'Progressieve zionisten' reageren teleurstellend op brief van Palestijnse hongerstaker Issawi

Demonstratie voor Samer Issawi op de Westoever op 13 april (Foto AP).

Updated, zie onderaan.
Een groep prominente Israelische schrijvers en wetenschappers, onder wie de schrijvers A.B. Yehoshua en  Amos Oz,  heeft  een reactie gestuurd naar aanleiding van een recente brief  van de Palestijnse hongerstaker Samer Issawi, die al acht maanden in hongerstaking is (hij leeft op water en kunstmatige voeding) uit protest tegen zijn - hernieuwde - gevangenschap. In de brief, die via Israelische activistische vrouwen werd doorgespeeld aan de journalist Gideon Levy van de krant Haaretz, verwonderde Issawi zich erover dat niemand in Israel zich blijkbaar zijn lot aantrok.
 De Israelische schrijvers en wetenschappers, die behoren tot de gelederen van de zogenoemde 'progressieve zionisten', laten in hun reactie daarop weten dat ze zich wel degelijk bewust zijn van wat Issawi doormaakt. Maar tegelijkertijd doen ze een beroep op hem om zijn hongerstaking op te geven, omdat zijn eventuele dood een slechte invloed zou kunnen hebben op pogingen om tot een regeling te komen van het Israelisch-Palestijnse conflict.

Zij schrijven:   

''We hebben met pijn in het hart gelezen over je hongerstaking. We zijn ontzet over de manier waarop je toestand achteruitgaat. We hebben het gevoel dat de zelfmoord die je op het punt staat te plegen nog een nieuwe facet van tragedie en wanhoop zal toevoegen aan het conflict tussen de twee volken - een conflict dat vredestichters aan beide kanten proberen te beëindigen.''

Amos Oz

Alsjeblieft Samer Issawi, voeg geen wanhoop toe aan de berg wanhoop die er al is. Geef jezelf hoop, en versterk daarmee de hoop in ons allemaal,'' aldus de weergave in Haaretz. De krant voegt er nog aan toe dat de briefschrijvers opmerken dat er 'nieuwe bemoedigende tekenen' zijn dat de onderhandelingen hervat zullen worden en dat dit mogelijk ook 'maatregelen met zich mee zal brengen waarbij Issawi en andere Palestijnen in Israelische gevangenissen zullen worden vrijgelaten'.

In mijn ogen is dit een buitengewoon teleurstellende reactie. De progressieve zionisten geven blijk van een mate van wishful thinking betreffende de mogelijkheden van een oplossing voor het Israelisch-Palestijnse conflict die, gezien de omstandigheid dat er wel ontzettend weinig op een spoedige hervatting van vredesoverleg wijst, een mens sprakeloos zou maken. Maar bovendien blijkt - en dat niet voor het eerst - dat progressieve zionisten blijkbaar te veel met zichzelf bezig zijn om zich werkelijk te kunnen verplaatsen in de situatie van de mensen  voor wie ze zeggen op te komen, in dit geval de uitzichtloze situatie van iemand die op ongerechtvaardigde gronden nog eens zo'n 16 jaar in de gevangenis zou moeten doorbrengen. Door Issawi te vragen zijn actie op te geven, in plaats van een verzoek te richten aan de Israelische regering om hem vrij te laten, bevestigen zij in feite wat Issawi schreef.
Ik citeer:

''Ik ben Samer al-Issawi, ‘een van die Arabieren’ in de woorden van jullie leger. Die man uit Jeruzalem die jullie hebben opgesloten voor geen andere reden dan dat hij besloot van Jeruzalem naar de buitenwijken van de stad te gaan. Ik word tweemaal veroordeeld omdat het leger en de veiligheidsdienst Shin Bet jullie land bestuurt en omdat de rest van de maatschappij zich heeft verstopt in een fort  … om zich niet bloot te stellen aan het ontploffen van mijn verdachte botten.''
“Ik heb helemaal niemand van jullie gehoord die probeerde tussenbeide te komen of de stem van het toenemende doden tot zwijgen te brengen, jullie zijn allemaal veranderd in grafdelvers en dragers van militaire uniformen  – de rechter, de schrijver, de intellectueel, de journalist, de handelaar, de academicus, de dichter. Ik kan niet geloven dat een hele natie de opzichters over mijn leven en dood zijn geworden, verdedigers van de kolonisten die mijn bomen en dromen vernielen.''
“Israeli's, ik zal tevreden sterven. Ik zal niet van mijn land en vaderland verdreven worden … jullie zullen niet mijn geest binnendringen die weigert te capituleren ... misschien dat jullie nu zullen begrijpen dat een gevoel van vrijheid sterker is dan een gevoel van dood. Luister niet naar jullie generaal en stoffige mythen. Zij die verslagen zijn zullen dat niet altijd blijven en de overwinnaar zal niet altijd overwinnaar blijven. Geschiedenis wordt niet afgemeten aan veldslagen, slachtpartijen en gevangenissen, maar aan het uitsteken van een vredelievende hand, naar jezelf en naar de ander.'' 

Issawi (35) ligt in het Kaplan ziekenhuis in Rehovot en wordt beademd. Artsen hebben gezegd dat hij elk moment kan overlijden,. Onder meer is zijn hartslag veronrustend laag, zo'n 30 slagen per minuut. Israel heeft aangeboden hem vrij te laten en naar Gaza te deporteren. Ook werd later het aanbod gedaan dat hij naar een derde land kan, maar Issawi weigert beide. Hij werd in 2002 (tijdens de Tweede Intifada) tot 26 jaar veroordeeld wegens verboden wapenbezit, verzet tegen de bezetter, lidmaatschap van een 'terroristische organisatie' en poging tot moord. In 2011 werd hij  vrijgelaten bij de gevangenenruil tegen de in Gaza gevangen korporaal Gilad Shalit.
In juli 2012 werd hij opnieuw gearresteerd toen hij zijn auto wilde laten repareren in Ar Ram, op de gemeentegrens van Jeruzalem. Israel voerde aan dat hij de voorwaarden van zijn vrijlating had geschonden: hij mocht zich namelijk alleen bewegen in Jeruzalem. Issawi voerde tevergeefs aan dat hij zich nog steeds binnen de grenzen van Jeruzalem bevond toen hij werd opgepakt. Na zijn arrestatie moet Issawi alsnog het resterende deel van zijn straf uit 2002 uitzitten, te weten 16 jaar. Dat gebeurt op grond van een militaire order die Israel in het geheim aannam ten tijde van de onderhandelingen over de Shalit-gevangenenruil, waarbij werd bepaald dat gevangenen die na hun vrijlating opnieuw zouden worden opgepakt voor een  vergrijp waarop in principe een straf stond van drie maanden of meer, alsnog de rest van hun straf zouden moeten uitzitten.

Update. Gelukkig kan ik nader melden dat er behalve de bevoogdende, harteloze brief van Amos Oz en de zijnen ook nog een andere reactie is. Een 36-tal andere kunstenaars en wetenschappers heeft wel degelijk aan premier Neutanyahu in een brief gevraagd Issawi los te laten. Zij wijzen erop dat verzet tegen administratieve detentie en onrechtvaarigde rechtspraktijken gerechtvaardigd is en vergelijken het houden van hongerstsakingen met  het geweldloze verzet van Gandhi, destijds in India. Zij schrijven:

We must not turn our attention away in disregard while the children of that nation are willing to die of hunger in order to receive a fair trial. We must not harden our hearts like Pharaoh at the time when we were slaves in Egypt.
We call upon you to put an end to this torture, to immediately release Samer Al-Issawy and to cancel at once the policy of administrative detentions. There is no chance for peace unless the other is treated as a human being.

Ondertekenaars van dit verzoek om Issawi onmiddellijk vrij te laten zijn onder meer de winnaars van de Israel Prize Prof. Shimon Sandbank en Prof. Nili Mirsky, de toneelschrijver Yehoshua Sobol, de dichter Aharon Shabtai, de schrijvers Alona Kimchi en Nir Baram,en de journalist Akiva Eldar (van Haaretz).