Foto's Yotam Ronen/ Activestills.org
Updated - Donderdag werden in Tulkarem Amer Nasr en Naji Balbisi (17 en 19) begraven, die de dag ervoor door Israelische militairen waren doodgeschoten tijdens een demonstratie tegen de dood in gevangenschap van Maysara Abu Hamdiyeh (64). Op de foto's boven de begrafenisstoet en daaronder rouwende vrouwelijke familieleden. De twee jongens waren neven van elkaar.
Nasr en Balbisi zouden, aldus een lezing van het Israelische leger, een legerpost hebben aangevallen met molotov-cocktails. Daarop zou er op hen zijn geschoten. Uit een lezing van Haaretz maak ik op dat in sommige Israelische kringen was aangenomen dat de twee tieners ook met vuurwapens op de legerpost zouden hebben geschoten. Wonderlijke gedachtengang, tamelijk paranoïde, maar mogelijk representatief voor hoe sommige Israeli's over Palestijnen denken. Het blijkt ook niet waar te zijn. Maar ook de rest van de lezing die Haartez geeftm en die afkomstig is van de Israelische militairen, roept veel vragen op. Zo schrijft Haaretz dat een Palestijnse bron had bericht dat de legerpost zou worden aangevallen. Daarop hadden soldaten een hinderlaag gelegd. Die soldaten hadden het vuur geopend op Amer Nasr. Ze deden dat ongetwijfeld onder het motto dat zij dachten dat hun leven bedreigd werd, want dan mag er volgens de Israelische schietinstructies geschoten worden om te doden. Echter, dat verklaart niet waarom een vriend van Amer die probeerde naar hem toe te komen toen hij geraakt was, in zijn arm werd geschoten, en waarom een andere vriend die hetzelfde probeerde te doen, werd gearresteerd terwijl ook een ambulance een half uur werd tegengehouden. Nog minder duidelijk is hoe de soldaten dachten dat hun leven werd bedreigd door een jongen die van hen wegliep. Want Naji Balbisi, wiens lichaam pas donderdagochtend werd gevonden, was gedood door een schot in de rug.
Enfin, het leger onderzoekt de toedracht, zoals dat heet. Op grond van ervaringen in het verleden voorspel ik dat we daar niet wijzer van zullen worden. Ook durf ik wel te voorspellen dat de militairen vrijuit zullen gaan. Zo gaat het altijd. Dit soort moordpartijen gaat daarom, helaas, ongehinderd door met een frequentie van zo'n twee à drie per maand. En de berichtgeving, hier zowel als in de Israelische pers, wordt ook weer zoals gewoonlijk rampzalig onvolledig en vanuit Israelisch perspectief gepresenteerd. (Zie bijvoorbeeld dit gebrabbel van de NOS).
---------------
In Hebron werd intussen de man begraven met wie het allemaal begon, Maysara Abu Hamdiyyeh, die dinsdag aan kanker overleed terwijl hij met handen en voeten aan zijn ziekenhuisbed was geketend in het Soroka-ziekenhuis in Beer Sheva. De Palestijnse NGO 'Palestinian Centre for Human Rights (PCHR) heeft een oproep gedaan voor een onderzoek naar de omstandigheden waaronder Abu Hamdiyeh overleed en de mate van medische zorg dat hem is verleend (of veeleer het gebrek daaraan ). Dit onderzoek zal er vanzelfsprekend niet komen.
Abu Hamdiyyeh werd met militaire eer begraven. Hij was een generaal majoor van de Preventieve Veiligheidsdienst en lid van de Aqsa Brigades van Fatah. Israelische kranten beschrijven hem routinematig als een lid van Hamas (wat hij niet was) en vermelden steeds dat hij levenslang had gekregen wegens hulp bij een (mislukte) aanslag op een café tijdens de Tweede Intifada. In werkelijkheid werd Abu Hamdiyeh in 2002 tot 25 jaar veroordeeld wegens verzet tegen de Israeli's en verboden wapenbezit. Later werd dit vonnis op verzoek van de militaire aanklager omgezet in levenslang.
Abu Hamdiyyeh;'s begrafenis trok, zoals de bovenste foto laat zien, een grote menigte. Na de begrafenis braken onlusten uit die de hele dag aanhielden.
Foto's Anne Paq/Activestills.org
Geen opmerkingen:
Een reactie posten