Demonstratie op 3 oktober voor de Palestijnse gevangenen in hongerstaking. Die staking duurt voort, voor de 4000 gevangen die niet zijn vrijgelaten.
Na jaren onderhandelen is dan eindelijk de deal tussen Israel en Hamas over de vrijlating van Gilad Shalit een feit. Op het eerste gezicht een grote overwinning van Hamas: 1027 mensen worden vrijgelaten in ruil voor één Israelische militair. Op het tweede gezicht echter is toch duidelijk dat in ieder geval één belangrijke eis van Hamas niet is ingewilligd. Een paar topgevangenen, zoals Fatah-leider Marwan Barghouti, de secretaris-generaal van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina Ahmed Sa'adat, en een aantal Hamas-leider op de Westoever zoals Abdullah Barghouti, Ibrahim Hamed, Abbas Sayed en anderen blijven in de gevangenis. Met name het feit dat Marwan Barghouti vast blijft zitten is een opsteker voor Mahmoud Abbas. Hij zou anders hebben moeten vrezen voor zijn positie, want Marwan Barghouti is waarschijnlijk één van de weinige leiders die in staat zou zijn geweest het zieltogende Fatah weer nieuw leven in te blazen en daarmee de PLO weer een beetje op poten te zetten.
Wat de rest betreft: 450 gevangen zullen tegelijk met Shalit in de komende dagen worden vrijgelaten. Onder hen bevinden zich 280 tot levenslang veroordeelden, 6 Israelische Palestijnen die tot lange gevangenisstraffen waren veroordeeld en 27 vrouwen (onder wie Ahlam Tamimi and Amna Munadie door Israel als top-terroristen worden gezien en zullen worden verbannen naar een nog onbekend ander land). Dat lot - verbanning naar het buitenland - treft in totaal 40 gevangenen. Nog eens 203 gevangenen zullen van de Westoever worden verbannen, 110 kunnen terug naar de Westoever, en 131 terug Gaza.
Na deze eerste lichting van plus minus 450 vrijlatingen komt in twee maanden tijd een tweede van 550 mensen.
Khaled Meshaal, de secretaris-generaal van Hamas, noemde de deal dinsdag een nationale overwinning voor alle Palestijnen en zei dat de gebeurtenis een stap op weg naar herstel van de Palestijnse eenheid zou kunnen zijn. In Gaza werd op straat feest gevierd. De overeenkomst, tot stand gekomen met behulp van Egypte en een Duitse onderhandelaar, zal zonder enige twijfel de populariteit van Hamas vergroten. De halfslachtige manier waarop Mahmoud Abbas zei de deal toe te juichen, spreekt duidelijke taal wat dat betreft.
Intussen blijft het interessant te weten waarom Hamas de eisen voor de vrijlating van Marwan Barghouti, Sa'adat en een aantal andere topfiguren, die het in 2008 en 2009 wel stelde, heeft laten vallen. Ook is interessant om te horen of dit bij Netanyahu de doorslag heeft gegeven om nu wel akkoord te gaan met de deal, of dat andere motieven een rol speelden. Maar misschien zullen we dat wel nooit te weten komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Israel doodt tenminste 72 man bij één aanval in Gaza en bombardeert ook heftig in Libanon
Beit Lahiya Het Israelische leger heeft zondag weer één van haar grotere misdaden gepleegd. Een huis van vijf verdiepingen in de plaats Bei...
-
Het is weer het seizoen van de olijven ...en van de gebruikelijke aanvallen op de Palestijnse boerenIsraelische kolonisten in actie bij een aanval op Palestijnse boeren die hun olijven willen oogsten. (Foto Shehab News) Let op: 24x u...
-
De tv-rubriek OP1 haalde Mirjam Bikker "van de ChristenUnie erbij om het demonstratierecht aan de orde te stellen. De Volkskrant cite...
-
Begrafenisprocessie van de gedode leden van de familie Abu Hattab in Gaza (Foto Palestinian Chronicle) De druk op Israel om een bestand aa...
4 opmerkingen:
what strikes me most and angers me also, considering the ongoing hunger strike, is the fact that Hamas knew there would be an approaching deal, and therefore its prisoners were very reluctant to enter the strike. dont get me wrong, i think this a very important step to make but Hamas, hereby, failed and kind of betrayed the other political prisoners and political movements (PFLP, etc) in their strike. I just dont know what to think of the whole thing, the timing of the deal...
Deze reactie heb ik ook bij Anja geplaatst.
Ik heb gisteren wat door Ramallah rondgelopen, en ben op wat plaatsen geweest waar solidariteitsbijeenkomsten waren voor de
gevangenen. De atmosfeer hier is er een van mixed feelings. Blijdschap en onzekerheid, teleurstelling.
Blijdschap omdat er 1000 mannen en vrouwen weer thuiskomen, hoewel er velen verbannen worden naar Gaza of het buitenland.Op alle plaatsen waar solidariteitstenten staan of bij het gebouw van het Rode Kruis, waar deze bijeenkomsten zijn, vind je de ouders van de gevangenen, met foto's van hun geliefden, die sommigen al jaren niet meer gezien hebben. Men is erg onzeker of hun zoon op de lijst staat. Ook is het nu inderdaad zeker dat de 6 kopstukken zoals Marwan Baghouti en Ahmed Sadaat en nog 4 namen, er niet op staan. Een iemand met wie ik sprak zei dat, als dat inderdaad zo is, dan hadden ze deze deal al 3 jaar geleden kunnen sluiten.
Zeker is dat, op 2 na, alle vrouwen vrijkomen. 28 Vrouwen. Ik sprak met de broer van een vrouw, zij heet Soemoed, en ik heb deze zaak zelf gevolgd, daar ik de broer redelijk goed ken. Soemoed is anderhalf jaar geleden gearresteerd bij Qalandia checkpoint, ze werd constant in haar zij en rug geport met een
geweer door een Israelische soldaat, en toen werd ze boos en haalde haar fruitmesje tevoorschijn. Pats ,9 jaar voor het proberen neersteken van een soldaat. Maar nu komt ze vrij.Ik hoop haar te kunnen bezoeken volgende week. Veel verhalen verdrietige verhalen, hoor je hier. Ook weet men dat de 5000 achterblijvers weer snel gezelschap krijgen. De dagelijkse (nachtelijke) arrestaties gaan gewoon door. Dus het is erg dubbel allemaal hier.De hongerstaking gaat voor zover ik weet, door en van allerlei plekken, zoals scholen en universiteiten wordt er mee gehongerstaakt uit solidariteit. We wachten af
Trees wat je schrijft " Ook weet men dat de 5000 achterblijvers weer snel gezelschap krijgen. De dagelijkse (nachtelijke) arrestaties gaan gewoon door." Waren ook ongeveer mijn eigen gedachten toen ik het artikel las.
Vind het dus geen groot gebaar tegenover de Palestijnen. Meer rechtvaardigheid ten opzichte van hun was beter op zijn plaats geweest. Zie het meer als zand in de ogen strooien.
Trees wat je schrijft " Ook weet men dat de 5000 achterblijvers weer snel gezelschap krijgen. De dagelijkse (nachtelijke) arrestaties gaan gewoon door." Waren ook ongeveer mijn eigen gedachten toen ik het artikel las.
Vind het dus geen groot gebaar tegenover de Palestijnen. Meer rechtvaardigheid ten opzichte van hun was beter op zijn plaats geweest. Zie het meer als zand in de ogen strooien.
Een reactie posten