Al-Araqib in 2009
De eerste keer dat al-Araqib werd gesloopt, in juli 2010.
Bulldozer van de ILA (Israeli Land Administration) in actie in al-Araqib in 2010.
Het Bedoeïenendorpje Al-Araqib in de Negev (Naqab) woestijn in Zuid-Israel heeft donderdag een triest record beleefd: het dorp werd voor de 50ste keer in twee jaar tijd omver gehaald door de Israelische autoriteiten. In de Negev zijn zo'n 35 dorpen en kleine stadjes (van de in totaal 46) niet door de Israelische regering erkend, ook al dateert hun bestaan van de voor de stichting van de staat Israel. Deze dorpen zijn niet aangesloten op de waterleiding of het elektriciteitsnet en hebben ook geen aansluiting op het openbaar vervoer.
Al-Araqib is één van deze dorpjes. Ongelukkigerwijs heeft het Joods Nationaal Fonds (JNF), één van de instanties die in Israel over het beheer van land gaat, op de plek van Al-Araqib en de bijbehorende grond een bos geprojecteerd. En om daarvoor plaats te maken moest het dorp wijken. De bewoners van Al-Araqib geven de strijd echter niet op. Zoals zij de vorige 49 keer zijn teruggekomen en - vaak met behulp van Israelische activisten - de boel weer hebben opgebouwd, zo zullen zij dat ook nu opnieuw doen, zei Aziz al-Tori, een van de landeigenaren in het dorp. 'We zullen onze huizen opnieuw opbouwen, zelfs al slopen zij ze 1000 keer,' zei hij.
Al-Araqib was niet het enige dorp dat deze week bezoek kreeg van soldaten en politie. Deze foto van voor hun eigen traangas wegvluchtende militairen (de wind joeg het de verkeerde kant op) is genomen tijdens de wekelijkse (vrijdagse) demonstratie in het dorp Al-Walaja, in de buurt van Bethlehem. Het schilderachtig dorp dreigt geheel omringd ter worden door de Muur die daar zijn voltooiing nadert.
Al-Araqib is in zekere zin een symbool geworden voor de strijd van de Bedoeïenen in de Negev die in hun bestaan worden bedreigd. Afgelopen maandag besloot een commissie van de Israelische regering een nieuw wetsvoorstel te zullen steunen dat voorziet in het opruimen van het grootste deel van de 'niet erkende' dorpen en de gedwongen verhuizing van hun inwoners naar drie stedelijke vestigingen. In totaal gaat het om ongeveer 30.000 mensen.
Volgens advocaat Rawia Aburabia van de Vereniging voor de Burgerrechten in Israel (ACRI), betekent dit dat de Bedoeïenen om wie het gaat hun eigendomsrechten verliezen op de grond, dat zij beroofd worden van hun middelen van bestaan (landbouw en veeteelt) en dat de sociale cohesie van de gemeenschap verloren gaat. 'Duizenden families worden zo veroordeeld tot armoede en werkeloosheid,' aldus Aburabia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten