(Foto al-Haq)
Het kon niet uitblijven, na de Israelische mensenrechtenorganisatie B'tselem, en na haar internationale collega-organisatie Human Rights Watch, heeft ook Amnesty International nu een rapport uitgebracht waarin het Israelische systeem wordt gekenschetst als een ''apartheidsregime''. Het telt 275 pagina's en heeft als titel ''Israels apartheid jegens de Palestijnen, een wreed systeem van overheersing en misdaden tegen de menselijkheid''. Amnesty doet daarin een beroep op landen die banden hebben met Israel het bestaan van dat apartheidssysteem eindelijk onder ogen te zien en alle diplomatieke en andere middelen in te zetten om Israel te bewegen het beleid om te buigen. Die staten zouden hun samenwerking met Israel tegen het licht moeten houden en moeten afzien van de levering van militair materieel. En tenslotte zouden zij een verbod moeten instellen op import van goederen vanuit de Israelische nederzettingen.
In de inleidende samenvatting grijpt Amnesty de algemene staking aan van Palestijnen in Israel en de bezette gebieden, die uitbrak in mei 2021 nadat zeven families uit hun huizen in de wijk Sheikh Jarrah dreigden te worden gezet, als binnenkomer en voorbeeld. In Israel sloten Palestijnen toen hun winkels, restaurants, kantoren en scholen en verlieten zij hun bouwplaatsen. Dat werd beantwoord met het in het wilde weg massaal arresteren van mensen, en het verstoren van demonstraties op de manier zoals dat al jaren gebeurt met Palestijnse demonstraties: met bruut geweld, traangas en flitsgranaten, en met waterkanonnen gevuld met het stinkende ''skunk water'' dat nauwelijks met wassen is te verwijderen.
Op de Westoever werden eveneens veel arrestaties verricht, en liep het dodental fors op. Vanuit Gaza werd een aantal raketten gelanceerd, waarop een 11-daagse militaire campagne volgde waarbij honderden werden gedood en gewond, woonwijken werden bestookt zonder waarschuwingen vooraf, tienduizenden ontheemd raakten en essentiële infrastructuur werd beschadigd, zodat de chronische humanitaire crisis als gevolg van de jarenlange, onwettige Israelische blokkade nog werd verergerd.
Voor de Palestijnen waar ze ook wonen, in Gaza, de bezette gebieden,en Oost-Jeruzalem, zowel als in de ''gemengde steden'' in Israel, waren deze uitingen van discriminerend en excessief geweld een uiting van het bestaande systeem van Israelische onderdrukking en overheersing, aldus Amnesty. Een systeem waarbij een variabele mate van onderdrukking wordt gehanteerd afhankelijk van de status van de Palestijnen en de diverse enclaves waar ze tegenwoordig in wonen. Het tast hun rechten op verschillende manieren aan met als uiteindelijke doel het vestigen en handhaven van een Israelische hegemonie in alle gebieden die Israel controleert.
Palestijnen, zegt Amnesty, vragen al zo'n 20 jaar om meer begrip voor de manier waarop Israel apartheid praktiseert. Ze waren ook de eersten die daar tegenover de VN over begonnen. Palestijnse mensenrechtenorganisaties volgden en later ook Israelische. Amnesty heeft nu inmiddels ook de Israelische wetten, voorschriften en praktijken geanalyseerd om te zien of ze beantwoorden aan de definitie van Apartheid die is geformuleerd door de Verenigde Naties. Volgens die definitie is apartheid de dominantie van een bevolkingsgroep over een andere bevolkingsgroep, die daarbij wordt gediscrimineerd en van zijn rechten beroofd. In Israel/Palestina gebeurt dat door middel van ''territoriale opdelingen'', segregatie en het onthouden van gelijkheid en een nationale status, door belemmeringen van de bewegingsvrijheid, discriminerende wetten omtrent familiehereniging,en het afpakken van land en eigendommen. En verder via het verhinderen van normale Palestijnse menselijke ontwikkeling en het ontkennen van hun sociale en economische rechten. Amnesty documenteerde daarnaast ernstige mensenrechtenschendingen en daden in strijd met het internationale recht en tegen de menselijkheid jegens de Palestijnse bevolking met de bedoeling het systeem van dominantie en onderdrukking in stand te houden.
Agnes Callamard, de secretaris-generaal van Amnesty zegt het zo; "Ons rapport onthult de ware draagwijdte van Israels apartheidsregime. Palestijnen of ze nu wonen in Gaza, Oost-Jeruzalem en de rest van de Westoever of in Israel zelf, ze worden behandeld als een minderwaardige raciale groep en hun rechten worden hen systematisch onthouden. Wij hebben gevonden dat Israels wrede politiek van segregatie, ontneming van eigendomsrechten en uitsluiting in alle gebieden onder Israels controle, duidelijk neerkomt op apartheid.''
De Israelische reactie op het rapport was, zoals mocht worden verwacht. Het ministerie van Buitenalndse Zaken noemde het een rapport waarin zaken selectief en zonder context bij elkaar waren geplaatst om het apartheid te kunnen noemen. Volgens de woordvoerder was het een vooropgezette poging om Israel in diskrediet te brengen. Het bekritiseerde volgens hem niet de bezetting maar trok Israels bestaansrecht in twijfel als een Joodse staat. Een dag eerder al had het ministerie het ''een vals rapport'' genoemd dat ''dubbele standaarden hanteerde. Precies de elementen waaruit modern antismitisme bestaat'', aldus het ministerie van Yair Lapid.
Ach ja, lekker makkelijk. Niet Israel zit ernaast, de hele rest van de wereld is gewoon antisemiet.
In de inleidende samenvatting grijpt Amnesty de algemene staking aan van Palestijnen in Israel en de bezette gebieden, die uitbrak in mei 2021 nadat zeven families uit hun huizen in de wijk Sheikh Jarrah dreigden te worden gezet, als binnenkomer en voorbeeld. In Israel sloten Palestijnen toen hun winkels, restaurants, kantoren en scholen en verlieten zij hun bouwplaatsen. Dat werd beantwoord met het in het wilde weg massaal arresteren van mensen, en het verstoren van demonstraties op de manier zoals dat al jaren gebeurt met Palestijnse demonstraties: met bruut geweld, traangas en flitsgranaten, en met waterkanonnen gevuld met het stinkende ''skunk water'' dat nauwelijks met wassen is te verwijderen.
Op de Westoever werden eveneens veel arrestaties verricht, en liep het dodental fors op. Vanuit Gaza werd een aantal raketten gelanceerd, waarop een 11-daagse militaire campagne volgde waarbij honderden werden gedood en gewond, woonwijken werden bestookt zonder waarschuwingen vooraf, tienduizenden ontheemd raakten en essentiële infrastructuur werd beschadigd, zodat de chronische humanitaire crisis als gevolg van de jarenlange, onwettige Israelische blokkade nog werd verergerd.
Voor de Palestijnen waar ze ook wonen, in Gaza, de bezette gebieden,en Oost-Jeruzalem, zowel als in de ''gemengde steden'' in Israel, waren deze uitingen van discriminerend en excessief geweld een uiting van het bestaande systeem van Israelische onderdrukking en overheersing, aldus Amnesty. Een systeem waarbij een variabele mate van onderdrukking wordt gehanteerd afhankelijk van de status van de Palestijnen en de diverse enclaves waar ze tegenwoordig in wonen. Het tast hun rechten op verschillende manieren aan met als uiteindelijke doel het vestigen en handhaven van een Israelische hegemonie in alle gebieden die Israel controleert.
Palestijnen, zegt Amnesty, vragen al zo'n 20 jaar om meer begrip voor de manier waarop Israel apartheid praktiseert. Ze waren ook de eersten die daar tegenover de VN over begonnen. Palestijnse mensenrechtenorganisaties volgden en later ook Israelische. Amnesty heeft nu inmiddels ook de Israelische wetten, voorschriften en praktijken geanalyseerd om te zien of ze beantwoorden aan de definitie van Apartheid die is geformuleerd door de Verenigde Naties. Volgens die definitie is apartheid de dominantie van een bevolkingsgroep over een andere bevolkingsgroep, die daarbij wordt gediscrimineerd en van zijn rechten beroofd. In Israel/Palestina gebeurt dat door middel van ''territoriale opdelingen'', segregatie en het onthouden van gelijkheid en een nationale status, door belemmeringen van de bewegingsvrijheid, discriminerende wetten omtrent familiehereniging,en het afpakken van land en eigendommen. En verder via het verhinderen van normale Palestijnse menselijke ontwikkeling en het ontkennen van hun sociale en economische rechten. Amnesty documenteerde daarnaast ernstige mensenrechtenschendingen en daden in strijd met het internationale recht en tegen de menselijkheid jegens de Palestijnse bevolking met de bedoeling het systeem van dominantie en onderdrukking in stand te houden.
Agnes Callamard, de secretaris-generaal van Amnesty zegt het zo; "Ons rapport onthult de ware draagwijdte van Israels apartheidsregime. Palestijnen of ze nu wonen in Gaza, Oost-Jeruzalem en de rest van de Westoever of in Israel zelf, ze worden behandeld als een minderwaardige raciale groep en hun rechten worden hen systematisch onthouden. Wij hebben gevonden dat Israels wrede politiek van segregatie, ontneming van eigendomsrechten en uitsluiting in alle gebieden onder Israels controle, duidelijk neerkomt op apartheid.''
De Israelische reactie op het rapport was, zoals mocht worden verwacht. Het ministerie van Buitenalndse Zaken noemde het een rapport waarin zaken selectief en zonder context bij elkaar waren geplaatst om het apartheid te kunnen noemen. Volgens de woordvoerder was het een vooropgezette poging om Israel in diskrediet te brengen. Het bekritiseerde volgens hem niet de bezetting maar trok Israels bestaansrecht in twijfel als een Joodse staat. Een dag eerder al had het ministerie het ''een vals rapport'' genoemd dat ''dubbele standaarden hanteerde. Precies de elementen waaruit modern antismitisme bestaat'', aldus het ministerie van Yair Lapid.
Ach ja, lekker makkelijk. Niet Israel zit ernaast, de hele rest van de wereld is gewoon antisemiet.
1 opmerking:
Als 9 van de 10 zeggen dat het zo is en 1 dat het niet zo is, hebben volgens jou dus 9 gelijk.
Er is een filosoof aan jou verloren gegaan, Hijmans
Een reactie posten