Een argument temeer voor een academische boycot? Dat is een vraag die zich opdringt bij het bericht dat de Universiteit van Tel Aviv (TAU) 850 studenten die deel hebben genomen aan de veldtocht ''Protective Edge” in de zomer van 2014, een studiebeurs krijgen van 2,000 shekel (400 euro).
Al tijdens de aanval die meer dan 2200 mensen doodde (onder wie 500 kinderen) en ongeveer 11.000 mensen verwondde, drukte de president van TAU, professor Klafter, op de Engelstalige website van de universiteit zijn waardering uit voor de studenten die hun studie onderbraken om hun land te dienen. Het doel van de beurzen is om hen te helpen de verloren tijd goed te maken. Iedere student die een reguliere Bachelor of Master studie volgt aan de TAU en meer dan zeven dagen onder de wapenen werd geroepen in de afgelopen zomer, komt in aanmerking. Klafter schreef op de website ook dat “veel studenten en alumni van de TAU in al Israel’s oorlogen hebben gediend en dat veel ''researchers van de universiteit de Israelische Defensie Prijs hebben gewonnen voor hun diensten ten behoeve van de staat.”
21 opmerkingen:
Er wordt (en werd in het geval van Zuid Afrika) vaak gezegd dat het een goed idee zou zijn om universitaire uitwisseling te vrijwaren van een eventuele boycot. Het idee was (en is) dat juist daar een vrije uitwisseling van gedachten kan plaatsvinden, die tot verandering van binnenuit zou kunnen leiden. Dan zou geweld van de kant van de onderdrukte partij niet meer nodig zijn, omdat de baasjes dan zelf al hun fouten zouden inzien, en hun gedrag zouden verbeteren.
Zucht. Als je dit leest....
En ik dacht nog wel dat Tel Aviv zo ongeveer het enig overgebleven progressieve deel van Israel was...
Medeplichtig; met zo'n beurs achter je kiezen hou je ook later je kop wel over politieke zaken die niet deugen/deugden.
http://jcpa.org//the-gaza-war-2014/
Het was louter een oorlog uit zelf-verdediging.
De sympathieke wartaal van Elisbeth past daar niet in.
Wie is Feng ?
Dit soort berichten plaatst Maarten-Jan alleen om stemming te maken.
Machiel de Winter,
Natuurlijk, Israel voert altijd alleen maar oorlogen uit zelfverdediging: 1956, 1967, 1982, 1996, 2006, 2009, 2012, 2014, allemaal zelfverdediging.
Wie is trouwens Machiel de Winter??
Abu. In dit rijtje is alleen 1956 een beetje twijfelgeval. De rest is inderdaad waar. Deze oorlogen voerde Israël pure uit zelfverdediging. En wij moeten ook trots zijn op onze jongens en meisjes. Als Nederland morgen door een of andere tuigland of groepering aangevallen wordt dan heb ik zeer grote twijfels dat onze leger dezelfde moed toont.
Gennadi,
1956 was een pure agressie-oorlog samen met een laatste oprisping van de koloniale machten Engeland en Frankrijk. Over 1967 is niet iedereen het eens, maar de meeste historici die ik ken wijzen er tegenwoordig op dat Israel bij de Golan een conflict met Syrië uitlokte met de bedoeling Egypte uit de tent te lokken om vervolgens Nasser aan te kunnen vallen en beslissend te kunnen verslaan.
1982 was weer een pure aanvalsoorlog, onder het valse voorwendsel dat de PLO een aanslag had gepleegd in Londen op de Israelische ambassadeur. In werkelijkheid was die aanslag het werk van de Iraakse geheime dienst in samenwerking met de dissidente PLO groep van Abu Nidal, met de bedoeling dat Ariel Sharon die al een jaar wachtte op een gelegenheid Libanon binnen te vallen, zou aanvallen. Wat hij ook deed.
En ach, de rest betrof onnodige aanvallen op Libanon en op Hamas. Waarvoor Hezbollah en Hamas deels soms ook schuld treft, maar die vooral het gevolg waren van Israels bezetting (van een deel van) Libanon en van Gaza en die in alle gevallen door Israel werden begonnen.
Zelfs over de oorlog van 1948 kan je nog stellen dat Israel die heeft uitgelokt, of op zijn minst oproepen naast zich neer heeft gelegd van duifachtige zionisten als Nahum Goldmann, Moshe Sharett en een bonte stoet Amerikaanse Joden om het uitroepen van de staat even uit te stellen en besprekingen met de Arabische landen voort te zetten teneinde de oorlog af te wenden. Alleen de oorlog van 1973 blijft overeind als de enige oorlog waarvan zonder voorbehoud gezegd kan worden dat Israel niet aanviel maar werd aangevallen.
Gennadi, ik heb je een keer gevraagd of je nou Russisch of Israelisch was toen je het de hele tijd had over 'we' als je het (goedkeurend) over het Israelische beleid had. Je antwoordde toen:
"Alle Joden zijn Israelisch. Waar jij in diaspora toevalig woont of geboren bent, doet het niet toe."
Nu schrijf je weer "Als Nederland morgen door een of andere tuigland of groepering aangevallen wordt dan heb ik zeer grote twijfels dat ONZE leger dezelfde moed toont."
Ik kan me zeer goed voorstellen dat iemand zich wereldburger voelt en zich niet wenst te identificeren met 1 land, maar aangezien jij je wel degelijk nationalistisch opstelt en je identificeert met Israel vind ik dit 'onze' als het van jou komt een beetje raar.
Over 1948: Volgens mij vielen de buurlanden pas aan nadat de Zionistische milities 200.000 mensen hun grenzen over hadden gejaagd.
De NAVO begon Servie al te bombarderen nadat er 20 bussen met Kosovaren de grens over waren gezet.
Elisabeth,
Je hebt gelijk en ongelijk. De buurlanden vielen aan nadat de staat Israel was uitgeroepen. Zij reageerden dus niet op de interne oorlog in Palestina die al was uitgebroken in november 1947 en waarbij uiteindelijk 100 duizenden Palestijnen vluchtten en de grens over werden gewerkt.
Wat ik bedoel, is dat het niet zo was dat de buurlanden een vreedzaam lief landje aanvielen, dat niets kwaads had gedaan, puur en alleen maar omdat ze geen Israelische staat wilden. Er was al heel wat aan voorafgegaan. Dingen die de NAVO ook niet van Servie accepteerde.
@ Abu: "Alleen de oorlog van 1973 blijft overeind als de enige oorlog waarvan zonder voorbehoud gezegd kan worden dat Israël niet aanviel maar werd aangevallen."
Nee hoor. Israël werd niet aangevallen, aangevallen werden Israëlische troepen die delen van Syrië en Egypte militair bezet hielden, en zulks nadat in ieder geval Sadat enkele jaren lang getracht had een politiek/ diplomatieke oplossing daarvoor te bereiken.
@Abu "Zij -het Arabische expeditieleger, dat niet alleen bestond uit de legers van buurlanden- reageerden dus niet op de interne oorlog in Palestina die al was uitgebroken in november 1947.."
Ja hoor, daar reageerden zij wel op. Voor zover dit expeditieleger een verenigd Arabisch Commando had, en voor zover er een strategisch plan was, luidde dit dat de gebieden die in de VN-verdelingsresolutie aangewezen waren als onderdeel van de stichten staat Palestina, met dat doel veilig gesteld moesten worden, dwz. waar nodig bevrijd moesten worden van de joodse troepen de er sinds nov. 1947 naar binnen waren getrokken met het doel de autochtone (Palestijnse) bevolking te verjagen.
Jaap Hamburger,
ad 1973. Of Israel nu werd aangevallen of dat Israelische troepen werden aangevallen, is een kwestie van semantiek naar mijn bescheiden mening. Waar het om ging was dat het dit keer nu eens niet Israel was dat begon. (En trouwens, maar dat is bijzaak, de Syrische troepen daalden af van de Golan en vielen wel degelijk Israel binnen).
Wat 1948 betreft, dat is een lange discussie. Er waren voor mei 1948 wel Arabische troepen operatief (anders dan alleen Palestijnse), maar ze opereerden niet namens staten. En na mei 1948 was er geen verenigd Arabisch commando (de Egyptenaren gingen zelfs de Jordaniërs te lijf omdat die er terecht van werden verdacht de Westoever te willen bezetten voor eigen gebruik). Iedereen opereerde op eigen houtje. Ook ging het er niet om de voor de Palestijnen bedoelde gebieden veilig te stellen, de Arabische staten hadden immers delingsresolutie 181 helemaal niet aanvaard. De inval van de Arabische landen was gewoon niets anders dan een reactie op het uitroepen van de staat Israel, iets wat duidelijk maakte dat Israel definitief een staat wilde in plaats van het oorspronkelijke Palestina (waarvan Israel inderdaad al voor het uitroepen van de staat was begonnen de bevolking te verjagen). Maar vlak voor het uitroepen van de staat waren nog onderhandelingen gaande met onder meer Irak en Egypte. Nahum Goldmman en Moshe Shertok (Sharet) waren daarbij betrokken.
Abu, 'een kwestie van semantiek'? Vooral een kwestie van beeldvorming, naar mijn bescheiden mening. "Israël werd aangevallen', roept toch een heel ander beeld op dan: 'Israëlische troepen gelegerd op Egyptisch en Syrisch grondgebied werden aangevallen.' Wat de Syrische troepen betreft, ik moet het nazien maar ik meen dat ze vooral dreigden door te breken, tot ze zich onverwacht terugtrokken, ten onrechte in de mening verkerend dat er sprake was van Israëlische overmacht. En 'dat Israël niet begon in 1973'is, naar mijn bescheiden mening een kwestie van optiek: Israël was 6 jaar daarvoor begonnen. Geen 1973 zonder 1967.
Wat 1948 betreft: ik schreef al: "Voor zover dit expeditieleger een verenigd Arabisch Commando had..."Er waren wel pogingen daartoe, maar inderdaad stonden onderlinge tegenstellingen van diverse aard in de weg aan een effectief opererend oppercommando (overigens was het expeditieleger, behalve heterogeen en ongecoördineerd ook relatief klein van omvang: bij elkaar zo'n 25.000 man). Ik baseer mij voor het weerspreken van de gebruikelijke weergave op Rogan, Eugene L. and Avi Shlaim, eds. The War for Palestine: Rewriting the History of 1948. 2nd edition. Cambridge: Cambridge UP, 2007
Jaap Hamburger,
Wat jij dus zegt is dat Israel eigenlijk ALLE oorlogen op zijn geweten heeft. Is misschien ook wel meer dan een beetje waar, al vind ik dat degene die het eerste schot lost is begonnen. Maar ik vind het vooral niet zo aardig van je dat ze ze zelfs in dit ene geval niet gunt dat ze de aangevallen partij waren.
Wat '48 betreft, mijn textbook was vooral - maar niet alleen - The Birth of Israel van Simha Flapan.
@Abu. Je hebt gelijk, dat is niet aardig van mij, om Israël in geen enkel geval te beschouwen als de zich tegen existentiële gevaren verdedigende partij. Ik heb het opgegeven om aardig te zijn, de werkelijkheid moet daarvoor wel aanknopingspunten bieden.
Ik vergat nog een -secundaire- bron: Zeev Maoz, 2006.
Citaat van de flaptekst:
" Most of the wars in which Israel was involved, Maoz shows, were entirely avoidable, the result of deliberate Israeli aggression, flawed decision-making, and misguided conflict management strategies. None, with the possible exception of the 1948 War of Independence, were what Israelis call "wars of necessity." They were all wars of choice-or, worse, folly." En:
"Demonstrating that Israel's national security policy rested on the shaky pairing of a trigger-happy approach to the use of force with a hesitant and reactive peace diplomacy, Defending the Holy Land recounts in minute-by-minute detail how the ascendancy of Israel's security establishment over its foreign policy apparatus led to unnecessary wars and missed opportunites for peace."
http://books.google.nl/books/about/Defending_the_Holy_Land.html?id=bWEV__6BYPgC&redir_esc=y
Voor de liefhebber, in het kader van de oorlog-van-1948-discussie hierboven: twee interessante artikelen van Jeremy H. Hammond over wat er aan die oorlog voorafging:
http://www.jeremyrhammond.com/2013/08/26/the-role-of-the-u-n-in-creating-the-israeli-palestinian-conflict/
http://www.jeremyrhammond.com/2010/10/26/the-myth-of-the-u-n-creation-of-israel/
http://www.campus-watch.org/article/id/11952
Zijn voorliefde voor Maoz is op Donald Duck wijze te verklaren. Hij is net als Jaap H bijna net zo een fanatieke BDSer als Khomeini religieus is.
Machiel de Winter,
Misschien is het u ontgaan, maar Khomeini is al enige tijd dood, 26 jaar om precies te zijn.
Verder huldigt Een Ander Joods Geluid een uiterst genuanceerd standpunt inzake BDS, uitstekend vertolkt door Jaap Hamburger in dit artikel: http://eajg.nl/node/694
Dat Israël in toenemende mate met BDS-maatregelen zal worden geconfronteerd, is evident. Die roept het over zichzelf af. Met klachten kunt u zich wenden tot dhr. B. Netanyahu, kantoor houdende te Jeruzalem.
@'MdW'
Ik weet niet of u ooit ergens geschikt bevonden bent om militaire dienst te vervullen, maar zo ja, dan kan ik raden in welke rang: die van kletsmajoor.
Jaap Hamburger is voor de buitenwereld een voorstander van Israël vanaf 1948, gelet op zijn voorliefde het ontstaan van Israël onderuit te halen doet hij zich als tsawoeah voor. Bovendien blijkt hij een voorkeur te hebben om mensen die hem tegenspreken de mond te snoeren met niet-rationele argumenten. Op hem is van toepassing Sjemot 12:43 + verklaring.
Machiel de Winter....
....of moet ik u aanspreken als Herman de Goede? Die hanteerde namelijk nog niet zo lang geleden dezelfde foute spelling tsawoeah (testament) voor tsevu'a (hypocriet). Kijk maar hier: http://abu-pessoptimist.blogspot.nl/2014/09/schooljaar-in-gaza-begint-met.html
Dus Jaap Hamburger doet zich voor als testament. En hij mag niet van de paasmaaltijd eten van u (Exodus 1`2:43). Weet u wat: Ik heb Herman de Goede die keer de toegang tot dit blog ontzegd. Laat ik dat nu ook maar eens doen met Machiel de Winter. Ik zie u wel weer terug met een van uw andere pseudoniemen. (Maar vergeet dan niet even ook uw emailadres te geven).
Een reactie posten