Zo zijn onze manieren in Jeruzalem?

 Ik heb geaarzeld, maar kan het uiteindelijk toch niet laten iets te melden over de recente 'vernedering' van de Turkse ambassadeur, dinsdag, door Israëls topdiplomaat no. 2, onderminister van Buitenlandse Zaken Danny Ayalon. Er is duidelijk iets mis in de betrekkingen tussen de twee landen, ik meldde dat al eerder. Dit keer ging het er (opnieuw) om om te klagen bij de Turkse ambassadeur over een tv-serie waarin Israëlische militairen onder andere kinderen doden, wat volgens Jeruzalem een antisemitische voorstelling van zaken is.     De bijeenkomst was - anders dan normaal - in de werkkamer van Ayalon in de Knesset. Eerst lieten Ayalon en zijn medewerkers de ambassadeur lang wachten, vervolgens lieten zij verversingen die waren gebracht weghalen, en verder ging het als volgt:  

When the ambassador was finally asked to enter the room, his hosts instructed him to sit on a low couch opposite the higher chairs in which they were seated. The hosts, Deputy Foreign Minister Danny Ayalon, Foreign Ministry Deputy Director General for Europe, Naor Gilon, and Ayalon’s office director, David Segal did not smile at their guest and refused to shake his hand. When the photographers suggested a handshake, the Foreign Ministry officials refused. “That is precisely the issue,” said Ayalon. Ayalon made sure that no one could have any doubts that the humiliation of the ambassador was anything but deliberate: “The important thing is that people see that he’s low and we’re high and that there is one flag here,” he said to the photographers.

De gratis krant Israel Hayom publiceerde bovenstaande foto met de stippellijnen die het hoogteverschil aangaven en de woorden: 'het niveau van de vernedering'.

Nou dat hebben ze geweten op het ministerie van Buitenlandse Zaken. De Turkse reacties waren zodanig  dat Ayalon al dinsdagavond excuses aanbood aan ambassadeur Celikkol. Maar nadat 17 Knessetleden op eigen houtje excuses hadden gemaakt jegens Ankara, het halve politieke establishment in Jeruzalem over Ayalon en diens baas Lieberman waren heengebuiteld, en - niet te vergeten de ambassadeur van Erdogan al instructies had ontvangen om zijn koffers te pakken en terug te komen naar Ankara - maakte Ayalon alsnog formeel excuses jegens het Turkse volk   

"I had no intention to humiliate you personally and apologize for the way the demarche was handled and perceived. Please convey this to the Turkish people for whom we have great respect. I hope that both Israel and Turkey will seek diplomatic and courteous channels to convey messages as two allies should."

Erdogan verklaarde vervolgens dat dit het 'verwachte en gewenste antwoord' was, zodat Celikkol kon blijven waar hij was. President Peres gaf als commentaar dat Ayalons optreden 'de fout was van één man, niet van de staat'. Waar ik aan toe wil voegen: dat dit weer zo'n typische uitspraak is waar Shimon Peres berucht om is, die de bedoeling heeft te verbloemen wat er echt aan de hand is. In dit geval dat de diplomatie in Jeruzalem is afgedaald tot het niveau van een bananenrepubliek. Anders zou Ayalon toch zeker wel zijn ontslagen? Niet?