Clinton: geen druk van buiten op Israel. (via Haaretz)
De Israelische premier Netanyahu, die nog in de Verenigde Staten was in verband met de rede die hij heeft gehouden voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, heeft zondag gesprekken gevoerd met zowel de Democratische als de Republikeinse presidentskandidaten. En voor wie het nog niet door had: beiden putten zich uit in uitingen van vergaande, vrijwel onvoorwaardelijke steun aan Israel. Netanyahu toonde zich zeer tevreden en bedankte beiden naderhand in verklaringen voor hun steun.
De Democratische kandidaat Hillary Clinton zei tijdens een gesprek in New York, dat zij, als ze president wordt, zich zal keren tegen ''welke poging dan ook van derde partijen om een oplossing op te leggen'', daarbij inbegrepen ''stappen die genomen zou kunnen worden door de Verenigde Naties''. In een communiqué achteraf, zei ze ook dat ze vóór een twee statenoplossing blijft die in rechtstreekse onderhandelingen van de twee partijen wordt bereikt. Ook beloofde ze dat ze zich krachtig zal blijven keren tegen pogingen Israel te delegitimeren, en tegen BDS (Boycott, Divestment and Sanctions).
Trump: Jeruzalem de verenigde hoofdstad van de Staat Israel (via The Times of Israel)
De Republikeinse kandidaat Donald Trump vertelde Netanyahu dat hij, als hij gekozen wordt, eindelijk de uitspraak van het Congres dat Jeruzalem de ene, ongedeelde hoofdstad van Israel is, in praktijk zou brengen, zo meldden de Israelische kranten The Times of Israel en Haaretz.
Opeenvolgende regeringen hebben die tot nu toe altijd naast zich neer gelegd, omdat noch West Jeruzalem, noch Oost Jeruzalem, volkenrechtelijk Israelisch grondgebied zijn.
Clinton stelde in haar bijeenkomst met Netanyhau, in een hotel in Ne Yrok dat ongeveer een uur duurde dat sterk en veilig Israel van vitaal belang is voor de VS en dat zij zich ''onvoorwaardelijk'' aan de relatie gebonden zal achten. Zij sprak steun uit voor het pakket militaire steun van 38 miljard dollar voor de komende tien jaar die de twee landen eerder deze maan hebben getekend. Andere zaken die aan bod kwamen waren de situatie in Syrië en Iran, waar zij zich er sterk voor zal maken dat Iran zich houdt aan de nucleaire afspraken en zich er tegen zal keren dat Iran ''terreur tegen Israel'' financiert. Een hoge campagnemedewerker van Clinton zei verder tegen Bloomberg News dat ze van plan is de militaire samenwerking en de samenwerking op het gebied van inlichtingenwerk nog verder te versterken.
Donald Trump vertelde Netanyahu dat met Trump als president er sprake zal zijn van buitengewone strategische, technologische en militaire samenwerking, alsmede samenwerking op inlichtingengebied. Trump zei dat hij Israel zag als een ''belangrijke partner in de strijd tegen radicaal islamitisch terrorisme''. In een verklaring stelde Trump, die immers van plan is een muur aan de Amerikaanse grens met Mexico te laten verrijzen, dat '' de heer Trump en premier Netanyahu uitgebreid spraken over Israels ervaringen met een veiligheidshek dat ertoe bij heeft gedragen zijn grenzen te beveiligen''. Verder heette het dat ''de heer Trump erkende dat Jeruzalem sinds meer dan 3.000 jaar de eeuwige hoofdstad van het Joodse volk is geweest, en dat een regering onder Trump eindelijk het al lang geleden verstrekte mandaat van het Congres zal accepteren om Jeruzalem te erkennen als de ongedeelde hoofdstad van de Staat Israel''.
Voor de huidige regering was dit allemaal natuurlijk uitermate gunstig en fijn nieuws.Voor de Palestijnen, van welke politieke richting dan ook, was het een bevestiging dat van deze twee presidentskandidaten niets maar dan ook niets valt te verwachten. Een verrassing was dat overigens niet. Clinton staat al jaren te boek als uiterst rechtlijnig en conservatief, zeker als het gaat om Israel. En Trump doet wat dit betreft nauwelijks voor haar onder. Het is een unicum: op het terrein van het Israelisch Palestijnse conflict hebben presidentskandidaten in de VS zich nog niet eerder zo buitengewoon vooringenomen gepresenteerd. Een alternatief voor Amerikaanse vredesgroepen is er niet echt: Jill Stein, de presidentskandidaat van de Green Party, die een evenwichtige aanpak bepleit en wel degelijk oog heeft voor de Palestijnse rechten, staat in de peilingen op dit moment op iets rond de twee procent. Je zou zeggen dat dit kansen moet gaan bieden aan een eigen Europese (EU) aanpak. Maar de EU, met haar diffuse aanpak van ongeveer elk aspect van de grote Europese en buitenlandse politiek (denk aan het gestuntel met de financiële crises, of de vluchtelingen problematiek), zal het wel laten liggen. Arme, arme Palestijnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten