Ibrahim Shaham werd om half vier's ochtends wakker omdat er op een rare manier op deur werd geklopt. Een paar seconden later werd de deur eruit geblazen. Soldaten van de grenspolitie drongen het appartement binnen en openden het vuur op zijn zoon Mohammed die naast hem stond. Hij werd in zijn hoofd getroffen.
''Mohammed moet hebben gedacht dat er dieven probeerden binnen te komen en is uit zijn bed gesprongen. Maar zodra hij daar stond bliezen ze de deur op en schoten ze hem in zijn hoofd met een wapen met een geluiddemper,'' zei z'n moeder. Ik schreewde naar de soldaten. Eén van hen vertelde me dat ze het verkeerde huis waren binnengevallen en dat ze bij vergissing hadden geschoten.Ik probeerde Mohammed te helpen en pakte zijn hand. Hij glimlachte naar me en maakte een vreemd kreunend geluid.Toen werd ik weggeduwd. Ze brachten ons naar het appartement van de buren,"zei de moeder.
Zijn vader zei dat hij meedere malen zijn zoons naam riep en probeerde te kijken hoe hij eraan toe was ''maar ze bonden onze handen en leidden ons naar het appartement van de buren''. Hij zei ook dat één kogel van vlakbij Mohammeds hoofd trof, maar twee andere raakten de muren. ''Als ik niet met mijn zoon Sanad dekking had gezocht achter een deur waren wij ook geraakt.''
Dit gebeurde in Kufr Aqab, ten noorden van het bezette Jeruzalem, in een wijk die door de Apartheidsmuur effectief een soort voorstadje van Ramallah is geworden, in een apartement op de derde verdieping. De familie werd veertig minuten vastghouden en al die tijd lag Mohammed te bloeden. Ze probeerden een ambulance te bellen.maar toen de soldaten weggingen namen ze Mohammed, bedekt met een lapstof mee, nadat hij ook de trap flink had bebloed. In de ochtend hoorden ze dat hij was overleden.
Zijn vader sprak het verhaal tegen dat de politie intussen in de wereld had gebracht, namelijk dat Mohammed hen met een mes te lijf had willen gaan. ''Om drie uur 's nachts slaapt niemand met een mes in zijn hand,'' zei hij. ''Volgens de Israelische verhalen heeft iedere Palestijn altijd een mes in zijn hand wat het zogenaamd rechtvaardigt hem te doden. Mijn zoon deed niets.''
Met Mohammed verloor de familie Saham haar voornaamste steunpilaar. Hij was de bijna oudste van vijf broers van wie er drie blind zijn: Sanad (23),Ahmed (20) en Rimas (12). Ze rekenden op zijn salaris, hij werkte in de bouw als monteur voor koeling en air-conditioning. Op 15 maart werd zijn neef Alaa gedood tijdens ongeregeldheden in het vluchtelingenkamp Qalandia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten