Op Foreign Policy, om preciezer te zijn the Middle East Channel, een speciale blog site van FP, schrijft de linkse, activistische advocaat Michael Sfard (zie kleine foto) een verhelderend stuk over de reden waarom de kolonisten, weliswaar wel protesteren, maar voor het overige zo rustig blijven onder de door de regering-Netanyahu-Barak afgekondigde bouwstop. Dat komt betoogt hij, omdat de kolonisten op ruimhartige compensatie kunnen rekenen van de regerng. En wel op drie manieren. Ik citeer: :
First, in three Israeli High Court petitions brought by Palestinian landowners, as well as Israeli human rights organizations and peace groups, demanding to enforce demolition orders issued against illegal houses built in four outposts, the government has altered its position significantly after the moratorium was declared. While its pre-moratorium position was that the demolition orders must indeed be carried out but that the court should leave it to the government to choose the timing, its post-moratorium position was that a survey of property rights should be carried out so that it may consider a retroactive legalization of the illegal houses. This new position was presented in the cases of Derech Ha'avot, Rechelim, Haresha, and Hayovel -- all outposts built illegally (even by Israel's own definition of what constitutes illegality in the occupied territories) and without official governmental approval.Dus: in het geval van de nederzettingen Derech Ha'avot, Rechelim, Haresha en Hayovel, zogenoemde 'illegal outposts' die ook volgens Israëls eigen opvattingen illegaal zijn (onder het internationale recht zijn natuurlijk alle nederzettingen illegaal) en die bovendien op grond van uitspraken van het Hooggerechtshof afgebroken zouden moeten worden, heeft de regering haar aanvankelijk opvatting dat die order moest worden uitgevoerd, gewijzigd. Er wordt nu aangedrongen op een nieuwe 'survey' om te kijken of de huizen echt op privé land van Palestijnen zijn gebouwd, een manier om ze eventueel alsnog legaal te kunnen verklaren. (Wat Sfard niet meldt is dat Ehud Barak eerder al beloofde de voorpost Hayovel voorlopig niet af te breken, nadat voor de tweede keer een daar wonende militair was gesneuveld, een majoor die onlangs omkwam in Gaza) .
Secondly, in about a dozen other petitions pending in the Israeli High Court of Justice, where demolition orders against illegal construction on private Palestinian land are at stake, and therefore legalization of those buildings is not an option, the government also made a significant position change. Its pre-moratorium position was that demolitions should be carried outEen tweede manier om - sinds de bouwstop van kracht is - van orders af te komen om voorposten af te breken., is dat de regering nu verklaart dat zij dat niet kan, omdat alle beschikbare krachten aangewend moeten worden om toezicht op de bouwstop te houden. Hierbij gaat het om een tiental 'voorposten'.
according to prioritization that is to yet be set. It took the government more than three years to present before the High Court the demolition enforcement priority principles it adopted. However, shortly afterward, the moratorium was declared and the government announced that during the moratorium period the priority document is suspended. Why? Because "all energy, resources and manpower is dedicated to the enforcement of the moratorium." Making sure the settlers do not build in violation of the moratorium, the government told the High Court, makes it impossible for us to deal with old illegal construction.
And finally, since the construction freeze was introduced, several major neighborhood plans for settlement where either approved or advanced in the relevant planning committees. Those plans include together thousands of housing units in extremely sensitive places, and some of them were pending for years while consecutive governments avoided advancing them. When negotiating the construction freeze, the U.S. administration did not listen to Israeli voices who repeatedly warned of the shortcomings in a construction freeze that did not include a planning freeze. The result, as anticipated, is severe, and its first signal arrived less than a week after the moratorium was declared: The West Bank planning committee approved a plan for a new neighborhood of 360 housing units in the Talmon settlement, deep in the West Bank. The plan retroactively Koshered 60 illegal houses already built and allowed the erection of hundreds of new ones. The plan was pending for years and the settlers have failed time and again to have it approved. In the same way other plans were advanced since the moratorium was declared, most of them far from the 1967 line and others in East Jerusalem.En tenslotte was er dan nog het feit dat verschillende uitbreiddingsplannen (warvan enkel die al langer 'hingen') tijdens de bouwstop werden aanvaard of naar een volgende planningsfase werden getild. Immers de bouwstop hield geen stop op de planning in. Op deze manier werd een week na de afkondiging van de bouwstop de bouw van 360 huizen in de nederzetting Talmon, diep in bezet gebied, goedgekeurd. Zestig al illegaal gebouwde huizen werden met terugwerkende kracht kosjer verklaard en de bouw van honderden nieuwe werd in principe goedgekeurd. Het ging om een plan dat al ouder was, maar waarvoor de kolonisten eerder steeds nu op het rekest hadden gekregen. Hetzelfde geldt voor diverse andere plannen over de zogenoemde 'groene lijn'; en andere in Oost-Jeruzalem.
En zo zien we dus maar weer dat de nederzettingenpolitiek een soort voortrollende moloch is, wat voor vreedzame (en soms ook verstandige) taal er ook uit Jeruzalem opklinkt, en wat voor mooie bouwstops, Road Maps of vertrouwenwekkende maatregelen er ook mogen worden afgekondigd. De één staats-oplossing komt dichter- en dichterbij.
(PS. Het stuk van Sfard is overgenomen op de blog Coteret. Daar staat bovendien een vertaald stuk van columnist Nahum Barnea over hetzelfde onderwerp)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten