PvdA-Tweede Kamerfractie verliest belangrijke woordvoerder: Desirée Bonis stapt op

Desirée Bonis, sinds september 2012 buitenland-woordvoerder van de PvdA in de Tweede Kamer, heeft donderdag met onmiddellijke ingang haar Kamerlidmaatschap neergelegd. De partij en zijzelf gaven als reden dat de politiek haar niet gebracht heeft wat ze ervan verwachtte. Dat is een duidelijke dooddoener en naar de werkelijke reden zullen we dus moeten raden. Maar zo verschrikkelijk moeilijk is dat waarschijnlijk niet. We hoeven, denk ik, niet ver te zoeken. Een dag eerder botste ze nog met minister van Buitenlandse Zaken Timmermans, eveneens PvdA, over de houding die Nederland in dienst te nemen tegenover Israel. Dat gebeurde tijdens het debat naar aanleiding van het burgerinitiatief ' Sloop de Muur' dat 65.000 handtekeningen bijeen had gebracht tegen de bouw van de 'Afscheidingsmuur' die Israel heeft gebouwd (en nog aan het bouwen is) in bezet Palestijns gebied.
Oud-premier Dries van Agt pleitte tijdens dat debat namens het burgerinitiatief voor sancties tegen Israel, omdat Israel met de Muur ingaat tegen een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof en dus tegen het internationaal recht. Timmermans voelde echter niets voor sancties, omdat dat de pogingen van de Amerikaanse minister Kerry om Israeli's en Palestijnen weer aan het onderhandelen te krijgen, zou doorkruisen. Bonis pleitte wel voor sancties. Volgens haar is Israel alleen gevoelig voor internationale druk. In het najaar botste Bonis al een keer met Timmermans over het feit dat Nederland bij de stemming over het toelaten van Palestina als staat tegen had gestemd.
Jammer dit vertrek. Desiree en ik zijn vrienden sinds we beiden eind jaren '80 - begin jaren '90 in Cairo woonden - zij als beginnend diplomaat, ik als correspondent van de Volkskrant. Sindsdien is ze onder meer zaakgelastigde in Namibië en ambassadeur in Syrië geweest. Ik ken haar als een intelligent, vasthoudend en principieel iemand, die een hoop kennis bezit en haar zaken altijd grondig voorbereidt. Haar vertrek is jammer voor de Kamer, en voor de PvdA waar even - te kort - de zon door het laaghangende wolkendek van de polderdiplomatie leek te breken. Het is ook jammer voor onze houding tegenover de landen in het Midden-Oosten in het algemeen, want het kamerlid Bonis was niet alleen begaan met Palestijnen, maar ook met Egypte, Syrië en nog wel meer landen in het dat gebied. Waarschijnlijk gaat ze nu weer terug naar het departement van Buitenlandse Zaken (diplomaten zoals zij hebben daar een 'terugkeerregeling voor als ze weer uit de politiek stappen). Hopelijk zien we haar straks op een hoge positie terug.