Farouq Qaddoumi,1931-2024, de laatste van de vijf oprichters van Fatah

Qaddoumi in de jaren '80...

 Farouq Qaddoumi, de voormalige ''minister van Buitenlandse Zaken'' van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) is donderdagmiddag overleden in Amman in Jordanië, zo heeft een vriend meegedeeld. Met Qaddoumi, alias Abu Lutuf, overleed de laatste van de vijf oprichters van de Palestijnse beweging al-Fatah, die tevens leiders werden van de PLO. Qaddoumi was oorspronkelijk afkomstig uit Qaddoum maar werd geboren in het dorp Jinsafut, waar hij ook de lagere school volgde. Zijn vader verhuisde later naar Jaffa, waar hij de middelbare school afmaakte. In 1948 moest de familie vluchten en verloor zij haar land. Hij kwam in Nablus terecht.

In de jaren vijftig studeerde hij politieke wetenschappen en economie  aan wat tegenwoordig de Universiteit van Cairo heet en verliet hij de universiteit met een bachelor in economie. Hij leerde er Yasser Arafat kennen, die voorzitter was van de Palestijnse studenten vereniging, en ook Salah Khalaf (Abu Iyad). Hij was een tijdje lid van de Baath-partij. Via baantjes in Libië en Saudi Arabië kwam hij terecht bij het ministerie van Gezondheid in Kuweit. Daar was hij in 1959 één van de vijf oprichters van al-Fatah samen met Arafat, Khaled al-Wazzir (Abu Jihad), Abu Iyad en Khaled Hassan. In 1965 richtten de vijf de PLO op en in 1966 werd hij wegens zijn politieke activiteit ontslagen door Kuweit.

Hij werd vertegenwoordiger van de PLO in Cairo, haar public relations-man en lid (en secretaris) van van de Centrale Raad van de PLO. In 1968 was hij aanwezig bij de slag om Karameh, waar de PLO weerstand bood aan het Israelische leger dat het stevige verkiezen toebracht. De PLO verloor de strijd maar vestigde door haar heldhaftige optreden voorgoed haar naam. In 1970 (de zwarte september) werd hij door de troepen van koning Hussein gearresteerd en pas weken later door bemiddeling van de Egyptische president Gamal Abdel-Nasser vrijgelaten. En in 1969 werd hij lid van de Uitvoerende Raad (het PLO-hoofdbestuur) en lid van de Nationale Raad (het PLO-parlement). In 1973 woonde hij in Beirout en werd hij hoofd van het politieke departement, in 1989, in Tunis, werd hoofd van het departement van Buitenlandse Zaken.

In die functie droeg hij bij aan het onderhouden van de betrekkingen met de Sovjet-Unie en de Arabische Wereld, maar al spoedig botste zijn harde lijn met die van Arafat. Zo werden de betrekkingen met de Arabische wereld (behalve Syrië) overgenomen door Abu Iyad en namen Khaled Hassan (en onder meer Nabil Shaath) de betrekkingen met de Amerikanen en Europa over. Qaddoumi bleef zitten met Rusland en Oost-Europa totdat hij in 1993 de Oslo-akkoorden afwees. Hij weigerde anders dan de rest van de PLO-leiding zich in de bezette gebieden te vestigen. Ook bleef hij tot het einde toe elke contact met Israeli's  uit de weg gaan. Hij bleef wonen in Tunesië, waar de PLO-leiding na de verdrijving van 1982 uit Beiroet terechtgekomen was en  later Amman. De autoritaire Palestijnse president Mahmoud Abbas reorganiseerde de bemanning van de PLO ambassades en droeg zijn werk - zonder pardon - over aan nieuwe ministers van de Palestijnse Autoriteit als Nasser al-Qidwa en diens opvolgers.    

...en in latere jaren.