(Foto Anja Meulenbelt)Dankzij het Centraal Joods Overleg CJO (lees: het CIDI) heeft Nederland dit jaar een novum: twee Kristallnachtherdenkingen: één voor Joden en één voor alle andere mensen.
De Kristallnacht was een eerste grote antisemitische pogrom van de nazi's. Op 9 november 1938 trokken de bruinhemden door Duitse dorpen en steden, brandden synagogen plat, vernielden duizenden winkels van Joden en vermoordden honderden mensen en stuurden er tienduizenden naar concentratiekampen. Deze gebeurtenis wordt sinds 1992 herdacht door Nederland Bekent Kleur, als een historische gebeurtenis die het waard is om bij stil te staan, en als een afschrikwekkend voorbeeld voor waar racisme en uitsluiting toe kan leiden.
In de afgelopen jaren spraken op de herdenking onder meer Awraham Soetendorp (rabbijn), Eduard Nazarski (directeur Amnesty), Yassin el Forkani (imam) en Ed van Thijn (oud-burgemeester). Maar verleden jaar kwam het CIDI (voor de niet-ingewijden, het Centrum Informatie en Documentatie Israel waar de ongekroonde onderkoning van Joods Nederland Ronny Naftaniël de scepter zwaait) vlak voor de herdenking ineens tot de conclusie dat de herdenking foute boel was. Immers, een oproep voor het houden van de herdenking was op de site van de Internationale Socialisten (één van de groeperingen waar Nederland bekent Kleur mee samenwerkt) verschenen naast een oproep tot BDS (Boycot, Divestment and Sanctions) van Israel. Het CIDI liet daarop - let wel zo'n kleine twee weken vóór de herdenking - een persbericht uitgaan dat de Joodse organisaties afstand namen van deze herdenking en voortaan zelf een herdenking zouden gaan organiseren. Dat was een poging tot sabotage, een ordinaire rotstreek waarbij het CIDI weloverwogen misbruik maakte van het morele gezag dat Joden (en dus ook joodse organisaties) als slachtoffers par excellence van WO II bij veel mensen hebben. En het werkte, zoals Naftaniel natuurlijk ook wel wist toen hij dat persbericht uitgaf. Een aantal gevraagde sprekers liet weten bij nader inzien het toch liever niet te doen en een musicienne die al haar medewerking had toegezegd, trok zich terug 'omdat ze hier niet in betrokken wilde worden'.
De herdenking ging desondanks door, zie hier het korte verslag op mijn blog (of het wat langere op dat van Anja Meulenbelt) .
Maar dit jaar gaat het dus anders op 9 november. Er is een herdenking van het Platform Stop Uitsluiting en Racisme (waarin ook Nederland Bekent Kleur is vertegenwoordigd) en er is en herdenking voor en door Joden die wordt georganiseerd door het CJO (lees opnieuw: het CIDI).
De herdenking van het Platform Uitsluiting en Racisme wordt zoals altijd gehouden om 19.30 uur op de Hoek Zwanenburgwal/Amstel (bij het stadhuis) in Amsterdam. Sprekers zijn ondermeer wethouder Andrée van Es, publiciste Marjan Sax, Nuri Karabulut, de voorzitter van DIDF (vereniging van arbeiders uit Turkije) en de voormalig verzetsstrijdster Mirjam Ohringer.
Deze herdenking is - zoals vanouds - mede bedoeld als een manifestatie tegen antisemitisme, racisme, en uitsluiting waar ook ter wereld. Hopelijk is het ook dit jaar - net als voorgaande jaren - een manifestatie waar werkelijk van alles aan deelneemt, Joden, Marokkanen, Turken, jong en oud en wie dan ook.
En daarnaast is er dan ook een Joodse manifestatie, waarop naar we mogen aannemen, de Kristallnacht uitsluitend wordt herdacht als een uiting van anti-joods barbarisme. Dat is geheel in de lijn van sommigen die menen dat de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog zo uniek was dat zij nergens mee kan worden vergeleken, alleen kan dienen als één van de redenen waarom Israel bestaansrecht heeft, nooit mag worden gebruikt als een waarschuwing tegen andere vormen van racisme en ook zeker niet in één adem mag worden genoemd met meer eigentijdse moordpartijen als in Rwanda-Burundi, Srebrenica of waar dan ook.
Die tweede, exclusief Joodse, herdenking wordt dezelfde dag gehouden, maar van 17.00-18.00 uur bij de Portugese Synagoge aan het Mr. Visserplein te Amsterdam. De voornaamste spreker is burgemeester Eberhard van der Laan en als om het exclusief joodse karakter van de gebeurtenis te onderstrepen is er aansluitend een kranslegging bij de ingang van de Hollandse Schouwburg vanwaar in 1940- 45 de Joodse slachtoffers van de nazi's op transport werden gesteld.
Verleden jaar schreef ik over de poging van het CIDI om de herdenking van Nederland Bekent Kleur kapot te maken en de zaak naar zich toe te trekken dat het CIDI 'een gevaarlijk spel' speelde. Nu Israel steeds meer kritiek te verwerken krijgt van wat progressievere kringen, sluit het CIDI zich steeds meer aan bij rechts en ultrarechts en laat het zich meevoeren in een klimaat waar - mede onder invloed van Geert Wilders - mensenrechten en gelijkwaardigheid van alle mensen naar de achtergrond zijn verdrongen. 'Het dreigt,' schreef ik, 'hiermee 'officieel' Joods Nederland te isoleren en in een ultra-rechtse hoek te zetten. Wie de Kristallnacht wil isoleren als een zaak die alleen mensen aangaat die een historische gebeurtenis willen herdenken zonder daar lessen uit te kunnen of willen trekken voor het heden - wie bij die herdenking iedereen wil uitsluiten die niet kritiekloos achter Israel staat - zet de deur open voor een toekomst waarin straks Joden en anderen misschien wel gescheiden herdenkingen zullen hebben.'
En zover is het dus nu gekomen.
7 opmerkingen:
Het is net daarom dat ik nog nooit naar een herdenkingsbijeenkomst ben gegaan noch de minuten in stilte in acht heb genomen . De hypocrisie van dat gebeuren doet mij veel te veel pijn. Het voelt als een verkrachting van mijn diepste overtuiging.
Als ik wil gedenken doe ik dat in de stilte van mijn hart zonder ook maar iemand uit te sluiten, zelfs hitler niet. Immers ook hij was een kind van de tijd.
Zo zie ik het CIDI ook als een kind van de tijd. Vasthoudend aan een tijd die geen veranderingen toe wenst te laten. Als een kind dat niet volwassen wil worden . Immers dan dreigt een grotere verantwoordelijkheid voor eigen gedachten en daden. Vasthoudend aan het verleden, brengt geen toekomst voort. Vasthoudend aan het verleden, brengt geen nieuwe beschaving voort. Vasthoudend aan het verleden, is afzien van een eigen geweten. Immers dan voelt men zich ook niet schuldig. Het is als de spiegel die je voorgehouden wordt niet willen zien. Het is als de balk in je eigen ogen niet zien. Het is stilstand zonder vooruitgang.
Dit is precies waar het op staat. Cidi speelt onder één hoedje met Wilders en Israel, zoveel moge duidelijk zijn. Het is zeer kwalijk dat een respectvolle herdenking ongefundeerd wordt zwartgemaakt. Een herdenking die ons waakzaam moet houden voor hedendaags racisme in Nederland wordt nu misbruikt door de Israelische extreem-rechtse politiek. Dit is misbruik van de slachtoffers en een rechtvaardiging voor nieuw racisme. Schande!
Met de Kristaallnachtherdenking herdenken wij de 6 mln Joden die waren vermoord omdat zij nergens naar toe konden vluchten. En tegelijkertijd het is een waarschuwing tegen de groiende antisemitisme in de arabische landen maar ook in Europa en VS.
Er zijn veel andere problemen zoals racisme, islamofobie ezv maar die hebben met de Kristaallnachtherdenking niks te maken.
De Kristallnacht was een duidelijke waarschuwing voor wat er daarna met de Joden in Duitsland (en later omringende landen) zou gebeuren. Dat is m.i. de zin van deze herdenking: het herdenken van een gebeurtenis die een waarschuwing was voor waar racisme toe kan leiden. De weggevoerde Joden - de zes miljoen - herdenken we immers al op 4 mei (en eventueel Yom HaShoa).
Maar ik begrijp dat jij voor de CIDI versie van de Kristallnachtherdenking bent: herdenken alleen van Joden, door Joden en voor Joden. Dat is hun en kennelijk ook jouw keuze - maar heel duidelijk niet de mijne.
Maar laten wij dat dan ook zo gebeuren of gaan er toch mensen naar toe om het breder te trekken?
gr. Jose
Abu Pessoptimist: sommige stukken zeggen alles wat moet worden gezegd, en bevatten tegelijk geen woord teveel. Zo'n stuk heb jij geschreven.
Ik wil nog in herinnering brengen wat ik mocht schrijven in het Parool november 2010.
In Het Parool van 10 november stond een verhaal over de Kristallnachtherdenking van de avond daarvoor. Hoewel het een bericht was ‘van onze verslaggever’, kan niemand uit de betreffende krantentekst opmaken wat er die avond aan behartenswaardigs gezegd en verteld is. Niet de feitelijke verslaglegging heeft bij de journalist voorop gestaan, maar het in diskrediet brengen van de organisatoren, de betrokkenen en de herdenking zelf. De berichtkop die gekozen was, een citaat, sprak boekdelen: ‘Kristallnacht onwaardig’. Ik was erbij, en ik kan getuigen: het was een herdenking zoals je zou willen dat die in meer Europese steden gehouden wordt.
De Kristallnacht in november 1938 en de lotgevallen van de joden die hem hebben moeten ondergaan, stond in alle bijdragen centraal. Ik moest mijn tranen bedwingen bij het ooggetuigenverslag dat voorgelezen werd, over hoe de inboedel van een joods kinderhuis door het gepeupel onder geüniformeerde Nazi-leiding kort en klein werd geslagen en de bewoners mishandeld werden. Hulde aan het organisatiecomité en aan degenen die deze herdenking vorm gegeven hebben.
Het schokt mij daarom dat Het Parool nauwelijks verder komt dan bij wijze van ‘verslag’ het persbericht van het Centraal Joods Overleg (CJO) te citeren, waarin de bijeenkomst al van tevoren werd afgeschreven, omdat die ‘gepolitiseerd zou zijn door Nederland Bekent Kleur’, en waarin wordt aangekondigd dat het CJO volgend jaar een Kristallnachtherdenking op touw zal zetten.
Verder komt in het Parool-verhaal Ronny Naftaniel nog aan het woord, Cidi-directeur en prominent lid van het CJO, die het farizeeërswerk mag afmaken met de opmerking dat die herdenking ‘bindend en beter zal zijn’. Naftaniel zelf schitterde afgelopen week door afwezigheid. Als er één organisatie is, met een bewezen talent anderen buiten te sluiten en bijeenkomsten en manifestaties propagandistisch ‘pro-Israëlisch’ te verpolitieken, dan Cidi/CJO. We zullen alleen daarom al in Amsterdam een herdenking hooghouden als die van vorige week: zuiver, ingetogen en precies van de goede toon.
Een reactie posten