Amsterdamse politieke partijen hebben in het licht van de komende gemeenteraadsverkiezingen (en na een nieuwe barst in de ruit van het restaurant HaCarmel), een besluit genomen. Zij hebben op 6 maart een ''Joods Akkoord'' gesloten waarin zij beloven met (nog) meer kracht antisemitisme te gaan bestrijden. ''Daarnaast gaat de stad meer ondersteuning bieden aan scholen en docenten die belemmeringen ervaren bij het
bespreken van de Jodenvervolging in de klas. David Brilleslijper van de Joodse gemeente Amsterdam vindt dat de Amsterdamse politiek met dit akkoord laat zien dat ze blijven staan voor een tolerant Amsterdam,'' zo meldt het programma Eén Vandaag.
Dat mag hij vinden. Wat mij interesseert is echter de vraag waarom die partijen dat juist nú doen. En vooral waarom ze dat doen op basis van een document dat de Nederlandse regering eerder heeft geweigerd te aanvaarden.
Eerst de vraag naar de urgentie van de zaak, het document komt zo aan de orde. Eén Vandaag geeft als reden aan dat het aantal antisemitische incidenten volgens cijfers van het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie
Israël) in 2017 is gestegen: 113 incidenten in dat jaar, terwijl dat er in 2016 nog 109 waren.
Verder blijkt uit cijfers van politie
en justitie dat Joden ''zwaar oververtegenwoordigd'' zijn als
slachtoffers van discriminatie. Cijfers van het OM laten zien dat 22
procent van alle discriminatiezaken antisemitisch van aard zijn. Er was zelfs verleden jaar een geval van Joden in Zaandam die werden gestoken. Ook haalt Eén Vandaag de stadsdeelbestuurder Paul Slettenhaar (VVD) van Amsterdam-Zuid aan, die zegt dat de antisemitische aanvallen op scholen steeds agressiever worden en dat Joden zonder keppeltje niet meer over straat durven.
Tja. Ook ik kom wel eens in stadsdeel Zuid en zie ik daar regelmatig Joden met keppeltjes over straat gaan. Er lopen zelfs ook hele Joodse families in wat je ongeveer chassidische kledij mag noemen rond zonder dat ze worden lastiggevallen. Het soort verhalen van Slettenhaar ging volgens mij trouwens ook meer over Amsterdam-West, waar ooit werd gevoetbald met een kans van een herdenking. Slettenhaar recycelt oude argumenten
Het verhaal van justitie en politie dat 22 procent van de discriminatiezaken over antisemitisme gaan, dat Eén Vandaag aanhaalt, klinkt evenmin erg overtuigend. Vermeld dan tegelijkertijd ook maar eens hoeveel zaken van discriminatie van moslims worden vervolgd of geseponeerd. Als we namelijk de cijfers van het CIDI vergelijken met wat Republiek Allochtonië meldt, zien we om te beginnen dat de CIDI cijfers (uit 2016 en niet uit 2017 zoals Eén Vandaag meldt ) verbleken bij het aantal meldingen van discriminatie van moslims. Dat zijn er (volgens cijfers van de Landelijke Vereniging tegen Discriminatie (LVtD) in datzelfde jaar 2016 niet minder dan 254, oftewel ruim twee keer zoveel. (En dan te weten dat veel moslims niet eens aangifte doen, omdat ze weinig vertrouwen hebben dat dat helpt).
Hiermee wil ik natuurlijk niet zeggen dat antisemitische incidenten niet dienen te worden bestreden. Zeker niet. Alleen kun je je wel afvragen of de Amsterdamse politiek de juiste prioriteiten stelt. Of je, om het eens anders te zeggen, een ster in de ruit van restaurant HaCarmel, waar de Israelische vlag kennelijk opnieuw woede heeft opgewekt, niet tegelijkertijd moet afwegen tegen verhalen over meisjes die worden mishandeld wegens het dragen van een hoofddoek, of het neerleggen van varkenskoppen en onthoofde poppen bij moskeeën. Ook is hulp bij onderwijs over de Holocaust natuurlijk niet verkeerd, al kun je je hierbij afvragen of de motieven van het CIDI, die dit ''Akkoord'' heeft doorgedrukt, met zijn georganiseerde reizen naar het herinneringsmonument Yad waShem in Jeruzalem en met de bereidwillige onderwijsploegen die het klaar heeft staan, niet ook elementen invlecht van white washing van de bezetting van de Palestijnse gebieden. En of dit Holocaust onderwijs niet ook op zijn minst gelijke tred houdt met onderwijs tegen moslimdiscriminatie in het bijzonder en discriminatie in het algemeen.
Maar waarbij je je echter zeker vragen mag stellen, of nee: moet stellen, is het feit dat de Amsterdamse politiek zich ook achter een document van de International Holocaust Remembrance Association (IHRA) heeft gesteld. Dit document van deze door Amerikaanse rechtse organisaties gedomineerde instelling definieert wat jodenhaat is. Daar is op zich niks mis mee, ware het niet dat het IHRA dat begrip vrijwel direct koppelt aan kritiek op Israel. Die kritiek is weliswaar geoorloofd, vindt de IHRA, maar alleen zolang dat ''vergelijkbaar'' is met de manier waarop kritiek wordt geuit op willekeurige andere staten. En de grenzen die het daar vervolgens aan stelt zijn er dan ook naar. Zo is het volgens het door de partijen ondertekende Akkoord antisemitisch om Israel een racistisch land te noemen. Een stukje waarin de Israelische regering al het land plus ook nog een bronen zwemplaats van de Palestijnse plaats Walaja afpakt om hem daarna alleen nog voor Joden toegankelijk te maken mag dus geen Apartheidpolitiek meer heten volgens de meeste Amsterdamse politieke partijen. En dat terwijl er tientallen van dit soort gevallen zijn. Om over het uitzetten van 40.000 zwarte Afrikanen naar landen waar ze niet eens vandaan komen, en heel wat andere voorbeelden nog maar te zwijgen.
Ook vergelijkingen met nazi-Duitsland noemt het document antisemitisch. In Engeland, waar de Labour Party dit document eveneens heeft aanvaard, leidde dat niet lang geleden tot de bizarre beslissing om de ex-Israeli Moshe Machover uit de partij te zetten. Hij had een artikel aangehaald uit een SS-blad waarin dehooggeplaatste SS-er Reinhardt Heydrich in 1936 het zionisme prees als een beweging die wilde dat de Joden naar Palestina vertrokken. Dat wilden de nazi's immers ook. (Machover is overigens na maandenlang gesteggel gezuiverd van de beschuldiging van antisemitisme en weer toegelaten). Nog een artikel waarover discussie mogelijk is, is dat het antisemitisch zou kunnen zijn toespelingen te maken over instellingen waarmee Joden macht uitoefenen, bijvoorbeeld door te refereren aan hun vermeende poging de wereld te beheersen. Het bekende voorbeeld is hier de Joodse lobbygroep AIPAC in de VS, die al decennia de Amerikaanse Midden-Oostenpolitiek gevangen houdt in zijn greep. En tenslotte is er een IHRA-artikel waarin het antisemitisch wordt genoemd Joden buiten Israel verantwoordelijk te houden voor de Israelische politiek. Uiteraard is dat terecht, Joden buiten Israel zijn niet rechtstreeks verantwoordelijk voor wat Israel doet. Maar je mag je wel afvragen of het volgens de IHRA wel geoorloofd zou zijn de vraag te stellen wat de rol is van de leden van zionistische organisaties in het buitenland. Of waarom Joodse gemeenschappen in het buitenland gewoonlijk zo totaal kritiekloos achter de Israelische politiek staan. En tenslotte of het wel of niet antisemitisch zou zijn om de manier waarop zij elke kritiek op Israel ''antisemitisch'' noemen te bekritiseren.
Deze vragen raken mijn inziens rechtstreeks aan de vrijheid van meningsuiting (en hebben bovendien niets met antisemitisme te maken). En dat is niet alleen mijn mening, maar ook die van de Nederlandse regering, die precies om die reden weigerde het IHRA document als uitgangspunt te aanvaarden. Waarom de meeste Amsterdamse partijen dat vervolgens dan wél doen blijft voorlopig even een raadsel. Wél is het intussen koren op de molen van rechtse tendensen in de Joodse gemeenschap. En wind in de zeilen van rechtse clubjes die meedoen aan de verkiezingen voor de gemeenteraad op 21 maart, zoals het Forum voor Democratie. Zeker deze laatste partij, met een lijsttrekster, Annabel Nanninga, die zich de afgelopen jaren de meest vunzige antisemitische uitspraken heeft gepermitteerd en nu een volstrekt onwaarachtige en hypocriete volte face heeft gemaakt in de richting van ''meer politie en meer wachthuisjes voor Joodse gebouwen'', zal zich hierdoor geholpen voelen. Het CIDI wordt bedankt, zo komt het fascisme in de Raad. En of het verder gevolgen heeft zullen we moeten afwachten. Verboden van BDS? Vervolgingen van bloggers zoals ik? Wie weet.
Een paar van de uitsraken van Annabel Nanninga van de fagelopen tijd. (Via Twitter)
In de tussentijd verdienen de partijen Bij1, DENK en de Partij voor de Dieren onze hulde. Zij waren de enigen die zich niet door deze populistische kul gek lieten maken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nieuwe slachting; genocide klacht ingediend; Qassem volgt Nasrallah op
Israel heeft maandag een nieuwe slachtpartij uitgevoerd in Beit Lahiya. Bij een bombardement werd een gebouw van vijf verdiepingen gebombard...
-
Het is weer het seizoen van de olijven ...en van de gebruikelijke aanvallen op de Palestijnse boerenIsraelische kolonisten in actie bij een aanval op Palestijnse boeren die hun olijven willen oogsten. (Foto Shehab News) Let op: 24x u...
-
De tv-rubriek OP1 haalde Mirjam Bikker "van de ChristenUnie erbij om het demonstratierecht aan de orde te stellen. De Volkskrant cite...
-
Begrafenisprocessie van de gedode leden van de familie Abu Hattab in Gaza (Foto Palestinian Chronicle) De druk op Israel om een bestand aa...
8 opmerkingen:
Veel mensen lezen de IHRA definitie van antisemitisme slecht. De voorbeelden erbij zijn (volgens de definitie) namelijk niet voorbeelden van wat antisemitisme IS, maar van wat antisemitisme KAN ZIJN, afhankelijk van de CONTEXT ("examples .... could, taking into account the overall context, include ..."). M.a.w. die voorbeelden zeggen helemaal niks, want het hangt nog af van de context, er moet sprake zijn van "a certain perception of Jews, which may be expressed as hatred toward Jews".
Kwalijk is dat de definitie SUGGESTIEF is door evidente voorbeelden van antisemitisme en voorbeelden van legitieme kritiek op Israel op een lijn te stellen.
Kwalijk is ook dat de definitie erg VAAG is ("a certain perception of Jews, which may be expressed as hatred toward Jews").
Als zionisten een voorbeeld uit de definitie gebruiken om legitieme kritiek op Israel antisemitisch te noemen kun je altijd zeggen dat ze liegen omdat de definitie alleen maar zegt dat het afhankelijk van de context, antisemitisch kan zijn.
Jaap Bosma,
Ja dat kan wel zijn, maar het is helaas zo dat veel ''bestrijders'' van antisemitisme (ik noem even geen namen) er erg aan hechten om die definities letterlijk op te vatten. Ik geef even één voorbeeld: de Palestijnse Haneen Zoabi, hier in Nederland op een Kristallnachtherdenking in 2014, trok een parallel tussen de stemming in Israel nu tov de Palestijnen en de stemming toen in Duitsland tov van de Joden. ''Antisemitisch'', riep de door mij nu niet bij name te noemen bestrijder meteen. Dat de plaatsvervangende stafchef van het Israelische leger en de Israelische hoogleraar Ze'ev Sternhell korte tijd daarna ongeveer hetzelfde zeiden deed er niets aan af.
Abu P.,
Ze nemen de definitie juist niet letterlijk, want dan zou wat Zoabi zei antisemitisme KUNNEN ZIJN. Ze verdraaien de definitie door te stellen dat de definitie zegt dat het antisemitisme IS.
Ze rekken dus twee keer de definitie van antisemitisme op, nl eerst door de IHRA definitie als uitgangspunt te nemen, en daarna door deze nog eens te verdraaien.
Wat ze typisch zeggen is: Israel vergelijken met nazi's IS volgens de IHRA-definitie antisemitisme. Dat is dus een leugen, want de definitie zegt dat het afhankelijk van de context antisemitisme KAN ZIJN.
Hijmans samenvattend: De Kristallnacht was eigen schuld en de moord op Halimi had ook niets met antisemitisme te maken
Hijmans zakt steeds verder weg in de derrie van Hitler en zijn volgelingen
Meir,
Ach Halimi! Het feit dat er ooit wel eens een Jood werd vermoord is de schuld van degenen zoals ik die kritiek hebben op Israel, bijvoorbeeld omdat Palestijnen daar worden neergeknald alsof het konijnen zijn. Als er iemand is die wegzakt in welk derrie dan ook, dan bent u het wel met dit soort opmerkingen.Ik vind het wel weer even genoeg zo, val maar een tijdje andere blogs lastig.
Jaap Bosma,
Het kan best zijn dat u gelijk hebt, maar breng dat dan aan het verstand van degenen die volgens u met die definities aan de haal gaan. Dat is nagenoeg de hele Joodse gemeenschap van Nederland, plus de hele rechtse pers, de meeste politici, bloggers en columnisten. Ik spreek vanuit het standpunt van degenen die voortdurend te maken hebben met die volgens u foute manier waarop die definities worden geïnterpreteerd. En ik kan u vertellen dat ongeveer de hele Nederlandse pers en politiek in dat soort gevallen partij kiest voor de officiële Joodse gemeenschap. Ik ben dus zo vrij het optreden van de Amsterdams politici zakkig en te vinden en gespeend van elke principiële houding.
Abu P.,
Ik ben het absoluut met u eens dat het een zeer kwalijke definitie is, die op een zeer kwalijke manier word gebruikt.
Anderzijds: ze verdraaien de definitie ook nog eens, en waarom zou je (ze) daar niet op wijzen?
Een aantal van de partijen hebben dan wel getekend voor een antisemitisme-definitie maar niet voor de verdraaiing daarvan. Daar kun je toch op wijzen?
Daar komt bij dat die valse aantijgingen afbreuk doen aan de bestrijding van echt antisemitisme.
Jaap Bosma,
Ja, dat doe ik dus ook. En al langer dan vandaag. Helpt het, denkt u?
Een reactie posten