Israel is Gaza met precisie aan het liquideren en pakt intussen ook de Westoever keihard aan

Gaza, boven vóór 8 augustus, onder na 25 augustus

Francesca Albanese, de VN-waarnemer voor de mensenrechten in de bezette gebieden, probeert ons bij de les te houden. Ze herhaalt regelmatig twee dingen. Eén is dat, volgens het genocideverdrag, de landen van de wereld verplicht zijn op te treden tegen een genocide. We zouden - onder bescherming van de Algemene Vergadering van de VN - in actie moeten komen en een interventie plannen. Of anders zoveel schepen als mogelijk moeten bemannen en daarmee als een oversized hulpkonvooi naar Gaza varen. Het andere dat ze herhaalt, is dat op 17 september aanstaande, volgens een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van verleden jaar, de onwettige bezetting van Gaza en de Westoever zou moeten zijn beëindigd en Israel zou moeten overgaan tot het betalen van compensatie.

Haar voorstellen zijn gebaseerd op het internationaal recht. Haar eerste voorstel gaat terug op de ''Uniting for Peace'' resolutie uit 1950. Ten tijde van de Koreaanse oorlog weigerde de Sovjet-Unie in actie te komen in de Veiligheidsraad, omdat de SU dan ook de Volksrepubliek China haar zetel zou moeten gunnen in de Raad. De overige leden grepen toen naar dit middel om de V-Raad te passeren en hun interventie in de oorlog te laten plaatsvinden onder de vlag van de VN. Ook haar voorstel voor een  maxi-flottilla naar Gaza is domweg wettig, omdat de Israelische belegering en afsluiting van Gaza net zo onwettig is als de bezetting van Gaza zelf. En de uitspraak van het hoogste rechtscollege, het ICJ, spreekt voor zichzelf, zelfs al werd hij dan gedaan in de vorm van een adviserende opinie.

Albanese's voorstellen zijn sympatiek en ook volstrekt logisch. Ze wil de bevolking van Gaza (of wat daar intussen van over is) redden. Daarvoor wijst ze de weg van het internationale recht. In wezen is dat  de enige juiste weg. We hebben hem zelf ontworpen na de de Tweede Wereldoorlog met de bedoeling om een herhaling van het zelfde soort ellende als toen juist was beleefd in de toekomst te voorkomen. ''Never again'' is dan daarom, net als altijd, nu dan ook gewoon ''now''. Ik kan alleen maar  zeggen dat ik het volledig met haar eens ben. Ik weet ook dat er heel wat meer mensen zijn die op dezelfde manier over deze dingen denken. Maar helaas, de Westerse wereld als geheel, of beter de leiders ervan, liggen dwars.  Macron, Starmer en Merz vinden blijkbaar dat Israel niet te hard moet worden aangepakt - het is tenslotte een land dat is voortgekomen uit die andere genocide, de holocaust. Dus voorzichtig asjeblieft. Er zijn trouwens ook veel te veel gemeenschappelijke belangen - waaronder niet in de laatste plaats handelsbelangen. Dus nee, wacht nog even, nu nog maar even niet. Wel komen Macron - en mogelijk ook Starmer - met een erkenning van Palestina als doekje voor het bloeden, ook al lost het volstrekt niets op voor Gaza - of zelfs de Westoever. Maar ja, wat moet je anders. (Ons treurige demissionaire restkabinetje is het zelfs daar niet mee eens). 

Intussen wordt Gaza-stad heroverd. Nou ja, heroverd. De eertijds trotse stad, één vande oudste steden ter wereld die al een rol speelde in de handel tussen de vroegste Egyptenaren en de Feniciërs, die in de jaren '80 nog was omgeven door uitgebreide sinaasappelplantages, wordt nu volledig platgemaakt en gesloopt. Er rijden oude APC's (afgekeurde gepantserde auto's voor het vervoer van troepen) rond, die zijn geladen met zware springladingen. Ze laten in het stadsdeel Shuja'iyye complete wijken ontploffen, vaak inclusief de bewoners, die weigerden zich nog eens te laten wegsturen naar plaatsen waar voedsel niet te vinden is en waar het evenmin veilig is, of die gewoon niet meer zo ver konden lopen. Ook geven ze verstikkende gassen af om overlevenden weg te jagen. Ondertussen gaan de bombardementen en de beschietingen gewoon door. Ook de doden die dagelijks gemaakt worden door beschietingen van menigten bij de distributiepunten van de zogenaamde Gaza Humanitarian Foundation GHF, of de paar ongelukkigen die in hun tent getroffen worden door de droppings vanuit de lucht blijven komen. Het officiële dodental van het media bureau van Gaza staat nu boven de 62.000. Maar dat getal is in wezen  zinloos. Het kunnen er evengoed 300.000 zijn. 

De ''herovering'' van Gaza-stad gaat dus intussen gepaard aan een volledige hongersnood. De Integrated Security Food Phase Classification of IPC van de VN maakte onlangs bekend dat meer dan een half miljoen mensen in Noord-Gaza te maken hebben met 'catastrofale' voedselkorten. Dat was trouwens al aangekondigd. De IPC waarschuwt al sinds de verwoesting van vrijwel alle landbouwgrond, kippenfarms en veestapel en zeker sinds de bijna volledige blokkade die Israel instelde nadat het in maart het staakt-het-vuren had doorbroken. Voor ruim 300 mensen (ongeveer de helft van hen kinderen) eindigde deze fase al met de dood. En velen zullen nog volgen. Eind september zal de hongersnood zich uitbreiden naar Deir el Balah en Khan Younis. Het volgt dan een uitgekiend verhongeringscenario dat de Israeli's welbewust hebben opgesteld. Vanaf maart wordt vlees geweerd, evenals eieren, melk en fruit of verse groenten en medicijnen en de meeste brandstof. Ook drinkwater is uiterst schaars, omdat Israel de volledige infrastructuur, de bronnen en ontziltingsinstallaties, het hele systeem, grondig heeft vernield. Vooral voor pasgeborenen en peuters is dat uiterst slecht nieuws, omdat ook babymelk niet mag, het wordt uit alle bagage gehaald van alle hulpverleners of artsen die Gaza aandoen. Vooral deze jongste groep wordt heftig getroffen omdat (heel) jonge kinderen die met langdurig tekorten aan voedsel te maken hebben, daar in hun latere leven de last van zullen ondervinden. Ze zijn minder intelligent omdat hun hersens zich door gebrek aan voedingsstoffen niet zijn goed konden ontwikkelen, ze worden ook vaker ziek. Ze lopen trouwens ook het meeste risico dat latere leven niet eens te gaan halen omdat ze eerder overlijden. Tenminste 5.000 kinderen zijn al als een extra risico bestempeld en worden in ziekenhuizen behandeld. Maar die ziekenhuizen zijn allemaal op zijn minst één of meerdere keren  gebombardeerd, ze hebben nauwelijks medicijnen en zitten zonder bevoorrading. Ze hebben ook een tekort aan artsen, aangezien een aantal is gearresteerd (en gemarteld wordt in Israelische gevangenschap) of is gedood. Het is een uiterst grimmig scenario dat Netanyahu en de zijnen zo hebben uitgedacht. Wie niet wordt doodgeschoten bij het zoeken naar voedsel, of wordt opgeblazen in zijn huis, of in zijn tent dood wordt gebombardeerd, gaat vermoedelijk wel dood door gebrek aan eten of door het drinken van vuil en brak water. Of hij/zij overlijdt aan één van de vele ziekten die onder deze omstandigheden vrij spel hebben. En wie traks onverhoopt nog steeds niet dood is, wordt vermoedelijk met een korst boord gelokt en over de grens gezet naar één van de arme landen in Afrika of elders waarmee de Israelische regering onderhandelt over de bedragen die betaald moeten worden om ze daar te mogen dumpen. 

Israel zag op 25 augustus ook nog kans om een nieuwe misdaad te plegen. Het vermoorde met een aanval op het Nasser ziekenhuis in Khan Younis op zijn minst 15 mensen onder wie niet minder dan vijf journalisten: Maryam Abu Daqqa (een freelancer die onder meer werkte voor AP,)  Mohammed Salama (Al-Jazeera), Ahmed Abu Aziz, Hossam al-Masri (Reuters), en Muath Abu Taha. Er zijn nu meer dan 240 journalisten gedood in deze genocidale campagne. De aanval werd uitgevoerd als een ''double tap'', dat wil zeggen een eerste aanval doodde Hosssam al-Masri op de bovenste verdieping van het Nasser Ziekenhuis, en enkele minuten later doodden twee tankgranaten de anderen. Deze dubbele klap  methode wordt regelmatig door Israel toegepast omdat zo de toegestroomde hulperleners die de slachtoffers van eerste klap ook worden gedood. Zo vallen er lekker veel slachtoffers. Niettemin verklaarde Netanyah later dat het een tragische fout was geweest, iets met verkeerde munitie of zo. Onderwijl verklaarde iemand op de sociale media dat hij de tip had gegeven dat er op de bovenste verdieping een camera was gesignaleerd die de positie van Israels legereenheden aan het doorgeven was. (Dat was Maryam Abu Daqqa die middenin een uitzending zat). Netanyahu ontkende overigens ook dat er in Gaza een hongersnood zou zijn. Het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken diende zelfs bij de VN een klacht in tegen de IPC die de waarheid geweld zou hebben aangedaan. Ze blijven consequent, die Israeli's.  Ze liegen over alles.

Ondertussen op de Westoever - Het schijnt dat het tot het Westen is doorgedrongen dat de plannen om eindelijk de ruimte van E1 te gaan vullen met nieuwbouw, en intussen een miezerig weggetje aan te leggende dat wordt aangeduid met de naam ''Fabric of Life'' als enige verbinding tussen het noorden een het zuiden van de Westoever, de definitieve doodsteek voor een twee-statenoplossing betekent. Nou was die twee-statenoplossing toch al jaren zo dood als en pier, maar het blijft verrassend dat de reacties zo lauw uit zijn gevallen. Blijkbaar heeft het Westen, dat wil zeggen de Europese Unie, zich al verzoend met het idee dat er toch niet veel aan te doen is in een tijd van Trump.

Maar er was wel degelijk ook ander nieuws van de Westoever dat er evenmin om loog. Zo was er op woensdag 26 augustus een inval in Nablus. Daarbij werden volgens de goeverneur van Nablus mogelijk 2.000 man ingezet. Honderden huizen werden doorzocht. Verscheidene families werden gedwongen tijdelijk hun huizen te verlaten die dan werden omgetoverd tot militaire posten. Scherpschutters werden op de daken geposteerd en militairen voeren charges uit waarbij met traangas werd geschoten. Er vielen 80 gewonden van wie een aantal door scherpe munitie en een groot aantal wegens ademhalingsmoeilijkheden door traangas. De Rode Halve Maan zei 36 mensen te hebben behandeld.

Een dag eerder was er een grote inval in Ramallah en al-Bireh. Daarbij werden 58 mensen gewond onder wie een 13-jarig kind dat werd getroffen door scherpe munitie. Verder werden geldwisselaarskantoren onder de loep genomen, waarbij voor tenminste 1,5 miljoen shekel (ongeveer 450.000 dollar) aan geld in de zakken van de bezetters verdwenen. Diefstal van geld, goud, juwelen, elektronische artikelen, horloges en zelfs auto's is een voortdurend terugkerend probleem van het Israelische bezettingsleger waar niet echt tegen wordt opgetreden. In het begin van de Gaza-campage werd 5 miljoen shehel van Gaza in de Israelische staatskas gedeponeerd, een bedrag dat intussen is opgelopen tot 100 miljoen shekel (27,6 miljoen dollar). In maart gaf een rapport van de krant YNet aan dat de gezamenlijke buit van Gaza, Syrië en Libanon zo'n 28 miljoen dollar betrof plus 183.000 diverse wapens. Veel ervan wordt via Telegram, openbare verkopingen of via Marktplaats verhandeld.

Een speciale vermelding verdient Mughayyir, een plaats ten oosten van Ramallah en grenzend aan de Allonweg die langs de Jordaanvallei loopt. Een man werd ervan beschuldigd dat hij had geschoten op een kolonist die zich op land van al-Mughayyir bevond. De Israelische commandant van de Centrale Sector (waaronder de Westoever valt), een generaal-majoor met de naam Bluth elf een religieuze kolonist, besloot al-Mughayyir een lesje te leren. Hij liet de burgemeester arrresteren stuurde bulldozers op de plaats af, die volgens de meeste kranten ruim 3.000 olijfbomen van soms wel 100 jaar oud opruimden, maar volgens de site Mondoweis waren het er niet minder dan 10.000! Sommigen zeiden dat dat was om de schutter op te kunnen sporen, maar generaal Bluth zei dat dit was om al de bewoners van Al-Mughayyir en in feite alle Palestijnen ervan te doordringen dat er niet geschoten kan worden op (Joodse) bewoners van de Westoever. Al-Mughayyir is nu kaal rondom, alleen bomen tussen de huizen en vlakbij het dorp zijn blijven staan. Het dorp is trouwens ook rondom omrings door een aantal ''wilde'' nederzettingen. 

En dan was er nog de situatie in Masafer Yatta, dat elke dag wel bezoek krijgt van kolonisten en het bezettingsleger. Dinsdag besloot een kolonist tussen de 20 en 30 kamelen te stelen van de Bedoeïnenfamilie Ka'abna. Onder bescherming van het leger wandelden de dieren weg, over een berg. En dit was alleen maar een selectie van het optreden van de de overigens steeds hechter worden samenwerking van settlers en de bezettingsmacht.  Als het - schijnbaar aan het oog onttrokken door de gebeurtenissen in Gaza - zo doorgaat is heel gauw niet alleen de twee-statenoplossing iets van het verleden, maar is de annexatie van op zijn minst het grootste deel van de Westoever het volgende bedrijf. 

Israelische minister Smotrich kondigt ''begrafenis'' aan van plannen voor een Palestijnse staat

Het nieuwe E1 gedeelte van Ma'ale Adumim (Ill. Peace Now)

De Israelische minister van Financiën (en ook een beetje van Defensie) Bezalel Smotrich doet weer eens van zich spreken. Donderdagmorgen maakte hij bekend dat hij volgende week woensdag de bouw van 3.300 nieuwe woningen gaat goedkeuren in Ma'ale Adumim. "Na tientallen jaren van internationale  druk en bevriezingen breken we met de conventionele orde en sluiten we Ma'ale Adumim aan op Jeruzalem,'' aldus Smotrich. "Dit is zionisme op zijn best, bouwen, koloniseren en het versterken van onze souvereiniteit in het land van Israel." De minister zei ook dat dit ''een antwoord'' was aan al die landen die op het punt staan Palestina te erkennen. Want dit goedkeuring van de bouwplannen van E1 ''begraaft het idee van een Palestijnse staat en is een vervolg op de vele stappen die we 'op de grond' ondernemen als het de facto plan voor souvereiniteit dat we zijn begonnen uit te voeren bij het aantreden van deze regering.'' Ook bedankte hij Netanyahu, die hem in alles zou steunen, en de Amerikaanse president Trump en ambasadeur Huckabee die begrip hadden getoond voor het gevaar van een nieuwue verdeling van het Land van Israel door een de geboorte van een eventuele Palestijnse staat.

Bij de 3.300 nieuwe woningen gaat het inderdaad om een zeer forse uitbreiding die Ma'ale Adumim vastkit aan Jeruzalem. Op die manier breekt het E1 plan de Westover in tweeën, een noordelijk en een zuidelijk deel. Tegelijkertijd wordt Jeruzalem defnitief afgesloten van zijn Palestijnse achterland en wordt de mogelijkheid doorbroken dat Ramallah en Bethlehem kunnen uitgroeien tot een soort stedelijke Palestijnse eenheid. De internationale oppositie was er niet voor niets. Wat echter opmerkelijk is, is dat  iedereen er door verrast lijkt. Al begin mei werd bekend dat Israel is begonnen met de aanleg van wat onder de initiatiefnemer, de toenmalige premier Bennett, de "Apartheidsweg" werd genoemd, maar tegenwoordig wordt aangeduid met de "Fabric of life''. Het is een weg - alleen voor Palestijnen - die ingeklemd komt te zitten tussen Jeruzalem en het E1 gedeelte van Ma'ale Adumim. Het wordt voor de Palestijnen de enige verbinding tussen het noorden en het zuiden van de Westoever, terwijl de Joden de verkeershinder van de Palestijnen door ongelijkvloerse kruisingen niet hoeven te voelen. Hun levensruimte neemt erdoor toe, want de Palestijnen hoeven niet meer door M'ale Adumim te rijden als ze van zuid naar noord of vice versa willen rijden. Maar het echt belangrijke punt was dat het begin van de werkzaamheden aan de weg het definitieve signaal was dat Israel van plan plan was het E1 gebied nu echt te gaan bebouwen. Al zo'n 20 jaar was er sprake van dat er iets zou gaan gebeuren en nu, anno 2025 grijpt Israel ten tijde van het Gaza geweld zijn kans. De 3,300 nieuwe woningen zijn overigens nog lang niet gebouwd. Het gaat om de goedkeuring van de tender. Daarna moeten zich gegadigden melden om de tender uit te voeren, en die moeten als ze zijn goedgekeurd ook nog een vergunning gaan krijgen van de gemeente Ma'al Adumim. Daar gaat nog wel een jaar of zo mee heen.

De geprojcteerde uitbreiding Ariel-West (Ill. Vrede Nu)

Verder was er ook goedkeuring voor tenders voor de bouw van 730 nieuwe wooneenheden voor de nederzetting Ariël, een nieuwe uitbreiding voor de recente nieuwe aanwinst: Ariel-West. Ook was er  melding van een nieuwe "outpost" op een heueltop in 'Atara, ten noorden van Ramallah en in het centrale gebied van de Westoever. 

Ondertussen is het een voorbeeld van hoe snel de ontwikkelingen nu gaan, terwijl er nagenoeg geen belangstelling is doordat alle aandacht uitgaat naar Gaza. Zo viel het ook niet echt op dat er juist donderdag 13 slooporders werden uitgedeeld in al-'Eizariyya, een gemeente aan de Oostkant van Jeruzalem die in 1967 door de stad is ingelijfd. Het gaat om woonhuizen en gebouwen voor landbouw- of industriële doeleinden. De reden om deze privé bezittingen te slopen is dat ze plaats moeten maken voor het projcct ''The fabric of life". De sloop, als die wordt uitgevoerd, kan dan worden opgeteld bij de 588 Palestijnse gebouwen die in de eerste helft van 2025 zijn gesloopt. Tegelijkertijd werd door het Comité van Verzet tegen de Muur en de Kolonisatie bekendgemaakt dat in juli niet minder dan 33 slooporders zijn uitgedeeld. En daar komen de ruim 600 en meer dan 150 te slopen of al gesloopte  huizen dan nog bij in de kampen Jenin en Nur Shams/Tulkarem die Israel aan het herscheppen is tot een soort parken waar legervoertuigen lekker op volle snelheid doorheen kunnen pezen. (En waarvan een 40 à 50.000 bewoners zijn verstrooid en het nieuws beperkt blijft omdat pottenkijker niet worden toegelaten).

En dan zijn er natuurlijk de dagelijkse raids en arrestaties in werkelijk de hele Westoever, de regelmatige doden (woensdag de 35-jarig eThameen Dawabshe in Duma bij Hebron) en de doden en gewonden die tegenwoordig ook vallen door het optreden van kolonisten. De vele wandaden, het verbranden van auto's, schade aan huizen, het omhakken van olijfbomen of druivenranken, het inpikken van land of stuks vee, het kan niet op. Zeer opvallend was het nieuws van IMEMC dat ik pas onlangs las, dat op 31 juli de Palestijnse zaadbank was vernield, een instelling waar meer dan 70 varianten van gewas-zaden werden bewaard die resistent waren tegen klimaatveranderingen. In één adem noemde IMEMC, zonder bronvermelding overigens, het cijfer van 76 miljoen dollar dat 8.200 boeren sinds 7 oktober 2023 aan verlies zouxen hebben geleden door schade aan en diefstal van oogsten en aanvallen op landbouwprojecten.   

Israel doodt Anas al-Sharif en zijn Jazeera-crew

Ik keek nog even op mijn telefoon, zo rond twee uur in de morgen van maandag. Was er nieuws? Jazeker er was nieuws. Israel had weer toegeslagen. Vijf journalisten waren in één klap gedood bij een luchtaanval op een tent bij de ingang van het Shifa-ziekenhuis in Gaza-stad. Toevallig was dat de complete crew van al-Jazeera, de krant die eerder dit jaar was gebannen door Israel. Of hoewel, toevallig?  Het was voorspeld, door niemand minder dan het voornaamste slachtoffer zelf: Anas al-Sharif. Hij was ook meerdere malen (door Israel) gewaarschuwd. De anderen waren zijn collega  Mohammed Qreiq'e, de cameramannen Ibrahim Zaher en Moaman Aliwa en hun assistent Mohammed Nofal. Later bleek nog een zesde journalist gedood: Mohammed al-Khalidi. (Het totaal aantal gedode journalisten in Gaza ligt in de buurt van de 230. Dat aantal overtreft de aantallen van WOII,gecombineerd met en alle gewapende conflicten daarna).

Anas (28 jaar) was de bekendste. Zo'n anderhalf à twee jaar heeft hij het volgehouden. En hij werd in stijl vermoord, net nadat hij een verhaal de wereld in had gestuurd en ze ongetwijfeld zijn telefoon hadden gepeild. Er waren er heel wat die moesten huilen toen ze het hoorden. Hij benaderde qua populariteit de in 2022 vermoorde Shireen Abu Aqleh, wier ongestrafte dood door Israelische kogels in Jenin toen nog veel opzien baarde en woede opriep. Dat was nog voordat de Gaza-genocide ons bijna had doen wennen aan dood en verderf. 

Anas liet een boodschap na die het verdient hier te worden herhaald:

This is my will and my final message. If these words reach you, know that Israel has succeeded in killing me and silencing my voice. First, peace be upon you and Allah’s mercy and blessings.

“Allah knows I gave every effort and all my strength to be a support and a voice for my people, ever since I opened my eyes to life in the alleys and streets of the Jabalia refugee camp. My hope was that Allah would extend my life so I could return with my family and loved ones to our original town of occupied Asqalan (al-Majdal). But Allah’s will came first, and His decree is final. I have lived through pain in all its details, tasted suffering and loss many times, yet I never once hesitated to convey the truth as it is, without distortion or falsification – so that Allah may bear witness against those who stayed silent, those who accepted our killing, those who choked our breath, and whose hearts were unmoved by the scattered remains of our children and women, doing nothing to stop the massacre that our people have faced for more than a year and a half.

“I entrust you with Palestine – the jewel in the crown of the Muslim world, the heartbeat of every free person in this world. I entrust you with its people, with its wronged and innocent children who never had the time to dream or live in safety and peace. Their pure bodies were crushed under thousands of tons of Israeli bombs and missiles, torn apart and scattered across the walls.

“I urge you not to let chains silence you, nor borders restrain you. Be bridges toward the liberation of the land and its people, until the sun of dignity and freedom rises over our stolen homeland. I entrust you to take care of my family. I entrust you with my beloved daughter Sham, the light of my eyes, whom I never got the chance to watch grow up as I had dreamed.

“I entrust you with my dear son Salah, whom I had wished to support and accompany through life until he grew strong enough to carry my burden and continue the mission.

“I entrust you with my beloved mother, whose blessed prayers brought me to where I am, whose supplications were my fortress and whose light guided my path. I pray that Allah grants her strength and rewards her on my behalf with the best of rewards.

“I also entrust you with my lifelong companion, my beloved wife, Umm Salah (Bayan), from whom the war separated me for many long days and months. Yet she remained faithful to our bond, steadfast as the trunk of an olive tree that does not bend – patient, trusting in Allah, and carrying the responsibility in my absence with all her strength and faith.

“I urge you to stand by them, to be their support after Allah Almighty. If I die, I die steadfast upon my principles. I testify before Allah that I am content with His decree, certain of meeting Him, and assured that what is with Allah is better and everlasting.

“O Allah, accept me among the martyrs, forgive my past and future sins, and make my blood a light that illuminates the path of freedom for my people and my family. Forgive me if I have fallen short, and pray for me with mercy, for I kept my promise and never changed or betrayed it.

“Do not forget Gaza… And do not forget me in your sincere prayers for forgiveness and acceptance.”

Anas Jamal Al-Sharif
06-04-2025


Israel gaf als reden voor de aanval dat Anas lid was van Hamas. Dat was uiteraard een leugen van het soort waarin de legervoorlichtingsdienst van Israel al sins jaar en dag grossiert. Maar laten we eens aannemen dat het waar was, was het dan een reden om vijf anderen ook maar meteen te doden? Het is waarschijnlijker dat Israel hen uit de weg wilde hebben nu ze los gaan op Gaza-stad en nog honderden meeer doden per dag gaat maken, om niet te spreken van de duizenden die door honger langzaam gedoemd zijn te sterven. Direct na de moord op Anas al-Sharif en zijn kameraden barste er een vuurstorm los waarbij Shuja'iye door vele kanonnen tegelijk en onophoudelijk werd bestookt. Laten we hopen dat de Israeli's die hiervoor verantwoordelijk waren - samen met de westerse leiders die hen de hand boven het hoofd bleven houden en wapens bleven sturen - hun straf uiteindelijk niet zullen ontlopen. Ik denk met weemoed terug aan de Neurenberger processen van destijds. Een weemoed die langzamerhand ook geldt voor het feit dat die voor een flink aantal eindigden met de strop.

Israel wil 800duizend inwoners van Gaza-stad naar het zuiden verplaatsen en zal op 7 oktober de stad innemen

Het Israelische veiligheidskabinet heeft vrijdagmorgen vroeg, na een tien uur durende discussie een plan goedgekeurd voor het innemen van Gaza-stad. Daarbij werd een krachtig pleidooi van stafchef Eya Zamir tegen de plannen overruled. Het plan om alleen Gaza-stad in te nemen gaat minder ver dan het innemen van heel Gaza waar Netanyahu eerder voor voelde, en ook uitte in een interview met Fox News. Het wordt echter niet uitgesloten dat dit op een later tijdstip alsnog gaat gebeuren.

Generaal Zamir waarschuwde in zijn bijrage aan de discussie dat de plannen van de premier de levens van de Israelische gijzelaars in de waagschaal zou stellen en bovendien het risico met zich meedragen dat ze kunnen uitlopen op een grote humanitaire ramp. Hij pleitte voor een belegering maar werd weggestemd door een meerderheid van het veiligheidskabinet. Het plan dat uiteindelijk werd  aangenomen gaat uit van het naar het zuiden verdrijven van zo'n 800.000 tot een miljoen personen die nog zijn blijven wonen in Gaza-stad. Daarvoor wordt de tijd genomen tot 7 oktober, niet toevallig de verjaardag van de aanval van Hamas. Daarna zal het leger volledig bezit nemen van Gaza-stad en het noorden. In de tussentijd zou ook de humanitaire hulp aan Gaza worden uitgebreid. President Trump nam intussen de beslissing om de vier leveringspunten van de Gaza Humanitarian Foundation (GHF) uit te breiden tot 16 punten.

Netanyahu stelde dat Zamir's plan er niet toe had bijgedragen de gijzelaars terug te krijgen. Met zijn  plan zou dat beter kunnen. Als de evacuatie van de bevolking erop zit zou het Israelische leger een ultimatum aan Hamas kunnen uitvaardigen om zich over te geven. Als Hamas dat weigerde zou het leger de stad binnenvallen. Als Hamas alsnog een deal zou sluiten over de gijzelaars, zo stelden functionarissen die bekend waren met de afspraken, zou de operatie kunnen worden beëindigd. 

Het bureau van de premier zei in een verklaring dat het kabinet ook de ''vijf principes om een einde te maken aan de oorlog'' aannam. Dat zijn: Hamas ontwapenen, de terugkeer van alle dode of levende gijzelaars, het demilitariseren van Gaza, het handhaven van Israels veiligheidscontrole, en het instellen van een alternatieve burgerregering die niet bestaat uit Hamas noch de Palestijnse Autoriteit. 

De beslissing was overigens niet unaniem. Minister Smotrich was tegen alles, minister Bne Gvir was voor het innemen van Gaza-stad maar met Smotrich tegen het uitbreiden van de humanitaire hulp en het vestigen van nieuwe uitdelingsposten. De twee waren ook tegen de vijf principes. De ministers Gideon Sa'ar en Zeev Elkin stemden tegen één van de vijf punten. 

Wat in ieder geval door de Israelische beslissing vaststaat is dat de vernietigingscampagne die al een jaar en acht maanden aan de gang is zal worden voortgezet. Gedurende een vooralsnog onbekend aantal maanden zullen nog duizenden sterven, bovenop de ruim 61.000 die door het Gaza media bureau zijn geregistreerd. Mogelijk een miljoen inwoners van Gaza-stad zullen moeten verhuizen naar een obekende plek temidden van een hongersnood, en een keur aan epidemieën die  door gebrek aan ziekenhuizen,  geneesmiddelen of artsen eigenlijk niet kunnen worden bestreden. De wereld reageerde nauwelijks. Alleen Volker Turk, de Hoge Commissaris voo de Vluchtelingen van de VN, riep op dat Israel onmiddlelijk dient te worden gestopt, en de humanitaire hulp onmiddellijk ongehinderd moet worden toegelaten. Hij herinnerde aan de uitspraak van het Internationale Hof van Justitie dat Israels bezetting van Gaza en de Westoever onwettig is en in september zou moeten worden beëindigd.

Netanyahu mikt op nog eens 4,5 maanden 'oorlog' en zal uiteindelijk de bevolking verdrijven

Netanyahu en legerchef Zamir

Het offensief dat de Israelische premier Neyanyahu voor ogen staat gaat vermoedelijk vier tot vijf maanden gaan duren. Het houdt de verovering van heel Gaza in incusief gebieden waar de resterende gijzelaars waarschijnlijk worden gehouden, in Gaza-stad of in de centrale vluchtelingenkampen. Dat zal hun leven vrij zeker in gevaar brengen. Maar als de tanks gaan doorrijden en de artillerie en de vliegtuigen worden ingezet bij een verovering en zuivering van geheel Gaza worden ook de levens van van nog eens duizenden en duizenden inwoners van Gaza ernstig bedreigd.

 ''De bedoeling is het veroveren van heel Gaza,'' zei een Israelische hoge functionaris woensdag voorafgaand aan het overleg met het veiligheidskabinet van vandaag, zo meldde de krant Yediot Ahronot donderdag. Aangenomen wordt dat het kabinet met het voorstel akkoord zal gaan. De legerleider, Eyal Zamir, die eerder ernstige kritiek op het idee had geuit is eveneens akkoord. Volgens een verklaring van Netanyahu's bureau zei hij na het gesprek met Netanyahu dat het leger de orders zou uitvoeren.

Zamir opperde aanvankelijk plannen om Gaza-stad en de kampen te belegeren, waarbij hij wees op het gevaar voor het leven van de gijzelaars en de algehele uitputting van het leger.  Netanyahu zei echter dat de huidige aanpak er niet in geslaagd was om de gijzelaars vrij te krijgen. Hij meende dat ze onder de huidige omstandigheden ook weinig kans zouden hebben het vol te houden. Bovendien herhaalde hij zijn eerder gestelde doelen: de vernietiging van de militare mogelijkheden van Hamas en hun capaciteit om aan een regering deel te nemen.  

Wat de plannen inhouden blijkt uit het verslag van Yediot Ahronot. Verwacht wordt dat Hamas een oproep om te ontwapenen en Gaza te demilitariseren waarbij ze zelf worden gedeporteerd, zal verwerpen. Daarna zullen de bewoners die nog aanwezig zijn in Gaza-stad, het noorden en de centrale kampen Nuseirat en Deir Balah - met verder ook iedereen die al bijgedreven is in Mawasi en omstreken  - naar het zuiden worden verdreven. Daar zal geprobeerd worden hen te laten vertrekken naar een onbekend buitenland. Netanyahu zou van president Trump voor dit plan groen licht hebben gekregen. 

In de krant Haaretz waarschuwt de journalist Gideon Levy dat het veiligheidskabinet, waar klaarblijkelijk niemand van de aawezigen zich ertegen zal verzetten, zich opmaakt om een beslissing te nemen die nog eens duizenden in de komende maanden hun leven kan gaan kosten. Volgens hem gaat het om een beslissing tot ''vernietiging''. Blijkbaar zijn ruim 60.000 doden waarvan 20.000 kinderen niet genoeg en blijkbaar moet heel Gaza onleefbaar worden gemaakt. Ook worden Gazanen geconfronteerd met de keuze tussen de dood of verdreven worden. Niemand in Israel zal de kabinetsbeslissing nog kunnen tegenhouden. En de prangende vraag is: wat gaat het buitenland doen?  

Netanyahu wil de strijd uitbreiden, oud-chefs van leger en inlichtingendiensten zijn tegen

 

Netanyahu probeerde ook tevergeefs de procureur-generaal te ontslaan

Netanyahu heeft aangekondigd dat hij de hele Gazastrook wil innemen. Israel heeft al 98% van Gaza in handen, maar volgens de premier moet ook de rest worden ingenomen. Hij heeft daartoe een beperkt aantal ministers van het kernkabinet bijeengeroepen om dinsdagavond bijeen te komen. Het schijnt dat hij wil dat de troepen doordringen op plaatsen waar ze nog niet eerder zijn doorgedrongen om gijzelaars te zoeken. Maar eerst wil hij een bijeenkomst met Eyal Zamir, de chefstaf, die volgens de Israelische pers, net zo als grote delen van de legerleiding, op het standpunt staat dat de oorlog (die geen oorlog is maar altijd alleen een vernietigingscampagne is geweest) moet worden beëindigd omdat Hamas al in feite op de knieën is. Volgens de premier echter ''moet hij maar vertrekken'' als hij daarbij blijft.

De legerleider Zamir staat echter niet alleen met zijn standpunt. Een aantal voormalige leiders van geheime diensten en leiders van het leger hebben intussen de handen ineen geslagen en een gezamenlijke brief geschreven aan president Trump van de VS waarin ze hem eveneens vragen om de ''oorlog" te beëindigen. Onder de ondertekenaars bevinden zich David Pardo, voormalig chef van de geheime dienst Mossad, Ami Ayalon, een vroegere leider van de binnenlandse veiligheidsdienst Shin Bet (en trouwens ook de huidige leider die ''M'' wordt genoemd), en de voormalige chefstaf Matan Vilnay.  Ze vertrouwen er kennelijk op dat Trump, die inderdaad die macht bezit, dat ook gaat doen. De kans daarop lijkt echter niet erg groot. Trump heeft wel Netanyahu tegengesproken en gezegd dat er inderdaad ondervoeding in Gaza voorkomt - dat was volgens hem te zien - maar hij is er niet van overtuigd dat het gaat om een genocide. Na het bezoek van zijn afgevaardigde Witkoff, die samen met ambassadeur Huckabee onlangs de Amerikaans-Israelische voedseluitdelers GHF bezocht en hogelijk prees, lijkt de kans dat Trump in actie komt bijna nihil. 

Er was trouwens nog een Israelische oproep om de strijd te staken - van enkele honderden artiesten - maar ministers vroegen zich laatdunkend af of dat eigenlijk wel Israeli's of Joden waren. En het communitische Knessetlid Cassif werd van het Kneset-spreekgestoelte verwijderd omdat hij de opmerking van de schrijver David Grossman, dat het inderdaad een genocide, is aan een Italiaanse krant citeerde. Aan de andere kant lijkt een meerderheid van de Israelische bevolking intussen te vinden dat het genoeg is geweest.

Het regerings Media Bureau van Gaza kwam intussen met de treurige mededeling dat er nu alweer 61.020 doden in Gaza zijn (duizend meer dan een ruime week eerder) en ruim150.000 gewonden. Het totaal aantal gedode kinderen is opgelopen naar 18.430. In de afgelopen 24 uur waren er 79 doden van wie 52 op zoek naar hulp werden neegeknald.  Ook waren er acht doden bij die aan ondervoeding waren overleden. Het totaal van aan ondervoeding overledenen staat nu op 188, van wie 94 kinderen. Het Media Bureau meldde ook dat het gemiddelde aantal vrachtauto's in acht dagen 85 per dag was geweest. Dat is dus een schijntje want er zijn er 600 per dag nodig. Ik merk nog op dat vanzelfsprekend de dodentallen die werden genoemd veel te laag zijn. Euro Med, een in Genève gevestigde Humanitaire NGO, deed onderzoek en vond in een maand tijd uit dat 1.200 overleden personen nooit waren aangemeld, maar domweg door de familie meteen begraven. Waarschijnlijk is het ware aantal op deze manier overledenen nog veel hoger, voegde Euro Med er aan toe. 

Op de Westoever werd in Aqaba (gouvernoraat Tubas) een door de Franse regering betaalde school in aanbouw gesloopt, in Hizma (deel van Oost-Jeruzalem) werd de familie Sabah uit hun huis verwijderd ter voorbereiding op een sloop (net op de dag dat de zoon des huizes zou trouwen en zonder dat er iets van tevoren was meegedeeld) en in het dorp ath-Thaheriya (ten zuiden van Hebron) werden zeven waterplaatsen en een bron met cement gevuld. In Artas (een dorp ten zuidwesten van Betlehem) werd een huis in aanbouw gesloopt en in Qalqilya werd een order afgegeven voor de sloop van een schuur voor landbouwgebruik.

Daaraan voorafgaand werden meerdere invallen gepleegd in de gouvernoraten Ramallah en Hebron waarbij arrestaties werden verricht. In Doura, een plaats vlakbij Hebron, werden met veel geweld twee broers uit hun huis gehaald, een incursie die gepaard ging met het binnenvallen en beschadigen van veel huizen en waarbij en groot aantal wegen naar dorpen en vluchtelingenkampen werden afgesloten en van chequepoints werden voorzien. In het goevernoraat Ramallah vonden invallen plaats in Silwad (2 arrestaties), Mazra'a Gharbiya (1 arrestatie), en El-Bireh (eveneens 1 arrestatie). 

Israel doodt drie mensen op de Westoever

 Het Palestijnse ministerie van Gezondheid heeft bekendgemaakt dat het Israelische leger maandagmorgen de 33-jarige Yousef Emad al-Amer uit het vluchtelingenkamp Jenin heeft gedood. Palestijnse bronnen meldden dat hij zich bevond in een schuur voor agrarisch gebruik in de plaats Qabatieh (iets ten zuiden van Jenin). De schuur werd omsingeld en beschoten met scherpe munitie en daarna met Energa-raketten tot hij volledig instortte. Al-Amer werd naar het regeringshospitaal in Jenin gebracht, waar werd geconstateerd dat hij was overleden. Later werd de 21-jarige Qusai Amin Sa'adi gewond bij hetzelfde gebouw aangetroffen. Hij werd gearresteerd. 

De verwoeste schuur

De Palestijse Algemene Authority van Burgerzaken meldde dat Israel een gezochte Palestijn had gedood en een ander had verwond. Jenin heeft sind shet begin van 2025 al zeven maanden te maken met een campagne van het Israelische leger, die het vluchtelingenkamp onherkenbaar heeft veranderd. Er zijn  in Jenin tenminste 600 huizen gesloopt, 22.000 mensen op de vlucht gejaagd en 67 mensen gedood. 

 De Commissie van Gevangenen en Ex-gevangenen en de Vereniging van Gevangenen meldde intussen dat de 20-jarige Said Saleh Tazaz'a, een gevangene uit Jenin die in de Megiddo-gevangenis zat is overleden. Hoe is onbekend. Hij was de 76ste overleden Palestijnse gevangene van dit jaar. Tazaz'a was een ''administratieve'' gevangene die in mei was opgepakt zonder dat er een aanklacht tegen hem was ingediend. Hij was toen gezond.

Zaterdagavond werd in Aqraba (ten zuidoosten van Nablus) de 23-jarige Mouin Sobhi Asfar neergeschoten en gedood. Acht anderen raakten gewond tijdens de invasie van het leger. Sinds het begin van het jaar zijn 194 personen op deze wijze doodgeschoten, van wie 37 kinderen. 

De erkenning van Palestina is geen antwoord op de noodtoestand in Gaza en vooral erg achterhaald

 

Er wordt volop gesproken over erkenning van de Staat Palestina. De reden is dat de Franse president Macron heeft besloten in september tot erkenning ervan over te gaan. En niet alleen Frankrijk doet dat, maar ook Saudi-Arabië en een stoet andere landen. Macron maakte zijn besluit bekend nadat Mahmoud Abbas, de president van de Palestijnse Autoriteit, hem begin juni een brief schreef waarin hij aankondigde dat hij het bestuur over Gaza wel wil overnemen, dat Hamas de gijzelaars onmiddellijk moet loslaten, en dat Hamas  moet worden ontwapend en geen rol mag spelen bij het bestuur van Gaza. Hij veroordeelt ook de aanval van Hamas van 7 oktober 2023. Macron en de andere onderkenaars van de verklaring van Macron vallen hem daarin bij.

Ook de rest van de verklaring steunt krachtig op de brief die Abbas. De Palestijnse president stelde dat hij bereid is de PA te hervormen en binnen een jaar Palestijnse verkiezingen te organiseren. De Palestijnse staat zal de enige zijn die de veiligheid in zijn gebied verzorgt ''maar heeft niet de bedoeling een gemilitariseerde staat te worden''. (Macron maakt daarvan dat de Palestijnse staat ''gedemilitariseerd" zal zijn). Abbas kondigde bovendien het einde aan van het tijdperk waarin familieleden van voor terrorisme veroordeelde Palestijnen een tegemoetkoming krijgen en het verwijderen van ''hate speech'' uit schoolboeken. Macron neemt dat over en zijn regering stelt dat daarmee de criteria zijn beantwoord die de Israelische premier Netanyahu in 2009 formuleerde in zijn ''Bar Ilan'''- speech waaraan een Paestijnse staat zou moeten voldoen in het kader van een ''twee-staten-oplossing''.

Tja, en dat is nou net de eerste reden dat ik falikant tegen deze erkenning ben. Want wat houdt deze erkenning van Palestina feitelijk in? Dat Israel beloond wordt voor zijn genocidale gedrag (en niet Hamas, zoals Israel zegt). Hamas, dat zich in een eventuele oplossing, na overleg met andere Palestijnse fracties al heeft teruggetrokken en een soort zakenkabinet heeft voorgesteld dat Gaza zou moeten gaan leiden, wordt buitenspel gezet. Hamas, dat hoe je ook denkt over 7 oktober, gewoon een Palestijnse verzetsbeweging is en het recht heeft om tegen de bezetter de wapens op te nemen, wordt niet alleen (een oude Israelische wens) ontwapend en aan de kant gezet, maar moet het roer overgeven aan de Palestijnse Autoriteit, die zich langzamerhand als hulpje van Israel voor een grote meerderheid van Palestijnen volledig onmogelijk heeft gemaakt. Het laatste wapenfeit was dat de Palestijnse politie samen met de Israeli's joeg op dissidente Palestijnen tijdens de huidige afbraak van het Jenin-vluchtelingenkamp. Maar daarenboven komt een hele reeks andere eisen eveneens uit de koker van de Israeli's, de schoonmaak van schoolboeken (allang gebeurd), de eis dat ''terroristen'' niet worden beloond (het gaat om een tegemoetkoming voor Palestijnen die gewoonlijk veel zwaarder worden gestraft dan Israeli's), en dan als laatste dat Palestina ''zal worden gedemilitariseerd". Macron's aanpak gaat domweg mee met alle Israelische eisen. Het is als zodanig een volledige afspiegeling van de aloude koloniale westerse verhoudingen die al decennia lang het zogenaamde de vredesproces volledig hebben gefrustreerd. Het is kortom oude koek. Maar wie wil er nou in godnaam een eigen staat waar de Israeli's, net zoals nu, altijd het overwicht zullen hebben en het laatste woord zullen opeisen?

Er is echter een andere reden die nog veel zwaarder weegt. Erkenning van Palestina wordt in de strijd geworpen tegen de verhongering en het doodbombarderen van een bevolking die van hot naar haar wordt gestuurd en als ratten in een val zitten. Het enige voordeel ervan is dat Israel boos wordt en zegt dat je op deze manier ''Hamas zou het belonen'', wat klinklare onzin is. Het punt waar het echt om gaat is dat het Internationale Hof van Justitie (ICJ) in december 2024 in een adviesvonnis heeft bepaald dat de Israelische bezetting onwettig is, dat de nederzettingen dienen te verdwijnen en dat mensen die schade hebben geleden schadeloos dienen te worden geteld. In september zou de bezetting moeten worden opgeheven.  

Nou weet ik wel dat dit het tijdperk is waarin het ICJ wel van alles te vertellen heeft over Oekraïene of welk ander conflict in de wereld, maar niet over het Midden-Oosten. Dat is een vreselijk manco, met ongetwijfeld straks ook de meest vreselijke gevolgen, maar het is geen reden om dan maar ouderwets Palestina te gaan erkennen en dat zeker niet op Israels voorwaarden. Palestina is namelijk een staat met een gruwelijk anti-Palestijns bewind - de regering Abbas - en met een zeer anti-Palestijnse wetgeving. Het heeft 700.000 Israelische kolonisten op zijn grondgebied, een eeuwig conflict om Jeruzalem, terwijl er miljoenen Palestijnse vluchtelingen zijn buiten Palestina die in de kou staan en vergeten dreigen te worden. De erkenning van dat Palestina lost niets van deze oude zaken op en is meer dan een loos gebaar in plaats van dat de werkelijke manco's worden aangepakt. Waarom gaan de wapenleveranties aan Israel gewoon door? Waarom is er niet een kolossale reddingsoperatie op gang gekomen? Waarom worden de diplomatieke en andere banden met de Israeli's nog gewoon gehandhaafd? Waarom zijn er geen landen die nu onmiddellijke opening van de grenzen van Gaza eisen? In feite denk ik dat dit nog maar het begin is van wat nodig is om Israel werkelijk de goede kant op te krijgen. Uiteindelijk zal de ontmanteling van het racistisch zionistische systeem inzet moeten worden van een gezondmakende aanpak van Israel/Palestina, waar  alle inwoners gelijke rechten zullen krijgen. Maar het verbreken van oude banden en een mondiale aanpak om nog te redden van wat er van Gaza te redden valt, is het begin, en niet de erkenning van een achterhaald Palestina.