Drie vrouwen

Ellen Johnson Sirleaf, Leymah Gbowee and Tawakkul Karman.

De Nobelprijs voor de Vrede 2011 is dus gegaan naar drie vrouwen. Dat is geen toeval. In de verklaring over het toekennen van de prijs zegt het  Noorse Nobel Comité te hopen dat de prijs zal bijdragen aan het beëindigen van de onderdrukking van vrouwen die nog steeds in veel landen plaatsvindt en aan het ontplooien van de bijdrage die vrouwen kunnen leveren aan democratie en vrede.
Het Comité verduidelijkt verder dat Ellen Johnson Sirleaf de eerste democratisch gekozen vrouwelijke president van Afrika is. Sinds ze aantrad in 2006 heeft ze ertoe bijgedragen dat de  vrede in Liberia werd gewaarborgd, dat het er economisch beter gaat en dat de positie van vrouwen is verbeterd. Leymah Gbowee was actief in het mobiliseren van vrouwen in Liberia en het vergroten van hun invloed, onder meer door te zorgen dat ze gingen stemmen. Tawakkul Karman is een Jemenitische journaliste en activiste in de strijd voor  democratie in Jemen (een paar maanden geleden was ze een tijdje symbool van het verzet, ap).
Een loffelijk streven van het Nobelcomité om vrouwen te bekronen. In de motivatie kan ik me volledig vinden, of ik het met de keuze helemaal eens ben is een tweede. De arrestatie van Tawakkul Karman in maart was belangrijk in het begin van de protesten in Jemen. Zij speelde ook een rol in voorgaande jaren, onder meer bij studentenprotesten, maar de laatste maanden  wordt er niets meer van haar gehoord. Er was zeker ook iets voor te zeggen geweest om bewegingen te bekronen als de 6 April beweging in Egypte. Of bloggers die hun nek uitstaken zoals Lina BenMhenni (Tunesië) of Esmaa Abdel Fattah en Wael Ghoneim (Egypte - al zou ik persoonlijk in plaats van Ghoneim hebben gekozen voor iemand als de blogster Zeinobia, ook een vrouw).  Maar hoe dan ook, de intentie van het Nobelcomité is te prijzen. Deze prijs is hoe dan ook vele malen beter dan de onverdiende toekenning van verleden jaar aan Barack Obama.