Uitgebreide taskforce achtervolgde het Strafhof en Netanyahu-vertrouweling Cohen bedreigde de aanklager

Netanyahu met zijn top-spion Yossi Cohen

 Als een eerste klas maffiose staat heeft Israel tussen 2017 en 2021 meermalen de de voormalige voornaamste aanklager van het in Den Haag gevestigde Strafhof, Fatou Bensouda, en haar familie bedreigd en onder druk gezet. De man die dat deed was Yossi Cohen, de directeur van het spionage agentschap Mossad. Cohen was oorspronkelijk Israels Nationale Veiligheidsadviseur. een functie die direct onder verantwoordelijkheid van premier Netanyahu viel. Hij was een vertrouweling van Netanyahu ook diens keuze als directeur van de Mossad, een functie die hij vervulde van 2016 tot 2019. 

Het was trouwens niet de enige onthulling over deze affaire.  De Israelische krant Haaretz meldde dat de krant al in 2022 een verhaal wilde publiceren dat was geresearched naar aanleiding van het feit dat Yossi Cohen drie keer naar de Democratische Republiek Congo was afgereisd en uiteindelijk onceremonieel was uitgewezen. Haaretz wilde weten wat hij in de DRC voor elkaar wilde krijgen, maar kwam zijn bedreiging van Bensouda op het spoor. Voor hij daarover kon publiceren kreeg de betreffende journalist echter een uitnodiging om zich de volgende dag bij de Shin Bet te melden en daar kreeg hij van een hoge regeringsfunctionaris te horen dat ze begrepen hadden dat hij op de hoogte was van Cohen en Bensouda. Hem werd simpel meegedeeld dat als hij het zou wagen om te publiceren - of het met ''zijn vrienden'' (bedoeld werd collega-journalisten in het buitenland) te delen - dat hij dan kennis zou maken met de binnenkant van een ondervragingskamer van één van de veiligheidsdiensten. 

Ongeveer tegelijkertijd kwam de Israelische site +972magazine met een onthulling dat een speciale Israelische task force al vanaf 2015 bezig was geweest met het volgen, analyseren en hacken van Bensouda en andere werknemers van haar afdeling van het Strafhof.  De taskforce bestond uit mensen van diverse spionagediensten zoals de Shin Bet en de Mossad, militaire deskundigen en diverse advocaten en juridische kopstukken.. Dat laatste was nodig want uit het verkeer tussen Palestijnse  NGO's en het Strafhof kon men uitmaken in welke zaken of gebeurtenissen het ICC was geïnteresseerd, zodat Israel er snel een zaak van kon maken. Dat gebeurde overigens alleen  om te laten zien dat de Israelische strafrechtpleging zeer goed in staat was om de zaak zelf af te handelen, niet zozeer om te straffen, dat laat de eindeloze rij flutstraffen die werden uitgedeeld duidelijk zien. (Voor voorbeelden kijk bijvoorbeeld hier of hier  en hier). Uiteindelijk ging het erom dat het Strafhof volgens zijn eigen principes geen vervolging kon instellen als het betreffende land en eigen onderzoek was gestart of een eigen vervolging. Het was een effectief middel om ze voor te zijn.

Fatou Bensouda

Cohen was aanvankelijk de leider van deze groep experts en advocaten die werd ingesteld nadat Bensouda in 2015 aankondigde dat zij een onderzoek naar Israel zou instellen om scherp in het oog te houden wat het Strafhof van plan was. Hij was toe nog Nationaal Veiligheidscoördinator. In 2016 werd hij directeur van de Mossad en het eerste contact tussen Cohen en Bensouda zou in 2017 hebben plaatsgevonden, een vluchtig contact op een conferentie in München waar hij zich aan haar voorstelde. In 2018 verscheen hij opeens in New York op een bijeenkomst van Bensouda en Joseph Kabila, de president van de Democratische republiek Congo. Daarna zouden er nog twee ontmoetingen zijn geweest en ook had hij regelmatig Bensouda opgebeld. Bendouda had een klein aantal mensen in het Strafhof (ICC) in vertrouwen verteld wat er speelde. Zij zeiden dat Bensouda onder druk was gezet om samen te werken met Israel en om niet tot vervolging van Israeli's over te gaan. Ook zou er sprake zijn geweest van dreigementen aan het adres van haar familie. Zo zou Cohen in 2019, het jaar waarin hij de druk opvoerde omdat Bensouda had gezegd dat ze voldoende bewijzen had om een volledig onderzoek naar oorlogsmisdaden in Gaza, de Westoever en Jeruzalem in te stellen, Bensouda foto's van haar man hebben laten zien die blijkbaar genomen waren tijdens een bezoek van hun beiden aan Londen. Ook deden er verhalen de ronde over Philip Bensouda, die een internationaal werkend consultant was, betrokken was in minder legale zaakjes. Het is niet meteen duidelijk dat dit een verzinsel was, maar wel waarschijnlijk.

 Eén van de men die had gehoord wat er speelde, zei dat Cohen optrad als "Netanyahu's onofficiële boodschapper''. Volgens de verhalen van diverse functionarissen van het ICC zou hij onder meer tegen haar gezegd hebben: "Je moet ons helpen en laat ons voor je zorgen. Je zou niet in iets verzeild willen raken dat de veiligheid van jou of je familie in gevaar brengt".  Eén van hen die op de hoogte waren zei dat Cohen ''walgelijke methodes'' had gebruikt om haar te beïnvloeden. Ook werd het woord ''stalking'' gebruikt. 

 De task-group was intussen volop aan het werk om alle communicatie tussen Bensouda (of andere functionarissen van het ICC) af te luisteren. De groep bevatte mensen van de Shin Bet, de Mossad, de militaire inlichtingendienst en leden van de speciale cyber afdeling 8200. Als Bensouda belde met Palestijnen werden die gesprekken eenvoudig afgetapt, het Palestijnse netwerk is nu eenmaal zonder meer toegankelijk voor Israel. Voor gesprekken de andere kant op was het een kwestie om de nummers te verzamelen die moesten worden afgeluisterd. Daartoe behoorden een 60-tal mensen waaronder ook VN-personeel, en een aantal diplomaten van andere landen. Ook het emailverkeer werd afgetapt en meerdere telefoons van Palestijnse functionarissen waren door de Shin Bet voorzien van pegasus-spyware. Daarnaast werden computers gehacked. En tenslotte werd een paar het een bezoek gebracht aan Den Haag door mensen van ministeries die probeerden Bensouda op ander gedachten te brengen, nadat zij in 2019 aankondigde een onderzoek te starten. De leider van deze operaties was Tal Becker, een diplomaat die ook weer opdook bij de behandeling van de klacht van Zuid- Afrika bij het Internationale Hof van Justitie (ICJ). De hele operatie werd nauwlettend gevolgd door Netanyahu, onder wiens Nationale Veiligheidsraad het ressorteerde. Verscheidene militairen en oud-militairen waren eveneens geïnteresseerd vanwege de vraag of ze misschien zouden worden vervolgd, Minister Benny Gantz ging in 2021 zelfs zover dat hij zes NGO's tot terroristische organisaties liet uitroepen, maar dat werd door de meeste landen genegeerd, omdat er totaal geen enkel bewijs was geleverd. 

Karim Khan 

Uiteindelijk bleek het echter allemaal vrijwel voor niets. Bensouda vroeg eerst een uitspraak van het ICC aan over de vraag of het Hof echt bevoegd was om in deze zaak uitspraken te doen. Ze kreeg een bevestigend antwoord in 2021, drie maanden voor haar mandaat werd beëindigd. De zaak werd overgedragen aan Karim Khan, die onlangs arrestatiebevelen aanvroeg voor Netanyahu en diens minister van Defensie Yoav Gallant, plus drie leiders van Hamas. Om te laten zien dat het ICC wist dat het gevolgd werd liet Khan dat vergezeld gaan van het dreigement: "Ik sta erop dat alle pogingen om functionarissen van dit hof te hinderen, te intimideren of op een onbeschaafde manier te beïnvloeden onmiddellijk moeten stoppen". En hij liet erop volgen dat hij zulke actie ''een criminele daad'' was en dat zijn bureau niet zou aarzelen daartegen actie te ondernemen.

Intussen is het aannemelijk dat dezelfde task force in 2016 de advocate Nada Kiswanson bedreigde die bij het ICC bezig was het door de mensenrechtenorganisatie Al-Haq aangeleverde dossiers onder te brengen. Het begon met een telefoontje van het ministerie van Volksgezondheid, dat later helemaal niet van het ministerie afkomstig bleek en zelfs helemaal niet in het logboek van telefoongesprekken in Nederland bleek te zijn geregistreerd. Een opmerkelijk feit, want wie beschikt over de technische kennis om dat te kunnen behalve professionele (overheids)diensten? Daarna volgde een hele serie intimidatiepogingen en tenslotte sabotage. Een telefoontje in het Arabisch met raar accent aan familie in Zweden. Een telefoontje van iemand met mogelijk hetzelfde accent die haar wijsmaakte bij de Palestijnse geheime dienst te werken, en die haar waarschuwde dat ze haar leven riskeert met wat ze aan het doen is. Een man in een park die haar gadesloeg en vervolgens bloemen voor de deur met een kaartje erbij. Anonieme telefoontjes. Een telefoontje vanuit Zwitserland op haar nieuwe nummer, een dag nadat ze een prepaid simkaart had gekocht om een geheim nummer te kunnen hebben. Er volgde nog meer. Ze werd beveiligd en er werd een speciaal team gevormd om de zaak op te helderen, dat voor zover ik weet geen steek is opgeschoten. Niet zo gek als je weet dat er al jaren uitstekende betrekkingen bestaan tussen Nederlandse en Israelische veiligheidsdiensten. 

Zo is het voor het moment wel genoeg. Israel was het image van een beschaafd land wel al volledig kwijt na de maandenlange moordpartij van (vooral) vrouwen en kinderen in Gaza die maar doordendert. Het is nu ook volledig met de billen bloot gegaan in deze affaire die doet denken aan doortrapte onderwereld praktijken waarin zo'n beetje alles is geoorloofd en de wetteloosheid van de zionistische staat in vol ornaat te bezichtigen valt. Het wachten is nu op de ontknoping die - dat kan toch niet meer anders - hierop zal gaan volgen. 

Het Westen moet nu met sancties en een wapenembargo een einde aan de moordpartij in Gaza afdwingen

Francesca Albanese zei het zaterdag al, nadat een dag eerder het Internationaal Gerechtshof (ICJ) Israel opdracht had gegeven de strijd te staken en zich terug te trekken uit Gaza. ''Laten we duidelijk zijn, als het ICJ Israel opdraagt te stoppen met zijn offensief in Gaza, zal Israel zijn aanvallen intensiveren. Het nieuws dat ik krijg van de mensen die er middenin zitten maakt heel bang  Israel zal zal deze waanzin niet stoppen,'' aldus de onverschrokken Italiaanse, ''tenzij WIJ zorgen dat het stopt. Staten moeten sancties uitvaardigen, een wapenembargo en politieke en diplomatieke relaties opschorten totdat Israel ophoudt met zijn aanvallen.'' Op de dag dat de Speciale rapporteur van de VN voor de mensenrechten in de bezette gebieden dit schreef waren er weer twee Israelische militairen in de strijd gedood (het totale aantal klom tot 288) en waren er weer drie doden gijzelaars uit gang in Jabalya gevonden (in totaal heeft het Israelische leger er 16 dood thuisgebracht) en waren er bij 60 Israelische aanvallen 81 doden gevallen in Gaza. Het cijfer stond nu op 35.984. 

Maar toen moest de zondag nog komen. Hamas vuurde in een reactie op de voortgaande strijd een serie raketten af op Tel Aviv, waarvan de meeste werden onderschept door de Iran Dome. Er werd alleen op één plaats een gat in de weg geschoten. Maar 's nachts werden er niet minder dan negen Israelische  raketten afgeschoten op Tel al Sultan, een terrein ten westen van Rafah waarvan Israel zelf had gezegd dat het ''veilig'' was.  Ze schoten een hele wijk nylon tenten in brand die  brandend op hun bewoners neervielen. Voorlopig wordt er door hulpverleners vanuit gegaan dat er een veertigtal mensen dan wel door de raketten werden gedood, dan wel levend waren verbrand. Mensen haalden de meest verminkte lijken uit de chaos tevoorschijn, waaronder - ditmaal echt en niet gelogen zoals door de Israelische hulpverleners na 7 oktober - kinderen van wie het hoofd ontbrak en bizar vervormde lichamen. Er barstte een pandemonium los, temidden waarvan de Israelische militairen bekend maakten dat er - na informatie te hebben ontvangen - was geschoten op twee functionarissen van Hamas, van wie de één verantwoordelijk zou zijn geweest voor de activiteiten op de Westoever. Israel was zich bewust van het feit dat er ook burgers waren getroffen en was een onderzoek begonnen.   

Uiteraard deed dat het lawaai niet verstommen. Israels onderzoeken staan zo langzamerhand bekend als een fenomeen om wit te wassen wat totaal niet pluis is - maar opvallend was ook de stilte van veel Westerse regeringsleiders. Voorop stond uiteraard de Amerikaanse president Biden, voor wie kennelijk geen overtreding ernstig genoeg is om maatregelen te nemen en die intussen volledig medeverantwoordelijk kan worden gehouden voor de algehele genocidale moordpartij. Maar ook  Nederlandse, Britse, Duitse of Franse functionarissen deden er het zwijgen toe, terwijl de Europese minister Borell nog wel voorzichtig had gezegd dat het nu aan de wereld was om Israel te dwingen maatregelen te nemen. 

Het is al jaren een bekend fenomeen dat Israelische slachtoffers gewoonlijk vaak de voorpagina halen terwijl 12 dode Palestijnen meestal naar een binnenpagina verhuizen en soms ook gewoon niet eens gemeld worden. Het is waarschijnlijk te wijten aan resten onvervalst kolonialistisch racisme dat ons ertoe verleidt bruine slachtoffers niet volledig mee te tellen, zoals dat ook gebeurde met de talloze Iraakse, Afghaanse, Syrische of Libische slachtoffers van Westers optreden. Maar in dit geval komt er een dimensie bij die  in de hand wordt gewerkte doordat wij gewend zijn geraakt na de Tweede Wereldoorlog de Joden tot ''wit'' te verklaren - sommigen spreken zelfs van een ''Joods-christelijk" erfgoed. En als vanzelf worden dan de van huis en haard verdreven Palestijnen ook maar meteen in een verdachte hoek geplaatst van waaruit ze zich maar heel moeilijk los kunnen maken. 

Het is dit mechanisme waardoor Biden, maar ook Rutte en talloze andere westerlingen, zich zo makkelijk op de mouw lieten spelden dat het ging om ''rechtmatige zelfverdediging" omdat Hamas uit zou zijn op de vernietiging van Israel - alsof ze dat zouden kunnen met 30.000 man en zonder kanonnen, tanks of vliegtuigen tegen een overmacht van zo'n 300.000 à 400.000 man die die dingen allemaal wel hadden en zich bovendien krachtig geholpen wisten door het westen. Uit cijfers blijkt dat zo'n 60-70 procent van de moslims (ik houd het zelfs voor mogelijk dat het getal nog hoger zou kunnen zijn) de aanval van Hamas van 7 oktober een ''gerechtvaardigde aanval'' van het verzet vond. Die discrepantie is er door de zeven maanden van de oorlog niet veel minder op geworden. En nu na de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof knelt het met een nieuwe kracht, zeker na de ervaring van afgelopen nacht. Ik denk dat het daarom verstandig zou zijn en van moed zou getuigen als meer westerse leiders zich onverwijld zouden uitspreken voor de dingen die Francesca Albanese aanraadt en die ik aan het gein van dit stukje heb geciteerd: sancties, een wapenembargo en het opschorten van diplomatieke en politieke contacten. Zo'n 40 à 50.000 doden en een totaal verwoest Gaza lijkt me echt wel genoeg. Maar bovendien staat er nog iets op het spel, en dat is de geloofwaardigheid van het Internationale Gerechtshof, ingebed als het is in het systeem van de Verenigde Naties.    

Internationaal Hof draagt Israel op de strijd te staken en zich terug te trekken uit Gaza

 Het Internationale Gerechtshof (ICJ) heeft Israel vrijdag met 13 tegen 2 stemmen, opgedragen zijn militaire acties in Gaza onmiddellijk te staken en zich terug te trekken uit Gaza. Het was de derde uitspraak van het ICJ in de zaak van Zuid-Afrika tegen Israel dat aangeklaagd is wegens het bedrijven van volkerenmoord, genocide. Zuid-Afrika had hierom gevraagd in verband met de Israelische aanval op Rafah. 

Het Hof zei in de uitspraak die werd voorgelezen door rechter Nawaf Salam dat Israel niet voldoende informatie heeft verschaft over de veiligheid van de bevolking tijdens de evacuatie van 800.000 mensen, noch over de aanwezigheid in het gebied van Mawasi van van voldoende water, voedsel, medicijnen, gezondheidsmaatregelen en onderdak. Dat betekend dat er een verder risico is dat de huidige situatie onherstelbare schade met zich meebrengt voordat het hof zijn einddoordeel uitspreekt. Vandaar dat het zijn eerdere oordeel wijzigde en Israel opdroeg onder de Genocide Conventie zijn militaire offensief onmiddellijk te staken evenals andere acties die voor Palestijnen condities scheppen die hun gehele of gedeeltelijke vernietiging zou kunnen bewerkstelligen.

Israel dient zich ook terug te trekken.  De ''catastrofale'' situatie in Gaza, dus het Hof,  brengt met zich mee dat de eerdere orders van 26 januari en en 28 maart moeten worden uitgevoerd, zo moeten de grensovergangen worden geopend en de ongehinderde aanlevering van basisvoorzieningen en humane bijstand worden verzekerd. Ook moeten waarnemers ongehinderd naar binnen kunnen.  Verder af het Hof ook opdracht de Israelische gijzelaars onverwijld vrij te laten.

De uitspaak is bindend en heeft ook gevolgen voor derde landen, die bijvoorbeeld wapens leveren. Een aantal landen zal zich de uitspraak aantrekken, een ander aantal niet. Het ICJ heeft zelf geen middelen om de naleving van zijn uitspraken af te dwingen. Israel had van tevoren gezegd dat geen macht ter wereld hen af kan brengen van het beschermen van hun burgers en het achtervolgen van Hamas. Het land zal zich niets van de maatregelen aantrekken en de kans dat Israel uiteindelijk voor genocide veroordeeld gaat worden op de koop toe nemen. Een leider van Hamas, Bassam Naim, zei dat Hamas de order begroet en een beroep op de Veiligheidsraad doet om de order in praktische maatregelen om te zetten. De kans dat de Veiligheidsraad dat gaat doen is echter nagenoeg nihil. De Amerikaanse president Biden wijst de uitspraak van het ICJ eveneens af.

Israel moet zich eindelijk gaan verantwoorden voor jarenlang onbestraft illegaal gedrag

Op de vlucht

Het is een rare tijd, waarin alles anders gaat. Je verwacht  als president Biden heeft gezegd dat Rafah ''een rode lijn is die niet mag worden overschreden'' dat Amerika voet bij stuk zal houden. In plaats daarvan gebeurt er, nadat Israel zich daaraan niets gelegen laat liggen, helemaal niets, behalve dat er nog wel een forse wapenzending naar Israel  gestuurd wordt, inclusief wat stevige ''bunker busters'' en ander tuig. Ook Rutte heeft zoiets gezegd als dat Rafah ''een grens is''. maar ook Rutte heeft niets meer van zich laten horen. Het is alsof  de inname in fasen van Rafah hen als het ware geruststelt. Maar intussen zijn er wel forse hoeveelheden manschappen op Rafah  afgestuurd, zijn alle grensovergangen al sinds begin mei geblokkeerd zodat er geen voedsel, water, brandstof of medicijnen meer doorkomt. Er is massale honger en er zijn minimaal 850.000 mensen op de vlucht geslagen. Waarheen?  Dat is niet duidelijk, er zij nu eenmaal geen veilige plaatsen in Gaza. En intussen waren er weer forse aanvallen op Rafah. 

Maar het is niet alleen Rafah. In Noord-Gaza is een nieuwe horror story losgebarsten, met nieuwe troepen, hevige bombardementen en beschietingen, en nieuwe vernietigingsacties waarbij hele wijken worden opgeblazen. Bovendien herhaalt de geschiedenis zich met de belegering van twee ziekenhuizen, Kamal Adwan en het al- Awda hospitaal. De hoeveelheid slachtoffers is er naar, op X verschijnen talloze foto's en video's van kinderen die plat zijn gebombardeerd, vaak tezamen met hun vader en moeder, opa's en oma's, ooms en tantes. Het het dodental is intussen opgelopen tot ruim bijna 36.000. Er lijkt nooit een einde te komen aan deze dood en en verderf zaaiende moordmachine. Trouwens ook het Israelische leger meldt regelmatig verliezen. Het cijfer staat intussen op 286 sinds 7 oktober en woensdag waren er niet minder dan 22 gewonden van wie enkele ernstig.

 Aan de andere kant zijn er ook tekenen dat de wereld er een beetje genoeg van schijnt te krijgen. In de eerste plaats was er de aankondiging van aanklager Khan van het Strafhof in Den Haag dat hij een verzoek heeft ingediend om internationale arrestatiebevelen uit te vaardigen tegen de Israelische premier Netanyahu en zijn minister van Defensie Yoav Gallant, plus drie voor de leiders van Hamas, Yahya Sinwar, Mohammed Deif en Ismail Haniya. Het leidde onmiddellijk tot een scheiding van de geesten die die zonder meer op de lachpieren werkten, alhoewel de brave Khan dat allerminst lijkt te hebben bedoeld. Netanyahu noemde het ''nieuw antisemitisme dat van de universiteiten was overgeslagen naar het Hof'' en hij had het over Israels recht om deze rechtvaardige oorlog tot een einde te brengen, waarbij hij besluikt nog eens refereerde aan het gebod waar hij het in november al eens over had gehad om ''Amalek" uit te roeien tot de laatste man, vrouw, kind of stuk vee. Anderen maakte bezwaar dat Israeli's nota bene op één lijn werden gesteld met duidelijk terroristische Palestijnen. Netanyahu en de zijnen kregen bijval van Biden en andere Amerikanen en veel rcchtse politici waaronder ook Rutte en de VVD-er Brekelmans. 

Honger

De andere kant reageerde aanmerkelijk ontspannener.  Hamas had al eerder laten weten dat ze er geen bezwaar tegen hadden als hun zaak ook door het ICC tegen het licht zou worden gehouden.
Maar anderen tekenden el bezwaar aan tegen het feit dat het Strafhof het nodig had gevonden ''tweezijdig'' mensen te dagvaarden. Het uitmoorden van zo'n 40-50,000 Palestijnen en het uithongeren van een kleine twee miljoen Palestijnen was toch van een wezenlijk ander karakter dan de actie van Hamas die grotendeels een antwoord was geweest op 17 jaar opsluiting in de Gaza-strook en een voortdurend  herhaalde serie dodelijke invallen van Israel, waarbij het dodental van 7 oktober haast in het niet viel. Bovendien was totaal onduidelijk waarom Haniye ook zou moeten worden aangehouden, hij had vrijwel zeker geen enkel aandeel aan de aanval van Hamas gehad. Ook vroeg men zich af waarom er al zo'n negen jaar lang allerlei dossiers door de Palestijnen aan het Strafhof waren geleverd en er pas na 7 oktober was gereageerd.

Het was duidelijk:  er trad een duidelijke tweedeling op van mensen die de Israelische aanval gerechtvaardigd vonden, ''gerechtvaardigde zelfverdediging", en diegene die een scherpe veroordeling van de Israelische moordenaars en slopers op hun plaats achtten. Velen vroegen zich bovendien af waarom er niet voor een groter aantal Israeli's, zoals bijvoorbeeld de president en een groot aantal  legercommandanten, arrestatiebevelen waren aangevraagd bij de rechters van het ICC.

 Er is een kans dat de Israelische kant het nog veel harder voor zijn kiezen gaat krijgen, want morgen, vrijdag, gaat ook het Internationaal Strafhof uitspraak doen in de derde keer dat Zuid-Afrika om een duidelijke ingreep in de genocide-zaak die het aanhangig heeft gemaakt heeft gevraagd. De eerste keer oordeelde het Hof dat genocide ''aannemelijk'' was en gaf het Israel opdracht het moorden te beperken en voldoende voedsel en andere levensbehoeften toe te laten, Een tweede keer weigerde het Hof in actie komen en herhaalde het de opdrachten aan Israel. Nu - bij het derde verzoek van Zuid-Afrika waarbij de inval in Rafah werd genoemd en Zuid-Afrika verschillende video's van genocidale uitingen van Israelische militairen vertoonde - doet het Hof opnieuw uitspraak, en dit keer weer mondeling. Het zou weleens een verdergaande stap kunnen worden dan de twee voorgaande keren.  

Maar ook als het Hof opnieuw weigert een staakt-het-vuren op te dragen, ziet het er langzamerhand voor Israel steeds wat donkerder uit. De protesten aan universiteiten zijn niet voorbij, en langzamerhand zij ook steeds meer universiteiten geneigd hun banden of samenwerkingsafspraken met zionistische instituten te herzien. Verder hebben drie Europese landen, te weten Noorwegen, Ierland en Spanje - tot grote woede van Israel - besloten zich aan te sluiten bij de 140 landen ter wereld die al eerder Palestina als land hadden erkend. Dat het hierbij gaat om  drie landen van de Europese Unie legt extra gewicht in de schaal. En tenslotte - van een iets ander orde - is de aanklacht die vier organisaties (al-Haq, SOMO, The European Legal Support Center (ELSC) en The Rights Forum) hebben ingediend tegen Booking Com, dat wederrechtelijk al langer bemiddelt bij de verhuur van accomodaties in (illegale) Israelische nederzettingen in bezet gebied. Israel zal zich langzamerhand moeten gaan verantwoorden voor jarenlang onbestraft illegaal gedrag en dat werd werkelijk de hoogste tijd.  

Gewonde sterft, aantal doden Jenin naar 12

Mustafa Jabareen

 Een gewonde is donderdag bezweken aan de gevolgen van schotwonden die hij woensdagavond tijdens de belegering van Jenin op de Westoever heeft opgelopen, zo heeft de directeur van het Razi-ziekenhuis bekendgemaakt. De man die overleed was de 30-jarige Mustafa Ibrahim Musa Jabareen uit het Jenin-vluchtelingenkamp. Het dodental is door zijn dood opgelopen toy 12, waaronder een dokter, een onderwijzer en twee minderjarigen. Onder de gewonden was een journalist die slachtoffer werd van een beschieting van een groepje journalisten die de gebeurtenissen gadesloegen.

Aantal doden van inval in Jenin stijgt tot 11

 

De inval van het Israelische leger, dinsdag in Jenin, heeft voor nog vier doden gezorgd. Het totaal aantal slachtoffers van de inval is daarmee gekomen op 11. Het aantal doden dat Israel op de Westoever sinds 7 oktober op zijn geweten heeft is gestegen tot 517. Dinsdag was nog een achtste man overleden, Jehad Mohammed Taleb (38). Woensdag stierven bovendien de 16-jarige Mahmoud Fares Qreini en de 18-jarige Sami Amin Ahmad al-Qaisi.  Qreini was in zijn dij geschoten en was het huis van zijn vriend in gevlucht. Daar werden beiden van korte afstand beschoten en aan hun lot overgelaten, met het gevolg dat ze beiden overleden.

Het leger bezette woensdag nog de stad. Er werd een deel van een huis opgeblazen, nog diverse straten, verkoopstalletjes, en schuren vernield, alsmede twee rotondes, de Martelaar George Habash-rotonde en de Martelaar Omar Nayef-rotonde. Verder raakte een gearresteerde Palestijnse vrouw, Wafa Jarrar, ernstig gewond toen het militaire voertuig waarin ze werd vervoerd over een bom reed. Ze overleed later in het ziekenhuis. 

Zeven doden en 25 gewonden bij nieuwe Israelische inval in Jenin

Dr, Osayd Jabareen

 Het Israelische leger heeft dinsdagmorgen weer een inval in Jenin uitgevoerd. De voorhoede bestond uit mist'aravim, oftewel als Arabieren verklede Israelische soldaten van wie de werkelijke identiteit snel werd ontdekt. Daarop begon meteen het schieten. Daarna kwam meteen een grote macht soldaten opzetten, die onder meer verhinderde dat hulp werd geboden aan neergeschoten mensen. Ook brachten ze bulldozers mee, waaronder een grote D9 bulldozer,  die voor de zoveelste keer de straten begon te vernielen en vernielingen uitvoerde van groentestalletjes, winkels en opslagplaatsen, terwijl verschillende huizen werd bezet en ingericht als uitkijkposten voor scherpschutters.  

Later op de dag wers duidelijk dat er zeven mensen waren gedood en 19 gewond. Onder de doden was de 50-jarige Osayd Kamal Jabareen, de leider van het chirurgische team van het Regeringshospitaal van Jenin, die werd doodgeschoten vlak bij zijn werk waarnaar hij op weg was. Een ander slachtoffer was de 48-jarige Allam Jaradat, een onderwijzer, die werd gedood in zijn auto waarmee hij naar zijn werk reed. Twee jongens, de 15-jarige Mahmoud Amjad Hamdneh, en de 16-jarige Osama Mohammed waren onder de doden - één van hen werd van zijn fiets geschoten. En verder werden Mohammed Abu Omeira (50),  Amir Issam Abu Omeria (22) en Bassam Mahmoud Turkman (53) gedood. Onder de gewonden was een fotojournalist, Amr Manasra, die door een scherf van een kogel in de rug werd getroffen in de buurt van het regeringsziekenhuis. 

Neergeschoten jongen

Tegen de avond maakten zij nog zes gewonden, onder wie een jongen die werd neergeschoten door een scherpschutter vanuit een huis toen hij het ziekenhuis verliet, twee die in het vluchtelingenkamp Jenin werden neergeschoten en een vierde die werd aangereden door een legervoertuig. In het kamp liep bovendien een vrouwelijke ambulancemedewerker een scherfwond op en raakte een 17-jarige tiener zwaargewond door Israelisch geweervuur. Beiden werden in het ziekenhuis afgeleverd. De bezettingstroepen hadden intussen posities op de daken ingenomen vanwaar ze het vuur openden op ambulances, medische personeel en journalisten. Het huis van Ahmed Barakat, die in maart was gedood, werd onder voorafgaande waarschuwing gesloopt en zonder dat er iets mocht worden meegenomen. Twaalf mensen werden dakloos. Ook werd elders een huis binnengevallen, werden gezinsleden aangevallen en een 50-jarige man gearresteerd. 

 Door de Israelische actie is het aantal doden op de Westoever sinds 7 oktober opgelopen tot 513.

Israel is begonnen met de evacuatie van Oost-Rafah in verband met een aanval

                                                              (Foto Ma'an News)

Israel is maandag begonnen met het geven van opdrachten aan de inwoners van Rafah om te vertrekken aangezien er een militaire aanval zal plaatsvinden. Het betreft het oostelijke deel van Rafah dicht bij de grens met Israel waar ook de grensovergangen zijn voor vrachtauto's vanuit Egypte en Karem Abu Salam. Beide zijn gesloten zodat er geen hulpverlening meer plaatsvindt. Een UNRWA school wordt ontruimd, verder geeft het te denken dat ook het al-Najjar ziekenhuis, het belangrijkste ziekenhuis van Rafah zich in dit gebied bevindt. 

Het gaat voorlopig om ongeveer 100.000 mensen van de naar schatting 1,5 miljoen die in Rafah zijn samengeklonterd. Ze worden naar een vergroot gebied bij Mawasi in West-Rafah gedirigeerd, of ook naar Khan Younis waar tenten worden opgezet. Het geheel geeft de indruk dat de aanval zeer binnenkort verwacht kan worden, ook al omdat bij de grens militaire voertuigen zijn samengebracht die bij een aanval kunnen worden gebruikt en omdat de Israelische minister van Defensie, Yoav Gallant, onlangs een bezoek aan de Gaza-strook bracht waarbij hij zei dat de aanval zeer binnenkort zal plaatsvinden. Bovendien zijn er contacten geweest tussen Israelische en Amerikaanse functionarissen, waarbij de Amerikanen zijn gebriefed over Israels evacuatie plannen.

Dit speelt zich af tegen de achtergrond van de nog steeds wel voortdurende besprekingen over een staakt-het-vuren, die echter dreigen op niets te zullen uitlopen. Hamas was vol goede moed aan deze ronde begonnen, maar dat werd al snel de bodem ingeslagen door de uitlatingen van Netanyahu die in Israel verklaarde dat - ongeacht de vraag of er een bestand zou komen - er in ieder geval een aanval op Rafah zou worden uitgevoerd. Dat ging in tegen de eisen van Hamas, dat akkoord ging met een uitruil van gevangenen in fasen, maar dat vasthield aan zijn eis dat het proces zou worden afgesloten met een algeheel staakt-het-vuren waarbij Israel zich uiteindelijk zou terugtrekken en de ontheemde Gazanen terug zouden kunnen naar (wat er over is van) hun woningen. 

De Israelische delegatie die aanvankelijk ook naar Cairo zou komen, bleef daarop thuis. Hamas maakte zich op om garanties te vragen aan de Amerikanen, Russen en Chinezen dat een aanval op Rafah zou uitblijven, maar intussen kwam het bevel dat Oost-Rafah moest worden ontruimd. De Hamas-delegatie vertrok daarop  voor overleg met de belofte dat zij dinsdag zal terugkomen. In de tussentijd voerden Hamas-strijders zondag een aanval met raketten uit op Israelische eenheden die bij Karim Abu Salam samengetrokken militaire voertuigen bewaakten, waarbij vier militairen werden gedood en 10 gewond raakten, van wie tenminste één in zorgwekkende toestand werd opgenomen. Het is niet duidelijk of dit voorval, waarmee het aantal gesneuvelde Israeli's  sinds 7 oktober op 267 kwam, ook een rol heeft gespeeld. Wel was duidelijk dat Israel daarna zijn aanvallen op Rafah opvoerde. Er kwamen bij aanvallen op 11 huizen in Rafah 22 mensen om sinds zondagavond, onder wie acht kinderen. Het totale aantal slachtoffers is nu 34.683.      

Israel schendt de persvrijheid en sluit de kantoren van Al-Jazeera

Het bureau van Al-Jazeera in Kuweit hield donderdag, ter gelegenheid van de Dag van de persvrijheid een herdenking waarop foto's van Shireen Abu Aqleh, Samer Abu Daqqa en Hamza Dahdooh werden  getoond, alle drie journalisten die werden gedood tijdens de uitoefening van hun werk. (Foto van X)

Het Israelische kabinet onder leiding van premier Netanyahu heeft zondag met algemene stemmen besloten dat de Qatarese zender Al-Jazeera wordt gesloten zolang de operatie in Gaza voortduurt. De beslissing werd genomen  nadat de Knesset vorige maand een wet had aangenomen die het sluiten van media mogelijk maakt die ophitsen of gevaar opleveren voor Israels positie in Gaza. Al-Jazeera is zeer kritisch over de Israelische politiek. Netanyahu noemt de zender zelfs ''de stem van Hamas''. De maatregel is onmiddellijk van kracht voor 45 dagen, een periode die eindeloos kan worden verlengd.

De politie ging onmiddellijk op last van minister Shlomo Karshi van communicatie de hotelkamer in bezet Oost-Jeruzalem binnen om camera's en zendapparatuur in beslag te nemen. Ook de verkeer van en naar de zender werd onderbroken. De werknemers, die hun vergunning kwijtraakten, mochten alleen hun telefoons en laptops houden. Karhi toonde zich heel tevreden dat een zender die ''goed geölied aan het ophitsen was geweest'' uit de lucht werd gehaald. 

De zender zelf gaf een verklaring uit waarin de sluiting een criminele daad werd genoemd die de mensenrechten schendt en het recht op informatie. "Ironisch genoeg sloot de Israelische regering de kantoren van al-Jazeera terwijl de wereld de Dag van de Persvrijheid in acht nam. Zij ontnam daarmee het publiek de mogelijkheid kennis te nemen van wat er wordt gebracht, waarmee zij de algemeen erkende grondslag van de vrijheid van meningsuiting persvrijheid teniet deed,'' aldus de terechte verklaring. Al-Jazeera brengt namelijk al de gehele periode waarin Israel zijn Gaza-campagne voert, nieuws dat Israelische media stelselmatig weglaten, zoals bijvoorbeeld persoonlijke verhalen en correcte gegevens over de manier waarop Israel de hulpverlening tegenwerkt. Vanzelfsprekend gaat al-Jazeera ook regelmatig in tegen de mededelingen van militaire of politieke Israelische commentaren. 

 Tim Dawson, de plaatsvervangend secretaris-generaal van de Internationale Federatie van Journalisten, noemde de maatregel een ''belachelijke en achterlijke beslissing. Het sluiten van media, van televisiestations is iets dat despoten doen''. De Vereniging voor de Burgerrechten in Israel (ACRI) deed een verzoek aan het hooggerechtshof om via een interim-beslissing de maatregel uit te stellen. Op zijn website zei ACRI dat de maatregel geweld doet aan de vrijheid van meningsuiting, het recht op informatie en de persvrijheid. ''Het weerhoudt burgers en inwoners ervan kennis te nemen van een veelheid aan informatie die niet overeenkomt met het Israelische verhaal en  die niet wordt uitgezonden via Israelische mediakanalen''.  Sami Shehadeh, het hoofd van de Tajamu-partij (de Palestijnse partij die in Israel Balad-partij wordt genoemd), vroeg zich op Twitter af wat Netanyahu's bondgenoten zouden doen om ''de vrijheid van mening te beschermen''. Hij voegde eraan toe dat de extreem-rechtse regering van Netanyahu een gevaar vormt voor Israel en voor het Midden-Oosten, 

Israeli's doden vijf man bij een actie in de buurt van Tulkarem

                                                          (Ma'an News)

 Israelische militairen hebben zaterdag vijf slachtoffers gemaakt bij een 12-uur durende belegering van een huis in de plaats Deir al-Ghusun vlak bij Tulkarem. De operatie begon in de vroege uren van zaterdag. Toen de Israeli's zich terugtrokken was het huis verwoest. Vier lijken waren in beslag genomen en de inwoners van Deir al-Ghusun die wapen samengestroomd om te kijken of ze nog iemand konden helpen haalden een vijfde lijk van onder het puin vandaan. Israelische kranten meldden dat ook een lid van de Israelische Yamam-eenheid zwaar gewond in het ziekenhuis belandde.

De Israelische operatie begon met een vuurgevecht, maar eindigde als een klassieke Israelische pressure cooker operatie, waarbij het huis hermetisch werd ingesloten en de druk werd opgevoerd om de inwoners te dwingen naar buiten te komen. Het werd daarbij deel gesloopt door een grote bulldozer en vervolgens bestookt met van de schouder afgeschoten Energa-raketten. Op sociale media circuleerde onderwijl een video waarin te zien was dat twee mannen vanonder het puin te voorschijn kropen. Ze werden onmiddellijk doodgeschoten. De actie werd besloten met bombardementen door een Hermes-drone. 

De vier mensen wier lichamen door de Israeli's werden meegenomen waren Tamer Foqaha (32), Alaa Sreiteh (45), Assal Badran (42) en Adnan Samarah (40). De vijfde man die onder het puin werd gevonden werd vooralsnog niet geïdentificeerd.  De Israeli's beschoten tijdens de operatie een groep journalisten die zich hadden verschanst in  een huis tegenover het huis dat zij sloopten met stungranaten en traangas. Ook werd de eigenaar van het huis, de ex-gevangene Salma Badran die zich in veiligheid wist te stellen, gearresteerd. Het aantal door Israelisch toedoen gedode Palestijnen op de Westoever sinds 7 oktober steeg door de actie tot 491. 

Studentenprotesten in de VS een hart onder de riem voor de Palestijnen

Tentenkamp bij Columbia universiteit

Het is natuurlijk fijn dat de studenten in Amerika eindelijk wakker zijn geworden, al was het wat laat. Maar het greep om zich heen als een olievlek. Wat begon als een kampje van studenten van de Columbia Universiteit in New York werd gaandeweg een landelijke beweging die deed denken aan de tijd van de protesten tegen de Vietnam-oorlog. Vermaarde nationale grootheden gaven zelfs acte de présence. Zo kwam corifee van het Vietnam-verzet Angela Davis naar Columbia om te vertellen hoe het protest haar had geïnspireerd en hoe belangrijk ze het vond.

Via Boston, the Massachussets Institute of Technology (MIT) en Northeastern sloeg de beweging over naar de New York University, Yale in Connecticut, Bloomington in Indiana,  de universiteit van Ohio, de Emory universiteit in Atlanta, de Washington Universiteit van St Louis, de universiteit van Texas in Austin, die van Arizona en de UCLA (de universiteit van Californië in Los Angeles), of de polytechnische Humboldt, en die van Denver in Colorado. Later kwam daar het Emerson College en Tufts Universiteit in Boston nog bij, evenals de Vanderbilt universiteit in Nashville (Tennessee), de universiteit van Michigan en de universiteit van Minnesota. 

Ook het buitenland werd aangestoken. De McGill universiteit in Montreal, de universiteit van  (Australië) en de SciencePo van de Sorbonne in Parijs voegden zich ook bij de protesten. Alle protesten hadden vergelijkbar eisen: een staakt-het-vuren in Gaza, en een terugtrekking van de universiteit uit investeringen in of contacten met wapenfabrikanten die aan Israel leverden en firma's die ge;ld verdienden aan de Israelische bezetting.

De zesjarige Hind

De protesten werden niet in dank afgenomen. De rector van Columbia, Micouche Shafik, gaf verleden week al het sein aan de federale politie om het protestkamp af te breken, want de Joodse studenten voelden zich onveilig. Er werden zo'n 100 studenten opgepakt (van wie een aantal ook hun slaapplaats verloor), maar  het kamp bleef overeind en de maatregel werd tijdelijk opgeschort. Tot dinsdag een eind aan werd gemaakt. De studenten wachtten zingend in de Hamilton Zaal, die was omgedoopt naar ''Hind Zaal'' naar het zesjarige meisje dat door de Israeli's werd vermoord terwijl ze op hulp van een ambulance wachtte waarvan de twee berijders eveneens werden vermoord. De universiteit dreigde dat ze van de universiteit zouden worden weggestuurd. 

Bij de meeste andere universiteiten, onder meer de univesritet van New York, speelden zich vergelijkbare taferelen af, waarbij de politie vaak zeer hard optrad. In totaal zouden ruim 1.000 studenten zijn opgepakt evenals een aantal professoren (bekend was de video van de dean van de economische faculteit van Emory, die ruw op de grond werd gesmeten en door twee agenten aan beide handen werd gebonden terwijl ze zei: ''ik ben een professor!'').   

De acties waren een late reactie van de studentengeneratie, die gehoor gaf aan de groeiende weerzin tegen het feit dat de Amerikanen - en dan vooral president Biden, genocide Joe - de Israeli's maar bleven steunen. Op veel plaatsen werden ze geleid door Palestijnse zowel als Joodse organisaties. Omdat de acties in het Joodse Pesahfeest plaatsvonden werden er bijvoorbeeld  speciale sederbijeenkomsten gehouden waar het verhaal van Pesah werd verteld, wat dan weer werd afgewisseld met islamitische gebeden. Tegelijkertijd werd duidelijk dat het grote geld van de universiteiten vaak  afkomstig is van Joodse gevers, die dreigden hun giften stop te zetten. Onderwijl keerde de Joodse Israel-lobby zich fel tegen de protesten. Er waren video's te zien waarop Joodse meisjes riepen dat ze hoopten dat de demonstranten zouden worden verkracht, of ze uitscholden voor ''sharmuta'', een Arabisch woord dat ''hoer'' tekent maar dat al lang geleden door de Israeli's is geadopteerd. 

Protestbijeenkomst op Columbia

Er waren ook de nodige agitatoren op de been. Zo werd bij Northeastern University (Boston) ingegrepen tegen het protestkamp nadat ''Kill te Jews'' was geroepen, toevallig door iemand die op een video stond die was opgenomen van een pro-Israel groep. Het algehele beeld werd uiteindelijk vooral bepaald door de vrees voor antisemitisme, vergelijkbaar met wat er in Nederland gebeurde bij de demonstraties tegen president Herzog bij het Holocaust Museum: de demonstranten konden het goed met elkaar vinden en hadden best plezier, maar de buitenwereld hoorde en zag een heleboel antisemitische ruis. Op dit moment lijkt het erop dat de trend is dat de acties langzaam zullen worden afgekapt, al is veel nog onzeker. Maar voor de Palestijnen waren de kampen zonder meer een hoopvol teken. President Biden moet zo langzamerhand met het oog op zijn herverkiezing wel bang te moede  worden.    

ICJ legt Duitsland geen verbod op wapenleveraties aan Israel op

 Het Internationale Gerechtshof (ICJ) heeft een voorlopige uitspraak gedaan in de zaak die Nicaragua had aangespannen tegen Duitsland. Duitsland werd ervan beschuldigd dat zijn uitgebreide wapenleveranties aan Israel dit land zouden helpen genocide te plegen in Gaza. Duitsland leverde in 2023 voor 350 miljoen  wapens aan Israel en was daarmee de tweede wapenleverancier na de VS. Nicaragua vroeg het Hof de leveranties te staken.

Het Hof deed dat echter niet. Met vrijwel algemene stemmen besliste het dat niet vaststond dat de door Duitsland geleverde wapens Israel in staat stelde aanvallen op Gaza uit te voeren. Bovendien had het Hof nog geen uitspraak gedaan in de door Zuid-Afrika aangespannen klacht dat Israel genocide bedrijft in Gaza. Dientengevolge kon het Duitsland ook geen interim-verbod opleggen om wapens te leveren,  aangezien tot nog toe alleen is vastgesteld dat het ''aannemelijk'' is dat Israel genocide pleegt. Duitsland, dat gevraagd had de klacht van Nicaragua terzijde te schuiven, toonde zich tevreden. Nicaragua stelde vast dat zijn klacht niet was afgewimpeld, maar dat hij in feite in behandeling was genomen.