Dirar Abu Sisi |
Abu Sisi's geval is tamelijk opzienbarend.
Niet alleen omdat hij destijds waarschijnlijk met medewerking van de Oekraïense autoriteiten werd ontvoerd op een tocht waarbij hij het Oekraïense staatsburgerschap wilde aanvragen (hij heeft een Oekraïense vrouw) en later in een lijkkist naar Israel werd vervoerd. Maar ook omdat dat vermoedelijk gebeurde omdat de geheime dienst dacht dat hij bekend was met de verblijfplaats van de - toen nog ontvoerde - Israelische soldaat Gilad Shalit. Toen na lange ondervragingen bleek dat hij daar niets van wist, werd er na nieuwe lange verhoren - waarbij hij volgens zijn Israelische advocaat Tal Linoy werd gemarteld - een nieuwe aanklacht opgesteld. Daarin stond dat hij zou hebben gewerkt aan een verbetering van de raketten van Hamas. Volgens de Israelische geheime dienst Shabak zou hij, toen hij destijds in de Oekraïne elektrotechniek studeerde, in het geheim ook les in rakettechniek hebben gekregen aan een militaire school in Kharkov. Naspeuringen van onder meer de blogger Richard Silverstein (en de Electronic Intifada) geven aan dat die expert daar nooit heeft lesgegeven en dat er in Kharkov ook geen militaire academie is.
Abu Sisi's vrouw, de vioollerares Veronika, met hun kinderen op een recente foto van Rami Almeghari.
Abu Sisi, tegen wie het strafproces na twee jaar nog steeds niet is begonnen, is op dit moment niet de enige hongerstaker in Israelische gevangenschap.Volgens de mensenrechtenorganisatie Addameer,
zijn ook Ayman Hamdan, Ayman Ali Tabeesh, Adel Salama Hareebat, Mohammad Tabeesh en Husam Matir. Daarnaast ook Abdel Khdeirat, wie sinds 1 juli in staking is,. Hij was als onderdeel van een gevangenenruil vrijgelaten op 18 December 2011, maar werd opnieuw gearresteerd on 15 May 2013. Met de hongerstaking protesteert hij ertegen dat hij - onder een Israelisch militair decreet - nu alsnog de rest van zijn straf moet uitzitten, te weten 4,5 jaar.
Vier andere hongerstakers, alle vier met de Jordaanse nationaliteit, Abdullah Barghouthi, Mohammad Rimawi, Hamza Othman and Munir Mar’ee, hebben hun staking op 11 augustus na 102 dagen opgegeven. Omdat er gevaar dreigde voor hun leven en omdat de actie internationaal te weinig aandacht kreeg, besloten zij er een einde aan te maken in ruil voor een verbetering van hun bezoekrecht. Alleen hun collega Ala’ Hammad staakt nog door.
2 opmerkingen:
'Naspeuringen van onder meer de blogger Richard Silverstein (en de Electronic Intifada) geven aan dat die expert daar nooit heeft lesgegeven en dat er in Kharkov ook geen militaire academie is'.
Laat me niet lachen. Academie in Kharkov was zeer bekend in SU en bestaat nog steeds. Naspeuringen van meneer Silverstein zijn, net zoals altijd, waardeloos.
Wiki:
Marshal Leonid Govorov Air Defense and Radio Engineering Academy
The “Marshal of the Soviet Union L.A. Govorov Air Defense Radio Engineering Academy” (Russian: Военная инженерная радиотехническая академия им. Маршала Советского Союза Говорова Л.А.) was first established in Moscow in 1941 as a subsidiary of the “Frunze Military Academy” and then moved to Kharkiv (Russian: “Kharkov”) in 1946. This graduate school trained commissioned officers of the Air Defense Force in radars, aerospace defense and surface-to-air missile sites, and command and control and communications facilities. Its gradutaes were granted an equivalent of the Master of Electrical or Systems Engineering degree. Also about 50 officers were annually graduating with a Kandidat Nauk degree (an equivalent of a Ph.D.). Of the total of some 300 faculty members, more than 10 per cent held the prestigious post-doctoral Doktor Nauk degree. Faculty members were highly engaged in applied research; their textbooks and research publications were known throughout the Soviet Union.
This school was re-organized into the “Kharkiv Military University” of the Ukrainian Armed Forces in 1992, soon after the collapse of the USSR. According to the Ukrainian Cabinet of Ministers’ directive #433 (10.09.2003) the Military University and the Air Force Institute combined to become the Kharkiv National University of the Ukrainian Air Force.[8]
Verrassend, Gennadi. Blijkbaar is er dus wel zo'n school. Ik heb het nagekeken. Ik had het artikel van de Electonic Initafada niet goed gelezen: het was volgens EI de Israelische krant Haaretz die had gemeld dat er geen militaire academie in Kharkov was.
Blijft over dat de vermeende docent van Abu Sisi, Konstantin Petrovich Vlasov (80) zegt wel Abu Sisis les te hebben gegeven in elektrotechniek, maar nooit aan een militaire academie te hebben lesgegeven en nog nooit een raket in het echt te hebben gezien.
Ook dat is overigens ontleend aan Haaretz ( http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/ukraine-professors-defend-palestinian-engineer-alleged-to-have-conspired-with-hamas-1.366314 ). Maar blogger Silverstein bracht hetzelfde nieuws.
Een reactie posten