Een liegende filmregisseur, stelende kolonisten en arrestantjes van acht

Yariv Horowitz (rechts, met microfoon) neemt zijn prijs in ontvangst op het filmfestival van Aubagne. (Foto verspreid door het festival).

Slechts  nieuws voor de Manfred Gerstenfelds onder ons, die voortdurend waarschuwen voor het allerwegen om zich heen grijpende antisemitisme. Tenminste één van de incidenten die de laatste tijd de aandacht trok, blijkt een hoax.
De jonge Israelische filmer Yariv Horowitz maakte twee dagen geleden in de Israelische krant Haaretz melding van een incident tijdens het filmfestival in de Zuid-Franse plaats Aubagne, waar zijn film ´Rock the Casbah´ een prijs kreeg. Horowitz was, zo meldde hij, door een groep Arabische jongeren in elkaar gelagen en zelfs bewusteloos geraakt. Er werden antisemitische motieven vermoed. Het bericht werd door andere media en bloggers overgenomen.
Maar nu blijkt dat het incident helemaal niet heeft plaatsgevonden zoals Horowitz beweert. Hij is niet in elkaar geslagen en ook niet bewusteloos geraakt, en er was geen sprake van een groep jongeren, maar van slechts één jongere. Die ene jongere was geen Arabier en er was ook sprake van slechts één klap (om een reden die overigens duister is gebleven).
Het festival heeft naar aanleiding van het bericht in Haaretz een beroep op Horowitz gedaan om de indruk weg te nemen dat het ging om een antisemitisch incident, want dat was het dus niet. Wie die verklaring wil nalezen kan terecht op de blog van Ali Abunimah, die dit verhaal boven water bracht en die de Franse verklaring vertaalde in het Engels..  


De ezel gaat terug naar zijn eigenaars. (Foto Yossi Gurwitz) 

Anders slecht nieuws was er voor de kolonisten van de nederzetting Tapuach, die een ezel stalen van boeren uit het dorp Yasouf. De boeren van Yasouf hebben permissie om - twee dagen per week - hun eigen land dat grenst aan de nederzetting, te bewerken. Toen zij dat op één van die twee dagen deden werden zij echter lastiggevallen door de kolonisten. Een Israelische officier stuurden de kolonisten weg, maar de kolonisten kwamen later terug, verjoegen de Palestijnen door met stenen te gooien en namen hun ezel mee, die beladen was met landbouwgereedschap.
Journalist en bloggger Yossi Gurwitz  was toevallig met twee veldwerkers van de mensenrechtenorganisatie Yesh Din in de buurt toen het gebeurde. Zij begonnen getuigenverklaringen op te nemen, maar zagen na enige tijd dat de ezel door leger, politie en grenspolitie weer uit de nederzetting werd geleid naar zijn eigenaars (overigens zonder al het landbouwgereedschap dat hij droeg). Een kwestie van de juiste getuigen op het juiste moment ter plekke, plus de aanwezigheid van bewakingscamera´s die het tafereel hadden vastgelegd, schrijft Gurwitz op de blogsite +972. Hij voegt eraan toe dat er in Israel een cultuur bestaat waarin iedereen er altijd voetstoots vanuit gaat dat Palestijnen liegen, tot rechters aan toe, en dat dit  één van de zeldzame momenten moet zijn geweest dat de politie er niet omheen kon dat de Palestijnen gelijk hadden, omdat er een camera was op het juiste moment en op de juiste plek. Desondanks, schrijft hij, ´heb ik er alle vertrouwen in dat de politie ook in dit geval haar taak niet zal vervullen en erin zal slagen de verdachten niet te vinden ondanks al het aanwezige bewijsmateriaal. Tenslotte wonen ook veel agenten in de nederzettingen en ook zij zijn blootgesteld aan de ´prijskaartcultuur´.

En ach, als ik dan toch bezig ben, maak ik ook maar melding van het met ingehouden boosheid geschreven verhaal van Gideo Levy in Haaretz, waarin hij de nasleep beschrijft van de arrestatiegolf die het Israelische leger enkele dagen geleden verrichte in Hebron onder achtjarige jongetjes die op weg waren naar school. Levy sprak met zo´n jongetje (zie de foto), dat hem vertelde wat er vervolgens met al die 27 arrestantjes gebeurde. ´Acht jaar oud, met een Mickey Mouse sweatshirt en door Israel gevangengenomen´ heet zijn artikel. Israel kan trots zijn op zijn leger, zo kunnen we uit zijn verhaal opmaken.