Ziad al-Julani met zijn Amerikaanse vrouw Moira en zijn jongste dochtertje
Amira Hass van Haaretz heeft opnieuw gedaan wat helaas veel andere Israëlische journalisten nalaten: ze heeft de omstandigheden onderzocht waaronder Ziad al-Julani, een 39-jarige inwoner van Oost-Jeruzalem, afgelopen vrijdag werd doodgeschoten door leden van de grenspolitie. De oorspronkelijke berichtgeving van de politie was dat een man met een pick-up probeerde leden van de politie te overrijden en bij deze poging werd gedood. Het zou gaan om een terrorist. Omstanders vulden aan dat dat Julani niet werd gedood toen zijn auto werd beschoten, maar pas nadat hij was weggereden om aan de beschieting te ontkomen en uit zijn auto was gestapt en probeerde te vluchten.
Hass gaat nog een stapje verder. De getuigen die zij sprak vertelden haar dat Julani nadat hij de grenspolitiemensen had aangereden van dichtbij twee keer in zijn gezicht werd geschoten, nadat hij al was neergeschoten en op de grond lag. Met andere woorden: zij hadden geen enkele reden om voor hun leven te vrezen en hadden hem gemakkelijk kunnen arresteren:
A motorist from East Jerusalem who ran over and wounded several Border Police officers Friday was shot twice in the face from close range while still lying on the ground, eyewitnesses said. Neighborhood witnesses said the fatal shots were fired once the officers no longer had reason to fear that their lives were in danger, and could have easily arrested the suspect.
Julani keerde rond 14.00 vrijdag terug van het gebed in Shu'afat. Rond die tijd betrokken grenspolitiemannen te paard en andere grenspolitie-eenheden posities bij de industriële sector van Wadi Joz. Het werd snel druk in de wijk door alle mensen die terugkeerden van het ochtendgebed. Enkele mensen begonnen stenen te gooien naar de politie. Julani reed in een file auto's die een matige snelheid had. Hass citeert omstanders die zagen hoe Julani's auto door een steen werd geraakt. De auto maakte daarop een zwenking en reed twee politiemannen aan. Enkele agenten bekommerden zich om hun collega's die waren gevallen, anderen openden meteen het vuur op Julani's auto, die bleef doorrijden en zetten al schietend de achtervolging in.
Andere getuigen, een moeder en haar volwassen dochter, vertelden Hass dat Al-Julani met zijn pick-up een doodlopende staat in reed, de auto neerzette en eruit kwam. De dochter:
I saw him next to the car door, and he looked at me with an expression I didn't really understand, but I will never forget. There was shooting and I started to scream," the woman continued. "My mother ran toward me and threw me to the ground. Everything happened within seconds. I realized he wasn't walking normally, and saw the shattered windshield of the car, maybe from a stone. He ran until he fell over," she said.
"He got out of the car, and they came after him. Not just one of them shot, but many of them, and then they started yelling in Hebrew for people to go back into their homes," the daughter said.
Both women said they saw Jilani lying on his stomach with several officers gathered around him, and the daughter said one of the policemen kicked him in the head. The mother said she saw an officer point his rifle extremely close to Jilani's head, and when she put her head down to the asphalt she heard a shot ring out.
Kortom: Wat ook de reden geweest mag zijn dat Julani de agenten aanreed - of hij schrok doordat zijn auto werd geraakt, dan wel of de steen zijn voorruit verbrijzelde zodat hij niet goed meer kon zien waar hij reed - duidelijk is dat Julani nadat hij uit zijn auto gevlucht was en kennelijk gewond was neergevallen, geen enkel gevaar opleverde voor de politie en dus domweg werd geëxecuteerd.
Een woordvoerder van de politie wilde geen antwoord geven op vragen van Amira Hass. In een geschreven verklaring zei hij alleen dat vier politiemannen gewond waren geraakt bij dit incident en dat 'mensen zijn omgekomen en tientallen gewond zijn in aanvallen met voertuigen in 2008 en 2009 die werden uitgevoerd door inwoners van Oost-Jeruzalem'.
Ziad Julani met zijn drie paardrijdende dochters
De dood van Ziad al-Julani is eens te meer een bewijs van de volkomen losgeslagen manier waarop Israëlische 'veiligheidstroepen' optreden bij incidenten, vermeende incidenten en demonstraties. Het gebrek aan deugdelijk onderzoek als het gaat om incidenten waarbij Arabieren betrokken zijn, de straffeloosheid waarmee het vuur kan worden geopend als militairen of politiemensen menen dat van gevaar voor hun welzijn sprake is en tenslotte de kennelijk ingeburgerde gewoonte om mensen die van aanslagen verdacht zijn met meerdere schoten af te maken in plaats van te arresteren (shoot to kill policy), maken allemaal tezamen dat Israël nauwelijks meer kan pretenderen dat het een rechtsstaat is. Gebeurtenissen als de aanval op de Mavi Marmara, waarbij ook verschillende van de negen doden, naar uit de autopsies bleek, van korte afstand met meerdere kogels waren gedood, demonstraties waarbij traangasgranaten tegen de regels rechtstandig in een menigte op op personen worden afgevuurd (het jongste geval is dat van de 21-jarige Amerikaans studente aan de kunstacademie Emily Henochowicz die een oog kwijtraakte), gevallen als het doden, in maart, van vier Palestijnse tieners in 24 uur in de omgeving van Nablus, en dan nu Ziad al-Julani, het houdt niet op. Het enige lichtpuntje in dit verhaal is dat er goddank nog verslaggevers zijn als Amira Hass die gewoon hun werk doen waar bijna alle anderen het laten afweten. Maar dat is dan ook echt het énige lichtpuntje.
PS. De foto's zijn afkomstig van de site Mondoweiss. Deze site meldde ook dat Julani's Amerikaanse weduwe en zijn kinderen door de politie waren opgeroepen om op het bureau te komen getuigen en dat de politie een huiszoeking had aangekondigd. Uiteindelijk werd dat laatste afgeblazen en werd alleen de pc van Julani en zijn vrouw meegenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten