Ik zal er toch aan moeten geloven: commentaar geven op de onzin die Trump heeft uitgekraamd en die door een supertevreden grijnzende Netanyahu werd toegejuicht. Het is gek maar het is niet zo makkelijk om het op een goede manier af te fakkelen. Het was, laten we het daar over eens zijn, totale lauwe kul, totale nonsens, de natte droom van een platvloerse handelaar in onroerend goed, die naast Groenland, Canada en het Panamakanaal nu ook zijn vette vingers naar Gaza uitstrekt. Hoe krijgt 'ie het in godsnaam voor elkaar deze kleffe borrelpraat te verkopen en hoe is het mogelijk dat de hij niet door zijn staf en medewerkers niet keihard wordt uitgelachen?
Laten we op een rijtje zetten waar hij mee aan de gang ging. Allereerst: de bevolking van Gaza moet daar weg. De bevolking zelf heeft daar niets over te zeggen, en dat is dus etnische zuivering, een internationaal bestaande ernstige (oorlogs)misdaad. Verder wil hij het gebied dan zelf overnemen en er ''mooie dingen'' mee doen. Dat is dus gebied van een derde staat, namelijk Palestina dat hij wederrechtelijk inpikt. Hij wil er een Rivièra aan de Middellandse Zee van maken, waar iedereen van zal opkijken, al zijn dat natuurlijk niet de Palestijnen, want die wonen dan al verspreid over een heleboel landen en het is duidelijk dat er op hun terugkomst niet wordt gerekend. Dat heet gedwongen verhuizing en ook dat is een ook een (oorlogs)misdaad.
Het gebied is maandenlang dagelijks gebombardeerd door Israel dat er een maandlandschap van heeft gemaakt. Israel zal zeker aansprakelijk worden gesteld om te betalen voor het herstel, maar Trump laadt de medeplichtigheid daaraan nu op zijn schouders als mede dader aan de afwikkeling van het conflict. En Amerika zat er al tot over zijn oren in, als de voornaamste leverancier van hardware en zware bommen en e vier keer afstemmen van resoluties waarin om een bestand werd gevaagd. Het was al medeplichtig aan de genocide.
Dan hebben we nog niets gezegd over de gasvelden voor de kust van Gaza, die dan ook - zonder toestemming van de eigenlijke belanghebbenden - in handen van de VS zouden komen. Een simpele diefstal. En tenslotte stelt hij zich met zijn zogenaamd joviale gebaar lijnrecht op tegen ongeveer iedereen in het Midden-Oosten, want Jan en alleman hebben daar al uitgebreid hun afschuw laten blijken - inclusief de Saudi's die Trump zo graag wilde paaien om een nieuw Abraham-akkoord met de Israeli's te sluiten.
Het is een onontwarbare puinhoop op deze manier, die uiterst gevaarlijk is voor de toekomst van het Midden-Oosten. Maar wat weer wel een mooie bijkomstigheid is, is dat de Israelische reacties nog eens te meer de belachelijke opstelling van dat land heel erg goed lieten zien. Netanyahu's roofdieren lachje tijdens Trumps persconferentie, en zijn verrassende enthousiasme maakte duidelijk dat dit een soort oplossing is waarvan ze altijd hebben gedroomd: dat de rotzooi die ze hebben gemaakt door een ander wordt opgeruimd die meteen de Palestijnen gewoon helemaal laat verdwijnen. Niet minder dan zo'n 70 procent van de Israeli's droomt kennelijk dezelfde droom, dat we dat dan ook weer weten. Minister Katz van Defensie gaf onmiddellijk opdracht aan het leger om plannen uit te werken dat iedereen die weg wil ook de kans krijgt - en dat terwijl de Palestijnen al jaren de grootst mogelijke moeite moeten doen om de Gaza-strook te kunnen verlaten en nu eerst 15 maanden letterlijk opgesloten zaten en mochten hopen dat de bommen hen in godsnaam niet zouden treffen of -asl het toch gebeurde - hen hopelijk niet al te erg zouden verwonden. En passant verordonneerde hij dat een man van de veiligheidsdienst die had opgemerkt dat de spanningen in de Arabische wereld door Trumps besluit zouden kunnen oplopen, een officiële berisping kreeg. De man ging namelijk in tegen de lijn van de regering.
Minister Sa'ar van Buitenlandse Zaken liet zich ook niet onbetuigd. Hij maakte bekend dat Israel zich terugtrok uit de Mensenrechtencommissie van het Hoge Commissariaat van de UNHCR. Amerika had dat al eerder gedaan. In een brief liet hij weten dat de commissie er een gewoonte van maakte om kritiek op Israel te leveren - het was gewoon een antisemitisch orgaan. De UNHCR reageerde met een korte opmerking dat Israel in de commissie was gekozen en zich niet kon terugtrekken. Waarop Israel liet weten dat het niet meer aan de beraadslagingen zou deelnemen.
Het gaat daar lekker in Jodonië. Met een variatie op een oude spreuk van Koot en Bie (geen gezeik iedereen rijk) zou je kunnen zeggen: mij een biet, iedereen antisemiet. Op die manier kom je van het gelazer af. Op dezelfde manier was er gereageerd toen op 8 januari de Israelische afdeling van Amnesty te horen had gekregen dat ze voor anderhalf jaar in de ban waren gedaan omdat ze tegen de algehele lijn van Amnesty ingingen en bijvoorbeeld verkondigden dat Apartheid in Israel niet voorkomt. Geloof het of niet, echt iedereen is antisemiet.
Er was natuurlijk ook de maatregel van Trump tegen het Internationaal Strafhof ICC, die eveneens door Israel van harte werd toegejuicht (u begrijpt, het ICC is antisemiet want heeft de arrestatie van Netanyahu en Galland gelast) maar waar 163 andere landen stelling tegen namen, terwijl er wordt gezocht naar mogelijkheden het betalingsverkeer van het ICC toch te laten functioneren. Dit wordt nog vervolgd. Maar voorlopig mogen we constateren dat het kabinet-Schoof met minister van Buitenlandse Zaken Veldkamp de ingrepen van Trump tegen het ICC alleen maar heeft betreurd. Het zal ook eens een keer niet. Betreurd! Stelletje slampampers en hielenlikkers. Veldkamp, je roept een ambassadeur in zo'n geval op het matje, want alleen dan maak je een gebaar. En trouwens je kan het ook kracht bijzetten door meteen de bijdrage aan UNRWA te hervatten. Mijn god, wat een gepruts.
En intussen weten we nog steeds niet of het staakt-het vuren de tweede termijn gaat overleven, wat toch het eigenlijke onderwerp was van de ontmoeting Netanyahu -Trump....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten