Het ligt in de bedoeling die terreinen, waaronder de duizenden jaren door de dorpelingen gekoesterde terrasbouw tegen de hellingen, onderdeel te maken van een park van de gemeente Jeruzalem. Ironisch genoeg is juist deze fraaie terrasbouw de reden om er een park van te maken.
Eén van de bassins van Ein Hanya.
Tegelijkertijd zullen de bronnen van Ein Hanya, de op een na grootste in de heuvels van Judea met twee grote bassins, zo worden ingericht dat zij gebruikt kunnen worden door grote groepen Israeli's en toeristen. Nu nog worden ze door de mensen van al-Walaja deels gebruikt om hun vee te drenken en voor een ander deel als plaats waar gezwommen en gepicknicked wordt, onder meer ook door de inwoners van de nabijgelegen plaatsen Beit Jala en Bethlehem. De plek zal worden omringd door een muur. Nu al wordt er aan gebouwd. Walaja heeft overigens twee weken de tijd om bij het hooggerechtshof tegen alle plannen in beroep te gaan
De gang van zaken is en soort schoolvoorbeeld van hoe Israel zich kruipenderwijs steeds meer land toeëigent en de inwoners van dorpen als al-Walaja van hun bestaansmogelijkheden, en hun natuurlijke recreatiegronden berooft. In 2011 diende de zaak van de bouw van de ''Muur'' bij het hooggerechtshof. Al-Walaja maakte er toen bezwaar tegen dat het door de Muur geheel zou worden ingesloten, zodat ook de gebieden van het dorp onbereikbaar dreigden te worden. Het hooggerechtshof oordeelde toen in zijn wijsheid dat ''veiligheidsgronden'' de doorslag gaven. Al Walaja ligt namelijk tegenover de nederzettingen Gilo en Har Gilo, (die overigens deels zijn gebouwd op gebied dat van het dorp is afgenomen). En de 3.000 dorpelingen kregen dus ''doorgangen'' in de Muur naar hun land. Nu, zes jaar later, zijn die veiligheidsgronden veranderd in regelrechte diefstal. Maar vermoedelijk maken de mensen van al-Walaja straks in hun verweer daartegen weinig kans.
Het is niet de eerste keer dat al-Walaja grond verliest. In 1948 werd het dorp met toen 20.000 inwoners na lange strijd ingenomen door de Israelische strijdkrachten (de Hagana) en verwoest. Er is op die plek nu een Israelisch dorp, Aminadav,en een park. Veel inwoners werden (en zijn nu nog) vluchtelingen in onder meer in de kampen bij Bethlehem. Een ander deel van de bewoners bouwde, op een overgebleven deel van het oude land van al-Walaja een nieuw dorp, het huidige al-Walaja. Dat werd in 1967 gedeeltelijk door Jeruzalem geannexeerd (zie de kaart hierboven), overigens zonder dat de inwoners daarmee recht op het inwonerschap van Jeruzalem verwierven, wat vaak voor problemen zorgde. Nu verliezen ze, na door de Muur volledig te zijn ingesloten ook nog de zeggenschap over de laatste delen van hun land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten