stemming die het rapport eveneens als eenzijdig van de hand wijst.
Goldstone's 574 pagina's zijn daarmee echter niet zomaar van tafel. Het rapport zal een rol blijven spelen en in de discussie blijven opduiken. Maar jammer genoeg is die discussie zich alleen nog maar aan het verharden. Jammer vooral doordat de boodschapper en niet het rapport zelf wordt aangevallen. En eveneens jammer doordat aan de discussie een wonderlijke draai wordt gegeven die erop neerkomt dat het internationaal recht en het oorlogsrecht eigenlijk helemaal niet gelden als we met terroristen te maken hebben. De Israëlische premier Netanyahu zit op die lijn als hij zijn task force opzet om Goldstone's rapport te bestrijden met alle mogelijk middelen (waaronder nog niet prijsgegeven video-materiaal en dergelijke van het leger), zolang het maar geen onderzoek is en door te ijveren voor het wijzigen van de internationale wetten die het bestrijden van 'terroristen' zouden bemoeilijken.
Dezelfde discussie wordt in feite ook gevoerd aangaande Human Rights Watch. Oprichter Robert Bernstein betoogde in de New York Times dat HRW zich, in plaats van zich meer te bemoeien met andere landen in het Midden-Oosten waar volop onderdrukking en geweld heerst, eenzijdig tegen Israël keert en dat zou fout zijn want Israël is immers - in tegenstelling tot die landen - een democratie. En onmiddellijk werd Bernstein in een ingezonden brief bijgevallen door Elie Wiesel en Alan Dershovitz (een inmiddels bekend koppel dat geen zee te hoog en geen leugen te snel gaat als het aankomt op het verdedigen van Israël).
In a region dominated by regimes that violate human rights in horrendous ways, Human Rights Watch has instead chosen to single out Israel for condemnation, often using highly unreliable witnesses to do so, schrijven zij.
Totale onzin, want iedereen die HRW volgt, weet dat de organisatie zeer veel aandacht schenkt aan schendingen van de mensenrechten van Irak tot Mauretanië, en zeker niet onevenredig veel meer kijkt naar Israël. Helena Cobban, blogger en toevallig lid van de adviesraad van HRW over het Midden-Oosten, wijst erop dat oprichter Bernstein een soort concept hanteert dat 30 jaar geleden gold toen HRW nog Helsinki Watch heette en niet zozeer was opgericht om de mensenrechten waar ook ter wereld te monitoren, als wel om in het kader van de Koude Oorlog te wijzen op schendingen van de mensenrechten in het Oostblok. Nu, dertig jaar later, zijn we - gelukkig - heel wat stappen verder en meet HRW - en iedereen die zich met mensenrechten en internationaal recht bezighoudt - met dezelfde maatstaven of het nu gaat om democratieën of dictatoriaal geregeerde landen. (Dezelfde Helena Cobban maakte ooit ook een uiterst nuttige samenvatting van de ontwikkeling van het oorlogsrecht - hier).
En intussen gaf Goldstone zelf een uitstekend interview aan Bill Moyers van PBS, waarop beiden zich van hun beste kant lieten zien en waarin precies de onderwerpen die hierboven werden aangestipt worden uitgewerkt. Was het rapport biased? Zit het recht de oorlog tegen terroristen in de weg? Welke criteria worden gehanteerd? Hoe werd er gewerkt? Hoe kan recht bijdragen aan het oplossen van conflicten?
Klik hier voor het Goldstone interview deel 1
en hier voor deel 2
Bommen in Bagdad, het wie en waarom
Ongeveer 150 doden, plusminus 600 gewonden en grote schade na twee zeer Zware bomaanslagen, zondag bij het Iraakse ministerie van Justitie, niet ver van het Mansour Hotel en bij het administratieve gebouw van de provincie Bagdad (Bagdad is zowel een provincie als een stad). Het is natuurlijk geen nieuws meer, vandaag, maandag, een dag later. Wat wel nieuws is en blijft is de schuldvraag: wie doet doet dit en waarom? Nur al-Maliki en leden van zijn kabinet gaven de schuld aan Baath-dissidenten en al-Qaeda leden.
Is dat waarschijnlijk? Er zijn een paar dingen die we kunnen vaststellen. Ten eerste: het kort na elkaar laten ontploffen van twee vrachtauto's met gigantisch zware ladingen die ongehinderd door alle afzettingen heen zijn gekomen, wijst op goede planning en logistieke vaardigheden. Dat heeft deze aanslag gemeen met de aanslagen van 19 augustus toen zes bommen afgingen bij onder de ministeries van Buitenlandse Zaken, Financiën en Onderwijs, waarbij zeker 100 doden en 500 gewonden vielen.
Ten tweede: De aanslagen van 19/8 waren duidelijk gericht op de sjiïtische en Koerdische fracties in de regering. Het ministerie van buitenlandse Zaken is al lang in handen van de Koerd Hoshayr Zebari, de twee andere ministeries behoren toe aan respectievelijk Bayan Jabr Sulagh van het, in de regering vertegenwoordigde sjiïtische ISCI en Khudayr al-Khuzai van een tak van de sjiítische Da'awa Partij van premier al-Maliki. Omdat ministers hun ministeries vol plegen te stoppen met aanhangers kunnen de respectieve ministeries gezien worden als bolwerken van deze fracties. Het lijkt dan niet gezocht te denken aan sunnitische dissidenten en/of oud-Baath-leden als daders. Met name oud-Baathleden lijken voor de hand te liggen, gezien hun militaire know how.
De aanslagen lijken vooral gericht tegen de aanstaande verkiezingen van januari. Ook de aanslag van van zondag op het ministerie van Justitie past dan in die reeks: het ministerie van Justitie (dat aanvankelijk in sunnitische handen was, maar sinds kort wordt geleid door de Koerdische rechter Dara Nur al-Deen, was betrokken bij het ontwerpen van de - overigens nog niet goedgekeurde - wet omtrent ht referendum de stemming over de status van Kirkuk die in sunnitische kringen fel is omstreden. En tenslotte: ook een aanslag op 12 oktober in Ramadi, tijdens overleg van de regering met vertegenwoordigers van de Dulaimi clan die besloten heeft zich van de dissidenten af te keren en met de regering te gaan samenwerken, wijst in de richting van sunnitisch/Baathistisch verzet tegen de plannen van de huidige coalitie. (Al moet erbij worden gezegd dat er geen echte bewijzen zijn voor dit soort hypotheses).
Al Maliki had na de aanslagen van 19 augustus de Syrische regering tevergeefs om uitlevering gevraagd van Baath-refugiees in Damascus en vervolgens de banden met Syrië, die net wat hartelijker waren geworden, verbroken door zijn ambasssadeur terug te roepen. De relaties zullen er door de aanslagen van 12 oktober en afgelopen zondag niet beter op worden.
I
donderdag 22 oktober 2009
Geen wet, vertraging bij Iraakse verkiezingen
Nog een land met verkiezingsperikelen: Irak. Het parlement in Bagdad is er niet in geslaagd het eens te worden over een verkiezingswet en heeft in feite de handen ten hemel geheven door de zaak over te dragen aan een commissie bestaande uit premier Nuri al-Mailiki, president Jalal Talabani en de leiders van de grote politieke partijen. De voornaamste struikelblokken zijn de kwestie Kirkuk (hoort dat bij Kurdistan of juist niet) en een poging om de kieslijsten openbaar te maken. Tot nu toe werd slechts vereist dat elke partij onder de naam van de partij campagne voerde, in het voorstel werd gevraagd dat de partijen ook de namen van hun kandidaten openbaar zouden maken.
Het organiseren van verkiezingen vergt 90 dagen. De verkiezingen stonden gepland voor 3 januari, dus zou de wet op zijn laatst afgelopen maandag aangenomen hebben moeten zijn om op tijd te zijn.
De Iraakse premier Al-Maliki was dinsdag bij president Obama (foto) en deze drukte hem juist op het hart dat de deadline van de verkiezingen gehaald moet worden, omdat de tijdstabel van de Amerikaanse troepenterugtrekkingen daar mede van afhangt. Dit schema, waar Al-Maliki in juli mee akkoord ging, dreigt nu ook in de knel te komen.
Ezra Nawi veroordeeld
Een rechter in Jeruzalem heeft woensdag de Israëlische activist Ezra Nawi tot een maand gevangenisstraf veroordeeld omdat hij twee agenten zou hebben geslagen toen hij enkele maanden geleden de sloop van een huis in de regio Hebron wilde helpen voorkomen.
Nawi ontkent te hebben geslagen. Er waren geen getuigen, de politiemensen zeggen dat het gebeurde toen zij Nawi meenamen naar binnen in een huis. Het ernstigst is dat Nawi ook zes maanden voorwaardelijk kreeg, die an kracht worden als hij nogmaals zou worden aangeklaagd. ook moest hij een boete betalen van omgerekend ongeveer 200 dollar en schadevergoedingen van 135 dollar aan alle twee de agenten.
Nawi's zaak trok veel aandacht, tot zelfs in de New York Times. Helaas was er veel minder aandacht voor Mohamed Othman, activist uit Jayyous, die een paar weken geleden werd opgepakt toen hij terugkwam uit Noorwegen waar bij reclame had gemaakt voor BDS. Voor zover ik weet zit Mohamed nog steeds vast.
Toch een tweede ronde in Afghanistan
Het nieuws is van dinsdag. Maar wel illustratief voor het geworstel met legitimiteit van de VS en zijn bondgenoten in Afghanistan. En zo gaat het nu eenmaal met publiceren als je op het Normandische platteland zit en naar een internet-café moet om het net op te kunnen.
Hamid Karzai is dus toch niet de winnaar van de Afghaanse presidentsverkiezingen. Aanvankelijk was gemeld dat hij ruim 54% van de stemmen had gehaald, dat wil zeggen boven de 50% die nodig waren om in de eerste ronde tot winnaar te worden uitgeroepen. De door de VN geleide Electorale Klachtencommissie ECC heeft echter geoordeeld dat ongeveer een kwart van deze stemmen ongeldig was doordat fraude was gepleegd. Karzai zakte daardoor onder de 50% procent.
Het oordeel van de EEC komt nadat zowel de UE-waarnemers als de inmiddels ontslagen vice-missiehoofd Peter Galbraith hadden gemeld dat ten minste een derde van de voor Karzai uitgebrachte stemmen frauduleus was.
Er komt nu een tweede ronde op 7 november, die zal gaan tussen Karzai en zijn voornaamste uitdager, de vroegere minister van buitenlandse zaken Abdullah Abdullah. Karzai ging daar inmiddels dinsdag mee akkoord. CBS meldde dat zowel de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton als senator John Kerry hieraan voorafgaande zware druk op Karzai hebben uitgeoefend.
Juan Cole schreef op zijn site dat aannemelijk is dat Karzai's aanvankelijke tegenzin om te berusten in een tweede ronde wel eens op zichzelf vertragend kan hebben gewerkt op de beslissing van het Witte Huis om meer troepen naar Afghanistan te sturen, aangezien onduidelijk was of daar nog wel een partner was op wie kon worden vertrouwd. Ikzelf zou daaraan toevoegen dat alleen al de hele poespas rond deze verkiezingen met zijn opkomst van rond de 30%, de grootscheepse fraude en de onmogelijkheid in grote delen van het land om zelfs maar een stembus te bereiken, de zinloosheid van de Amerikaanse en NAVO-bemoeienissen aantoont.
Hamid Karzai is dus toch niet de winnaar van de Afghaanse presidentsverkiezingen. Aanvankelijk was gemeld dat hij ruim 54% van de stemmen had gehaald, dat wil zeggen boven de 50% die nodig waren om in de eerste ronde tot winnaar te worden uitgeroepen. De door de VN geleide Electorale Klachtencommissie ECC heeft echter geoordeeld dat ongeveer een kwart van deze stemmen ongeldig was doordat fraude was gepleegd. Karzai zakte daardoor onder de 50% procent.
Het oordeel van de EEC komt nadat zowel de UE-waarnemers als de inmiddels ontslagen vice-missiehoofd Peter Galbraith hadden gemeld dat ten minste een derde van de voor Karzai uitgebrachte stemmen frauduleus was.
Er komt nu een tweede ronde op 7 november, die zal gaan tussen Karzai en zijn voornaamste uitdager, de vroegere minister van buitenlandse zaken Abdullah Abdullah. Karzai ging daar inmiddels dinsdag mee akkoord. CBS meldde dat zowel de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton als senator John Kerry hieraan voorafgaande zware druk op Karzai hebben uitgeoefend.
Juan Cole schreef op zijn site dat aannemelijk is dat Karzai's aanvankelijke tegenzin om te berusten in een tweede ronde wel eens op zichzelf vertragend kan hebben gewerkt op de beslissing van het Witte Huis om meer troepen naar Afghanistan te sturen, aangezien onduidelijk was of daar nog wel een partner was op wie kon worden vertrouwd. Ikzelf zou daaraan toevoegen dat alleen al de hele poespas rond deze verkiezingen met zijn opkomst van rond de 30%, de grootscheepse fraude en de onmogelijkheid in grote delen van het land om zelfs maar een stembus te bereiken, de zinloosheid van de Amerikaanse en NAVO-bemoeienissen aantoont.
Beschuldigd van oorlogsmisdaden? Verander het recht
Het kan altijd nog gekker. Niet alleen wil Netanyahu een commissie die zich bezighoudt met eventuele aanklachten tegen Israël en Israëlische functionarissen (zoals hoge militairen die nu al goed moeten opletten welke reisdoelen ze kiezen), blijken onderstaand bericht van the Jewish Telegraph Agency, wil hij ook een aanpassing van het internationale oorlogsrecht. De huidige wetgeving zou het moeilijk maken terrorisme te bestrijden en Bush' 'War on terror' voort te zetten.
Wie dit wonderlijk nieuws vindt, dient te bedenken dat Israël ervan uit gaat dat tegen terroristen ongeveer alles geoorloofd is. Iedereen die geassocieerd is met Hamas (ambtenaren, politieagenten, leden, sympathisanten, veronderstelde leden of sympathisanten) is een terrorist. En die mag je doden ook als hij thuis met zijn familie zit te eten, het verkeer staat te regelen of bezig is de elektriciteitsvoorziening te repareren. En inderdaad... dat is tegen het huidige oorlogsrecht
Wie dit wonderlijk nieuws vindt, dient te bedenken dat Israël ervan uit gaat dat tegen terroristen ongeveer alles geoorloofd is. Iedereen die geassocieerd is met Hamas (ambtenaren, politieagenten, leden, sympathisanten, veronderstelde leden of sympathisanten) is een terrorist. En die mag je doden ook als hij thuis met zijn familie zit te eten, het verkeer staat te regelen of bezig is de elektriciteitsvoorziening te repareren. En inderdaad... dat is tegen het huidige oorlogsrecht
JERUSALEM (JTA) — Benjamin Netanyahu ordered several government ministries to look into floating an international initiative to change the rules of war in light of global terrorism.
The Israeli prime minister at a meeting Tuesday of the Ministerial Committee on National Security also ordered the justice minister to form a committee to deal with international legal proceedings against Israel and Israeli officials in the wake of the Goldstone report. . .
“Our challenge is to delegitimize the continuous attempt to delegitimize the State of Israel," Netanyahu said at the meeting, according to a statement released by the Government Press Office. "The most important arena where we need to act in this context is in the arena of public opinion, which is crucial in the democratic world. We must continue to debunk this lie that is spreading with the help of the Goldstone report.”
zaterdag 17 oktober 2009
Verhagen keert zich tegen de mensenrechten
Het goede nieuws is: De VN-Mensrechtenraad heeft zich alsnog gesteld achter het Goldstone-rapport dat Israël verplicht binnen zes maanden een serieus begin te hebben gemaakt met eigen onderzoek naar tijdens de Gaza-oorlog van december-januari gepleegde oorlogsmisdaden.
Wat er nu gaat gebeuren is nog niet duidelijk. Israël is in alle staten en heeft bij monde van premier Netanyahu laten weten dat het zich met hand en stand tegen het rapport zal verzetten.
In de Raad waren 25 van de 47 leden voor, zes waren tegen. Zoals verwacht waren de VS onder de tegenstemmers. Helaas was naast Italië ook Nederland bij deze zes. En dat is dus het slechte nieuws. Minister Maxime Verhagen, die de mensenrechten tot 'een speerpunt van zijn beleid' heeft gemaakt, dient zich de ogen uit zijn hoofd te schamen. Hij had zelfs niet het fatsoen om Nederland - zoals bijvoorbeeld België en Noorwegen blanco te stemmen of zich zoals Groot-Brittannië en Frankrijk van stemming te onthouden.
Ik schrijf dit overigens in Frankrijk in een internet-café en heb op dit moment heel weinig tijd (maar ik kom er nog wel op terug). Anja Meulenbelt was eerder deze afgelopen maanden een paar keer zo vriendelijk naar mij te verwijzen als de 'buurman'. In dit geval verwijs ik voor nadere bijzonderheden graag naar haar, de buurvrouw dus. ik sluit me ook bij haar mening aan. (Maar wees gewaarschuwd: ze heeft een hele serie gruwelijke foto's geplaatst, als een wel erg sprekend verwijt in het gezicht van Verhagen).
donderdag 15 oktober 2009
Regels
Alle blogs die wat langer bestaan hebben regels voor het plaatsen van reacties. Kennelijk is dat nodig. Dit blog bestaat nu zo'n negen maanden en ook ik ontkom er niet aan. De regels zijn: reacties zijn welkom, verbeteringen en aanvullingen ook en discussie moedig ik absoluut aan. Ik zal ook mijn best doen in die gevallen die daarom vragen, te antwoorden.
Maar wat niet kan is dit: anonieme boodschappen, kritiek zonder dat er iets wordt beargumenteerd, scheldkanonnades, racisme, of discussie die niet te goeder trouw is (waarmee ik bedoel dat mijn oprechtheid in twijfel wordt getrokken of ik simpelweg van een anti-Israel houding wordt beticht - in dat soort discussies heb ik geen zin). Dit soort reacties gooi ik dus weg. Er zijn vast andere sites waarop u dat soort uitingen kwijt kunt.
Relaties Israël-Turkije verslechteren nog meer
Het gaat bergaf met de relaties tussen Israël en Turkije. Nog maar kort geleden was sprake van strategische samenwerking en was Turkije het moslimland waarmee Israël de hartelijkste betrekkingen onderhield. Na de Gaza-oorlog is dat veranderd. Het begon eerder dit jaar in Davos waar de Turkse premier Erdogan buitengewoon emotioneel reageerde op een lange apologetische speech van de Israëlische president Peres. Op de YouTube video is hier te zien hoe Erdogan dingen zegt als 'uw volk weet maar al goed wat doden is'.
De Turkse premier Tayyip Erdogan leest de Israëlische president Shimon Peres de les over de oorlog in Gaza tijdens een bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos, eerder dit jaar. Hij noemde de Israëli's onder meer moordenaars van kinderen.
De woordenwisseling had vooralsnog geen merkbare gevolgen voor de verhoudingen tussen de twee landen. Maar eerder deze week liet Turkije weten dat Israël wegens de Gaza-oorlog niet welkom was bij een gezamenlijke oefening met de NAVO-landen Amerika, Italië en Nederland. Amerika, Italië en Nederland (heeft iemand dat in Nederlandse kranten gezien) lieten daarop weten dat ze ook niet zouden komen.
Vervolgens maakte de Syrische minister van buitenlandse zaken Walid Mualem bekend dat Turkije wél een gezamenlijke oefening zal houden met de Syrische strijdkrachten (Turkije is kennelijk bezig oude vetes op te ruimen. Niet alleen is sprake van een grote toenadering tot Syrië waarmee het lang op gespannen voet stond, ook sloot het deze week een overeenkomst met Armenië waarmee het al decennia in hevige onmin verkeerde). Het Israëlische ministerie van buitenlandse zaken belegde na het nieuws van het afzeggen van de oefening met Turkije en de beslissing van Ankara om wel met Syrië te gaan oefenen een spoedbijeenkomst om de verhoudingen met Turkije te reëvalueren.
En vandaag werd dan de Turkse ambassadeur in Israël op het matje geroepen wegens een serie die van start gaat op de Turkse tv, waarin scènes te zien zijn hoe Israëlische soldaten erop los gaan tegen de Palestijnse jeugd. Het is hoofdzakelijk een liefdesverhaal, maar naar het schijnt zit er ook een scène in waarin een Israëlische soldaat zijn geweer richt op een glimlachend meisje. Een trailer is hier te zien op de site van Haaretz.
De Turkse premier Tayyip Erdogan leest de Israëlische president Shimon Peres de les over de oorlog in Gaza tijdens een bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos, eerder dit jaar. Hij noemde de Israëli's onder meer moordenaars van kinderen.
De woordenwisseling had vooralsnog geen merkbare gevolgen voor de verhoudingen tussen de twee landen. Maar eerder deze week liet Turkije weten dat Israël wegens de Gaza-oorlog niet welkom was bij een gezamenlijke oefening met de NAVO-landen Amerika, Italië en Nederland. Amerika, Italië en Nederland (heeft iemand dat in Nederlandse kranten gezien) lieten daarop weten dat ze ook niet zouden komen.
Vervolgens maakte de Syrische minister van buitenlandse zaken Walid Mualem bekend dat Turkije wél een gezamenlijke oefening zal houden met de Syrische strijdkrachten (Turkije is kennelijk bezig oude vetes op te ruimen. Niet alleen is sprake van een grote toenadering tot Syrië waarmee het lang op gespannen voet stond, ook sloot het deze week een overeenkomst met Armenië waarmee het al decennia in hevige onmin verkeerde). Het Israëlische ministerie van buitenlandse zaken belegde na het nieuws van het afzeggen van de oefening met Turkije en de beslissing van Ankara om wel met Syrië te gaan oefenen een spoedbijeenkomst om de verhoudingen met Turkije te reëvalueren.
En vandaag werd dan de Turkse ambassadeur in Israël op het matje geroepen wegens een serie die van start gaat op de Turkse tv, waarin scènes te zien zijn hoe Israëlische soldaten erop los gaan tegen de Palestijnse jeugd. Het is hoofdzakelijk een liefdesverhaal, maar naar het schijnt zit er ook een scène in waarin een Israëlische soldaat zijn geweer richt op een glimlachend meisje. Een trailer is hier te zien op de site van Haaretz.
Zuidjemenieten massaal de straat op voor onafhankelijkheid
Zuidjemenieten hebben eerder vandaag in de stad Radfan in de zuidelijke provincie Lahj een masaale demonstraie gehouden voor onafhankelijkheid van het noorden. Op een YouTube video is een gigantische menigte te zien. Al-Jazeera heeft nog langere en duidelijker beelden. De demonstranten zwaaiden met vlaggen van de zuidelijke republiek van voor de samenvoeging van de twee Jemens tot één republiek in 1990.
De menigte werd per telefoon vanuit Duitsland toegesproken door Ali Salem al-Beidh, de zuidelijke president tijdens de korte, maar bloedige burgeroorlog tussen Noord en Zuid in 1994. We zullen niet afzien van onze tweede onafhankelijkheid wat de offers zullen zijn en hoe lang het ook moge duren,' zei hij. 'De Britse bezetting kwam uit het buitenland, terwijl de huidige het gevolg was van een coup van het regime in Sana'a.'
De opstandigheid in het zuiden en de nog steeds voortdurende rebellie van de Houthi's in het noorden lijken een steeds ernstiger bedreiging te gaan vormen voor het regime van Ali Abdallah Saleh in San'a, vooral omdat de eenheid van het land op het spel lijkt te staan. De noordelijke oorlog heeft meer dan 150.000 mensen in de noordelijke provincie Sa'ada uit hun huizen verdreven. Er zijn voortdurend meldingen van hevige strijd. waarbij de regering ook bombardementsvluchten uitvoert. Eerder deze week was er een melding van een bombardement van een noodhospitaal van vluchtelingen waarbij een groot aantal burgers werd gedood.
woensdag 14 oktober 2009
Beter een nette antisemiet dan een christen-zionistische bloedhond
Op de website van het CIDI (Centrum voor Indoctrinatie en Desinformatie Israël) is een stuk te lezen over het recente boek van Dries van Agt, 'Een schreeuw om recht'. Een stuk, geen recensie, ik zou het eerder een pamflet willen noemen. Het is van de hand van Wim Kortenoeven, een christen-zionist, die eerder een boek over Hamas publiceerde onder de titel 'Hamas. portret en achtergronden'. Ook dat was meer en schotschrift dan een portret. Hamas werd erin uitgebeeld als een verzameling onbehandelbare, eendimensionale moslimfundamentalische, jodenhatende delinquenten met wie nooit en te nimmer te praten zou zijn.
Op de website van het CIDI heet het dat Kortenoeven Van Agts boek 'analyseerde'. Ik weet niet of Kortenoeven en het CIDI weten wat analyseren is. Het is in ieder geval niet wat Kortenoeven doet. Ziehier wat hij schrijft: 'Van Agts ‘schreeuw om recht voor de Palestijnen' kan beter betiteld worden als een schreeuw om onrecht tegen Israel.' Hij verwijt Van Agt dat hij een opeenstapeling maakt van 'onwaarheden en misleidingen; verdachtmakingen en laster; valse en uit hun verband gerukte citaten; als feiten gebrachte opinies en cruciale weglatingen. Met de propagandalawine die daaruit ontstaat, probeert hij het bestaansrecht en de legitimiteit van het Joodse karakter van Israel te ondermijnen . Zo vindt Van Agt het "onaanvaardbaar" en "rampzalig" de staat Israel te identificeren met het Jodendom. Zo schrijft hij afkeurend over Amerikaanse politici die zich positief uitspreken over "het bewaren van Israels Joodse identiteit en het zekerstellen van Israels veiligheid". Om zijn stellingname aanvaardbaar te maken verschuilt de oud-premier zich stelselmatig achter Israel-vijandige Joodse auteurs, zoals Noam Chomsky, Norman Finkelstein en Ilan Pappé, en actievoerders van ‘Een Ander Joods Geluid'. Als zodanig kan een fors deel van ‘Een schreeuw om recht' worden weggezet als een ‘risicomijdende' bloemlezing uit eerdere werken van andere Israelhaters.
Jawel, een heleboel verwijten, zoals 'verdachtmakingen, laster, ontkenning van het bestaansrecht van Israël en zijn legitimiteit als Joodse staat'. En dat alles zonder onderbouwing, zonder argumentatie, zonder feitelijke informatie. Of moeten we de mededeling dat Israël blijkbaar synoniem is met Jodendom, als zodanig zien? Nou, daar meen ik als Jood die over deze dingen wel eens heeft nagedacht ook een mening over te mogen hebben: dat is tendentieuze borrelpraat. Het past misschien in de megalomane wereldvisie van Joden als Netanyahu dat Israël als staat van Joden identiek zou zijn aan het Jodendom, maar het is daarom niet minder groteske onzin. Net zulke tendentieuze onzin als dat critici van Israël zoals Chomsky, Pappé, Finkelstein en actievoerders van Een Ander Joods geluid Israël-vijandig zouden zijn of Israëlhaters. Waarom, zo mag Kortenoeven zich afvragen, houden zij zich überhaupt met Israël bezig? Zou dat kunnen voortkomen uit een soort van betrokkenheid? Of past in Kortenoevens wereldvisie alleen de betrokkenheid van jaknikkers? En van Joden die zich conformeren aan welk besluit dan ook, genomen door om het even welke regering er zit in Jeruzalem?
Maar iets anders. Laten we kijken of Kortenoeven niet alleen verwijten en beschuldigingen heeft opgeschreven, maar ook iets inhoudelijks te melden heeft. Niet dus. Er volgt een hele litanie dat Van Agt allerlei dingen uit hun context haalt en zaken verzwijgt, zoals dat er al langer Joden in Palestina woonden, dat er vrij recente islamitische immigratie in Palestina was geweest, Arabieren zich aan anti-joodse agressie schuldig maken en dat er in de islam een dogma bestaat dat Joden een ondergeschikte rol behoren te hebben zodat het geen pas zou hebben als ze plotseling in Palestina de baas zouden zijn. Wat Kortenoeven niet schrijft maar wel bedoelt, is dat het niet waar zou zijn dat de Palestijnen uit Palestina zijn verdreven. Ze waren er immers pas kort en de Joden waren er al lang. En ze waren ook niet tegen de Joden omdat die ze verdreven, ze waren tegen omdat ze nu eenmaal altijd al tegen Joden waren. Het is, met permissie, de gebruikelijke riedel van 'zionistische feiten' die Kortenoeven hier ten beste geeft. En Van Agt zou, door ze te 'verzwijgen' (en wel te wijzen op een heleboel dingen die Israël fout zou hebben gedaan), oorzaak en gevolg om hebben omgedraaid. Kortenoeven bedoelt: niet Israël was schuldig aan het conflict, nee, dat was de andere kant.
Het is Kortenoeven wellicht niet kwalijk te nemen dat hij deze officiële zionistische geschiedschrijving voor waar aanneemt, ook al is die intussen door heel wat geschiedschrijvers grotendeels terug verwezen naar het rijk van de mythologie. Hij lijkt me niet het type van een man met veel vermogen tot relativeren. Wellicht begrijpelijk voor iemand die is voortgekomen uit een gemeenschap waar het bijbelse scheppingsverhaal nog voor zoete koek wordt geslikt, ondanks Darwin en alles wat daarna aan empirisch onderzoek op het gebied van de evolutie nog is gekomen. Maar dat mensen als Kortenoeven door instellingen als het CIDI de arena in worden gestuurd om als een soort volgens de gecanoniseerde zionistische leer afgerichte bloedhond iedereen in de kuiten te bijten die het waagt er anders over te denken, dat is beneden de maat.
En bijten doet-ie, op de gebruikelijke valse zionistische bloedhondenmanier: hap, grom, hap, ...'als een rode draad door Van Agts pamflet loopt een complottheorie. Die impliceert dat Israel geen pluriforme democratische staat is, maar een monolithische entiteit die volgens een duister plan te werk gaat. Alle catastrofes in het conflict over het heilige land zouden planmatig door Joodse/Israelische machinaties zijn veroorzaakt. Bijgevolg zijn de Palestijnen en de andere Arabieren steeds de willoze slachtoffers geweest van de machtige en gewetenloze Joden en hun organisaties. Van Agt trekt deze lijn helemaal door tot de dag van vandaag en suggereert dat Joodse samenspanners zelfs de Amerikaanse regering en de media controleren. Die redenering sluit naadloos aan op oude theorieën over een Joodse samenzwering tegen de rest van de wereld'...
Voelt u 'm? De Protocollen van, hap, grom, hap, de Wijzen, hap, van Zion, hap grom. Zie je wel, die man is antisemiet! Maar dat zegt Kortenoeven niet - en dat is het enige slimme van Kortenoeven waarop ik hem heb betrapt - hij suggeréért het alleen. En hij citeert de Pools-Duitse Henryk Broder die van Agt ooit 'een nette christelijke antisemiet' zou hebben genoemd.
Welnu, ik heb Van Agts boek ook gelezen. Ik vind het bepaald geen meesterwerk. Daarvoor is het te bevlogen, te ijverig in het noemen van details, te veel ..een schreeuw om recht. Teveel een preek om te overtuigen en te weinig een boek dat is geschreven door iemand die boven de materie staat en dat tot de verbeelding spreekt. Ook zijn er in de zoektocht naar argumenten en data nog hier en daar wel wat fouten geslopen - ik noem als voorbeeld pagina 69 waar Yigal Allon plotseling Yigal Ya'alon heet (blijkbaar verward met Moshe Ya'alon) en waar gesproken wordt van de Palestijnse Nationale Raad als een 'bundeling van Palestijnse organisaties', terwijl het gewoon het PLO-parlement is. Ik kan nog meer van dat soort fouten noemen - sommige ernstiger, sommige minder ernstig. Maar dat neemt niet weg dat naar mijn bescheiden mening het boek overkomt als een integere uiting van iemand die begaan is met het lot van de Palestijnen en die vindt dat er aan de aanpak van Israël in dit conflict het een en ander mankeert. Dat moet kunnen. En dat niet alleen: het zou mooi zijn als dat discussie zou uitlokken op inhoudelijke argumenten. Het zou eigenlijk ook moeten, want Van Agt voert genoeg discussiestof aan in de vorm van de nederzettingenpolitiek, de verjoodsing van Jeruzalem, de recente gebeurtenissen in Gaza. Maar in plaats daarvan wordt van Agt - en alle andere Van Agts van deze wereld - tegenwoordig vrijwel standaard getracteerd op gehap en gegrom van zionistische bloedhonden en hun stereotype geroep van 'ántisemiet, antisemieieeetttt..'
En dat is langzamerhand zo gewoon geworden dat het alleen nog maar lachwekkend is. Nog even en antisemiet is een geuzennaam: Wie zijn uw favoriete antisemieten? O, als het om Joden gaat zijn dat natuurlijk Ilan Pappé, Noam Chomsky, Norman Finkelstein en de mensen van Een Ander Joods Geluid. En als we het hebben over christenen, dan is er bijvoorbeeld die nette christelijke antisemiet, Dries van Agt. Nou, geef mij maar antisemieten, hoor. Die zijn zoveel leuker en boeiender dan die vreselijke afgezaagde zionistische engerds met hun gehap en hun gegrom.....
Op de website van het CIDI heet het dat Kortenoeven Van Agts boek 'analyseerde'. Ik weet niet of Kortenoeven en het CIDI weten wat analyseren is. Het is in ieder geval niet wat Kortenoeven doet. Ziehier wat hij schrijft: 'Van Agts ‘schreeuw om recht voor de Palestijnen' kan beter betiteld worden als een schreeuw om onrecht tegen Israel.' Hij verwijt Van Agt dat hij een opeenstapeling maakt van 'onwaarheden en misleidingen; verdachtmakingen en laster; valse en uit hun verband gerukte citaten; als feiten gebrachte opinies en cruciale weglatingen. Met de propagandalawine die daaruit ontstaat, probeert hij het bestaansrecht en de legitimiteit van het Joodse karakter van Israel te ondermijnen . Zo vindt Van Agt het "onaanvaardbaar" en "rampzalig" de staat Israel te identificeren met het Jodendom. Zo schrijft hij afkeurend over Amerikaanse politici die zich positief uitspreken over "het bewaren van Israels Joodse identiteit en het zekerstellen van Israels veiligheid". Om zijn stellingname aanvaardbaar te maken verschuilt de oud-premier zich stelselmatig achter Israel-vijandige Joodse auteurs, zoals Noam Chomsky, Norman Finkelstein en Ilan Pappé, en actievoerders van ‘Een Ander Joods Geluid'. Als zodanig kan een fors deel van ‘Een schreeuw om recht' worden weggezet als een ‘risicomijdende' bloemlezing uit eerdere werken van andere Israelhaters.
Jawel, een heleboel verwijten, zoals 'verdachtmakingen, laster, ontkenning van het bestaansrecht van Israël en zijn legitimiteit als Joodse staat'. En dat alles zonder onderbouwing, zonder argumentatie, zonder feitelijke informatie. Of moeten we de mededeling dat Israël blijkbaar synoniem is met Jodendom, als zodanig zien? Nou, daar meen ik als Jood die over deze dingen wel eens heeft nagedacht ook een mening over te mogen hebben: dat is tendentieuze borrelpraat. Het past misschien in de megalomane wereldvisie van Joden als Netanyahu dat Israël als staat van Joden identiek zou zijn aan het Jodendom, maar het is daarom niet minder groteske onzin. Net zulke tendentieuze onzin als dat critici van Israël zoals Chomsky, Pappé, Finkelstein en actievoerders van Een Ander Joods geluid Israël-vijandig zouden zijn of Israëlhaters. Waarom, zo mag Kortenoeven zich afvragen, houden zij zich überhaupt met Israël bezig? Zou dat kunnen voortkomen uit een soort van betrokkenheid? Of past in Kortenoevens wereldvisie alleen de betrokkenheid van jaknikkers? En van Joden die zich conformeren aan welk besluit dan ook, genomen door om het even welke regering er zit in Jeruzalem?
Maar iets anders. Laten we kijken of Kortenoeven niet alleen verwijten en beschuldigingen heeft opgeschreven, maar ook iets inhoudelijks te melden heeft. Niet dus. Er volgt een hele litanie dat Van Agt allerlei dingen uit hun context haalt en zaken verzwijgt, zoals dat er al langer Joden in Palestina woonden, dat er vrij recente islamitische immigratie in Palestina was geweest, Arabieren zich aan anti-joodse agressie schuldig maken en dat er in de islam een dogma bestaat dat Joden een ondergeschikte rol behoren te hebben zodat het geen pas zou hebben als ze plotseling in Palestina de baas zouden zijn. Wat Kortenoeven niet schrijft maar wel bedoelt, is dat het niet waar zou zijn dat de Palestijnen uit Palestina zijn verdreven. Ze waren er immers pas kort en de Joden waren er al lang. En ze waren ook niet tegen de Joden omdat die ze verdreven, ze waren tegen omdat ze nu eenmaal altijd al tegen Joden waren. Het is, met permissie, de gebruikelijke riedel van 'zionistische feiten' die Kortenoeven hier ten beste geeft. En Van Agt zou, door ze te 'verzwijgen' (en wel te wijzen op een heleboel dingen die Israël fout zou hebben gedaan), oorzaak en gevolg om hebben omgedraaid. Kortenoeven bedoelt: niet Israël was schuldig aan het conflict, nee, dat was de andere kant.
Het is Kortenoeven wellicht niet kwalijk te nemen dat hij deze officiële zionistische geschiedschrijving voor waar aanneemt, ook al is die intussen door heel wat geschiedschrijvers grotendeels terug verwezen naar het rijk van de mythologie. Hij lijkt me niet het type van een man met veel vermogen tot relativeren. Wellicht begrijpelijk voor iemand die is voortgekomen uit een gemeenschap waar het bijbelse scheppingsverhaal nog voor zoete koek wordt geslikt, ondanks Darwin en alles wat daarna aan empirisch onderzoek op het gebied van de evolutie nog is gekomen. Maar dat mensen als Kortenoeven door instellingen als het CIDI de arena in worden gestuurd om als een soort volgens de gecanoniseerde zionistische leer afgerichte bloedhond iedereen in de kuiten te bijten die het waagt er anders over te denken, dat is beneden de maat.
En bijten doet-ie, op de gebruikelijke valse zionistische bloedhondenmanier: hap, grom, hap, ...'als een rode draad door Van Agts pamflet loopt een complottheorie. Die impliceert dat Israel geen pluriforme democratische staat is, maar een monolithische entiteit die volgens een duister plan te werk gaat. Alle catastrofes in het conflict over het heilige land zouden planmatig door Joodse/Israelische machinaties zijn veroorzaakt. Bijgevolg zijn de Palestijnen en de andere Arabieren steeds de willoze slachtoffers geweest van de machtige en gewetenloze Joden en hun organisaties. Van Agt trekt deze lijn helemaal door tot de dag van vandaag en suggereert dat Joodse samenspanners zelfs de Amerikaanse regering en de media controleren. Die redenering sluit naadloos aan op oude theorieën over een Joodse samenzwering tegen de rest van de wereld'...
Voelt u 'm? De Protocollen van, hap, grom, hap, de Wijzen, hap, van Zion, hap grom. Zie je wel, die man is antisemiet! Maar dat zegt Kortenoeven niet - en dat is het enige slimme van Kortenoeven waarop ik hem heb betrapt - hij suggeréért het alleen. En hij citeert de Pools-Duitse Henryk Broder die van Agt ooit 'een nette christelijke antisemiet' zou hebben genoemd.
Welnu, ik heb Van Agts boek ook gelezen. Ik vind het bepaald geen meesterwerk. Daarvoor is het te bevlogen, te ijverig in het noemen van details, te veel ..een schreeuw om recht. Teveel een preek om te overtuigen en te weinig een boek dat is geschreven door iemand die boven de materie staat en dat tot de verbeelding spreekt. Ook zijn er in de zoektocht naar argumenten en data nog hier en daar wel wat fouten geslopen - ik noem als voorbeeld pagina 69 waar Yigal Allon plotseling Yigal Ya'alon heet (blijkbaar verward met Moshe Ya'alon) en waar gesproken wordt van de Palestijnse Nationale Raad als een 'bundeling van Palestijnse organisaties', terwijl het gewoon het PLO-parlement is. Ik kan nog meer van dat soort fouten noemen - sommige ernstiger, sommige minder ernstig. Maar dat neemt niet weg dat naar mijn bescheiden mening het boek overkomt als een integere uiting van iemand die begaan is met het lot van de Palestijnen en die vindt dat er aan de aanpak van Israël in dit conflict het een en ander mankeert. Dat moet kunnen. En dat niet alleen: het zou mooi zijn als dat discussie zou uitlokken op inhoudelijke argumenten. Het zou eigenlijk ook moeten, want Van Agt voert genoeg discussiestof aan in de vorm van de nederzettingenpolitiek, de verjoodsing van Jeruzalem, de recente gebeurtenissen in Gaza. Maar in plaats daarvan wordt van Agt - en alle andere Van Agts van deze wereld - tegenwoordig vrijwel standaard getracteerd op gehap en gegrom van zionistische bloedhonden en hun stereotype geroep van 'ántisemiet, antisemieieeetttt..'
En dat is langzamerhand zo gewoon geworden dat het alleen nog maar lachwekkend is. Nog even en antisemiet is een geuzennaam: Wie zijn uw favoriete antisemieten? O, als het om Joden gaat zijn dat natuurlijk Ilan Pappé, Noam Chomsky, Norman Finkelstein en de mensen van Een Ander Joods Geluid. En als we het hebben over christenen, dan is er bijvoorbeeld die nette christelijke antisemiet, Dries van Agt. Nou, geef mij maar antisemieten, hoor. Die zijn zoveel leuker en boeiender dan die vreselijke afgezaagde zionistische engerds met hun gehap en hun gegrom.....
VS sturen nog 13.000 man naar Afghanistan
De Amerikanen sturen - onaangekondigd - nog eens 13.000 man naar Afghanistan, meldt de Guardian (op gezag van de Washington Post). De regering-Obama had eerder dit jaar besloten nog eens 21.000 man te sturen. De totale troepensterkte staat daardoor nu op 62.000 man en zal aan het eind van het jaar de 68.000 bereiken. De 13.000 man komen daar nog eens bovenop. Het gaat in dit geval niet om gevechtstroepen, maar zogenoemde 'faciliteerders': technici, medisch personeel, inlichtingenmensen en militaire politie. Hun uitzending vindt plaats in het kader van opperbevelhebber McChristal's aanpak van het winnen van de bevolking, heet het in Washington.
De uitzending van de 13.000 staat los van de 40.000 man extra die McChrystal in een uitgelekt rapport heeft gevraagd, omdat volgens hem Afghanistan anders in handen zal vallen van de Taliban. In Washington woedt een heftig debat over de vraag van McChrystal, tegen de achtergrond van het feit dat enquêtes uitwijzen dat de publieke steun voor de oorlog in Afghanistan onder de 50% is gezakt.
Talking to Israelis is so useless
Vandaag ben ik een dief. Noam Sheizaf, blogger onder de naam Promised Land, geeft weer hoe het is om met - andere, rechtse - Israëli's te discussiëren over zoiets als het Goldstone rapport. Er is niets aan toe te voegen. Ik hoop dat Noam me vergeeft dat ik het van hem jat.
Being part of the lefty ultra-minority in Israel – and obsessed with politics at the same time – I get mixed up regularly in political debates (fights?) with friends, family members, coworkers, writers and readers of pro-Israeli blogs, and basically, whoever is around. But lately, I have to admit, I’m getting tired of this habit. I feel that no matter what the issue at hand is, Israelis and their supporters fall back to the same argument:
The Palestinians want to destroy us, and therefore, whatever we do to them is justified.
It doesn’t matter that A doesn’t necessarily leads to B (even in war not everything is justified), it doesn’t even matter we are talking about something else completely, say racism towards Arab Israeli citizens or the future of Jerusalem. Whatever I say, wherever we go, we end up at the same station. The Palestinians want to destroy us, and therefore, whatever we do to them is justified.
I try to speak about Gaza, and say, the illegal use of phosphorus bombs against civilians.
“How do you know the IDF did that?” the answer comes. “Don’t say you believe that self-hating Jew, Goldstone?”
- Well, there are pictures of the bombs exploding, there are people with phosphorus-like burns, and I know that every combat unit in the IDF carries standard phosphorus ammunition, because I’ve been there and I even used it in training.
- You don’t get it, do you? The Palestinians want to destroy us all. What we did in Gaza was self-defense, like everyone else would have done. We didn’t want to kill those children. We did what’s necessary. It was justified.
And that’s basically it. You can’t ask about war crimes, you can’t discuss the phosphorus. Everything becomes irrelevant.
So I forget about the Goldstone report, just like the Israeli media did, and I try to write about Obama’s effort to re-ignite the peace process, or about the fact that from an Israeli perspective, there is no real alternative to the two-state solution. I ask, for example, why Israel can’t stop building settlements, even for a limited time.
- Because settlements are not the issue. They are not the obstacle for peace. We can evacuate them whenever we want.
- If it’s no big deal, what’s preventing us from stopping, even as a favor to Obama?
- The whole demand is a trick to divert us, and the rest of the world, from the real issue: that the Palestinians want to destroy us. Therefore, building settlements is justified.
- I fail to see the connection. The Hamas is indeed a problem, but surly, Abu-Mazen… I mean, look at his efforts to keep the West Bank quiet…
- If everything is quiet, what’s the rush to hand back land?
- Because if we don’t, we will have another Intifada.
- And in this case, we will give them nothing! We don’t deal with terrorists!
- So, when do we get the point where we do give them something?
- It’s simple: When they don’t want to destroy us anymore.
- And how do we know that?
- We can’t. Look at what happened in Gaza. We withdrew and what did we get in return? The Hamas with its rockets. Imagine us withdrawing from the West Bank, and five years later we get the Hamas there as well, 15 minutes from Tel Aviv! You can never trust the Palestinians. All they want is to destroy us.
And so it goes on and on. The Israelis found the perfect argument. It’s the reason and the outcome of everything. It’s the way to understand the past, behave in the present and foresee the future. It’s the full circle, the ying and the yang, and there is no way to break it, since Israelis seem to know what’s in the Palestinians’ hearts. And this is something you can’t debate.
The only possible solution is to surrender. “OK,” I say. “I’ll go along with your logic. We can’t leave the West Bank, and we can’t deport 2 million Palestinians by force…”
- No way! This is a democracy!
- Yeh, I know… and the one-state solution is out of the question…
- Out of the question! We will have an Arab majority! This will be the end of everything!
- So what do you basically suggest we do?
(Silence, followed by a long speech)
- Look. What are you getting at? Are you trying to say we don’t want peace? Don’t you remember the Camp David summit? We offered them almost everything, everything! Not to mention Oslo! And Gaza! And Madrid! It’s not that we don’t want peace! We love peace! It’s the first word in Hebrew! Show me another nation where peace means also Hello!
- Well, in Arabic…
- …The point is that we want peace. Do you think we enjoy all these wars? Remember what Golda Meir said? “We will forgive the Arabs for what they did to us, but we will never forgive them for what they made us do to them.” Beautiful, isn’t it? Captures the whole thing… I mean, look at the people we are dealing with. This is no Europe. It’s the Middle East. The Arabs, they never accepted us here. Remember the second Intifada? The first Intifada? Lebanon? Yom Kippur war? Remember the PLO convention in 64′? That was before we took the territories! Do you remember the partition offer in 47′? Why didn’t they take it? Did you know the Gran Moufti supported Hitler? Hitler! Remember the riots in 36′? There wasn’t even a state of Israel back then! And what about the pogroms in 29′? The Tel-Chai incident in 1920?
- I’m trying to think about the future. This leads us nowhere, the Palestinians have their own list of pogroms, lets take the Nakba for instance…
- The Nakba? What’s that has to do with it? Why are they always so obsessed with the Nakba, those Palestinians? They should look forward, settle the refugees where they are, build their nation… and you, why do you criticize Israel all the time? Can’t you write about them for a change?
- Like what?
- For example, about the incitement in the Palestinian society. They really don’t like us, you know.
- They want to destroy us.
- I see you are learning something after all.
Being part of the lefty ultra-minority in Israel – and obsessed with politics at the same time – I get mixed up regularly in political debates (fights?) with friends, family members, coworkers, writers and readers of pro-Israeli blogs, and basically, whoever is around. But lately, I have to admit, I’m getting tired of this habit. I feel that no matter what the issue at hand is, Israelis and their supporters fall back to the same argument:
The Palestinians want to destroy us, and therefore, whatever we do to them is justified.
It doesn’t matter that A doesn’t necessarily leads to B (even in war not everything is justified), it doesn’t even matter we are talking about something else completely, say racism towards Arab Israeli citizens or the future of Jerusalem. Whatever I say, wherever we go, we end up at the same station. The Palestinians want to destroy us, and therefore, whatever we do to them is justified.
I try to speak about Gaza, and say, the illegal use of phosphorus bombs against civilians.
“How do you know the IDF did that?” the answer comes. “Don’t say you believe that self-hating Jew, Goldstone?”
- Well, there are pictures of the bombs exploding, there are people with phosphorus-like burns, and I know that every combat unit in the IDF carries standard phosphorus ammunition, because I’ve been there and I even used it in training.
- You don’t get it, do you? The Palestinians want to destroy us all. What we did in Gaza was self-defense, like everyone else would have done. We didn’t want to kill those children. We did what’s necessary. It was justified.
And that’s basically it. You can’t ask about war crimes, you can’t discuss the phosphorus. Everything becomes irrelevant.
So I forget about the Goldstone report, just like the Israeli media did, and I try to write about Obama’s effort to re-ignite the peace process, or about the fact that from an Israeli perspective, there is no real alternative to the two-state solution. I ask, for example, why Israel can’t stop building settlements, even for a limited time.
- Because settlements are not the issue. They are not the obstacle for peace. We can evacuate them whenever we want.
- If it’s no big deal, what’s preventing us from stopping, even as a favor to Obama?
- The whole demand is a trick to divert us, and the rest of the world, from the real issue: that the Palestinians want to destroy us. Therefore, building settlements is justified.
- I fail to see the connection. The Hamas is indeed a problem, but surly, Abu-Mazen… I mean, look at his efforts to keep the West Bank quiet…
- If everything is quiet, what’s the rush to hand back land?
- Because if we don’t, we will have another Intifada.
- And in this case, we will give them nothing! We don’t deal with terrorists!
- So, when do we get the point where we do give them something?
- It’s simple: When they don’t want to destroy us anymore.
- And how do we know that?
- We can’t. Look at what happened in Gaza. We withdrew and what did we get in return? The Hamas with its rockets. Imagine us withdrawing from the West Bank, and five years later we get the Hamas there as well, 15 minutes from Tel Aviv! You can never trust the Palestinians. All they want is to destroy us.
And so it goes on and on. The Israelis found the perfect argument. It’s the reason and the outcome of everything. It’s the way to understand the past, behave in the present and foresee the future. It’s the full circle, the ying and the yang, and there is no way to break it, since Israelis seem to know what’s in the Palestinians’ hearts. And this is something you can’t debate.
The only possible solution is to surrender. “OK,” I say. “I’ll go along with your logic. We can’t leave the West Bank, and we can’t deport 2 million Palestinians by force…”
- No way! This is a democracy!
- Yeh, I know… and the one-state solution is out of the question…
- Out of the question! We will have an Arab majority! This will be the end of everything!
- So what do you basically suggest we do?
(Silence, followed by a long speech)
- Look. What are you getting at? Are you trying to say we don’t want peace? Don’t you remember the Camp David summit? We offered them almost everything, everything! Not to mention Oslo! And Gaza! And Madrid! It’s not that we don’t want peace! We love peace! It’s the first word in Hebrew! Show me another nation where peace means also Hello!
- Well, in Arabic…
- …The point is that we want peace. Do you think we enjoy all these wars? Remember what Golda Meir said? “We will forgive the Arabs for what they did to us, but we will never forgive them for what they made us do to them.” Beautiful, isn’t it? Captures the whole thing… I mean, look at the people we are dealing with. This is no Europe. It’s the Middle East. The Arabs, they never accepted us here. Remember the second Intifada? The first Intifada? Lebanon? Yom Kippur war? Remember the PLO convention in 64′? That was before we took the territories! Do you remember the partition offer in 47′? Why didn’t they take it? Did you know the Gran Moufti supported Hitler? Hitler! Remember the riots in 36′? There wasn’t even a state of Israel back then! And what about the pogroms in 29′? The Tel-Chai incident in 1920?
- I’m trying to think about the future. This leads us nowhere, the Palestinians have their own list of pogroms, lets take the Nakba for instance…
- The Nakba? What’s that has to do with it? Why are they always so obsessed with the Nakba, those Palestinians? They should look forward, settle the refugees where they are, build their nation… and you, why do you criticize Israel all the time? Can’t you write about them for a change?
- Like what?
- For example, about the incitement in the Palestinian society. They really don’t like us, you know.
- They want to destroy us.
- I see you are learning something after all.
Broer woordvoerder Hamas sterft in Egyptische gevangenis
Youssef Abu Zuhri, broer van Hamas-woordvoerder dr Sami Abu Zuhri is overleden in een gevangenis in de Egyptische stad Alexandrië. Hamas heeft zijn dood in een verklaring veroordeeld als 'moord'. De 38-jarige Youssef Abu Zuhri werd in april gearresteerd in een huis in de Egyptische grensplaats El-Arish, nadat hij via een tunnel aan de grens met Gaza illegaal Egypte was binnengekomen. Volgens Hamas was hij tijdens zijn gevangenschap gemarteld om gegevens uit hem te krijgen over Hamas en vervolgens gestorven aan inwendige bloedingen. Egypte weet zijn dood aan 'een storing van de bloedsomloop'. De dood van Youssef werd door diens broer Sami (foto) bekendgemaakt op een persconferentie die werd uitgezonden door de aan Hamas gelieerde Al-Aqsa tv. De Egytische blogster Zenobia meldde dat in Cairo het scherm op zwart ging toen het woord 'martelen' viel.
In memoriam Leila de Duif
Ik heb nooit met haar gecorrespondeerd, laat staan haar ontmoet, maar haar wel leren kennen als een van de interessantere bloggers: Leila Abu Saba, bloggend onder de naam A Dove's Eye View. Geboren in de VS, van christelijk Libanese origine, getrouwd met een Schot met een Joodse moeder, en moeder van twee jongens van nu zo'n zeven en acht jaar. Vijf jaar geleden begon ze haar blog, kort daarna kreeg ze borstkanker, daarna leverkanker. Tijdens haar ziekte haalde ze een graad in 'fine arts', was ze bezig aan een roman en schreef ze haar blog, waarop flarden van haar familieleven (ze vierden Chanukka en Kerst, Pesach en Pasen), observaties over Israël-Palestina, Libanon en nog tal van andere zaken, plus een verzameling recepten uit de traditionele Libanese keuken. Op 12 oktober overleed Leila. De peace loving blogosphere is een fijnzinnig, nesjommedik (om het op zijn jiddisch te zeggen), lid kwijtgeraakt.
dinsdag 13 oktober 2009
VS tegen verzoening Hamas en Fatah - willen alleen praten met hun 'eigen' Palestijnen
Volgens de krant Haaretz van vandaag hebben de VS Egypte laten weten dat zij tegen het verzoeningsakkoord van Hamas en Fatah zijn. Zij zouden vasthouden aan de principes van het 'Kwartet' dat Hamas niet in aanmerking komt voor meedoen aan wat het vredesproces wort genoemd, omdat de beweging Israël niet erkent en niet met zoveel woorden alle tussen Israël en de Palestijnen gesloten akkoorden heeft aanvaard. Volgens Haaretz zou de Amerikaanse onderhandelaar George Mitchell deze boodschap zaterdag in Cairo hebben overgebracht aan de man de het akkoord tussen Hamas en Fatah heeft bewerkstelligd, de chef van de Egyptische mukhabarat (veiligheidsdoenst) Omar Suleiman.
Het nieuws is afkomstig van Barak Ravid, een verslaggever die er vaak naast zit omdat hij zich regelmatig laat verleiden de 'wishful thinking' van de Israëlische regering als nieuw in de krant te zetten. Maar ditmaal zou het verhaal, mede door zijn nauwe banden met het kabinet, wel eens kunnen kloppen.
En als het waar is, is het erg slecht nieuws. De enige kans dat de Palestijnse kant ooit een akkoord zou kunnen sluiten dat breed gedragen wordt, is als de gelederen weer worden gesloten en de deling tussen Gaza en de Westoever wordt opgeheven.
Egypte had een akkoord bereikt dat voorzag in nieuwe verkiezingen in juni 2010 (waarbij 80% van de kandidaten worden gekozen via partijlijsten en 20% als 'vrij ' kandidaten). Tot juni zou Gaza worden bestuurd door een comité bestaande uit afgevaardigden van Fatah zowel als Hamas en er zou een integratie komen van de politiediensten van beide.
Beide partijen hadden zich hiermee akkoord verklaard en Egypte had bepaald dat de ondertekening van het akkoord op 25 oktober zou zijn. Maar die datum is intussen was op losse schroeven gezet, doordat de Palestijnse president Mahmoud Abbas zich onmogelijk heeft gemaakt door in de VN Mensenrechtenraad een stemming over het Goldstone rapport uit te stellen. Hamas weigerde daarop in zee te gaan met dit leiderschap van Fatah, dat nu wijd en zijd in Palestina wordt gehaat. Egypte had daarop voorgesteld dat beide partijen in ieder geval voor 15 oktober hun handtekening onder het akkoord zouden zetten, dat dan later op een nader te bepalen datum kan worden bekrachtigd.
Het verzet van de VS tegen een verzoening van Fatah en Hamas geeft eens te meer aan dat van de regering-Obama waarschijnlijk niet al te veel verwacht kan worden met betrekking tot het Israëlisch-Palestijnse probleem. De gang van zaken rond de eis van een bouwstop in de nederzettingen, die Washington onceremonieel weer liet vallen toen dat Israël niet zinde, was al een duidelijke indicatie dat Obama, ondanks hoopvolle geluiden bij de start, qua aanpak niet verschilt van de regeringen-Clinton en Bush en een akkoord nastreeft volgens de parameters die Israël stelt. Het feit dat de VS het Goldstone-rapport onder tafel werkten en Mahmoud Abbas onder druk zetten om daarin mee te gaan, was een tweede sterke aanwijzing. Het afwijzen van een verzoening Fatah-Hamas is een derde, zo mogelijk nog verontrustender indicatie. Kennelijk willen de VS (en Israël) alleen praten met hun eigen Palestijnen, Palestijnn die doen wat zij zeggen en in alle opzichten afhankelijk zijn van hen, wel te verstaan.
zaterdag 10 oktober 2009
Hamas postpones signing the agreement with Fatah - does not want agreement with this leadership
People in Gaza throw shoes at a poster of Abbas. Throwing shoes at someone - or calling him son af a shoe - is a very serious insult in the Arab world.
A delegation of Hamas, under Moussa Abu Marzouq had talks in Egypt and formally asked the Egyptians to postpone the signing of a reconciliation agreement with Fatah, which was planned to take place the 25th of October in Cairo. Hamas does not want to conclude the agreement with this leadership of Fatah, after it postponed the vote about the Goldstone report in de UN Human Rights Council. Hamas-parlementarian Yahya Moussa said that 'the dismissal of that leadership has become not only a Hamas demand, but also a demand by the Palestinian public as well as other Palestinian opposition factions.'
'There are angry sides amongst the Palestinian public who would not accept that Hamas signed agreement with those who are accused of selling martyrs blood through withdrawing the report which was supposed to be submitted to the UN Human Rights Council,' Moussa said. 'Fatah, the PA, and the PLO must amend the situation,' he added, before Hamas can reconcile with them.
And analist Sami Khoury wrote: 'Abbas has failed his people, but he can partially redeem himself and set the stage for his successor to play a more effective role. He should act with honor and confidence by stepping down as PA president, calling a new election to bring in a more legitimate and capable leadership, and focus his energy on where he started his days decades ago when he still had credibility and courage -- by reconstituting the PLO as the coordinating body for all Palestinians,'
A delegation of Hamas, under Moussa Abu Marzouq had talks in Egypt and formally asked the Egyptians to postpone the signing of a reconciliation agreement with Fatah, which was planned to take place the 25th of October in Cairo. Hamas does not want to conclude the agreement with this leadership of Fatah, after it postponed the vote about the Goldstone report in de UN Human Rights Council. Hamas-parlementarian Yahya Moussa said that 'the dismissal of that leadership has become not only a Hamas demand, but also a demand by the Palestinian public as well as other Palestinian opposition factions.'
'There are angry sides amongst the Palestinian public who would not accept that Hamas signed agreement with those who are accused of selling martyrs blood through withdrawing the report which was supposed to be submitted to the UN Human Rights Council,' Moussa said. 'Fatah, the PA, and the PLO must amend the situation,' he added, before Hamas can reconcile with them.
And analist Sami Khoury wrote: 'Abbas has failed his people, but he can partially redeem himself and set the stage for his successor to play a more effective role. He should act with honor and confidence by stepping down as PA president, calling a new election to bring in a more legitimate and capable leadership, and focus his energy on where he started his days decades ago when he still had credibility and courage -- by reconstituting the PLO as the coordinating body for all Palestinians,'
vrijdag 9 oktober 2009
Een beetje vroeg voor een vredesprijs
Stel je voor, je bent president van de Verenigde Staten. Het is nacht. Je slaapt. En dan gaat de telefoon. Je denkt aan een calamiteit - onze ambassade in Afghanistan, of ons hoofdkwartier in Irak - het zal toch niet??
Maar de stem aan de andere kant is geruststellend: Oslo aan de lijn, over de Nobelprijs, kan ik doorverbinden?
Tja, wat denk je dan? Droom ik? Carter kreeg de prijs voor zijn inzet voor de vrede pas in 2002, na zijn presidentschap (waarin hij er een vrede door had gedreven tussen Egypte en Israël). Al Gore kreeg een gedeelde prijs voor zijn inspanningen voor het klimaat, en dat was ook nadat hij vice-president af was. Maar ik? Ik bén nog president. En we staan voor de afgrijselijke keuze tussen het bedenken van een exit strategie voor Afghanistan, of het sturen van nog minstens 40.00 man extra zoals generaal McCrystal wil. In Irak is de ellende ook nog lang niet voorbij. En dan het Midden-Oosten ..... Of droom ik, ben ik president af, zijn de Iraakse en Afghaanse nachtmerries over, en is het toch nog wat geworden met die twee-statenoplossing tussen die arrogante Netanyahu en die zak patat van een Abbas?
Maar dan dringt langzaam die stem met dat Noorse accent tot je door, die zegt dat je de prijs krijgt voor je inspanningen voor een kernwapenvrije wereld. Langzaam wordt je wakker. En bijna zou je gaan tegenwerpen dat het toch ook maar sinds ongeveer gisteren is dat je daaraan werkt.. maar slaperig en wel hou je je natuurlijk in. Het is tenslotte een geweldige eer.
Maar de stem aan de andere kant is geruststellend: Oslo aan de lijn, over de Nobelprijs, kan ik doorverbinden?
Tja, wat denk je dan? Droom ik? Carter kreeg de prijs voor zijn inzet voor de vrede pas in 2002, na zijn presidentschap (waarin hij er een vrede door had gedreven tussen Egypte en Israël). Al Gore kreeg een gedeelde prijs voor zijn inspanningen voor het klimaat, en dat was ook nadat hij vice-president af was. Maar ik? Ik bén nog president. En we staan voor de afgrijselijke keuze tussen het bedenken van een exit strategie voor Afghanistan, of het sturen van nog minstens 40.00 man extra zoals generaal McCrystal wil. In Irak is de ellende ook nog lang niet voorbij. En dan het Midden-Oosten ..... Of droom ik, ben ik president af, zijn de Iraakse en Afghaanse nachtmerries over, en is het toch nog wat geworden met die twee-statenoplossing tussen die arrogante Netanyahu en die zak patat van een Abbas?
Maar dan dringt langzaam die stem met dat Noorse accent tot je door, die zegt dat je de prijs krijgt voor je inspanningen voor een kernwapenvrije wereld. Langzaam wordt je wakker. En bijna zou je gaan tegenwerpen dat het toch ook maar sinds ongeveer gisteren is dat je daaraan werkt.. maar slaperig en wel hou je je natuurlijk in. Het is tenslotte een geweldige eer.
donderdag 8 oktober 2009
Ezels met strepen
Om de kindertjes in Gaza toch wat te laten zien van vreemde wilde dieren heeft dierentuineigenaar Nidal Barghouti twee witte ezels van geverfde strepen voorzien. Van een afstand lijkt het net echt en de kinderen zijn er heel gelukkig mee. Een echte zebra kan alleen via de tunnels worden aangevoerd, zegt Nidal. Dat zou $ 40.000 kosten en dat is te duur. Verder heeft de dierentuin alleen een leeuw. Reuters.
Goldstone in één adem met Ahmadinejad en de nazi's?
Recognizing the murder of six million Jews more than six decades ago is, in fact, vital for understanding the supreme dangers posed to six million Jews in Israel today by a nuclear Iran and by the Goldstone Report.
The Goldstone Report goes further than Ahmadinejad and the Holocaust deniers by stripping the Jews not only of the ability and the need but of the right to defend themselves.
We moeten de Holocaust begrijpen om te weten hoe gevaarlijk een nucleair Iran en het Goldstone rapport zijn?? Het Goldstone rapport ging verder dan Ahmadinejad en de Holocaust ontkenners, want het ontneemt de Joden niet alleen de mogelijkheid en de noodzaak om zichzelf te verdedigen maar ook het recht daartoe??
Wie schreef deze baarlijke nonsens? Een losgeslagen neo-con columnist van een obscuur krantje? Nee.... helemaal mis. Het was Michael B. Oren, ex-hoogleraar van Yale en tegenwoordig Israëls hoogste diplomaat, namelijk de ambassadeur in Washington. En de New Republic, een respectabel zij het nogal conservatief blad, maakt zich belachelijk door het af te drukken.
Michael B. Oren schreef nog meer:
If a country can be pummeled by thousands of rockets and still not be justified in protecting its inhabitants, then at issue is not the methods by which that country survives but whether it can survive at all. But more insidiously, the report does not only hamstring Israel; it portrays the Jews as the deliberate murderers of innocents--as Nazis. And a Nazi state not only lacks the need and right to defend itself; it must rather be destroyed.
Wel ja, nazi's - een nazi-staat. Ik weet niet welk rapport hij heeft gelezen, van welke Goldstone, maar Michael B. Oren lijkt me een suitabele case for treatment.Is dit het niveau van de huidige Israëlische diplomaten?
The Goldstone Report goes further than Ahmadinejad and the Holocaust deniers by stripping the Jews not only of the ability and the need but of the right to defend themselves.
We moeten de Holocaust begrijpen om te weten hoe gevaarlijk een nucleair Iran en het Goldstone rapport zijn?? Het Goldstone rapport ging verder dan Ahmadinejad en de Holocaust ontkenners, want het ontneemt de Joden niet alleen de mogelijkheid en de noodzaak om zichzelf te verdedigen maar ook het recht daartoe??
Wie schreef deze baarlijke nonsens? Een losgeslagen neo-con columnist van een obscuur krantje? Nee.... helemaal mis. Het was Michael B. Oren, ex-hoogleraar van Yale en tegenwoordig Israëls hoogste diplomaat, namelijk de ambassadeur in Washington. En de New Republic, een respectabel zij het nogal conservatief blad, maakt zich belachelijk door het af te drukken.
Michael B. Oren schreef nog meer:
If a country can be pummeled by thousands of rockets and still not be justified in protecting its inhabitants, then at issue is not the methods by which that country survives but whether it can survive at all. But more insidiously, the report does not only hamstring Israel; it portrays the Jews as the deliberate murderers of innocents--as Nazis. And a Nazi state not only lacks the need and right to defend itself; it must rather be destroyed.
Wel ja, nazi's - een nazi-staat. Ik weet niet welk rapport hij heeft gelezen, van welke Goldstone, maar Michael B. Oren lijkt me een suitabele case for treatment.Is dit het niveau van de huidige Israëlische diplomaten?
Naar school in Gaza
Als ik dit soort foto's zie weet ik weer waarom ik - in navolging van Habiby's Umwertung aller Werten - deze site Abu Pessoptimist heb genoemd.
Anja Meulenbelt nam de foto over van de Palestine Telegraph en vertaalde: In de oorlog zijn 18 scholen geheel verwoest, en minstens 280 scholen behoorlijk beschadigd. Die kunnen niet gerepareerd worden, want zaken als cement, hout en glas worden ook niet toegelaten. En straks, als de kou komt, wordt het helemaal niet meer te doen, want de scholen die beschadigd zijn hebben geen glas om in de ruiten te zetten en het kan daar akelig koud worden.
En het is niet dat de wereld niet helpen wil. Er staan 1750 containers aan de grens met schoolspullen, pennen en papier, ter waarde van 150 miljoen dollar. Israël laat ze eenvoudig niet door. En waarom, vraagt een van de ouders, denken ze echt dat een kind met een potlood gevaarlijker is dan een militant die een raket afvuurt?
Israël bouwt stevig door - in Jeruzalem en op de Westoever
Enkele honderden mensen hebben woensdag met muziek en dans de eerste steen gelegd voor een nieuw Joods appartementencomplex middenin in de Arabische wijk Jabel Mukaber van Oost-Jeruzalem. Het complex van 105 luxe-appartementen wordt gebouwd naast 90 luxe-appartementen die er nu al staan. De wijk, Nof Zion, zal uiteindelijk gaan bestaan uit 480 woningen, een luxe hotel, twee synagoges, een crèche, een gemeenschapscentrum, een klein winkelcentrum en een wijkbureau van de politie.
Tijdens de ceremonie werd gedanst en droeg de voormalige Israëlische opperrabijn Yisrael Meir Lau (foto) een nieuwe Tora-rol een – tijdelijke - synagoge binnen. Nof Zion wordt gebouwd op grond van een paar Arabische families. Het Israëlische hooggerechtshof verwierp echter in 2005 hun eigendomsclaims.
De ceremonie van gisteren speelde zich af tegen de achtergrond van al dagen durende spanningen in Jeruzalem rond het complex van de Al-Aqsa moskee. Al op Yom Kippur (27 september) waren de eerste botsingen tussen kolonisten die op het complex (de Tempelberg voor Joden) wilden bidden en moslims die dat probeerden te verhinderen. De afgelopen dagen – rond het joodse Sukkot feest – waren er opnieuw spanningen en beschuldigingen van Palestijnse kant dat Israël het compex wil overnemen. Van sommige kanten wordt gesuggereerd dat de onlusten kunnen uitmonden in een nieuwe, derde intifada. Het gebied is nu al dagenlang afgesloten voor Joden en mannelijk Palestijnen tussen de 15 en 50 jaar. Bovendien arresteerde Israël in de afgelopen dagen onder meer Hatem Abdel-Qadr, de voormalige minister voor Jeruzalem van de PA, en Raed Salah, het hoofd van de Islamitische Beweging in Umm al Fahm. Beiden kregen na te zijn losgelaten een tijdelijk verbod de Aqsa-moskee te bezoeken.
Kennelijk om de spanningen niet nog verder op te jagen waren bij de steenlegging gisteren – anders dan aangekondigd – geen leden van het Israëlische kabinet aanwezig. Wel waren er de parlementsleden van de Nationale Unie, Uri Ariel en Michael ben Ari. Ben Ari zei 'Dit is ons antwoord aan Raed Salah en zijn bende. Ze vechten niet voor de Tempelberg, ze vechten om Jeruzalem te ontdoen van elke Joodse aanwezigheid. Maar dit is ons antwoord: geen woorden maar daden.'
Nieuwe funderingen in de nederzetting Ma'ale Shomron.
De beweging Vrede Nu kwam intussen met de onthulling dat Israël op diverse plaatsen op de Westoever voortvarend verder bouwt. In totaal gaat het om ongeveer 800 woningen in diverse nederzettingen, waarvan sommige aan de Palestijnse kant van de Muur, waarvoor nu funderingen worden gelegd of andere voorbereidingen worden getroffen. De 800 staan los van de 2500 aanbestede woningen waarvan de regering Netanyahu sprak tijden haar mislukte onderhandelingen met Mitchell over een eventuele bouwstop, of de door haar aangekondigde 455 nieuwe woningen in Groter-Jeruzalem.
woensdag 7 oktober 2009
Verrader Abbas
Z-Jemenieten willen weer onafhankelijkheid, terwijl de oorlog in het noorden verdergaat
Tienduizenden mensen zijn dinsdag de straat opgegaan in Zuid-Jemen om herstel van de onafhankelijkheid van de vroegere Zuid-Jemenitische republiek te eisen. Meer dan 10.000 mensen demonstreerden in de stad Dhaleh en duizenden anderen hielden optochten in andere steden in de provincies Lahj en Abyan. Zij zwaaiden met vlaggen van het vroegere Zuid-Jemen en riepen de Arabische Liga op om steun te geven aan een hernieuwde scheiding tussen Noord en Zuid.
De demonstraties vielen samen met een bezoek van de secretaris-generaal van de Arabische Liga, Amr Moussa, aan de Jemenitische president Ali Abdallah Saleh voor overleg over de oorlog rond Sa'ada in het noorden tussen de regering en de Zaidi (sji'itische) Houthi-rebellen. Na afloop sprak Moussa de steun van de Liga uit voor de eenheid van Jemen en zei hij dat dat Saleh had gezegd open te staan voor een dialoog met de verschillende politieke richtingen in of buiten Jemen.
Aangenomen wordt dat Moussa bij zijn bezoek heeft aangeboden te bemiddelen. Ook de Egyptische minister van buitenlandse zaken Ahmed Abul Gheit sprak dinsdag steun uit voor de eenheid van Jemen.
De oorlog in Noord-Jemen tegen de Houthi's, die meer politieke invloed en een zekere mate van onafhankelijkheid eisen, is al vijf jaar oud. Sinds 11 augustus is de strijd in alle hevigheid opgelaaid. Er vallen steeds meer slachtoffers en zo'n 150.000 mensen zijn op de vlucht geslagen. De Houthi's maakten op 17 september – onder meer via het posten van video's op YouTube – bekend dat bombardementen van de regering op een markt in een vluchtelingenkamp tenminste 87 burgers hadden gedood. Afgelopen week en de week daarvoor verloor de regering ook twee vliegtuigen. Volgens de Houthi's werd het laatste vliegtuig, een Tupolev-bommenwerper, neergeschoten; volgens de regering was het neergestort door een technisch mankement
Verontrustend voor president Saleh is dat het niet alleen in het noorden, maar ook in andere regio's onrustig is. Met name in het zuiden, dat in 1990 bij Noord-Jemen werd gevoegd, zijn voortdurend rellen en opstanden. Zo vielen in de laatste weken van september tenminste acht doden en enkele tientallen gewonden bij clashes met aanhangers van Tariq al Fadhli, een zuidelijke opstandelingenleider. De straatarme zuiderlingen verwijten het noorden dat zij er sinds de samenvoeging van de twee republieken niets op vooruit zijn gegaan en totaal geen politieke invloed hebben.
Wat werd weggelaten uit de bio van Marek Edelman, held van de getto opstand in Warschau
Philip Weiss van de site Mondoweiss wijst op een aspect van de vrijdag op 90-jarige leeftijd overleden 'laatste held' van de opstand van het Warschauer getto, Marek Edelman, dat in de meeste kranten werd weggelaten: zijn houding tegenover de Palestijnse bevrijdingsstrijd. Ik moet bekennen dat ik het ook niet echt wist.
Alle necrologieën vermeldden Edelmans ervaringen in de oorlog, maar vrijwel nergens werd geschreven over de pro-Palestijnse uitingen van Edelman, die voor de oorlog lid was van de socialistische (anti-zionistische) Bund, zich altijd heeft verzet tegen het beeld dat de getto-opstand zou zijn mislukt doordat de 'anti-semitische' Polen te weinig hulp zouden hebben gegeven, en die altijd Polen, waar hij werkte als hartchirurg, is blijven verkiezen boven emigratie naar Israël. Op deze site van de Britse Socialist Workers Party is de volgende, noodzakelijke aanvulling te vinden op het beeld van Edelman, de oorlogsheld:
'In de zomer van 2002 mengde de nog volop actieve Edelman zich in het showproces van de nu gevangen zittende Palestijnse leider Marwan Barghouti. Hij schreef een solidariteitsbrief aan de Palestijnse beweging waarmee hij, hoewel hij kritiek leverde op de zelfmoordaanslagen, de woede wekte van de Israëlische regering en pers. Edelman had altijd bezwaar gehad tegen de Israëlische claim dat de opstand van het Warschauer getto een symbool van Joodse bevrijdingsstrijd was geweest. Nu zei hij dat dit symbool de Palestijnen toekwam. Hij richtte zijn brief aan de ''commandanten van de Palestijnse militaire, paramilitaire en partizanen operaties – aan alle soldaten van de strijdende Palestijnse organisaties''. Waarmee de oude Joodse anti-nazi strijder uit het getto, zich met zijn immense morele autoriteit schaarde achter de enige kant die hij dat waard achtte.'
Alle necrologieën vermeldden Edelmans ervaringen in de oorlog, maar vrijwel nergens werd geschreven over de pro-Palestijnse uitingen van Edelman, die voor de oorlog lid was van de socialistische (anti-zionistische) Bund, zich altijd heeft verzet tegen het beeld dat de getto-opstand zou zijn mislukt doordat de 'anti-semitische' Polen te weinig hulp zouden hebben gegeven, en die altijd Polen, waar hij werkte als hartchirurg, is blijven verkiezen boven emigratie naar Israël. Op deze site van de Britse Socialist Workers Party is de volgende, noodzakelijke aanvulling te vinden op het beeld van Edelman, de oorlogsheld:
'In de zomer van 2002 mengde de nog volop actieve Edelman zich in het showproces van de nu gevangen zittende Palestijnse leider Marwan Barghouti. Hij schreef een solidariteitsbrief aan de Palestijnse beweging waarmee hij, hoewel hij kritiek leverde op de zelfmoordaanslagen, de woede wekte van de Israëlische regering en pers. Edelman had altijd bezwaar gehad tegen de Israëlische claim dat de opstand van het Warschauer getto een symbool van Joodse bevrijdingsstrijd was geweest. Nu zei hij dat dit symbool de Palestijnen toekwam. Hij richtte zijn brief aan de ''commandanten van de Palestijnse militaire, paramilitaire en partizanen operaties – aan alle soldaten van de strijdende Palestijnse organisaties''. Waarmee de oude Joodse anti-nazi strijder uit het getto, zich met zijn immense morele autoriteit schaarde achter de enige kant die hij dat waard achtte.'
Abonneren op:
Posts (Atom)
Israel zet Gaza-methode in in Tulkarem: 18 doden, verwoestingen Libanon nemen toe
De lijken worden weggedragen Israel heeft donderdagavond een luchtaanval met een straaljager uitgevoerd in Tulkarem, Er werd tenminste één r...
-
Het is weer het seizoen van de olijven ...en van de gebruikelijke aanvallen op de Palestijnse boerenIsraelische kolonisten in actie bij een aanval op Palestijnse boeren die hun olijven willen oogsten. (Foto Shehab News) Let op: 24x u...
-
De tv-rubriek OP1 haalde Mirjam Bikker "van de ChristenUnie erbij om het demonstratierecht aan de orde te stellen. De Volkskrant cite...
-
Begrafenisprocessie van de gedode leden van de familie Abu Hattab in Gaza (Foto Palestinian Chronicle) De druk op Israel om een bestand aa...