Twee manieren van overleven als Joden

Terug van weggeweest. Het was een lastig weekje wat het internet betreft en dus weinig geblogd. Ik moet mijn lezers waarschuwen dat het de komend weken (waarschijnlijk, als het nieuws niet al te uitdagend is) niet echt veel beter zal worden, want ik moet iets afmaken (een boek) dat al lang geleden af had moeten zijn geweest en had kunnen zijn. 


Op naar het nu. Ik wil beginnen met een verwijzing naar een collega blogger, de Magnes Zionist, alias Jerry Haber (wat op zijn beurt weer een alias is van een Amerikaans/Israelische professor  in de filosofie en Joodse medievalistiek). Ik heb Haber vaker geciteerd op dit blog. Dit keer ga ik hem zelfs twee keer aanhalen. Op de dood van Osama bin Laden reageerde hij met een citaat uit het bijbelboek Spreuken:
Verheug je niet over de val van je vijand, juich niet als hij ten onder gaat.Want de HEER ziet het en keurt het af, en laat zijn woede op je vijand varen. Wind je niet op over kwaadaardige mensen, wees niet jaloers op goddelozen.Want wie kwaad doet, heeft geen toekomst,het licht van goddelozen wordt gedoofd. (Spreuken 24:17-20).
Ik sluit me daar graag bij aan (en zie tot mijn verrassing dat Anja Meulenbelt op haar blog ook Haber's bijbelcitaat aanhaalt).

Een tweede aanhaling van Haber betreft een stukje van hem waarin hij verwijst naar de Joodse filosoof Emil Fackenheim. Die schreef destijds dat na de Holocaust als aanvulling op de 613 ge- en verboden in de Tora eigenlijk een soort 614^e gebod kwam, dat inhield dat Joden als Joden moesten overleven om Hitler die hen had willen uitroeien, niet alsnog postuum de overwinning te gunnen.

Haber legt vervolgens uit dat dat overleven als Joden op twee manieren kan worden opgevat. De manier van fanatici die altijd het fysieke overleven van de 'Jewish Tribe', voorop hebben gesteld en rechtlijnige nationalistische idealen koesterden, of de mensen die overleven als Joden opvatten als leven volgens de moraal van het rabbijnse jodendom dat opkwam na de verwoesting van de Tweede Tempel. Beide bestaan naast elkaar. Haber betoogt dat de fanatici die het fysieke overleven voorop stellen en elke haar die hen gekrenkt wordt willen wreken, altijd meer kwaad hebben aangericht dan goed. In zijn stukje 'On the Jewish Zealot's Contempt for Jewish Morality' (Over de minachting van Joodse fanatici voor de Joodse moraal) schrijft hij: 

From Simeon and Levy (die de bevolking van Shekhem/Nablus uitroeiden nadat hun zuster Dinah was verkracht) to Rabbi Meir Kahane and the West Bank racist rabbis, the Kena’im – the zealots – have done greater harm to the Jewish people than all the external enemies of the Jews together. Jewish self-government of the Land of Israel was stopped after a zealot killed Gedalya, the Jewish governor appointed by Nebuchadnezzar. Jerusalem was destroyed, and tens of thousands killed, because of the zealots. Jewish autonomy was thwarted, due to the ultra-nationalist Jews.

Rabbijn Rick Jacobs

De zealots, de nationalistische fanatici, hebben 'meer schade aangericht dan alle externe vijanden van de Joden bij elkaar'. Daar moest ik aan denken bij drie zaken die alledrie op dit moment spelen. De eerste is die van rabbijn Richard (Rick) Jacobs. Hij is onlangs uitverkoren om volgend jaar juli Eric Joffie op te volgen,  de huidige leider van de Amerikaanse Reform Beweging, de pendant van wat hier het liberale jodendom heet, (in Amerika is dat de grootste joods religieuze groepering). Het zou niet echt nieuws zijn geweest als Jacobs, die rabbijn is van een grote gemeente in New York, niet ook lid was van wat de gematigde vredesclub JStreet haar 'rabbinical cabinet', noemt (een verzameling van enkele tientallen rabbijnen die met de beweging sympathiseren), actief was in het new Israel Fund, en - o schande - ook een keer in de wijk Sheikh Jarrah in Jerusalem tegen het uitzetten van Arabische bewoners mee had gedemonstreerd.Voor rechtse, nationalistische Joden was dat reden voor veel kritiek. Kenmerkend was de reactie van Morton Klein, voorzitter van de Zionist Organization of America (ZOA) die Jacobs verweet dat hij met 'extremisten' is geassocieerd en meehelpt Israel te 'delegitimieren'. 
Het is een onzinnige beschuldiging als we weten hoe gematigd JStreet en het Israel Fund zich opstellen en ook als we zien hoe Jacobs zich uitput om te laten zien dat hij een grote vriend van Israel is. 
Het is ook te gek voor woorden als we weten dat eerdere voormannen van de Reform in Amerika, zoals Arthur Herzberg en Alexander Schindler, al in de jaren 70 en 80 voor een twee-statenoplossing waren en met de toenmalige Likud-premier Menachem Begin in de clinch lagen over de nederzettingenpolitiek. Maar blijkbaar is de druk van de 'Zealots' intussen zo toegenomen dat wat toen een politiek verschil van mening heette nu neerkomt op het 'delegitimeren' van Israel.

Tony Kushner

 Het tweede geval was Tony Kushner, een belangrijke Amerikaanse toneelschrijver. Hij stond op de nominatie om een eredoctoraat te ontvangen van en City University of New York (CUNY), tot één van de leden van de Board of Trustees, ene Wiesenfeld, aanvoerde dat Kushner in het bestuur zit van Jewish Voice for Peace (JVP, een organisatie die sympathiek staat tegenover de Boycot, Divestment and Sanctions (BDS) campagne tegen Israel). Ook haalde hij citaten van Kushner aan waaruit bleek dat Kushner onder meer had gezegd dat in Palestina voorafgaande aan de stichting van Israel etnische zuiveringen hadden plaatsgevonden. Het besluit om Kushner geen eredoctoraat te verlenen stuitte onmiddellijk op veel protesten en is daarop weer teruggedraaid, zodat Kushner straks alsnog zijn bul in ontvangst kan nemen. Maar het feit dat een bestuurslidmaatschap van JVP en opmerkingen over etnische zuiveringen (die teruggaan op vindingen van Israelische historici van zo'n 20 jaar terug) überhaupt redenen kunnen zijn om in Amerikaanse academische kringen iemands integriteit in twijfel te trekken, geven ernstig te denken. Ook daar rukken de zealots blijkbaar steeds meer op.  

Het derde geval betreft onze eigen joodse lobby, het CIDI. Het CIDI bracht een tijdje geleden, aanhakend bij de Israelische mode om alles verdacht te maken wat een beetje ingaat tegen de ultra-nationalistische regeringspolitiek van Benjamin Netanyahu, een rapport uit over de subsidiëring van Nederlandse Non Gouvernmental Organisations (NGO's). En wat blijkt? ICCO, Cordaid, Pax Christi en Oxfam Novib, die Nederlands overheidsgeld krijgen en op hun beurt weer anderen subsidiëren, geven subsidies aan organisaties die boycots van Israel steunen, tegen Israels bestaansrecht zijn of zelfs antisemitisch.
Nou ja - volgens het CIDI dan. En ook volgens minister Rosenthal van buitenlandse zaken. Want die heeft het rapport gekregen en zegt dat hij de 'bezorgdheid van het CIDI deelt'. Dat lag nogal voor de hand, trouwens. Best slim van het CIDI om z'n rapport uit te brengen als we een minister van buitenlandse zaken hebben die zich kan permitteren op de lijn van de Israeli's te zitten zoals nog nooit een van zijn voorgangers voor hem, omdat hij deel uitmaakt van het meest rechtse kabinet dat Nederland na de oorlog heeft gehad.

Ik heb geloof ik wel eens gezegd dat ik op zich niets tegen een joodse lobby heb. Er is tenslotte ook een wasmiddelen lobby, en een nucleaire lobby. Die vertellen net zo goed sprookjes in het kader van hun PR. Alleen, als een lobby op oneigenlijke gronden zaken en organisaties verdacht gaat maken, dan moeten we, denk ik, wel aan de bel trekken. Dan moeten we in dit geval roepen dat de fanatieke vechters voor Israels tribale overleven altijd meer kwaad hebben aangericht dan alle externe tegenstanders bij elkaar. Want wat zijn de argumenten van het CIDI?
Dít bijvoorbeeld:
Het CIDI rapport besteedde extra aandacht aan een Nederlands project met de misleidende naam Plant een Olijfboom. Het onderzoek toonde aan dat het project, dat gesubsidieerd wordt door Cordaid, ICCO en Pax Christi, in werkelijkheid geleid wordt door een Palestijnse organisatie met de naam JAI, dat meedoet aan het plannen van een boycott van Israel. Uit het onderzoek bleek dat ICCO niet alleen het kantoor van Plant een Olijfboom in Utrecht had opgezet, maar ook de website en mogelijk ook het salaris betaald van de coordinator, die actief betrokken is bij het promoten van een Israel boycott in Nederland. (n.b de door mij vetgemaakte spel- en taalfouten zijn afkomstig van het CIDI zelf).
De Palestijnse organisatie JAI (Joint Action Initiative) heeft inderdaad een oproep op haar site (zie illustratie) om mee te doen aan de BDS-acties. Maar een oproep op je site zetten, is dat een bewijs van actieve betrokkenheid?
Ander voorbeeld. Dat betreft de christelijke Palestijnse organisatie Badil, die eveneens (indirect) subsidiegeld van Nederland ontvangt. Wat is er mis met Badil? Wel die organisatie is antisemitisch. Zij heeft in 2010 in een cartoonwedstrijd een tweede prijs (van 600 euro) toegekend aan de cartoonist Ashraf Ghareeb voor een cartoon die antisemitisch was. Hoe weten we dat? Omdat het CIDI dat zegt. En omdat Badil de cartoon van haar website heeft gehaald, nadat het CIDI dat had gezegd.
Overtuigend bewijs? Niet echt, lijkt me. Ik herinner me dat het CIDI verleden jaar ook vond dat een stichting in Nijmegen antisemitisch bezig was omdat zij cartoons op haar site had van de Braziliaan Carlos Latuff. Ik ben zo vrij die cartoons helemaal niet antisemitisch te vinden, maar wel heel scherp. Maar ook die Nijmeegse stichting haalde na de klacht van het CIDI de cartoons van haar site. Om van het gesodemieter af te zijn, denk ik.
Toen schreef ik dat het CIDI steeds meer rechts activistische trekken begon te vertonen. En dat is niet minder geworden. Integendeel, in het kielzog van zulke fervent nationalistische clubjes als NGO-Monitor, die alles wat een andere mening heeft dan Netanyahu en de zijnen uit alle macht verdacht probeert te maken (en waarvan het CIDI trouwen ook meldt dat het er materiaal van heeft betrokken) gaat het CIDI er hard tegenaan. Ik betwijfel of het CIDI hiermee Israel - of wie dan ook - een dienst bewijst, of dit wel de juiste manier van overleven is. Immers... Jewish self-government of the Land of Israel was stopped after a zealot killed Gedalya, the Jewish governor appointed by Nebuchadnezzar. Jerusalem was destroyed, and tens of thousands killed, because of the zealots. Jewish autonomy was thwarted, due to the ultra-nationalist Jews.