Het gebeurt vaker dat er dingen voorbijkomen op internet waar ik al eerder over had geschreven. Ditmaal zelfs twee keer. Eerst schreef Gideon Levy van de krant Haaretz een verhaal dat een kolonel (nu generaal) die een paar jaar geleden ten onrechte niet was vervolgd nadat hij een wegvluchtende 17-jarige jongen van achteren had doodgeschoten, nu een eredoctoraat in ontvangst kan nemen van de Reichman universiteit (Israels enige privé universiteit in Herzlia). Later was het David Sheen die twitterde dat hij over de betreffende ere doctor, Israel Shomer, indertijd nog een stuk had geschreven in Middle East Eye. Nou dat had ik ook. Drie keer zelfs. De laatste keer in 2020 deed ik dat onder de de kop: ''Israelisch hooggerechtshof vindt moord geen moord en ik kap ermee''. Ik had het toen werkelijk ineens gehad met met liegende verdachten, wegkijkende rechters, niet vervolgde honderden, duizenden moorden, de uitbreiding van de nederzettingen, afbraak van huizen, de uitzichtloze situatie in Gaza en de (toen) al 53 jaar durende verstikking van letterlijk alles op de Westoever. Ik heb toen inderdaad een tijdlang niet geblogd. Tot ik het niet kon laten en voorzichtig weer begon te doen, maar met wat meer afstand. Intussen kom ik ook daar weer van terug. De misdaden, die Israel in Gaza aan het plegen is, zijn zo gigantisch en alomvattend dat ik, om ze te duiden, langzamerhand wat meer onderuit de kast zal moeten gaan halen. Maar eerst plaats ik dit stukje over de brigade generaal nog een keer. Ik had toen begrijpelijkerwijze geen zin meer. Maar nu is de tijd aan het veranderen. We zullen langzand met Israel korte metten moeten maken en finaal afrekenen:
Tja, en dan de hoofdmoot: het Israelische hooggerechtshof, het onvolprezen hoogste rechtscollege van het land, dat in een eenstemmig oordeel van drie rechters heeft bepaald dat het in de rug doodschieten van een vluchtende 17-jarige jongen geen moord was. Het betrof een verzoek om de zaak te herzien van kolonel (inmiddels generaal) Israel Shomer, die op de vroege morgen van 3 juli 2015 de 17-jarige Mohammed al-Kasba uit het Qalandiyya kamp doodschoot in de buurt van het Qalandiya checkpoint. Er deden aanvankelijk diverse lezingen de ronde over de toedracht. De kolonel stelde zijn lezing een aantal keren bij. De site +972 liet zien hoe dat afliep: hoe de kolonel zich liegend rechtvaardigde en hoe dat door de Israelische Militaire Advocaat Generaal werd geaccepteerd, zodat moord uiteindelijk geen moord was, maar werd afgedaan als een ''professionele fout'' die niet hoefde te worden vervolgd. De kolonel, die commandant was van de Givati Brigade, is intussen bevorderd tot de hoogste officier van het zuidelijke Israelische commando. Tijdens de officiele Israelische Yom Hashoa-herdenking van het afgelopen jaar mocht hij een gebed uitspreken.
Wat die ochtend gebeurde was dat kolonel Shomer kwam aanrijden in een auto met een soldaat. Al Kasba gooide een steen die de voorruit beschadigde. De auto stopte, Shomer en de soldaat stapten uit en Shomer schoot driemaal gericht op al-Kasba, die wegrende maar werd geraakt in de rug en de nek en na korte tijd overleed. Tijdens een verhoor vertelde Shomer dat er auto's schuin op de weg stonden zodat hij had moegten stoppen en dat er drie mannen met stenen in hun handen voor de auto stonden, waardoor hij zich bedreigd voelde. Nadat via de mensenrechtenorganisatie al-Haq een video opdook waarop niets te zien was van auto's op de weg, stelde Shomer zijn verhaal bij. De drie mannen, die ook niet op de video waren te zien, liet hij echter blijven in zijn verhaal. Dat hij al-Kasba in het bovenlijf had getroffen terwijl hij op de benen mikte, kwam doordat hij rende tijdens het schieten. Daardoor had hij niet gemikt via het vizier van zijn geweer. (Op de video is intussen te zien dat hij even stilstond om aan te leggen en te schieten).
Het hooggerechtshof liet zijn versie overeind. Het was geen moord want de kolonel voelde zich bedreigd door de aanwezigheid van meerdere mannen met stenen, zei een rechter. In het algemeen vonden de rechters dat Shomer de voorschriften betreffende het verrichten van arrestaties en de schietinstructies van het leger had overtreden. Maar hij was daarvoor genoeg gestraft door de legerleiding die zijn bevordering om die reden (''een professionele fout'' ) een tijdje had opgehouden. En de militaire advocaat-generaal had hem terecht niet vervolgd, want het doodschieten van al-Kasba kon niet beoordeeld worden als een misdrijf, vond het hof.
Zo komt een hoge legerleider in Israel weg met leugens en bedrog en laat het Israelische hooggerechtshof eens temeer zien dat misdaden begaan jegens Palestijnen in Israel alleen in heeeeeel zeldzame gevallen worden bestraft - bijvoorbeeld als een video duidelijk laat zien dat de Israeli met voorbedachten rade mikt op het hoofd van een weerloze gewonde Palestijn, zoals in het geval van Lior Azaria (die daarna overigens nog wegkwam met een strafje van negen maanden, niet voor moord maar voor doodslag). In het geval van Shomer was de video (zie mijn blogpost van destijds) veel minder duidelijk en was de algemene verontwaardiging ook een stuk minder. Moord is voor Israeli' s waarschijnlijk alleen moord als hij wordt gepleegd op Israeli's of blanke toeristen. We hebben de zaak van de 16-jarige yeshiva-leerling (wiens naam niet mag worden genoemd omdat hij een Joodse minderjarige is) die de 47-jarige Aisha al-Rabi (moeder van drie kinderen) doodde met een steen van twee kilo die hij door de voorruit van de auto van de familie gooide toen die met een snelheid van ongeveer 100 km naderde. Zal hij 35 jaar krijgen, zoals de Palestijnse jongen die betrokken was bij een dodelijke steekpartij op een Israeli bij een supermarkt van Rami Levi? Zeer onwaarschijnlijk. En wat zal de onbekende (vermoedelijk een kolonist) krijgen die een paar dagen geleden een zwangere vrouw verwondde met een steen door haar voorruit? Of wordt hij gewoon nooit gevonden? Het is tenslotte geen Palestijn..
Ik moet zeggen dat ik het ineens gehad heb na deze drie bizarre verhalen en de hypocriete en immorele uitspraak van de drie rechters. Ook dat laatste is alsmaar meer van hetzelfde. Moorden worden niet onderzocht, niet vervolgd en als dat toch een keer gebeurt nauwelijks bestraft. Drie weken geleden was er nog het voorbeeld van een soldaat die een verkeerde man doodschoot (en een andere het ziekenhuis in) en die daarvoor drie maanden corveedienst kreeg. Israel is intussen een staat die hoe langer hoe meer rooft, op grote schaal moordt, vernielt, bedriegt en zich niets aantrekt van welke internationale wetten of fatsoensnormen dan ook. Het is vier oorlogen begonnen, heeft jarenlang Zuid-Libanon bezet en terroriseert Libanon nog steeds. Het bombardeert regelmatig Syrie en bombardeerde soms andere landen zoals Irak of Sudan. Het is racistisch en heeft een hooggerechtshof dat de diefstallen, moorden en vernielingen allemaal goed heeft gekeurd en in zalvende bewoordingen zal blijven goedkeuren. Net zoals het marteling, kindermishandeling, intimidatie, het ongefundeerd opsluiten van politieke gevangenen sanctioneert. Of de al 12 jaar durende onwettige en onmenselijke belegering van Gaza en de 53 jaar durende bezetting van de Westoever, met haar volledige onderdrukking van het openbare leven. Israel levert wapens aan dictatoriale regimes zoals de Filippijnen, staat achter de bezetting van de Sahara door Marokko, en steunt rechtse autocratische heersers in Hongarije, Polen, Brazilie of de VS. De Westerse wereld laat het allemaal toe en kan het blijkbaar niet veel schelen. Weinig mensen komen er actief tegen in opstand, in Nederland waarschijnlijk niet meer dan 100.
De Israelische politiek is perspectiefloos als nooit tevoren met een tegenstander van Netanyahu die zich laat inmaken met boter en suiker en wekelijks terugkerende protestdemonstraties tegen de premier die even ludiek als zinloos zijn. Ik geloof het allemaal wel. In het buitenland zijn er veel mensen die ongeveer dezelfde dingen schrijven als ik, hier in Nederland heb ik weinig weerklank, vrijwel geen invloed, en zijn er vooral veel mensen (Israellobbyisten en conservatieve christenen) die mij uitmaken voor antisemiet. De ironie, dat je door de principes van moraal, redelijkheid, en verdraagzaamheid na te leven die het jodendom altijd heeft hoog gehouden, nu voor anti-Joods wordt uitgemaakt, terwijl rechts en het onverdraagzame nationalistische Israel nu blijkbaar het jodendom symboliseren. Laten anderen het stokje maar een tijdje overnemen. Ik zal het vanaf de zijlijn gadeslaan en alleen nog ''highlights'' coveren. Ik zal me gaan bezighouden met andere dingen. Ook op dit blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten