Niet iedereen zal weten dat al een tijdje in Cairo zit. Ik arriveerde hier op 13 maart. Noha, mijn vriendin uit Alexandrië, een dag eerder. De planning was om een zogenaamd ''short stay'' visum (90 dagen) voor haar aan te vragen en in de tussentijd ook een zogenoemd A1 ''Inburgeringsexamen'' te doen. Ik had een door de gemeente Amsterdam ''geëcht'' aanvraagformulier (kosten 21 euro) in mijn tas. Als ze voor het examen zou slagen (kosten 150 euro) zouden we een MVV (Machtiging tot voorlopig verblijf) kunnen krijgen (kosten 174 euro). Anders alleen dat visum (80 euro). Met alleen dat visum zou ze na drie maanden weer terug moeten. Maar ze kon helemaal niet terug. Zodat we in dat geval samen drie maanden in een buitenlands EU-land zouden moeten blijven, waarna Nederland haar zou moeten accepteren (de zogenoemde ''België- route'', die op een sluikse manier de Nederlandse wet omzeilt).
Sorry, het verhaal is ingewuikkeld.Maar dat is niet mijn fout. Blijf vooral lezen. Dat het ingewikkeld is, komt doordat Nederland een ''inburgerringstraject ''eist. Dat is in andere EU-landen niet het geval. Daar kan je je partner of vrouw gewoon meenemen als er eenmaal sprake is van een een huwelijk of een overeenkomst. Maar in het gastvrije Nederland heb je daarvoor een visum nodig, een examen en een MVV.
Het probleem dat we hadden was niet alleen dat ik Noha naar Nederland wilde laten komen, maar ook dat ze in Egypte geen huis en geen werk meer had. Ze woonde tot voor kort nog bij haar familie -wat door de lage salarissen en de geldende zedelijkheidsmaatsstaven voor ongehuwde vrouwen normaal is in Egypte. En haar familie was tegen onze verhouding, ook alwas de bedoeling dat we zouden trouwen (wat wegens corona dus ook even wat is uitgesteld).Dat maakte dat er ruzie uitbrak en ze haar huis moest opgeven. En daardoor eigenlijk ook haar baan, we zouden immers een visum en zo aanvragen en al die dingen zijn in Cairo (afstand tot Alexandrië 2,5uur) zodat het onlogisch zou zijn op een flatje te gaan zitten in Alex.
Maar helaas, de Corona-crisis. Op de dag dat we een afspraak op de Nederlandse ambassade hadden ging de ambassade dicht. Hij is nog steeds dicht .Daarna gingen ook de grenzen dicht. Er waren nog wel een paar mogelijkheden om terug te vliegen, maar ik kon Noha niet alleen laten zonder geld op een (voor ons - o schande, niet gehuwden - te duur) gehuurd flatje. Ik belde een paar keer de ambassade en merkte pas later dat ik dan automatisch met Den Haag werd verbonden. Daar kreeg ik een kantine-medewerkster of zoiets aan de lijn, in ieder geval iemand die totaal van niets wist. Ik had willen horen of ergeen uitzonderingsmaatregelen waren, of Nederlanders in een lastige situatie geen hulp konden krijgen.
Nou nee hoor, we hadden allemaal last van Corona immers. Ik moest maar naar huis vliegen. Ik kon dan weer terug gaan en proberen voor Noha een visum aan te vragen als Corona voorbij was. Niets aan te doen. Kon ze intussen dat inburgeringsexamen doen? Nee, kon niet. De ambassade was immers dicht. We wensen u sterkte.
Twee weken geleden ontdekten we dat dat inburgeringsexamrengewoon wél kon. Ze gaf zich op en kreeg een betalingsverzoek. Ze heeft het inmiddels gedaan en vermoedelijk ook gehaald. Alleen horen we dat dan pas ergens half- of eind augustus.
En toen deed minister Grapperhaus eind vorige week de mededeling dat partners vanaf 27 juli een drie maanden (short stay) visum kunnen krijgen. Ze moeten dan wel eerst kunnen bewijzen bij elkaar te horen en een (in ons geval zinloos) retourticket kunnen laten zien. Eindelijk dus goed nieuws. Vandaag daarom toch nog maar even de ambassade gebeld. Om te horen waar en wanneer we dat visum kunnen aanvragen. Antwoord van Den Haag: het kan alleen als ze dat visum kan aanvragen, en dat kan ze niet want de ambassade is gesloten.''
''Ehh wat?? Grapperhaus zei dus zomaar wat? Een kulverhaal? Iets alleen voor de Bühne? ''
Antwoord uit Den Haag: ''U moet de site van de ambassade maar in de gaten houden, maar Egypte behoort wel tot de gevaarlijke landen. Het is dus daarom niet zeker wat er gaat gebeuren.''
Ik ben nu uitgepraat. Ik twijfel nu tussen een kort geding beginnen tegen de Nederlandse staat of om met Noha politiek asiel aan te vragen in Frankrijk. Ik ben er nog niet uit.
1 opmerking:
Ik duim voor jullie!
Een reactie posten