Jongens passeren graffiti in Gaza van de scene waarbij vader en zoon al-Durra onder vuur liggen. (Foto Reuters).Ik houd er niet zo van grote woorden te gebruiken, maar Israels jongste hasbara-daad laat duidelijk zien hoe Israels topfiguren langzamerhand in een parallelle werkelijkheid zijn komen te leven. Anders gezegd hoe ze daar werkelijk van gekkigheid niet meer weten wat ze doen. Alle Israelische kranten berichtten gisteren dat een onderzoekscommissie tot de conclusie is gekomen dat het verhaal van het jongetje Mohammed Al-Durra, die 13 jaar geleden omkwam toen hij met zijn vader in kruisvuur belandde tussen Israelische militairen en Palestijnen bij de toenmalige nederzetting Netzarim in Gaza, ´gefaked´ is.
De scene werd destijds gefilmd door een (Palestijnse) cameraman' van de Franse tv-zender France 2 en ging de hele wereld rond. Het werd een soort icoon van Palestijns lijden en daarom zijn - nadat het Israelische leger aanvankelijk de verantwoordelijkheid voor de dood van Mohammed had toegegeven - hasbara-types en Israel zelf nu al 13 jaar bezig om te vertellen dat a) Mohammed niet door Israelische kogels werd getroffen maar door Palestijnse, b) Mohammed helemaal niet werd getroffen door kogels maar nog leeft, en c) dat Palestijnse cameralieden uiteraard altijd liegen dus deze beelden ook gefaked zijn, en d) de (Israelische reservist) Chales Enderlin die correspondent in Israel is van France 2, zich op schandalige wijze op sleeptouw heeft laten nemen.
Ik ben intussen kots-misselijk van de voltrekt absurde manier waarop hier ballistische studies op zijn losgelaten, rechtszaken in Frankrijk over zijn (en zelf nog steeds worden) gevoerd en een hasbara-professor in de VS, Richard Landes genaamd, een totale idioot, ook de term ´Pallywood´ bedacht om het volgens hem structurele liegen van Palestijnse cameralieden en fotografen aan de orde te stellen.
Enfin, ditmaal gaat het dus om een officiële Israelische commissie, ingesteld door Netanyahu zelf en geleid door achtereenvolgens de ministers Ya´alon en Steinitz. En in hun rapport wordt nu de versie aangehouden dat Mohammed niet dood is, of in ieder geval niet dood was toen het schieten ophield (hij bewoog op de beelden namelijk namelijk nog zijn hand. Alsof dat niet zou kunnen als je stervende bent).
Ik ga verder niet in op deze misselijk makende kletskoek. Op mijn blog schreef ik hier al een jaar geleden waarom Steinitz, Ya´alon en Netanyahu maar wat roepen, waarom zij uitspraken van een Frans Hof niet goed hebben geïnterpreteerd en waarom verhalen dat de vader van Mohammed Jalal, zou hebben gelogen over de verwondingen die hij zelf opliep totale bullshit zijn. Het kan allemaal hier worden gelezen.
Rest me twee dingen op te merken: 1) de vader van Mohammed al-Dura, Jalal. heeft de enig juiste reactie gegeven op het rapport: hij is bereid zijn zoon te laten opgraven en DNA- en andere tests te laten uitvoeren als Israel bereid is een internationale onderzoekscommissie in te stellen. Dat zal dus nooit gebeuren, dat gaat Israel dus niet doen. 2) De andere voor de hand liggende opmerking is, dat het in wezen niet zo relevant is Israel in de Al-Durra zaak vrij te pleiten, omdat er in jaren van conflict duizenden Mohammed al-Durra´s zijn gedood. Maar dat laten Netanyahu en zijn entourage buiten beschouwing. Zij geloven in hun eigen hasbara-sprookjeswereld. En dat is zorgwekkend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten