zaterdag 11 juli 2009

En toen lag de hele 'hasbara' truckendoos op straat

Nog maar net had ik geschreven over The Israel Project, the front office van de Amerikaans Joodse lobby AIPAC en zijn belachelijke uitspraak dat het verwijderen van Joodse nederzettingen van de Westoever neeerkomt op ethnic cleansing, of TIP is weer in het nieuws. Nota bene Newsweekpubliceert op zijn website de volledige, nooit voor de openbaarheid bedoelde, 116 pagina's tellende handleiding van TIP voor zijn actievoerders en voorlichters, die de wonderlijke titel draagt van 'Global Language Dictionary 2009'. Dit werkje - Property of the Israel Project. Not for distribution or publication 2009. - vertelt ons veel, zoniet alles over de techniek van wat in kringen van de zionist and Israel watchdogs 'hasbara' heet, letterlijk vertaald: voorlichting, maar in de praktijk beter te vertalen als indoctrinatie. Het is geschreven door Frank Luntz, een pr-corifee van de Republikeinse Partij en bedoeld voor een Amerikaans gehoor. Maar Nederlanders die wel eens een avondje van het CIDI of CIDI-Jongeren hebben meegemaakt zullen er veel in herkennen. Het is overigens - dit terzijde - wel voor mensen met een sterke maag, want door zijn hypocrisie en leugenachtigheid sterk de misselijkheid opwekkend.


Een kleine greep:
In het begin worden 25 Rules for Effective Communication gegeven en regel 1 is:
The first step to winning trust and friends for Israel is showing that you care about peace for BOTH Israelis and Palestinians and, in particular, a better future for every child. Indeed, the sequence of your conversation is critical and you must start with empathy for BOTH sides first. Open your conversation with strong proven messages such as:
“Israel is committed to a better future for everyone – Israelis and Palestinians alike. Israel wants the pain and suffering to end, and is committed to working with the Palestinians toward a peaceful, diplomatic solution where both sides can have a better future. Let this be a time of hope and opportunity for both the
Israeli and the Palestinian people.”

Inderdaad. Een ritje door de Westoever langs wat nederzettingen en Palestijnse dorpen en steden volstaat om te zien hoe hard Israël werkt aan een 'better future for BOTH Israelis and Palestinians'.

Ander punt. Luntz legt uit dat voor- en tegenstanders in het Israëlisch-Palestijnse dispuut elkaar maar al te vaak frontaal te lijf gaan. Nee, veel beter is het om de principes duidelijk te maken die de drijvende kacht zijn achter wat je zegt en denkt, dan win je sympathie:
“As a matter of principle, we believe that it is a basic right of children to be raised without hate. We ask the Palestinian leadership to end the culture of hate in Palestinian schools, 300 of which are named for suicide bombers. Palestinian leaders should take textbooks out of classrooms that show maps of the Middle East without Israel and that glorify terrorism.”
As a matter of principle, children should not be raised to want to kill others or themselves. Yet, day after day, Palestinian leadership pushes a culture of hate that encourages even small children to become suicide bombers. Iran-backed Hamas’s public television in Gaza uses Sesame Street–type programming to
glorify suicide bombers.
As a matter of principle, no child should be abused in such a way. Palestinian children deserve better.”

Jawel, hier gaan we mee met de door zulke onpartijdige instanties als MEMRI en Palestinian Media Watch van ex-Mossad-agent Itamar Marcus geleverde 'feiten' over schoolboeken en tv-series, die lang niet zo feitelijk zijn als TIP ons wil doen geloven. En trouwens, waar zijn de Israëlische schoolboeken met kaarten waarop Palestina, of zelfs maar de 'groene lijn' (de grens van ''67) staat aangegeven? Maar ok, het gaat om 'matters of principle'. Principes dat het niet goed is de 'andere kant' te haten en dat kinderen beter verdienen. Vandaar zeker dat Liebermans racistische partij de derde in grootte werd bij de laatste verkiezingen in Israël? En dat Israëlische troepen bijna nooit Palestijnse kinderen doden op de Westoever of in Gaza?

Clearly differentiate between the Palestinian people and Hamas. There is an immediate and clear distinction between the empathy Americans feel for the Palestinians and the scorn they direct at Palestinian leadership. Hamas is a terrorist organization – Americans get that already. But if it sounds like you are attacking the Palestinian people (even though they elected Hamas) rather than their leadership, you will lose public support.
Ja, wees voorzichtig hoe je het brengt, denk aan de gevoeligheden van je gehoor. Maar dit staaltje demagogie is vrij gevaarloos:
We know that the Palestinians deserve leaders who will care about the well being of their people, and who do not simply take hundreds of millions of dollars in assistance from America and Europe, put them in Swiss bank accounts, and use them to support terror instead of peace. The Palestinians need books, not bombs. They want roads, not rockets.”

En wat denken we hier van:
We may disagree about politics…But there is one fundamental principle that all peoples from all parts of the globe will agree on: civilized people do not target innocent women and children for death.”
Targeting innocent women and children for death, nee, dat deden die Israëlische leiders ook niet tijdens de campagne van 2006 in Libanon of de Cast Lead-operatie van december-januari 2009 in Gaza.

En tenslotte, als u niet al helemaal onpasselijk bent:
Don’t pretend that Israel is without mistakes or fault. It’s not true and no one believes it. Pretending Israel is free from errors does not pass the smell test. It will only make your listeners question the veracity of everything else you say.

Use humility. “I know that in trying to defend its children and citizens from terrorists that Israel has accidentally hurt innocent people. I know it, and I’m sorry for it. But what can Israel do to defend itself? If America had given up land for peace – and that land had been used for launching rockets at America, what would America do?


Bah. En nog eens bah...

Geen opmerkingen:

Een debat waar Israel tevreden op mag terugkijken, maar verder niemand

  Gottogottogot, wat een debat was dat debat in de Tweede Kamer over de gebeurtenissen van afgelopen donderdag. Het begint er al mee dat er ...