 |
| Op de vlucht |
Het is een rare tijd, waarin alles anders gaat. Je verwacht als president Biden heeft gezegd dat Rafah ''een rode lijn is die niet mag worden overschreden'' dat Amerika voet bij stuk zal houden. In plaats daarvan gebeurt er, nadat Israel zich daaraan niets gelegen laat liggen, helemaal niets, behalve dat er nog wel een forse wapenzending naar Israel gestuurd wordt, inclusief wat stevige ''bunker busters'' en ander tuig. Ook Rutte heeft zoiets gezegd als dat Rafah ''een grens is''. maar ook Rutte heeft niets meer van zich laten horen. Het is alsof de inname in fasen van Rafah hen als het ware geruststelt. Maar intussen zijn er wel forse hoeveelheden manschappen op Rafah afgestuurd, zijn alle grensovergangen al sinds begin mei geblokkeerd zodat er geen voedsel, water, brandstof of medicijnen meer doorkomt. Er is massale honger en er zijn minimaal 850.000 mensen op de vlucht geslagen. Waarheen? Dat is niet duidelijk, er zij nu eenmaal geen veilige plaatsen in Gaza. En intussen waren er weer forse aanvallen op Rafah.
Maar het is niet alleen Rafah. In Noord-Gaza is een nieuwe horror story losgebarsten, met nieuwe troepen, hevige bombardementen en beschietingen, en nieuwe vernietigingsacties waarbij hele wijken worden opgeblazen. Bovendien herhaalt de geschiedenis zich met de belegering van twee ziekenhuizen, Kamal Adwan en het al- Awda hospitaal. De hoeveelheid slachtoffers is er naar, op X verschijnen talloze foto's en video's van kinderen die plat zijn gebombardeerd, vaak tezamen met hun vader en moeder, opa's en oma's, ooms en tantes. Het het dodental is intussen opgelopen tot ruim bijna 36.000. Er lijkt nooit een einde te komen aan deze dood en en verderf zaaiende moordmachine. Trouwens ook het Israelische leger meldt regelmatig verliezen. Het cijfer staat intussen op 286 sinds 7 oktober en woensdag waren er niet minder dan 22 gewonden van wie enkele ernstig.
Aan de andere kant zijn er ook tekenen dat de wereld er een beetje genoeg van schijnt te krijgen. In de eerste plaats was er de aankondiging van aanklager Khan van het Strafhof in Den Haag dat hij een verzoek heeft ingediend om internationale arrestatiebevelen uit te vaardigen tegen de Israelische premier Netanyahu en zijn minister van Defensie Yoav Gallant, plus drie voor de leiders van Hamas, Yahya Sinwar, Mohammed Deif en Ismail Haniya. Het leidde onmiddellijk tot een scheiding van de geesten die die zonder meer op de lachpieren werkten, alhoewel de brave Khan dat allerminst lijkt te hebben bedoeld. Netanyahu noemde het ''nieuw antisemitisme dat van de universiteiten was overgeslagen naar het Hof'' en hij had het over Israels recht om deze rechtvaardige oorlog tot een einde te brengen, waarbij hij besluikt nog eens refereerde aan het gebod waar hij het in november al eens over had gehad om ''Amalek" uit te roeien tot de laatste man, vrouw, kind of stuk vee. Anderen maakte bezwaar dat Israeli's nota bene op één lijn werden gesteld met duidelijk terroristische Palestijnen. Netanyahu en de zijnen kregen bijval van Biden en andere Amerikanen en veel rcchtse politici waaronder ook Rutte en de VVD-er Brekelmans.
 |
| Honger |
Maar anderen tekenden el bezwaar aan tegen het feit dat het Strafhof het nodig had gevonden ''tweezijdig'' mensen te dagvaarden. Het uitmoorden van zo'n 40-50,000 Palestijnen en het uithongeren van een kleine twee miljoen Palestijnen was toch van een wezenlijk ander karakter dan de actie van Hamas die grotendeels een antwoord was geweest op 17 jaar opsluiting in de Gaza-strook en een voortdurend herhaalde serie dodelijke invallen van Israel, waarbij het dodental van 7 oktober haast in het niet viel. Bovendien was totaal onduidelijk waarom Haniye ook zou moeten worden aangehouden, hij had vrijwel zeker geen enkel aandeel aan de aanval van Hamas gehad. Ook vroeg men zich af waarom er al zo'n negen jaar lang allerlei dossiers door de Palestijnen aan het Strafhof waren geleverd en er pas na 7 oktober was gereageerd.
Het was duidelijk: er trad een duidelijke tweedeling op van mensen die de Israelische aanval gerechtvaardigd vonden, ''gerechtvaardigde zelfverdediging", en diegene die een scherpe veroordeling van de Israelische moordenaars en slopers op hun plaats achtten. Velen vroegen zich bovendien af waarom er niet voor een groter aantal Israeli's, zoals bijvoorbeeld de president en een groot aantal legercommandanten, arrestatiebevelen waren aangevraagd bij de rechters van het ICC.
Er is een kans dat de Israelische kant het nog veel harder voor zijn kiezen gaat krijgen, want morgen, vrijdag, gaat ook het Internationaal Strafhof uitspraak doen in de derde keer dat Zuid-Afrika om een duidelijke ingreep in de genocide-zaak die het aanhangig heeft gemaakt heeft gevraagd. De eerste keer oordeelde het Hof dat genocide ''aannemelijk'' was en gaf het Israel opdracht het moorden te beperken en voldoende voedsel en andere levensbehoeften toe te laten, Een tweede keer weigerde het Hof in actie komen en herhaalde het de opdrachten aan Israel. Nu - bij het derde verzoek van Zuid-Afrika waarbij de inval in Rafah werd genoemd en Zuid-Afrika verschillende video's van genocidale uitingen van Israelische militairen vertoonde - doet het Hof opnieuw uitspraak, en dit keer weer mondeling. Het zou weleens een verdergaande stap kunnen worden dan de twee voorgaande keren.
Maar ook als het Hof opnieuw weigert een staakt-het-vuren op te dragen, ziet het er langzamerhand voor Israel steeds wat donkerder uit. De protesten aan universiteiten zijn niet voorbij, en langzamerhand zij ook steeds meer universiteiten geneigd hun banden of samenwerkingsafspraken met zionistische instituten te herzien. Verder hebben drie Europese landen, te weten Noorwegen, Ierland en Spanje - tot grote woede van Israel - besloten zich aan te sluiten bij de 140 landen ter wereld die al eerder Palestina als land hadden erkend. Dat het hierbij gaat om drie landen van de Europese Unie legt extra gewicht in de schaal. En tenslotte - van een iets ander orde - is de aanklacht die vier organisaties (al-Haq, SOMO, The European Legal Support Center (ELSC) en The Rights Forum) hebben ingediend tegen Booking Com, dat wederrechtelijk al langer bemiddelt bij de verhuur van accomodaties in (illegale) Israelische nederzettingen in bezet gebied. Israel zal zich langzamerhand moeten gaan verantwoorden voor jarenlang onbestraft illegaal gedrag en dat werd werkelijk de hoogste tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten