Israel en de Palestijnen gaan weer praten. Beide partijen hebben een uitnodiging geaccepteerd om op 2 september in Washington bijeen te komen. De dag ervoor zullen de Israelische premier Netanhyahu en de Palestijnse president Abbas een ontmoeting hebben met president Obama.
Het nieuws van de uitnodiging werd vrijdag bekend gemaakt door minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en de speciale afgevaardigde van Obama voor het Midden-Oosten, George Mitchell. De uitnodiging is overigens officieel afkomstig van het zogenoemde 'Kwartet' (de VS, Rusland, de EU en de VN) en de opening van de gesprekken zal worden bijgewoond door president Mubarak van Egypte, koning Abdallah II van Jordanië en Tony Blair.
Het lijkt allemaal deftig en officieel genoeg op deze manier, maar ik zou niet zo gauw iemand weten te vinden die enigszins de geschiedenis van het voorafgaande heeft gevolg en die niet sceptisch is. Wat was ook alweer het laatste nieuws dat hieraan voorafging? Het feit dat de Arabische Liga akkoord was gegaan met hervatting van indirecte besprekingen mits aan bepaalde parameters was voldaan. Dat nu weigerde premier Netanyahu. Hij wilde alleen besprekingen zonder voorwaarden vooraf. Bij de allerlaatste ontmoeting met Mitchell, niet veel meer dan een week geleden, weigerde hij bij de gesprekken uit te gaan van de grenzen van 1967. Eerder had hij laten weten niet te voelen voor een verlenging van het moratorium op de bouw in de nederzettingen. Daarmee was hervatting van de 'proximity talks' van de baan.
En wat is er dan nu veranderd? De partijen hebben een uitnodiging gekregen van Obama die zij - vooral de Palestijnen in hun afhankelijke positie- niet konden weigeren. Dat is er veranderd - en dat alleen. Er is dus geen enkele garantie voor succes, en zelfs zijn er geen redenen om daarop te hopen.
Volgens Clinton zullen de gesprekken gaan over grenzen, de nederzettingen en Jeruzalem. de verwachting is dat zij ongeveer een jaar zullen gaan duren. Netanyahu's bureau zei in een verklaring
"We are coming to the talks with a genuine desire to reach a peace agreement between the two peoples that will protect Israel's national security interests, foremost of which is security."Oftewel we komen naar de gesprekken met een oprechte wens een vredesakkoord te bereiken tussen de twee volken, dat Israels nationale veiligheidsbelangen zal beschermen, waarvan veiligheid het belangrijkste is. Wat vooral duidelijk werd uit deze uitermate kreupele formulering, is dat Netanyahu blijkbaar in veiligheid, veiligheid en veiligheid is geïnteresseerd en verder vermoedelijk in niet veel anders. Saeb Erakat, de belangrijkste Palestijnse onderhandelaar, van zijn kant, waarschuwde dat de Palestijnsen kunnen opstappen als Israel de nederzettingen weer gaat uitbreiden:
"It can be done in less than a year," Erekat said. "The most important thing now is to see to it that the Israeli government refrains from settlement activities, incursions, fait accomplis policies."Eerlijk gezegd weet ik niet een zeker of we wel moeten hopen dat deze gesprekken succesvol zullen verlopen. Israeli's gesteund door een Obama die heeft laten blijken geen vuist tegenover Netanyahu te durven of willen maken, die gaan onderhandelen met een uiterst zwak Palestijns bewind (dat ook nog eens alle legitimiteit mist - het mandaat van president Mahmoud Abbas liep af in januari 2009 en was niet in 2006 Hamas de winnaar van de verkiezingen?), daar kan toch weinig heil van worden verwacht. Het ergste wat kan gebeuren is een overeenkomst die de Palestijnen door de strot wordt gewurgd, een unfaire oplossing en die het conflict gaat bezwaren met een hypotheek voor nog meer lange jaren na nu.
De cartoonist Hajjaj maakte een briljante 'pun' op de recente opwinding rond het meisje Eden Abergil dat op haar Facebook pagina zulke leuke foto's met gebonden en geblinddoekte Palestijnen had staan. De Israelisch-Palestijnse onderhandelingen gaan er volgens Hajjaj als volgt uitzien:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten