Iedereen fijne Kerstdagen!

Israel gaat voor 4e keer naar de stembus in minder dan twee jaar

Gideon Sa'ar (foto wikipedia)

De ''enige democratie in het Midden-Oosten'' heeft wat problemen met haar functioneren. Gisternacht om 12 uur precies liep de deadline af voor het vaststellen van de begroting. Die was hard nodig, want de laatste begroting dateerde van 2018. Om middernacht was er echter opnieuw niets geregeld. Een compromisvoorstel, waarover premier Netanyahu en zijn vice-premier Benny Gantz op het laatste moment een akkoord hadden bereikt, haalde het niet, omdat enkele leden van Gantz' eigen Blauw-Wit partij dwars lagen en Gantz zich toen ook maar terugtrok. 

Door dit onheugelijke feit werd automatisch het parlement ontbonden en.werd  de regering demissionair. Israel gaat nu naar de stembus op 23 maart. Dat is voor de vierde keer in minder dan twee jaar. En geen van de vorige verkiezingen heeft een levensvatbare regering opgeleverd.

Of dat ditmaal wel gaat gebeuren is de grote vraag.

CIDI schaart zich definitief aan de kant van de verkrachters van het recht

Het zou haast grappig zijn als het niet zo godvergeten schofterig zou zijn. Jarenlang heeft het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI) besteed aan het ''uitleggen'' van het Israelische beleid ten aanzien van vrede en de door Israel bezette  gebieden. Uitleggen, jawel. Het idee was dat als dat beleid maar goed zou worden begrepen, de kritiek op Israel wel zou verstommen. Het CIDI had er aanvankelijk best succes mee. Dat werd minder toen de lijn ook werd voortgezet nadat Israel doorging met het illegaal bouwen van nederzettingen, en het CIDI zich ging opwerpen als de instantie die ook dáárvoor begrip probeerde op te brengen. (Bijvoorbeeld in 2010 toen een aantal leiders van nederzettingen als onderdeel van een delegatie van burgemeesters tegen de zin van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten Nederland wilde bezoeken). Ditmaal gaat het CIDI echter weer een stapje verder en zet de zaken op zijn kop. Nu lapt het niet alleen meer het internationale recht aan zijn laars, maar het valt degenen die het voor dat recht opnemen zelf rechtstreeks aan. Want wat lezen we op 18-12-2020 op de CIDI-site:

''Nederland ondersteunt illegale Palestijnse bouwprojecten''. 

Illegale bouwprojecten. Nee maar, foei, stout van Nederland. Of wacht, .....hoe zat dat ook alweer met bouwpojecten op de bezette Westelijke Jordaanoever? Met name in het ''C-gebied'' (Area C), de 61 % van het Westoever die valt onder volledig Israelisch bestuur volgens het uit 1995 stammende ''Interim Akkoord'' van Oslo, (een akkoord dat in 1997 zou hebben moeten worden omgezet in een defintief verdrag tussen Israel en de Palestijnen). Een gebied waarin ook het merendeel van de Israelische nederzettingen ligt? De World Bank zegt er in een rapport uit 2014 het volgende over:

Less than 1 percent of Area C, which is already built up, is designated by the Israeli authorities for Palestinian use; the remainder is heavily restricted or off-limits to Palestinians, with 68 percent reserved for Israeli settlements, c. 21 percent for closed military zones, and c. 9 percent for nature reserves (approximately 10 percent of the West Bank, 86 percent of which lies in Area C). These areas are not mutually exclusive, and overlap in some cases. In practice (mijn cursivering) it is virtually impossible for Palestinians to obtain construction permits for residential or economic purposes, even within existing Palestinian villages in Area C: The application process has been described by an earlier World Bank report (2008) as fraught with “ambiguity, complexity and high cost.” The same is true for the extraction of natural resources and development of public infrastructure.  

Simplisme in het NIW

Het jongste nummer van het Nieuw Israelietisch Weekblad (NIW) is interessante lectuur. Niet zozeer door wat de redactie geschreven heeft echter - die loopt namelijk stevig achter de feiten aan. Bart Schut schreef - alsnog - een opsomming van wat er door andere media op het gebied van antisemitisme boven water is gebracht over de partij van Baudet. En hoofdredactrice Esther Voet plaatste een stukje waarin ze zich verweert tegen de Volkskrant, dat nog eens pijnlijk duidelijk maakte dat het NIW Baudet aan de borst koesterde en pas heel laat en nogal dubbelzinnig tegen hem stelling nam. Nee, wat interessant is zijn twee columns. Eén van Eddo Verdoner, en één van Frits Barend.

Om met Verdoner te beginnen, de huidige ''leider'' van joods Nederland (hij is voorzitter van het overkoepelende Centraal Joods Overleg), is boos dat zijn partij, de PvdA (en ook alle alle linkse partijen plus PvdD en DENK in de Tweede Kamer) niet lang geleden tegen een motie stemden van de PVVer De Roon. Daarin werden de ''dankzij Trump'' bereikte ''Abraham-akkoorden'' tussen Israel, de Emiraten en Bahrein toegejuicht als bijdrage aan vrede. Volgens Verdoner was dat tegenstemmen ''een politieke blunder''. Iedereen is immers voor vrede volgens hem. En die vrede was ''niet minder dan historisch'' en goed voor iedereen. Ook voor de Palestijnen, ''al is het maar omdat de annexatie nu geen doorgang vindt".  ''Is het echt zo erg te erkennen dat Trump zo nu en dan iets goeds heeft gedaan?'' vroeg hij zich af. Maar het feit dat Netanyahu vrijwel direct zei dat de annexatie alleen is uitgesteld liet Verdoner onvermeld.

De fout van joodse organisaties: ze vielen uiteindelijk alleen over Baudets antisemitisme

De neergang van Thierry Baudet heeft wat rumoer veroorzaakt in joods-Nederland. Dat hield men hem voor een bondgenoot, een vriend, een medestrijder tegen de de mensen die kritische dingen zeggen over Israel. Dat wás Baudet natuurlijk ook. In zijn nationalistische wereldbeeld was best  plaats voor een ander volk dat te vuur en te zwaard zijn homogeniteit wil bewaren, ook al was het niet boreaal. Dat zich  in zijn strijd niet al te veel gelegen liet liggen aan internationale wetten en bezwaren. Mensenrechten en internatiopnale wetten, daar was Thiery ook niet zo voor.     

Maar ja, toen bleek dat in zijn jeugdbeweging ook antisemitische en nazistische sympathieën de ronde deden. Vervolgens kwam uit - wie had dat nou ooit gedacht - dat Baudet zelf ook niet vies was van  anti-joodse complot-theorieën en antisemitische terminologie. Dat leidde tot zijn val en het CIDI en het NIW deden vervolgen of het ze niet aanging. Beide hadden het Forum aan hun borst gekoesterd. Beide wilden ze - begrijpelijkerwijze - ook niet graag toegeven dat ze het fout hadden gehad. Het NIW schreef stukjes dat je toch maar moet uitkijken want antisemitisme is overal, ter rechterzijde, en ook vooral bij links. Later zei de redactie dat  ze ook de afgelopen jaren ''tientallen'' stukken hadden geschreven om te waarschuwen tegen antisemitisme van rechts. Helaas echter was daar maar eentje kritisch van over Baudet, en dat verscheen heel recent. Baudet had bovendien ruim de gelegenheid gekregen om het weer te ontkrachten. 

De reactie van het CIDI bestond uit een stuk van directeur Hanna Luden in Trouw, dat jammer genoeg  ongeveer samenviel met Baudets val. Vervolgens verscheen ook een lang betoog dat het CIDI de afgelopen zomer omstandig had geprobeerd zicht te krijgen op de antisemitische toestanden bij de jeugd van Baudet. Helaas was dat niet gelukt. Het Forum zag het niet zo zitten. Het CIDI schreef dit overigens niet zelf. Het stond op Jonet.nl  dat tegenwoordig subsidie krijgt van het Centraal Joods Overleg, het - niet-democratisch gekozen college van  leiders van joods Nederland en nu een soort CJO-orgaan is.