Nog een Palestijns slachtoffer, en een arrestatie van een mensenrechtenactivist

Het aantal Palestijnen dat in de eerste week van maart door Israeli's is doodgeschoten moet met terugwerkende kracht van zes naar zeven worden verhoogd. Dinsdag meldde ik de namen en omstandigheden van zes jongeren (onder wie ook een kind) die in één week stierven door kogels van militairen of de politie, vandaag,woensdag, stierf een zevende.Het was de 23-jarige Ahmad Hikmat Seif uit het dorp Burqa bij Nablus. Hij werd tijdens een demonstratie op 1 maart in Burqa in solidariteit met gevangenen in de Israelische gevangenissen door drie kogels getroffen in buik en rug. Vanmorgen overleed hij aan die verwondingen in een ziekenhuis in Nablus waarhij al meer dan een week werd verpleegd.
Ik ben me ervan bewust dat al deze gevallen van standrechtelijke executies (dat zijn het in alle gevallen, ook in die gevallen waarin sprake is van een aanval of een dreiging van een aanval, omdat dat in die gevallen altijd wordt beantwoord met disproportioneel geweld, zeg maar: dodelijke salvo's), een tamelijkeenzijdig en bloederig blog oplevert. Ik pik deze gevallen er echter uit, omdat ik het onverteerbaar vindt dat de rest van de wereld dit laat passeren. Terwijl er dus wèl fel wordt gereageerd als Ukraine wordt aangevallen,enaanval waarin in gecincentreerde vorm hetzelfde wordt gedaan in twee weken als in Palestina in 55 jaar: het verwoesten van gebouwen, het ontkennen van een eigen nationale identiteit en het doden van mensen.
Een andere reden waarom dit blog eenzijdig isbgeworden is dat er te veel gebeurt. Huizen worden dagelijks gesloopt, Palestijnen worden minimaal wekelijks doodgeschoten, mensen worden zonder duidelijke redenen opgepakt en vaak langdurig (vaak zonder een echt proces waarin ze zich kunnen verdedigen, op administratieve gronden heet dat) in de gevangenis gestopt, land wordt ingepikt en de erop gebouwde nederzettingen breiden zich regelmatig uit. Kolonisten vallen dagelijks Palestijnen aan, doden dieren en soms mensen, vernielen eigendommen als huizen, gewassen, auto's en wat al niet en dat zonder te worden gepakt, laat staan gestraft. Ik heb - op dit moment - gewoon niet genoeg tijd om dat allemaal te volgen en te vermelden. Eigenlijk is trouwens Twitter zo'n beetje nog het enige medium waarop het allemaal langs komt.

Mensenrechtenactivist

Hamouri (Foto Wikipedia)

Maar vandaag maak ik echter wel een uitzondering. Voor een arrestatie en wel die van Salah Hamouri, advocaat van de menserechtenorganisatie (speciaal voor gevangenen) Addameer. Hamouri werd in de vroege ochtend van 7 maart van zijn bed gelicht en overgebracht naar de gevangenis in de nederzetting Ofer.Hamouri (36) die behalve Palestijn ook Frans staatsburger is), is vanaf dat hij een 19-jarige student was in 2005 door de Israeli's achtervolgd. Hij werd in dat jaar opgepakt en drie jaar vastgehouden op beschuldigingen dat hij lid was van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) en te maken had gehad met de moord op de Israelische minister van Toerisme, generaal Rahavam Zeëvi. Ook zou hij iemand kennen die plannen had om de Sefardische opperrabbijn Ovadia Yoseef te vermoorden en er mogelijk zelfs bij betrokken zijn geweest. Na die drie jaar gevangenschap kreeg hij te horen dat hij 14 jaar zou krijgen als hij niet bekende. Op aanraden van zijn advocate Lea Tsemel besloot hij toen maar tot een ''plea bargain'' (een bekentenis in ruil voor strafvermindering,Een werkwijze die Israel vaker onderdreiging met zware strraffen afdwingt en die op die manier personen ''criminaliseert''). In ruil voor zijn ''bekentenis'' lid van het PFLP te zijnkreeg hij toen zeven jaar.
Daarna stond hij te boek als ''terrorist''. Hij werd regelmatig aangehouden, kreeg meermalen ''administratieve detentie'' opgelegd, evenals uitreisverboden en hoge boetes. Verleden jaar werd zijn Franse vrouw Elsa Lefort het land uitgezet. In oktober vorig jaar werd bovendien zijn inwonerschap van Jeruzalem ingetrokken en werd hij uit de stad gedeporteerd. In december weigerde het Israelische hooggerechtshof de beroepen die de beweging HaMoked en Hamouri's advocate Lea Tsemel tegen deze onwettige maatregel hadden ingesteld, in behandeling te nemen. Op 24 februari verklaarde de Procureur-generaal zich ook tegen de beroepen op grond van ''geheime informatie'' van het ministerie van Binnenlandse Zaken die zou onthullen dat Namouri een ''veiligheidsrisico'' is.
Ondertussen had het Citizens Lab in Ontario (Canada) samen met Amnesty International in november ook nog eens vastgesteld dat Namouri's telefoon, samen met de telefoons van vijf andere Palestijnse mensenrechtenactivisten, was geïnfecteerd met de Pegasus-afluistersoftware van het Israelische bedrijf NSO die zoals bekend ongemerkt de volledig regie over de telefoon kan overnemen en zelfs op die manier opnames van gesprekken en gebeurtenissen kan registreren. Hamouri was van plan over deze zaak een strafklacht aanhangig te maken in Frankrijk. Hte is de vraag of dat nu kan doorgaan. Het is de moeite waard de zaak van Hamouri te blijven volgen. Ook is de vraag van belang of Frankrijk (dat in de persoon van president Macron als eens tussenbeide kwam) ook in dit geval te hulp zal komen.

P.S,  Hamouri is donderdag tot vier maanden administratieve detentie veroordeeld. Uiteraard weet hij niet waarom hij die straf heeft gekregen, want dat is bij administratieve detentie altijd geheim. Je kunt je er daarom ook niet tegen verdedigen. Maar er is wel een vermoeden: eerder deze week schreef hij in Jacobin dat Israel geen middel onbeproefd laat om hem het land uit te werken.