Na de aanslag in B'nei Barak doodt Israel drie Palestijnen, 14 raken door kogels gewond

 
Sanad Abu Atiyeh (links) en Yazid Sa'adi (Wafa)

Israelische militairen van de'undercover eenheid Duvdevan' van de Golani-Brigade hebben in de vroege ochtend van donderdag een inval gedaan in Jenin en het vluchtelingenkamp Jenin op de Westoever om mensen te arresteren, Dat gebeurde in een reactie op de aanval van een dag eerder in B'nei Barak waarbij drie Israeli's en twee Ukraieners werden gedood werden gedood door twee Palestijnen uit Ja'bad bij Jenin.  

Nidal Juma'a Ja'afra

Volgens het Palestijnse persbureau Wafa kwamen de militairen van alle kanten en omsingelden zij huizen waarin zij familieleden oppakten van activisten die niet thuis waren. Volgens de krant Haaretz  ging het om families van leden van de Islamitische Jihad. De militairen stuitten op verzet van de Palestijnen in de betrokken buurten en reageerden met scherpe munitie en traangas. Haaretz meldt dat volgens het leger het vuur op hen was geopend. Het is niet mogelijk dat bevestigd te krijgen. Bij de beschietingen werden twee jonge Palestijnen doodgeschoten, de 17-jarige Sanad Abu Atiyeh en de 23-jarige Yazid Sa'adi. Nog 15 anderen raakten gewond, van wie 14 door kogelwonden. Drie van hen zijn levensgevaarlijk gewond. Eén Israelische militair raakte licht gewond.

Later op de ochtend werd ook de  30-jarige Nidal Juma'a Ja'afra uit Tarqumiyah gedood. Hij had volgens de Israelische lezing in een bus in de buurt van de nederzetting Efrat (niet ver van Bethlehem) een Israeli van 28 jaar gestoken met een schroevendraaier. De Israeli werd volgens Haaretz ernstig gewond. Nidal Ja'afra werd doodgeschoten door een Israelische burger. Premier Naftali Bennett had na de aanslag in B'nei Barak gezegd dat het voor Israeli's met een wapenvergunning nu de tijd was om het wapen ook te dragen. 

Woensdagavond waser ook volop sprake vn geweld door kolonisten die Palestijnen aanvielen. Bij Jericho werd de bij een checkpoint de 35-jarige taxichauffeur Mohammed Zbeidat het slachtoffer van zo'n aanval. Hij raakte gewond, zijn auto raakte beschadigd en zijn twee jonge dochtertjes die in de auto zaten raakten overstuur. Op weg nr. 60 tussen Bethlehem en Hebron openden kolonisten uit de nederzetting Migdal Oz hetvuur opPalestijnse auto's. Er waren geen berichten van gewonden. Bij het checkpoint al-Hamra in de Jordaanvallei werden auto's met stenen bekogeld. Van tenminste vijf auto's sneuvelden ruinten, adus activist Aref Daraghmeh. Op de wegen van Nablus naar Ramallah, naar Tulkarem en naar Qalqiliya, favoriete wegen voor kolonisten om op auto's te mikken, vielen volgens Ghassan Daghlas, die voor de PA dit soort dingen bijhoudt, niet minder dan 80 aanvallen te melden. Talloze auto's raakten beschadigd. 

Sommigen menen dat dit geweld van kolonisten uitwassen van een groepje heethoofden zijn. De regering treedt er echter vrijwel nooit tegen op en het aantal gevallen van vervolging is ridicuul laag, beneden de 3%. Volgens de Israelische mensenrechtenorganisatie B'tselem is er dan ook geen andere conclusie mogelijk dan dat dit gedrag van de kolonisten onderdeel is van een welbewust plan van de Israelische regering om zoveel mogelijk Palestijnen te verjagen, zodat hun land door Joden kan worden ingepikt. 

Derde aanslag op Israeli's in een week (5 doden) veroorzaakt lichte paniek

 
''Gunmen'' in de staten van Bnei Barak (Ma'an)

Voor de derde keer in een week is Israel dindag opgeschrikt door een schietpartij uitgevoerd door Palestijnen. Dit keer werden vijf mensen gedood door twee jonge Palestijnen uit Ja'bad, een dorp bij Jenin op de Westoever. Na met een auto te zijn afgeleverd renden ze met M-16  door de straten van B'nei Barak, een voorstad van Tel Aviv en schoten er drie Israeli's dood en, naar later bleek, ook twee 1Ukrainers die pas enkele dagen geleden in  Israel waren aangekomen. Hun namen zijn nog niet bekend gemaakt. De drie Israeli's waren de politieagent Amir Khoury (32), Ya'acov Shalom (36) de zoon van een Jemenitische rabbijn, en Avishai Yehezkel (30) een student van een religieuze hogeschool (yeshiva). Van de aanvallers werd de één doodgeschoten en de ander gearresteerd.

De aanslag heeft een ware paniek losgemaakt in Israel. Er wordt gevreesd voor een soort ''copy-cat'' rage, waarbij aanslagplegers simpelweg het voorbeeld van voorgangers gaan navolgen en op een onbewaakt moment ook ergens anders wat Israeli's gaan doodschieten. Eerdere aanslagen waren in Be'er Sheba waar een Bedoeïen vier mensen doodschoot, daarna werden zondag in Hadera twee (Arabische) politie-agenten doodgeschoten door een man uit Umm al-Fahm (net als Be'er Sheba een plaats in Israel zelf) en nu was er de schietpartij in B'nei Barak die werd uitgevoerd door een 26-jarige Palestijn uit Ja'bad op de Westoever, samen met een kameraad wiens identiteit niet bekend werd gemaakt. De vrees is des te groter omdat het vandaag - 30 maart - Yom al-Ard (Dag van het Land) is, de jaarlijkse herdenking van het feit dat de Israeli's in 1976 op deze dag zes ongewapende mensen doodschoten die demonstreerden tegen het voornemen om een grootscheepse onteigening van Arabische grond in Galilea door te voeren. De herdenking was in het verleden vaak een aanleiding voor clashes. En dan begint aan het einde van deze week ook nog eens de vastenmaand Ramadan. 

De Israeli's hebben op de geijkte manieren gereageerd. Elf doden is goed voor een kleine paniek. Niemand schijnt zich te realiseren dat dat nog altijd de helft is van de ruim 20 Palestijnen die sinds het begin van het jaar door Israelische militairen en politie zijn doodgeschoten. Er zijn extra militairen naar de Westoever gestuurd. In Umm al-Fahm zijn lukraak (?) 12 mensen opgepakt en nu in Ja'bad is een aantal familieleden van één van de daders in Bnei Barak ingerekend. Hun huis is al vast aangemerkt om opgeblazen te gaan worden. Verder heeft minister Gantz van Defensie president Abbas van de  Palestijnse Autoriteit onder druk gezet om de aanslag in Bnei Barak te veroordelen omdat Gantz anders een aantal verruimingen voor gelovigen om de Aqsa moskee te bezoeken tijdens Ramadan zou intrekken. (Abbas heeft de aanslag intussen veroordeeld). Verder wordt er in de Israelische kranten druk geschreven dat de veiligheidsdiensten hebben gefaald en de hoofdredacteur van één krant, de uiterst rechtse Jerusalem Post, refereerde op een suggestieve manier aan het feit dat Israel precies 20 jaar geleden - in het kader van de Tweede Initifada - de operatie ''Defensive Shield'' úitvoerde. Daarbij werd Arafat opgesloten in zijn (veroverde) Muqata',  terwijl Israelische troepen alle zogenaamd door de Palestijnse Autoriteit bestuurde steden binnentrok, en er tientallen, zoniet honderden Palestijnen doodde, honderden arresteerde, grootscheepse vernielingen aanrichtte en als klap op de vuurpijl tijdens een heftige strijd in het Jenin-kamp tientallen mensen doodde, soms in hun huizen, die in een groot gedeelte van het kamp met de grond gelijk werden gebulldozerd.

Wat ongeacht de aanslagen de afgelopen dagen gewoon doorging waren aanslagen van kolonisten op Palestijns bezit. In Jalud, bij Nablus, werden zondag vijf auto's van Palestijnen totaal verbrand (B'tselem), in Marda, een dorp bij Salfit, en verder ook in een aantal andere dorpen werden tientallen andere auto's deze afgelopen nacht beschadigd. In de buurt van Nablus werden dezelfde nacht 170 olijfbomen omgezaagd.

Israel organiseerde zionistische 'showtop' in de kibbutz van Ben Gurion

 
De graven van David ben Gurion en zijn vrouw in de kibbutz Sde Boker (foto 123rf, free for editorials)

Het was een fraaie top die Israel afgelopen zondag belegde met een paar landen waar het vredes- of 'Abraham-akkoorden' mee heeft gesloten. Na elkaar streken daar de ministers van Buitenlandse Zaken van Egypte, Marokko, Bahrain, en de Verenigde Arabische Emiraten neer om er samen met hun Israelische en Amerikaanse collega's Yair Lapid en Anthony Blinken een topconferentie te houden. Israel had daar een onwaarschijnlijke plaats voor uitgekozen: de kibbutz Sde Boker in de Negev van de eerste premier van Israel, David ben Gurion, de premier die ervan uitging dat de Arabische landen zich op den duur wel een keer bij het bestaan van Israel zouden neerleggen als Israel  militair maar sterk genoeg zou blijken te zijn. Sde Boker is ook de plaats waar hij en zijn vrouw Paola liggen begraven.

De top was bedoeld om en alliantie te smeden tegen het ''Iraanse gevaar'' (en eigenlijk ook een soort poging om alsnog een vernieuwing van het nucleaire JCPOA akkoord met Iran te voorkomen). Maar Blinken maakte - nog voordat de top was begonnen aan die illusie een einde door in Jeruzalem aan de zijde van Lapid te verklaren dat de US dit akkoord de beste manier acht om eventuele nucleaire illusies van Iran te bedwingen. De vernieuwing van het akkoord zit intussen ook in een eindfase, al toonde toponderhandelaar Robert Malley zich niet al te optimistisch. Een laatste obstakel schijnt te zijn dat de Iraanse Revolutionaire Garde (Pasdaran) van Iran van de lijst van terroristische organisaties afmoet, terwijl de VS de Garde daar juist op wil houden.

Israel maakte intussen bekend dat deze top een soort ''permanent forum'' zal worden om Iran te bedwingen, een soort permanente alliantie dus. Of het dat ook wordt moet nog blijken. Zo stond bijvoorbeeld de ''zaak''van Palestina, het zogenaamde vredesoverleg over een akkoord omtrent de Palestijnen niet op de agenda maar werd het onderwerp - onder meer door Egypte - wel ter tafel gebracht. Ook Blinken liet blijken dat toppen als deze niet de plaats kunnen innemen van de noodzaak van een akkoord met de Palestijnen. ''De Abraham-akkoorden zijn geen subsituut voor vooruitgang tussen Israel en de Palestijnen,'' aldus Blinken. Een nog veel krachtiger commentaar op het ontbreken van het onderwerp Palestina in dit gezelschap van landen die intussen voor de ''normalisatie'' met Israel hebben gekozen, kwam overigens van Jordanië. Zo was de Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken de opvallend afwezige in Sde Boker en deed de Jordaanse koning Abdallah II daar nog een flinke schep bovenop. Maandag maakte hij zijn opwachting in Ramallah voor een gesprek met de Palestijnse president Abbas. De Palestijnse premier Shtayyeh noemde intussen ''normalisatiebijeenkomsten met Israel zonder dat de Palestijnse kwestie is geregeld niet meer dan een ''illusie''.

Abdallah II van Jordanië werd maandag doorMahmoud Abbas ontvangen in Ramallah (Wafa)

Of Shtayyeh daar gelijk mee had, is de vraag. Het is waar dat de top in Sde Boker ongeveer niets heeft opgeleverd, maar Israel is er wel goed in om de landen van de Abraham akkoorden met dit soort bijeenkomsten steeds verder mee te trekken naar een volledige acceptatie van het zionistische gedachtegoed. Met z'n allen vergaderen in de kibbutz van de man die in 1948 de staat Israel uitriep - tegen het advies van heel wat zionistische duiven die meer tijd wilden voor overleg met de Palestijnen en Arabische landen - is al een hele stap. Met de ministers het nieuws delen dat - toevallig die zondag - na een eerdere aanslag in Be'er Sheba nog eens twee Israelische Palestijnen in Hadera een aanslag hadden gepleegd waarbij twee leden van de grenspolitie (en zijzelf) werden gedood en nog een aantal anderen gewond, ging al wat verder. Op dezelfde dag bekend maken dat Israel nog eens vijf gemeenten alleen voor Joden in de door Bedoeïenen bewoonde Naqab (Negev)-woestijn gaat stichten, was ook niet mis. En 's avonds aan het diner lamscoteletten serveren onder de naam ''Van de bergen van de Golan'', (het Syrische gebied dat Israel in strijd met alle internationale wetten heeft geannexeerd), was nog een bittere pil die Egypte, Bahrain, de VAE, Marokko en trouwens ook de Amerikaanse minister Biden moesten slikken. Je vraagt je af wat de volgende stap zal zijn. Een bezoek aan Yad VaShem? Een krans op het graf van Herzl? Intussen zorgde de onder-burgemeester van Jeruzalem Arieh King voor een enigszins afwijkende noot: waarschijnlijk met het oog op de opmerkingen van Blinken over de noodzaak van een compormis met de Palestijnen, vroeg hij op Twitter de minister alsjeblieft Jeruzalem te willen verlaten. Ook dat kon er nog wel bij.

De Leidse universiteit moet zich rot schamen, een debat weigeren om iemands Palestijnse identiteit

Merkwaardig incident dat zich heeft voltrokken aan de universiteit van Leiden. Studenten wilden in het kader van de Week van de Israelische Apartheid een avond organiseren. Zij hadden sprekers uitgenodigd, een zaal bij de universiteit geregeld en het evenement zoals het hoort aangemeld. Maar toen stak het College van Bestuur een spaak in het wiel, waarschijnlijk aangestuurd door het hoofd van de beveiliging, ene Harskamp, die lid schijnt te zijn van de omgeneeslijk pro-Israelische ChristenUnie. De discussie ging ineens over de persoon van de ''moderator'' van de avond, dr Dina Zbeidy. Zij zou niet 'neutraal'' zijn en moest worden vervangen, want anders zou niet iedereen die aan de discussie wilde deelnemen zich ''veilig'' voelen.  De studenten weigerden dat. Een gesprek erover met het hoofd beveiliging leidde tot niets en dus kon de avond definitief niet gehouden worden op het terrein van de universiteit. Gelukkig konden de studenten  de 21ste een andere plek vinden.

Uiteraard was het verhaal een nieuw bewijs dat de universiteit van Leiden niet deugt en geen vrijheid van mensingsuiting kent. Het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurde, tenslotte. In 2018 schrapte de universiteit een bijeenkomst met Shawan Jabarin, de directeur van de mensenrechtenorganisatie al-Haq. Dat gebeurde  na een reeks misselijkmakende commentaren en bezwaren van de Joodse lobby, het CIDI, en wat je met wat goede wil de ''joodse pers'' zou kunnen die allemaal (voor de zoveelste keer) het gelogen verhaal over hem vertelden dat hij banden met het ''terroristische'' Volksfront voor de Bevrijding van Palestina zou hebben. Toen redde de rector magnificus, Stolker, de situatie. Zijn opvolgster, de huidige rector magnificus, Hester Bijl, was minder doortastend. In het mededelingenblaadje van de universiteit zegt ze nu: ''Wij staan pal voor academische vrijheid en natuurlijk mogen debatten knetteren en schuren. Maar we zijn geen politiek platform. Een academisch debat kan alleen open zijn als mensen met een andere mening zich durven uit te spreken en als de moderator in dit soort heikele kwesties liefst boven de partijen staat. Dit aangevraagde evenement in Den Haag voldeed niet aan onze huisregels voor dit soort bijeenkomsten.''

Tja. Mevrouw Bijl raakt hier aan iets waarvan ze - ze is wiskundige - de ins en outs waarschijnlijk nooit heeft overzien. Je moet er tenslotte bij zijn geweest om erover te kunnen meepraten. Het zogenaamde Israel-debat is namelijk al heel erg lang geen debat meer (als het dat al ooit is geweest) waarin ''mensen met een andere mening zich durven uit te spreken''. Het is grosso modo een debat waarin de ene partij gebruik maakt van het alsmaar uitdijende arsenaal aan vastgelegde feiten (soms wetenschappelijke, maar altijd controleerbare), terwijl de andere partij al die feiten altijd ontkent. Het zijn feiten over - you name it - ethnic cleansing, regelmatige standrechtelijke moorden, diefstal van land, afbraak van huizen, oorlogsmisdaden op grote schaal, gescheiden rechtssystemen en nog veel meer. Maar geen debat dus, want de andere partij ontkent dat Israel de Palestijnen ooit heeft verdreven (''ze gingen weg uit zichzelf nadat ze daartoe waren opgeroepen door hun leiders''), ontkent dat bezette gebieden niet bij Israel horen (''is allemaal historisch Eretz Jisrael''), dat de nederzettingen vrede in de weg staan en dat Palestijnen worden gediscrimineerd. Wat je zo'n geval van een debat kunt verwachten is in het beste geval een totale fact-free uitwisseling van standpunten en in het slechtse een welles-nietes shouting match. 

De andere partij, en dat is nadrukkelijk niet de partij die zich over de Week van de Israelische Apartheid boog, is namelijk van mening dat die feiten er allemaal niet toe doen. Hebben al-Haq, B'tselem, Human Rights Watch en Amnesty International allemaal lijvige rapporten geschreven over dat in Israel apartheid heerst? Volgens de partij van de ontkenners is dat flauwe kul. Palestijnen zijn namelijk niet zwart, Israel is geen Zuid-Afrika en in het hooggrechtshof zit zelfs een echte Arabier. 

Maar situaties waarin beide partijen tegenover elkaar staan doen zich ook eigenlijk ook nooit meer voor. Mevrouw Bijl, en de Leidse universiteit, zijn mogelijk vergeten hoe in 2018 het CIDI bij een spreekbeurt van minister Kaag vier mensen die de minister had uitgenodigd de toegang weigerde, omdat zij behoorden tot de andere groep, de groep die hun standpunten wel baseert op feiten. Drie van de vier waren overigens ook nog eens Joods. Het CIDI gaf met deze ongehoord onbeschofte daad extra nadruk aan een trend die niet alleen bij het CIDI bestaat: namelijk om de mensen met de onderbouwde kritiek op Israel te negeren en uit te sluiten en liefst ook verdacht te maken. Leest u bijvoorbeeld bij het CIDI of die zogenaamde Joodse pers ooit wel eens een stuk van iemand van The Rights Forum? Of van Jaap Hamburger van een Ander Joods Geluid? Of van mij bijvoorbeeld, die ruim 20 jaar columns en achtergrondartikelen aan het Nieuw Israelietisch Weekblad heeft bijgedragen?  Nee, natuurlijk leest u die niet. Wij worden soms genoemd, maar dan toch vooral om ons - Joods of niet - voor antisemieten uit te kunnen schelden die erop uit zijn om via BDS een einde aan Israel te maken. Over veilig gesproken, te weten onze veiligheid. De Leidse universiteit weet waarschijnlijk niet hoe oud-premier Van  Agt stelselmatig op de meest grove manier voor antisemiet wordt uitgemaakt. Of hoe het CIDI een nitwit als Kees Broer een boek over BDS liet schrijven waarin hij links en rechts iedereen voor boycotter en Israel hatende slechterik uitmaakte. Of hoe ik een bijeenkomst bijwoonde van de Liberaal Joodse Gemeente over BDS, waarin drie mensen achter de tafel zaten die alle drie van hun gezond niet wisten wat BDS eigenlijk inhield en waar de microfoon uit mijn handen werd gerist toen ik daar wat van zei.

Laat ik er maar over ophouden. Wat had de Leidse universiteit voor ogen? Dat Mouin Rabbani in gesprek gaat over apartheid in Israel met Hanna Luden van het CIDI, of met Ronny Naftaniel? Erg onwaarschijnlijk. Dat is iets van heel vroeger. En dan een beetje gaan zeuren over de persoon van Dina Zbeidy als moderator, is gewoon ridicuul. Dina is antropologe,  Palestijnse geboren in Israel met een Nederlandse moeder. Ze studeerde onder andere in Nederland en de VS. Een ontzettende aardig iemand en - ik ken haar - behoorlijk ''neutraal''.  Maar niet iemand die haar oren laat hangen naar verdedigers van Israel die alle feiten ontkennen, en alleen redeneren vanuit hun zionistische onderbuik-gevoel. En ja, ze is Palestijnse. Dat is het ergste aan dit hele verhaal. Dat domweg het feit dat je Palestijns bent hier, in Nederland in 2022, beveiligers of rectores magnifici van de één of andere universiteit ertoe aanzet om een debat te weigeren. Academische vrijheid, m'n reet.   

Bedoeïen doodt vier Israeli's in Be'er Sheba, het derde steekincident in een week

Be'er Sheba (Wikipedia)

Een onderwijzer uit de in 1989 voor Bedoeïenen gestichte stad Hura in de Israelische Naqab (Negev) woestijn heeft disndag vier Israeli's gedood en er twee verwond bij aanslagen in de nabijgelegen stad Be'er Sheba. De man, Mohammed Abu al-Qi'an, reed bij een winkelcentrum eerst een fietser aan met zijn auto, en zette vervolgens zijn auto bij een benzinestation waar hij een vrouw neerstak met een mes. Daarna stak hij de straat over en stak hij bij een winkelcentrum nog meer mensen neer voorhij door een buschauffeur werd doodgeschoten.   

Zijn slachtoffers waren Doris Yachbas (49), de Lubavitzer rabbijn Moshe Kravisky (50), Laura Yitzhaq (43) en Menachem Yechezkel (67). Abu al-Qi'an, de dader, wasin 2016 in Israel tot een straf van viereneenhalf jaar veroordeeld, nadat hij in een plea bargain had bekend dat hij een aanhanger was van ISIS en een groep had willen organiseren om uit te reizen naar Syrië.

Opmerkelijk was dat de Israelische media berichtten dat dit het derde steekincident was in een week tijd. Zaterdag was een man opgepakt die in Jeruzalem een 20-jarige politieman (licht) had verwond met een mes en zondag werd elders in Jeruzalem een man in zorgwekkende toestand opgenomen in een ziekenhuis na wat een ander steekincident zou zijn geweest. Van dit laatste incident deed alleen op twitter een video-opname de ronde waarop te zien is dat een man die temidden van een hoop politieagenten staat, na enig heen en weer geschreeuw door één van hen zonder meer wordt neergeknald. Een duidelijke moordaanslag met voorbedachten rade. Israelische media hadden hierover niet bericht. Palestijnse media kunnen over dit soort zaken niet dan met de grootste moeite berichten, aangezien geannexeerd Jeruzalem niet tot hun werkterrein behoort.

CIDI pleegt plagiaat en stelt dat Palestijns en Oekraiens verzet 'onvergelijkbaar' zijn

Oekraine (wiki)

Heel veel mensen hebben de afgelopen weken kennis genomen van de overeenkomsten tussen de oorlog om Oekraine en het conflict van Israel met de Palestijnen - net zo goed als de verschillen. Voor Oekraine is in het licht van de rechtsverkrachting die die inval is, intussen werkelijk alles van stal gehaald: zware boycots, hulpverlening, en veroordelingen in de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering van de VN. In het conflict van Israel met de Palestijnen, waar evengoed sprake is van een waslijst aan inbreuken op de mensenrechten en de internationale rechtsorde, is in ruim 70 jaar helemaal nog nooit een strafmaatregel van stal gehaald. Met als gevolg dat het conflict al tientallen jaren voortkabbelt en een bezetting een langzame annexatie is geworden.

Er zijn mensen die die parallel niet willen zien. Er zijn er ook die er boos over worden. Het CIDI bijvoorbeeld. Ik heb het al een tijdje niet meer gehad over onze nationale Israel-lobby die altijd alles goed vindt wat er in Israel gebeurt. Er is daar bij dat clubje weer een aantal jonge honden aangetrokken die - nog meer dan hun met het Forum voor Democratie sympathiserende voorgangers - hun enthousiasme voor het zogenaamd ''bestrijden van vooroordelen en antisemitisme'' paren aan een werkelijk ongekend dilettantisme en onbenul. Dat riep bij mij vooral plaatsvervangende schaamte op. 

Maar nu kwam het CIDI met de intrigerende kop ''Activisten kapen Oekrainecrisis voor eigen agenda'' die mijn handen weer even een beetje deden jeuken. Ik las: ''Terwijl de strijd in Oekraïne nog altijd in alle hevigheid voortwoedt, maken verschillende activisten en ngo’s al misbruik van de situatie door het leed in Oekraïne aan te wenden voor de eigen agenda. Zo tweette Dror Etkes, van Kerem Navot, dat er geen enkel verschil is tussen de oorlog en Oekraïne en “de gewelddadige overname van de Westbank.”

Knap van de auteur, ene Jos Hummelen, dat hij Etkes citeert, dacht ik. Die twittert namelijk bijna uitsluitend in het Ivriet. Hummelen kent dus blijkbaar Ivriet. Tot ik bij de Israelische site van NGO-Monitor dit aantrof: ''On March 1, director Dror Etkes [ of Kerem Navot] tweeted: “War in Ukraine = Continued violent takeover of the West Bank.”

Daarna las ik nog meer bij NGO Monitor. Deze openingszin bijvoorbeeld: On February 24, 2022, Russia invaded Ukraine, sparking a devastating humanitarian crisis. To date, millions of civilians have been displaced, amidst massive damage to homes and civilian infrastructure. As with many other events that capture international attention, anti-Israel NGOs and activists appropriate the situation to further their own agendas and to promote demonization, in the form of BDS and other attacks on Israel. 

En ja, dat blijkt dus ook letterlijk de opening van het stukje van Hummelen te zijn: ''Op 24 februari viel Rusland Oekraïne binnen, wat leidde tot een verwoestende humanitaire crisis. Tot op heden zijn miljoenen burgers ontheemd. Daarnaast is er enorme schade aan huizen en civiele infrastructuur. Zoals met andere grote internationale crisissen die veel media-aandacht genereren, eigenen anti-Israelische ngo’s en activisten zich de situatie toe om hun eigen agenda’s te bevorderen, in de vorm van BDS en andere aanvallen op Israel.''

Gaza, waar Israel probeerde zoveel mogelijk schade aan infrastructuur te vermijden.  (wiki)

En dat is niet het enige. Ook ongeveer alle citaten waarin aandacht wordt gevraagd voor de parallellen tussen de beide conflicten zijn (op twee na) van NGO-Monitor. Net als de uitleg trouwens waarom die overeenkomsten niet zouden kloppen: ''Dergelijke vergelijkingen vertekenen de geschiedenis en de aard van het conflict met de Palestijnen en lijken te veronderstellen dat er nooit sprake is geweest van terreur vanuit de Palestijnse gebieden gericht tegen Israelische burgers,'' schrijft Hummelen. ''Bovendien staat de schijnbare doelbewuste aanval op civiele infrastructuur door Russische troepen in scherp contrast met de uitgebreide inspanningen van Israel om burgerslachtoffers en infrastructuur te vermijden tijdens het uitvoeren van defensieve militaire operaties.''
Vergelijk het met de tekst van NGO-Monitor: Such comparisons distort the history and nature of the Israeli-Arab conflict and erase decades of Palestinian terrorism directed at Israeli civilians.  Moreover, the apparent deliberate targeting of civilian infrastructure by Russian forces is contrasted with Israel’s extensive efforts to avoid civilian casualties while conducting defensive military operations, [including through the “roof-knock” technique and dropping leaflets to encourage civilians to vacate areas where military targets are located].

Zo doen ze dat dus bij het CIDI. Ze pakken een site, schrijven hem over en zetten hun naam erboven. Bij voorkeur een site als van NGO-Monitor, een Israelische semi- overheidsinstelling die intussen een naam te verliezen heeft als het gaat om het produceren van grote hoeveelheden laster en valse beschuldigingen van mensenrechtenorganisaties. CIDI volgt nu al een tijdje diezelfde lijn waarin valse beschuldigingen worden gekopieerd en internationale wetten en rechtsorde overal gelden behalve in het geval van Israel. Logisch dat je dan de overeenkomsten met Oekraine niet ziet. Het is duidelijk. Waar het in alle andere gevallen verzet heet, is het in Israel terreur. En trouwens plagiaat is ook volkomen OK. Jullie gaan hartstikke lekker.

BIJ1

Intussen was er deze week nog een ander stuk waarin CIDI uitblonk in genuanceerde beschrijvingen van de dingen en personen waartegen het zich verzet. Dat ging - anoniem nog wel - los op de leden van BIJ1 in Amsterdam die ''geobsedeerd'' zouden zijn door Israel. Dat liep dus uiteen van individuele leden die bestuurslid van een organisatie waren als bijvoorbeeld the Rights Forum (bekend van het Wob-verzoek aan universiteiten dat ''door velen als antisemitisch wordt gezien'') en de partij als geheel die de ''breed gedragen IHRA-werkdefinitie'' afwijst. Jawel, de (krachtig anti-racistische en anti-kolonialistische) partij heeft zelfs geen boodschap aan ''aan Israel gerelateerd antisemitisme'' en ''ondersteunt het anti-zionisme''. '' Hierdoor is duidelijk zichtbaar dat BIJ1 als het aankomt op het Israelisch-Palestijns conflict zich nadrukkelijk eenzijdig positioneert,'' schrijft CIDI.
Ach ja, het is maar wat je eenzijdig noemt. BIJ1 is inderdaad erg kritisch wat de Israelische politiek betreft. Het is met DENK zo'n beetje de enige Nederlandse partij die tenminste algemeen geldende maatstaven van mensenrechten en internationaal recht op Israel durft toe te passen. Aan de andere kant munt het CIDI juist weer uit door een algeheel en totaal gebrek aan kritiek als het op Israel aankomt. De twee zijn in dat opzicht bijna elkaars spiegelbeeld. Slecht nieuws zal u op de CIDI-site nagenoeg nooit tegenkomen en als het er toch op verschijnt is dat alleen om het goed te praten. Eenzijdig? Geobsedeerd door Israel? Het is maar wat je eronder verstaat.

Israeli's doden drie Palestijnen op één morgen

 

De drie in een fotomontage van al-Quds.com:  vlnr Sanad al-Harbad, Alaa Shaham en Nader Rayan.
Israelische soldaten en politie hebben deze dinsdag weer drie Palestijnen gedood bij incidenten die de indruk wekken dat Israelí's met Palestijnse levens omgaan alsof het om konijnen gaat. Eén man werd doodgeschoten in het Qalandiya vluchtelingenkamp bij Jeruzalem. Daar vielen ook zes gewonden door Israelische kogels. De ander, een jongen van 16, werd gedood in het Balata-kamp bij Nablus. Op die plek raakten  drie andere gewond van wie één zeer ernstig. De derde was een 27-jarige Bedoeïen in de stad Rahat in de Naqab (Negev) die werd doodgeschoten door een undercover eenheid van de politie. Er is vrijwel geen commentaar van leger of Justitie op deze ''sterfgevallen''. Zij volgen overigens op een eerste week van maart waarin niet minder dan zeven Palestijnse doden te betreuren waren. Volgens het Palestijnse ministerie van Gezondheid zijn er intussen alweer 20 doden sinds het begin van dit jaar

De man die in het Qalandiya-kamp werd gedood was Alaa Shaham, een twintiger. Hij werd door een kogel getroffen in zijn hoofd en was op slag dood. De zes gewonden belandden in een ziekenhuis in Ramallah. Een Israelische patrouille zou voorafgaand aan de schietpartij zijn bekogeld met stenen. In het Balata-kamp, een overvol kamp bij Nablus, werd de 16-jarige Nader Haytham Rayan getroffen door kogels in hoofd, buik en een arm. Ook hij was op slag dood.  Drie anderen belandden in een ziekenhuis in Nablus, één in kritieke toestand met een schot in de borst, een ander met een schot in een been en een derde met brandwonden van een zogenoemde flitsgranaat. Volgens het Israelische leger zou een patrouille hier bij een actie zijn beschoten. 

De derde dode was de 27-jarige Sanad Salem al-Harbad, een inwoner van de Bedoeïenestad Rahat (in de Israelische Naqab-woestijn) en vader van drie kinderen. Hij werd doodgeschoten nadat een undercover-eenheid van de politie bij een actie om iemand te arresteren zou zijn beschoten, zo meldde de politie.  Je zou je bij dit soortopmerkingen kunnen afvragen waarom Israelische  militairen bij dit soort beschietingen dan toch nooit eens een keertje gewond raken. Wat je je ook zeker zou kunnen afvragen is waarom dit soort Isrelich geweld dat al jaren langzaam, maar onverbiddellijk dodelijk doorgaat, nooit eens wat commentaar oproept van de VS, of de Europese Unie, of bijvoorbeeld Nederlandse politici. Het is waar, dit is geen samengebald onrecht of dood en verderf à la de Oekraine. Maar wel verderf, en op de lange duur ook niet minder dodelijk.  

Saudi-Arabië executeert op één dag 81 mensen

Sheikh Nimr al-Nimr, geëxecuteerd in 2016

Saudi-Arabië heeft zaterdag niet minder dan 81 mensen op één dag geëxecuteerd. Zelfs voor Saudi Arabië is dat een record. Het is meer dan het hele aantal van verleden jaar (dat waren er 67) Het was zelfs meer op één dag dan het record van 1980, toen in januari 63 mensen terecht werden gesteld die hadden deelgenomen aan de bezetting van de grote moskee in Mekka van 1979, een gebeurtenis die het koninkrijk op zijn grondvesten deed schudden.
Waarom Saudi Arabië zoveel mensen op één dag liet executeren is niet bekend gemaakt. Het geeft echter ruimte aan speculaties dat de Saudi's onder kroonprins Mohammed ben Salman weliswaar aan het moderniseren en liberaliseren zijn, maar dat de prins, die naar alle waarschijnlijkheid verantwoordelijk was voor de opdracht om de journalist Jamal al-Kashogjy te vermoorden en in stukken te hakken, wil tonen dat hij niet met zich laat spotten.
De terechtgestelde groep omvatte naast Saudi's zeven Jemeni's en een Syriër. Ze waren beschuldigd van ''gruwelijke misdaden waaronder terrorisme'', volgens het staatspersbureau SPA, zoals het beramen van aanvallen op economische doelen, het doden of aanvallen van leden van de veiligheidstroepen, kidnappen, martelen en het smokkelen van wapens. Sommigen behoorden tot de Islamitische Staat (IS), anderen tot al-Qaeda en weer anderen tot de Houthi's in Jemen. Volgens de SPA hadden ze advocaten toegewezen gekregen en allemaal processen van drie fasen doorlopen.
Mensenrechtengroepen hebben over het algemeen scherpe kritiek op de procesgang in Saudi-Arabië. Veel mensen worden veroordeeld tijdens processen die op geen enkele manier fair genoemd kunnen worden. Een voorbeeld is de laatste massa-executie uit 2019 (37 mensen) die terechtgesteld werden, wegens verzet tegen de onderdrukking van het oostelijke, overwegend Shi'itische district Qatif van het land. Of de executie in 2016 van 47 mensen onder wie de Shi'ítishe geestelijke, Sheikh Nimr al-Nimr, die had niet meer gedaan dan de onderdrukking in Qatif in redevoeringen bekritiseren.
Executies worden in Saudi-Arabië uitgevoerd via onthoofdingen, maar ook door vuurpelotons. Saudi-Arabië behoort tot de vijf landen met het hoogste aantal executies ter wereld. De andere vier zijn China, Iran, Egypte en Iraq. In 2019 executeerden de Saudi's een recordaantal van 184 mensen, 178 mannen en zes vrouwen.

Israel hernieuwt racistische wet tegen familiehereniging

 
Protest tegen de wet in juni 2021. (Foto Wafa) 

Het Israelische parlement, de Knesset, heeft donderdag na enkele maanden touwtrekken een nieuwe versie aangenomen van een wet uit 2003, die het onmogelijk maakt dat echtgenoten van Israeli's uit de bezette gebieden, of uit Arabische landen waarmee Israel geen vredesverdrag heeft, in Israel burgerrecht krijgen of in Israel mogen wonen. De wet werd aangenomen ondanks verzet van de coalitiepartijen Meretz en de Gezamenlijke Arabische Lijst van Mansour Abbas. Indienster minister van Binnenlandse Zaken Ayalet Shaked had zich echter verzekerd van de steun van de rechtse en religieuze oppositiepartijen. De stemverhouding was 45 vóór en 15 tegen.
Voorstanders van de wet hebben altijd ''veiligheidsredenen'' aangevoerd als rechtvaardiging ervan. Minister Shaked zelf liet echter geen enkele twijfel bestaan over de werkelijke achtergrond van de wet toen zij na de stemming triomfantelijk verklaarde dat ''dit een overwinning [was] van de Joodse staat over een staat voor al haar burgers''. De organisatie Adalah (voor de rechten van de Arabische minderheid) stelde dat ''De 'wet op het burgerschap en het opgenomen worden in Israel'  één van de meest racistische wetten in de wereld is en onmiddellijk moet worden ingetrokken.'' 

De wet uit 2003 maakt het onmogelijk voor mensen uit de bezette gebieden of de Arabische wereld om zich bij hun partner te voegen in Israel. De minister van Binnenlandse Zaken mag echter ''in uitzonderlijke gevallen om humanitaire redenen'' een tijdelijke vergunning afgeven. Die vergunning is één jaar geldig (onder de nieuwe wordt dat twee jaar) en kan worden ingetrokken als er volgens de minister sprake is van ''een vertrouwensbreuk''. Hoeveel mensen door de wet hebben afgezien van een huwelijk of nu buiten Israel samenleven is onbekend.Wel bekend is echter dat in de tien jaar voordat de wet werd aangenomen -in de periode van 1993 - 2003, er 130.000 partners van Israeli's burgerrecht verkregen. Ook bekend is dat nu ongeveer 10.000 mensen in Israel wonen met een tijdelijke vergunning. Zij hebben te maken met een hoop telkens terugkerende adminitratieve rompslomp en kunnen geen bankrekening openen, of een creditcard aanvragen. Ze leven voortdurend onder spanning. Als hun echtgenoot overlijdt of als er een crisis uitbreekt in het huwelijk kan dat betekenen dat ze worden uitgewezen en het recht verliezen om bij hun kinderen te blijven. En dat geldt ook voor gedrag dat kan worden uitgelegd als verzet tegen de politiek van de staat.

Shaked (wikipedia)

De wet werd in 2003, rond de tijd van de Tweede Intifada, voor de duur van één jaar aangenomen op grond van wat ''veiligheidsredenen'' werd genoemd. De wet is sindsdien 19 keer verlengd, tot er verleden jaar in de coalitie onder Naftali Bennett ineens geen eensgezinde steun meer voor bestond, De ultra-rechtse minister Shaked is echter in de tussentijd blijven ijveren voor een vernieuwing, terwijl ze ook alle aanvragen voor het verkrijgen van burgerschap in de tijd dat de wet van de baan was, heeft tegengehouden. Met de nieuwe wet heeft ze nu volop haar zin gekregen. Eris namelijk ook een passage in opgenomen dat de wet niet alleen geldt om veiligheidsredenen maar ook tot taak heeft Israels ''Joodse meerderheid te helpen veilig te stellen''. Deelname aan een regering van een linkse partij als Meretz of een Arabische partij als de Verenigde Arabische Lijst is duidelijk geen werkzaam medicijn tegen Israels racisme.

Israel gaat bepalen wie aan Palestijnse universiteiten mogen lesgeven of studeren

De univeriteit van Bir Zeit (foto Bir Zeit University)

Er zijn nog mensen die denken dat de Palestijnen op de Westoever zelfbestuur hebben, ook wel autonomie genoemd, ondanks tal van tekenen die dat weerspreken. Zoals het feit dat Israel naar believen mensen oppakt of demonstraties uit elkaar jaagt ook in de ''A-gebieden'', de plekken waar de Palestijnse Autoriteit het volgens de Oslo-Akkoorden voor het zeggen zou moeten hebben, maar het dus niet heeft. Ander voorbeeld: het juridische stelsel aan wetten dat voor Palestijnen wordt beheerst door een ingewikkeld stelsel van oude Jordaanse wetten en Israelische legerorders, en een rechtsspraak die wordt uitgeoefend door Israelische legerofficieren die voor de gelegenheid poseren als rechter.
Er vallen natuurlijk nog veel meer voorbeelden te noemen, zoals de onvrijheid van bewegen, van handel, van het maken van bestemmingsplannen, het recht om te bouwen of het bezit van grond. Maar aan die bewijzen dat de autonomie een wassen neus is, kan er nu één nieuw bewijs worden toegevoegd: Israel gaat ook bepalen welke buitenlanders les mogen geven aan een Palestijnse universiteit.En  ook hoeveel en welke buitenlanders er mogen studeren. En hoe lang. Het CIDI zal u dit soort dingen niet vertellen. Lees daarom hier hoe Israel nu ook gaat ingrijpen bij de gang van zaken op Palestijnse academische instellingen en gaat bepalen wie er wat mag doceren of leren. Een nieuw argument voor een land als Nederland om nog maar eens na te denken over de (academische) samenwerking met Israel.  
De journaliste Amira Hass van de krant Haaretz heeft een antwoord in handen gekregen van de staat op een bezwaar dat twee advocaten in 2019 indienden tegen een aantal verscherpingen van restricties en daarin staat dat er in mei nieuwe richtlijnen in werking gaan treden. Volgens deze richtlijnen zal Israel gaan bepalen of de vakken waarin buitenlanders les willen gaan geven van belang zijn voor Israel en of ze bevoegd zijn en minstens een doctorstitel bezitten. Wie wil lesgeven aan een universiteit op deWestoever moet een verzoek indienen bij een consulaat in zijn of haar land van herkomst. De uiteindelijke beslissing zal worden genomen door een daartoe geautoriseerde persoon bij de onder het ministerie van Defensie vallende ''Coördinator van Regeringsactiviteiten in de Gebieden'' (COGAT), nadat is vastgesteld dat de betreffende docent een belangrijke bijdrage kan leveren ''aan de academische vorming, de regionale economie of de bevordering van regionale samenwerking en vrede''. Israel zal het maximum aantal docenten vaststellen. Op dit moment zijn dat er maximaal 100.
De nieuwe instructies bevatten procedures die vanaf mei de komende twee jaar als een ''pilot project''zullen worden gehanteerd. Ze betreffen vreemdelingen die naar de Westoever willen komen of zich er willen vestigen. Over buitenlandse studenten aan Palestijnse academische instituties is bepaald dat dit er jaarlijks niet meer dan 150 mogen zijn. COGAT zal vaststellen welke studies voor hen open staan. Elke student zal worden geïnterviewd op een diplomatieke missie van Israel in zijn of haar land en een ambtenaar van COGAT zal op grond daarvan bepalen of de student wordt toegelaten.
In deze procedures voor buitenlanders (die nu in het Engels worden vertaald maar nog niet in het Arabisch) staat verder dat buitenlandse docenten en studenten een officiële uitnodiging moeten tonen van de Palestijnse Autoriteit (al staat er niet bij van welke PA-instantie). Verder is bepaald dat docenten maximaal vijf jaar aan een Palestijnse universiteit  les mogen geven, maar na de eerste periode van 27 maanden ten minste negen maanden buiten de Westoever moeten verblijven. Studenten mogen vier jaar studeren en voor doctorale- of post-doctorale studies is dat vijf jaar. Alle studenten en docenten krijgen steeds een verblijfsvergunning voor één jaar, die voor de betreffende periodes verlengd kan worden.
De nieuwe richtlijnen volgen op een periode van 15 jaar waarin steeds meer beperkingen werden opgelegd. Ze worden nu vastgelegd in een nieuw systeem. In de nieuwe richtlijnen staat dat toegang tot de Westoever alleen wordt verleend via de Allenby-brug vanuit Jordanië. Vroeger kon dat ook via de luchthaven Ben Gurion, maar nu moet dat uitsluitend  via de - duurdere - omweg via Jordanië. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen lange termijn visa en visa voor korte termijn die aan de grens kunnen worden verkregen. De laatste zijn voor echtgenoten of kinderen onder de 16, journalisten van internationale media, zakenlieden en werknemers van organisaties die hulp verlenen aan Palestijnen. Lange termijn visa worden alleen verleend aan mensen uit landen die betrekkingen hebben met Israel. Ook mensen uit landen als Jordanië, Egypte of de Verenigde Arabische Emiraten waarmee Israel een vredesverdrag heeft komen in aanmerking, maar de procedures zijn ingewikkelder en de duur van het visum korter. Een visum geeft overigens geen garantie dat de houder ervan ook het land binnenkomt: doorslaggevend is de ondervraging aan de grens.

Nog een Palestijns slachtoffer, en een arrestatie van een mensenrechtenactivist

Het aantal Palestijnen dat in de eerste week van maart door Israeli's is doodgeschoten moet met terugwerkende kracht van zes naar zeven worden verhoogd. Dinsdag meldde ik de namen en omstandigheden van zes jongeren (onder wie ook een kind) die in één week stierven door kogels van militairen of de politie, vandaag,woensdag, stierf een zevende.Het was de 23-jarige Ahmad Hikmat Seif uit het dorp Burqa bij Nablus. Hij werd tijdens een demonstratie op 1 maart in Burqa in solidariteit met gevangenen in de Israelische gevangenissen door drie kogels getroffen in buik en rug. Vanmorgen overleed hij aan die verwondingen in een ziekenhuis in Nablus waarhij al meer dan een week werd verpleegd.
Ik ben me ervan bewust dat al deze gevallen van standrechtelijke executies (dat zijn het in alle gevallen, ook in die gevallen waarin sprake is van een aanval of een dreiging van een aanval, omdat dat in die gevallen altijd wordt beantwoord met disproportioneel geweld, zeg maar: dodelijke salvo's), een tamelijkeenzijdig en bloederig blog oplevert. Ik pik deze gevallen er echter uit, omdat ik het onverteerbaar vindt dat de rest van de wereld dit laat passeren. Terwijl er dus wèl fel wordt gereageerd als Ukraine wordt aangevallen,enaanval waarin in gecincentreerde vorm hetzelfde wordt gedaan in twee weken als in Palestina in 55 jaar: het verwoesten van gebouwen, het ontkennen van een eigen nationale identiteit en het doden van mensen.
Een andere reden waarom dit blog eenzijdig isbgeworden is dat er te veel gebeurt. Huizen worden dagelijks gesloopt, Palestijnen worden minimaal wekelijks doodgeschoten, mensen worden zonder duidelijke redenen opgepakt en vaak langdurig (vaak zonder een echt proces waarin ze zich kunnen verdedigen, op administratieve gronden heet dat) in de gevangenis gestopt, land wordt ingepikt en de erop gebouwde nederzettingen breiden zich regelmatig uit. Kolonisten vallen dagelijks Palestijnen aan, doden dieren en soms mensen, vernielen eigendommen als huizen, gewassen, auto's en wat al niet en dat zonder te worden gepakt, laat staan gestraft. Ik heb - op dit moment - gewoon niet genoeg tijd om dat allemaal te volgen en te vermelden. Eigenlijk is trouwens Twitter zo'n beetje nog het enige medium waarop het allemaal langs komt.

Mensenrechtenactivist

Hamouri (Foto Wikipedia)

Maar vandaag maak ik echter wel een uitzondering. Voor een arrestatie en wel die van Salah Hamouri, advocaat van de menserechtenorganisatie (speciaal voor gevangenen) Addameer. Hamouri werd in de vroege ochtend van 7 maart van zijn bed gelicht en overgebracht naar de gevangenis in de nederzetting Ofer.Hamouri (36) die behalve Palestijn ook Frans staatsburger is), is vanaf dat hij een 19-jarige student was in 2005 door de Israeli's achtervolgd. Hij werd in dat jaar opgepakt en drie jaar vastgehouden op beschuldigingen dat hij lid was van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) en te maken had gehad met de moord op de Israelische minister van Toerisme, generaal Rahavam Zeëvi. Ook zou hij iemand kennen die plannen had om de Sefardische opperrabbijn Ovadia Yoseef te vermoorden en er mogelijk zelfs bij betrokken zijn geweest. Na die drie jaar gevangenschap kreeg hij te horen dat hij 14 jaar zou krijgen als hij niet bekende. Op aanraden van zijn advocate Lea Tsemel besloot hij toen maar tot een ''plea bargain'' (een bekentenis in ruil voor strafvermindering,Een werkwijze die Israel vaker onderdreiging met zware strraffen afdwingt en die op die manier personen ''criminaliseert''). In ruil voor zijn ''bekentenis'' lid van het PFLP te zijnkreeg hij toen zeven jaar.

Israelische politie vermoordt een zesde Palestijn in ruim een week

De politie in Jeruzalem heeft maandagavond weer een jonge Palestijn doodgeschoten, de zesde in net iets meer dan een week. De man zou een aanval hebben uitgevoerd waarbij twee politieagenten licht gewond zouden zijn geraakt. Hij werd neergeschoten en op een bewakingsvideo is te zien dat hij gewond op de grond ligt, grotendeels verborgen onder een omgevallen etalagekast, onmachtig om op te staan, op het moment dat een agent een laatste, vermoedelijk dodelijk schot op hem lost. Er zijn geen gewonde agenten te zien.
De op deze wijze vermoorde Palestijn was de 22-jarige Abdul-Rahman Jamal Qassem uit het Jalazoun-kamp bij Ramallah die in Jifneh woonde. De schietpartij speelde zich af in de Oude Stad van Jeruzalem vlakbij de Qattanein-poort die toegang geeft tot het terrein van de Aqsa moskee.
Voordat Qassem op 7 maart werd doodgeschoten werden de afgelopen dagen in de nacht van 28 februari op 1 maart Abdallah al Hosary (22) en Shadi Najm (18) door soldaten doodgeschotenbij een operatie om iemand te arresteren in Jenin in het noorden van de Westoever. Dezelfde dag werd ook Ammar Shafiq Abu Afifa (21) vermoord toen hij bij een wandeling wegrende voor plotseling opduikende soldaten bij Beit Fajjar ten zuiden van Bethlehem,  Op 6 maart werd Karim Jamal al-Qawasmi (19) doodgeschoten door politie bij de Huta-poort in Jeruzalem nadat hij (naar het leger zei) een agent licht had verwond met een mes. En op dezelfde dag doodden soldaten in Abu Dis (bij Jeruzalem) de 16-jarige Yamen Names Jaffal, die volgens het leger een molotovcocktail had gegooid of willen gooien.  En gisteravond werd dus Abdul-Rahman Qassem op de grond liggend doodgeschoten als nummer zes. 

Israeli's schieten zondag nog een tweede jongen dood

 
Israelische militairen hebben zondag in Abu Dis bij Jeruzalem nog een Palestijn doodgeschoten. Het was de 16-jarige Yaman Nafez Jafal. De jongen werd neergeschoten tijdens grootscheepse ongeregeldheden waarbij de soldaten ''rubberkogels'' en traangas op de menigte afschoten. Bij Yaman Jafal werd echter scherpe munigtie gebruikt. De militairen lieten hem liggen tot hij was doodgebloed en hielden met traansgas- en salvo's met rubberkogels een ambulance zolang op een afstand. Volgens de krant Haaretz meldde het leger dat Yaman Jafal samen met nog iemand anders met molotovcocktails had gegooid. De ander werd niet geraakt en ontkwam.

 In de Ukraine is het gooien met molotovcocktails op dit moment een daad van verzet die als ''heldendaad'' te boek staat. In Palestina geldt helaas dat verzet ''terrorisme'' is dat door het Israelische leger zonder tussenkomst van een rechter met de doodstraf mag worden bestraft. Overigens is het feit dat Jafal werkelijk met een molotovcocktail zou hebben gegooid niet door andere waarnemers dan door het leger bevestigd.
Jafal was de tweede Palestijne die door toedoen van Israelische militairen het leven liet deze zondag. In de vroege ochtend werd in Jeruzalem de19-jarige Karim al-Qawasmi geëxecuteerd, die een agent met een mes licht zou hebben verwond.

Politie in Jeruzalem doodt jongen met mes

 
De politie in Jeruzalem heeft zondag in alle vroegte weer een jonge Palestijn doodgeschoten. Dat gebeurde bij de Huta poort (Bab al-Huta) in het noorden van de Oude Stad. Het slachtoffer was ditmaal de 19-jarige Karim Jamal al-Qawasmi uit de wijk at-Tur van het geannexeerde Oost-Jeruzalem.
Volgens de krant Haaretz trok hij om 4.30 uur plaatselijke tijd een mes en stak hij daarmee een agent. Hij werd daarna met een salvo neergeschoten en de agenten lieten hem liggen bloeden tot hij dood was. Volgens de krant werden twee agenten licht gewond bij deze aanslag. Hoe de tweede gewond raakte als Qawasmi al direct na de eerste aangevallen te hebben werd neergeschoten, werd niet uitgelegd.
Later in de morgen werd Qawasmi's huis doorzocht en zijn moeder en broer werden meegenomen. De vader werd gesommeerd naar het bureau te komen. Qawasmi was als jonge tiener als eens opgepakt. Hij zat toen anderhalf jaar in de gevangenis.

Israelische soldaten schieten deze dinsdag nog een derde Palestijn dood

Israelische soldaten hebben dinsdag nog een derde Palestijn doodgeschoten. Het was de 19-jarige student Ammar Shafiq Abu Afifa uit het vluchtelingenkamp al-Arroub. Hij werd neergeschoten bij de ingang van het dorp Beit Fajjar ten zuiden van Bethlehem. Eerder werden in de nacht van maandag op dinsdag in Jenin twee andere Palestijnen doorgeschoten.
De toedracht van wat bij Beit Fajjar gebeurde is onduidelijk volgens de krant Times of Israel. De versie van het leger was dat op veiligheidscamera's te zien was dat twee mannen een uitzichtpunt in de buurt van de nederzetting Migdal Oz naderden. Twee soldaten werden op hen afgestuurd waarna de Palestijnen vluchtten. Daarna waren de ''opening fire'' procedures gehanteerd: roepen dat ze moeten blijven staan, in de lucht schieten en daarna gericht schieten als de soldaten zich bedreigd voelden.
Haaretz meldt dat Abu Afifa met een ander samen het uitzichtpunt naderde en dat daar een aantal Israeli's zat. Daaronder waren twee militairen die ''de identiteit'' van de Palestijnen wilden vaststellen,maar die vluchtten en vervolgens hadden de soldaten eerst in de lucht gevuurd en daarna gericht.
Op twitter kwam nog een andere lezingvoorbij: de twee soldaten zouden een hinderlaag hebben gelegd waar de twee Palestijnen in liepen die vervolgens geschrokken vluchtten. 

De waarheid zal waarschijnlijk nooit bekend worden. Het was maar een Palestijn, dus wordt de toedracht niet onderzocht.

Israel zet - ondanks belofte - omstreden plan voor park op de Olijfberg toch door

 
De katholieke begraafplaats die deel moet gaan uitmaken van het park en de kerken van Gethsemaneh en Maria Magdalena ernaast. (foto Peace Now)

De plaatselijke Commissie voor Planning en Bouwen van de stad Jeruzalem zal naar verwachting op 2 maart 2022 toch een plan bespreken om  een gebied van 27,5 hectare (275 dunam) te voegen bij de nationale Israelische parken (plan no. 674788). Het zal de hellingen van de Olijfberg omvatten, plus de Ben Hinnom Vallei en de Kidron Vallei. Daarbij is Palestijns privé-land betrokken plus een aantal van de belangrijkste bezittingen van de christelijke kerken in Jeruzalem. Ook zal een aantal Palestijnse gebieden worden afgesloten van de stad en worden de mogelijkheden om deze gebieden uit te breiden nog verder ingeperkt.

Het feit dat de Planningcommissie zich over de plannen zal buigen is opmerkelijk, omdat Israel op 22 februari, kort nadat de plannen bekend werden gemaakt, meedeelde dat ze voorlopig weer van tafel waren gehaald. Dat gebeurde na een ongekend felle afwijzing van de christelijke instanties. De kerken schreven aan minister Tamar Zandberg van Milieu dat ze het niet anders konden ervaren dan een poging om de status quo te veranderen op deze heilige berg''. Een poging om de breekbare status quo tussen de niet-Joodse gemeenschappen en Israel te veranderen is zo ongeveer de zwaarste beschuldiging die ze kunnen inbrengen. De Israelische organisaties Vrede Nu, Bimkom, Ir Amim en Emek Shaveh kwamen intussen ook met een verklaring waarin zij ''een rechtstreeks verband [legden] tussen wat in de wijk Sheikh Jarrah gebeurt en dit uitbreidingsplan'', waarvan volgens hen de bedoeling was om de ''Joodse nationale en religieuze aanwezigheid op te waarderen door de niet-Joodse aanwezigheid in het Jeruzalem bassin terug te dringen en de uitbreiding van Palestijnse wijken tegen te gaan. We verzetten ons'', schreven de vier organisaties, "tegen het cynische misbruik van erfgoed en bescherming van het milieu als een instrument van de Israelische autoriteiten om nederzettingen uit te breiden, om het nationale historische verhaal te herscheppen en om te bepalen van wie eigenaar is van het historische bassin.''  

Na de inname van Oost-Jeruzalem in1967 heeft Israel een 1.085 dunam (108,5 hectare) land die de Oude Stad omringen aangewezen als het ''Nationale Park van de Muren van Jeruzalem''. Gebieden die ertoe behoren zijn de Berg Zion, het gedeelte Wadi al-Hilweh in Silwan, en de wijk Hizbe van Wadi al-Joz. Het park houdt allang de planning en uitbreiding van Palestijnse gebieden tegen. En de Israelische Autoriteit voor Natuur en Parken (INPA) wil het gebied nu dus nog eens uitbreiden met ongeveer 25%. 

Uit de brief die de kerken schreven (en die hier te lezen valt), valt op te maken dat er een zeer heftig conflict met de christelijke gemeenschappen dreigt als Jeruzalem en de Autoriteit van de Parken doorzetten. Ook de verschillende organisaties die zich bezighouden met de planning van de stad zullen het er waarschijnlijk niet bij laten zitten. 

Israeli's doden weer twee jonge Palestijnen tijdens een operatie om iemand te arresteren

 
Links Shadi Najm (18), rechts Abdallah al-Hosary (22)

Het Israelische leger heeft maandag opnieuw twee jonge Palestijnse slachtoffers gemaakt. In de nacht drongen met meerdere burgervoertuigen Israelische militairen het vluchtelingenkamp bij Jenin binnen met de bedoeling daar een arrestatie te verrichten. Ze omsingelden het huis van Jamal Abu Haija, die  commandant was van de strijdkrachten van Hamas tijdens de Tweede Intifada, voordat hij in 2002 werd gearresteerd. Ook namen soldaten posities in op de daken van huizen die ze eerst waren binnengedrongen. De bedoeling van de operatie was om de zoon van Jamal Abu Haija, Emad. te arresteren. Emad gaf zichzelf aan. 

Ook het Ibn Sina ziekenhuis werd omsingeld. Intussen hadden zich echter ongeveer 150 jongeren uit het kamp verzameld die de Israeli's bekogelden met stenen en molotovcocktails en volgens Haaretz ook een ''geïmproviseerde granaat''. De troepen reageerden met scherpe munitie en ''middelen om menigten te verspreiden''. Toen ze zich wilden terugtrekken in hun auto's werden ze echter, volgens Haaretz, beschoten, waarop bij het ziekenhuis een vuurgevecht uitbrak. Daarbij werd de 22-jarige Abdallah al-Hosary gedood door een schot in de borst. De al-Quds Brigades van de Islamitische Jihad bevestigde later dat al-Hosary, die eerder in een Israelische gevangenis zat, één van hun leden was. 

Bij de wilde beschietingen door de Israeli's vielen twee zwaargewonden, plus een aantal mensen dat geraakt was door ''rubberkogels'' of ademhalingsproblemen had gekregen door  traangas. Eén van de zwaargewonden, de 18-jarige Shadi Najm, die in zijn hoofd was getroffen, overleed dinsdagmorgen in een ziekenhuis. De jongen was ongewapend en had niets met de botsingen te maken. Hij was op weg naar huis. Hij dreef een winkel om in een inkomen te voorzien voor zijn ouders en zijn gehandicapte broer.  

In Jeruzalem was het maandag ook minder gezellig. Israel trad heftig op tegen Palestijnen die waren komen opdagen om aan de gebeden in de Aqsa-moskee deel te nemen ter gelegenheid van de ''Isra' en Miraj''. Dat is de herdenking van de in de Quran beschreven tocht van de profeet Mohammed op de rug van het paard Buraq naar Jeruzalem en zijn bezoek aan de hemel. Een 20-tal mensen werd opgepakt, een 14-tal anderen raakte tijdens het politieoptreden gewond. Onder hen was het 12-jarige  meisje dat door agenten grondig in elkaar werd geslagen, een ander de 12-jarige Manwar Tuqan die door een flitsgranaat in haar gezicht werd getroffen. Ze belandde met een gebroken kaak in het ziekenhuis. De Israelische politie had nog een extra attractie voor de Palestijnen die zich in de buurt van Bab al-Amoud (Damascuspoort) bevonden. Zij werden door een langsrijdende tankwagen bespoten met ''stinkwater'', een stinkend soort afvalwater dat ook na meerdere wasbeurten nog steeds een geur van rotte eieren of rottend vlees afgeeft.

Manwar Tuqan in haar ziekenhuisbed