Links Gamal Mubarak, rechts Omar Suleiman.Vrij algemeen gaat iedereen er vanuit dat de intussen toch wel bejaarde Mubarak de opvolgingskwestie steeds uitstelt om zijn zoon Gamal naar voren te kunnen schuiven, die zich al geruime tijd warmloopt zich in de gremia van de Nationaal Democratische Partij. Dat is de partij die al decennia een one party show opvoert in de van democratie gespeende Egyptische politiek. Gamal is echter - net als zijn vader - niet bijster geliefd. Veel Egyptenaren vinden het ook te gek voor woorden, zo'n dynastieke oplossing voor een toch behoorlijk sophisticated land als Egypte. En er is natuurlijk altijd ook nog het leger. Dat is een machtsfactor van belang (eigenlijk de enige echte machtsfactor) en Gamal heeft er geen band mee. Het is daarom nog maar de vraag of de militairen zullen instemmen met zijn benoeming. Vandaar dat Omar Suleiman, de almachtige baas van de Mukhabarat (General Security) ook hoge ogen gooit. Lees het artikel hier.
Baheyya (zie de lijst van sites en blogs rechts op de pagina) behandelt hetzelfde thema. Zij wijst erop dat de zaak Mubarak sr en jr ervoor gezorgd heeft dat over de opvolgingskwestie nu alom wordt gedebatteerd in Egypte. Ze geeft een mooi overzicht (met historische achtergrond) van de discussie die gaat over drie varianten: een dynastieke, een parlementaire, of een machtsgreep door het leger, dat daarna de stal zou moeten uitmesten en de democratie herstellen.
Ook de Los Angeles Times laat zich niet onbetuigd: ter gelegenheid van Mubaraks bezoek schreef Jeffrey Fleishman over de erbarmelijke arbeidsomstandigheden in Egypte en de arbeidsonrust die nu al een paar jaar aanhoudt en voor steeds terugkereende stakingen zorgt, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten