Het is heel erg een 'work in progress, de 'Tweede Revolutie' van Tahrir zoals het inmiddels al vaak genoemd wordt. En dat is ook één van de redenen dat ik er nog niet over heb geschreven. Om dit goed te volgen is haast een soort dagboekvorm nodig.
Het begon vrijdag 8 juli als een herhalingsoefening van de revolutie, een grote demonstratie om de militaire leiders van de Hoge militaire Raad (SCAF) en de regering te laten voelen hoe ontevreden ''het volk' (lees: de uitvoerders van de 25 januari revolutie) is over het gebrek aan voortgang bij de overgang naar democratie, de hap-snap bestuursmaatregelen, de trage zuiveringen van de resten van het oude regime, de trage voortgang van processen tegen Mubarak en zijn handlangers, en het verschijnsel dat opgepakte burgers voor militaire rechtbanken moeten verschijnen.
Honderdduizenden gaven gehoor aan de oproep te demonstreren. Tahrir werd gesloten voor alle verkeer, speciale veiligheidsploegen controleerden fouilleerden de mensen die het plein opkwamen en controleerden hun identiteitskaarten (in de loop van de dagen erna werden enkele mensen met wapens., dieven en drugsdealers opgepakt) en op het plein verschenen net als in februari weer tientallen tenten. In de steden Alexandrië, Suez, Mansoura, Fayyoum en Assiut waren eveneens demonstraties.
De eisen van de demonstranten kwamen volgens Al Ahram online hierop neer:
1) Onmiddellijke vrijlating van burgers die door militaire rechtbanken zijn berecht en een herziening van hun zaak voor civiele rechters, plus het afschaffen van de militaire rechtbanken. 2) Een speciale rechtbank moet zich buigen over de zaken van de mensen die verantwoordelijk waren voor de dood van de slachtoffers tijdens de 25 januari revolutie, en alle politiefunctionarissen die erbij betrokken waren dienen onmiddellijk te worden geschorst. 3) De huidige minister van binnenlandse zaken moet worden vervangen door een burger, daarna dient er een plan en tijdschema te komen voor volledige herstructurering van het ministerie van binnenlandse zaken uit te voeren onder juridische supervisie, 4) de huidige procureur-generaal moet worden vervangen door een algemeen gerespecteerd iemand, 5) Hosni Mubarak en zijn entourage moeten worden berecht voor hun misdaden jegens het Egyptische volk, 6) De huidige begroting dient te worden teruggetrokken en te worden vervangen door een begroting dat meer rekening houdt met de armen en die aan een publiek debat wordt onderworpen voor hij wordt aangenomen, 7) Er moet een duidelijke afbakening komen tussen de bevoegdheden van de militaire raad en die van het kabinet, zodanig dat de macht van het kabinet niet wordt ingeperkt. De premier moet de volledige bevoegdheid hebben staf en leden van zijn kabinet te benoemen, zodra dat kabinet is ontdaan van leden die banden hadden met het oude regime.
De dagen na vrijdag en zaterdag 8 en 9 juli hielden zowel de SCAF als premier Essam Sharaf toespraken waarover de demonstranten slecht te spreken waren. De SCAF herhaalde dat hij de zaak van vrije meningsuiting en democratie was toegedaan maar koppelde dat aan dreigementen jegens mensen die de publieke orde zouden verstoren. En Sharaf beloofde in twee redes voor de Egyptische staats-tv dat politiemensen die beschuldigd waren van het doden van demonstranten zouden worden ontslagen, dat nieuwe gouverneurs zouden worden benoemd, en dat er gezorgd zou worden voor de families van de bijna 900 mensen die werden gedood tijdens de opstand en ook voor hen die werden gewond. Verder beloofde hij dat hij zijn regering zou hervormen en ministers zou benoemen die meer in overeenstemming waren met de politieke, economische en sociale eisen van het volk.
Hoewel het plein sceptisch reageerde - en dinsdagavond een mars hield - werd woensdag een deel van de beloftes ingelost. Minister Mansour Eissawi van binnenlandse zaken maakte toen de overplaatsing bekend van 4000 politiemensen - de grootste herschikking uit de geschiedenis - en het ontslag van bijna 700 meest hoge politiefunctionarissen. Onder hen die werden ontslagen waren 505 generaals-majoor, onder wie 10 van de topmensen van hte ministerie, 82 kolonels en 82 ritmeesters. Volgens de Egyptische tv zouden 37 van de ontslagen functionarissen vervolging tegemoet kunnen zien voor het doden van demonstranten Eissawi zei overigens dat de sluipschutters die tijdens de opstand actief waren geweest niet onder de werknemers van het ministerie moesten worden gezocht. Daarvoor waren kennelijk anderen verantwoordelijk geweest.
De Hoge Raad van het Leger maakte intussen bekend dat het richtlijnen zal opstellen voor de vorming van de 100-man sterke constitutionele raad die na de parlementsverkiezingen moet worden gevormd om een nieuwe grondwet te schrijven. Met de richtlijnen zou moeten worden voorkomen dat islamisten daarin eventueel een te grote stem zouden krijgen,. zo meldt Al-Masry al-Youm. Andere beloften, zoals een hervorming van het kabinet laten nog op zich wachten, al werd al wel het ontslag bekend van de ineffectieve vice-premier Yehia al-Gamal. De 6 April protest beweging diende woensdag in een gesprek met premier Sharaf een lijst in van mensen die zij voor de regering in aanmerking vonden komen. Ook deed het nieuws de ronde dat de SCAF zou overwegen de parlementsverkiezingen uit te stellen tot oktober of november om de politieke partijen meer tijd te geven voor het voeren van een campagne.
Op Tahrir werd intussen de sit-in voortgezet. De tenten hebben elektriciteit afgetapt van de straatverlichting, er wordt gewerkt aan een school voor de kinderen, er is een bioscoop, en er werd getwittert dat de tent van de 6 April Beweging zelfs beschikt over een playstation (maar dat was misschien een grap). Duidelijk is dat de 'Tweede Revolutie' nog wel even zal aanhouden tot meer eisen zijn ingewilligd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten