Hte isarelische kabinet heeft zondag gezegd akkoord te gaan met het voorstel van het zogenoemde Kwartet voor hervatting van het overleg met de Palestijse Autoriteit van Mahmoud Abbas. Het deed een beroep op de PA hetzelfde te doen. Premier Netanyahu zei in een verklaring dat hij de oproep van het Kwartet 'voor hervatting van het overleg zonder voorwaarden vooraf' verwelkomt. Maar tegelijkertijd is Netanyahu van plan een lijst met wijzigingen aan de EU voor te leggen die neerkomen op evenzovele voorwaarden vooraf. Op gevaar af dat ik wel weer voor negatief zal worden versleten: het antwoord van het Israelische kabinet wordt daardoor niet alleen een 'ja mits' zoals de krant Haaretz schrijft, maar in feite niet meer dan een tactische manoeuvre die bij het bij de publieke opinie goed doet (Israel wil wel, dat zie je, en de Palestijnen weigeren weer eens) maar in feite een totaal inhoudsloze geste is.
De delegatie van het Kwartet (die voor de gelegenheid bestond uit de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton, haar Russische collega Sergei Lavrov, secretaris-generaal van de VN Ban Ki Moon, en de EU-vertegenwoordiger Catherine Ashton), gaf op 23 september een verklaring uit waarin de PA en Israel werden opgeroepen hun vredesoverleg te hervatten op basis van VN-resoluties als 242 en voorgaande afspraken als de Road Map. Daaruit kon een toespeling worden gelezen op de grenzen van 1967 en het stoppen met bouwen in de nederzettingen, maar het werd niet expliciet zo gesteld. Er werd een tijdschema aan de oproep toegevoegd waarin de partijen werd gevraagd binnen een maand bijeen te komen, binnen drie maanden met voorstellen te komen voor grenzen en veiligheid, en voor het eind van 2012overeenstemming te bereiken.
De Palestijnse Autoriteit bekritiseerde het plan omdat er niet expliciet werd uitgegaan van de grenzen van 1967, geen bouwstop in de nederzettingen werd voorgesteld (wat neerkomt op onderhandelen over de verdeling van de pizza terwijl één van beide partijen bezig is hem op te eten) en er geen werkwijze en parameters waren voorgeschreven.
Israel aanvaardde het voorstel dus wel, na enige aarzeling.Maar Haaretz hoorde dat Netanyahu van plan is de volgende veranderingen voor te stellen. Hij vindt de periode van drie maanden om met voorstellen te komen, te kort; hij wil parallelle besprekingen met de PA over het erkennen van Israel als 'joodse staat', over de Palestijnse vluchtelingen en over een verklaring waarin de PA stelt dat het conflict met Israel voorbij is.Tenslotte wil hij ook dat de Palestijnen hun aanvraag voor het VN-lidmaatschap bevriezen.
Israel noemt dit blijkbaar onderhandelen zonder voorwaarden vooraf. En dan hebben we er nog niet over gehad dat Israel wil blijven bouwen in de nederzettingen, niet over Jeruzalem wil praten en pertinent niet wil onderhandelen op basis van de grenzen van 1967. Iemand moet de Israelische regering toch maar eens gaan uitleggen wat de betekenis van dat woord - voorwaarde - nu eigenlijk is. Want zo wekt het toch de indruk dat voorwaarden vooraf alleen voorwaarden vooraf zijn als de PA ze stelt, terwijl ze, als Israel ermee komt, volstrekt niet als zodanig worden (h)erkend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten