Ehud Barak (Foto Wikipedia) |
Intussen is de tendens om van hem af te komen bij de andere partijen sterker geworden. Er is natuurlijk in de eerste plaats de Blauw Wit-combinatie van Yair Lapid en de generaals Gantz, Ya'alon en Ashkenazi, die qua stemmen gelijk met Netanyahu eindigde in april. De generaals c.s. zijn er sterk op gebrand hem aan de dijk te zetten. Maar intussen heeft zich nog weer een bekend gezicht in de race gevoegd. Dat is Ehud Barak, oud-stafchef, oud-minister van Defensie en premier en oud-leider van de Arbeidspartij.
Barak komt met een nieuwe partij, waarvan hij de naam nog niet bekend heeft gemaakt, net zomin trouwens als de lijst van belangrijke partijgenoten. . Maar wel heeft hij gezegd dat het zijn intentie is om Netanyahu van het politieke toneel te verdrijven. Een beetje ongeloofwaardig klinkt dat overigens wel, want Barak redde Netanyahu een keer in 2011. Dat deed hij door uit de Arbeidspartij te stappen en - ook toen al - een eigen partij (''Onafhankelijkheid'') op te richten, toen de Arbeidspartij uit de toenmalige regering-Netanyahu wilde stappen waarin hij, Barak, minister van Defensie was. Een deel van de partij bleef toen met Barak in de regering en Netanyahu bleef in het zadel met 66 zetels.
Net als de generaals van Blauw Wit is Barak een echte ijzervreter. Hij was minister van Defensie die de campagne ''Gegoten Lood'' van 2008-2009 in Gaza leidde, zogezegd de eerste slachtpartij van formaat aldaar. Barak is afgezien daarvan ook berucht door de Camp David besprekingen met Arafat en Clinton in 2000, die uitliepen op een totale mislukking, nadat hij en Clinton Arafat voor het blok probeerden te zetten.
Amir Peretz (Foto Wikipedia) |
Arbeidpartij
De laatste ontwikkeling is dat dinsdag de uitslag bekend werd van de verkiezingen bij de Arbeidpartij. Ook dat leverde de terugkomst op van een oud-gediende: Amir Peretz. Peretz (67) won met 47% van de stemmen, tegen zijn veel jongere tegenstanders Staf Shaffir (26.9%) en Yitzhak Shmuli (26.3% van de stemmen). Hte was de tweede keer dat Peretz partijleider werd. Hij was al eens de nummero één van de partij van 2005 (toen hij Shimon Peres onttroonde) tot 2007 (toen hij op ziojn beurt werd verslagen doro Ehud Barak). Aan de huidige stemmin voor de partijleider nam overigens maar 45.6% van de partijleden deel.
Peretz ruimde indertijd het veld door de buitengewoon slechte manier waarop Israel in 2006 zijn oorlog in Libanon tegen Hezbollah runde. Hij was toen minister van Defensie in het Likud-kabinet van Ehud Olmert. Aan de andere kant bouwde hij intussen ook weer wat krediet op, doordat hij destijds het groene licht gaf voor het raketafweersysteem ''Iron Dome''. De in Marokko geboren Peretz begon indertijd zijn politieke carrière in 1983 als burgemeester van Sderot bij Gaza, wellicht had dat ermee te maken.
Ook Peretz is van plan Netanyahu weg te stemmen. Hij wil daartoe een brede coalitie smeden en heeft al een bemiddelaar benoemd, die moet gaan praten met Orly Levi-Abekassism, wier partij van Mizrahim (Joden die uit het Midden-Oosten afkomstig zijn) in april de kiesdrempel niet haalde, en v met Tzipi Livni, die voor de laatste verkiezingen uit de politiek stapte omdat de vorige leider van Arbeid Avi Gabbay, haar partijtje Tnua dat in coalitie met Arbeid zat, liet vallen. Andere gegadigden zijn de vroegere leider van de veiligheidsdienst Shin Bet, Yuval Dishkin, en de enige top-generaal die nog niet in de politiek actief is naar het schijnt, de vorige stafchef Gadi Eizenkot. Ook wil Peretz een gezamenlijke lijst met de linkse partij Meretz. Allemaal heel ambitieus. Voorlopig moet hij echter eerst zien dat hij wat vertrouwen in de partij herstelt. Bij de laatste verkiezingen viel Arbeid terug van 19 naar zes zetels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten