Dit bericht was wegens een overmaat aan ander werk blijven liggen. Excuses daarvoor. Maar het dreigt de komende tijd vaker voor te zullen komen. Het academische jaar is weer begonnen....
Het Israelische hooggerechtshof heeft vorige zondag in een unanieme beslissing van een driekoppige kamer besloten dat de wet die dwangvoeding van hongerstakende gevangenen mogelijk maakt en die het Israelische parlement in juli 2015 had aangenomen, juridisch in orde is.
De wet maakt het mogelijk dat hongerstakers van wie de gezondheidstoestand zodanig verslechtert dat er kans is op overlijden, tegen hun zin kunstmatig en dwangmatig worden gevoed, als daarvoor goedkeuring is verkregen van de procureur generaal en een districtsrechter. De procedure kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, waaronder via een infuus of, wat vaker de praktijk zal zijn, via een sonde die via de neus en keel naar de maag van de staker gaat.
De beslissing van het hooggerechtshof is uiterst omstreden. Zij gaat in tegen de opinie van mensenrechtengroepen, experts van de Verenigde Naties, internationale verenigingen van medici en ook de Israelische medische vereniging. Gedwongen toediening van voeding is een ingreep die niet zonder gevaren is, maar afgezien daarvan is het een inbreuk op de integriteit van het lichaam van de hongerstaker en dus een ultieme inbreuk op diens rechten. Het hof wees die overwegingen echter van de hand. Hte overwoog dat er landen zijn waar dwangvoeding onder bepaalde voorwaarden is toegestaan, waaronder de VS en Frankrijk. In eenrechtvaardiging van zijn besluit schreef het dat hongerstakingen ''implicaties hebben die het persoonlijke overstijgen''. En: ''iemand die zijn eigen leven in de waagschaal stelt door een hongerstaking te houden kan niet worden beschouwd en behandeld als een gewone patiënt''.
Het hooggerechtshof voegde met de uitspraak een nieuwe zwarte bladzijde toe aan haar verzameling eerdere dubieuze beslissingen, waarbij internationale wettelijke maatstaven en regels worden genegeerd ten bate van de specifieke Israelische verhoudingen. Daaronder zijn bijvoorbeeld de goedkeuring van de bouw van nederzettingen in bezet gebied, het bouwen van een muur op bezet grondgebied (en in strijd met een uitspraak van het internationale gerechtshof in De Haag), of het toelaten van milde fysiek druk (lees: martelingen) bij ''tikkende tijdbommen''.
De organisatie ''Medici voor de Mensenrechten afdeling Israel, die de zaak bij het hof had aangebracht, verklaarde dat de rechters hun argumenten hebben genegeerd en zich hebben gebaseerd op minderheidsopinies van Israelische ethici en medici. De Vereniging van Israelische artsen zei dat zij zal blijven doorgaan haar leden te adviseren de wet haast zich neer te leggen en te weigeren gedwongen voedingen toe te dienen.
De achtergrond van de wet is dat door de toename van het aantal Palestijnse gevangenen, met name mensen die administratieve detentie opgelegd krijgen (nu ruim 750) ook het aantal spectaculaire hongerstakingen weer toeneemt als enige manier om zich tegen deze vorm van strafoplegging zonder proces te verzetten. In het verleden zijn er de nodige zaken geweest waarbij hongerstakers hun zin kregen, waaronder enkele jaren geleden een staking waarbij zo'n 2.000 gevangenen uit sympathie met de initiatiefnemers begonnen mee te staken. De wet is aangenomen om ook dit drukmiddel van de politieke gevangenen zo nodig onklaar te kunnen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten