Uitspraak Frans hof over de zaak al-Durra haalt Israelisch 'onderzoeksrapport' onderuit

En weer is er een staartje aan de het verhaal van de media-oorlog die de hasbara-types (de verdedigers van Israel tegen elke prijs) hebben ontketend in de zaak van het in 2000 tijdens een vuurgevecht tussen Israelische en Palestijnse troepen in Gaza omgekomen jongetje Mohammed al-Durra (zie foto hierboven). Een Cour d'appel (gerechtshof)  in Parijs heeft een veroordeling wegens smaad uitgesproken over Philippe Karsenty, omdat hij beweerd had dat de reportage van de zender France2 over het sterven van de 12-jarige Mohammed in scène was gezet en een vervalsing was.
Karsenty, een zelfbenoemde 'media watchdog' (hij richtte het bureau 'Media ratings'op om 'anti-Israelische' uirtingen in de pers te lijf te gaan) moet 7000 euro schadevergoeding betalen aan France2 en de journalist die de reportage maakte, de Franse Israeli Charles Enderlin. De zaak speelt al sinds 2004. Karsenty werd in eerste instantie door een rechtbank in Parijs veroordeeld tot een symbolische boete van één euro'. Een gerechtshof sprak hem in 2008 in hoger beroep weer vrij van smaad. Maar de Franse Hoge Raad vernietigde die uitspraak in 2012 en verwees de zaak terug naar een ander gerechtshof dat nu dus beslist heeft dat Karsenty's beweringen, dat de reportage doorgestoken kaart en een soort Palestijns toneelstuk was geweest, nergens op berusten.
Karsenty, een 47-jarige adjunct-burgemeester van Neuilly sur Seine, en een man die bij de laatste verkiezingen voor het parlement wegens onregelmatigheden werd uitgesloten, toonde zich woedend. Hij noemde het een krankzinnig vonnis. 'Met die reportage was van het begin tot het eind geknoeid, iedereen weet dat', zei hij hij, Maar hij voegde eraan toe dat hij waarschijnlijk niet door zal blijven procederen. 
Charles Enderlin, die al 13 jaar door de hasbaristen wordt achtervolgd en die een boek over de zaak heeft geschreven, toonde zich 'opgelucht', maar zei dat de zaak hiermee niet de wereld uit is, omdat de samenzweringsverhalen hem waarschijnlijk zullen blijven achtervolgen.Hij zei een onpartijdig onderzoek te willen. 'Wij zijn bereid mee te werken aan een onderzoek, zodra Israel bereid is dat te doen volgens internationale maatstaven,' zei Enderlin. 

Karsenty

Dat laatste is een probleem. Want juist een paar weken geleden bracht de Israelische regering een rapport uit over de affaire van het jongetje Al-Durra waarin niet alleen 'werd aangetoond' dat Mohammed al-Durra niet door Israelische kogels was gedood, maar zelfs helemaal niet was gedood en dus nog ergens moet leven. De uitspraak van de Franse rechter staat haaks op de bevindingen van dit Israelische rapport, en is dus slecht  nieuws voor de regering-Netanyahu die het eigen Israelische onderzoek met veel tamtam had gepresenteerd. Voor het Israelische onderzoek was niemand in Gaza gehoord, wat de vader van Mohammed al-Durra de opmerking ontlokte dat hij bereid is zijn zoon te laten opgraven om de waarheid boven water te krijgen. In het rapport werd overigens ook een Israelische arts geciteerd die opmerkte dat vader Jalal al-Durra, die na de schietpartij in Jordanië was behandeld, dat had laten doen voor oudere verwondingen van een bijlslag die hij bij een ruzie had opgelopen. Verwondingen die hij - de arts - destijds ook in Israel als eens had behandeld. Een tegenwerping die een andere arts, nota bene de schoonzoon van president Peres, publiceerde, dat de eerste arts maar wat beweerde omdat hij de behandelstaat van het ziekenhuis in Amman, waarop sprake was van meerdere levensbedreigende kogelwonden, kennelijk nooit had gezien, werd niet opgenomen in het rapport.
De dood van het jongetje Al-Durra, die door de indringende beelden van zijn laatste minuten, wereldwijd bekendheid kreeg en overal over de tv-schermen ging, zal inderdaad nog wel de aandacht blijven trekken. De kampioenen van de hasbara haten nu eenmaal niets zo erg als dit soort iconen van het conflict, waaruit de Palestijnen overduidelijk als slachtoffer tevoorschijn komen. De manier waarop de mediastrijd wordt gevoerd is uiterst onsmakelijk, om het zacht uit te drukken, en ook racistisch gekleurd (in dit geval wordt door de hasbara-mensen steeds aangevoerd dat de cameraman van Enderlin een Palestijn was, dat zegt in hun ogen genoeg). Maar omdat zo'n zaak als deze door de hasbaristen ook wordt gebruikt om het collectieve geweten van de Israeli's schoon te wassen (lees alleen al hoe een redelijk fatsoenlijke krant als Haaretz het nieuws van dit vonnis brengt en toch ook de officiële Israelische zienswijze de ruimte geeft) is het helaas uitermate belangrijk dit soort nieuws nauwgezet te blijven volgen.
Dat is althans wat ik ervan vind.