Poort voor landbouwers in de ''Muur'' naar hun land. Dit is in de buurt van Qalqilya.
Israel heeft, zoals te verwachten was, een methode gevonden om het Palestijnse gebied dat ligt tussen de zogenoemde groene lijn en de diep in Palestijns gebied opgerichte ''Afscheidingsmuur'' stap voor stap in bezit te nemen. Het gaat om 137.000 dunam, oftewel 13.700 hectare (137 vierkante kilometer) Palestijns land. In de krant Haaretz bericht journaliste Amira Hass, dat het Israelische militaire gezag met de misleidende naam van ''Burgerbestuur'' in 2018 niet minder dan 72% van alle aanvragen voor vergunningen van mensen die land bezitten aan de andere kant van de "Muur'' om hun land te mogen bewerken, heeft geweigerd. In 2014 was dat niet meer dan 24%, wat natuurlijk ook al heel veel was. Behalve de aanvragen van eigenaren is er nog een andere aanvraag mogelijk: die van werknemer. Dat is voor arbeiders in dienst van de boer. Maar het ''burgerbestuur'' hanteert ook voor echtgenoten of kinderen van eigenaars het principe dat zij ''werknemers'' zijn. Ook in die categorie werd het merendeel van de aanvragen geweigerd.
Volgens het burgerbestuur werden 1,876 aanvragen voor vergunningen aan eigenaars toegekend, van een aantal van 7,187 in totaal. Bij de werknemersaanvragen was het opmerkelijk dat er in 2014 nog 24,424 waren, in 2017 nog 14,857 en in 2017 slechts 2,959. Daarvan werd ongeveer de helft niet toegekend. Amira Hass kreeg de cijfers van de mensenrechtenorganisatie HaMoked, die zelf bij het indienen van 1.400 aanvragen behulpzaam was.
HaMoked kreeg ook de redenen voor de weigeringen van het Burgerbestuur.In slechts 2,2% van de gevallen ging het om ''veiligheidsredenen. Een veel belangrijker andere reden was dat het Burgerbestuur een geheel eigen, originele rekenmethode heeft ingevoerd om de grootte te bepalen van de stukken land in eigendom. Palestijnen kennen een methode van het gezamenlijk bewerken en in eigendom hebben van grond. Vaak bewerken uitgebreide families grotere stukken die van een grootvader of overgrootvader zijn geweest en vaak nog zijn geregistreerd in diens naam. Het Burgerbestuur gaat hieraan geheel voorbij en heeft de maximale grootte van een voor bewerking in aanmerking komend stuk grond bepaald op 330 vierkante meter. En door de aanwezige grond te delen door het aantal mensen dat er rechten op doet gelden, zien veel eigenaars dat hun stukken ineens zijn gekrompen tot beneden de grens van 330 meter. Zodoende zijn ze niet meer cultiveerbaar, ook al staan er bomen of andere gewassen op en ook al werd het kavel tot voor kort bewerkt.
Los daarvan zijn er talloze andere bureaucratische redenen waarmee het Burgerbestuur aanvragen weigert. Ze variëren van ''een gebrek aan documentatie'', of ''onduidelijke band met het land'', via “onjuiste administratieve beschrijving'' naar aanduidingen dat het land ergens anders ligt dan in de zogenoemde ''seam zone'', het gebied tussen de Muur en de Groene Lijn, wat de echte grens is tussen Israel en het Palestijnse gebied. Het geeft een heleboel rompslomp, van het kastje naar de muur gestuurd worden en dat vaak ook met negatief resultaat. Andere redenen waarom de landen achter de "Muur'"langzaam ''verIsraeliseren'', zijn dat ze alleen bereikbaar zijn via speciale doorgangen voor landbouwers, die vaak grote omwegen nodig maken, van soms wel 20 km of meer, en dat deze doorgangen maar een beperkte aantal dagen open zijn, en dan nog niet eens van 's morgen vroeg tot het einde van de dag. Het verbouwen van groenten of graan is op deze manier niet echt mogelijk, en ook boomgaarden hebben zwaar te lijden van onkruidgroei en gebrek aan onderhoud. Op deze manier is de "Muur", zoals destijds ook meteen werd voorspeld, geen Muur voor het tegengaan van terreur en geweld, maar een Apartheidsmuur die het stelen van land wel heel makkelijk heeft gemaakt.
Of, zoals Jessica Montell, de directeur van HaMoked het zegt: Het Israelische hooggerechtshof heeft bepaald dat de eigenaars van het land het recht hebben hun land te bewerken, samen met hun familie en werknemers. Het leger berooft hen echter systematisch van dit grondrecht en beperkt de toegang van Palestijnse boeren tot de ''seam zone''. Met als gevolg dat ze hun rechten op het land geleidelijk verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten