Al-Haq doet aangifte van smaad en laster tegen het CIDI

De Palestijnse mensenrechtenorganisatie al-Haq heeft maandag aangifte gedaan van smaad en laster tegen het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI). Het gaat daarbij met name om een drietal artikelen op CIDI's website in mei en juni van dit jaar, geschreven door een auteur die zich verschuilt achter de aanduiding ''J.F.", waarin een groot aantal onjuiste aantijgingen tegen al-Haq staan. 

 Zo wordt er gezegd dat al-Haq, op de lijst van aan terreur gelinkte organisaties staat en op diverse lijsten van terroristische organisaties voorkomt. Al-Haq zou bovendien aan fondsenwerving doen voor het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) zonder dat CIDI daarvoor het minste bewijs levert. Het zijn opmerkingen die doen denken aan de door Israel geuite beschuldiging in oktober 2021 waarbij al-Haq en vijf andere Palestijnse organisaties ''terroristisch'' werden verklaard, beschuldigingen die door negen Europese landen als ongegrond van de hand zijn gewezen.

Een ander punt betreft de claim dat de EU haar betalingen aan al-Haq had gestopt nadat ''de duidelijke banden'' van al-Haq en de PFLP aan  het licht kwamen. In feite was sprake geweest van een korte, tijdelijke stopzetting na Israels beschuldiging, die in juni alweer was opgeheven. Verder meldt het CIDI dat diverse creditcardmaatschappijen, te weten Visa, American Express en Mastercard, hun samenwerking met al-Haq in 2018 zouden hebben opgezegd omdat er sprake zou zijn van banden met het PFLP. Deze bewering is echter totale nonsens. 

Verdere schokkende desinformatie was dat ''commandant van het PFLP Shawan Jabarin'' al-Haq heeft opgericht. Shawan Jabarin is weliswaar de huidige directeur van al-Haq, maar hij is niet de stichter, terwijl de opmerking dat hij ''commandant'' van het PFLP zou zijn geweest niets anders is dan smerige  laster. En tenslotte mag niet onvermeld blijven dat het CIDI de serie artikelen illustreerde met griezelfoto's van gewapende groepen die door de EU op de zwarte lijst zijn geplaatst in een duideljjk poging om al-Haq zwart te maken.    

Al-Haq is - vokomen terecht - van mening dat het CIDI met deze artikelen erop uit was al-Haq schade te berokkenen en de naam van de organisatie te bekladden. Er bleek bij onderzoek van de site van het CIDI nog veel meer mis te zijn, maar uiteindelijk heeft al-Haq zich op deze drie artikelen geconcentreerd. Het in mensenrechten gespecialiseerde advocatenkantoor Prakken d'Oliveira heeft de klacht aan het Openbaar Ministerie opgesteld. Het heeft tevens in een brief aan CIDI-directeur Hanna Luden rectificatie binnen zeven dagen geëist, waarna als er geen gevolg aan wordt gegeven verdere stappen zullen volgen. 

De stap van al-Haq is een toe te juichen beslissing. Het CIDI is een volstrekt afkeurenswaardige organisatie die Israel bij alles altijd de hand boven het hoofd houdt, hoeveel Palestijen er ook worden gedood, en hoeveel land er ook wordt ingepikt, terwijl alles wat Palestijns is altijd in discrediet wordt gebracht, vaak op een smerige manier. Het werd hoog tijd dat een belanghebbende er een keer paal en perk aan probeert te stellen. . 

Israels bezettingsleger doodt vijf Palestijnen, onder wie twee broers

 

Jawad en Thafer Rimawi en Mohammed Ikhlayyel. 

Updated. Het Israelische leger heeft dinsdag opnieuw vijf slachtoffers gemaakt. In het dorps Kafr Ein bij Ramallah werden twee 21- en 22-jarige  broers doodgeschoten. Enkele uren eerder werd in Beit Ummar (bij Hebron) de 44-jarige Mufeed Mohammed Ikhlil gedood. Daarbij werden ook 22 andere slachtoffers gemaakt, waarvan negen door kogels. Bij de Israelische nederzetting,Kochav Ya'akov werd een 45-jarige man uit Beitunia, die volgens Israel een ''ramaanval' 'had uitgevoerd, door de politie in zijn auto doodgeschoten. En tenslotte werd dinsdagavond in Mughayyir nog een man bij een treffen met inwoners dodelijk getroffen door een kogel in de borst. 

 De twee broers werden gedood tijdens een inval van het Israelische leger die zoals gewoonlijk tot protesten leidde, die door het leger met onder meer scherpe munitie werden beantwoord. Volgens Mahmud Arfai, een lid van de gemeenteraad van Kafr Ein, bevonden Jawad en Thafer zich in de buurt van de confrontaties. Plaatselijke ooggetuigen meldden, volgens de krant Haaretz, dat Jawad in zijn lies werd geschoten en dat zijn broer toeschoot om hem te helpen en vervolgens in zijn borst werd getroffen. Beiden werden naar het Yasser Arafat-ziekenhuis in Ramallah vervoerd waar de dood werd geconstateerd. Volgens de site van International Middle East Media Corporation (IMEC) had Israel ''expanding bullets'' (dumdumkogels) gebruikt. Jafar was juist afgestudeerd in Business Administation, zijn broer was vierdejaars student Technologie aan de universiteit van Bir Zeit.

In Beit Ummar waren bij een militaire oefening, volgens het Israelische leger, twee militaire voertuigen onklaar geraakt. Terwijl de soldaten wachtten op hulp braken ongeregeldheden uit. Daarbij werd de 44-jarige Mufeed Mohammed Ikhlil doodgeschoten. Negen anderen raakten gewond door Israelische kogels.van wie één persoon in de borst. 

Dinsdagmorgen werd ook een 20-jarige Israelische zwaar gewond dichtbij de nederzetting Kochav Ya'akov (ten noorden van Jeruzalem) toen zij werd aangereden door een auto. Volgens Israel was het een ''ramming'' aanval. De bestuurder van de auto, de 45-jarige Ghani Abu Ali uit Beitunia werd gedood. Volgens Wafa werd de auto eerst achtervolgd en werd op de banden geschoten tot hij crashte tegen een metalen afzetting. De politiemensen kwamen vervolgens uit de auto en schoten de bestuurder dood. 

Ra'ed Na'ssan

Dinsdagavond werd in Mughayyir (bij Ramallah) nog een  Palestijn doodgeschoten toen jongeren protesteerden tegen het binnenvallen van soldaten. De militairen antwoorden met  salvo's scherpe munitie, ''rubberkogels'' en traangasbommen. Ra'ed Ghazi Na'ssan,een twintiger werd door verschillende kogels in zijn borst getroffen. In het Ishtishari-ziekenhis in Ramallah werd de dood geconstateerd. Volgens het Israelische leger had hij een molotovcocktail naar de troepen gegooid. Een video die later opdook toont echter aan dat hij op de vlucht tegelijk met een heleboel anderen dodelijk werd getroffen. Een duidelijke moord. De vader van Ra'ed is een generaal van de Palestijnse ordetroepen.

Ra'ed Na'ssan was de vijfde Palestijn die deze dinsdag door Israeli's werd vermoord. Sinds het begin van dit jaar heeft het leger nu 155 Palestijnen gedood. Deze onzalige trend zal worden voortgezet zolang de VS en de EU niet ingrijpen,  het Internationaal Strafhof niet in actie komt  (en christendemocraten blijven aandringen op ''verzoeningsprojecten'' tussen onderdrukkers en moordenaars en hun slachtoffers).

Israelisch hooggerechtshof verbiedt de film ''Jenin Jenin'' van Mohammed Bakri

Mohammed Bakri

 Het Israelische hooggerechtshof heeft woensdag de belachelijke uitspraak gedaan dat de internationaal bekroonde film ''Jenin Jenin'' niet meer in Israel mag worden vertoond. Het hof sloot daarbij aan bijde Israelische traditie dat onwelgevallige opinies of zaken die tegen de heersende consensus ingaan worden afgeschoten. Het schaarde zich achter de uitspraak van het gerechtshof van Lod uit januari 2021 waarbij de maker, de beroemde acteur Mohammed al-Bakri, werd veroordeeld om aan de de man die hem aangeklaagd had, reserve luitenant kolonel Nissim Magnagi, een schadevergoeding van 175.000 shekel ($ 51.000) te betalen en 50.000 shekel ($ 14.600) aan juridische kosten. Alle copieën van de film zijn in beslag genomen. De enige manier om de film in Israel te zien is nu via YouTube.

Daarmee is een einde gekomen aan een drama dat teruggaat tot 2002. Dat jaar had het Israelische leger, tijdens de Tweede Intifada zwaar huisgehouden in het vluchtelingenkamp Jenin. Er werd heftig gevochten. De Palestijnen die hun kamp voorzien hadden van boobytraps werden bestookt door infanterie, tanks, helikopters en (vooral) een negental gepantserde D-9 bulldozers die zich een weg baanden dwars door de huizen. De strijd woedde van 2 - 11 april 2002. Toen het stopte hadden zij ruwweg een stuk van het kamp ter grootte van twee voelbalvelden omgeploegd, 150 huizen verwoest en 450 families dakloos gemaakt.  Er deden vervolgens de nodige wilde verhalen de ronde over het aantal slachtoffers. Zowel van Israelische als van Palestijnse kant werd aanvankelijk gesproken over honderden doden. Er waren ook gruwelijke verhalen bij, zoals van een invalide man die werd overreden door een tank, of een verlamde man die in zijn huis zat en van wie de familie niet de kans kreeg hem eruit te halen toen de bulldzers het neerhaalden. Ook werd gespeculeerd dat koelwagens, die Israel had laten aanrukken, waren gebruikt om lijken in te verzamelen. Uiteindelijk was er sprake van een Israelisch onderzoek dat eerdere onderzoeken van onder andere de VN doorkruiste en officieel vaststelde dat er aan Palestijnse kant 52 doden waren geweest terwijl Israel 23 doden te betreuren had gehad. 

Luchtfoto van het kamp Jenin na afloop van de strijd (foto Wikipedia)

Mohammed Bakri, die meer films heeft gemaakt, besloot 10 dagen na afloop van de gevechten in het kamp poolshoogte te gaan nemen. Hij sneakte door de bergen het kamp in en filmde er verwoesting,  verslagenheid  en de lucht van de dood. Hij interviewde overlevende Palestijnen en hun verhalen van wreedheden, ellende, gelatenheid en vastbeslotenheid om het de Israeli's betaald te zetten. Daarbij waren ook verhalen over honderden doden. En daarmee begon een ware heksenjacht op de film. In 2011 sloot het hooggerechtshof zich aan bij een eerdere uitspraak van het gerechtshof op grond van het feit dat Bakri weliswaar de reputatie van Israelische militaren als groep geweld had aangedaan door ''leugens te verspreiden'', maar dat geen militair kon claimen zelf in beeld te zijn geweest en dus te zijn geschaad. Het leger besloot toen onder leiding van stafchef Gantz zelf een documentaire film te gaan maken. Maar in 2016 deed zich een nieuwe kans voor, toen luitenant-kolonel Magnagi zich meldde, die heel kort in beeld was en over wie een bewoner van het kamp opmerkte dat Magnagi tegen hem had gezegd: ''Donder op of ik dood je (Fuck off or I'll kill you)''.

 Daarop kwam de de zaak opnieuw voor bij de rechtbank, daarna het gerechthof en tenslotte bij het  hooggerechtshof dat besloot dat Mohammed Bakri ten onrechte de naam van Magnagi had besmeurd en bovendien verantwoordelijk was geweest voor vier vertoningen in Israel tussen 2010 en 2012 en voor de verspreiding via YouTube. De film is intussen bekroond door het Internationale Filmfestival van Carthago (Tunbesië) en de Interationale Prijs voor Mediterrane Documentaires. Hij werd ook vertoond op het IDFA. 

Twee ''verlate'' Palestijnse doden

Mohammed Abu Kishek

Twee Palestijnen zijn woensdagavond overleden als gevolg van Israelische aanvallen in Nablus. Eén van hen was Mohammed Hisham Abu Kishek (22). Hij was een dag eerder met vier anderen door scherpe munitie gewond  geraakt bij dezelfde aanval als waarbij de 16-jarige Ahmad Shehadeh werd gedood met een schot in het hart. Mohammed werd in zijn buik geraakt door een dumdumkogel (een kogel die uitzet als hij het lichaam raakt en grote schade aan organen en massale bloedingen veroorzaakt). Bij Mohammed was een deel van zijn organen blootgelegd. 

 Aan de inval namen verschillende militaire voertuigen deel plus een paar bulldozers. Hij was erop gericht bescherming te verlenen aan Joodse bezoekers van Josefs Tombe die op het grondgebied van Nablus ligt. De familie van Mohammed vertelde dat hij ver van de confrontaties met de militairen was en ook geen deel aan had gehad. 

Mohammed Herzallah

De tweede die woensdagavond, iets later, overleed was de 30-jarige  Mohammed Ahmad Herzallah. Hij was ernstig gewond geraakt op 24 juli. De Israeli's voerden toen een aanval uit op iemand die ervan werd verdacht het vuur geopend te hebben op bezoekers van Josefs Tombe in Nablus.Ze wilden hem   arresteren. Bij de aanval werd zijn huis in het oude gedeelte van Nablus ernstig beschadigd, maar de arrestatie mislukte.Wel werden twee leden van de Martelaren van al-Aqsa, Mohammed Azizi (25) en Abderrahman Sobh (28) gedood, terwijl Mohammed Herzallah een zeer ernstige hoofdwond opliep. Hij is voor die wond de afgelopen maanden verschillende malen geopereerd, eerst in Nablus, toen in Beit Jala en later in Ramallah, maar in het laaste ziekenhuis is hij overleden. 

Met de twee nieuwe doden is het aantal Palestijnen dat dit jaar door Israeli's is gedood op 202 gekomen, 52 in Gaza en 150 op deWestoever. Uiteraard zult u dit nieuws niet lezen op de website van het CIDI, daar gaat het alleen over twee bomaanslagen in Jeruzalem. Hetzelfde geldt ditmaal trouwens ook voor de Israelische pers, die lijkt ook geobsedeerd door de aanslag in Jeruzalem. 

Israel sloopt met EU-geld gebouwde school in Masafer Yatta

 
De Isfey-school in Khirber Isfey al-Fouqa in MasaferYatta

 Israelische militairen hebben tesamen met werklieden uitgerust met zwaar materieel als bulldozers woensdagmorgen in korte tijd de school in Isley al-Fouqa (Masafer Yatta) met de grond gelijkgemaakt. De school was gebouwd met geld van de Europese Unie. Hij bood plaats aan leerlingen uit verschillende tot Masafer Yatta behorende gemeenten, namelijk Maghayer al-Abeed, Tuba, Isfi al-Fawqa, en Isfy al-Tahta. Alvorens ze tot de vernieling overgingen werden alle leerlingen en het onderwijzend personeel uit het gebouw verwijderd, net als alles wat er aan tafels, stoelen, tassen en schrijfbenodigdheden in het gebouw was. Die laatste zaken werden door de militairen meegenomen. 

De ruim 1.200 inwoners van Masafer Yatta wachten in feite op deportatie. Op 5 mei oordeelde het hooggerechtshof dat het kan worden geëvacueerd, waarmee het - in een zaak die al ruim 20 jaar speelde - resoluut een streep haalde door het recht van mensen die er al woonden voorat de staat Israel werd gesticht en die hebben moeten meemaken hoe hun gebied tot een ''firing zone''werd verklaard. Onlangs werd omtrent ''firing zones'' onthuld dat die destijds door Ariel Sharon speciaal in het leven waren geroepen om uitbreiding van de nederzettingen mogelijk te maken. Ook kan over het vonnis van rechter Shlomo Mintz nog worden gezegd dat het ingaat tegen één van de oudste principes van het internationaal recht, namelijk dat bewoners van een bezet stuk land niet zonder geldige reden (bijvoorbeeldvoor hun veiligheid) mogen worden verplaatst. Maar het vonnis kan niet meer worden aangevochten,en dus is ook niet veel te beginnen tegen sloop.

Niettemin liet de Europese Unie woensdag als reactie horen dat zij ''geschokt'' is door de sloop die nota bene plaatsvond precies een dag nadat diplomaten van de EU een bezoek hadden gebracht aan de school. ''Het recht op onderwijs van Palestijnse kinderen dient te worden gerespecteerd,'' twitterde zij. De EU legt vaker dit soort bezoeken af, juist omdat zij vreest dat Masafer Yatta moet wijken. Maar hier geeft de EU zichzelf bloot. Zolang het blijft bij zo nu en dan een bezoekje en wat loze woorden, is er alle reden voor de Israelische autoriteiten om lekker door te gaan met haar sloopplannen. Misschien wel juist een dag nadat de Europese diplomaten langs zijn geweest.  

Twee 16-jarige doden: de één Palestijn, de ander slachtoffer van aanslag op een bus

Ahmed Shehada

Bij een grootscheepse inval van Israelische troepen in Nablus die tot doel had een bezoek van Joden aan de Tombe van Josef te beveiligen is dinsdagavond een 16-jarig jongetje doodgeschoten. Ahmed Amjad Shehada werd volgens het Palestijse ministerie van Gezondheid gedood met een schot in het hart.Vier anderen werden eveneens getroffen door kogels, één van hen raakte ernstig gewond. Afgezien daarvan waren er rond de dertig mensen die minder ernstig gewond raakten door zogenoemde rubberkogels of traangas. Eén persoon werd aan het hoofd geraakt door een zogenoemde flitstbom. Ook werd het vuur geopend op een ambulance van de Rode Halve Maan die probeerde dichterbij te komen teneinde de gewonden hulp te kunnen bieden. 

Ahmed Shehada was volgens Defense for Children International-Palestine (DCIP) het 51ste kind dat dit jaar door Israelische troepen werd gedood. Het 50ste kind werd een dag eerder dodelijk getroffen in Jenin. Het was de 17-jarige Mahmoud al-Sadi. Hij was een amateur acteur en een gevierde trainer van de Jeugd van het ''Freedom Theater'' in Jenin.dat hem een ''lid van de Familie van het theater'' noemde. DCIP schreef dat uit hun onderzoek bleek dat Mahmoud op weg was naar school toen hij zijn weg geblokkeerd zag door Israelische troepen. Hij besloot om te draaien en werd toen doodgeschoten door een soldaat die 140 meter verderop in een militair voertuig zat. Mahmoud had volgens DCIP absoluut geen deel gehad aan de confrontatie met de bezettingstroepen. 

Het toeval wil dat vervolgens woensdagmorgen twee bommen met een tussenruimte van 30 minuten afgingen op twee verschillende plaatsen in Israelische bussen in Jeruzalem. Bij één van de bommen werd de 16-jarige Canadese student aan een yeshiva (Joodse hogeschool)  Aryeh Shechopek dodelijk getroffen. Er waren verder 22 (of 26, afhankelijk van welke krant) gewonden, van wie enkele ernstig gewond waren. In Israel gingen onmiddellijk stemmen op die zich afvroegen of dit betekende dat de terreur van Hamas tegen bussen van zo'n 30 jaar geleden weer terugkwam. Van de reacties waren die van Itamar ben Gvir en Bezalel Smotrich (van de ultra-rechtse partij Joodse Kracht) het meest veelzeggend. Ben Gvir, die waarschijnlijk minister van Veiligheid wordt en die een paar dagen geleden met Netahyahu een akkoord sloot waarbij hem een grote zeggenschap over politiezaken werd toegezegd, zei dat de aanslagen hem duidelijk maken dat hij de Palestijnen harder moet aanpakken.  Smotrich,die waarschijnlijk de portefeuille van Financiën zal krijgen, zei dat nu onmiddellijk de regering moet worden gevormd zodat er actie tegen de Palestijnen kan worden ondernomen.

Wat ook mijns inziens een vermelding behoeft is de reactie van de Nederlandse.Belgische, Britse en de EU-ambassadeur in Jeruzalem (en mogelijk nog meer EU-ambassadeurs). Ze uitten hun afschuw over de aanslagen en putten zich uit in woorden van troost voor de slachtoffers. ''Shocked and outraged by the bombing attacks this morning in Jerusalem. My thoughts are with the victims and their loved ones,'' waren de woorden van de Nederlandse ambassadeur. Er kan geen woord af voor de twee Palestijnse jongens die de twee voorgaande dagen zijn doodgeschoten (waarvan in ieder geval de dood van Mahmoud Shadi zonder meer kan worden aangemerkt als moord). Ik kan dat niet anders dan schaamteloos noemen. De EU blijft op deze manier de voortdurende Israelische terreur - waarbij alleen dit jaar een kleine 150 Palestijnen vaak zonder reden zijn doodgeschoten - de hand boven het hoofd houden en aanmoedigen.

''Mahmoud al-Sadi was een lid van de familie van het Freedom Theater''

(Foto afkomstig van de familie al-Sadi)

 ''Vandaag in de vroege ochtend is de 17-jarige Mahmoud al-Sadi neergeschoten en vermoord door het Israelische leger,'' zo luidde gisteren een Tweet van het Freedom Theater in Jenin. ''Mahmoud maakte deel uit van de familie van het Freedom  Theater. Hij was een ervaren en gedreven trainer van ons ''Kind en Jeugd'' programma. Hij kwam met zijn unieke karakter naar zijn werk, waar hij hoop bracht en een nieuwe manier om naar de wereld te kijken voor jonge mensen. Mahmoud had een veelbelovende toekomst voor zich en wij waren verheugd om te zien waar zijn werk in het heater hem toe zou brengen.''

''We verkeren in shock door deze moord in een al te bekende situatie. Terwijl weer een andere familie uit het Vluchtelingenkamp Jenin zijn kind begraaft, moeten we ons opnieuw afvragen wanneer er eindelijk eens een eind komt aan deze serie misdaden.''

(Wie wil weten wat het Theater van de Vrijheid (teh Freedon Theater) is.kan bijvoorbeeld hier kijken.

 Defense for Children International Palestine meldt de toedracht. ''Mahmoud werd rond 8.30 uur in de wijk al-Hadaf van Jenin  neergeschoten volgens de getuigeverklaringen die Defense for Children (DCIP) heeft verzameld. Hij was op weg naar school in Wadi Burqin toen zijn weg werd geblokkeerd als gevolg van een Israelische inval, eerder die morgen, in het Vluchtelingenkamp Jenin. Mahmoud keerde weer om en een Israelische soldaat in een militair voertuig dat 140 meter verderop stond schoot hem met scherpe munitie in de onderbuik. Mahmouds vrienden brachten hem naar het Ibn Sina-ziekenhuis in een privé-auto, en daar werd hij om negen uur dood verklaard.''

''Mahmoud nam geen deel aan de confrontaties met de Israeli's toen hij werd neergeschoten volgens de informatie die door DCIP is vergaard. Nadat hij was geraakt liep hij nog ongeveer vijf  meter tot hij ging zitten en vervolgens door zijn vtrienden in een auto werd geholpen die hem naar het Ibn Sina-ziekenhis bracht.'' DCIP merkt op dat sinds Israel op 31 maart de operatie "Breek de Golf'' lanceerde tientallen Palestijnen zijn gedood. Daaronder waren in 2022 tot dusver 50 kinderen. ''Dodelijk geweld is onder het internationaal recht toegestaan als er een direct levesngevaar of gevaar van ernstige verwondingen bestaat. Volgens onderzoeks- en bewijsmateriaal dat is verzameld door DCIP gebruiken de Israelische strijdkrachten dodelijk geweld tegen kinderen in situaties die mogelijk neerkomen op buitengerechtelijk ofwel met voorbedachten rade doden.'' 

Langst zittende Palestijnse gevangene gaat 43ste jaar in

De Palestijnse gevangene Nael Bargouthi op de foto' s hiernaast ''vierde'' zondag zijn 42ste jaar in Israelische gevangenschap. Hij is afkomstig uit de plaats Kobar (provincie Ramallah) waar ook zijn tot vijf keer levenslang veroordeelde verre familielid Marwan Bargouthi vandaan komt. Hij is nu 65, wat betekent dat hij 23 jaar was toen hij voor het eerst achter slot en grendel verdween. Hij is de gevangene die het langst door de Israeli's is vastgehouden. De tijd dat hij vastzit komt in de buurt van de tijd die de beruchte Twee van Breda, (mede) verantwoordelijk voor de dood van tienduizenden Joden, in de Bredase koepelgevangenis op hun dood wachtten. 

Het verhaal is gecompliceerd, en het legt de kromme redenatie bloot van de Israelische rechtsspraak voor Palestijnen die tot de strengste straffen ter wereld leiden, ook al is er geen doodstraf in Israel. In die leemte wordt overigens voorzien via de schietinstructie van leger en politie die een ongekend ruime interpretatie kent van het begrip dat ''dodelijke schoten gelost mogen worden als het leven van henzelf of andere Israeli's in gevaar is''. (en zonder dat er achteraf ooit deugdelijke onderzoeken worden ingesteld naar de toedracht).  

Bargouthi werd in 1978 veroordeeld tot levenslang plus 18 jaar voor verzetsdaden en het doden van de buschauffeur Mordechai Jakoel. Zijn enige broer Omar en zijn neef Farhi kregen dezelfde straf voor deze moord. Drieëndertig jaar later, in 2011, werd Nael vrijgelaten als onderdeel van een gevangenruil voor de vrijlating van korporaal Gilad Shalit, die in Gaza gevangen was genomen. Zijn neef Farhi kwam eveneens vrij, zijn broer Omar was al in 1987 vrijgekomen in het kader van een gevangenenruil met de organisatie van Ahmed Jibril.

Een maand na zijn vrijlating trouwde hij met Aman Nafa, vestigde zich in Kobar, en ging geschiedenis studeren aan de al-Quds-Universiteit in Jeruzalem. Maar in 2014 werd hij ineens weer opgepakt. Hij had een praatje gehouden voor studenten over zijn tijd in de gevangenis en hij stond op de nominatie om minister van Gevangenenzaken te worden van de Palestijnse Autoriteit. Kennelijk was dat tegen de regels voor zijn vrijlating. Hij kreeg opnieuw 30 maanden gevangenisstraf. Maar toen die erop zaten werd hij niet weer vrijgelaten. Hij moest gewoon in de gevangenis blijven om zijn levenslange straf plus 18 jaar verder uit te gaan zitten. Bargouthi's advocaat diende daarop een verzoekschrift in bij het hooggerechtshof, waarin hij aanvoerde dat de termen van de Shalit-deal bepaalden dat hij niet opnieuw gevangen genomen zou kunnen worden. Dat was vier jaar gleden. Over het verzoekschtrift is nog niets beslist. Het hof heeft het waarschijnlijk erg druk 

COP27 werd de conferentie van Alaa en SISI had het nakijken - maar wat is het vervolg?

Poster van de Heinrich Böll Stiftung

Wat zou Abdel Fattah el-Sisi hebben verwacht? Volgens mij verwachtte hij een COP27 conferentie waar Egypte zou uitblinken door haar model-organisate, volgzame delegatieleleden, beschaafde milieu-organisaties die de rol van de overheid aanprezen, en een kwispelende Egyptische pers, terwijl hijzelf een heldenrol zou vervullen als de president die voor de zoveelste keer op een nette wijze weer om geld zou bedelen alvorens Egypte zou kunnen gaan werken aan het verminderen van zijn uitstoot.

Nou, dat heeft hij geweten.

COP27 was van de eerste tot de laatste dag de conferentie van een andere Abdel Fattah, namelijk Alaa Abdel Fattah. Alaa die al een paar maanden een hongerstaking hield, waarbij hij niet meer nuttigde dan 100 calorieën per dag en die aankondigde dat hij op de dag dat COP zou beginnen zou stoppen met het drinken van water. Vanaf dat moment was het de conferentie van de bekendste opposant van het regime, die nu al negen jaar in het gevang zuchtte, nadat hij twee keer onterecht was veroordeeld - een keer wegens het houden van een demonstratie en vervolgens nog een keer - terwijl hij in de gevangenis zat - voor het zogenaamd verspreiden van nepnieuws en het in een kwaad daglicht stellen van Egypte.

 Terwijl wereldleiders als Macron, Scholz, Sunak en Biden een beroep op Sisi deden om Alaa vrij te laten, was er het dagelijkse nieuws van zijn moeder, Layla Seif, die iedere dag naar de gevangenis in Wadi Natrun afreisde. Om weer te worden weggestuurd. Of van zijn advocaat, die tot drie keer toe van de officier van Justitie permissie kreeg om Alaa te bezoeken en evenzovele keren werd geweigerd met onzinnige smoezen, bijvoorbeeld dat de datum op zijn formulier niet geldig was omdat het een dag eerder was afgegeven. En er was het nieuws van de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Rageh Shoukry, die - hij moet zijn ogen uit zijn kop schamen - in een interview keihard loog dat Alaa helemaal niet in hongerstaking was, dat hij medisch werd bijgestaan, dat hij zich heel goed voelde in de gevangenis en dat het hem aan niets ontbrak. 

Ondertussen wist niemand hoe het met hem ging, en of hij - zonder drinken - eigenlijk nog leefde. Zijn zus Sana, die eerst in London voor het Foreign Office een sit-in had gehouden, nam plotseling een vliegtuig en verscheen in Sharm el-Sheikh. Samen met iemand van Amnesty International en met Hossam Bahgat, de directeur van de ''Egyptian Initiative for Human Rights'', gaf ze dezelfde dag daar een persconferentie. Niet in het gedeelte dat toegankelijk was voor iedereen, dat was onmogelijk, maar in het gedeelte waar de Verenigde Naties het voor het zeggen had. Het was voor beiden riskant. Sana heeft al eens in de gevangenis gezeten en Hossam Bahgat was op slinkse wijze in Sharm opgedoken. Zijn organisatie was -zoals elke zichzelf respecterende mensenrechtenorganisatie in Egypte - door de Egyptische autoriteiten jarenlang tegengewerkt en in Sharm el-Sheikh geweigerd, waarna Bahgat zich had laten uitnodigen om deel uit te maken van de delegatie van een Duitse zusterorganisatie. 

Hossam Bahgat (Foto Stephan Röhl)

Daarna was het hek van de dam. Op twitter verschenen steeds nieuwe namen van mensen die al jaren in Egyptische gevangenschap zuchten.  Human Rights Watch gaf voor het eerst in jaren weer acte de présence in Egypte. Amnesty International deed oproepen om alle gevangenen vrij te laten. Hossam Bahgat gaf aan de Amerikaanse zender ''DemocracyNow!'' vanaf het terrein van COP27 een interview waarin hij de situatie ten aanzien van de mensenrechtein in Egypte een regelrechte crisis noemde.Hij vergeleek de openheid en de vrijheid in Egypte met Wit-Rusland, Uzbekistan of Syrië onder Assad. Niet alleen herhaalde hij het bekende nieuws van de tienduizenden in de Egyptische gevangenissen, of van de honderden arrestaties die in de aanloop naar COP hadden plaatsgevonden, vaak door illegaal hun telefoon tegen het licht te houden en iedereen van de straat te halen bij wie ook maar één opmerking over politiek werd gevonden. Maar ook vertelde hij dat zo'n 600 sites die over Egypte schrijven al jarenlang zijn geblokkeerd. En hoe de binnenlandse veiligheidsdienst kort na de machtsovername van Sissi, via stromannen elke krant, en elk televisiestation had opgekocht, nadat Sisi had geklaagd dat er steeds commentaar kwam op belissingen en dat er iedere dag talkshows waren op de televisie. Sindsdien viel alles onder de United Press Services (alias Mutahida), en indirect dus onder de staatsveiligheidsdienst. Wat wel makkelijk was, want er hoefde sindsdien nog maar voor elke gebeurtenis één enkel nieuwsbulletin gemaakt te worden dat dan gold voor het gehele land. 

Buiten was er intussen sprake van een waarlijk heel ander Egypte. Tijdens bijeenkomsten riep iedereen ploseling uit volle borst leuzen als ''Geen klimaatoplossing zonder mensenrechten'' en 'Laat Alaa vrij'', of ''Laat iedereen vrij''. Er vond zelfs een grote demonstratie plaats. Donderdag verplaatste de aandacht zich naar Wadi Natrun waar Alaa, een dag voor zijn 41ste verjaardag, zijn moeder, zus en tante ontving. Het leverde een dag later een dramatisch verhaal op hoe hij zijn staking al na een paar dagen had opgegeven, nadat hij onder de douche zijn bewustzijn had verloren en door medisch ingrijpen en door zijn celgenoten weer tot leven was gewekt. De familie toonde zich deels opgelucht, maar bleef aan de andere kant zeer ongerust. Want Alaa blijft gewoon in de gevangenis, er is helemaal niets afgesproken of veranderd. En hij maakt een mentaal instabiele indruk. Tegelijkertijd verweet de familie de Britse premier Sunak, die beloofd had zich volop voor Alaa's vrijlating in te zetten, dat hij hen lelijk in de steek had gelaten. 

Maar intussen neigt COP27 ten einde. En dat betekent dat een nieuwe fase aanbreekt vol onzekerheden. De mensenrechtensituatie in Egypte is duidelijk vooruit geholpen door deze COP27. Iedereen weet nu hoe het zit en tal van mensen hebben zich bevrijd van de angst en - zoals Hossan Bahgat  - onder het motto ''het is hoog tijd'' het achterste van hun tong laten zien. Maar dadelijk  gaat iedereen weer naar huis en wat gaat er dan gebeuren met Sana, met Hossam Bahgat en al die ongenoemde anderen die zo dapper waren om te protesteren. Hoe zal Sisi terugslaan? En hoe gaat het buitenland reageren zonder hetwelk Sisi zich niet veel kan permitteren?  Wat gaat er gebeuren met de tienduizenden gevangenen? En wat zullen de gevolgen zijn voor Alaa, die ondanks oproepen van Biden, Macron en Scholz niet vrij kwam en wiens Britse nationaliteit - ondanks de interventie van Rishi Sunak - door de Egyptische autoriteiten nog steeds glashard wordt genegeerd? 

Tenminste 21 doden bij grote brand in Gaza

Tenminste 21 mensen zijn donderdag omgekomen bij een grote brand in het Tal al-Zaatar gedeelte van het vluchtelingenkamp Jabalya in het noorden van de Gaza-strook. Er zijn ook talloze gewonden. De meesten zijn lid van één en dezelfde familie Abu Raya.

 Een correspondent van het persbureau Wafa zei dat tot nu toe 21 slachtoffers uit het gebouw waren gehaald en naar het Indonesische ziekenhuis waren gebracht. Hij voegde eraan toe dat de brand was uitgebroken in een appartement van het complex en was overgeslagen naar de rest van het gebouw. Vermoed wordt dat het aantal slachtoffers nog zal gaan  oplopen.  

Eerste rapporten maken er melding van dat in het appartement een grote voorraad benzeen was opgeslagen. Dat zou het snelle uitslaan van de brand verklaren.

De Palestijnse Autoriteit heeft de brand een nationale ramp genoemd en de dag van morgen tot een dag van nationale rouw verklaard waarbij alle vlaggen van officiële gebouwen halfstoks zullen worden gehangen.  

Netanyahu en Ben Gvir besluiten Homesh en andere ''illegale outposts'' te gaan legaliseren

Homesh (Wikipedia) 

De toekomstige premier Netanyahu en de voorzitter van de partij Otzma Yehudit, Itamar Ben Gvir, hebben woensdag een voorschotje genomen op de komst van de meest rechtse, racistische regering uit Israels geschiedenis. Zij besloten dat Joden zich weer kunnen gaan vestigen in de ontruimde nederzetting Homesh op de Westoever. In het kader van coalitiebesprekingen besloten zij dat de wet over de terugtrekking uit 2005 dienovereenkomstig zal worden veranderd en dat de ontruimde, illegale nederzetting dan ook zal worden gelegaliseerd. 

Homesh werd in in 2005 tezamen met de nederzettingen Kadim (200 inwoners), Ganim (107 inwoners) en Sar Nur (43 families) ontruimd, ongeveer gelijktijdig met de terugtrekking uit Gaza. De kolonisten protesteerden, maar volgens de toenmalige pemier Ariel Sharon, was de nederzetting te afgelegen en daardoor moeilijk te verdedigen. Het land zou worden teruggegeven aan de bewoners van het dorp Burqa, die bij de stichting van Homesh waren verdreven. Kolonisten slaagdern er echter in dit tegen te houden tot een uitspraak van het hooggerechtshof in 2013. Intussen hadden zij ook een yeshiva (religieuze hogeschool) opgericht in Homesh die nog steeds bestaat. De school kwam in 2021 in het nieuws toen een aantal jongeren die vlakbij de yeshiva wilden gaan picnicken, ernstig werden gemolesteerd. De mensenechtenorganisatie B'tselem documenteerde sinds 2020 zeven soortgelijke gevallen, waarbij onder meer een groep vrouwen en kinderen was aangevallen, een boer werd mishandeld met stokken en stenen, een been werd gebroken van een schaapherder en huizen en auto's werden gevandaliseerd. 

Netanyahu en Ben Gvir kwamen nog meer overeen, namelijk dat binnen 60 dagen na de installatie van de regering infrastructuur zoals wegen, elektriciteit, water en mogelijk ook vervoer, zal worden geleverd aan een serie ''illegale outposts''. In rechtse kringen staan deze outposts bekend als ''jonge nederzettingen''. Het is waarschijnlijk dat ze ook zullen worden ''gelegaliseerd''. Verder werd 1.5 miljoen shekel (ruim 400.000 euro) uitgetrokken voor het plaveien van zogenoemde ''bypass roads'', speciale wegen om Joden in de gelegenheid te stellen plaatsen bereiken zonder dat ze onderweg Palestijnen hoeven tegen te komen. Ook zal worden gewerkt aan uitbreiding van Weg nr 60, de belangrijkste doorvoerroute van de nederzettingen. 

En tenslotte kwamen ze overeen dat een nieuwe yeshiva zal worden gesticht in de illegale outpost Evyatar, vanwaar de inwoners vorig jaar - in afwachting van een rechterlijke uitspraak - waren verbannen. Evyatar werd, in mei 2021 met hulp van het leger razend snel uit de grond gestampt op de heuvel Sabih van het land van de plaats Beita. Bij prostesten van de bevolking tegen de stichting van de nederzetting zijn tot dusver negen doden gevallen. De nederzetting was illegaal en in juli werd  een  compromis met de kolonisten bereikt: de plek werd ontruimd maar de gebouwen mochten blijven bestaan tot het hooggerechtshof een uitspraak had gedaan over het eigendom van de grond. Die uitspraak laat echter nog op zich wachten.

Aanslagen doden 3 Israeli's en 2 Palestijnen; de FBI opent onderzoek dood Abu Aqleh

Bij een  aanval van een 18-jarige Palestijn in de nederzetting Ariël op de Westoever zijn dinsdagmorgen drie Israeli's gedood en drie gewond geraakt van wie twee ernstig. De Palestijnse aanvaller werd uiteindelijk zelf ook gedood. Dat gebeurde een dag nadat Israelische soldaten in Beitunia (ten westen van Ramallah) een 15-jarig meisje hadden vermoord, dat passagier was in een auto die zich volgen de militairen ''verdacht'' gedroeg. De chaffeur van de auto raakte gewond en werd gearresteerd. Temidden van deze bloedige gebeurtenissen maakte de Amerikaanse FBI bekend dat zij alsnog een onderzoek gaat instellen naar de dood van de journaliste Shirine Abu Aqleh die in mei van dit jaar naar we mogen aannemen door Israelische militairen werd werd doodgeschoten, toen zij zich opmaakte om verslag te doen van een Israelische raid tegen Palestijnen in Jenin.  

Mohammed Souf

De aanvaller in Ariël was de 18-jarige Mohammed Murad Sami Souf uit het dorp Haris bij Salfit. Hij had geen strafblad en een pasje om te werken in de nederzetting Ariel. Hij begon met het neersteken van een 36-jarige veiligheidsagent die ernstig gewond raakte Vervolgens stak hij een 35-jarige en een 40-jarige man neer bij een bezinestation. Beide overleden ter plekke. Daarna reed hij in een gestoken auto weg, waarbij hij een man van in de 50 'ramde' (aanreed) die eveneens overleed. Hij kwam vervolgens uit de auto en stak nog iemand van rond de 35 neer, die ernstige gewond raakte voordat hij door een militair werd doodgeschoten. Zijn huis in Haris is intussen grondig overhoop gehaald door het leger dat zijn familie in een kamer opsloot en hen ondervroeg, terwijl het dorp zelf werd afgesloten van de buitenwereld. De slachtoffers ontvingen condoleances van premier Lapid en Netanyahu, terwijl de gedoodverfde toekomstige minister van nationaleveiligeid, Itamar Ben Gvir, zijn oproep herhaalde om de doodstraf in te stellen voor terrorisme.

De toedracht van de dood van het 15-jarige meisje Fulla Rasmi Abdul-Aziz Masalma uit Beit Awwa(ten wedtenvan Hebron) maar wonend in El-Bireh ging heel anders in zijn werk. Het leger stelde dat de auto met grote snelheid reed en zwenkte, wat de soldaten voor hun leven deed vrezen, zodat zij het vuur openden. Een ooggetuige, de 30-jarige Bakr Armoush, vertelde echter dat de auto, om vier uur 'snachts in Beitunia, heel langzaam reed en dat de chauffeur vrijwel gestopt was. Hij wilde omdraaien nadat hij de militairen had opgemerkt, maar toen openden zij van twee kanten het vuur. Fulla Masalma werd in haar hoofd getroffen. Ze werd uit de auto getrokken, bloedend op de grond gelegd en later toch meegenomen, en uiteindelijk overgedragen aan het ziekenhuisin Doura (bij Hebron) waar haar begrafenis werd voorbereid. De chauffeur van de auto stapte uit, gewond aan een schouder, en werd  in hechtenis genomen. In de auto bleven broodjes shawwarme temidden van een hoop bloed achter als getuigenis dat de twee aan het eten waren voordat deze onzinnige moord werd gepleegd. Fulla zou vandaag, dinsdag, 16 jaar zijn geworden 

Het feit dat de FBI zes maanden later alsnog komt met de mededeling dat zij een onderzoek gaat instellen naar de dood van Shirine Abu Aqleh is niet zonder betekenis. Het betekent waarschijnlijk dat de FBI alsmog aanwijzingen serieus neemt dat er sprake was van moord op Abu Aqleh, die Amerikaans staatsburger was. Minister Ganz van Defensie reageerde geïrriteerd op de mededeling en stelde dat Israel zelf al een grondig onderzoek had uitgevoerd waaraan de Amerikanen hadden meegewerkt. Hij vergat echter te vermeden dat CNN, B'tselem, Al-Jazeera, Human Rights Watch, Amnesty en een journalistiek collectief, the Forensic Architecture, allemaal eigen onderzoeken hadden gedaan waarbij onomstotelijk was komen vast te staan dat een Israelische scherpschutter geposteerd in een auto op 80-100 meter van Abu Aqleh de schoten moet hebben gelost. Hoe het onderzoek gaat plaatsvinden is niet duidelijk, al is in ieder geval wel duidelijk dat Israel er geen medewerking aan gaat verlenen. De familie Abu Aqleh heeft intussen wel voorzichtig positief geregeerd. Ze stelde te hopen dat het grondig en onpartijdig wordt uitgevoerd. De familie heeft hemel en aarde bewogen om dit onderzoek voor elkaar te krijgen en uiteindelijk heel wat leden van het Congress aan haar kant gekregen.

Iraans parlement dringt aan op doodstraf voor protesterenden

 Het Iraanse parlement, de Islamitische Consultatieve Assemblee, heeft dinsdag met grote meerderheid van stemmen een verklaring aangenomen waarin de staat, en de juridische autoriteiten, gevraagd wordt de doodstraf toe te passen op mensen die protesteren. Ook zouden de straffen sneller moeten worden opgelegd. De verklaring werd aangenomen met 227 van de 290 stemmen. 

Op het eerste gezicht lijkt het of de doodstraf zou moeten gelden voor al degenen die protesteren. Het Amerikaanse blad Nelwsweek interpreteerde het ook zo. Maar lezing van de verklaring doet twijfels rijzen. Een deel van de verklaring luidt namelijk: “We, the representatives of this nation, ask all state officials, including the Judiciary, to treat moharebin (those waging war against god) who have used firearms and cold weapons like ISIS to attack people’s life and property in a way that will serve as a lesson as soon as possible and carry out the divine decree against moharebin no matter what uniform they wear or which sector they are from, and issue their qisas sentences (retribution-in-kind for murder) to prove to all that the life, property, security and honour of our dear people is a red line for this government and it will show no leniency to anybody in this regard.''

Het gaat blijkbaar om ''moharebin''. mensen die vuurwapens of ander wapentuig hebben gebruikt. Uit de tekst van het persbericht van Iran Human waar dit aan ontlenen kunnen we opmaken dat er nu zo'n acht zaken tegen moharibin (mensen die strijd voeren tegen God) op behandeling wachten. Dat zijn er een stuk minder dan de naar schatting duizenden die bij het recente verzet tegen het regime zijn opgepakt wegens vreedzame protesten. Toch klinkt het umheimisch, zeker in combinatie met de oproep van het hoofd van het justitiële apparaat, Gholamhossein Mohseni-Ejei. aan de rechters om de straffen sneller ten uitvoer te brengen. Volgens Iran Human Rights zijner in 2022 al 470 doodvonnissen uitgevoerd. 

Weer wateroverlast in Gaza

(Arab News)

 Elk jaar is het wel een keer raak en moeten schoolkinderen door het water waden om naar school te gaan,   of verdwijnen karren en auto's gedeltelijk onder water. Hier en daar wordt hard gewerkt om het water uit huizen te verwijderen. De oorzaak is forse regenval terwijl de infrastructuur in Gaza  totaal onvoldoende is om het water weg te kunnen werken. 

Palestijn (17) in Nablus en Palestijn (29) gedood in Jenin, plus ander nieuws

Mahdi Hashash

 Updated - Israelische militairen die een gezelschap oude en nieuwe Knessetleden begeleidden bij een bezoek, woensdagmorgen vroeg, aan Jozefs tombe bij Nablus, hebben een 17-jarige jongen gedood en minsten 60 anderen verwond. De gedode jongen was Mahdi Mohammed Hamdallah Hashash uit het nabij gelegen Balata-kamp. Hij werd getroffen door een schot in de borst en overleed in het ziekenhuis. Het leger, dat niet altijd de feiten juist weergeeft, meldde echter dat hij omkwam toen er op hem geschoten werd en een explosief dat hij in zijn hand hield, ontplofte. Hij zou getroffen zijn door een scherf. Mahdi was lid van de Aqsa Brigades van al-Fatah. 

Het leger was met groot materieel uitgerukt en zette alle wegen in het gebied af om een bezoek aan de begaafplaats van Jozef mogelijk te maken van enkele  tientallen mensen die waren uitgenodigd door Yossi Dayan, het hoofd van de ''Regionale Raad'' (van de kolonisten) van Shomron, zeg maar de noordelijke Westoever. De gewonden vielen toen enkele tientallen jongeren tegen het bezoek protesteerden en met stenen begonnen te gooien. Hoge militairen hadden bezwaar gemaakt tegen het bezoek van de door Yossi Dayan uitgenodigde ultra-rechtse volksvertegenwoordigers maar dat werd overruled door de commandant van de Divisie van de Westoever, brigade-generaal Avi Bluth. Bluth was tot 2019 de militaire secretaris van premier Netanyahu.

Later op de dag doodden militairen de 29-jarige Rifaat Ali Ayyaseh uit het dorp Sanour (ten zuiden van Jenin). Volgens het hoofd van de ambulancedienst van de Rode Halve Maan, Mahmoud Sa'adi, werd Ayyaseh in zijn been geschoten toen hij dicht bij de zogenoemde  Apartheidsmuur stond. Hij werd vervolgens gearresteerd en meegenomen naar het militaire kamp Salem, maar later alsnog overgedragen aan de Rode Halve Maan. Kennelijk gebeurde dat te laat. Ayyase overleed namelijk daarna in een ziekenhuis in Jenin.

Woesndag werden bovendien in Beit Ummar vijf mensen neergeschoten die deelnamen aan een begrafenis. Jongeren kwamen in conflict met de bezetters toen die een begrafenisstoet van een vrouw aanvielen. Er werd geschoten met scherp en met zogenaamde rubberkogels. Vijf mensen werden naar een ziekenhuis vervoerd met kogelwonden. 

Mos'ab Nofal

Hieraan voorafgaand was op zaterdagavond de 18-jarige Mos'ab Mohammed Mahmoud Nafal uit al-Mazraa al-Sharqiya (een dorp iets ten oosten van Ramallah) door militairen van een zandweg geschoten. Dat gebeurde samen met een kameraad die ernstig gewond raakte. Mos'ab werd echter in het hart getroffen en overleed. Het leger meldde dat de twee stenen hadden gegooid naar Israeliche voertuigen. Mos'abs familie zei echter dat de twee werden getroffen toen zij over een zandweggetje van de olijfboomgaard naar huis liepen. Volgens de familie had Mos'ab de hele dag geholpen bij de olijvenoogst. 

Sinds zaterdag heeft het Israelische leger ook een irrigatienetwerk vernield in in Ein Far'a (in de provincie Hebron); werden door kolonisten in Kafr al-Dik (provincie Salfit) 19 zakken gestolen met net geoogste olijven; werd in Shu'afat (bij Jeruzalem) een bakkerij vernietigd  (zogenaamd omdat hij geen vergunning had, maar vermoedelijk als een strafmaatregel omdat hij verhuurd was aan de familie Tamimi wier zoon Udai kortgeleden werd gedood 10 dagen nadat hij een soldaat had gedood). Ook werden in Turmus Ayya (bij Ramallah) 100 olijbomen vernield door kolonisten en woensdag nog eens 120 bomen; verder werden twee huizen gesloopt in Ein Qibiya (bij Ramallah) en in de buurt van Jericho. 

Overigens overleed op 8 november de Israeli Shalom Sofer (63) uit de nederzetting Kedumim, die op 25 oktober niet levensgevaarlijk gewond raakte bij een steekpartij. Sofer was uit het ziekenhus ontslagen en het leek goed met hem te gaan, toen plotseling de wond weer openging. Hij overleed door bloedverlies. 

Egypte speelt opzichtig mooi weer op klimaatconferentie

 Als COP27 zondag begint en de meer dan 100 staatshoofden, regeringsleiders, hun gevolg, de journalisten en de toehoorders allemaal zijn ondergebracht in Sharm el-Sheikh, hoopt het Egypte van Abdel-Fattah el-Sissi een flinke pr-slag te gaan slaan. Honderden camera's volgen ieders bewegingen, zelfs de taxi's zijn uitgerust met camera's. Sharm el-Sheikh is al weken gezuiverd van ''ongewenste elementen'' (lees: van iedereen van wie ook maar een spoortje van kritiek verwacht kon worden). Een streng vergunningenbeleid heeft alleen gunstig gezinde Egyptenaren doorgegelaten, en dat nadat alle NGO's die zich bezighielden met milieu het werken al een paar jaar zo goed als onmogelijk was gemaakt (net als alle andere NGO's overigens). Toch is er ook een mogelijkheid opengelaten om te demonstreren. De buitenlanders (het moeten haast wel buitenlanders zijn die er gebruik van willen maken) moeten 36 uur van tevoren het onderwerp en de duur van hun demonstratie aangeven. Ze mogen alleen demonstreren onder kantoortijd en op een plek vlak bij de snelweg waar iedereen Sharm el-Sheikh binnenkomt, ver van het conferentiegedeelte. 

Daar moet bij worden verteld dat alleen al het feit dat Sharm el-Sheikh, een woestijnstadje honderden kilometers van Cairo dat geleidelijk is uitgegroeid tot een mega-resort, tot plaats van samenkomst is  bestempeld al garandeert dat de conferentie zich afspeelt ver van Egypte. Het is duidelijk, el-Sissi laat niets aan het toeval over. Het moet en zal een Egyptisch succes worden.

Wie zich een beetje heeft verdiept in Egyptes staat van dienst op het gebied van milieu en klimaat begrijpt al snel waarom. Die staat van dienst is namelijk erbarmelijk. El-Sissi heeft zich nooit een sterke voorstander van klimaatbeleid getoond en Egypte is dan ook pas een jaar voor de de conferentie, in november 2021, met een eerste nota gekomen over de te volgen politiek tot 2050. De nota is overigens alleen gedeeltelijk bekendgemaakt. Egypte is ook pas in juli 2022 met een doelstelling gekomen omtrent de uitstoot van CO2, maar het duidelijk dat die tot 2030 in ieder geval met 50% zal toenemen. Het land zet namelijk hoog in op het uitbreiden van de productie (en op het vloeibaar maken van) aardgas. Het is de tweede producent van aardgas in Afrika. Het is waarschijnlijk dat Sisi mikt op geld van rijkere landen om zijn politiek eventueel om te gaan buigen. Mocht dat geld er ooit komen, dan is het nog een forse toer om een andere politiek in daden om te zetten, want het land heeft helemaal geen orgaan om zo'n politiek af te dwingen of te volgen. Een andere geduchte hinderpaal is de militaire industrie die gigantische afmetingen heeft aangenomen -van cementfabrieken tot wegenbouw en van waterbottelaars tot steengroeven. En militairen laten zich niet zo gemakkelijk in een bepaalde richting dwingen.

Afgezien daarvan voert  Egypte zonder meer een wonderlijk beleid,waarbij bijvoorbeeld in de afgelopen tijd ineens tientallen woonboten - sommige tientallen jaren oud - werden weggesleept en gesloopt om plaats te maken voor een kilometers lange betonnen boulevard langs de Nijl. Daarvoor moesten ook heel veel bomen wijken. Hetzelfde gebeurde voor de uitbreiding van wegen, zowel in Cairo als in Alexandrië. Hele stroken groen zijn de afgelopen maanden geofferd. En dan hebben we het nog niet gehad over de krankzinnige situatie van de vuilophaaldiensten of het feit dat de industrie nog steeds grotendeels afvalwater loost op de Nijl...

Maar er is eigenlijk nog een grotere misstand die Egypte met deze conferentie in Sharm el-Sheikh graag onzichtbaar wil maken,. Er wordt duidelijk gemikt op ''climate washing'', de reputatie moet gewit worden via deze conferentie. Die reputatie is de mensenrechtensituatie. Er is op dit ogenblik nog al wat te doen om de situatie van Qatar, maar Egypte doet daar zeker niet voor onder. Sissi is in 2013 aan de macht gekomen met een voor Egypte ongekende moordpartij waarbij tenminste 1.000 mensen die een sit-in hielden op de kruising van Rabi'a a-Adawiya werden afgeslacht. Sindsdien is het niet veel beter geworden. Sissi heeft duizenden laten oppakken van wie velen jarenlang gevangen zaten of misschien nog wel zitten, zonder ooit te zijn voorgeleid. Aanvankeljk ging het vooral om Moslim Broeders maar al snel was een verkeerd woord voldoende om iemand voor jaren te laten verdwijnen. Er zijn de laatste jaren flink wat gevangeniscomplexen bijgebouwd. Een bekend  voorbeeld is Alaa Abdel Fatah, die negen jaar geleden werd opgepakt voor het houden van een demonstratie zonder vergunning, die opnieuw werd veroordeeld en ten einde raad eerder dit jaar een gedeeltelijke hongerstaking begon. Inmiddels heeft hij zaterdag zijn laatste kopje thee gedronken. Deze zondag voert hij de spanning op met zijn laatste glas water.....

 Niemand weet hoeveel gevangenen er zijn. Het getal 60.000 wordt steeds herhaald, maar het kunnen er ook meer zijn. Vrijwel iedereen in Egypte kent wel mensen in gevangenissen, en iedereen kent ook wel een enkeling van de waarschijnlijk duizenden die naar het buitenland zijn vertrokken. Sissi heeft intussen steeds ontkend dat er politieke gevangenen in Egypte zijn. Het zou goed zijn als via COP27 eindelijk tot de wereld zou doordringen dat de situatie heel ernstig is, vele malen erger dan het ooit was onder Mubarak. Dat kritiek op de regering totaal onmogelijk is - of het nu gaat om de klimaatpolitiek, de korting op subsidies, of de onzinnige geldverspilling die gemoeid is met een nieuw paleis voor Sissi of de bouw van een hele nieuwe hoofdstad. Het zou goed zijn als Sissi's mooi weer spelen eindelijk een keer werd doorgeprikt.

Vier Palestijnse doden bij invallen in Jenin en Bet Duqqu en een steekpartij in Jeruzalem

 
Mohammed Khlouf (links) en Farouq Salameh

Het Israelische leger heeft donderdagmiddag bij een inval in Jenin twee Palestijnen doodgeschoten, van wie één van 16 jaar. Eerder op de dag werden al twee mensen gedood bij verschillende acties van de militairen in Beit Duqqu en in de Oude Stad van Jeruzalem. Het aantal Palestijnen dat op de Westoever dit jaar is gedood door acties van het leger staat nu op een recordhoogte van 141.  

De man die in Jenin werd gedood is de 28-jarige Farouq Jamil Salameh. Hij werd getroffen door kogels in hoofd, borst en onderbuik. Volgens de krant Haaretz was hij lid van de Islamitische Jihad. In verband met de drie kogels die hem doodden werpt dat de vraag op of hij wellicht is geëxecuteerd. Farouq Salameh zou overigens deze zaterdag zijn getrouwd. De jongen die dodelijk werd gertoffen was Mohammed Samer Khlouf uit het dorp Burqin. Mohammed was pas 16 jaar oud. De twee waren aanwezig in een huis dat door het leger werd omsingeld. Er zouden schoten zijn gewisseld. Daarbij werden ook drie mensen licht gewond, onder wie een kind van acht. 

 Eerder donderdagmorgen vroeg vielen de soldaten het dorp Beit Duqqu (bij Ramallah) binnen om het huis binnenstebuiten te keren van Habes Abdel-Hafiz Rayyan (54) die betrokken was bij wat mogelijk een ramaanval was geweest en door het leger was doodgeschoten. De inval leidde tot protesten, waarop de militairen reageerden met traangas, ''rubberkogels'', flitsgranaten en scherpe munitie. Daarbij werd de 42-jarige Daoud Mahmoud Khalil Rayyan, die voor het Israelische vuur was uitgeweken naar zijn voortuin, in de hartstreek getroffen. Een ambulance die hem wilde helpen werd op een afstand gehouden. De militairen zeiden later dat Rayyan een explosief naar hen had gegooid. Het dorpshoofd noemde het echter onwaarschijnlijk dat Daoud aan de protesten had deelgenomen. 

En tenslotte, donderdagochtend, controleerden militairen in de Oude Stad van Jeruzalem identeitskaarten. De 20-jarige Amer Hussam Bader trok echter een mes en stak twee militairen, die matig ernstig en lichtgewond raakten, alvorens hij werd doodgeschoten. Ander nieuws was dat in Bet Iksa de banden van 23 auto's waren doorgesneden en de auto's beklad waren door kolonisten uit de nederzetting Ramot. En nog meer nieuws was dat het Israelische leger donderdag eindelijk de blokkade van de stad Nablus ophief. De stad is drie weken - onder meer door aarden wallen - van de buitenwereld afgesloten geweest. De inwoners konden alleen door olijfboomgaarden en via boerenweggetjes naar buiten de stad komen. 

Netanyahu wint opnieuw en komt aan het bewind met een griezelkabinet

De Knesset (Foto Gov. of Israel).

 De dag na de Israelische verkiezingen, 85% van de stemmen geteld. Het is eigenlijk nog te vroeg om een stukje te maken want de definitieve uitslag kan nog wat veranderen. Meretz dat nu net de kiesdrempel niet haalt, zou bijvoorbeeld nog net de streep wel kunnen halen en dat zou de resultaten van de anderen zonder meer beïnvloeden. Hetzelfde geldt - misschien - voor Tagammu (Balad). Ik begrijp dat nog veel stemmen in Arabische gemeenten niet geteld zijn. Maar de kansen daarop zijn vrij klein, Balad heeft va banque gespeeld en het resultaat was te voorzien.. 

Desalniettemin zijn een paar dingen duidelijk genoeg. Netanyahu heeft weer gewonnen, ongelofelijk maar waar. Het is geen winst wat hemzelf en zijn partij betreft. Zijn succes zit hem vooral in de winst van de fascisten van Ben Gvir en Smotrich die uit het niets 14 zetels scoren, plus het merkwaardige succes van de religieuze partij Shas, die ineens 10 of 11 zetels haalt terwijl de voorspellingen uitgingen van acht. Op die manier krijgt Netanyatu's coalitie een meerderheid van - waarschijnlijk - drie zetels. Vooral de fascist Ben Gvir is daar uitermate verheugd over. Van paria wordt hij in het nieuwe kabinet waarschijnlijk de minister van binnenlandse zaken. Hij zou van daaruit kunnen beginnen met het invoeren zijn de door hem voorgestelde loyaliteitstesten met de bedoeling iedereen die de test faalt het land uit te bonjouren. Ik heb het vermoeden dat het daarbij niet alleen om Arabieren zal gaan. 

Er is nog een ander project dat uit de koker van de Religieuze Zionisten/Joodse Kracht komt. Dat is een plan om het aannemen van steekpenningen uit het wetboek van Strafrecht te halen. Daarmee gaat Netanyahu, die daarvoor nog steeds wordt vervolgd, alsnog vrijuit. Het is overigens onderdeel van een grootser plan,waarbij de macht van het hooggerechtshof om de wetten van de Knesset af te keuren omdat ze onverenigbaar zouden zijn met de basiswet, wordt afgeschaft. Ook zou de Knesset meer te zeggen moeten krijgen over de benoemingen van rechters. Israel zou daarmee landen als Hongarije (Orban) en Polen navolgen.

Maar dat is dus allemaal toekomstmuziek, net als - ongetwijfeld - nog meer nadruk op uitbreiding van de nederzettingen en onteigeningen en uitzettingen. Ben Gvirs kolonistenvrienden vierden  op verkiezingsavond alvast een voorafje met het bekogelen van huizen in deJeruzalemse wijk Sheikh Jarrah. Masafar Yatta zal het ook gaan merken. Wat echter vooral verbazend is, is dat er toch nog flink wat schrikreacties zijn op de uitslag. Blijkbaar zij er best veel mensen die nu ineens in de gaten krijgen dat het misschien toch echt wel zo ernstig is als wordt gemeld. Je vraagt je af waar die mensen de afgelopen paar jaar zijn geweest. Toch vrees ik dat het op korte termijn niks zal uitmaken. De Nederlandse regering, de Europese Unie, en Amerika zullen hun bezorgdheid uitspreken en doorgaan Netanyahu te steunen bij het uitzetten en vermoorden van Palestijnen zoals ze altijd hebben gedaan. Hetzelfde geldt natuurlijk voor alle christenzionisten en andere supporters van Israel. Om ze van mening te doen veranderen is meer nodig. Je vraagt je alleen af: wat in godsnaam? 

Twee Palestijnen gedood na verdenking van ramaanvallen

 

Habes Rayyan

Een Israelische officier van 20 jaar heeft woensdag bij het militaire checkpoint Maccabim (bij het dorp Beth Ur even ten westen van Ramallah) een man doodgeschoten die hem tevoren zou hebben verwond bij een zogenoemde ramaanval. De man zou vervolgens uit de auto zijn gekomen en hem te lijf hebben willen gaan met een bijl. Voordat dit echter gebeurde schoot de officier hem dood. Zelf werd de niet bij naam genoemde officier ernstig gewond opgenomen in het Shaare Tzedek-ziekenhuis in Jeruzalem. De Palestijn was de 54-jarige Habes Abdul-Hafiz Rayyan uit het dorp Beit Duqqu. 

Mousa Odah

Zondagavond werd eveneens een Palestijn gedood die een ramaanval zou hebben uitgevoerd, de 49-jarige Mousa Barakat Odah, een vader van zes kinderen ut Ezariyya (Jeruzalem). Vijf militairen zouden gewond  zijn geraakt van wie drie licht gewond. Hij reed hen aan bij een stopplaats voor een bus, die naast de weg lag.Mousa Odah zou hebben geprobeerd te ontsnappen en werd volgens het leger toen doodgeschoten. Op een video die door iemand in een auto werd opgenomen is echter te zien dat militairen hun geweer op hem leegschoten toen hij allang gewond op de grond lag.