Israel heeft een nieuw kabinet. Als het tenminste binnenkort door de Knesset, het parlement, zal worden goedgekeurd. Dat is voordat het zover is nog niet helemaal zeker, want het heeft slechts de steun van 61 van de 120 parlementsleden.
Het is dan ook een totaal onwaarschijnlijke coalitie van alle partijen die een keer een einde wilden maken aan de alleenheerschappij van Benjamin Netanyahu als langszittende Israelische premier ooit. Het bestaat uit een samengaan van de meest onwaarschijnlijk denkbare combinatie van uiterst rechts tot het meest links in de Israelische politiek. En dat - ook nog - voor het eerst gedoogd door de Palestijnse islamistische splinterpartij Verenigde Arabische Lijst (Ta'am in het Hebreeuws, 4 zetels) van Mahmoud Abbas. Abbas heeft daarvoor van de samensteller van de coalitie, Yair Lapid, een aantal concessies bedongen, onder meer betreffende de ''niet erkende'' Bedoeïenengemeenten in de Naqab (Negev), waarvan nog moet worden afgewacht of ze ook daadwerkelijk gaan worden ingewilligd.
Een aantal afspraken maakten deze coalitie mogelijk. Eén daarvan was dat Lapid (Yesh Atid, 17 zetels) Naftali Bennet van de ultra-rechtse Yamina-partij (7 zetels) beloofd heeft dat hij de eerste twee jaar premier zal zijn en Lapid daarna de laatste twee zittingsjaren van het kabinet. Dat trok Yamina over de streep. Lapid wordt de eerste twee jaren zelf minister van Buitenlandse Zaken. Andere rotatieafspraken zijn dat Gideon Sa'ar (Nieuwe Hoop) de eerste twee jaar minister van Justitie zal zijn. Daarna staat hij zijn plaats af aan Ayalet Shaked van Yamina. Dezelfde Shaked heeft ook een ingewikkelde andere rotatie-overeenkomst net Merav Michaeli, de leider van de ietwat linkse Arbeidspartij, waarbij ze elkaar zullen afwisselen als lid van de commissie die de nieuwe rechterlijke benoemingen voordraagt. Het ministerie van Defensie blijft in handen van Benny Gantz van Kahol-Lawan (Blauw-Wit). Financiën gaat naar Avigdor Lieberman van Yisrael Beiteinu. De belangrijkste portefeuilles zijn daarmee in handen van de rechtse en centrum-rechtse partijen. Het linkse Meretz wordt afgescheept met portfeuilles als Milieu, of Gezondheid. Meirav Michaeli (Arbeid) wordt minister van Transport en Arbeid krijgt uiteindelijk ook nog Publieke Veiligheid.
Zo wordt, na vier verkiezingen in twee jaar die geen enkele vernieuwing brachten, Netanyahu, die langzamerhand ongeveer het hele politieke spectrum tegen zich in het harnas had gejaagd, na 12 jaar dan toch nog gewipt als premier. Netanyahu noemde de samenstelling van het kabinet ''de fraude van de eeuw''. Het is ook nog maar de vraag hoe lang het zal standhouden als het eenmaal door de barrière van de parlementaire goedkeuring is gekomen.
Wat intussen ook ontbreekt in de veelkleurige coalitie zijn de orthodoxe partijen. Lapid heeft gezegd dat hij hoop koestert dat ze later alsnog aan de regering gaan deelnemen. Erg onwaarschijnlijk is dat niet. De orthodoxe partijen zijn sterk afhankelijk van staatsssteun voor diverse ambten en leerinstellingen. Zonder dat kunnen ze niet functioneren.
Wat het te verwachten beleid zal zijn van deze regenboogcoalitie is nog niet duidelijk. Waarschijnlijk is dat in ieder geval zal worden afgezien van annexaties van bezet gebied, waarvan Bennett en zijn partij (en niet alleen zij) grote voorstanders zijn. Dat zou een scheuring kunnen veroorzaken. Maar ook op veel andere terreinen lijkt de coalitie gedoemd tot vooral pappen en nathouden wil zij niet onmiddellijk ontploffen.
1 opmerking:
Ach gut, het uitschot Yair Lapid, de land- en volksverrader die zo veel begrip voor het antisemitisch drek Ahmed Tibi heeft. Overigens vallen Shaked en Bennett in dezelfde categorie als Lapid. Net Rutte en zijn bende.
Een reactie posten