Volgens de krant Hürriyet verwachten Turkse diplomaten dat Israël alleen zal ingaan op de eis dat de drie Turkse schepen worden geretourneerd. Dat zou binnenkort gebeuren als ze uitgeladen zijn. De roadmap zou hierop anticiperen door de relaties met Israël allereerst terug te brengen tot het niveau van chargés d'affaires om de banden vervolgens stap voor stap geheel te verbreken.
Beide kranten melden dat er ook gevolgen zijn voor de militaire samenwerking en contracten tussen de twee landen. Hürriyet zegt dat overwogen wordt welke projecten moeten worden bevroren of gestopt, Zaman is feitelijker en noemt een lijst van projecten waar al een punt achter is gezet of waarvan wordt overwogen dat te doen. De krant stelt dat alle plannen voor militaire samenwerking en gezamenlijke training zijn bevroren en een samenwerkingsproject ter waarde van $757 miljoen voor de modernisering van vliegtuigen en tanks is geschrapt, evenals een samenwerkingsproject voor de ontwikkeling van raketten ter waarde van $ 1,5 miljard. De Turkse landmacht heeft daarnaast plannen laten varen voor de aanschaf van 1000 Merkava Mark III tanks in de komende tien jaar, ter waarde van $ 5 miljard, volgens Zaman.
De geschrapte moderniseringsplannen omvatten een project van $50 miljoen om in Kayseri met hulp van de Israëli's M-60 tanks op te knappen en een plan van ruim $700 miljoen om 54 F-4 Phantom en 48 F-5 straaljagers te reviseren samen met een Israëlisch-Singaporees consortium. Ook gezamenlijke trainingsprojecten zijn opgeschort, zoals plannen om Turkse F-16 piloten in Israël te trainen en plannen voor gezamenlijke oefeningen. Het Turkse luchtruim is gesloten voor Israëlische militaire vliegtuigen. Een operatie ter bestrijding van terrorisme - onder meer over het uitwisselen van informatie - is eveneens bevroren.Verder zijn plannen opzij gezet om van Israël Arrow afweerraketten af te nemen, evenals detectiesystemen voor plastic mijnen en landradarsystemen, terwijl wordt afgezien van de aankoop van twee AWACS patrouillevliegtuigen ter waarde van $ 800 miljoen en projecten zijn geschrapt voor de gezamenlijke productie van Popeye I en II air-to-air raketten en Delilah raketten voor de lange aftand, ter waarde van respectievelijk $500 en $150 miljoen.
PS. De Turkse houding dreigt ook gevolgen te krijgen voor de Amerikaans-Turkse relaties. In het Congres cirkuleert al een anti-Turkse petitie meldt Haaretz (op de voet gevolgd door een tweede van JStreet die vraagt de eerste niet te ondertekenen omdat dat de verhoudingen alleen maar meer op de spits zou drijven). Thomas Friedman van de New York Times, altijd opportunistisch genoeg om met schijnbaar 'middle of the road' achtige standpunten met alle pro-Israël winden mee te waaien, gooit Erdogan nu voor de voeten dat hij voor Hamas kiest en tegen de verantwoordelijk optredende Palestijnse Autoriteit. (Wat onzin is, Erdogan kiest alleen partij tegen het uithongeren van Gaza). Amerikaanse Joodse organisaties herinneren zich intussen ineens weer de genocide op de Armeniërs en dat Erdogans AK Partij eigenlijk een fundamentalistische partij is.
Hoe voorspelbaar, hoe onsmakelijk kan het allemaal zijn. Ik ben niet pro-Turks en niet anti, maar een land dat opkomt voor de mensenrechten verdient lof, zou ik zeggen. Ook lijkt het alleen maar redelijk dat Turkije een onderzoek en genoegdoening verlangt voor de dood van acht Turken (en een Amerikaan van Turkse afkomst). Treurig. Zoals het ook het treurig was dat het initiatief van Turkije en Brazilië om alsnog op de valreep een compromis te bereiken met Iran over de Iraanse nucleaire politiek niet werd opgepakt. De invloed van Israël als splijtzwam valt niet te onderschatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten