Israel is nog stevig bezig in Gaza, maar ook in Libanon, Syrië en op de Westoever

 

Het aantal slachtoffers in Gaza heeft de 45.000 overschreden. Volgens het media bureau van de regering in Gaza is het aantal nu 45.097. Er zijn meer dan 107.244 gewonden. Hierbij past een waarschuwing: bij het aantal slachtoffers moet een onbekend aantal worden opgeteld aangezien veel slachtoffers nooit zijn aangemeld of geregistreerd. Het totale aantal zal bovendien zonder meer veel verder stijgen als gevolg van de hongersnood doordat Israel de bevoorrading van het noorden al twee maanden tegenhoudt en de bevoorrading van het zuiden grotendeels blokkeert.  

Het aantal doden was tenminste 42 in de afgelopen 24 uur. Ze waren afkomstig uit Noord-Gaza waarvan het ministerie van Gezondheid in Gaza meldde dat er vijf "slachtpartijen'' hadden plaatsgevonden.  De dag daar voor waren het er 52. Ook toen een aantal slachtpartijen. Het is inmiddels een gewoonte om een dagelijks gemiddelde van ongeveer 50 doden aan te houden. Ook zit er gemiddeld één aanval op een school bij, of anders wel een aanval op een tentenkamp, bijvoorbeeld in het gebied Mawasi (een zogenoemd veilig gebied) bij Khan Younis. De afgelopen nacht stond ook een beschieting van het Kamal Adwan ziekenhuis in Beit Lahiya door tanks op het programma. De intensive care is nu uitgeschakeld, zuurstof kan niet meer worden geleverd en de operatiekamer is beschadigd. De artsen stonden doodsangsten uit voor de patiënten en voor zichzelf. Er wordt nu alleen nog de meest simpele,  simpele basale hulp verleend. Intussen is vermeldenswaard dat zaterdag en zondag nog even drie journalisten zijn vermoord. Het totale aantal is nu 196.

Israel houdt zich intussen bezig met het bkljven bestoken van Zuid-Libanese dorpen om de eventuele terugkeer van leden van Hezbollah tegen te houden. Er vallen nog regelmatig slachtoffers. Verder heeft het zeker achthonderd maal bombardementsvluchten door Syrië uitgevoerd waarbij  - volgens het  Syrische Observatorium van de Mensenrechten - ongeveer 80 procent van Syriës militair materieel, maar ook munitie, raketopslagplaatsen, observatie- en verbindingsposten en andere insfrastructurele zaken als wegen en gebouwen zijn vernield. Ook in de regio Quneitra, in het ''niemandsland'' bij de Hermon dat ze (tijdelijk?) hebben bezet, werden water- en stroomleidingen vernield en wegen afgezet, bijvoorbeeld de weg naar Deraa. Met hun bezettingsactie zijn de Israeli's tot op 20 kilometer van Damascus gegaan. Er waren waarschuwingen dat ze welllicht probeerden het gebied van Hezbollah in Zuid-Libanon te omsingelen. In de Knesset werd intussen gestemd voor een verdere uitbreiding van de nederzettingen zoals Katzrin op de al veel eerder bezette Golan hoogvlakte. Volgens Netanyahu was dat gezien de ontwikkelingen nu erg nodig. Er werd daarvoor 40 miljoen shekel (een kleine 11 miljoen euro) beschikbaar gesteld. 

Ook op de Westoever ging Israel lekker door met moorden. Op vrijdag 6 december werd in het Bata-kamp bij Nablus de 28-jarige Mustafa Ahmad Masha gedood. Een dag later was de de 27-jarige Tariq Amjad Ghazawneh uit Oost-Jerzalem het slachtoffer van een schietpartij bij Qalandia. Op 12 december sneuvelde Mohammed Abdul-Karim Brahma (25) uit Qalqilya na een jacht op zijn auto. En op 13 december schoten Israelische soldaten de 23-jarige Mohammed Ahmed Masalma uit Beit Awwa (vlakbij Doura ten westen van Hebron) dood. Mohammed Masalma was geestelijk gehandicapt. Op 17 december werd in het Askar kamp bij Nablus de 18-jarige Mohammed Yasser Abu Kishk doodgeschoten. Later op de dag werden Mohammed Zaki Ashqar (32) en Diaa Sharif Salmi (31) uit Qalqilya dicht bij het afscheidingshek neergeschoten. Ambulances werden tegengehouden zodat beiden doodbloedden. Op 18 december stierf de 47-jarige Subhi Hassan uit Qusra bij Nablus als gevolg van schotwonden die hij een dag eerder opliep.  Het aantal mensen op de Westoever dat als gevolg van Israelische acties is gedood sinds 7 oktober verleden jaar staat nu op 817.

Intussen zij ook drie mensen gedood door troepen van de Palestijnse Autoriteit in Jenin. Hun namen kon ik niet achterhalen, want de Palestijnse persbureaus gaven hierover geen bijzonderheden uit vrees voor de harde hand van de politie van Mahmoud Abbas. Het maakt wel duidelijk dat de Palestijnen op tenminste twee fronten moeten vechten voor hun onafhankelijkheid. Intussen gebeurden er ook andere zaken zoals de sloop van een huis en 40 winkels in een dorp ten zuiden van Hebron, of de sloop en uitzetting van de bewoners van 11 huizen in de het gedeelte Bustan van de wijk Silwan bij Oost-Jeruzalem. En dit was maar een heel summiere opsomming. Het bijhouden is ongeveer een volledige dagtaak. Maar helaas heeft dat op dit moment volgens mij nauwelijks zin.

Israel omarmt Wilders die ook voor annexatie van de Westoever is

 

Geert Wilders heeft dinsdag laten zien wat hij waard is. De leider van de grootste Nederlandse politieke  partij en de ''officieuze'' premier van Nederland streek in Israel neer, vlak nadat het Internationaal Strafhof (ICC) bekend had gemaakt dat het arrestatiebevelen heeft uitgevaardigd tegen premier Netanyahu en de voormalige minister van Defensie Yoav Gallant. En nadat Nederland bekend had gemaakt dat het de arrestatiebevelen zou uitvoeren. Wilders liet daarmee zien dat hij gewoon schijt heeft aan het internationaal recht en aan de Nederlandse politieke lijn. 

Wilder liet het daar niet bij. Hij ontmoette er twee ministers die enkele maanden geleden opriepen de bevolking van Gaza over de grens met Egypte te zetten. Een van hen was Gila Gamliel. Vervolgens werd hij ontvangen door ''mijn vriend Bibi'' waarmee hij Benjamin Netanyahu bedoelde, de leider van de genocide in Gaza, die voor oorlogsmisdaden is aangeklaagd bij het ICC. Daarna sprak hij nog met zijn ''vriend'' minister van Buitenlandse Zaken Gideon Sa'ar, minister Katz van Defensie, minister van Energie Eli Cohen, president Herzog, en zijn ''dear friend and ally'' Amir Ohana, de voorzitter van de Knesset. Vervolgen bezocht hij de Knesset waar hij vriendelijk door Ohana werd toegesproken als de ''grote vriend van Israel'' en langdurig door de leden van de Knesset werd toegejuicht.  Er staat nog een bezoek op het programma aan de nederzetting van kolonistenleider Yossi Dahan, de leider van de Raad van Samaria en bekend van de vele door de regering gedulde aanslagen op huizen en voertuigen van Palestijnen. Dahan zat trouwens naast hem tijdens het bezoek aan de Knesset. 

Wilders gedrag ging dus (ondanks het Nederlandse vlaggetje bij zijn ontmoeting met Netanyahu) volledig in tegen het Nederlandse beleid. Dat stelt zich stelt achter een twee-statenoplossing en noemt de nederzettingen op de Westoever onwettig en de Westoeverzelf bezet. Hij stelde ook aan niemand vragen over het voornemen van minister van Financiën  Bezalel Smotrich om in 2025 als in Amerika president Trump aan de macht is de Westoever te annexeren, waarbij hij ongetwijfeld wordt gesteund door Yossi Dahan. Stel dat Wilders niet de officieuze maar de officiële premier van Nederland was geworden, zoals hij overduidelijk had gewild, dan hadden we nu een kabinetscrisis.

Maar wat eigenlijk veel belangrijker is, is dat Israel zo verduidelijk heeft gekozen voor Wilders. Op die manier koos het voor een onversneden racistische politicus, die niet alleen in eigen land voor zijn eigen witte volk is en de moslims het liefst er allemaal uit zou willen sodemieteren, maar die ook qua Israel-politiek volledig racistisch en fascistisch te werk gaat.  De enig echte Palestijnse staat is Jordanië, Netanyahu wordt heftig geprezen voor de manier waarop hij de Palestijnen in Gaza heeft vergruizeld,  en Iran en Hezbollah een zodanige les heeft geleerd dat hij nu zijn gang kan gaan in Syrië. Blijkbaar is  dat de enige manier om de vrijheid veilig te stellen. Voor Israeli's in ieder geval. Hij is bij iedereen in Israel zonder voorbehoud de favoriete Nederlandse leider. 

 Israel was ooit het land dat ''een licht onder  de naties'' wilde zijn. Nu helt het over naar een ''licht onder de nazi's''. Het is er kennelijk één en al kleffe bruine troep. Laten we die lui nog eens uitnodigen voor een partijtje voetbal of zoiets. Er is nog wel enig verzet, zo kopte de krant Haaretz bij een foto van Wilders en Ohana "A match made in hell''. Dat is ongetwijfeld een rake conclusie. Maar het slaat helaas toch even hard op het ''geliefde volk van Israel'' als op Geertje Wilders. 

Israel maakt korte metten met de militaire macht van Syrië

Abu Mohammed al-Jolani in de Omayyaden-moskee in Damascus

De zaken blijven snel gaan in Syrië. In waanzinnig korte tijd hebben de rebellen van Hayat Tahrir al-Sham (HTS) Aleppo, Hama, Homs en uiteindelijk Damascus ingenomen, tezamen met andere groepen die onder meer uit het zuidelijke Deraa of het oostelijke Deir ez-Zor oprukten. Gevangenen werden bevrijd  er werd aangedrongen op een vredelievende overdracht en zelfs kondigde HTS een amnestie af voor het bestaande Syrische leger. Syriërs waar ook ter wereld zijn over het algemeen laaiend enthousiast. Eindelijk zijn ze vrij. Maar nu is het verder afwachten hoe de samenwerking van de diverse groepen gaat verlopen. En hoe Abu Mohammed al-Jolani, die intussen zijn nom de guerre heeft ingeruild voor zijn eigenlijke naam Ahmed Hussein al-Sharaa, zich gaat gedragen als leider, en in hoeverre hij inderdaad afstand heeft genomen van zijn al-Qaida- en al-Nusra verleden.

Intussen kunnen we vaststellen dat een aantal landen daarop niet heeft gewacht. Die zijn blijkbaar bang dat  IS gaat herleven, of misschien grijpen ze ook wel hun kans om een buurland, nu het kan, gauw van zijn gevechtscapaciteit te ontdoen.  Dat geldt natuurlijk in de eerste plaats Israel. Het heeft met zijn  bombardementen hevige slagen hebben toegebracht aan Hezbollah in Libanon en aan Iran, die de omwenteling in Syrie mede mogelijk hebben gemaakt. En is vandaag verder gegaan met Syrië zelf. Het heeft daar dinsdagmorgen niet minder dan 300 luchtaanvallen uitgevoerd op militaire vliegvelden, radarstations, raketopslagplaatsen, munitie- en wapenopslagplaatsen en militaire verbindingsstations.. Daarbij is een keur aan helikopters en vliegtuigen vernietigd alsmede luchtafweer en munitie en communicatie-apparatuur. Onder meer een onderzoeksstation van het ministerie van Defensie, dat door westerse bronnen in verband was gebracht met chemische wapens, werd in Damascus plat gebombardeerd, terwijl ook de luchtmachtbasis in Mezze (ook Damascus) een beurt kreeg. Volgens het in Londen gevestigde Observatorium voor de Mensenrechten werden de belangrijkste Syrische militaire bases vernietigd. De Israelische marine hield zich in dezelfde tijd bezig met het totaal verwoesten van de Syrische marine in Latakia aan de kust. 

Israel had eerder, volgens de VN, een inbreuk gepleegd op de bestandsovereenkomst van 1974 met Syrië en een strook niemandsland aan de voet van de berg Hermon bezet. Volgens de Israelische minister van Buitenlandse Zaken Sa'ar ging het om een tijdelijke maatregel, ook al werd er op X onmiddellijk door Israeli's gemeld dat het om een ideaal skigebied ging. Israel werd er dinsdag ook van beschuldigd dat  het verder - richting Damascus - was opgerukt. Her zou de Syrische hoofdstad zelfs op 25 kilometer zijn genaderd, maar dat sprak een militaire woordvoerder tegen.

Israel was echter niet het enige land dat bombardeerde. Ook de Amerikanen bombardeerden diverse plaatsen waar IS ooit sterk was gebleken in Centraal-Syrië. Verder bombardeerde Turkije gebieden waar door de VS gesteunde Koerden posities hadden. De Turkse premier Erdogan maakt echter duidelijk dat Turkije geen aanspraak maakt op Syrisch gebied, maar uitsluitend wil voorkomen dat de Koerdische PKK of IS voordeel behalen uit de huidige situatie.  

Egypte, Qatar en Saudi-Arabië hebben de Israelische bezetting van het stuk land rond de Hermon veroordeeld. De gezant van de VN voor Syrië, Pedersen, riep Israel op zijn acties te staken. 

Houdt het bestand met Libanon het? N-Gaza etnisch opgeschoond, en de Westoever lijdt

Vandaag: Israel ontvolkt Jabalia

Het staakt-het-vuren in Libanon wordt ''streng" nageleefd. Het is inmiddels duidelijker geworden hoe Israel het interpreteert, waarbij het wordt gevolgd door de VS. De bedoeling is dat Hezbollah zich terugtrekt tot boven de rivier Litani. Israel moet zich intussen ook terugtrekken uit Zuid-Libanon, maar daar wacht het nog even mee, want het heeft nog vijf weken de tijd. En intussen vuurt het op van alles.  Unifil heeft meer  dan 100 Israelische schendingen van het akkoord geregistreerd. Frankrijk gaat iets minder ver en komt tot 50 schendingen. Het probleem schijnt te zijn dat Hezbollah de regio niet verlaat, omdat de manschappen daar nu eenmaal wonen.  Het heeft intussen ook enkele malen Israelische posities bestookt. Israel houdt voet bij stuk, de Israelische minister Katz van Defensie heeft gedreigd dat Israel als Hezbollah niet verdwijnt, zijn terughoudendheid zal laten varen en ook Libanese objecten onder vuur al nemen. Premier Netanyahu heeft gezegd dat Israel ''met ijzeren hand'' zal toezien op naleving van het akkoord. De VS zegt  dat Israel het recht heeft zichzelf te verdedigen. Libanon heeft volgens de laatste gegevens door de Israelische aanvallen 4. 047 doden te betreuren en 16.638 gewonden.

 Gaza gaat intussen de killing machine door met zijn vernietigend werk, ook al weet nauwelijks iemand te vertellen waarom. Wil Israel soms Gaza leeg opleveren?  Op  zaterdag 1 december waren er meer dan 100 slachtoffers in Gaza. Daaronder waren en 40-tal van het bombardement van één huis van de familie al-Araj in het gebied van Tel al-Za'tar in Noord Gaza waar meerdere families schuilden. Er liggen nog veel lijken onder het puin. Deze zaterdag werd ook uitgekozen voor een salvo van een quadcopter op het Kamal Adwan ziekenhuis in Gaza-stad waarbij de journalist van al-Aqsa-tv Mamdouh Qneita werd gedood, Hij was de 191ste journalist di werd vermoord. Op dezelfde dag werd ook een medewerker van ''Save the Children'' gedood. 

Maar wie gaat moet langs checkpoint Jabalia

Een dag eerder, op, vrijdag 30 november waren er 70 doden in Gaza. Daarbij behoorden ook drie medewerkers van World Food Kitchen (WFK). WFK was eerder al eens zeven medewerkers kwijtgeraakt tijdens wat wel een klopjacht op auto's van WFK mag worden genoemd. De dagen na 1 december, waren er respectievelijk op 2 december 36 doden, en op 3 december 33. Het totale dodental is volgens het mediabureau van Gaza intussen opgelopen tot 44.502 (waarvan ruim 17.000 kinderen) en 105.454 gewonden. Philippe Lazzarini, het hoofd van UNRWA, sprak van ''de grootste dichtheid ter wereld van kinderen die één of meer ledematen missen".  Overigens moeten alle cijfers met de nodige scepsis worden bekeken. Er liggen nog duizenden onder het puin en er zijn veel vermisten. Bovendien vraagt de honger zijn tol, ook al slaat Israel zich nu op de borst dat er op 3 december 122 vrachtauto's de Gazastrook zijn binnengegaan. Voor 7 oktober 2023 waren dat er 500 per dag en dat was al te weinig.

 Intussen wordt ook het geklaag van de bevolking van de Westoever steeds luider. Nabil Rudeinah, de woordvoerder van president Abbas, zei dat het feit dat de Amerikaanse regering de kolonisten hun gang laat gaan, verantwoordelijk is voor de ruim 30 aanvallen van kolonisten op de plaats Huwwara in minder dan een maand tijd. Volgens hem is het enige dat helpt een krachtige internationale houding tegen dit soort geweld. Het gouvernoraat Salfit registreerde in november 321 gewelddaden tegen diverse plaatsen in het gouvernoraat, variërend van het vernielen van 270 olijfbomen in Deir Istiyya en Yasuf tot 125 militaire acties, 51 acties van kolonisten waaronder diefstal en vernielingen. Verder het afsluiten van 21 wegen en het opzetten van 43 roadblocks, en tenslotte het afzetten en in bezit nemen van ruim 554 dunam (55,4 hectare) van Yasuf en drie andere plaatsen. Afgezien daarvan is het aantal gevangen genomen Palestijnen door de dagelijkse hoeveelheid arrestaties intussen gestegen tot ongeveer 11.900.

Deze lijst is aan te vullen met een eindeloze lijst van dagelijks brandende auto's, dieftallen van materieel, branden in huizen en andere vernielingen. Op 28 november gaf minister Moayad Sha'aban de cijfers van de aantallen aanvallen op boeren die olijven aan het oogsten waren: sinds begin oktober waren dat er 407 geweest. In 2023 waren 333 aanvallen gemeld en in 2022 108. Sha'aban voegde eraan toe dat se toename in de hand wordt gewerkt door het toekennen van immuniteit aan kolonisten, het wapenen van kolonisten-milities en het afsluiten van terreinen voor oogstende boeren. Dit seizoen gebeurde dat een 110-tal keren. 

Vier doden in Sir (bij Jenin)

Tenslotte zijn er natuurlijk ook de steeds hoger oplopende cijfers van doden door militair geweld van Israel. Het laatste slachtoffer viel op 4 december, een kind van 17, Omar Husam Shuwaiki uit Silwan bij Jeruzalem. Op 3 december werden twee mannen uit Tubas vermoord door een raket afgevuurd op hun auto door een drone. Het waren Karam Hatem Abu Ara (38) en Mohammed Samih Ghanem (35). Militairen vuurden op een ambulance die probeerde dichterbij te komen en later bij een bestorming van het Turkse regeringsziekenhuis werd er ook geschoten in het ziekenhuis.  Op 1 december werden in Sir (bij Jenin) vier man in een auto geëxecuteerd door het afvuren van een raket door een drone. Het ging om Montasser Jalal Naeem (35), Abdullah Mahmoud Irsheid (30), Wael Hassan Lahlouh (31), en Abdul-Salam Nabil Abul Rab (23).  Op vrijdag 29 november werd Samer Mohammed Hussein (46) doodgeschoten na een aanval waarbij negen Israeli's gewond raakten. En op 25 november werden Ahmad Mahmoud al-Kilani (20) en het kind Mohammed Rabie Hamarsheh (13) gedood bij een invasie van het leger in Ya'bad bij Jenin. Het aantal sinds 7 oktober 2023 door Israel gedode Palestijnen beloopt nu 804, waaronder 169 kinderen.  

Het bestand houdt, met wat schendingen, maar Hezbollah gaat vast niet verhuizen

Israelische verwoestingen in Dahiyeh (Beirout)

Er is dus een staakt-het-vuren in Libanon. Een uiterst wankel staakt het vuren. Het vraagt om een pauze in de strijd van 60 dagen. In die tijd moet Hezbollah zich terugtrekken tot over de Litani rivier. Het Libanese leger moet Hezbollahs posities overnemen en dit coördineren met de troepen van Unifil. Tegelijkertijd moet Israel zich terugtrekken uit Zuid-Libanon, waar ze overigens zonder veel succes de laatste paar ween hebben gevochten zonder echt terreinwinst te boeken. 

Hoe dit alles in zijn werk moet gaan is niet heel erg duidelijk. In de eerste plaats moet Hezbollah een heel stuk opschuiven naar het noorden. Ik heb altijd begrepen dat Hezbollah in Zuid-Libanon vooral steunde op lokale troepen, mensen die ter plekke wonen die dus nu zouden moeten verhuizen. Ik zie dat niet direct voor me. Ik moet denken aan de woorden van Naim Qassem, de leider van Hezbollah, die in zijn laatste toespraak zei dat ''Israel probeert in de overeenkomst terreinwinst te boeken die ze met vechten niet voor elkaar hadden gekregen''. Ik denk dat het niet gaat gebeuren, dat verhuizen. En ik heb dus mijn twijfels over de houdbaarheid van dit akkoord. Het lijkt er meer op dat Hezbollah tijd heeft gekregen om zich te hergroeperen. 

Aan de andere kant heeft Israel natuurlijk wel  verschrikkelijk huisgehouden met zijn luchtbombardementen. Op 22 november nog 29 doden en 66 gewonden bij een niet aangekondigd bombardement met zware busterbommen in de wijk Basta van Beirout bijvoorbeeld. Een aanval à la Gaza. Daarvoor ''carpet bombardments'' in Zuid-Beirout, Tyrus, grote hoeveelheden dorpen in het  zuiden en ook nog in de Bekaa. En tot slot, vlak voor het bestand inging, een massale aanval, in twee minuten op Dahiyeh in Zuid-Beirout. Dat was uiteindelijk verantwoordelijk voor 3.823 doden, 15,859 gewonden en miljarden schade, in een land met toch al een forse economische crisis. Dat woog natuurlijk erg zwaar op Hezbollah, vermoedelijk gingen ze daarom akkoord met deze deal. 

Tegelijkertijd heeft Israel eigenlijk niets gewonnen. Er zijn geen garanties dat de 60.000 Israeli's die al maanden in hotels wonen, op staatskosten, nu terug kunnen, of misschien later terug kunnen. Ook hebben ze meer verliezen geleden dan ze ons hebben laten zien. Israel doet wel flink, en laat op de gebruikelijk arrogant Israelische  manier weten dat nog geen Libanees terug mag naar een tiental zuidelijke Libanese dorpen,. Dat is geheel in de stijl van ''gaat u maar even weg, we moeten uw dorp even plasgooien'' waar ze zich allerwegen zo heel populair mee hebben gemaakt. Ik denk dat we gewoon  even moeten wachten tot de volgende ronde komt. Intussen heeft Israel zich ook al weer schuldig gemaakt aan een aantal inbreuken op het bestand door op burgers te schieten.

Het blijft nog even gissen waarom Israel (lees: Netanyahu) met dit staakt-het-vuren akkoord is gegaan. Om Biden en plezier te doen? Om zijn handen meer vrij te krijgen om nog veel meer Palestijnen te doden, huizen plat te gooien en af te branden, infrastructuur te verwoesten en intussen de hongersnood te zien toeslaan? Hij gaf zelf drie redenen: meer zicht houden op Iran, meer de handen vrij hebben tegen Hamas en het opnieuw bijvullen van de voorraad wapens. Ik denk dat we gevoeglijk de redenen 1 en 3 kunnen doorhalen, omdat ze onzin zijn. Hoezo meer de Iran in de gaten houden. Nog meer? En die wapens komen heus wel vanzelf  Netanyahu's kant uit, want Biden denkt "nog steeds dat Israel ze nodig heeft om zich te kunnen "verdedigen''. De handen vrij hebben voor de finale moordpartij op Hamas, liever gezegd op de Gazanen, lijkt er meer op. Heel slecht nieuws voor Gaza, derhalve. Jammer dat Hezbollah ze nu in de steek laat. Ik denk dat hij gewoon doorgaat met mensen, vooral vrouwen en kinderen, te vermoorden. En uiteindelijk volgt er wel een veroordeling wegens genocide, maar dat zal hem een zorg zijn, tegen die tijd zit zijn tijd erop. 

Israel werkt in Gaza samen met plunderaars van vrachtauto's

 

Een intrigerend bericht twee dagen geleden was dat UNRWA en The World Food Program 100 vrachtauto's Gaza hadden binnengereden en dat daarvan vervolgens 98 trucks waren leeggeplunderd. Ze waren - en dat was niet helemaal duidelijk - zelfs verloren gegaan. Het ministerie van Binnenlandse Zaken van Gaza tekende daarbij aan dat Hamas ook 20 plunderaars had doodgeschoten en dat er neer zouden volgen, omdat er streng tegen plunderaars zal worden opgetreden.

Het was al met al een bericht dat nogal wat vragen opwierp. Maar een nader onderzoek bracht aan het licht dat de krant Haaretz al op 11 november een lang artikel had gehad waarin al wat werd beschreven van de achtergrond. Het begint ermee dat Israel ergens in het voorjaar geleidelijk alle politiemannen van Gaza heeft geliquideerd. Vervolgens is er een situatie gegroeid waarin plaatselijke bendes, in samenwerking met clans de ''bescherming'' van de trucktransporten heeft overgenomen. Het meest morele leger ter wereld heeft daar op ingespeeld en er is een samenwerking uit voortgekomen.

De situatie is nu als volgt. De auto's komen binnen bij het Kerem Shalom, rijden langs de grens met Egypte en buigen vervolgens naar het noorden, richting Rafah. Op dat traject worden de auto's gestopt, hetzij door barricades of door op de banden te schieten. De chauffeurs moeten vervolgens tol betalen, ongeveer 4.000 dollar (15.000 shekel). De chauffeurs die dat niet kunnen of willen betalen, worden van hun lading beroofd, (die later - gedeeltelijk? - weer opduikt in pakhuizen onder Israelisch toezicht. Het schijnt dat er wegen bestaan waar weinig kans bestaat beroofd te worden, maar die wegen worden niet gebruikt. Sterker nog: het leger leidde de vrachtwagens in het geval van 11 mei juist een weg op waar geen toezicht was. (In het verhaal van Haaretz  hoorde een journalist die met de troepen op stap was, dat de trucks na zo'n 500 meter zouden worden beroofd. Dat gebeurde daarna ook, waarbij een tank en een eenzame soldaat met een kalashnikov van grote afstand toekeken).

Wie wil weten wie de bendeleiders zijn die de vrachtwagens beroven moet op X (vroeger Twitter) zijn. Mohammed Shehadeh, lid van de mensenrechtencommissie van EuroMed zegt dat gaat om ISIS-achtige criminelen met wie Israel het kennelijk op een akkoordje heeft gegooid om chaos te zaaien en zo ook te zorgen dat de bevoorrading van Gaza in de soep loopt. Hij noemt twee mannen, Shadi al-Sofi, een moordenaar en de zoon van een vermoorde informant van de Israeli's, en Yasser Abu Shabab, een drug dealer, die voor de meeste diefstallen verantwoordelijk zou zijn. Ze hebben groepen van een 200 man gevormd en hebben een zone, die etnisch is schoongeveegd en die volledig onder controle is van het Israelische leger, samen verdeeld. Afgelopen zaterdag hebben ze er nog 98 vrachtauto's in beroofd, waarbij een aantal auto's verloren is gegaan. 

Het Israelische leger schiet nooit op de plunderaars, maar wel op politie of Hamas-mensen als ze proberen tussenbeide te komen, aldus Shehadeh. Op deze manier kan Israel verklaren dat het hulpgoederen heeft binnengelaten maar dat helaas de boel door onverlaten is meegenomen. Dit blijkt - maar minder ondubbelzinnig - ook uit het verhaal van Haaretz. 

Shehadeh meldt dat Abu Shabab meerdere malen is gepakt wegens drugssmokkel. Bij de overval van afgelopen zaterdag zouden militanten van Hamas hebben geprobeerd hem te vermoorden. Dat mislukte, maar wel werd zijn broer en partner Fathi gedood en 11 anderen, terwijl 30 man gewond raakten.  

Al-Sofi vermoorde in 2020 Jabr al-Qeeq, een lid van de PFLP, die tijdens de eerste intifada zijn vader had vermoord omdat hij een verklikker voor de Israeli's s was en die daarvoor 15 jaar had gekregen. Hij werd gepakt, maar wist zich met behulp van ISIS-medestanders te bevrijden en uit te wijken naar de Sinai. 

Een extra bij deze mededeling is nog dat er op deze wijze ook een smokkelkanaal is voor sigaretten. Die worden in Egypte in de lading van de vrachtauto's verstopt en komen bij de berovingen weer boven water, waarna ze voor gigantische bedragen in Gaza worden verkocht. Een verhaal van Sharif Qoudous en Jeremy Scahill geeft in de Washington Post nog meer inzicht in hoe Israel samenwerkt met criminele bendes en plaatselijke familie-clans in Gaza, die ook door hen worden bewapend.

Tweede Kamer inviteert haatzaaiende lasterclub

NGO-baas Steinberg

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets schreef over de Nederlandse politiek, of over het CIDI, dan wel NGP-Monitor of aanverwante clubjes. Het had ermee te maken dat Gaza veel belangrijker was, of Libanon. Dat is natuurlijk nog steeds zo, maar door het drama rond het optreden van Maccabi-supporters en de daarop volgende antisemitisme-integratie tragedie en het zich nog steeds uitbreidende schandaal van Israelisch ingrijpen (politici die al om 3 uur a.m. een pogrom meldden), Israelisch beïnvloeden (een van knip en pakwerk aan elkaar hangend vod van de Israelische minister van Diaspora-zaken Chikli waarin zelfs verbanden worden gesuggereerd met Hamas dat aan verschillende rechtse Kamerleden werd toegestuurd) en het maar doorzeuren van kabinet en rechtse Tweede Kamerleden over benoemen en ''keihard aanpakken'', moet het toch maar weer een keer gebeuren.

Ik lees bijvoorbeeld dat vanavond, donderdag 21 november 2024, op uitnodiging van de Tweede Kamer een afvaardiging van NGO-monitor wordt verwacht. Het CIDI geeft ook acte de présence. Ik weet niet of degenen die voor de uitnodiging verantwoordelijk waren weten wat NGO-Monitor is en en al jaren doet.  

We kunnen beginnen met het herhalen van een  aantal  constateringen van de Policy Working Group (PWG), een groep van oud-politici en diplomaten in Israel die een boekje open deed over NGO Monitor. Zo zegt de WG dat NGO-monitor niet partijgebonden en onafhankelijk zegt te zijn, maar intussen nauwe banden heeft met de regering, en er ideologisch ook nauw mee verwant is. Zo wordt de bezetting afgedaan als ''een interne Israelische zaak'' en worden mensenrechtenorganisaties die er kritiek op leveren afgedaan als organisaties die de nationale belangen van Israel schenden, ook al heeft het Internationaal Gerechtshof onlangs bepaald dat de Israelische bezetting volledig illegaal is. NGO Monitor werd opgericht onder de auspiciën van het ''Jerusalem Centre for Public Affairs'', waar Dore Gold, een vertrouweling van Netanyahu, oud-directeur-generaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken en oud-ambassadeur bij de VN, de scepter zwaaide. Steinberg werkte zelf voor het bureau van premier Netanyahu en heeft goede betrekkingen met Buitenlandse Zaken, dat nogal eens evenementen met NGO Monitor in het buitenland organiseert.  De man die optreedt als consultant voor militair recht, is Maurice Hirsch, een kolonist uit de nederzetting Efrat, een ijzervreter die de baas is geweest van de militaire officieren van justitie op de Westoever. In de directie zit Yosef Kuperwasser, oud hoofd van de onderzoeksafdeling van de militaire inlichtingendienst en oud-directeur-generaal van het ministerie van Strategische Zaken dat het opneemt tegen BDS. Hij runt nu een quasi-NGO, Kela Shlomo, die met overheidssubsidie strijd voert tegen ''boycotts and deligitimization'' van Israel.
In de juridische raad zitten Alan Baker, die in de Commissie Levy zat die ooit concludeerde dat de Westyoever niet was bezet, en Eugene Kontorovich, die meent dat de nederzettingen legaal zijn. De Internationale raad van advies is bezet met figuren als John Bolton. Elliot Abrams, Alan Dershowitz. James Woolsey en Elyakim Rubinstein, allemaal apologeten voor het nederzettingenbeleid.  

NGO-Monitor maakt een hele serie mensenrechtenorganisaties verdacht doordat NGO Monitor ze linkt aan het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) zonder daar overigens feiten voor aan te dragen. Ik schreef daar in 2016 al een keer over:  Het gaat om organisaties als Addameer, Al-Haq, Health Work Committee (HWC), Stop the Wall, Palestinian Center for Human Rights (PCHR), Union of Agricultural Work Committees (UAWC), en twee niet Palestijnse organisaties, het Alternative Information Center (AIC), en Defense for Children International – Palestine (DCI-P). Mevrouw Kaag, die een tijdlang minister was voor D66 tot ze ruim een jaar gekeden wegvluchtte, weet erover mee te praten.

Bij de mensenrechtenorganisatie al Haq, wordt de directeur Shawan Jabarin steeds opnieuw verweten dat hij een man van de PFLP zou zijn. Niet vermeld wordt dat Amnesty International en Human Rights Watch allebei hebben verklaard dat Israel hier nooit een spoor van bewijs voor heeft kunnen aandragen. Wat de andere Palestijnse mensenrechtenorganisatie, de PCHR, betreft, daar wordt de oprichter, de gerenommeerde advocaat Raji Sourani voor de voeten gegooid dat hij gevangen heeft gezeten en zijn beroep een tijdje niet mocht uitoefenen van Israel. Alweer: smerig. Sourani is een door Amnesty International geadopteerde gevangene geweest.

De bekende mensenrechtenadvocaat (en juridisch adviseur van Yesh Din (Er is recht) en Shalom Achshav (Vrede Nu) schreef in 2018 over NGO-Monitor: "Like a pesky fly, the Monitor sticks to anti-occupation civil society organizations, following their activity and their fundraising efforts and exerting great efforts to harm their ability to raise money. In order to realize this goal, NGO Monitor has created an industry of articles, data sheets, and posts which circularly cite one another and slander these organizations. It then systematically repeats and recycles those papers so many times that had they been academic papers, they would have been the hit of Google Scholar."

Ik schreef al sinds 2009 het nodige over NGO-Monitor en zij directeur Gerald Steinberg, ik nodig iedereen uit op mijn blog te zoeken onder NGO-Monitor. Ik neem aan dat veel van de huidige lichting Kamerleden van deze dingen nog nooit iets geoord hebben. Degenen onder hen die niet PVV-idealen nastreven en niet totaal verblind zijn door liefde voor Het Oude Volk (CU- of SGP-leden) kunnen er wellicht nog wat van opsteken. Hetzelfde geldt trouwens voor het CIDI. De totale onbetrouwbaarheid van deze organisatie blijkt al uit het feit dat al die jaren de beledigende en haatzaaiende kletskoek van NGO-Monitor heeft nagebouwd. Over het CIDI schrijf ik wel weer eens aan andere keer. Maar voor wie wil weten hoe het CIDI te plaatsen, of hoezeer het een spreekbuis is van de Joodse Wereld in Nederland, namelijk totaal niet (al was het alleen maar omdat er eigenlijk geen Joden meer werken), geeft ik hetzelfde advies: zoek op mijn blog onder CIDI.