Ik geloof dat het volgens de heersende etiquette nog net kan: een gelukkig nieuwjaar, een gelukkige nieuwe decade wensen aan de lezers van deze blog. Rond de jaarwisseling viel er een fors gat in de dagelijkse blogging activiteiten. Eerst was ik met vriendin Emilie in een winters Normandië, (zie boven) waar de internet-lijnen overbezet bleken door te veel sneeuw en vakantie thuiszittende types die spelletjes speelden, films keken of anderszins met internet bezig waren, in ieder geval te veel deden voor de capaciteit van de servers. 'On est bièn à la campagne ici, ' zei de baas van het internetcafé.
Daarna volgde een reisje naar Londen met mijn jongste zoon Samuel (zie foto) die dat nog tegoed had. Dat was een week geheel zonder internet. Het is lastig om na zo'n onderbreking weer te starten,. Er is van alles gebeurd. Ayatollah Montazeri overleden en Ashura-protesten in Iran, een mislukte ´crotch-bomber' aanslag boven Detroit, de Gaza Freedom March gestopt in Cairo (hoe een regime Egypte te schande kan maken). Maar ik begin maar waar ik het bloggen afbrak: met een reactie op de mensen die commentaar op het Kairos-document leverden. Hieronder schreef ik iets over de reactie van het CJO (Centraal Joods Overleg) een reactie die, dat behoeft geen verdere uitleg, geschreven was door CIDI-directeur Ronnie Naftaniël. Hierboven komt zo dadelijk een reactie op het stukje dat rabbijn Mennno ten Brink schreef in Trouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten