Al-Haq: Neerschieten 13-jarige op 21 mei was poging tot moord

De Palestijnse mensenrechtenorganisatie Al-Haq komt terug op een incident dat op 21 mei plaats vond bij de UNRWA-school in de buurt van het Jalazoun-kamp bij Ramallah. Een 13-jarige schooljongen werd daarbij met scherpe munitie beschoten. Hij raakte ernstig gewond en is nu verlamd.
Ik beschreef wat er gebeurd was op 25 mei als volgt:   
Een 13-jarige jongen, Atta Sabah, die dinsdag met scherpe munitie in de rug werd geschoten bij het vluchtelingenkamp Jalazoun, bij Ramallah, is gedeeltelijk verlamd door zijn verwondingen. Dat heeft zijn oom meegedeeld. Atta liep met vrienden op weg naar school toen Israelische soldaten het vuur openden op de groep. Een Israelische militaire woordvoerster zei dat de soldaten het vuur openden omdat iemand een molotov-cocktail naar hen wilde gooien. Volgens de oom van Atta gooiden zijn vrienden zijn schooltas een stuk in de richting van de soldaten en wilde Atta die oprapen. De kogel die Atta trof, doorboorde zijn longen en pancreas en heeft zijn ruggegraat beschadigd. De familie heeft een advocaat in de arm genomen om te kijken of ze een klacht kunnen indienen.
Al Haq vertelt nu dat de gebeurtenis plaatsvond tijdens een confrontatie. Jongeren gooiden stenen en Israelische militairen schoten traangas af, geluidsbommen (stun grenades), met rubber overtrokken metalen kogels en scherpe munitie. Al-Haq citeert M., een kind dat dat getuige was (en Atta hielp oprapen nadat hij was neergeschoten). M. vertelt dat twee soldaten bij de noordelijke muur van de UNRWA-school stonden, ongeveer 30 meter verderop. Ook zag M. een aantal soldaten die zich schuilhielden achter een paar olijfbomen op ongeveer 20 meter van de twee soldaten bij de muur. Een van de twee soldaten bij de muur had een zwarte zak in zijn handen, volgens M. was die zak van ‘Ata Muhammad Sabbah en was die de dag ervoor, toen er eveneens een confrontatie was, door een soldaat afgepakt.
De getuige vertelde Al-Haq dat ‘Ata (de spelling die Al-Haq hanteert) 20 meter van de twee soldaten verwijderd was en dat één van hen 'Ata wenkte naderbij te komen en op de zak wees. M. dacht dat ‘Ata bang was. Hij deed een stap naar voren en stopte daarna, nadat andere Palestijnse jongeren hem hadden gewaarschuwd dat de soldaten op hem zouden schieten. De soldaat die de zak vast had, gooide hem toen ongeveer tien meter in de richting van ‘Ata en trok zich daarna zo'n vijf meter terug. ‘Ata liep daarna naar de zak toe. Precies opdat moment werd hij door één van de twee soldaten neergeschoten. Hij deed nog een paar stappen en viel voorover. Kort daarna zag M. dat de soldaten weggingen.
‘Ata werd opgeraapt door een paar omstanders, onder wie M., met een taxi naar een ziekenhuis vervoerd en via weer een ander ziekenhuis kwam hij uiteindelijk terecht in het Hadassah-ziekenhuis in Jeruzalem. Dat constarteerde dat hij
...had a gunshot wound to his lower chest and upper abdomen, with an entry wound in the left of his lower chest and an exit wound in the right posterior of his lower chest. In addition, the child sustained multiple lacerations of the spleen (milt), pancreas, liver, diaphragm (middenrif), as well as perforation of the stomach and multiple fractured ribs. The live bullet had also hit ‘Ata’s spinal cord, causing the child to become paraplegic (verlamd).

Al-Haq concludeert dat, hoewel militairen in de buurt van een school onder internationale wetten juist verplicht zijn extra voorzichtig op te treden, 'Ata opzettelijk werd neerschoten. Dat kwam neer op een poging tot moord. Al-Haq doet een beroep op de Israelische autoriteiten de zaak te onderzoeken, de schuldigen te straffen en het slachtoffer compensatie te betalen.
Deze verzoeken van Al-Haq zullen vermoedelijk tevergeefs zijn, zo teken ik (AbuP.) hierbij aan. Een zaak als deze staat helaas zeker niet alleen. In geen van de mij bekende gevallen is Israel verder gegaan dan een disciplinaire straf voor de betrokken militair en vaak gebeurt zelfs dát niet. Maar het is goed dat Al-Haq dit documenteert. Zoals de dichter Mahmoud Darwish ooit schreef: ''All that you did to our people is registered in notebooks....'

Opposition groups from inside Syria criticize the still inconclusive meeting of the SNC in Istanbul

 A number of groups of opposition fighters on the ground in Syria have condemned the main opposition coalition group The Syrian National Coalition (SNC) for failing to represent the Syrian revolution. The SNC has been meeting in İstanbul for the last one week, but has so far failed to reach consensus on the extent of the bloc's enlargement and a peace conference in June. In a statement the groups said that in order to be really representative of the Syrian opposition the SNC should choose no less than 50% of  its leadership from the groups who are struggling inside Syria, instead of haggling about the inclusion or non inclusion of  members of liberal groups.
The SNC began their meeting last Thursday, expecting to address the expansion of the coalition, its participation in the planned peace conference headed by Russia and the United States, its new leadership and finally forming a cabinet of ministers for interim Prime Minister Ghassan Hitto's government. However, the 60-member-bloc has so far failed to tackle its agenda or make any decisions due to the division between liberals and Islamists and their competition for membership in the coalition.
The meeting that was expected to only last three days, still failed on Wednesday, its seventh day, to come to any conclusions on agenda items. Many important members did not even attend the meeting anymore. Coalition insiders told the Anatolia news agency that former president of the coalition Mouaz al-Khatib, vice-presidents Suhair al-Atassi and Riad Seif and senior coalition members Walid al-Bunni, Haytham Malih, Louay Safi and Burhan Galioun did not attend Wednesday's session. (However Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoğlu, as well as former French ambasssador to Damascus  Eric Chevalier, U.S. Ambassador to Damascus Robert Ford, and Saudi Deputy Foreign Minister Salman bin Sultan did attend in order to try to bridge the divisons in the SNC).  
Earlier on Monday morning the SNC members agreed to include eight more members to the 60-member body -- six from the liberal bloc. But the enlargement discussion is not over after the liberal bloc voiced its dissatisfaction. The liberal bloc, led by veteran opposition figure Michel Kilo, had demanded that 22 of its members be included in the coalition, but were given only 6 seats. But their attempt, which was backed by the the US an the West in general, was blocked by a Qatari backed block in which the Muslim Brotherhood has a final say. The liberal camp deliberated on Monday whether to withdraw from the coalition. There were reports that two of the liberal members withdrew their membership in protest. Kamal al-Labwani, an ally of Kilo and a senior member of the coalition, had already left İstanbul in protest at what he regarded as the domination of Qatari-backed coalition Secretary-General Mustafa al-Sabbagh, Reuters reported.
The statement said about the attempt to broaden the coalition that it was 'no more than a feeble attempt to add persons and groups that have no real impact on the revolution'. It said that the groups 'rejected this attempt”and in its place demanded representation in the coalition's leadership. “Our political representation should occupy no fewer than 50 percent of the seats in the [coalition] and its leadership bureaus,” according to the revolutionary forces, who added that this was “a final warning” for the coalition. The statement was signed “The Revolutionary Movement in Syria” and among the groups that issued it were The Syrian Revolution General Commission, the Local Coordination Committees in Syria, the Syrian Revolution Coordinators' Union and the Supreme Council for the Leadership of the Syrian Revolution. The Turkish Daily Hürriyet added that the protest by the groups amounted to an ultimatum of 24 hours to the NSC to include members of the groups inside Syria in its ranks. 

Groot aantal auto's vernield op Westoever als aandenken aan vermoorde kolonist

Updated. Op de Westoever woedt een kleine epidemie van door kolonisten aangerichte vernielingen aan auto's: autos' die in brand worden gestoken en uitbranden en auto's waarvan de banden worden doorgeprikt, en dat vergezeld van graffiti. In totaal gaat het alleen al deze week om een kleine 30 gevallen. Politie noch het leger zijn in actie gekomen, ondanks het feit dat de kolonisten die deze vernielingen plegen in een aantal gevallen op bewakingscamera's zijn vastgelegd. De actie van de kolonisten was kennelijk een eerbetoon aan de kolonist Evyatar Borovsky die deze week 30 dagen geleden door een Palestijn  werd doodgestoken bij een checkpoint in de buurt van Nablus.
  
 Tali Mayer/Activestills.org

 IMEMC meldt dat een groep kolonisten woensdagmorgen het dorp Az-Zbeidat bij Tubas (in het noorden van de Westoever) binnendrong en daar vier auto's en een tractor in brand heeft gestoken. De auto's waren eigendom van Eyad Mohammad Zbeidat, Mohammad Hasan Zbeidat, van een broer van deze laatste Mohammed, en van Ziyad Mohammad Zbeidat. Een brandweerauto die het vuur kwam blussen werd enige tijd tegengehouden door soldaten bij het Hamra-checkpoint. Later sloot het leger alle toegangen tot het dorp af en stelde er een uitgaansverbod in.
In het nabijgelegen dorp Marj Naja, meldt Ma'an News, werden vier auto's in brand gestoken. De kolonisten lieten hier, zowel als in Az-Zbeidat, graffiti achter met teksten als ''Prijskaart'', ''Voor de verjaardag van Evyatar" en "Groeten van  Evyatar".
De mensenrechtenorganisatie B'tselem meldde dat bovendien  nog twee auto's in brand werden gestoken in Rantis, ten westen van Ramallah, en dat ook daar graffiti werd achtergelaten.
In het Shu'afat kamp ten oosten van Jeruzalem werden de banden van twee auto's lekgeprikt. Hetzelfde gebeurde met vier auto's in de wijk Sheikh Jarrah van Jeruzalem. Maandag werden daar al de banden van 15 auto's doorgeprikt. Muhammad Abu Taa uit Shufat vertelde Ma'an News dat een security camera in het kamp de kolonisten had gefilmd. De politie had daar echter niets mee willen doen, aldus Abu Taa. Eerder werden in Sheikh Jarrah ook al kolonisten vastgelegd op video.  Een woordvoerder van het leger antwoordde op vragen van Ma'an dat 'gevallen van vandalisme en graffiti worden onderzocht'.

De site +972 vertelt intussen het verhaal van de arrestatie van Abed al-Rahem Awad (19) uit het dorp Budrus. Abed verloor in januari een broer, de 16-jarige Samir, doordat soldaten hem met vier schoten in de rug doodschoten. Abed werd maandagochtend in alle vroegte uit zijn huis gehaald door soldaten, nadat dezen de huisdeur hadden geforceerd. Zijn familie werd gealarmeerd door geschreeuw toen hij met geweld de trap werd afgesleurd. Twee zussen, die tussenbeide wilden komen, werden geslagen en met pepperspray bewerkt. Zij belandden in het ziekenhuis, één van hen met een gebroken arm. Soldaten sloegen intussen ramen in en schoten zogenoemde stun-granaten (geluidsbommen) naar binnen.
De foto's tonen een gewond familielid en Abed die geketend en bewaakt in het ziekenhuis wacht op behandeling van zijn geschaafde ledematen. Een militaire rechter heeft intussen bepaald dat hij acht dagen in  voorlopige hechtenis blijft. Hij zou aan een protest hebben deelgenomen en stenen hebben gegooid. Het onderzoek naar de dood van zijn broer, die volgens de lezing van dorpsgenoten door de soldaten werd uitgedaagd en daarna vermoord, is nog niet afgerond.

Lekgeprikte banden, 'sloopwerkzaamheden' en afgebrande landbouwgewassen

- Kolonisten hebben maandag de banden lekgeprikt van 15 auto's in de wijk Sheikh Jarrah van Oost Jeruzalem, bericht Ma'an News. De auto's waren eigendom van de families Hamdan, Mizrao, Ishtayya and Ramadi. Een andere eigenaar van een eveneens mishandelde auto, Muhammad ash-Sheikh, zei veiligheidscamera's in de buurt lieten zien dat het het werk was geweest van kolonisten. Het was het vijfde incident van deze aard in Sheikh Jarrah.
- Israelische soldaten zijn maandag het dorp Al-Jiftlik in het district Jericho binnengevallen en hebben daar  drie huizen, twee kassen en twee schuren vernield.
- Israelische kolonisten hebben dinsdag onder bescherming van militairen een tent opgezet op land van de Palestijnse familie Ribee, ten oosten van het stadje Yatta in het district Hebron, zo meldt de coördinator van het Volkscomité in Yatta, Rateb al-Jabour. De kolonisten blokkeren op deze manier ook de verbindingsweg tussen de dorpen al-Mafqara and al-Tawani. De kolonisten brandden bij het dorpje Zeef ook ruim vijf dunam land af, dat was beplant met tarwe en haver.

Kolonisten nemen twee winkels over in Arabisch Jeruzalem

Kolonisten van de ultra-rechtse Ateret Cohanim beweging hebben maandag onder politiebegeleiding twee winkels in de Oude Stad van Jeruzalem, vlakbij de Aqsa moskee overgenomen. Kennelijk gebeurde dat op grond van een uitspraak van het Israelische hooggerechtshof. Dat hof erkent, op grond van Israelische wetgeving die Israel van toepassing heeft verklaard op het geannnexeerde Arabische deel van de stad, regelmatig claims van Joden die teruggaan tot voor 1948. (Arabische claims op bezittingen van voor 1948 worden echter niet erkend).
Volgens de site Silwanic, van de bewoners van de wijk Silwan, had het hof bepaald dat een huis van de familie Zaloom door Joden mag worden overgenomen. De kolonisten  braken echter ook twee winkels open die behoren aan de familie Wazwaz, die al enige jaren dicht waren sinds de dood van de eigenaar, Ismail Wazwaz. De inhoud van de winkels werd meegenomen. Daarna lasten de kolonisten de stalen deuren weer dicht.

Kerry unveils plan to invest no less than $4 billion in West Bank economy

Israeli president Shimon Peres, US Secretary of State John Kerry and Palestinian president Mahmoud Abbas stage a replay of the ''partners for peace act'' at the World Economic Forum in Jordan.

US Secretary of State John Kerry said on Sunday an economic plan to revive the ailing Palestinian economy is expected to produce around $4 billion dollars in investment. "We are looking to mobilize some $4 billion of investment" in tourism construction, Kerry told the closing session of the World Economic Forum, held in the Jordanian town of Al Shunah on the shores of the Dead Sea.
Kerry said business experts had been working to make the project "real, tangible and shovel-ready".
He added the preliminary results of their analysis were "stunning" and showed the plan would "dramatically" bring life to the economy.
"These experts believe we will increase the Palestinian GDP by as much as 50 percent over three years.
"The most optimistic estimates foresee enough new jobs to cut unemployment by two-thirds to eight percent down from 21 percent and to increase the median wage by 40 percent," said the top US diplomat.
Kerry said he has entrusted Quartet Middle East peace envoy Tony Blair with the task of drawing up an economic plan to attract tourism and private sector investment into the West Bank and breathe fresh hope into the area. Blair has already been working with Coca-Cola chief executive Muhtar Kent on ways of attracting investment into the depressed West Bank.
Blair "is shaping what I believe could be a ground-breaking plan... that will transform the fortunes of a future Palestinian state," said Kerry.  "It is a plan for the Palestinian economy that is bigger, bolder and more ambitious than anything proposed since Oslo," he added in reference to the 1993 peace accords.

Haifa noemt plein naar Emile Habibi

Habibi

De Israelische stad Haifa heeft - eindelijk - een plein naar de Palestijnse schrijver Emile Habibi genoemd. Het plein, gelegen in de wijk Nisnas, op de hoek van de Allenby straat en de En Dor straat, werd zondag ingewijd in aanwezigheid van de burgemeester, Yona Yahav, Habibi's dochter Johaina Habibi Kandalaft; vertegenwoordigers van de Communistische partij en een flink aantal schrijvers en intellectuelen. Het initiatief voor de naamgeving was gekomen van de dichteres Siham Daoud, die Habibi's literaire nalatenschap beheert.
Habibi (1922-1996),‏ was een van de belangrijkste Arabische schrijvers van de afgelopen tientallen jaren, en zoals Haaretz schrijft, ook een van de belangrijkste Israelische schrijvers die in het Arabisch schreef. Hij werd in 1992 bekroond met de 'Israel Prijs'. Habibi leefde zijn hele leven in Haifa, was een prominent lid van de communistische partij  Aanvankelijk was dat Maki, later richtte hij samen met de dichter Tawfiq Toubi Rakah op, voor welke partij hij in de jaren zestig en zeventig bijna 20 jaar in de Knesset zat. Ook was hoofdredacteur van de partijkrant Al-Ittihad.
Habibi schreef ene vijftal boeken. Het bekendste daarvan is Al-Waqāʾiʿ al-gharībah fī 'khtifāʾ Saʿīd Abī 'l-Nahsh al-Mutashāʾil is (De wonderlijke lotgevallen rond de verdwijning van Said Abu al-Nahsh Pessoptimist), dat in het Engels is vertaald als “The secret life of Saeed the Pessoptimist”. Het is een absurdistische - Soldaat Shweik-achtige - roman over de onwezenlijke werkelijkheden van het leven als Palestijn, waarnaar - dat zal u niet zijn ontgaan - ik mijn blog heb genoemd.

'Omar' van Palestijnse filmer Hany Abu Assad wint Juryprijs in Cannes

Hany Abu Assad toont de oorkonde

De speelfilm 'Omar' van de Palestijns-Nederlandse regisseur Hany Abu Assad heeft zaterdag in Cannes een prijs gekregen van de parallelle competitie 'Un certain regard'. In die categorie deden 17 films mee uit 15 landen, waarvan er zes eerstelingen van de maker waren.  Winnaar van deze competitie was "The Missing Picture," van de Cambodjaanse regisseur Rithy Panh. De film gaat over de gruwelijke geschiedenis van zijn eigen familie tijdens het bloedige regime van Pol Pot. Panh cverloor in die periode zijn beide ouders en zusters.
'Omar', werd bekroond met de de prijs in de tweede categorie van 'Un certain regard', de zogenaamde 'Juryprijs'. De jury bestond uit de Deense regisseur Thomas Vinterberg ("The Hunt"), de Chinese actrice  Zhang Ziyi, de Française Ludivine Sagnier, Ilda Santiago, leider van het Festival do Rio, en de Spaanse producer  Enrique Gonzalez Macho.
Omar is het verhaal van een treurige liefdesgeschiedenis die speelt in bezet Palestina. Omar, een jonge bakker uit Israel (Adam Bakri) is verliefd op de Palestijnse Nadia (Leem Lubany) aan de andere klant van de Muur. Maar aan de andere kant van de muur raakt Omar verzeild in (redelijk zinloze) verzetsdaden samen met Nadia's broer en een vriend. Hij wordt achterna gezeten en beland uiteindelijk in de gevangenis. Uit kritieken blijkt dat Hany Abu Assad, zoals in eerdere films, geen partij kiest voor zijn hoofdpersonen maar hun dilemma's laat zien en ook duidelijk maakt hoe hun keuzes verkeerd kunnen uitpakken. Abu Assad maakt eerder onder meer 'Ford Transit' (2002) en 'Paradise Now' (2006), waarmee hij een Golden Globe won. Omar is zijn eerste film die volledig in Palestina is gedraaid met een Palestijnse crew en gefinancierd met Palestijns geld. Het is nog niet duidelijk of en zo ja wanneer de film ook in Nederland uitkomt.

Nadia en Omar

Gemengd nieuws van een weekend in Israel/Palestina

--Auto's beschadigd. Kolonisten uit de nederzetting Gilo hebben hebben vrijdag van vijf auto's de banden doorgeprikt. Ook werden de auto's beklad. Dat gebeurde in Beit Jala. Bij twee van de vijf aangevallen auto's hadden de kolonisten zich vergist. Die waren van Joden.

-- Bomen vernield. Zaterdag heeft een groep kolonisten uit Yitzhar, een van de nederzettingen die het meeste ellende veroorzaakt voor omliggende Palestijnse dorpen, een honderdtal olijfbomen vernield door ze met chemicaliën te besproeien. De bomen gingen dood. Ghassan Daghlas, de man die voor de Palestijnse Autoriteit de activiteiten van de kolonisten in het noorden van de Westoever probeert te volgen, zei dat het Palestijnse ministerie van Landbouw probeert te achterhalen welke chemicaliën werden gebruikt. De bomen waren eigendom van Barakat Ghalib and Taysir Najjar, aldus Daghlas.

-- Verlamd na schotwond. Een 13-jarige jongen, Atta Sabah,  die dinsdag met scherpe munitie in de rug werd geschoten bij het vluchtelingenkamp Jalazoun, bij Ramallah, is gedeeltelijk verlamd door zijn verwondingen. Dat heeft zijn oom meegedeeld. Atta liep met vrienden op weg naar school toen Israelische soldaten het vuur openden op de groep. Een Israelische militaire woordvoerster zei dat de soldaten het vuur openden omdat iemand een molotov-cocktail naar hen wilde gooien. Volgens de oom van Atta gooiden zijn vrienden zijn schooltas een stuk in de richting van de soldaten en wilde Atta die oprapen. De kogel die Atta trof, doorboorde zijn longen en pancreas en heeft zijn ruggegraat beschadigd. De familie heeft een advocaat in de arm genomen om te kijken of ze een klacht kunnen  indienen. (Vrij zinloos, lijkt mij AbuP, het leger krijgt toch altijd gelijk).

 -- Detentie verlengd ondanks gebrek aan bewijs. Een militaire rechter heeft donderdag de administratieve detentie verlengd van de 62 jarige lector van de Bir Zeit universiteit, Ahmed Qatamesh. Volgens de advocaat van Qatamesh, Jawad Boulos, gebeurde dat nadat de militaire rechter had vastgesteld dat het (geheime) dossier dat over Qatamesh was aangeleverd eigenlijk geen enkel reden bevatte waarom hij moest worden vastgehouden. Niettemin verlengde de rechter toch het arrest tot 28 augustus. Als de aanklager voor die datum niet met overtuigende bewijzen tegen Qatamesh aan komt zetten, wordt hij echter vrijgelaten, aldus de rechter. Qatamesh' advocaat is in beroep gegaan tegen deze eigenaardige gang van zaken. Qatamesh, die lid is van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina zit al meer dan twee jaar vast zonder dat er een  aanklacht tegen hem is ingediend. Hij heeft zich nooit met geweld ingelaten. Amnesty International noemde hem op 29 april een politieke gevangene en riep op hem vrij te laten. (Tevergeefs natuurlijk).
 
-- Actie ten behoeve van Bedoeïenen in  de Negev. Deze twee foto's (van Activestills/Ronen Ziv) hebben betrekking op de Bedoeïenen in de Negev. Op de bovenste foto is te zien hoe Bedoeïenen en Israelische activisten in het dorp Attir wat herbouw-werkzaamheden verrichten nadat daar onlangs 15 huizen door de Israelische autoriteiten zijn gesloopt. De onderste foto toont een  demonstratie die zaterdag werd gehouden tegen het zogenoemde 'Prawer-plan' (of ook wel 'Prawer-Begin-plan' genoemd, naar de opstelllers Ehud Prawer en Benny Behin).
Dit plan voorziet in de afbraak van alle zogenoemde 'niet-erkende' dorpen en stadjes in de Negev en gedwongen verhuizing van de bewoners naar een aantal grote stedelijke agglomeraties waarin de Bedoeïenen bijeen worden gedreven. Het Prawer-plan (in het kader waarvan ook de sloop in Attir plaatsvond) is onlangs aangenomen door de Israelische regering. Het  wordt nu als wetsvoorstel voorgelegd aan de Knesset. De gedwongen verhuizing treft zo'n 30.000 tot 40.000 mensen. De betreffende families verliezen als alles doorgaat hun rechten op het land waar zij veelal al voor de stichting van de staat Israel woonden, en raken ook in de meeste gevallen hun middelen van bestaan kwijt. 

Test uzelf: bent u een antisemiet of bent u het niet?

Ik kreeg een tip: ons aller CIDI (u weet wel, het Centrum Informatie en Documentatie Israel) heeft op zijn site een testje om te weten te komen of iets wat je kwetsend vond ook werkelijk antisemitisch was. Heel handig natuurlijk in deze tijd waarin het antisemitisme nog steeds een groot maatschappelijk probleem blijkt te zijn. Nou ja, volgens sommigen dan. Het is wel een beetje een curieus testje, want kennelijk ben je alleen antisemiet als je beantwoordt aan de criteria van de strafwet. Je moet beledigend zijn voor de hele bevolkingsgroep, anders telt het niet. Blijkbaar mag je iemand wel voor 'vuile kankerjood' uitschelden of roepen  dat 'ze vergeten zijn jou te  vergassen'. Dat slaat niet namelijk niet op alle Joden en dan is het dus kennelijk niet antisemitisch. Kijk maar wat het CIDI zegt:       

 Niet elke nare uitspraak is antisemitisch. Soms voel je je door een uiting beledigd of gekwetst, maar als niet de hele groep (Joden) wordt beledigd, of als er niet iets werkelijk beledigends wordt gezegd over de hele groep, is het niet antisemitisch. Soms is het onderscheid moeilijk te maken.

Gebruik de checklist om de uitspraak (of afbeelding) die jij zag te controleren.
Als je 1 of meer vragen met Ja beantwoordt, is hij antisemitisch.

Heeft de persoon die de uitspraak deed:

... gezegd dat 'de' Joden/Israeli's de wereld/media/enz beheersen of samenzweren om dat te bereiken?

 Ja
 Nee
Antisemitische cliches gezegd (sic), bijv. over 'de' Joden en geld?

 Ja
 Nee
Israel/de Israelische regering/de IDF/alle Israeli's omschreven als nazi's/SS?
 Ja
 Nee
Gezegd dat wat Israel/de IDF/'de' Joden enz. doen Holocaust/genocide is, of Gaza 'getto'/'concentratiekamp'?
 Ja
 Nee
Gezegd dat Israel/'de' Joden enz. beter moet zijn dan andere landen/mensen, "hun lesje geleerd moeten hebben"?
 Ja
 Nee
De Holocaust ontkend, gebagatelliseerd, goedgepraat of gezegd dat hij 'alsnog afgemaakt' moet worden?
 Ja
 Nee
Gezegd dat 'de'Joden/Israeli's/enz 'het kwaad' zijn/duivels/de oorzaak van alle kwaad, en/of dat de Holocaust daarom 'eigen schuld' of 'verdiende loon' is?
 Ja
 Nee

Dat was het. Maar waar ik wel een beetje mee zit,  is die vraag over Gaza. Vind ik dat dat een getto is? Nee, dat vind ik niet. Het is er namelijk veel erger. Mijn voorouders woonden toevallig in niet minder dan twee getto's (Frankfurt en Venetië). Dat waren een soort door muren omringde semi-gevangenissen voor Joden, maar die Joden mochten er overdag wel uit. De bewoners van Gaza mogen dat niet  - ze mogen er helemaal niet uit. Ook was er in die getto's geen in- en  uitvoerverbod zoals in Gaza. Sterker: de bewoners van die getto's werden door de stadsbesturen van Frankfurt en Venetië getolereerd wegens hun nut als handelaars en bankiers die beschikten over geld en contacten. Ze waren eigenlijk een soort elite. Ze werden door de (Joodse) leiding van de ghetto's zelf op kapitaalkrachtigheid en bekwaamheid in de handel en een  beperkt aantal handvaardigheden geselecteerd. Je kwam er niet zomaar in.Wie arm was of eens slechte naam had als handelaar kon het schudden. In Gaza bestaat dat onderscheid uiteraard niet. Daar is de overgrote meerderheid straatarm. En er kan niet eens worden geselecteerd, want geen hond mag eruit (behalve dan mondjesmaat via de grens met Egypte). De situatie is er dus wezenlijk anders en vanzelfsprekend veel slechter dan in een getto. Het lijkt er echt  meer op een concentratiekamp.
Maar .... als ik dat zo constateer ben ik dus een antisemiet, want ik heb nu al op twee CIDI-criteria gescoord: Joden in verband gebracht met geld en Gaza vergeleken met een KZ. Als ik nu ook nog schrijf dat Joden in de Amerikaanse politiek een uitermate grote rol spelen omdat het een relatief kapitaalkrachtige groep is die veel geld doneert aan de politiek en dat dit één van de redenen is waarom de Israel-lobby in Amerika zo machtig is....
Nou ja, ik zie hem wel komen die dagvaarding.

  PS. Hoe kijken we aan tegen mensen die zeggen
- dat moslims gewelddadig zijn.    
- dat de Islam een gevaarlijke ideologie is
- dat hoofddoekjes het straatbeeld vervuilen
- dat alle moslims het land uit moeten
Is dat niet beledigend voor een bevolkingsgroep? En kan iemand me uitleggen waarom dat kennelijk wèl mag van de strafrechter?

Israel pakt PA-politiemannen op die hun plicht deden en een kolonist doodschoten

Kolonisten bezoeken onder militaire begeleiding Josephs Tombe

  Er zijn waarschijnlijk veel mensen die mij ervan beschuldigen anti-Israel te zijn  en de waarheid geweld aan te doen. Ik kan dat begrijpen. Wie niet op de voet het Israelisch-Palestijnse nieuws volgt is nu eenmaal eerder geneigd te denken dat het allemaal niet waar kan zijn. Israeli's schieten niet zomaar een Palestijnse jongen van achteren dood. Israels rechtspraak op de Westoever zal best wel in orde zijn. We zijn immers gewend te denken dat Israel een beschaafd Westers land is, een rechtstaat, en dat Palestijnen dat .... nou ja, zover nog niet zijn. Vandaar ook dat zo'n Israelische commissie die heeft 'onderzocht' hoe 13 jaar geleden het destijds geruchtmakende geval van het jongetje al-Durra in zijn werk ging, nu doodleuk concludeert dat het jongetje nog leeft en dat het allemaal komedie was. En dat de vader van dat jongetje, Jalal al-Durra, ook helemaal niet gewond was geraakt. Hoewel daar een jaar geleden al door een Israelische arts, dr Rafi Walden, directeur van het Sheba ziekenhuis in Tel Aviv,  en nota bene de schoonzoon van president Shimon Peres, het volgende over was gezegd:      

The facts are completely different. After the incident in 2000, Jamal al-Dura was treated in Gaza, and transported the next day to Amman's King Hussein Hospital. His entire medical file has been relayed to me; it is 50 pages in length, and features pictures of the wounds and x-rays.
Dr. David claimed it was indisputable that the wounds were identical to ones treated eight years previously. The fact is that the medical documentation compiled in Amman shows completely different wounds: there is a gunshot wound in the right wrist, a shattered forearm bone, multiple fragment wounds in a palm, gunshot wounds in the right thigh, a fractured pelvis, an exit wound in the buttocks, a tear in the main nerve of the right thigh, tears in the main groin arteries and veins, and two gunshot wounds in the left lower leg.
Diagnoses in this file also provide detailed documentation of the 1992 wounds, including a paralyzed nerve in the right hand which was, in fact, treated by Dr. David. Photographs, x-rays, surgery reports, expert consultation reports and the rest of the data compiled in this medical file corroborate the diagnoses. I regretfully state that the statements made by my colleague, formulated as though "there isn't a shadow of doubt," are not well founded.

  Maar zo'n Israelische onderzoekscommissie kan zich permitteren volledig aan deze ingezonden brief in Haaretz voorbij te gaan, in de wetenschap dat een leger mensen ze toch wel zal geloven omdat in hun hoofd nu eenmaal dat vastgeroeste idee zit dat Israeli's te vertrouwen zijn en Palestijnen meestal liegen.

 Maar vooruit, op naar een ander voorbeeld van hoe de zaken liggen, ik bedoel hoe het steeds meer om twee werelden gaat, waarin een hele andere werkelijkheid schijnt te bestaan. Zo heeft Israel deze woensdag drie mannen van de Palestijnse veiligheidsdienst uit hun  huizen in respectievelijk Tubas, Ramallah en Qalqiliya geplukt, omdat zij verantwoordelijk waren voor de dood van een kolonist in 2011. De drie bemanden in dat jaar een checkpoint bij Nablus, toen een groep kolonisten in drie auto's naar de in Nablus gelegen Tombe van Josef wilde om daar te bidden. In plaats van de stoppen voor het checkpoint, probeerden ze door te rijden. De veiligheidsmannen, Nawwaf Fahd Bani Audah, Salih Hamid en Wael Dawood losten daarop waarschuwingsschoten in de lucht en toen dat niet hielp schoten ze gericht. Een 24-jarige kolonist, Josef  Livnat, neefje van minister Limor Livnat (Likud), werd daarbij gedood en vier anderen raakten gewond.
Israel vroeg daarop de uitlevering van de drie mannen aan de Palestijnse Autoriteit. Maar die weigerde dat. In plaats daarvan kregen de mannen  van de Palestijnse Autoriteit zelf gevangenisstraf - naar ik aanneem omdat zij hun plicht hadden vervuld. Ze waren nu juist na een jaar detentie weer vrijgelaten. Maar waarschijnlijk komen ze nu alsnog voor een Israelische rechter.
En stel je nu eens voor dat het Israelische militairen waren geweest bij een checkpoint waar Palestijnen trachtten door te rijden. Zo'n verhaal als dit verzin je toch niet? Wie het boek van Emile Habibi heeft gelezen, begrijpt nu dat ik terecht mijn blog naar de held daaruit, Said de pessoptimist, heb genoemd.

Ach, en nu ik toch bezig ben... Bij het Jalazoun-vluchtelingenkamp niet ver van Ramallah is woensdagochtend een 13-jarige jongen met scherp in  de rug geschoten. Dat gebeurde tijdens een demonstratie. Volgens de Israeli's probeerde hij een molotov-cocktail te gooien. Dat verklaart echter niet waarom hij dan in de rug werd getroffen. Evenmin geeft dat antwoord op de vraag waarom getuigen zeggen dat hij helemaal niet aan de demonstratie deelnam, maar met zijn vriendjes lopend op weg was naar school. En ja, natuurlijk wordt dit door het leger onderzocht. Vervelend alleen dat er nog steeds een hele grote groep mensen is die er volstrekt niet mee zit - sterker: niet tot zich laat doordringen -  dat de uitslag van dit soort onderzoeken altijd hetzelfde resultaat oplevert. Namelijk dat de soldaten terecht het vuur openden.

Israel sloopt: vier huizen in O-Jeruzalem, en 15 in een 'niet-erkend' Bedoeïenendorpje

Israel heeft dinsdag vier huizen in Oost-Jeruzalem gesloopt, omdat ze zonder vergunning waren gebouwd. Het ging om twee huizen in  Jabal al-Mukabbir en twee andere in At Tur. Het huis op de foto, in Jabal al-Mukabbir, was eigendom van de familie al-Qaq, die het 13 jaar geleden bouwde. Er werd een slooporder voor uitgevaardigd in 2002. De familie wendde die toen af met een rechtszaak, die ermee eindigde dat een boete moest worden betaald van 80,000 shekel ($21,800). Daarna heeft de familie tevergeefs geprobeerd een vergunning te krijgen.
De andere woning was eigendom van de familie Abu al-Dabaat. Er woonden daar vier families in vier appartementen. Volgens een van de eigenaars, Raed Abu al-Dabaat, was het in 1973 gebouwd op land dat al sinds 1930 in het bezit van zijn vader was. Ook in dit geval werd -  in 2007 - na een rechtszaak de slooporder afgewend en een boete uitgedeeld. Die bedroeg in dat geval 160,000 shekel ($44,000).
Drieëndertig procent van alle huizen in Oost-Jeruzalem, met in totaal ruim 90.000 bewoners, heeft geen vergunning volgens cijfers van de VN. Aanvragen voor bouwvergunningen van Palestijnen worden in 95% van de gevallen geweigerd. Sinds 1967 heeft Israel al zo'n 2000 huizen in Oost-Jeruzalem, gesloopt. 
 
 Foto's  Tali Mayer/Activestills.org

 Bedoeïenen
 Al eerder, op 16 mei, werden in het Bedoeïenendorpje Atir in  de Negev, 15 gebouwen omver gehaald. In de Negev bestaat een groot aantal dorpen dat door Israel niet is erkend, ook al bestaan die dorpen veelal al langer dan de staat Israel. De Israelische regering nam onlangs een plan aan om die dorpen met de grond gelijk te maken en de bewoners - en dan praten we over tienduizenden mensen -  te concentreren in een aantal stedelijke agglomeraties. Oren Ziv van Activestills.org maakte foto's van de vernielingen die Israel in Atir aanrichtte. De inwoners hebben intussen tenten opgezet in afwachting van de herbouw van hun dorpje.
 

O jee, Yair Lapid blijkt toch niet zo´n duif te zijn als sommigen dachten

Lapid

Toen de nieuwe Israelische regering in maart eindelijk rondkwam, waren er mensen die aangaven te verwachten dat deze regering-Netanuyahu gematigder zou zijn dan de vorige, omdat met name de partij ´Yesh Atid´ van Yair Lapid er als tweede in grootte partij (19 zetels) haar opwachting in maakte. Lapid zou een middenkoers voorstaan en geen havik zijn.  Lees bijvoorbeeld wat het CIDI, onze Haagse Israel-lobby toen schreef:

Het nieuwe kabinet herbergt meer gematigden dan de vorige regering-Netanyahu. De nieuwe minister van Financiën is de gematigde oud- journalist en televisiepresentator Yair Lapid van de centristische Yesh Atid-partij, de op een na grootste van Israel. Ook Tzipi Livni, die als minister van Buitenlandse Zaken bekend stond als een voorstander van vredesonderhandelingen, komt terug - nu als minister van Justitie. 1)

Welnu, diegenen die een gematigde aanpak, of zelfs een ´vredesaanpak´, verwachtten van Lapid, doen er goed aan het interview te lezen dat de New York Times met hem had en dat op 19 mei in die krant werd gepubliceerd. Daarin kunnen zij lezen dat Lapid gewoon net zo´n havik is als de rest van deze regering. Dat is iets wat ze trouwens al vanaf het begin hadden kunnen weten. Want wat kun je anders verwachten van een man die zijn verkiezingscampagne begon in de nederzetting Ariël, en tijdens die campagne zei dat ´de nederzettingen niet het probleem zijn´ en dat Jeruzalem nooit meer zal worden gedeeld.
In het interview zei Lapid onder andere:   

... that Israel should not change its policy on Israeli settlements in the West Bank in order to revive the stalemated peace process, and that Jerusalem should not serve as the capital of a future Palestinian state — an essential part of Palestinian plans.
(.....)
He said he had found Mr. Netanyahu “more willing” and “more prepared than people tend to think” to make peace with the Palestinians. Indeed, there was little daylight between the two men’s positions. Mr. Lapid said he would not stop the so-called “natural expansion” of settlements in the West Bank, nor curtail the financial incentives offered Israelis to move there. He said the large swaths of land known as East Jerusalem that Israel captured from Jordan in the 1967 war and later annexed must stay Israeli because “we didn’t come here for nothing.”
 “Jerusalem is not a place, Jerusalem is an idea,” he said. “Jerusalem is the capital of the Israeli state.”
Kort gezegd, de ´gematigde´ Lapid zegt dus dat hij geen ander politiek wil met betrekking tot de nederzettingen, geen einde wil maken aan de ´natuurlijke uitbreiding´ ervan en (ondanks Israels heftige begrotingstekorten) niet wil stoppen met de politiek van het verlenen van subsidies aan diegenen die zich daar willen vestigen. Ook wil hij niets veranderen aan het feit dat Israel grote lappen grond van de Westoever aan Oost-Jeruzalem heeft toegevoegd en het geheel in 1967 heeft geannexeerd, noch wil hij dat Oost-Jeruzalem ooit de hoofdstad wordt van een Palestijnse staat. Hij is niet bereid concessies te doen voor een akkoord (hij zei ook niet te geloven dat er een partner voor vrede is aan de andere kant). En hij zegt voor het onmiddellijk uitroepen van een Palestijnse staat te zijn in gebieden waar geen Joden wonen, om dan pas na een paar jaar de uiteindelijke grenzen te bepalen. Dat is een voorstel wat de Palestijnen al meermalen hebben afgewezen, omdat ze vrezen dat die tijdelijke grenzen dan binnen de kortste keren door Israel tot definitieve grenzen zullen worden ge bombardeerd.
Maar misschien het meest onthullend is wel het feit dat Lapid zegt dat er zo goed als geen verschil is tussen de visie van Netanyahu en die van hem, wat de politiek ten opzichte van de Palestijnen betreft. Daarmee mogen we aannemen dat Israel bij de verkiezingen van januari de Likud weliswaar op verlies heeft gezet, maar tegelijkertijd met Lapid een soort kloon ervan heeft binnengehaald. Waarvan akte.
  
Outposts
En intussen heeft die Israelische regering, die volgens het Cidi dus gematigder zou uitpakken, afgelopen week nog eens haar vredeswil laten blijken. In en brief aan het Israelische Hooggerechtshof liet zij weten dat vier zogenaamde ´illegale´nederzettingen´ die op de nominatie stonden om te worden afgebroken, zullen worden gelegaliseerd. (´Illegaal´ wil in dit verband zeggen dat de nederzettingen ook door de Israelische regering als onwettig werden bestempeld, dit in tegenstelling tot andere nederzettingen die dat volgens het internationale recht ook wel zijn, maar die dus door de Israelische regering wel als rechtmatig zijn aangemerkt). De vier nu te ´echten´ outposts zijn Givat Assaf, gelegen bij Beit El; Mitzpeh Lachish in de zuidelijke heuvels van Hebron, Ma’aleh Rehavam bij Gush Etzion; en Givat Haroeh, bij de nederzetting Eli.

De 'outpost' Givat Assaf (Foto Peace Now) 

De beslissing om de vier nederzettingen te legaliseren kwam aan de vooravond van een nieuw bezoek van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry, die bezig is aan een poging om het ´vredesproces´ tussen Israel en de Palestijnen te reanimeren. Kerry wordt donderdag in Israel verwacht. Naar verluidt was de Amerikaanse minister niet blij met het nieuws van de voorgenomen legalisatie van de vier ´buitenposten´. Hij nam volgens de Israelische kranten de ongewone stap om de Israelische ambassadeur in Washington, Michael Oren, op te bellen en te vragen de legalisatie niet door te laten of in ieder geval wat uit te stellen, omdat de start van besprekingen er niet bepaald makkelijker door wordt. 

1) Het Cidi heeft het betreffende stuk inmiddels van haar site gehaald, zodat ik er helaas niet naar kan verwijzen. In het artikel voorspelde het Cidi dat de nieuwe regering-Netanyahu onder meer door de aanwezigheid van Lapid gematigder zou zijn dan haar voorganger. Daarbij zag het Cidi blijkbaar over het hoofd dat de sleutelposten in deze regering naar uitgesproken haviken waren gegaan, nog afgezien van het feit dat ook toen al zichtbaar was dat Lapid helemaal niet zo´n duif was.

Israelische hasbara, Netanyahu voorop, is de weg kwijt met nieuw rapport over zaak al-Durra

Jongens passeren graffiti in Gaza van de scene waarbij vader en zoon al-Durra onder vuur liggen. (Foto Reuters).

Ik houd er niet zo van grote woorden te gebruiken, maar Israels jongste hasbara-daad laat duidelijk zien hoe Israels topfiguren langzamerhand in een parallelle werkelijkheid zijn komen te leven. Anders gezegd hoe ze daar werkelijk van gekkigheid niet meer weten wat ze doen. Alle Israelische kranten berichtten gisteren dat een onderzoekscommissie tot de conclusie is gekomen dat het verhaal van het jongetje Mohammed Al-Durra, die 13 jaar geleden omkwam toen hij met zijn vader in kruisvuur belandde tussen Israelische militairen en Palestijnen bij de toenmalige nederzetting Netzarim in Gaza, ´gefaked´ is. 
De scene werd destijds gefilmd door een (Palestijnse) cameraman' van de Franse tv-zender France 2 en ging de hele wereld rond. Het werd een soort icoon van Palestijns lijden en daarom zijn - nadat het Israelische leger aanvankelijk de verantwoordelijkheid voor de dood van Mohammed had toegegeven - hasbara-types en Israel zelf nu al 13 jaar bezig om te vertellen dat a) Mohammed niet door Israelische kogels werd getroffen maar door Palestijnse,  b) Mohammed helemaal niet werd getroffen door kogels maar nog leeft, en  c) dat Palestijnse cameralieden uiteraard altijd liegen dus deze beelden ook gefaked zijn, en d) de (Israelische reservist) Chales Enderlin die correspondent in Israel is van France 2, zich op schandalige wijze op sleeptouw heeft laten nemen.
Ik ben intussen kots-misselijk van de voltrekt absurde manier waarop hier ballistische studies op zijn losgelaten, rechtszaken in Frankrijk over zijn (en zelf nog steeds worden) gevoerd en een hasbara-professor in de VS, Richard Landes genaamd, een totale idioot, ook de term ´Pallywood´ bedacht om het volgens hem structurele liegen van Palestijnse cameralieden en fotografen aan de orde te stellen. 
Enfin, ditmaal gaat het dus om een officiële Israelische commissie, ingesteld door Netanyahu zelf en geleid door achtereenvolgens de ministers Ya´alon en Steinitz. En in hun rapport wordt nu de versie aangehouden dat Mohammed niet dood is, of in  ieder geval niet dood was toen het schieten ophield (hij bewoog op de beelden namelijk namelijk nog zijn hand. Alsof dat niet zou kunnen als je stervende bent).
Ik ga verder niet in op deze misselijk makende kletskoek. Op mijn blog schreef ik hier al een jaar geleden waarom Steinitz, Ya´alon en Netanyahu maar wat roepen, waarom zij uitspraken van een Frans Hof niet goed hebben geïnterpreteerd en waarom verhalen dat de vader van Mohammed Jalal, zou hebben gelogen over de verwondingen die hij zelf opliep totale bullshit zijn. Het kan allemaal hier worden gelezen. 
 Rest me twee dingen op te merken: 1) de vader van Mohammed al-Dura, Jalal. heeft de enig juiste reactie gegeven op het rapport: hij is bereid zijn zoon te laten opgraven en DNA- en andere tests te laten uitvoeren als Israel bereid is een internationale onderzoekscommissie in te stellen. Dat zal dus nooit gebeuren, dat gaat Israel dus niet doen. 2) De andere voor de hand liggende opmerking is, dat het in wezen niet zo relevant is Israel in de Al-Durra zaak vrij te pleiten, omdat er in jaren van conflict duizenden Mohammed al-Durra´s zijn gedood. Maar dat laten Netanyahu en zijn entourage buiten beschouwing. Zij geloven in hun  eigen hasbara-sprookjeswereld. En dat is zorgwekkend.

Dienstplicht voor orthodoxen, biddende vrouwen en asociale begroting stenen des aanstoots in Israel

De afgelopen weken werd er in Israel nogal wat gedemonstreerd. En dan heb ik het voor een keer niet over demonstraties van Palestijnen, tegen de 'Muur' of ter herdenking van de Nakba, maar over - zeg maar - intern Israëlische kwesties. Ik volg het 'binnenlandse' Israëlische nieuws meestal niet zo op de voet, maar het is misschien toch de moeite waar het een keer op een rijtje te zetten.
Op 16 mei demonstreerden zo'n 30.000 ultra-orthodoxe mensen (uitsluitend mannen) op 16 mei tegen het voornemen van de Israëlische regering (en dan met name van de nieuwkomers Yair Lapid van Yesh Atid en en Naftali Bennet van Babysit Yehudi ) om ook ultra-orrthodoxe mannen  te gaan oproepen om in het leger te dienen teneinde de 'verplichtingen eerlijker te verdelen'. De ultra-orthodoxen zijn die sinds het bestaan van Israel altijd vrijgesteld van dienst, en volgens hun rabbijnen en politieke partijen komt het regeringsvoornemen neer op 'een religieuze oorlog tegen de gelovigen'. Er waren wat gewonden bij botsingen met de politie en er werd een aantal arrestaties verricht. 

Een kleine week eerder -  op 10 mei - was er een demonstratieve gebedsdienst van de 'Women of the Wall' (nee, niet de Wall op de Westoever, maar de 'Westelijke Muur' in Jeruzalem waar veel Joden plegen samen te komen om te bidden). De 'Women of the Wall' zijn al een tijdje bezig om dezelfde voorrechten op te eisen als mannen bij dit bidden, namelijk het dragen van gebedsmantels (tallitot) of zelfs gebedsriemen (tefilin, zoals te zien bij de vrouw links op de foto hierboven) en niet te vergeten om - net als mannen - te mogen laajenen (te lezen uit de Thora). Dat is zeer tegen het zere been van de orthodoxie, die er traditioneel van uitgaat dat alleen mannen een functie mogen vervullen en meetellen bij het verrichten van gebedsdiensten. Vrouwen kunnen in deze visie alleen individueel bidden en kunnen geen ceremoniële handelingen verrichten.
De orthodoxie had oproepen gedaan om een massale tegendemonstratie te houden, onder meer van orthodoxe meisjes en vrouwen. Er wordt door de Israëlische regering gewerkt aan een oplossing van deze heikele kwestie en in afwachting daarvan hadden de Women of the Wall toestemming voor hun dienst. De politie in Jeruzalem die vroeger vaak de 'Women of the Wall' heeft opgebracht, had dan ook voor deze keer de opdracht de tegendemonstratie in bedwang te houden (foto hieronder).
Ik moet zeggen dat het een interessante doorbraak is dat vrouwen nu afdwingen dat zij dezelfde ceremoniële diensten mogen houden als mannen. Vrouwenemancipatie op joods-religieus gebied. Het is volgens mij hoog tijd dat op dat gebied wat stappen worden gezet.  
 

Een derde reeks demonstraties vonden plaats op 11 mei. Tienduizenden gingen in plaatsen als Tel Aviv, Jeruzalem, Haifa, Modiin, Rishon Lezion en Ashdod de straat op om te protesteren tegen de begrotingsplannen van minister van Financiën Yair Lapid (Yesh Atid). De kritiek is dat Lapids plannen de rijken rijker maakt en vooral de middenklassen en de armen veel armer.  Zo wordt de BTW verhoogd en gaan de bedragen voor onderwijs, sociale bijstand en kindertoeslag omlaag. De laatste maatregel zal het aantal families dat onder de armoedegrens leeft met een 40.000-tal doen toenemen, volgens de directeur van het Nationale Verzekeringsinstituut. Veel mensen denken dat Lapids triomfantelijke entree in de Knesset (hij won met zijn nieuwe partij in één klap19 zetels) wat minder triomfantelijke geweest zou zijn als van te voren duidelijk was geweest wat hij met het budget zou gaan doen.

 
Op de onderste foto de stoet demonstranten in Tel Aviv. De demonstranten hebben zonder meer een punt, want een rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) dat de afgelopen week verscheen geeft aan dat Israel van de ontwikkelde landen bovenaan staat wat betreft het aantal armen. Eén op de vijf Israeli's (21%) leeft nu in armoede volgens het OESO-rapport. In 1995 was dat getal nog 13,8% 
Een ander cijfer geeft aan dat Israel op de vijfde plaats staat voor wat betreft het verschil in inkomens  van rijk en arm. Het volgt daarmee op Chili, Mexico, Turkije en de VS. Deze uitkomst is deels te wijten aan de wereldwijde economische crisis die de armsten het hardst treft, maar natuurlijk ook aan het beleid van opeenvolgende Likud-regeringen die en neo-liberale koers volgen.
 Overigens geven interne Israëlische rapporten aan dat de armste categorieën de ultra-orthodoxen en de Israëlische Palestijnen zijn. In Jeruzalem is de situatie nog dramatischer ten opzichte van de Palestijnen, 82% van de kinderen en 77% van de gezinnen leeft daar onder de armoedegrens, terwijl dat voor Joodse gezinnen 25% is. 

Herdenking 65 jaar Nakba II

Op het spandoek staat: 'De terugkeer naar onze huizen is een heilig recht, het is niet vatbaar voor verjaring' (Foto Ma'an).

Vandaag 15 mei was het dus echt 65 jaar geleden dat de staat Israel werd gesticht. Voor de Palestijnen de Yom al-nakba, Dag van de catastrofe, waarop elk jaar de verdrijving van 750.000 mensen wordt herdacht. Tienduizenden namen deel aan optochten op de Westoever, in Gaza en in Libanon. Op de Westoever loeiden de sirenes woensdagmorgen en waren er optochten in Nablus, Hebron en Jeruzalem, terwijl op sommige plaatsen zoals in Bethlehem al een dag eerder herdenkingen waren gehouden.
Op veel plaatsen waren botsingen. In Hebron werd een molotov-cocktail gegooid naar een militaire jeep, die daarna omsloeg en uitbrandde. Vier soldaten raakten gewond. In Jeruzalem raakten drie agenten gewond nadat ze een vreedzame menigte hadden bestormd bij de Damascus-poort. Er was een onbekend aantal gewonden onder de Palestijnen en er werden veel arrestaties verricht.
Bij de Ofer-gevangenis viel een 15-tal gewonden on de Palestijnen nadat ze met rubber-kogels en traangas waren bestookt. In Qalandiyya vielen eveneens flink wat gewonden en in het christelijke dorp Al-Khadr waren het er minimaal 17.
 Optocht in Naqoura (Libanon) op 14 mei. 'Het volk wil terug naar Palestina' staat er op het doek. (Foto Al-Akhbar, Beirut) .

Nakba optocht naar het E1 gebied tussen Jeruzalem en de nederzetting Ma'aleh Adumim. de man op de voorgrond draagt een grote namaak-sleutel, symbool voor het feit dat veel Palestijnen die tijdens de Nakba gedongen werden hun huizen te verlaten, nog steeds de sleutel ervan bewaren. Israel wil in het E1 gebied gaan bouwen. De Westoever zal daarmee effectief in tweeën worden gedeeld. De Palestijnen richtten hier in januari een eigen 'nederzetting' op, maar die werd snel afgebroken. (Foto Anne Paq/Activestills.org)
 
Politieman schopt Palestijnse vrouw. Dit gebeurde bij de Damascus poort in Jeruzalem, waar de politie een vreedzame betoging uit elkaar sloeg.  Er viel een onbekend aantal gewonden, onder wie drie politiemannen. Foto Ryan Rodrick Beiler/Activestills.org
 
In Jeruzalem werden ook tientallen arrestaties verricht (Foto Ma'an). Bethlehem, avondlijke tocht op 14 mei. (Foto Ryan Rodrick Beiler/Activestills.org)

Justitie laat het erbij zitten: Nederlandse bouwer aan de Muur in bezet gebied wordt niet vervolgd

Kraanverhuurder Riwal wordt niet vervolgd voor betrokkenheid bij de bouw van de Israëlische 'Afscheidingsmuur' op de Westelijke Jordaanoever,  zo heeft het Nederlandse openbaar ministerie bekend gemaakt. Volgens het OM staat vast dat het bedrijf uit Dordrecht dat in Israel en diverse andere landen optreedt onder de naam Lima, hoogwerkers en kranen heeft verhuurd voor werk in de door Israel bezette gebieden. Maar volgens justitie zou 'gecompliceerd verder onderzoek' nodig zijn om vast te stellen of dat betekent dat Riwal zich schuldig heeft gemaakt aan oorlogsmisdaden. Het openbaar ministerie besloot daarvan af te zien, mede omdat Riwal/Lima 'verreikende stappen heeft genomen om te stoppen met haar activiteiten in Israel en de bezette gebieden'.
De mensenrechtenadvocate Liesbeth Zegveld van Böhler advocaten had in 2010 een dubbele aangifte jegens het Dordse bedrijf gedaan namens de Palestijnse mensenrechtenoganisatie Al Haq. De Nationale Recherche deed in hetzelfde jaar een inval in het bedrijf, waar het onder meer delen van de  boekhouding meenam. Volgens de aangifte van advocaat Zegveld had het bedrijf zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdrijven en misdaden tegen de menselijkheid.  Het Internationaal Gerechtshof in Den Haag legde in 2004 in een uitspraak vast dat de bouw van de 'Muur' die Israël in Palestijns gebied bouwt in strijd is met het internationaal recht. Ook sprak het Hof toen uit dat de nederzettingen in bezet gebied illegaal zijn. De uitspraak van het Internationaal Gerechtshof was bekend en daarmee heeft het bedrijf zich schuldig gemaakt aan strafbare feiten, aldus Zegveld.

Shawan Zabarin, de algemeen directeur van al-Haq, liet weten teleurgesteld te zijn over de beslissing van het Nederlandse OM.“Het illegale bouwen aan de Muur en in de nederzetting Ariël West door Riwal heeft bijgedragen aan de versplintering van Palestijnse gemeenschappen en het verlies van land en olijfboomgaarden in privé bezit waar Palestijnen ter plekke voor hun inkomen afhankelijk van waren,” zei hij. “De beslissing (van het Nederlandse OM) draagt niet bij aan (de mogelijkheid van) compensatie voor deze slachtoffers.” Advocate Zegveld was eveneens teleurgesteld. Volgens Nu.nl kon zij nog niet zeggen of ze zich bij het besluit van het OM zal neerleggen.

De Muur bij Bethlehem en al-Khadr.

Ikzelf vind het besluit van het OM onbegrijpelijk. Al Haq meldt op haar site dat de organisatie veel tijd in onderzoek heeft gestoken en dat er nog al wat bewijs is verzameld waaruit blijkt dat het ging om het herhaald deelnemen vaan bouwactiviteiten aan de Muur. Het begon ermee dat een Nederlandse televisieploeg in 2006 (de NCRV?), een mobiele kraan van Riwal spotte die aan aan de Muur werkte bij het dorp Hizma.  Een jaar later, in de zomer van 2007, waren apparaten van Riwal aan het werk aan de Muur bij bij het dorp Al-Khadr, bij Bethlehem. In 2009, werden mobiele kranen van Riwal waargenomen die fabrieken aan het bouwen waren in de industriële zone van de nederzetting Ariel (Ariël West) bij het Palestijnse dorpje Bruqin (dat zeer veel last heeft van vervuiling door rioolwater uit deze industrie-zone, AbuP).
Ook al zal het best zo zijn dat het juridisch gezien lastig is om het bewijs tegen Lima/Riwal rond te krijgen, toch het lijkt het erop dat justitie weer een kans laat lopen om een principiële zaak tot een goed einde te brengen. Nederland is er niet zo goed in om mensenrechtenschendingen waarbij Nederlanders betrokken zijn aan te pakken.Weliswaar staat in de grondwet (artikel 90) dat Nederland helpt de internationale rechtsorde te bevorderen, maar als we daarin falen of ons zelfs schuldig maken aan grove schendingen van die rechtsorde (de politionele acties in Indonesië, of Srebrenica om slechts twee voorbeelden te noemen) dan ligt juridische actie waarbij de hand in eigen boezem gaat niet erg voor de hand. Ik vind ook het argument van het OM dat actie niet meer nodig is, omdat Riwal intussen stappen heeft genomen om haar activiteiten in Israel en de bezette gebieden te stoppen, te zwak voor woorden. Alsof het OM ook een dief laat lopen als hij belooft het nooit meer te zullen doen. 1) Eén pikante bijzonderheid nog: Mede-eigenaar van Riwal is de Israeliër Doron Livnat. Hij is voor 50% eigenaar van Lima Holding bv. Ten tijde van het bouwen aan de muur en in Ariël zat hij in het bestuur van onze vaderlandse Israel-lobby, het CIDI.
1) Uitzonderingen waarin het OM wel vervolgde zijn de zaak tegen de Nederlander Frans van Anraat, die componenten voor gifgas leverde aan Saddam Hussein van Irak. Na aanvankelijke pogingen van de VS hem te berechten, werd vA. in 2005 in Nederland vervolgd en kreeg hij 17 jaar. Een ander voorbeeld was de Nederlander Guus Kouwenhoven die volgens diverse buitenlandse bronnen wapens leverde aan Charles Taylor van Liberia. Ook die  zaak leidde tot een veroordeling, maar er volgde een vrijspraak in hoger beroep, omdat volgens het gerechtshof het bewijsmateriaal flinterdun was.   

Herdenking 65 jaar Nakba

Palestijnse zowel als Joodse studenten van de universiteit van Tel Aviv hebben op 13 mei, tegen de wil van de de universiteit, voor het gebouw een herdenking gehouden van de Nakba - de catastrofe van de verdrijving van de Palestijnen - die 65 jaar gelden op 15 mei 1948 werd bekroond met het uitroepen van de Staat Israel. De foto werd genomen op het moment dat een minuut stilte werd gehouden. Op de achtergrond is nog net een beetje zichtbaar dat ook een tegendemonstratie werd gehouden door nationalistische jongeren met veel Israelische vlaggen en Davidsterren. Foto Oren Ziv/Activestills.org.
 
In het dorp Husan en in het Deheishe vluchtelingenkamp - allebei in de buurt van  Betlehem op de Westoever - werden maandag herdenkingsoptochten gehouden. De deelnemers werden in beide gevallen tegengehouden door het leger en de grenspolitie, zoals hier te zien is op de foto uit Husan. Foto Ryan Rodrick Beiler/Activestills.org.

Auto's verbrand en moskee beklad in Noord-Israel

Onbekenden hebben maandagnacht drie auto's in brand gestoken en graffiti achtergelaten op eeen  moskee in het plaatsje Umm al-Qutuf in de Wadi Ara, ten zuiden van Haifa in Israel. Op de moskee stond 'prijskaart' geschreven en 'Eviatar', ongetwijfeld een verwijzing naar de kolonist Eviatar Borovsky uit de nederzetting Yitzhar, die twee weken geleden werd doodgestoken bij een bushalte op de Westoever. Kolonisten hadden eerder vlak bij de plek van de moord een nieuwe 'outpost' opgericht, maar die is intussen op last van de militaire commandant van de Westoever weer afgebroken.
Op dezelfde dag dat in  Umm al-Qutuf vernielingen werden aangericht, werd ook racistische graffiti aangetroffen op een andere plek, namelijk in Safed, op een huis waar twee Arabische studentes wonen als onderhuursters.  Daar stond onder meer 'Arabieren eruit'  en 'hoeren'.

Een 'Newseum' dat die naam dus niet verdient

Mahmoud al-Koumi (l) en Hussam Salama

De twee 'terroristen'van Al-Aqsa tv van Hamas die in november door Israel werden vermoord.  

Ik had nog nooit van het Newseum gehoord. Het schijnt een soort museum te zijn in Washington DC, waar journalisten die bij de uitoefening van hun functie zijn 'gesneuveld' worden geëerd met een een foto en een korte beschrijving van wie ze waren en hoe ze aan hun einde kwamen. Een mooi initiatief natuurlijk, zo blijft de vergetelheid hen bespaard.

De auto waarin Koumi en Salama zaten.

Het Newseum had in zijn collectie ook Mahmoud al-Koumi en Hussam Salama opgenomen, twee journalisten van Al-Aqsa tv in Gaza die tijdens de laatste grote aanval van Israel op Gaza, Cast Lead, werden gedood met een raket op hun auto die duidelijk was gemarkeerd met het opschrift "press'' op het dak. Ze werden overigens gedood tijdens een reeks Israelische aanvallen op persbureaus en tv-ploegen, waarbij kantoren werden beschadigd en een Libanese journalist beide benen kwijtraakte.
Maar het Newseum had de twee Aqsa-journalisten nog niet aan hun collectie toegevoegd, of er kwamen hevige protesten van de Israel-claque. Die betoogde dat de twee nooit journalist geweest konden zijn,  maar terroristen waren. Al-Aqsa-tv was immers van Hamas. En dat zegt natuurlijk genoeg.
Nog een dag of wat hield het Newseum dapper stand, maar vandaag is het dan toch door de bocht gegaan en bezweken voor de druk. In een verklaring zegt het Newseum:
Serious questions have been raised as to whether two of the individuals included on our initial list of journalists who died covering the news this past year were truly journalists or whether they were engaged in terrorist activities.
We take the concerns raised about these two men seriously and have decided to re-evaluate their inclusion as journalists on our memorial wall pending further investigation.
Ik heb zelden zo'n laffe verklaring gelezen. ' Ernstige twijfel gerezen ... of ze wel echt journalisten waren .. of niet toch bezig waren met terroristische activiteiten.'  Alsof  al-Aqsa tv eigenlijk een rakettenfabriek zou zijn. . En alsof al-Koumi en Salama hun werk om de gevolgen van Israel bombardementen te verslaan, eigenlijk alleen maar als dekmantel gebruikten om hun als camera gecamoufleerde lanceerder in te zetten.
Een eerste principe van persvrijheid is dat iedereen die werkt in de branche zijn/haar werk ongehinderd hoort te kunnen doen, ongeacht zijn/haar politieke kleur of de kleur van de organisatie die hem/haar in dienst heeft. Israel heeft dat principe met voeten getreden door Al-Koumi en Salama, jonge mannen van net 30, burgers bovendien, zonder enige reden te vermoorden. Het feit dat het Newseum is bezweken voor de morele chantage van lieden die vinden dat Israel overal wel het etiket 'terrorist' op mag plakken om vervolgens als een cowboy uit het Wilde Westen het vuur te kunnen openen, is een schande die eigenlijk het hele initiatief om omgekomen journalisten te eren, naar beneden haalt. En wat Al-Koumi en Salama betreft: als ze daar niet worden geëerd, dan toch maar hier, op de site van Abu Pessoptimist.

Weg met de hyprocrisie van de zogenaamd 'goede' Israeli's, Hawking verdient ons respect

Tijd om even stil te staan bij de reacties op Stephen Hawking, de beroemde verlamde natuurkundige, die bij nader inzien besloot  niet aanwezig te willen zijn bij het verjaardagsfeestje van Israel's president Shimon Peres en de 'President's Conference' te boycotten. De reacties op dit besluit halen werkelijk de allerlaagste sentimenten boven bij de Israel-claque (ook wel 'hasbaristen'genoemd naar het Hebreeuwse woord hasbara -voorlichting, dat  langzamerhand is komen te staan voor pro-Israel-leugens).
 Columnist Bradley Burston van de Israelische krant Haaretz haalt wat an de smerige opmerkingen aan, zoals suggesties dat Hawking op een cruise kan worden gestuurd (een referentie aan de Achille Lauro-affaire in de jaren '80, voor wie zich dat nog kan herinneren) zodat hij met zijn rolstoel van het dek in zee kan worden geduwd. (Anderen hadden al iets geroepen over een berg en de handrem los maken).
Burston citeert niet de opmerking die op Twitter voorbijkwam, dat Hawking niet eens zijn eigen gat kan afvegen, maar haalt wel weer het specifieke voorbeeld aan van Nitsana Darshan-Leitner, een advocate van de ultrarechtse, zich 'Mensenrechtengroep noemende' organisatie Shurat haDin. Darshan Leitner heeft het erover  dat Hawking alleen kan communiceren via een spraakcomputer en en schrijft:

 "His whole computer-based communication system runs on a chip designed by Israel’s Intel team. I suggest that if he truly wants to pull out of Israel he should also pull out his Intel Core i7 from his tablet.”

Burston plakt er nog wat algemene opmerkingen achteraan over de ongelofelijke laag bij de grondse manier waarop de hasbaristen zich de laatste tijd weren en roept - moralist als hij blijkbaar is - dat het nu uit moet zijn. (Hij geeft nog een voorbeeld door een zekere Lori Lowenthal Marcus aan te halen, verslaggeefster van een groot Joods weekblad in New York, the Jewish Press. Daarin worden zelfs klassieke antisemitische stereotypen gebruikt om de acteur Dustin Hoffman zwart te maken, omdat hij de euvele moed heeft gehad een prijs uit te reiken aan de makers van de Palestijnse film "Five Broken Cameras" (toevallig vanavond, zaterdagavond, te zien via de VPRO). Lowenthal Marcus schreef:

"Hoffman is someone whose Jewishness seems to have played very little role in his life other than as a trigger to anti-Semitic bullies, and the fact that his height, his nose, his nasal voice and his plucky, outsider roles are all stereotypically Jewish." )

Ik wil me verder niet met de hasbaristen bezighouden. Ik vind het trouwens juist wel prettig dat ze zichzelf zo naar beneden halen. Het geeft een beetje weer op welk denk- en beschavingsniveau die Israel-door-dik-en-dun types zich bevinden. Maar ik wil wèl iets anders signaleren: de hypocrisie namelijk van die mensen die roepen dat het natuurlijk erg is wat Israel in de bezette gebieden doet, maar dat je vooral niet moet gaan boycotten omdat je dan 'de dialoog uit de weg gaat'.
Een goed voorbeeld staat vandaag in hetzelfde nummer van Haaretz in de vorm van een open brief aan Hawking van een andere columnist van de krant, Carlo Strenger. Hij schrijft dat ook hijzelf erg tegen de nederzettingenpolitiek is die hij 'moreel onverdedigbaar, stompzinnig uit politiek oogpunt en strategisch onverstandig', noemt. Maar dan komt hij met zijn tegenargumenten. Het is het aloude 'wat-Israel-doet-is-fout-maar-de-anderen-zijn-nog-veel-fouter-argument:

Yes, I think that Israel is guilty of human right violations in the West Bank. But these violations are negligible compared to those perpetrated by any number of states ranging from  Iran through Russia to China, to mention only a small number of examples. Iran hangs hundreds of homosexuals every year; China has been occupying Tibet for decades, and you know of the terrible destruction Russia has inflicted in Chechnya. I have not heard from you or your colleagues who support an academic boycott against Israel that they boycott any of these countries.
But let me go one step further: Israel is accused of detaining Palestinians without trial for years. So is the USA, which, as you very well know, to this day has not closed Guantanamo Bay.      

Ik vind dit een goed-voorbeeld van een veelgehoord non-argument: Als Jantje uit de suikerpot snoept, mag Pietje het dan ook? Als uw buurman de bank berooft,  is het dan niet erg als u door rood rijdt en een kind overrijdt?
Maar Strenger komt met nog zo'n voorbeeld dat je stereotiep uit de mond van de verlichte liberale Israeli's kan vernemen als reden waarom het boycotten van Israel verkeerd is:   

Professor Hawking: how can you and your colleagues who argue for an academic boycott of Israel justify your double standard by singling out Israel? You are simply denying that Israel has been under existential threat for most of its existence. To this day Hamas, one of the two major parties in Palestine, calls for Israel’s destruction, and its charter employs the vilest anti-Semitic language. To this day hardly a week goes by in which Iran and its proxy Hezbollah do not threaten to obliterate Israel, even though they have no direct conflict with Israel about anything.
Singling Israel out for academic boycott is, I believe, a case of profound hypocrisy. It is a way to ventilate outrage about the world’s injustices where the cost is low. I’m still waiting for the British academic who says he won’t cooperate with American institutions as long as Guantanamo is open, or as long as the U.S. continues targeted assassinations.

Opnieuw: een volstrekt waardeloos argument. Om te beginnen is er heel wat discussie mogelijk over die 'existentiële dreiging' waar Israel al zo lang aan zou blootstaan. Maar laten we, for the sake of argument, aanemen dat Strenger op dit punt het gelijk aan zijn kant heeft. Is het dan - vanwege die dreiging - geoorloofd om 45 jaar lang gebied van anderen te bezetten, hun grond te roven, er volop nederzettingen op te bouwen en de mensenrechten met voeten te treden?
Ik moet zeggen dat ik werkelijk goed ziek word van deze redenering, die ik hier vooral herhaal omdat je hem zo ontzettend vaak hoort uit de mond van de zogenaamde goedwillende Israeli's en Joden. Deze mantra van 'wij zijn goede Israeli's en wij zijn ook tegen de bezetting en je moet de dialoog op gang houden in dienst van de vrede' (of variaties daarop) horen we nu ook al tientallen jaren. En dat noem ik dus pas echte hypocrisie. Want wat hebben jaren van dialoog ons nu eigenlijk gebracht? Laten die goedwillende, vredelievende Joden en Israeli's nu alsjeblieft eens een keer in de spiegel kijken en de enig juiste consequentie trekken, namelijk dat er echt een einde moet komen aan die bezetting, die discriminatie en die onderdrukking van een ander volk en dat woorden niet helpen maar dat er wat moet worden gedáán. En hopelijk helpen acties als van Hawking, Elvis Costello en een groeiend aantal anderen die Israel op deze manier laten voelen dat 'het uit moet zijn' hen daarbij. Hawking verdient ons respect.

En ja, daar gingen weer 70 olijfbomen..

 Leden van de familie Amour nemen de schade op. (Foto's: Operation Dove)

Joodse kolonisten hebben vrijdagmorgen 70 olijfbomen van het dorp At-Tuwane (in de regio Hebron, ten oosten van de plaats Yatta) omgezaagd of beschadigd. De bomen waren eigendom van Khader al-Amour en Kayed al-Amour, volgens Rateb al-Jbour, de coördinator van het Volkscomité tegen de Muur en de nederzettingen in het gebied van Hebron. De kolonisten waren afkomstig uit de nederzetting Maon, vertelde hij Ma'an.

De kolonisten lieten bij wijze van handtekening onder hun werk Hebreeuwse graffiti achter. Er stond  “prijskaart”, “wederzijdse garantie” en “ziek van de dieven”.

Het Israelische leger nam naderhand de schade op en de  politie bevestigde een klacht te hebben gekregen. Verder gebeurde er, zoals gewoonlijk, niets. Kolonisten kunnen dit soort dingen straffeloos doen. Er wordt nooit iemand gepakt, laat staan gestraft. Je vraagt je af wanneer andere landen - of Europa - een keer de consequenties zullen trekken uit dit soort nieuws. Maar dat kan nog wel even duren. Israel kan bij teveel mensen nog steeds geen kwaad doen. Wijlen Yasser Arafat noemde het al in de jaren '70  'the spoiled baby' van het Westen.  

De kolonisten lieten hun handtekening achter.

Verder frontnieuws van de Westoever: In het dorp Silwad, ten noordoosten van Ramallah braken vrijdag onlusten uit toen het leger de toegangsweg van het dorp afsloot en de inwoners verhinderde hun land te bereiken. Er vielen 14 gewonden als gevolg van zogenaamde rubber kogels (stalen kogels met een rubber overtrek) en nog meer als gevolg van traangas,  meldden medische kringen. Een jongen van 17, Asif Hami, 17, werd tweemaal geraakt aan het hoofd en verloor veel bloed.
In Beit Ummar, een dorp in de regio Hebron, werd vrijdag de 21-jarige Ibrahim Awad ernstig aan het hoofd gewond door een plastic kogel. De clashes begonnen hier kort na het vrijdagsgebed, zei woordvoerder Yousef Abu Maria van het plaatselijke volkscomité. Nog eens 20 anderen werden eveneens geraakt door plastic- of rubberkogels. Beit Ummar protesteert al langer tegen voortdurende wandaden die kolonisten begaan.

Bedoeïenendorp Al-Araqib in de Negev nu voor de 50ste keer gesloopt

Al-Araqib in 2009

De eerste keer dat al-Araqib werd gesloopt, in juli 2010.

Bulldozer van de ILA (Israeli Land Administration) in actie in al-Araqib in 2010.

Het Bedoeïenendorpje Al-Araqib in de Negev (Naqab) woestijn in Zuid-Israel heeft donderdag een triest record beleefd: het dorp werd voor de 50ste keer in twee jaar tijd omver gehaald door de Israelische autoriteiten. In de Negev zijn zo'n 35 dorpen en kleine stadjes (van de in totaal 46) niet door de Israelische regering erkend, ook al dateert hun bestaan van de voor de stichting van de staat Israel. Deze dorpen zijn niet aangesloten op de waterleiding of het elektriciteitsnet en hebben ook geen aansluiting op het openbaar vervoer.
Al-Araqib is één van deze dorpjes. Ongelukkigerwijs  heeft het Joods Nationaal Fonds (JNF), één van de instanties die in Israel over het beheer van land gaat, op de plek van Al-Araqib en de bijbehorende grond een bos geprojecteerd. En om daarvoor plaats te  maken moest het dorp wijken. De bewoners van Al-Araqib geven de strijd echter niet op. Zoals zij de vorige 49 keer zijn teruggekomen en - vaak met behulp van Israelische activisten - de boel weer hebben opgebouwd, zo zullen zij dat ook nu opnieuw doen, zei Aziz al-Tori, een van de landeigenaren in het dorp. 'We zullen onze huizen opnieuw opbouwen, zelfs al slopen zij ze 1000 keer,' zei hij.

Al-Araqib was niet het enige dorp dat deze week bezoek kreeg van soldaten en politie. Deze foto van voor hun eigen traangas wegvluchtende militairen (de wind joeg het de verkeerde kant op) is genomen tijdens de wekelijkse (vrijdagse) demonstratie in het dorp Al-Walaja, in de buurt van Bethlehem. Het schilderachtig dorp dreigt geheel omringd ter worden door de Muur die daar zijn voltooiing nadert.

Al-Araqib  is in zekere zin een symbool geworden voor de strijd van de Bedoeïenen in de Negev die in hun bestaan worden bedreigd. Afgelopen maandag besloot een commissie van de Israelische regering een nieuw wetsvoorstel te zullen steunen dat voorziet in het opruimen van het grootste deel van de 'niet erkende' dorpen en de gedwongen verhuizing van hun inwoners naar drie stedelijke vestigingen. In totaal gaat het om ongeveer 30.000 mensen.
Volgens advocaat Rawia Aburabia van de Vereniging voor de Burgerrechten in Israel (ACRI), betekent dit  dat de Bedoeïenen om wie het gaat hun eigendomsrechten verliezen op de grond, dat zij beroofd worden van hun middelen van bestaan (landbouw en veeteelt) en dat de sociale cohesie van de gemeenschap verloren gaat. 'Duizenden families worden zo veroordeeld tot armoede en werkeloosheid,' aldus Aburabia.

Het zijn niet alleen moslims die het moeilijk hebben in Jeruzalem...

 De afgelopen week was het orthodox Pasen. Christenen in Jeruzalem filmden hoe daarbij door Israelische politiemensen 'de orde werd gehandhaafd' om het feest in goede banen te leiden. Ik beveel dit filmpje vooral warm aan bij diegenen die het afnemen van het aantal christenen in Jeruzalem en de Palestijnse gebieden wijten aan de repressie van moslims.
Update:  Ma'an News meldt dat Israel officieel excuses heeft gemaakt aan Egypte naar aanleiding van de op deze video getoonde aanval op een Koptische priester en Egyptische diplomaten bij de Kerk van het Heilige Graf in Jeruzalem. De excuses werden gemaakt nadat het Egyptische ministerie de Israelische ambassadeur in Cairo op het matje had geroepen en om opheldering had gevraagd waarom een Koptische priester en Egyptische diplomaten waren gemolesteerd. Woordvoerder Ahmed Rushdy van het Egyptische ministerie van Buitenlandse Zaken vertelde de krant Al-Ahram, meldt Ma'an, dat de Israelische politie de Egyptische diplomaten die de paasdienst wilden bijwonen, hadden tegengehouden.
De Israelische politie liet aan de Israelische radio weten dat er niets over de gang van zaken bekend was en dat een onderzoek zal worden ingesteld.
Update II:  De leiders van alle christelijke kerken in Jeruzalem hebben zondag 12 mei in een gezamenlijke verklaring geprotesteerd tegen de manier waarop Israel op ''Heilige Zaterdag' is opgetreden tegen gelovigen en kerkelijke functionarissen bij de Kerk van het Heilig Graf. De patriarchen en kerkleiders noemden het onaanvaardbaar wat er was gebeurd en wezen ook beweringen van de hand dat de kerken zelf voor de onlusten verantwoordelijk zouden zijn geweest, zoals blijkbaar door sommigen (van Israelische kant?) was beweerd. “Dat staat lijnrecht tegenover wat er in werkelijkheid gebeurde en alle kerkleiders veroordelen de Israelische procedures en de schendingen van de rechten van de christenen’, aldus de verklaring.
De verklaring was ondertekend door Roomse Orthodoxe Kerk, de Latijnse Kerk, de Armeense Orthodoxe Kerk,  de Bewaarder van het Heilige Land, de Koptische Orthodoxe Kerk, de Syrisch Orthodoxe Kerk, de Ethiopische Kerk, de Rooms Katholieke Kerk,  de Maronitische Kerk, de Episcopale Kerk, de Lutherse Kerk, de Syrische Katholieke Kerk en de Armeense Katholieke Kerk.