Tot waar reikt de straffeloosheid van Israël?

 Turken demonsteren op het Taksim plein in Istanbul. Foto AP.

Duizenden Turken zijn maandag zowel in Istanbul als Ankara de straat opgegaan om te protesteren tegen de Israëlische overval op het Free Gaza smaldeel in de vroege ochtend in internationale wateren. Nog steeds is het aantal slachtoffers onduidelijk - uiteenlopend van tien (het leger)  tot 20 (de Israëlische Channel 10 tv). Ook over de toedracht is zeker nog lang niet alles duidelijk. Israëlische politici, met name onderminister van buitenlandse zaken Danny Ayalon en minister van defensie Ehud Barak hebben de schuld bij de schepelingen van het 'Freedom flotilla' gelegd. (Ayalon droeg daarbij op de van hem bekende onsmakelijke manier wat fascistoïde extra retoriek aan: 'de deelnemers aan dit konvooi van haat en terreur zijn bekend om hun banden met de jihad en met Hamas en Al-Qaeda. Zij hebben al meermalen deelgenomen aan wapensmokkel')  Hij en Barak hielden vol dat de schepelingen de Israëlische militairen die aan boord van de schepen kwamen hebben aangevallen, zodat die geen andere keus hadden dan het gebruik van hun vuurwapens..
Ook werd door de Israëli's gemeld dat er wapens, zoals stokken en messen zouden zijn gevonden. Zelfs zou er van de kant van de Free Gaza-mensen zijn geschoten. Maar deze beweringen werden onderuitgehaald door een zoekactie van het Israëlische leger nadat de Mavi Marmara was opgebracht naar Ashdod. Er werd, meldde Channel 10-tv,  niets gevonden, behalve twee pistolen die van de militairen waren afgepakt tijdens een worsteling. Ook de Turkse douane meldde in de kant Zaman dat er bij de inscheping in Antalya een scherpe controle met Röntgen-poortjes en dergelijke van alle passagiers was geweest, en dat er bij niemand wapens waren gevonden, nog geen enkel mes. Zodat het er meer op lijkt dat het feit dat enkele schepelingen zich zich met hun blote handen tegen de Israëlische militaire indringers hebben verzet (en blijken het hieronder staande filmpje dat het leger later op de dag op het net zette, blijikbaar ook met stokken en stoelpoten) de Israëli's ertoe bracht om te gaan schieten. Onder meer in dit verhaal (in YNet) werd gemeld dat de schepelingen hadden geprobeerd wapens af te pakken van de Israëli's. Ook zou één Israëli van het bovenste dek af zijn gegooid. Maar er zijn ook versies (met name de Free Gaza Movement zelf) die zeggen dat  de Israëli's het vuur openden zodra ze aan dek landden, ondanks het feit dat er een witte vlag was gehesen.


.

Wat wèl zeker is, is dat Israël met zijn slecht doordachte, dan wel vooropgezet gewelddadige aanpak niet alleen overduidelijk een misdaad heeft begaan, maar ook zichzelf een erg slechte dienst heeft bewezen. Om met Talleyrand te spreken: dit  was erger dan een misdaad, dit was een fout.
Zo is de relatie met Turkije, die toch al slecht was nu nagenoeg totaal verwoest. Niet alleen zijn er duizenden Turken in Ankara en Istanbul uitgelopen om te demonstreren, ook heeft de Turkse regering eerst de Israëlische ambassadeur in Ankara op het matje geroepen en vervolgens  haar eigen ambassadeur in Tel Aviv teruggeroepen. In een verklaring zei Ankara dat 'dit ernstige incident dat in internationale wateren plaatsvond en dus een zware schending inhield van het internationale recht,  mogelijk onomkeerbare gevolgen heeft voor onze relaties'.
In Israëls Arabische gebieden was de toestand gespannen. Update: er werd gedemonstreerd bij de poorten van Jeruzalems Oude Stad. In Umm el Fahm werden arrestaties verricht bij een gewelddadige demonstratie en ook waren er demonstraties in Akko, Sakhnin, Shfaram en Arabe. Voor morgen is een algemene staking uitgeroepen in Arabische gebieden. In Nazereth, waar het nieuws dat de leider van de Islamitische Beweging, Raed Salah gewond was bij de aanval op de schepen grote indruk maakte, werd eveneens gedemonstreerd. . Salahs assistent liet weten dat over Salahs toestand aan het eind van de dag nog steeds niets bekend was.  .

 Op de Westoever  waren honderden Palestijnen uitgelopen om te demonstreren bij het Qalandiyya -checkpoint. Mustafa Barghouti (foto) zei daar in een toespraak dat Israël 'opnieuw heeft bewezen de meest verachtelijke staat ter wereld te zijn als het denkt dat iemand de zielige leugens zal geloven dat de vredesactivisten aan boord van de flotilla wapens droegen, zoals de Israëlische woordvoerders hebben geclaimd. Verwacht Israël echt dat iemand gelooft dat de volwassenen op de schepen wapens droegen? Het heeft een ernstige misdaad begaan, een daad van misdadige piraterij. Het beging een fatale fout.'

Andere veroordelingen kwamen van de Arabische Liga, waar Syrië een voorstel indiende om de relaties met Israél te herzien, van de Palestijnse president Mahmoud Abbas, die sprak van een slachtpartij en die drie dagen rouw afkondigde en van de Jordaanse minister van communicatie Nabil Sharif die sprak van een afschuwelijke misdaad'.

Andere veroordelingen kwamen van Europese kant. De Europese minister van buitenlandse zaken Catherine Ashton vroeg om een 'uitgebreid onderzoek' Dit werd gesteund door de Italiaanse minister van BuZa, Frattini. Ashton drong er overigens ook met kracht op aan dat Israël een einde maakt aan de blokkade van Gaza. De Franse minister4 Kouchner toonde zich 'diep geschokt''. Op Frans verzoek zou later maandag in New York de Veiligheidsraad bijeenkomen. Duitsland (dat onder meer enkele parlementariërs onder de Free Gaza-deelnemers telde), toonde zich eveneens geschokt en liet weten dat het opheldering van Israël verwacht. De nieuwe conservatieve Britse minister van BuZa, William Hague, was terughoudender. Hij zei dat Londen van tevoren de deelnemer aan de Free Gaza.actie had gewaarschuwd voor de risico's. Maar tegelijkertijd, zei hij, had Israël terughoudender moeten handelen en zich aan internationale regels moeten houden.
Een reactie van de VS is er nog niet. Wel heeft Netanyahu zijn aangekondigde bezoek aan Obama afgezegd en is hij vanuit Canada naar huis teruggekeerd om de ontstane crisis te managen. Ondertussen is te hopen dat de belangrijke acteurs in het drama dat het Midden-Oostenprobleem is, de VS, en de EU met name, van dit drama zullen leren dat het echt hoog tijd is dat er grenzen worden getrokken, omdat Israël zelf daar blijkbaar niet toe in staat is. Tot waar reikt Israëls straffeloosheid? Dat lijkt andermaal de vraag die door deze gebeurtenis aan de orde wordt gesteld. Hopelijk ditmaal niet voor niets.  
  

Tenminste 10, waarschijnlijk 15 doden bij Israëlische bestorming Free Gaza schip

Tussen de 14 en 16 mensen zijn gedood en enkele tientallen zijn gewond geraakt bij de bestorming vanmorgen in alle vroegte door Israëlische commando's van de Free Gaza flotilla, zo heeft het Israëlische tv-kanaal 10 vanmorgen gemeld. Aanvankelijk waren tien doden gemeld  Er zouden ook twee militairen  zijn gewond.
De bestorming werd uitgevoerd om 4.30 in de ochtend in internationale wateren, 65 kilometer uit de kust, uitgevoerd door commando's vanuit helikopters en door mannen met rubberbootjes, nadat het konvooi de opdracht om om te keren had genegeerd. De doden zouden vooral gevallen zijn op het Turkse schip Mavi Marmara (zie foto hierboven). De details zijn nog onduidelijk. De commando's zouden tegenstand hebben ontmoet van mensen die hen hun wapens wilden afpakken en toen het vuur hebben geopend, volgens één melding. Volgens bronnen van het leger zouden de commando's zijn aangevallen door mensen met messen en stokken en zou er zelfs zijn geschoten. De Free Gaza Movement ontkent dit ten stelligste en twittert dat de mensen in hun slaap werden verrast. De Israëli's zouden meteen nadat ze geland waren het vuur hebben geopend. Vanuit Israël is er een nieuws black out afgekondigd over de toedracht en de aantallen slachtoffers. Waarschijnlijk komt er in de loop van de dag meer nieuws..
Het is duidelijk dat Israël hiermee niet alleen een daad van zeeroverij heeft gepleegd, maar ook  van moord kan worden beschuldigd. Turkije heeft de Israëlische ambassadeur in Ankara ontboden en bij het Turkse consulaat in Istanbul werd door een woedende menigte gedemonstreerd. Verwacht mogen (hopelijk) worden dat meer landen dit niet zomaar zullen laten passeren..
Het Free Gaza konvooi was gistermiddag na twee dagen vertraging met met zes schepen vanaf de kust van Cyprus vertrokken. Twee schepen hadden te kampen met mechanische mankementen en de Rachel Corrie was nog onderweg naar Cyprus vanuit Ierland. De organisatoren besloten daarop dat deze drie schepen dinsdag de overige zes schepen zouden volgen. 

G

Gewonden worden afgevoerd. (Foto Ron Schutzer, EPA)

Update: De leider van de islamitische beweging in Israël, sheikh Raed Salah is volgens Ma'an News onder de ernstig gewonden.

Hier beelden van de Turkse tv

Hier beelden van Insani Vakfim Vardi, de Turkse organisatie die een groot deel van de Free Gaza operatie bekostigde.

Watch live streaming video from insaniyardim at livestream.com

Update II: 
Blijkbaar vanuit de overtuiging dat de aanval de beste verdediging is heeft onderminister van buitenlandse zaken Danny Ayalon vanmorgen  een persconferentie gegeven waarin hij de activisten aan boord van de Blauwe Marmara, het schip dat met geweld door Israëlische commando's werd overvallen, ervan beschuldigde dat zij bewapend waren. Ook beschuldigde hij hen ervan banden te hebben met Hamas en Al-Qaeda en andere terreurorganisaties, aldus YNet. 
'Het was een provocatie, zei Ayalon. ´Aan dek hebben we wapens gevonden die tegen onze strijdkrachten zijn gebruikt. De opzet van de organisatoren was gewelddadig en de resultaten zijn te betreuren.'  Ook zei hij dat geen enkele soevereine staat een dergelijke provocatie jegens een land dat de wetten volgt en zijn bevolking zou accepteren.

Een land dat de wetten volgt! Dat net, in strijd met het zeerecht in de internationale wateren wat schepen heeft overvallen! De chotspe!
Misschien moeten we ons realiseren dat dit dezelfde onderminister was die onlangs de Turkse ambassadeur ontving en hem vernederde door hem op een laag bankje te laten zitten en niets te drinken aan te bieden, als 'straf' voor een Turkse t-serie. Maar wellicht moeten we ons ook afvragen of het toeval is dat Ayalons baas, minister Avigdor Lieberman, afgelopen vrijdag de Free Gaza-vloot al een ´gewelddadige´ provocatie noemde. Misschien moeten we ons namelijk afvragen of dit niet een vooropgezet scenario van de Israëlische kant is geweest om pogingen om via dit soort Free Gaza-manoeuvres de blokkade van Gaza te doorbreken voor altijd de kop in te drukken (desnoods inclusief het op het dek plaatsen van wapens die daar nu zijn ´aangetroffen´). Het is tenslotte niet voor het eerst dat dit soort ´ongelukken´ voorkomt - we hoeven ons maar de dood te herinneren van Rachel Corrie die in 2003 - per ongeluk - werd platgereden door een bulldozer toen zij een huis wilde redden van de vernietiging. Een ´ongeluk´ dat voor een belangrijk deel ertoe bijdroeg dat de internationale beweging die via het plaatsen van burgers tussen Palestijnen en Israëlische militairen het geweld wilde terugdringen, op de terugtocht werd gedreven.
In ieder geval zouden de actievoerders  (en wij, en de Nederlandse regering en de EU) moeten aandringen op een onafhankelijk onderzoek. Als was het maar omdat in dit soort gevallen een belangrijk deel van het Israëlische en Joodse publiek geneigd is de officiële Israëlische leugens te geloven. Het wordt toch eindelijk eens tijd dat algemeen doordringt dat wat daar in Tel Aviv wordt bekokstoofd totaal onaanvaardbaar is. Die mensen zijn gevaarlijk. Ze moeten worden gestopt.

Deutsche Bank doet aandelen Elbit van de hand

De grootste bank van Duitsland, Deutsche Bank, heeft  donderdag besloten zijn investeringen terug te trekken uit het Israëlische elektronicaconcern Elbit,. Dat gebeurde na aandrang van Pax Christi en International Physicians for the Prevention of Nuclear War. Elbit is een van de belangrijkste wapenexporteurs van Israël. De desinvestering vond plaats omdat het ook de leverancier is van de elektronische bewakingsapparatuur van de zogenoemde  'Scheidingsmuur'. Deutsche Bank was een van de belangrijkste investeerders in Elbit. Eerder besloten het Noorse staatspensioenfonds en het grootste Zweedse pensioenfonds hun aandelen Elbit van de hand te doen.

Free Gaza: 'Dit gaat over het breken van het beleg van 1,5 miljoen mensen'

T

Tent in Ashdod waar deelnemers aan het FreeGaza-smaldeel zullen worden opgebracht als de schepen zijn aangehouden.

De Israëlische journalistiek, die zich de laatste tijd met haar kritiekloos rapporteren over 'spionagezaken'.tegen Palestijnse Israëli's en Israëlische klokkenluiders toch al niet van haar beste kant laat zien, dreigt nieuwe dieptepunten te bereiken met de nadering van de Free Gaza schepen, dit weekeinde.Blijkbaar voelen ook veel kranten en journalisten zich belaagd door deze zoveelste 'antisemitische' aanval op de integriteit van de joodse staat (al moet gezegd dat Haaretz zich gunstig onderscheidde met een editorial die verdedigde dat het beter is te praten met Hamas dan een blokkade van Gaza vol te houden). Maar zoals gezegd; dat was een uitzondering. De prijs voor de smerigste krantenkop gaat wat mij betreft voorlopig naar YNet die het waagde te komen met: 'MK in the service of Hamas', oftewel 'Parlementslid in dienst van Hamas'. Dat ging over Hanin Zuabi (foto), een lid van de Arabische Balad-partij dat zich aan boord van de Free Gaza-vloot heeft begeven. Eén van haar medeschepelingen daar is trouwens  Raed Salah, leider van de Islamitische Beweging, noordelijke afdeling uit Nazareth.
Zuabi en Salah stellen zich met hun inscheping bloot aan arrestatie, want dat is het lot dat Israëlische deelnemers aan vloot te wachten staat. Israël heeft zich goed voorbereid. De negen schepen zullen worden aangehouden en opgebracht naar de haven van Ashdod. Een deel van de haven is daar al afgesloten en in gereedheid gebracht, terwijl een grote tent is opgezet om de ongeveer 800 schepelingen op te vangen, te controleren en te sorteren. Ze zullen voor de keus worden gesteld, ofwel een papier tekenen dat ze uit Israël weg zullen  blijven, waarop ze op kosten van Israël op een vliegtuig naar hun land van herkomst worden gezet, of opgesloten worden in een gevangenis.
Dat Israël de komst van de schepen zeer ernstig opvat blijkt uit de moeite die het zich geeft. Zo gaf Yossi Gal, secretaris-generaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken, gisteren een persconferentie waarin hij de Free Gaza onderneming een 'inbreuk op de internationale wetten', een 'absolute provocatie' en een 'goedkope publiciteitsstunt' noemde. De secretaris-generaal herhaalde ook wat andere functionarissen al eerder hadden gezegd dat er in Gaza 'geen sprake is van een humanitaire crisis'. Update: zijn baas, minister Lieberman deed het later op de dag nog eens dunnetjes over. Voor de radio zei ook hij dat het Gaza aan niets ontbreekt. Hij noemde de Free Gaza onderneming 'gewelddadige propaganda tegen Israël' en hij voegde eraan toe dat Israël 'geen inbreuk op zijn soevereiniteit zal dulden'. (Hij vergat daarbij dat Gaza helemaal niet bij Israël hoort en dat Israël altijd beweert dat het de bezetting ervan heeft beëindigd, maar de man is sowieso niet erg serieus te nemen). Haaretz meldde dat minister van defensie Ehud Barak en secretaris-generaal Yossi Gal vrijdag een rondje telefoongesprekken voerden met vertegenwoordigers van de landen waaruit deelnemesr aan Free Gaza afkomstig zijn om hen te vertellen wat er te geburen staat.

Israëlische functionarissen hebben zich intussen de afgelopen dagen uitgeput om op persconferenties en rondleidingen duidelijk te maken hoezeer het de Gazanen aan niets ontbreekt, maar dit soort leugens keert zich tegen hen zoals Shirin Tadros van Al Jazeera English in onderstaand  filmpje genadeloos laat zien. (Zelf gaf ik gisteren bijzonderheden over armoede, gebrek en ondervoeding in Gaza, hier)



Israël heeft ook de ambassadeurs van Cyprus, Ierland, Griekenland, Zweden en Turkije - de landen van waaruit de schepen vertrekken (of al zijn vertrokken) gevraagd ze vast te houden. Alleen Cyprus heeft op deze waarschuwing gereageerd en gezegd dat de schepen daar niet mogen aanleggen. Maar dat maakt niets meer uit, want de vloot is nu onderweg naar een 'meeting point' in de internationale wateren. Alleen Israël kan hen nu nog tegenhouden. En als het dat doet 'levert dat een enorme diplomatieke en politieke crisis op, ' waarschuwde Hanin Zuabi al. Iets wat impliciet  werd toegegeven door Yigal Palmor, de woordvoerder van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken: 'We kunnen dit niet winnen op het vlak van de public relations. Als we toelaten dat ze eieren naar ons gooien, staan we in ons hemd met ei op ons gezicht. Als we ze tegenhouden dan staan we te kijk als bruten.'.
Greta Berlin, een van de organisatoren van Free Gaza, maakte de opmerking die waarschijnlijk het duidelijkst weergeeft waar het hele verhaal van de Free Gaza-flotilla om draait. 'Dit gaat niet over het leveren van hulpgoederen. Dit gaat over het breken van het beleg van 1,5 miljoen mensen,' zei ze. Nu maar hopen dat dit geluid door deze actie duidelijk overkomt en door veel mensen - en uiteindelijk ook regeringen - zal worden overgenomen.  

Palestijnen mogen nu weg 443 gebruiken.. .maar niet naar Ramallah

Palestijnse auto's mogen sinds vrijdagmorgen gebruik maken van weg nr 443, een belangrijke vierbaans verkeersader door bezet gebied, die leidt langs Jeruzalem en aansluit op de weg naar Tel Aviv. De weg was in 2002 verboden verklaard voor Palestijnen, waarbij het leger vrees voor aanslagen als reden aanvoerde.Hun reistijden van 15-20 minuten uit de dorpen naar Ramallah werden daarmee met ongeveer  een uur verlengd  Maar in december won de Association for Civil Rights in Israel (ACRI) een juridische strijd van twee jaar.Het leger kreeg van het hooggerechtshof vijf maanden de tijd om de weg weer toegankelijk te maken voor Palestijnen. Tenslotte was die destijds -  met toestemming van het hof - voor een deel op privé-land van Palestijnen aangelegd met het argument dat hij ook hún reistijd zou verkorten. De Palestijnen kunnen er nu weer op via twee opritten en af via drie afritten.
Maar aansluiting op Ramallah - de voor hen belangrijkste bestemming omdat daar winkels, ziekenhuizen, kortom alle mogelijke diensten zijn - geeft de weg hun niet. Dat stond namelijk niet als eis vermeld in de rechterlijke uitspraak. Dus wordt het Palestijnse verkeer naar Ramallah door het leger nog steeds omgeleid naar een hobbelige provinciale weg. Vechten tegen de bezetting, het is een soort Sisyphus-arbeid.

Twee keer vergelding in Gaza: 22 gewonden

Het is bijna routine, een of ander projectiel (of een paar projectielen) wordt/worden afgevuurd vanuit de Gaza-Strook en landt/landen (meestal) op een leeg stuk terrein. Vervolgens komt Israël in actie. De afgelopen twee dagen was het tweemaal raak. Nadat een patrouille van het Volksfront drie mortiergranaten op Israëlische troepen hadden afgevuurd bij een treffen, werden gisteren bij een strafactie twee raketten afgevuurd door een Apache helikopter in het noorden van de strook nabij Zeitoun. Resultaat: zes gewonde boeren die werden geraakt toen zij bezig waren op hun land. Op de foto (Ma'an News) wordt één van hen behandeld in het ziekenhuis. Woensdag was het eveneens raak. Toen raakten bij een strafactie 15 mensen gewond, onder wie een paar kinderen. Die actie van de Israëlische luchtmacht was gericht tegen een trainingsbasis van Hamas bij Beit Hanoun, maar behalve de basis werden ook drie huizen geraakt, evenals een sportclub waar voorbereidingen werden getroffen om er het WK voetbal te kunnen volgen.

Nogmaals: Beken kleur op 30 mei!

Doordat ik meestal vooral naar het internationale nieuws - en dan vooral het Midden-Oostennieuws - kijk, had ik had weer eens iets gemist. Maak ik nota bene reclame voor de manifstatie Rhythm against Racism op 30 mei (14 -17 uur) op de Dam en ontgaat me helemaal het relletje over Jihad Alariachi (Meiden van Halal) die Rhythm against Racism zou presenteren, maar dat nu van Nederland bekent kleur niet meer mag doen.
Reden? Ooit heeft ze in een van de eerste programma's die ze maakte met de Meiden van Halal een uitzending gedaan over homo's. Daarin zei ze onder meer “Homosexualiteit en islam gaan niet samen. Ik accepteer geen moslim-homo”. Dat werd opgepikt door Elsevier en het COC en vervolgens heeft Nederland bekent Kleur Jihad gevraagd om zich terug te trekken als presentator.

Slap, heel slap. Op de site 'Wij blijven hier'' legt Jihad uit dat dit vijf jaar geleden gebeurde (ze was toen al 21) en dat het domweg een slecht voorbereide confrontatie van haar was met homoseksualiteit waar ze tot dat moment nog nauwelijks over had nagedacht. Intussen heeft ze dat wel degelijk en nu komt haar opvatting ongeveer overeen met 'leven en laten leven'.
Voor wie de moslimwereld een beetje kent (en meent te weten hoe de Meiden van Halal in elkaar zitten) is dit geen raar verhaal. Homoseksualiteit is eenvoudigweg geen onderwerp in moslim-kringen (en -landen). Horen, zien en zwijgen is daar het devies. Op die manier bestaat homoseksualiteit als het ware niet en kan iedereen doen waar hij zin in heeft zolang hij zich maar niet manifesteert als homo, dan is het foute boel. Voor de Meiden van Halal, die graag korte metten maken met vooroordelen en rare fricties tussen de culturen, was dit kennelijk een drempeltje waar ze tot dan toe niet op waren gestuit. Nu is dat anders, legt Jihad Elariachi uit:.Als ik terug kijk (naar de uitzending AP), mis ik een beetje de persoon Jihad in die discussie. Ik heb het steeds over wat ik 'denk' dat de Islam daarover zegt. Ik ben geen theoloog. En ik heb het steeds over dat Islam en homoseksualiteit niet samen gaan. Maar ik heb het niet over hoe moeilijk ik het onderwerp vind. En dat ik het eigenlijk niet nodig acht het over iemands geaardheid te hebben. En: Iedereen mag doen wat hij of zij wil. Iedereen mag geloven wat hij of zij wil en iedereen mag denken wat hij of zij wil denken. 
Het valt me behoorlijk zwaar tegen van Nederland bekent kleur dat ze gezwicht zijn voor wat lelijk geschrijf van Elsevier en een slecht onderbouwd kattebelletje van het COC in plaats van met Jihad zelf te overleggen en de rug recht te houden. Een iets subtielere benadering had in dit geval echt wel gemoeten wat mij betreft. -- Niettemin: toch maar demonstreren op 30 mei. We hebben eigenlijk geen keus. en hopelijk is Jihad er ook.

 

Makhoul beschuldigd van spionage voor Hezbollah

Israëlische officieren van justitie hebben donderdag de mensenrechtenactivist Amir Makhoul (foto) voor een rechtbank in Haifa in staat van beschuldiging gesteld van spionage voor Hezbollah. Hij zou in 2008 in Denemarken een ontmoeting hebben gehad met agenten van Hezbollah die hem opdrachten en een computerprogramma gaven om versleutelde boodschappen te versturen via het internet.
Makhoul zou onder meer informatie hebben verzameld over Shin Bet bases in Noord-Israël, over de beveiliging van Shin Bet-baas Yuval Diskin, over een Mossad basis in het midden van het land, een fabriek van defensie-leverancier Rafael en een plaats in Haifa die in de Libanon oorlog van 2006 werd getroffen door raketten van Hezbollah. Ook zou hij verkenningen hebben uitgevoerd op een legerbasis. Verder zou hij een lijst met de namen hebben doorgegeven van zes Israëli's die mogelijk als agenten zouden kunnen worden aangeworven, en analyses hebben geleverd van de politieke trends en de Israëlische maatschappij.
Een hoge Shin Bet functionaris vertelde de krant Haaretz dat een deel van de informatie voor iedereen met twee ogen een een Google Earth programma te krijgen was, maar volgens een legereenheid die over de bescherming van informatie gaat, gaf Makhoul hoogwaardige informatie door, aldus de krant. 
Adalah, het Centrum voor Arabische Minderheidsrechten in Israël, meldde in een verklaring dat Makhoul alle aanklachten heeft ontkend. 
De andere verdachte Omar Sayyid werd eveneens in staat van beschuldiging gesteld. De vertegenwoordigers van de staat zeiden dat Makhoul en Sayyid allebei werden gerecruteerd door Hassan Geagea, een Libanese zakenman die in Jordanië woont.
Makhouls familie heeft gisteren een verklaring uitgegeven onder de naar Emile Zola verwijzende titel 'We accuse' waarin zij zich beklaagt over de manier waarop Makhoul 's nachts van zijn bed werd gelicht, het huis overhoop werd gehaald, Makhoul dagenlang zonder contact met zijn advocaten in isolatie werd gehouden, en waarin zij meldt dat Makhoul klaagt over pijn in zijn hoofd, rug en armen plus een verminderd gezichtsvermogen als gevolg van marteling. Hij zou dagenlang vastgebonden hebben gezeten op een stoel, en van eten, drinken en slaap zijn verstoken, hetgeen illegaal is onder de Israëlische wet. Zij wijzen erop dat zijn advocaten tot gisteren, de dag  van de verklaring, niet zijn medische rapport in de gevangenis hadden mogen inzien, en dat een verzoek van Physicians for Human Rights die op aandringen van Adalah hadden gevraagd hem door een onafhankelijke arts te laten onderzoeken, was afgewezen.
Drie organisaties, Adalah, Physicians for Human Rights en het Publieke Comité tegen Marteling in Israel (PCATI) hebben bij de rechter de eis gedeponeerd dat de omstandigheden waaronder Makhoul is vastgehouden openbaar worden gemaakt. Eerder had Amnesty International al bezwaar gemaakt tegen de manier waarop Makhoul is opgepakt en behandeld,

Free Gaza-smaldeel vestigt opnieuw de aandacht op de schande van de blokkade

Het komende weekeind wordt spannend wat betreft het lot van de Free Gazavloot, die zich opmaakt dan op volle sterkte met negen schepen, 10.000 ton hulpgoederen en ongeveer 800 mensen richting Gaza op te stomen. De meeste schepen zijn al onderweg. Op Kreta worden nog twee passagiersboten, Al Samoud en Al Haya (De Standvastigheid en Het Leven, namen gegeven door Palestijnse schoolkinderen) gereed gemaakt voor vertrek, terwijl ook nog een aantal schepen uit Turkije nog niet is vertrokken. Israël heeft intussen gewaarschuwd dat het de vloot zal tegenhouden en opbrengen en de passagiers terug sturen naar hun land van herkomst. De goederen zouden - na inspectie op wapens (!) - naar Gaza worden getransporteerd. De Turkse minister van buitenlandse zaken, Davutoglu, deed en beroep op Israël de schepen door te laten. Turkse organisaties hebben een groot deel van de schepen en hulpgoederen geleverd., De foto hierboven is het grootste passagiersschip van het konvooi, een Turkse veerpont.   
Het  Israëlische ministerie van buitenlandse zaken heeft aangeboden dat de goederen zonder meer over land naar Gaza mogen worden vervoerd, maar dat aanbod heeft de Free Gaza Movement wijselijk naast zich neer gelegd. De Israëlische woordvoerder stelde dat er genoeg goederen naar Gaza gaan. Kolonel Moshe Levy, de leider van het bureau voor de Coördinatie en Verbindingen  van het Israëlische leger in Gaza (een eufemisme voor het kantoor dat de blokkade coördineert), zei zelfs dat er helemaal geen humanitaire crisis in Gaza heerst.
Daarover bestaan echter genoeg andere meningen. Het is te hopen dat de huidige poging van de Free Gaza Beweging om door de blokkade te breken eindelijk eens voldoende de aandacht van de rest van de wereld trekt om iets aan het misdadige optreden van Israël jegens Gaza te doen. Amnesty International, om te beginnen , beschuldigde Israël er vandaag in zijn jaarlijkse rapport van dat het met zijn voortdurende blokkade doorgaat de mensenrechten te schenden. Amnesty beschuldigde overigens ook het Westen, met name de VS en Europa, ervan dat zij in de Verenigde Naties voorkómen dat Israël zich hoeft te verantwoorden voor de oorlogsmisdaden die het beging tijdens de veldtocht van december 2008-januari 2009 in Gaza, Amnesty verwees daarbij onder meer naar het Goldstone-rapport. 

 En intussen zijn er genoeg bronnen waaruit blijkt dat de onmenselijke situatie in Gaza verder verergert. Zo vermeldt IRIN in een recent verslag op basis van rapporten van de Wereld Bank en van de World Health Organisation (WHO) dat in het derde kwartaal van 2008 56 % van de mensen in Gaza beneden de armoedegrens verkeerden. In de tweede helft van 2008 kreeg 71% van de Gazanen voedselhulp. Voedsel was verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de totale huishouduitgaven van de Gazanen, wat families sterk afhankelijk maakte van schommelingen in de voedselprijzen. Van 56% van de Gazanen was niet zeker dat zij steeds over voldoende verantwoord voedsel beschikten, chronische ondervoeding is de laatste jaren gestegen tot 10,2%.
Door de blokkade van de Strook, vermeldt IRIN verder,  hebben sinds 2007 98% van de industriële ondernemingen moeten sluiten. Er zijn acute tekorten aan brandstof, geld, gas om te koken, en andere basisbehoeften. De ban op de import van bouwmateriaal maakt de herbouw onmogelijk van 6400 huizen die zijn vernield of zwaar beschadigd in de militaire operatie van 2008-2009 en heeft verder de bouw onmogelijk gemaakt van 7500 huizen die nodig zouden zijn geweest om aan behoeften van de groeiende bevolking tegemoet te komen. Ongeveer 3500 families zijn nog onbehuisd..  
Er zijn volop gezondheidsproblemen die te maken hebben met de watervoorziening, als gevolg van de blokkade en de Israëlische militaire operaties die de watervoorziening en afvalwaterbehandeling hebben vernield, waaronder reservoirs, bronnen en duizenden kilometers leidingen. Er is een crisis van de elektriciiteitsvoorziening, omdat het netwerk maar 70% kan leveren van de benodigde capaciteit, omdat er niet genoeg geld is om brandstof te kopen voor de centrale en omdat er geen reserveonderdelen zijn zodat er technische mankementen optreden.
De gezondheidszorg in het algemeen heeft sterk te lijden van de blokkade, er is gebrek aan medicijnen, medisch personeel kan niet buiten de Strip worden getraind en patiënten kunnen niet naar elders voor specialistische behandelingen. 
De militaire operatie van 2008-2009 beschadigde 15 van de 27 ziekenhuizen en beschadigde of vernielde 43 van de 110 centra voor primaire gezondheidszorg. Geen daarvan is hersteld of herbouwd, als gevolg van de ban op bouwmaterialen. Ongeveer 15-20% van de meest essentiële medicijnen zijn niet voorradig en er is gebrek aan noodzakelijke reserveonderdelen van de meeste medische apparaten, aldus een recent WHO rapport.
Als gevolg hiervan is de gestage daling van de zuigelingensterfte van de afgelopen tientallen jaren tot staan gekomen. In de afgelopen jaren is zij zelfs weer toegenomen in Gaza. De zuigelingensterfte ligt er nu 30% hoger ligt dan op de Westoever.Waterige diarree, acute bloederige diarree en virale hepatitis zijn de meestvoorkomende doodsoorzaken onder de gerapporteerde infectieziekten in de Strook. .

 Nog steeds wonen mensen in Gaza in tenten nadat ze in de 'Cast  Lead' operatie van begin 2009 hu

Volgens AIDA (Association of Development Agencies, een organisatie die ongeveer 80 NGO's vertegenwoordigt) is zelfs de voedselvoorzening van meer dan 60% van de Gazanen in gevaar. AIDA waarschuwt dat de complete landbouw en visserij van Gaza op het punt staan ineen te storten als er niet gauw wat gebeurt. Volgens AIDA moet Israël onmiddellijk zorgen dat er materialen voor de landbouw de Strook binnen kunnen komen, zoals plastic iirrigatiepijpen, zaad van goede kwaliteit en veterinaire medicamenten. Ook moeten de restricties worden opgeheven op de toegang tot vis- en landbouwgronden, aldus AIDA. sectoren .Verder is dringend materiaal nodig om de afvalaterzuivering ter hand te nemen, om verdere vervuiling van landbouwgrond te voorkomen en een aanvullende bron van irrigatiewater te creëren. Volgens AIDA zorgt de blokkade ervoor dat landbouw en visserij in toenemende mate in de knel komen, wat de voelselsituatie verder verslechtert. Ook waarschuwt AIDA voor de lange-termijneffecten van
de verzilting en bodemvervuiling door de ongecontroleerde dumping van afvalwater en ander afval. 

Beken kleur op 30 mei!

Kom op zondag 30 mei naar de Dam in Amsterdam. Daar biedt Rhythm Against Racism van 14 tot 17 uur muziek met een boodschap: Kies voor een kleurrijk en solidair Nederland!
Er zijn diverse muziekstijlen te horen. Balkanbeats van Mala Vita, folk songs van Jan Rot, stevige rock van Elle Bandita, jazz van Denise Jannah en latin house-ritmes van de populaire DJ's Sunnery James & Ryan Marciano.
Verder bijdrages van Nilgun Yerli, Jihad (Meiden van Halal), Vincent Bijlo, Funda Mujde, Hedy d'Ancona, Mohamed Rabbae, Anja Meulenbelt, Ikram Chiddi en de schoonmakers van FNV-Bondgenoten.

Proces tegen klokkenluider Anat Kamm begonnen achter gesloten deuren

Het proces tegen Anat Kamm (foto), de klokkenluidster die 'targeted killings' aan het licht bracht die door Israëlische topmilitairen in strijd met de regels van het Israëlische hooggerechtshof werden uitgevoerd, is maandag begonnen in Tel Aviv. Op verzoek van zowel justitie als de verdediging gebeurt dat achter gesloten deuren.   
In de tenlastelegging wordt gesteld dat Kamm tijdens haar militaire dienst als secretaresse van de bevelhebber van het Centrale Commando, generaal-majoor Yair Naveh, 2000 documenten, waaronder uiterst geheime, heeft verzameld, gekopieerd en later overhandigd aan de journalist Uri Blau van Haaretz, die enkele ervan heeft gebruikt voor artikelen. De twee cd's waarop de artikelen zijn gekopieerd zijn overigens weggeraakt. 
Kamm worden twee vormen van spionage ten laste gelegd: het doorgeven van geheime informatie met de bedoeling de staatsveiligheid te schaden - waarop de maximumstraf levenslang is, en het verzamelen en bewaren van geheime informatie met de bedoeling de staatsveiligheid te schaden - waarop een maximum staat van 15 jaar. Haar advocaat, Avigdor Feldman, zei na afloop van het proces dat Kamm geen antwoord had gegeven op vragen van de rechter over de tenlastelegging. 'Het was haar beloofd dat er geen proces zou worden gehouden als ze al het materiaal aan de onderzoeksautoriteiten zou overhandigen. Die belofte is gebroken,' aldus Feldman.
De rechtbank stelde dat ze in juli op de aanklacht moet antwoorden en dat de getuigenverhoren beginnen in december. Intussen is Kamm's huisarrest verlengd. Feldman probeert daar in overleg met het hof verandering in te brengen. Kamm heeft Blau gevraagd het materiaal dat hij van haar gekregen heeft terug te geven. Zijn advocaten hebben dat inmiddels gedaan. Blau zelf wordt gezocht voor ondervraging, maar hij houdt zich schuil in Londen.

Australië wijst Israëlische diplomaat uit

Australië heeft een Israëlische diplomaat van de ambassade in Canberra een week de tijd geven het land te verlaten. Dat heeft de Australische minister van buitenlandse zaken Stephen Smith bekendgemaakt. De uitwijzing komt nadat de Australische politie heeft vastgesteld dat bij de moord op Hamas-functionaris Mahmoud Mabhouh in Dubai in januari. vier vervalste Australische paspoorten zijn gebruikt.
"No government can tolerate the abuse of its passports, especially by a foreign government," zei Smith. "This is not what we expect from a nation with whom we have had such a close, friendly and supportive relationship."
Haaretz meldt dat het gaat om de Mossad-vertegenwoordiger in Canberra. Groot-Brittannië deed eerder hetzelfde nadat was vastgesteld dat bij de moord in Dubai 12 vervalste Britse paspoorten waren gebruikt. Britse bronnen melden dat Londen de vervanging van de Mossad-man tegenhoudt totdat het van Israël de verzekering heeft gekregen dat herhaling zal uitblijven 

Free Gaza vloot nu negen schepen groot - één Nederlandse aan boord

De 'Rachel Corrie' bij nacht. De Rachel Corrie is één van de negen schepen van de Free Gaza (Ghaza al-Hurra) beweging die op dit moment op weg zijn naar een ontmoetingsplek in de Middellands Zee om eind mei samen koers te zetten naar Gaza.

+ PERSBERICHTEN +
Istanbul, Turkey – 22 May, 2010 - Amid cheers and waving of Turkish and Palestinian flags, the second ship to join the Freedom Flotilla left Istanbul this afternoon. Sponsored by the Turkish humanitarian organization, Insani Yardim Vakfi (IHH), the ship will carry 600 passengers to Gaza as part of the ‘blockade busting’ flotilla. It joins eight other boats coming from three other countries carrying 10,000 tons of supplies to the Palestinian people, supplies that have been denied to them by Israel. Boats will meet in the Mediterranean, then turn toward Gaza to arrive at its beseiged slice of beachfront by the end of May. Free Gaza Movement’s  MV Rachel Corrie is already on her way from Ireland and is presently off the coast of Portugal loaded with cement, paper and supplies for school children and medical equipment.
Said John Ging, Head of United Nation's Relief and Works Agency: “We recommend the world send ships to the shores of Gaza, and we believe that Israel would not stop these vessels because the sea is open, and many human rights organizations have been successful in previous similar steps, and proved that breaking the siege on Gaza is possible.”
For more information:
Free Gaza Movement – Greta Berlin - +357 99187275

Nederlandse deelnemer

Anne de Jong, 29, uit Amsterdam, heeft zich vandaag bij bij de ‘Gaza Freedom Flotilla’ gevoegd. Het schip waar zij zich op zal bevinden vertrekt aanstaande maandag 24 mei vanaf Kreta. Anne is promovendus aan de School of Oriental and Africa Studies (SOAS, London) en richt zich in haar academisch werk op gezamenlijk Palestijns en Israëlisch geweldloos activisme. Met haar deelname hoopt ze meer publieke aandacht in Nederland voor de onrechtvaardige situatie in Gaza te creëren.

U kunt Anne’s reis volgen via Facebook en Twitter:
http://www.facebook.com/group.php?gid=120945827938242&ref=ts
http://twitter.com/anne2gaza
Contactpersoon in Gaza:
Vivian Korsten +972 (0) 597919020
Contact persoon in Europa:
Grietje Baars (Berlijn) +49(0)17666552651

Markuszower, de 007 van de Nederlandse politiek

Leuke primeur van de NRC: Markuszower is niet van de lijst van kandidaat-Kamerleden gehaald omdat hij met een pistool had lopen zwaaien en Joden die er anders over dachten dan hij in de ban had willen doen, maar omdat Hirsch Ballin aan Wilders een brief heeft geschreven met informatie van de AIVD. En wat stond er er in die brief?

In de brief werd Markuszower (32) als „risico voor de integriteit” van Nederland bestempeld. Hij zou betrokken zijn geweest bij een organisatie die „informatie” heeft overgedragen aan „een buitenlandse mogendheid”. Ook had hij volgens de brief contact met medewerkers van een buitenlandse inlichtingendienst.

Tja, welke dienst zou dat nou zijn voor iemand die zoals Markuszower in Tel Aviv is geboren? En wij nog maar denken dat dubbele loyaliteit en twee paspoorten taboe waren voor het clubje van Wilders. Niet dus.
Maar intussen is Markuszower dus ook beveiliger van Joodse evenementen in het kader van de stichting 'Bij leven en welzijn'. Een beveiliger die zelf werkt voor zo'n gezellige organisatie van killers? Ik zou hem eerder een gevaar voor de samenleving willen noemen.

Jemen al 20 jaar in verdeeldheid verenigd - en Nederland helpt.., ja waarmee ?

Ali Abdallah Saleh, de president van Jemen, heeft vrijdag in een toespraak ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van de vereniging van Noord-  en Zuid-Jemen opgeroepen tot een nationale dialoog eventueel te volgen door de vormen van een regering van nationale eenheid. Ook kondigde hij een amnestie af voor gevangen noordelijke Houthi-strijders en zuidelijke separatisten en zei hij dat zij zullen worden vrijgelaten.

Het is zeker niet voor het eerst dat Saleh een oproep doet tot nationale dialoog, maar de werkelijkheid is dat de regering in Sana'a  al 20 jaar- vanaf de eenwording het zuiden heeft genegeerd, uitgezogen en gemarginaliseerd, ondanks beloften van het tegendeel. Dat proces begon al kort na de eenwording. Ik heb daarover destijds voor het ANP zowel tijdens de eerste verkiezingen in '93 (die ondanks internationaal toezicht een doorgestoken kaart waren) als tijdens de burgeroorlog een jaar later vanuit Jemen kunnen berichten. De situatie is sindsdien in het geheel niet verbeterd. Vooral de laatste tijd zijn er voortdurend berichten van botsingen in het zuiden. Vandaar dat Ali Salem al-Beidh, president van de Republiek Zuid-Jemen die zich tijdens de burgeroorlog van '94 weer onafhankelijk had verklaard, ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van de eenwording om een VN-onderzoekscommissie heeft gevraagd. (Zie voor meer bijzonderheden mijn Engelstalige blog, The Pessoptimist  - onder de tag Yemen)

Ook de noordelijke Houthi's, met wie een sinds 2004 woedende oorlog in februari werd beëindigd met een akkoord, hebben weinig reden Saleh op zijn woord te geloven. In het akkoord werd onder meer de vrijlating van gevangengenomen Houthi's afgsproken, maar zoals Saleh in zijn tv-speech indirect ook al aangaf, is dat dus nog steeds niet gebeurd.

De toestand in Jemen is onverminderd ernstig en instabiel, met een president die naar de laatste Arabische mode (zie Libië, Egypte en Syrië) probeert een opvolging voor zijn zoon te regelen. Die in dit straatarme land in 2008 een idioot megalomane moskee heeft laten bouwen (de president Saleh-moskee, zie de poster hieronder, kosten $ 60 miljoen) maar intussen steeds meer zijn greep op de macht verliest, onder meer doordat zijn alliantie met de belangrijkste Hashid-stammenfederatie (die in veel opzichten machtiger is dan de regering) in het gedrang is gekomen nadat de oppermachtige stamleider - tevens leider van de Islah-partij, Abdullah ibn Hussein al Ahmar in 2009 is overleden en opgevolgd door zijn zoon Sadeq ibn Abdullah al-Ahmar.

Ik ben in het licht van wat hierboven staat verbaasd om in een oud bericht in de Volkskrant (27 januari van dit jaar - ik had het gemist) te lezen dat Nederland Jemen gaat helpen (vermoedelijk inmiddels dus al helpt) met hervormingen van de rechtsstaat. Nederland zal een werkgroep gaan leiden die zich richt op de justitiesector. Co-voorzitter wordt Jordanië. Dat is besloten tijdens een internationale bijeenkomst in Londen. Nederland had al een justitieprogramma lopen in Jemen, voegt de Volkskrant eraan toe op gezag van de ministers Maxime Verhagen (Buitenlandse Zaken) en Bert Koenders (Ontwikkelingssamenwerking) en dat zou de problemen in kaart brengen.
Dat programma heeft dan een hoop te doen, en misschien zou het kunnen beginnen met een behoorlijke analyse van de politieke stand van zaken te maken, want daar lees ik weinig over in de Volkskrant of elders in Nederland. En dat ondanks het feit dat Nederland al 32 jaar een ontwikkelingsrelatie met Jemen heeft en  jaarlijks 19 miljoen euro aan het land bijdraagt, volgens de - inmiddels afgetreden - Koenders. Die er nog aan toevoegde dat Jemen relatief weinig aandacht krijgt voor ‘de giftige mix van onderontwikkeling’ die het kent.

Een understatement als je het mij vraagt.
De plotselinge aandacht voor Jemen  kwam natuurlijk voort uit de bijna gelukte aanslag in een vliegtuig boven Detroit, door een Nigeriaan met springstoffen in zijn onderbroek. Hij was opgeleid in Jemen, waar Al-Qaeda sterk is vertegenwoordigd. (Volgens sommigen, onder meer volgens de al eerder genoemde Al Beidh, vooral doordat de organisatie sterke banden heeft met de Jemenitische regering en het leger, AP). Volgens Koenders was de conferentie in Londen dan ook geen donorconferentie, maar een bijeenkomst om te kijken hoe kan worden voorkomen dat Jemen een voedingsbodem wordt voor terroristische organisaties.

Koenders benadrukte dat de internationale gemeenschap de Jemenitische regering wil ondersteunen maar niets wil opdringen. Zou dat gaan werken? Volgens Koenders mogelijk wel. Volgens hem had 'een Jemenitische minister toegezegd dat hij een politieke dialoog wil opstarten in het land, waar veel groeperingen zich niet gehoord voelen'.
Tja, dat moet dan toch wel goed komen?

Verkiezingsdebatten: oefenen bij het CIDI en het echte debat bij EAJG?

Kijk dit is nu grappig. Twee debatten over hetzelfde, het één een dag eerder, het ander een dag later. Moeten we aannemen dat - omdat het deels dezelfde sprekers zijn (het CIDI heeft er - toepasselijk - dat racistische PVV-clubje bij samen met de CU en D66, terwijl bij EAJG Groen Links weer niet ontbreekt) dat de eerste dag een oefening is voor de tweede??

1 juni Groot CIDI-verkiezingsdebat
Op dinsdag 1 juni organiseren CIDI, het Nederlands Iran Comité en CiJo een groot verkiezingsdebat over Israel, het Midden-Oosten en Iran.

• MOET ER EEN KERNWAPENVRIJ MIDDEN-OOSTEN KOMEN? •
• HOE BETEUGELEN WE IRAN? •
• OPLOSSING PALESTIJNS-ISRAELISCH CONFLICT : 1, 2 OF 3 STATEN?

Met: Maarten Haverkamp (CDA), Joël Voordewind (CU), Atzo Nicolai (VVD), Boris v.d. Ham (D66), Martijn van Dam (PvdA), Raymond de Roon (PVV) en Harry van Bommel (SP).
Discussieleiders: columnist Arend Jan Boekestijn en journalist Leonard Ornstein.
Plaats: de Balie, Kleine-Gartmanplantsoen 10, Amsterdam. Tijd: 20.00 - 22.00 uur. Toegang: gratis.
Opgeven vooraf noodzakelijk: CIDI@CIDI.NL

Verkiezingsdebat Israël-Palestina
Buitenlandwoordvoerders Tweede Kamer met elkaar in debat over het Israëlisch-Palestijns conflict

Wanneer: woensdag 2 juni
Tijd: 19.30 - 21.30

Locatie: Felix Meritis
Keizersgracht 324, Amsterdam

Moet Nederland harder optreden tegen Israël? Of verdient het onze onvoorwaardelijke steun als frontlinie tegen de islam, zoals Geert Wilders betoogt? Hoe moet Nederland zich positioneren tegenover Israël met de voortgaande bouw en uitbreiding van Joodse wijken in Oost-Jeruzalem? En hoe kunnen we voorkomen dat het conflict spanningen tussen verschillende groepen in Nederland verder aanwakkert?

Op 9 juni 2010 vinden de Tweede Kamerverkiezingen plaats. In aanloop naar de verkiezingen organiseert Een Ander Joods Geluid op woensdag 2 juni een verkiezingsdebat over het Israëlisch-Palestijns conflict met buitenlandwoordvoerders uit de Tweede Kamer. Het debat zal zich richten op de relatie tussen Nederland en Israël en hoe Nederland zich dient te positioneren binnen het Israëlisch-Palestijns conflict.

De volgende buitenlandwoordvoerders uit de Tweede Kamer zullen aan het debat deelnemen: Maarten Haverkamp (CDA), Mariko Peters (GroenLinks), Martijn van Dam (PvdA), Harry van Bommel (SP), Atzo Nicolaï (VVD).

Het debat wordt geleid door Hedy d’Ancona en Marjan Sax.

Israël doodt 'twee infiltranten van 16 jaar' bij grens met Gaza

Israëlische patrouille bij de grens met Gaza.


Israëlische militairen hebben vrijdag twee Palestijnse strijders gedood bij de grens met Gaza. Volgens een woordvoerder van het Israëlische leger werden twee gewapende mannen aangetroffen aan de Israëlische kant van de grens, vlakbij de moshav Kissim. De Hamas-regering bevestigde dat twee strijders  gedood zijn in een hevig vuurgevecht.
De nacht ervoor heeft de Israëlische luchtmacht luchtaanvallen uitgevoerd op twee tunnels in het zuiden en één in het noorden van de Gaza-strook. Dat gebeurde als vergelding voor een eerdere aanval met een Qassam-raket. De raket landde in open terrein bij Ashkelon en maakte geen slachtoffers. Ook bij de aanvallen op de tunnels vielen geen slachtoffers.
Update zaterdag: De twee 'infiltranten' waren volgens YNet en Ma'an News 16 en 17 jaar oud. Ook zouden zij ongewapend zijn geweest. YNet meldt dat het ging om twee jongens die volgens hun familie waren weggelopen na een familieruzie. Het vuurgevecht zou pas zijn uitgebroken nadat strijders van de Islamitische Jihad op de Israëli's begonnen te schieten nadat zij schoten hadden gehoord. Het Israëlische leger meldde dat op de gedode jongens wapens en magazijnen waren aangetroffen, maar van Palestijnse kant werd gezegd dat de wapens toebehoorden aan de Islamitische jihad, en niet aan de gedode jongens. Wie denkt dat dit soort onduidelijkheden uitzondering zijn, leest mijn blog niet vaak of volgt de Israëlische en Palestijnse pers niet regelmatig. Dit soort tweespraak is schering en inslag en zal blijven voortbestaan zolang het Israëlische leger niet behoorlijk dit soort incidenten laat onderzoeken. Overigens werd vrijdag ook een Israëlische militair, door schoten aan zijn schouder  gewond. Dat gebeurde bij een ander incident maar in dezelfde regio bij Khan Younis.      

Van spionage verdachte Makhoul zou zijn gemarteld

 

 Demonstratie voor het gebouw van de rechtbank in Petach Tikva tegen de verlenging van de detentie van Amir Makhoul op 12 mei. In het midden Makhouls vrouw Janan.

 De advocaten van de Israëlische mensenrechtenactivist Samir Makhoul overwegen een klacht in te dienen bij het hooggerechtshof omdat zij het vermoeden hebben dat Makhoul is gemarteld. Hassan Jabareen, Orna Kohn en Hussein Abu Hussein, hebben dat gezegd nadat hen geweigerd was de medische gegevens van Makhoul in de gevangenis in te zien. De drie advocaten, die werken voor de mensenrechtenorganisatie Adalah, hebben intussen wel toestemming gekregen hun cliënt te zien, 12 dagen nadat hij in het holst van de nacht was gearresteerd. De rechtbank in Petach Tikva en de Shin Bet stemden daarin toe, nadat de advocaten hadden gedreigd de zaak anders te zullen boycotten, meldt Richard Silverstein.
Het feit dat de advocaten van Makhoul zijn medische gegevens niet te zien kregen, heeft ertoe geleid dat ook Physicians for Human Rights nu een verzoek heeft ingediend om Makhoul in de gevangenis te mogen bezoeken. Adalah, dat opkomt voor de rechten van de Arabische minderheid in Israël, overweegt volgens Ha'aretz om bij het hooggerechtshof  een eis aanhangig te maken dat alle ondervragingen van mensen die vervolgd worden wegens zaken de veiligheid betreffende, op video worden vastgelegd. 
De rechtbank in Petach Tikva heeft overigens gisteren de detentie vn Makhoul met vijf dagen verlengd. De detentie van de andere verdacht in deze zaak, Omar Sayyid, werd eveeens verlengd - tot zondag. De 'gag order' die verbiedt details van de zaak bekend te maken, werd verlengd tot maandag.
 Makhoul, directeur van Ittijah, een mensenrechtenorganisatie in Haifa, en Sayyid, prominent lid van de partij Balad, oud-onderburgemeetser van Kfar Kana,  en een farmacoloog en prominent kenner van natuurgeneeswijzen en traditionele Arabische heelkunde, worden beschuldigd van spionage en contact met een agent van een vreemde mogendheid. In dit verband is door kringen rond Makhoul en Sayyid de naam genoemd van Hassan Geagea ( Jajah) een Libanese christen, gerouwd met een Palestijnse, die een agent van de shííitische Hezbollah zou zijn. Dat klinkt redelijk onwaarschijnlijk voor een christen. In werkelijkheid is hij dan ook - althans volgens Richard Silverstein die met zijn neus op de zaak zit - een ecoloog en eis hij eveneens is geïnteresseerd in traditionele geneeskunde. De drie mannen zouden elkaar hebben ontmoet op een conferentie over het gebruik van traditionele, plantaardige geneesmiddlen in Amman in 2007. Volgens de Shin Bet moet dat dus een dekmantel zijn geweest om verraad te plegen.
.

Vrijgelaten Hamas-parlementariër verliest inwonerschap Jeruzalem

 Israël heeft donderdag besloten het Palestijnse parlementslid Mohammed Abu Teir (foto) uit te wijzen uit Jeruzalem, meldt het IMEMC. Abu Teir is een aan Hamas gelieerd parlementslid. Hij werd in 2006, kort na de gevangenneming van Gilad Shalit in Gaza, gearresteerd als één van de ruim 40  Palestijnse ministers en parlementsleden die Israël in 2006 na de verkiezingen oppakte. Donderdag werd hij na 43 maanden detentie vrijgelaten. Enkele uren later werd hij op het Moscovia politiebureau in Jeruzalem ontboden, waar hij werd verhoord en hem te verstaan werd gegeven dat hij zijn recht op het inwonerschap heeft verloren door in 2006 aan de kant van Hamas aan de verkiezingen deel te nemen. Hij heeft tot 19 juni om te vertrekken. De Israëlische beslissing kan ook gevolgen hebben voor Abu Teirs collega's Mohammad Totah, Ahmed Attoun en de voormalige minister voor zaken betreffende Jeruzalem, Khaled Abu Arafa.

Het tekortschieten van het Amerikaans Joodse establishment

 In de Amerikaan-Joodse gemeenschap is het nodig te doen over een essay van Peter Beinart (foto), een jonge voormalige medewerker van the New Republic (tegenwoordig van The Daily Beast), onderzoeker vn de New America Foundation en Associate Professor of Journalism and Political Science aan the City of New York University. In het essay in The New York Review of Books  uit Beinart scherpen kritiek op het Amerikaans-Joodse establishment, AIPAC met name en de Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations, zeg maar de belangrijkste Joodse lobby-organisaties. Zijn kritiek komt erop neer - kort samengevat in een alinea uit zijn artikel dat ik hieronder citeer - dat Amerikaanse zionisten altijd is gevraagd om hun liberale opvattingen even niet uit te dragen als ze als zionisten actief waren. Met als gevolg dat er een scheiding der geesten heeft plaatsgevonden.
  Beinart:

Among American Jews today, there are a great many Zionists, especially in the Orthodox world, people deeply devoted to the State of Israel. And there are a great many liberals, especially in the secular Jewish world, people deeply devoted to human rights for all people, Palestinians included. But the two groups are increasingly distinct. Particularly in the younger generations, fewer and fewer American Jewish liberals are Zionists; fewer and fewer American Jewish Zionists are liberal. One reason is that the leading institutions of American Jewry have refused to foster—indeed, have actively opposed—a Zionism that challenges Israel’s behavior in the West Bank and Gaza Strip and toward its own Arab citizens. For several decades, the Jewish establishment has asked American Jews to check their liberalism at Zionism’s door, and now, to their horror, they are finding that many young Jews have checked their Zionism instead.

'Enkele tientallen jaren heeft het Joodse establishment van Amerikaanse Joden gevraagd hun liberalisme bij de deur van het zionisme achter te laten en tot hun schrik ontdekken ze dat veel jonge Joden nu in plaats daarvan maar hun zionisme achter zich hebben gelaten,' jawel. Het is vooral in de Amerikaanse context een zeer terechte uitspraak, Amerikaanse Joden stemmen voor 70% op de Democratische Partij, zijn actief in Burgerrechtbewegingen en behoren tot de grootste gevers als het aankomt op het doneren van geld aan goede doelen en politieke campagnes. Dus het feit dat ze voor Israël andere standaarden aanleggen dan passend is voor hun in andere gevallen zo liberale en democratische opvattingen is extra relevant. Zoals het ook relevant is dat Beinart wijst op studies van Steven Cohen van Hebrew Union College samen met Ari Kelman, waaruit blijkt dat jonge Amerikaanse Joden zich helemaal niet meer zo met Israël identificeren. Te veronderstellen dat er een verband is tussen die desinteresse en de richting die Israël op is gegaan is niet te ver gezocht.

Ten overvloede illustreert Beinart de discrepanties:

Israeli governments come and go, but the Netanyahu coalition is the product of frightening, long-term trends in Israeli society: an ultra-Orthodox population that is increasing dramatically, a settler movement that is growing more radical and more entrenched in the Israeli bureaucracy and army, and a Russian immigrant community that is particularly prone to anti-Arab racism. In 2009, a poll by the Israel Democracy Institute found that 53 percent of Jewish Israelis (and 77 percent of recent immigrants from the former USSR) support encouraging Arabs to leave the country. Attitudes are worst among Israel’s young. When Israeli high schools held mock elections last year, Lieberman won. This March, a poll found that 56 percent of Jewish Israeli high school students—and more than 80 percent of religious Jewish high school students—would deny Israeli Arabs the right to be elected to the Knesset. An education ministry official called the survey “a huge warning signal in light of the strengthening trends of extremist views among the youth.”

You might think that such trends, and the sympathy for them expressed by some in Israel’s government, would occasion substantial public concern—even outrage—among the leaders of organized American Jewry. You would be wrong. In Israel itself, voices from the left, and even center, warn in increasingly urgent tones about threats to Israeli democracy. (Former Prime Ministers Ehud Olmert and Ehud Barak have both said that Israel risks becoming an “apartheid state” if it continues to hold the West Bank. This April, when settlers forced a large Israeli bookstore to stop selling a book critical of the occupation, Shulamit Aloni, former head of the dovish Meretz Party, declared that “Israel has not been democratic for some time now.”) But in the United States, groups like AIPAC and the Presidents’ Conference patrol public discourse, scolding people who contradict their vision of Israel as a state in which all leaders cherish democracy and yearn for peace.

En:

Not only does the organized American Jewish community mostly avoid public criticism of the Israeli government, it tries to prevent others from leveling such criticism as well. In recent years, American Jewish organizations have waged a campaign to discredit the world’s most respected international human rights groups. In 2006, Foxman (van de Anti-Defamation League ADL, AP) called an Amnesty International report on Israeli killing of Lebanese civilians “bigoted, biased, and borderline anti-Semitic.” The Conference of Presidents has announced that “biased NGOs include Amnesty International, Human Rights Watch, Christian Aid, [and] Save the Children.” Last summer, an AIPAC spokesman declared that Human Rights Watch “has repeatedly demonstrated its anti-Israel bias.” When the Obama administration awarded the Presidential Medal of Freedom to Mary Robinson, former UN high commissioner for human rights, the ADL and AIPAC both protested, citing the fact that she had presided over the 2001 World Conference Against Racism in Durban, South Africa. (Early drafts of the conference report implicitly accused Israel of racism. Robinson helped expunge that defamatory charge, angering Syria and Iran.)

En zovoorts. Beinart heeft natuurlijk gelijk met deze kritiek, maar niettemin is hij aangevallen zowel van rechts als van links. Rechts lag voor de hand. De tegenwerpingen daar, onder meer van de Jewish Forward, komen erop neer dat hij de foute rol van de Palestijnen buiten beeld laat en dat jonge Joden zich niet van Israël afkeren omdat het niet compatibel is met hun liberale opvattingen, maar omdat ze niet Joods en bewust genoeg zijn opgevoed.
En links? Wel, daar is bijvoorbeeld de kritiek van The Magnes Zionist in wiens opmerkingen ik me andermaal kan vinden. Hij zegt dat Beinart ten onrechte een beeld heeft van een links, liberaal en humanitair zionisme dat nu in de verdrukking is. Jerry Haber (the Magnes Zioinist) stelt daar tegenover dat een echt liberaal zionisme, van Magnes, Buber, Ahrendt en anderen, wel heeft bestaan maar in 1948 is overleden bij de geboorte van de staat. Hij wijst erop dat Beinart denkt dat links in Israël het moeilijk heeft, terwijl de realiteit is dat links meer dan tien jaar geleden al ter ziele is gegaan. Hij haalt naar boven dat Beinart voorbeelden geeft van personen uit het politieke midden die de oude liberale idealen soms levend hielden (opperrechter Aharon Barak, Ehud Barak, Olmert). Terwijl het grootste gevaar juist dreigt van de kant van dit altijd weer chauvinistische, nationalistische midden. En hij zegt tenslotte dat ..

In the next generation, if you are a pro-Israeli who stands for human rights, you will reject the chauvinistic center of Israel and ally with the next generations of Chomskys and Finkelsteins and Judts.  You will see that their anti-Israel sentiments are against that chauvinistic center, not against a more progressive Israel.  Beinart doesn't see this now.
But the next generation will.

 (Voor Beinarts gehele essay klik hier, voor de reactie van de Magnes Zionist, klik hier)


Het enige dat ik daar nog aan toe te voegen heb, is dat de situatie onder Nederlandse Joden eigenlijk nog veel erger is dan onder de Amerikaanse. Amerika heeft dan weliswaar die lobby-organisaties die veel meer tanden (= meer geld en dus macht)  hebben dan ons eigen CIDI, maar er staat tegenover dat er tenminste nog allerlei progressieve uitlaatkleppen zijn, in de vorm van media, zoals The Nation, Counterpunch, Democracy Now, The Jewish Forward en nog veel meer die vaak en graag tegendraadse meningen over Joodse, Israëlische en aanverwante  onderwerpen publiceren (The New York Review is in zekere zin ook een voorbeeld - al zou een stuk als dat van Beinart misschien ook wel in de NRC hebben gekund). Maar wij hier in Nederland moeten het doen met het NIW, een weekblaadje dat de afgelopen tien jaar op ontstellende manier naar rechts en een onbestemd soort Joodse gezelligheid is afgegleden (de enige linkse redactrice, trouwens ook de enige die echt kon schrijven,  is sinds kort ook weg), en binnen Joodse organisaties is geen enkele discussie mogelijk. Wel is er natuurlijk Een Ander Joods Geluid, maar dat heeft door het ontbreken van een soort Joods middenveld en door gebrek aan wezenlijke discussie elders, geen enkele aansluiting met de Joodse gemeenschap als geheel.
Met als gevolg dat ook Nederlands Joodse organisaties met de mond belijden dat ze voor een twee-statenoplossing en tegen de nederzettingen zijn en belang hechten aan de mensenrechten en democratische waarden, terwijl ze in de praktijk geen woord van kritiek willen horen op een regeringspolitiek die sinds de Oslo-akkoorden in ongekend tempo de nederzettingen heeft uitgebreid, onlangs twee zinloze bloedige  oorlogen heeft gevoerd, systematisch zijn eigen Arabische burgers onderdrukt en als democratische rechtsstaat bezig is zichzelf steeds verder uit te hollen. Wat valt er aan te doen? Misschien dat er om te beginnen een platform zou moeten worden geschapen waarop de broodnodige discussie wel kan worden gevoerd. Maar hoe? Ik houd me aanbevolen voor suggesties.      

Hamas sloopt huizen in Rafah en zet bewoners op straat

Straat in Rafah.

Politie van Hamas heeft zondag bewoners in Rafah met stokken uit hun huizen gejaagd om die vervolgens met bulldozers plat te walsen, met het huisraad er nog in. Volgens Hamas gebeurde dat omdat zij zonder vergunning waren gebouwd op grond van de gemeenschap. Het ging om tussen de 30 en 40 huizen, zo vertelden bewoners aan het persbureau AP, variërend van betonnen huizen tot geïmproviseerde schuurtjes van blik. Het was niet duidelijk hoeveel mensen daardoor dakloos werden. Hamas liet geen verslaggevers toe, totdat de actie beëindigd was.Wel was duidelijk dat velen van hen geen geld hadden om een nieuw onderkomen te bouwen of te huren en geen adres wisten waar ze heen konden gaan. Het is op zijn minst ironisch dat een Palestijnse regering dezelfde methodes toepast als de zo vaak bekritiseerde manier waarop  de Israëli's  huizen verwijderen die volgens hen zonder vergunning zijn neergezet of op minder gewenste plaatsen staan.

Israël wijst herstel betrekkingen met Qatar van de hand

Israël heeft twee voorstellen van Qatar verworpen om de betrekkingen, die in 2009 waren verbroken, weer te herstellen en weer een Israëlisch verbindingskantoor in Doha (foto) te openen. De reden is dat Qatar als voorwaarde stelde dat het dan een aantal wederopbouwprojecten in de Gazastrook zou uitvoeren., Het zou daarvoor cement willen invoeren in de strook. Maar dat wezen premier Netanyahu en minister van buitenlandse zaken Lieberman van de hand. Zij vonden de voorgestelde hoeveelheden te groot.
Qatar schortte zijn betrekkingen op in december 2008 tijdens het begin van de operatie 'Cast Lead'. In Doha was toen een islamitische conferentie aan de gang waaraan ook afvaardigingen van Iran, de Islanitische Jihad en Hamas deelnamen. Kort daarna wees het de Israëlische zaakgelastigde uit. Volgens de krant Haaretz is een bijkomende reden waarom Netanyahu en Lieberman de voorstellen van Qatar afwezen dat zij geërgerd zijn omdat Qatar een meer radicale koers zou hebben gekozen en toenadering zou heb ben gezocht tot Iran.

De Nakba en het recht op terugkeer

Ik was niet in staat te bloggen dit jaar op 15 mei, Yom al-Nakba, de dag van de nakba (ik was weg van huis en had het te druk met andere dingen). Dus heb ik het nieuws voorbij laten gaan van herdenkingsbijeenkomsten. En trouwens ook van de 75-jarige Palestijn die die dag in Gaza dood werd gevonden in de zone die Israël tot no go-zone heeft bestempeld langs de grens, of van een 15-jarige jongen die het land van zijn vader bewerkte in Wad al Haramiyya bij Ramallah en werd doodgeschoten door een kolonist, die op weg nr 60 met stenen zou zijn bekogeld door (andere) jongeren. 
Maar iets wil ik toch doen aan de Dag van de Nakba. En daarom herhaal ik hier de opmerkelijke oproep van Eitan Bronstein van de organisatie Zochrot (Herinneringen) die het volgende op de website van de organisatie zette:  

 Het in 1948 vernielde dorp Tantura bij Haifa. De foto dateert van 1935 (bron: Palestineremembered.com) Tantura was ook het toneel van een slachtpartij (zie Ilan Pappé, The Ethnic Cleansing of Palestine)

My sisters and brothers the refugees of Palestinian, today is the 15th of May, the Nakba Day, and I have one request from you; a heartfelt request from the son of occupiers, as an occupier, to those who paid the price for this occupation.
No, I do not ask for forgiveness for the occupation, or the destruction and expulsion that occurred in the Nakba of 1948. I can’t really expect forgiveness for these horrors, not in the true sense of forgiveness, the religious or spiritual sense. And since this forgiveness cannot truly take place, so can Israeli-Palestinian reconciliation occur only as a political and cultural settlement that will allow us to stop the killing and the mutual fear (and this mutuality does not mean symmetry, because it absolutely does not exist between the sides). Religious forgiveness belongs, therefore, to a different dimension, an unrealistic dimension utopian to a radical degree. This perhaps is a Platonic idea or guiding principle that guides us in the right direction that we must strive towards even if we’ll never get there.
Therefore, my request is more modest, and I hope that you could relate to it because without it I will not be able to continue to hope and to believe that it is possible to live in this land. And by “living” I mean really living, in the true sense of the word—to speak its language, to know its history, not just to conquer it, to turn it into a myth, to be afraid in and to want to be someplace else, which is not this land, when a good opportunity happens to come up, to run away to foreign lands (always in a Western direction) in every opportunity…
My request is, therefore, that you persist and will not give up your right to return. It might sound a little strange because who am I to ask of you to insist on your own rights, the basic right of people who were uprooted from their land and their homes. But despite this, despite how awkward or absurd this request may be, despite it sounds as minefield, I insist. Please, you and your children, don’t ever give up your right to return. Not (only) for yourselves but for me also. Do you understand? If you give up this right all chance for a just life in this land will be lost and I will be sentenced to the shameful life of an eternal occupier, armed from the soles of my feet to the depths of my soul and always afraid, like all colonizers. From my point of view dangerous things might happen to us, the Israelis, if it happened that you, the Palestinian refugees, give up your right to return. If that day arrives, the day where you give up your right of return, the great haters of the Jews will be able to celebrate their ultimate victory. When the Jewish Israelis’ position as conquerors and bringers of woe will be made permanent, their haters will prove that they were right when they blamed them for having a badly damaged humanity .
Our humanity is bound up with your right to return. The day we expelled you from your land you carried a part of it with you. Only when you can return we will be able to restore our humanity. It is hard for us to continue in this way, with damaged humanities. It doesn’t mean that all our humanity has left us, but, as you know, we were left mainly with vulgarity, condescension, militarism and fear. Yes, we have some beautiful things but about real humanity occupiers cannot even dream of.  Actually to dream of it may be possible. About a life in cooperation with you here in our shared land. It is a beautiful and moving dream.
In my dream I see a life in cooperation with my friends, Palestinian refugees, who have exponentially grown in numbers ever since I started to learn and teach about the Nakba. From then, many places here have ceased being (only) training grounds for the army, JNF forests, national parks, ancient Jewish towns, ancient ruins, Crusader fortresses, liberated towns, picturesque villages, empty wilderness…
Miska, Qula, Bir’im, Saffuriyya, al-Ghabisiyya, ‘Ayn Ghazal, Yaffa, Haifa, Tabaria, Ijzim, Dair Yassin, Safsaf, Ijlil, Qaqun, ‘Innaba, al-Lajjun, al-Ghubayyat, and more – Israel destroyed an entire life, an entire page of civilization, in destroying these places. For me these places have a real face, one that I met personally, and there are many refugees that are demanding their right to return to them.
When you return these empty towns and villages will be filled with people, they will be bursting with life and will stop being only a testimony for death and sad memories as they have been for 62 years. Filling up these spaces will also fill up the empty space in my own humanity.
Your right to return is my opportunity and that of all Israelis to begin restoring our humanity.
Eitan Bronstein,
Tel Aviv, May 2010

  Tantura in 2003